Relaties
alle pijlers
Getrouwd: welke achternaam gebruik je en waarom?
donderdag 19 maart 2009 om 08:13
Ik ben niet zo lang geleden getrouwd en had me voorgenomen voortaan de achternaam van mijn man te gaan gebruiken. De reden hiervoor is dat we een zoontje hebben en het mij erg aanspreekt een 'gezinsnaam' te dragen, zodat altijd duidelijk is dat wij bij elkaar horen. Wat meespeelt: mijn eigen moeder gebruikte altijd haar eigen naam en als kind heb ik dit vaak jammer gevonden. Aan de andere kant, in deze tijd is het natuurlijk veel gebruikelijker je eigen naam te houden en zorgt het voor minder verwarring dan toen ik zelf klein was.
Jullie horen het al: ik twijfel nog steeds. Ik mis mijn eigen achternaam erg, hoe raar dat ook klinkt. Ik gebruik de nieuwe naam, maar het voelt niet alsof ik het bén. Zou er een identiteitscrisis van krijgen .
Ik ben benieuwd wat jullie afwegingen waren om welke achternaam te gebruiken. En ook naar hoe dat in de praktijk bevalt. Natuurlijk ga ik hierin mijn eigen beslissing nemen, maar zoals wel vaker op dit forum kan het helpen om wat inzichten van anderen te lezen.
Jullie horen het al: ik twijfel nog steeds. Ik mis mijn eigen achternaam erg, hoe raar dat ook klinkt. Ik gebruik de nieuwe naam, maar het voelt niet alsof ik het bén. Zou er een identiteitscrisis van krijgen .
Ik ben benieuwd wat jullie afwegingen waren om welke achternaam te gebruiken. En ook naar hoe dat in de praktijk bevalt. Natuurlijk ga ik hierin mijn eigen beslissing nemen, maar zoals wel vaker op dit forum kan het helpen om wat inzichten van anderen te lezen.
donderdag 19 maart 2009 om 09:43
quote:zusje78 schreef op 19 maart 2009 @ 09:28:
Een vraagje aan degenen die heel stellig kiezen voor eigen naam vanwege identiteit e.d.: kleurt dit jullie beeld van vrouwen die wel voor hun mans naam kiezen?Ik begrijp het gewoon niet. Waarom zou je iemand anders willen zijn na je trouwen, of je in elk geval als iemand anders naar de buitenwereld willen presenteren. De naam waar je mee opgroeit is onlosmakelijk verbonden met je identiteit, imho. Net als je handtekening en dergelijke. Ik begrijp echt niet dat je dat zo gemakkelijk weg kan doen.
Een vraagje aan degenen die heel stellig kiezen voor eigen naam vanwege identiteit e.d.: kleurt dit jullie beeld van vrouwen die wel voor hun mans naam kiezen?Ik begrijp het gewoon niet. Waarom zou je iemand anders willen zijn na je trouwen, of je in elk geval als iemand anders naar de buitenwereld willen presenteren. De naam waar je mee opgroeit is onlosmakelijk verbonden met je identiteit, imho. Net als je handtekening en dergelijke. Ik begrijp echt niet dat je dat zo gemakkelijk weg kan doen.
donderdag 19 maart 2009 om 09:47
donderdag 19 maart 2009 om 09:48
donderdag 19 maart 2009 om 09:49
quote:zusje78 schreef op 19 maart 2009 @ 09:41:
Wat raar Itta! Je zal maar een lesbisch stel zijn .
Hebben wij het toen op de terugweg in de auto ook nog over gehad...hoe gaan ze dat dan in vredesnaam in de computer krijgen? Misschien worden die bij de deur alweer teruggestuurd: "Sorry, onze software is niet op uw gezinssituatie aangepast."
Wat raar Itta! Je zal maar een lesbisch stel zijn .
Hebben wij het toen op de terugweg in de auto ook nog over gehad...hoe gaan ze dat dan in vredesnaam in de computer krijgen? Misschien worden die bij de deur alweer teruggestuurd: "Sorry, onze software is niet op uw gezinssituatie aangepast."
donderdag 19 maart 2009 om 09:50
quote:loomii schreef op 19 maart 2009 @ 09:44:
Want...?quote:ilta schreef op 19 maart 2009 @ 09:39:
"Oh. Maar de verzekeringen komen tóch op zijn naam, want in het geval van een stel kan er in de computer alleen de naam van de man ingevoerd worden."
