Relaties
alle pijlers
Voor wie nog nooit een relatie heeft gehad (4)
donderdag 19 april 2018 om 19:38
Wanneer je om je heen kijkt, op straat en op televisie, lijkt iedereen de romantische liefde te kunnen vinden. Dit gaat echter niet voor iedereen op. Soms blijft zelfs een knuffel een droom.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
Het is niet altijd makkelijk om steeds maar met romantiek geconfronteerd te worden, als dit voor jou een onbereikbaar doel lijkt.
Praat hier mee over de eenzaamheid, het diepe missen, maar vooral over wat jij doet om deze situatie te doorbreken. Hoe oefen je sociale situaties, wissel tips met elkaar uit. Steun elkaar, maar bevestig elkaar liever niet in hoe oneerlijk het is. Wees constructief, en blijf geloven.
zondag 16 december 2018 om 23:18
Dat is wel lullig dat het zo liep. IK denk dat vrouwen daar dan ook weer wat meer bij gedachten kunnen krijgen. Maar hier kun je toch ook wel op terugkomen? Het nadeel is dan misschien dat je je eetstoornis moet toelichten of is dat juist beter?Dina80 schreef: ↑16-12-2018 22:59Ja, maar je hebt wel mensen die meteen een conclusie trekken en daar dan aan vast blijven houden. Zoals laatst deelde er iemand taart uit, en daar raakte ik innerlijk door in paniek, door mijn eetstoornis. Ik wilde de taart niet eten, en normaal hoef je natuurlijk ook niet al het aangeboden eten op te eten, maar door mijn paniek weigerde ik een klein beetje onaardig. Niet heel bot, maar ik zei iets van 'nee' ipv 'nee dank je' zo'n soort subtiel verschil. En ik wilde wel later uitleggen waarom ik had geweigerd, of nog iets aardigs zeggen over de taart, maar al direct na mijn 'nee' reageerde ze nukkig en vatte de weigering van haar taart op als een persoonlijk afwijzing. En ze doet nu nog steeds nukkig tegen me.
zondag 16 december 2018 om 23:18
Gelukkig!ooitverlegen schreef: ↑16-12-2018 23:15Nee tegenwoordig niet, in ieder geval niet dat ik als een probleem ervaar als ik een keer wat mis.
zondag 16 december 2018 om 23:20
Het voelt niet prettig om bij iemand die zo doet mijn ziel bloot te leggen, ik vertel niet aan iedereen over mijn eetstoornis.
zondag 16 december 2018 om 23:24
Al kunnen ze het ook wel aan me zien omdat ik erg dun ben. Sommige mensen vragen ook rechtstreeks aan me of ik anorexia heb. Dat vind ik best vrijpostig. Soms zeg ik dan uit schrik ook 'nee'. Ik heb het voor mezelf ook wel een tijd ontkend en als ik dan 'nee' zei dacht ik dat zelf ook te menen. Of ik schoof het af op zenuwen, dat ik niet at uit zenuwen.
maandag 17 december 2018 om 13:32
Waarom praat je jezelf de put in? Wat is het nut daarvan? Vaak zijn we daar al mee bezig voordat we er zelf bewust van zijn.
Hoe zou het zijn om jezelf richting een fijne liefdesrelatie te praten?
Het is best een uitdaging om jouw interne dialoog aan te passen, maar daar zijn tips en tricks voor. Je bent niet de eerste die zijn interne dialoog wil aanpassen.
maandag 17 december 2018 om 14:19
Het zou mij niets verbazen dat ik van alles te weinig bezit. Niet iedereen die gepest is krijgt geen relatie. Misschien wel meer kans als het structureel is zoals in mijn tijd het geval was.ooitverlegen schreef: ↑16-12-2018 08:00Ik zag deze vraag en je antwoord nu pas. Er is wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de vraag hoe een onervaren man wordt beoordeeld in een flirt situatie ten opzichte van een single en -in relatie- man.
De man kreeg net voor het binnengaan van de ruimte de opdracht om de vrouw aan het tafeltje uit te nodigen samen te eten. Het antwoord is inderdaad van alles. De verschillen waren duidelijk en er is ook gevraagd aan de dames die de vragenlijst invulden of ze de man als potentiële partner in overweging zou nemen als ze single zou zijn.
Eigenlijk is het wat Dina in een ander topic al schreef zoals in first dates een onervaren man tegenover een zelfbewuste vrouw wordt geplaatst. Het blijft een vraagteken wat de uitkomst zou zijn geweest met een andere (minder intimiderend?) vrouw aan het tafeltje.
Een vrouw aanspreken die geen angst oproept gaat gewoon veel beter..
Persoonlijk denk ik dat ik uitstraling, sociale vaardigheden, persoonlijkheid, zelfverzekerdheid en een matig uiterlijk te kort kom.
Het valt mij wel op dat mensen er hier vanuit gaan dat het contact zoeken met andere geslacht vanzelf gaat en dat ze dan pas tegen problemen aanlopen, bijvoorbeeld hier wordt er vanuit gegaan dat in gesprek raken met vrouwen via datingapps geen probleem moet zijn. Mijn probleem is dat ook een onschuldig gesprek al niet mogelijk is. Ik denk namelijk dat vrouwen al op mij afgeknapt zijn op het moment dat ze mij zien.
anoniem_379598 wijzigde dit bericht op 17-12-2018 14:42
3.62% gewijzigd
maandag 17 december 2018 om 14:24
Stiekem heb ik de hoop opgegeven en dit geldt voor meerdere aspecten van het leven. Ik leef echt van dag tot dag. Ik doe alleen de dingen die echt noodzakelijk zijn. Het is alsof mijn leven stilstaat, alsof de klok is gestopt met tikken. Het is alsof ik al dood ben , niet meer besta. Zal dit een mentale voorbereiding zijn op het onvermijdelijke?inkijk74 schreef: ↑17-12-2018 13:32Waarom praat je jezelf de put in? Wat is het nut daarvan? Vaak zijn we daar al mee bezig voordat we er zelf bewust van zijn.