Want...?quote:ilta schreef op 19 maart 2009 @ 09:39:
"Oh. Maar de verzekeringen komen tóch op zijn naam, want in het geval van een stel kan er in de computer alleen de naam van de man ingevoerd worden."
anoniem_61593 wijzigde dit bericht op 19-03-2009 09:52
Reden: Mosterd, zie ik nu...
Reden: Mosterd, zie ik nu...
% gewijzigd
donderdag 19 maart 2009 om 09:52
Ik gebruik mijn mans naam en die van mezelf achter elkaar. Nergens om. Omdat ik dat leuk vind. Omdat ik allemaal hetzelfde wil heten in ons gezin, omdat ik het fijn vind om te heten zoals hij heet, zoals ons kind heet, omdat het voor mij betekent dat we nóg meer bij elkaar horen dan we al hoorden, omdat dat zo voelt, gewoon daarom.
donderdag 19 maart 2009 om 09:52
Veel reacties al, bedankt. Ik herken veel in jullie berichten. De reden dat ik er nu in een keuze in wil maken, is dat ik ga solliciteren en tsja, er moet toch een naam op dat CV. Ik heb nu geen baan, dus tot nu toe heb ik beide namen door elkaar gebruikt (ook niet echt handig in de praktijk, want er zit geen logische gedachte achter en daardoor weet ik vaak niet meer weet welke naam ik heb gebruikt).
Dubbele namen houd ik ook niet zo van, prima bij officiële instanties, maar in de praktijk vind ik het makkelijker één naam te gebruiken. Ik erger me ook altijd een beetje aan vrouwen die altijd per se overal hun geboortenaam erbij willen vermelden, maar nu ik zelf in deze situatie zit vermoed ik dat dat voortkomt uit het niet willen kwijtraken van. En niet zozeer om te laten zien dat ze getrouwd zijn, zoals ik ook vaak dacht.
Redenen voor mij om mijn eigen naam te houden: Ik heb een heel goede band met mijn ouders, vader ook, en het voelt als een soort verraad om die naam op te geven. Verder heb ik een mooie achternaam (vind ik dan hè) die redelijk origineel is. Mijn man's naam is een standaard Nederlandse achternaam à la Jansen, waardoor ik ook het gevoel heb een beetje op te gaan in de massa. De combinatie Panda/Geboortenaam is uniek in Nederland (volgens Google dan) en de combinatie Panda/Mansnaam niet bepaald. En ook, zoals ik hier vaak lees: ik bén Panda/Geboortenaam, en heb het gevoel een stukje van mijn identiteit op te geven als ik kies voor een andere naam.
Maar: ik heb een kind en die draagt Mans's achternaam. En natuurlijk horen wij bij elkaar als gezin, dat hangt niet van een naam af. Maar als ik met mijn kind ergens ben, zoals (tot nu toe, hij is nog klein) kinderdagverblijf of ziekenhuis, vind ik het prettig om me voor te kunnen stellen met dezelfde naam als mijn kind. Uh... misschien moet ik dit maar gewoon blijven doen dan, bedenk ik me terwijl ik dit schrijf. Dus: mijn eigen Geboortenaam houden (lees: gebruiken), maar in 'kind-verband' Man's naam (dus Kind's naam) gebruiken. Zijn er meer vrouwen die dit zo doen? Levert dit hele lastige situaties op in de praktijk?
Dubbele namen houd ik ook niet zo van, prima bij officiële instanties, maar in de praktijk vind ik het makkelijker één naam te gebruiken. Ik erger me ook altijd een beetje aan vrouwen die altijd per se overal hun geboortenaam erbij willen vermelden, maar nu ik zelf in deze situatie zit vermoed ik dat dat voortkomt uit het niet willen kwijtraken van. En niet zozeer om te laten zien dat ze getrouwd zijn, zoals ik ook vaak dacht.
Redenen voor mij om mijn eigen naam te houden: Ik heb een heel goede band met mijn ouders, vader ook, en het voelt als een soort verraad om die naam op te geven. Verder heb ik een mooie achternaam (vind ik dan hè) die redelijk origineel is. Mijn man's naam is een standaard Nederlandse achternaam à la Jansen, waardoor ik ook het gevoel heb een beetje op te gaan in de massa. De combinatie Panda/Geboortenaam is uniek in Nederland (volgens Google dan) en de combinatie Panda/Mansnaam niet bepaald. En ook, zoals ik hier vaak lees: ik bén Panda/Geboortenaam, en heb het gevoel een stukje van mijn identiteit op te geven als ik kies voor een andere naam.
Maar: ik heb een kind en die draagt Mans's achternaam. En natuurlijk horen wij bij elkaar als gezin, dat hangt niet van een naam af. Maar als ik met mijn kind ergens ben, zoals (tot nu toe, hij is nog klein) kinderdagverblijf of ziekenhuis, vind ik het prettig om me voor te kunnen stellen met dezelfde naam als mijn kind. Uh... misschien moet ik dit maar gewoon blijven doen dan, bedenk ik me terwijl ik dit schrijf. Dus: mijn eigen Geboortenaam houden (lees: gebruiken), maar in 'kind-verband' Man's naam (dus Kind's naam) gebruiken. Zijn er meer vrouwen die dit zo doen? Levert dit hele lastige situaties op in de praktijk?
donderdag 19 maart 2009 om 09:54
quote:ilta schreef op 19 maart 2009 @ 09:39:
[...]
Bij veel andere instanties ook! (Beetje off topic maar schiet me nu weer te binnen...)
Bij het afsluiten van verzekeringen voor het huis werd ons verteld dat de polissen op naam van mijn man kwamen te staan: "Want hij is kostwinner." (Werd geconcludeerd zonder dat we het over onze financiele situatie hadden gehad!)
Man zei vervolgens dat dat niet waar was en gaf aan dat ik meer verdien dan hem. Waarna de vrouw die ons hielp vervolgens heel schaapachtig antwoordde: "Oh. Maar de verzekeringen komen tóch op zijn naam, want in het geval van een stel kan er in de computer alleen de naam van de man ingevoerd worden."
Owh, daar kan ik ook zo pislink om worden! Ik ben ook de kostwinner hier en alles staat op mijn naam (hypotheek, de meeste verzekeringen etc.). Wij zijn niet getrouwd dus hebben gewoon allebei onze eigen naam. Toch word ik zo vaak aangeschreven met "Dhr. -eigen achternaam-". Daar snap ik niets van, ik heb toch duidelijk bij alles wat ik heb afgesloten mijn gegevens ingevuld, waarom word ik dan toch als meneer aangeschreven?
Maar goed, als wij ooit gaan trouwen, wat ik niet zo snel zie gebeuren, dan houd ik ook mijn eigen achternaam. We hebben er wel eens discussies over gehad. Vriend vindt het "normaal" dat ik dan zijn achternaam zou gaan gebruiken. Zijn antwoord: "Jij weer met je overdreven geneuzel om je "zelfstandigheid" aan te tonen. Kijk mij eens "independent" zijn. Je lijkt je moeder wel!"
Maar goed, trouwen zit er toch niet in. Hij heeft me 2x gevraagd maar ik wilde niet. Dus nu zegt hij dat hij de rest van zijn leven bij me wil blijven maar zich niet een derde keer laat afwijzen. Kortom, wij blijven lekker, allebei met onze eigen naam, samenwonen tot we oud en krakkemikkig zijn. Prima vooruitzicht!
[...]
Bij veel andere instanties ook! (Beetje off topic maar schiet me nu weer te binnen...)
Bij het afsluiten van verzekeringen voor het huis werd ons verteld dat de polissen op naam van mijn man kwamen te staan: "Want hij is kostwinner." (Werd geconcludeerd zonder dat we het over onze financiele situatie hadden gehad!)
Man zei vervolgens dat dat niet waar was en gaf aan dat ik meer verdien dan hem. Waarna de vrouw die ons hielp vervolgens heel schaapachtig antwoordde: "Oh. Maar de verzekeringen komen tóch op zijn naam, want in het geval van een stel kan er in de computer alleen de naam van de man ingevoerd worden."
Owh, daar kan ik ook zo pislink om worden! Ik ben ook de kostwinner hier en alles staat op mijn naam (hypotheek, de meeste verzekeringen etc.). Wij zijn niet getrouwd dus hebben gewoon allebei onze eigen naam. Toch word ik zo vaak aangeschreven met "Dhr. -eigen achternaam-". Daar snap ik niets van, ik heb toch duidelijk bij alles wat ik heb afgesloten mijn gegevens ingevuld, waarom word ik dan toch als meneer aangeschreven?
Maar goed, als wij ooit gaan trouwen, wat ik niet zo snel zie gebeuren, dan houd ik ook mijn eigen achternaam. We hebben er wel eens discussies over gehad. Vriend vindt het "normaal" dat ik dan zijn achternaam zou gaan gebruiken. Zijn antwoord: "Jij weer met je overdreven geneuzel om je "zelfstandigheid" aan te tonen. Kijk mij eens "independent" zijn. Je lijkt je moeder wel!"
Maar goed, trouwen zit er toch niet in. Hij heeft me 2x gevraagd maar ik wilde niet. Dus nu zegt hij dat hij de rest van zijn leven bij me wil blijven maar zich niet een derde keer laat afwijzen. Kortom, wij blijven lekker, allebei met onze eigen naam, samenwonen tot we oud en krakkemikkig zijn. Prima vooruitzicht!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 19 maart 2009 om 09:55
quote:ilta schreef op 19 maart 2009 @ 09:49:
Hebben wij het toen op de terugweg in de auto ook nog over gehad...hoe gaan ze dat dan in vredesnaam in de computer krijgen? Misschien worden die bij de deur alweer teruggestuurd: "Sorry, onze software is niet op uw gezinssituatie aangepast." Nou, ik kan jullie geruststellen, wij zijn nog nergens geweigerd wegens onze gezinssituatie. Er wordt wel altijd gevraagd op wiens naam e.e.a. gezet moet worden, maar dat zouden ze wat mij betreft ook standaard bij heterostellen mogen doen.
Hebben wij het toen op de terugweg in de auto ook nog over gehad...hoe gaan ze dat dan in vredesnaam in de computer krijgen? Misschien worden die bij de deur alweer teruggestuurd: "Sorry, onze software is niet op uw gezinssituatie aangepast." Nou, ik kan jullie geruststellen, wij zijn nog nergens geweigerd wegens onze gezinssituatie. Er wordt wel altijd gevraagd op wiens naam e.e.a. gezet moet worden, maar dat zouden ze wat mij betreft ook standaard bij heterostellen mogen doen.
donderdag 19 maart 2009 om 09:59
quote:eleonora schreef op 19 maart 2009 @ 09:52:
Ik gebruik mijn mans naam en die van mezelf achter elkaar. Nergens om. Omdat ik dat leuk vind. Omdat ik allemaal hetzelfde wil heten in ons gezin, omdat ik het fijn vind om te heten zoals hij heet, zoals ons kind heet, omdat het voor mij betekent dat we nóg meer bij elkaar horen dan we al hoorden, omdat dat zo voelt, gewoon daarom. Maar dat is dus niet zo. Als je man al jullie beide namen achter elkaar zou gebruiken (in dezelfde volgorde als jij) dan nog hebben jullie voor je kind een van beide namen moeten kiezen.
Ik gebruik mijn mans naam en die van mezelf achter elkaar. Nergens om. Omdat ik dat leuk vind. Omdat ik allemaal hetzelfde wil heten in ons gezin, omdat ik het fijn vind om te heten zoals hij heet, zoals ons kind heet, omdat het voor mij betekent dat we nóg meer bij elkaar horen dan we al hoorden, omdat dat zo voelt, gewoon daarom. Maar dat is dus niet zo. Als je man al jullie beide namen achter elkaar zou gebruiken (in dezelfde volgorde als jij) dan nog hebben jullie voor je kind een van beide namen moeten kiezen.
donderdag 19 maart 2009 om 10:02
Ik heb tijdens huwelijk altijd eigen naam gehouden. Nu blij mee, want inmiddels gescheiden
Weet niet of nieuwe partner en ik ooit trouwens, mijn trouwlust is erg laag, zeg maar nihil , maar denk dat hij dan heel graag wil dat ik zijn naam draag. Is ook weer cultureel iets. Ik geef kinderen overigens wel naam van vader.
Eerste kwam tijdens huwelijk en deze wangerschap ben ik dus (met nieuwe partner) niet getrouwd, maar ook dit kindje krijgt de naam van partner. Wat Ladyinred op pag. 1 schrijft vind ik ook wel iets om over te denken, straks hebben we (naambordje kan me dan weer niet schelen ) allemaal een andere achternaam. Wel vermoeiend. Aan de andere kant, voor dochter fijn als ze niet de enige is met afwijkende naam.
We zijn er nog niet uit dus
Weet niet of nieuwe partner en ik ooit trouwens, mijn trouwlust is erg laag, zeg maar nihil , maar denk dat hij dan heel graag wil dat ik zijn naam draag. Is ook weer cultureel iets. Ik geef kinderen overigens wel naam van vader.
Eerste kwam tijdens huwelijk en deze wangerschap ben ik dus (met nieuwe partner) niet getrouwd, maar ook dit kindje krijgt de naam van partner. Wat Ladyinred op pag. 1 schrijft vind ik ook wel iets om over te denken, straks hebben we (naambordje kan me dan weer niet schelen ) allemaal een andere achternaam. Wel vermoeiend. Aan de andere kant, voor dochter fijn als ze niet de enige is met afwijkende naam.
We zijn er nog niet uit dus
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 19 maart 2009 om 10:10
Pas las ik dus ergens dat vrouwen die hun eigen naam na hun huwelijk gebruiken in plaats van de naam van hun echtgenoot, gemiddeld een hoger uurloon hebben dan vrouwen die de naam van hun echtgenoot aannemen.
Blijkbaar zijn vrouwen die ervoor kiezen om hun eigen naam te houden beter in staat om voor zichzelf te zorgen.
Maar goed, waar heb ik het over, ik ben niet eens getrouwd. Kind heeft naam van vriend en ik heb mijn eigen naam.
Twintig jaar geleden trouwde mijn tante, en mijn oma kreeg een rolberoerte toen de ambtenaar van de burgelijke stand aanhaalde dat tante haar eigen achternaam wilde blijven gebruiken.
Blijkbaar zijn vrouwen die ervoor kiezen om hun eigen naam te houden beter in staat om voor zichzelf te zorgen.
Maar goed, waar heb ik het over, ik ben niet eens getrouwd. Kind heeft naam van vriend en ik heb mijn eigen naam.
Twintig jaar geleden trouwde mijn tante, en mijn oma kreeg een rolberoerte toen de ambtenaar van de burgelijke stand aanhaalde dat tante haar eigen achternaam wilde blijven gebruiken.
donderdag 19 maart 2009 om 10:12
Panda, als het gaat om je CV. ALTIJD je meisjesnaam (eigen naam) gebruiken. Ik las laatst ergens weer eens zo'n onzinonderzoek dat bedrijven eerder iemand aannemen met een 'enkele' naam (meisjesnaam) dan met een dubbele (getrouwde) naam. Waarom mag Joost weten, geen flauw idee. Maar op je CV zou ik gewoon je eigen naam gebruiken.
donderdag 19 maart 2009 om 10:15
Ik heb mijn geboortenaam gevolgd door mijn mans achternaam sinds ons trouwen (dit jaar al weer 10 jaar geleden, yay!). Een paar jaar daarvoor was de wetgeving daaromtrent gewijzigd, ik werkte toen bij een bank en op werkdag 1 na die wetswijziging stond er al een stel aan de balie om hun gewijzigde achternamen door te geven, vandaar dat ik wist van die mogelijkheid.
Maar toen ik later bij diezelfde bank (ander filiaal, ik werkte er ook al niet meer) na m'n trouwen m'n nieuwe achternaam door wilde geven kon het volgens hun ineens niet meer... Hele rel is dat geweest, heb toen nog "Ook Dat Nog" ingeschakeld, hun redactie is gaan bellen, resulteerde er in dat filiaalmanager mij op m'n werk belde en vertelde dat ik de redactie terug moest fluiten want ik kon een carriere binnen het bedrijf waar ik nu werkte anders wel vergeten want het was wèl een dochterbedrijf van de bank! Blegh... gelukkig dacht directeur van het dochterbedrijf in kwestie er wat anders over als filiaalmanager....
Postbank gaf ook problemen: daar kon het niet omdat hun software het niet kon verwerken. Bij getrouwde vrouwen werd het automatisch mansnaam-meisjesnaam, andersom kon niet. Op mijn vraag wat ze dan deden bij nieuwe klanten met een lange achternaam, of dat dan ook niet kon, konden ze geen antwoord geven...
Uiteindelijke heeft de redactie van "Ook Dat Nog" alles weten te regelen, maar de instellingen en banken gingen te snel overstag om er een leuk item van te maken voor de uitzending. Was wel heel leuk om te merken wat de invloed van dat programma was.
Ik had een aantal redenen om te kiezen voor meisjesnaam gevolgd door mansnaam:
- mijn voornaam (heb er "maar" 1) gevolgd door mansnaam levert ietwat genante initialen op;
- ik ben de laatste met "mijn" achternaam in onze tak van de familie: mijn vader heeft 1 broer en beiden hebben 1 dochter gekregen, geen zoons. Ik ben trots op de familie waar ik uit kom en wilde die lijn nog iets langer laten "voortbestaan";
- ik was altijd al "Meisjesnaam" en man kwam er later bij, die mag dus achteraansluiten ;
- combinatie meisjesnaam mansnaam maakt een mooie naam vind ik, het is niet meteen duidelijk dat het een samenvoegsel is, kan ook voor 1 familienaam doorgaan.
Overigens schrijf ik mijn achternamen zonder koppelteken. Dat koppelteken is gebruikelijk in Nederland maar absoluut niet verplicht. Altijd goed om m'n zinnen te verzetten als ik zin heb ergens tegenaan te schoppen, dan bel ik een bedrijf om dat streepje weg te halen Bij officiele instanties is dat een gebed zonder eind, begin ik niet aan. Maar als ik ergens bijvoorbeeld een abo heb aangevraagd en bij het invullen géén koppelteken heb gebruikt en ze voegen 'm zelf toe... Ja, als ik dan een slechte dag heb zijn ze van mij....
Ik gebruik ook altijd allebei de achternamen. Ik heb er bewust voor gekozen, dit is nu mijn naam en zo wil ik ook aangesproken / aangeschreven worden. Zeikerig? Vast wel, maar als ik mag kiezen voor die naam wil ik ook zo genoemd worden.
Maar toen ik later bij diezelfde bank (ander filiaal, ik werkte er ook al niet meer) na m'n trouwen m'n nieuwe achternaam door wilde geven kon het volgens hun ineens niet meer... Hele rel is dat geweest, heb toen nog "Ook Dat Nog" ingeschakeld, hun redactie is gaan bellen, resulteerde er in dat filiaalmanager mij op m'n werk belde en vertelde dat ik de redactie terug moest fluiten want ik kon een carriere binnen het bedrijf waar ik nu werkte anders wel vergeten want het was wèl een dochterbedrijf van de bank! Blegh... gelukkig dacht directeur van het dochterbedrijf in kwestie er wat anders over als filiaalmanager....
Postbank gaf ook problemen: daar kon het niet omdat hun software het niet kon verwerken. Bij getrouwde vrouwen werd het automatisch mansnaam-meisjesnaam, andersom kon niet. Op mijn vraag wat ze dan deden bij nieuwe klanten met een lange achternaam, of dat dan ook niet kon, konden ze geen antwoord geven...
Uiteindelijke heeft de redactie van "Ook Dat Nog" alles weten te regelen, maar de instellingen en banken gingen te snel overstag om er een leuk item van te maken voor de uitzending. Was wel heel leuk om te merken wat de invloed van dat programma was.
Ik had een aantal redenen om te kiezen voor meisjesnaam gevolgd door mansnaam:
- mijn voornaam (heb er "maar" 1) gevolgd door mansnaam levert ietwat genante initialen op;
- ik ben de laatste met "mijn" achternaam in onze tak van de familie: mijn vader heeft 1 broer en beiden hebben 1 dochter gekregen, geen zoons. Ik ben trots op de familie waar ik uit kom en wilde die lijn nog iets langer laten "voortbestaan";
- ik was altijd al "Meisjesnaam" en man kwam er later bij, die mag dus achteraansluiten ;
- combinatie meisjesnaam mansnaam maakt een mooie naam vind ik, het is niet meteen duidelijk dat het een samenvoegsel is, kan ook voor 1 familienaam doorgaan.
Overigens schrijf ik mijn achternamen zonder koppelteken. Dat koppelteken is gebruikelijk in Nederland maar absoluut niet verplicht. Altijd goed om m'n zinnen te verzetten als ik zin heb ergens tegenaan te schoppen, dan bel ik een bedrijf om dat streepje weg te halen Bij officiele instanties is dat een gebed zonder eind, begin ik niet aan. Maar als ik ergens bijvoorbeeld een abo heb aangevraagd en bij het invullen géén koppelteken heb gebruikt en ze voegen 'm zelf toe... Ja, als ik dan een slechte dag heb zijn ze van mij....
Ik gebruik ook altijd allebei de achternamen. Ik heb er bewust voor gekozen, dit is nu mijn naam en zo wil ik ook aangesproken / aangeschreven worden. Zeikerig? Vast wel, maar als ik mag kiezen voor die naam wil ik ook zo genoemd worden.
Iets anders
donderdag 19 maart 2009 om 10:19
quote:Suzeli schreef op 19 maart 2009 @ 10:16:
Ik heb bij het afsluiten ven geregistreerd partnerschap er voor gekozen om mijn eigen naam te houden. Weet iemand of ik dat kan wijzigen als we het ooit om gaan zetten in een huwelijk?
Ik neem aan van wel.
Zelfs na trouwen en ergens voor gekozen hebben kun je dat weer terugveranderen. Je staat ingeschreven bij de gemeente met de ene of de andere naam, dus dat kun je wijzigen (zie verhaal Eowynn).
Ik heb bij het afsluiten ven geregistreerd partnerschap er voor gekozen om mijn eigen naam te houden. Weet iemand of ik dat kan wijzigen als we het ooit om gaan zetten in een huwelijk?
Ik neem aan van wel.
Zelfs na trouwen en ergens voor gekozen hebben kun je dat weer terugveranderen. Je staat ingeschreven bij de gemeente met de ene of de andere naam, dus dat kun je wijzigen (zie verhaal Eowynn).
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 19 maart 2009 om 10:24
Wij hebben na ons huwelijk beiden onze eigen naam gehouden.
Ik ben er na tien jaar huwelijk nog steeds niet echt aan gewend om hem 'mijn man' te noemen, in plaats van 'mijn vriend'. Het woord 'vriend' dekt voor mijn gevoel de lading beter. Naar anderen toe gebruik ik dan ook liever zijn voornaam, of ze hem nou kennen of niet. Hier op het forum noem ik hem trouwens Man, misschien wel omdat ik dat in het echt zo moeilijk kan uitspreken.
In de praktijk zie ik iets meer voordelen van het houden van je meisjesnaam. Ik heb niet iedereen hoeven vertellen dat ik ineens anders heette. Ben bovendien niet onvindbaar voor oude bekenden of mensen die een reünie willen organiseren. Ik sta gewoon nog steeds onder mijn naam in het telefoonboek.
Mijn man daarentegen krijgt nooit meer telefoon sinds hij onder mijn naam in het telefoonboek staat. Maar dat vindt hij eigenlijk wel prima, dus dat houden we maar zo.
Ik ben er na tien jaar huwelijk nog steeds niet echt aan gewend om hem 'mijn man' te noemen, in plaats van 'mijn vriend'. Het woord 'vriend' dekt voor mijn gevoel de lading beter. Naar anderen toe gebruik ik dan ook liever zijn voornaam, of ze hem nou kennen of niet. Hier op het forum noem ik hem trouwens Man, misschien wel omdat ik dat in het echt zo moeilijk kan uitspreken.
In de praktijk zie ik iets meer voordelen van het houden van je meisjesnaam. Ik heb niet iedereen hoeven vertellen dat ik ineens anders heette. Ben bovendien niet onvindbaar voor oude bekenden of mensen die een reünie willen organiseren. Ik sta gewoon nog steeds onder mijn naam in het telefoonboek.
Mijn man daarentegen krijgt nooit meer telefoon sinds hij onder mijn naam in het telefoonboek staat. Maar dat vindt hij eigenlijk wel prima, dus dat houden we maar zo.