Hoe zou het zijn om jezelf richting een fijne liefdesrelatie te praten?
Het is best een uitdaging om jouw interne dialoog aan te passen, maar daar zijn tips en tricks voor. Je bent niet de eerste die zijn interne dialoog wil aanpassen.
maandag 17 december 2018 om 14:35
@phantast: wees je bewust van je interne dialoog die maar doorgaat :
Zinnen als:
- ik heb het opgegeven.
- mijn leven staat stil
- het is alsof ik al dood ben
- het is alsof ik niet meer besta
- het onvermijdelijke.
Ben je gehecht aan je huidige situatie of wil je wel iets anders?
Ik zou je dolgraag willen coachen!
Sta je daar open voor?
Zinnen als:
- ik heb het opgegeven.
- mijn leven staat stil
- het is alsof ik al dood ben
- het is alsof ik niet meer besta
- het onvermijdelijke.
Ben je gehecht aan je huidige situatie of wil je wel iets anders?
Ik zou je dolgraag willen coachen!
Sta je daar open voor?
maandag 17 december 2018 om 14:48
Nee ik ben niet gehecht aan de situatie maar ik ben wel al lets say 15 jaar aan gewend inmiddels aan mijn way of life waarbij de hoop op verandering steeds iets verder verloren ging naarmate de jaren verstreken.inkijk74 schreef: ↑17-12-2018 14:35@phantast: wees je bewust van je interne dialoog die maar doorgaat :
Zinnen als:
- ik heb het opgegeven.
- mijn leven staat stil
- het is alsof ik al dood ben
- het is alsof ik niet meer besta
- het onvermijdelijke.
Ben je gehecht aan je huidige situatie of wil je wel iets anders?
Ik zou je dolgraag willen coachen!
Sta je daar open voor?
En hoe denk je dat te gaan doen? Niet dat ik geen advies zou willen maar het lijkt mij niet eerlijk voor mensen om energie te steken in iets wat onbegonnen werk lijkt.
En ik zit ook vol haat, Omdat het enige dat ik ontving/ontvang zijn haat en afwijzingen en dan is dat het enige dat ik terug kan geven aan zowel mijzelf als mijn omgeving wat inmiddels bestaat uit me, myself and I. Het is voor mij een uitdaging om ondanks dit alles liefde terug te geven en een liefdevol persoon te worden ookal eindig ik alleen.
maandag 17 december 2018 om 14:54
Daarbij speelt nog iets anders mee denk ik. Als je die teleurstellingen/ afwijzingen in je eentje verwerkt of je hebt iemand waarmee je kunt praten en die je steunt is dat een groot verschil.
maandag 17 december 2018 om 15:07
Ik heb veel vertrouwen in mezelf en mijn coachingskwaliteiten. Ik heb gisteren net weer een inspirerende coachingsdag gehad. Toen je je eerste berichten stuurde was ik daar blij mee. In de coachings-scene wordt zo'n nieuwkomer zoals jij aangeduid als "fresh meat"phantast schreef: ↑17-12-2018 14:48Nee ik ben niet gehecht aan de situatie maar ik ben wel al lets say 15 jaar aan gewend inmiddels aan mijn way of life waarbij de hoop op verandering steeds iets verder verloren ging naarmate de jaren verstreken.
En hoe denk je dat te gaan doen? Niet dat ik geen advies zou willen maar het lijkt mij niet eerlijk voor mensen om energie te steken in iets wat onbegonnen werk lijkt.
Wat ik zie is dat er veel pijn zit. Als je intimiteit met vrouwen wilt kun je niets verborgen houden. Je durft je ware gezicht niet te laten omdat je bang bent dat vrouwen dat zien. Je schaamt je voor wat je aangedaan is.En ik zit ook vol haat, .....;.
Mijn levensmotto is: "no soldier is left alone". Je bent nog niet opgegeven.
maandag 17 december 2018 om 15:12
Ja goed punt, niet over nagedacht. Mijn manier van verwerken is eigenlijk niet verwerken. Alle vooroordelen worden bevestigd en dan denk ik er verder niet meer over na, het maakt mij gevoelloos. Mij empathie is voor mijzelf en anderen ook verdwenen. Ik heb geen zelfmedelijden maar ik kan me ook niet meer goed inleven in de ellende van een ander.ooitverlegen schreef: ↑17-12-2018 14:54Daarbij speelt nog iets anders mee denk ik. Als je die teleurstellingen/ afwijzingen in je eentje verwerkt of je hebt iemand waarmee je kunt praten en die je steunt is dat een groot verschil.
Ook als het een dierbaar persoon zou zijn, als ik die zou hebben komt te overlijden dan denk ik: ok, cycle of life can be cruel en hop over tot de orde van dag.
maandag 17 december 2018 om 15:19
Je bent dus een koning. Je hebt alleen wel de juiste triggers nodig om die koning zichtbaar te maken. Een paar gevaarlijk uitziende kerels die je uitdagen. In coaching zijn dit soort ervaringen belangrijke beginpunten.phantast schreef: ↑15-12-2018 20:08... probeerde gevaarlijk uitziende kerels het wel eens. Smerige opmerkingen maken om mij omlaag te halen ...
..... e. Ik ben toen een keer zo erg kwaad geworden
.... iedereen mij met respect als een soort koning. Iedereen liet mij met rust. ..... Poeslief deed die man in het vervolg.
Wat je wilt is om als koning zichtbaar te zijn zonder dat je die kerels nodig hebt.
maandag 17 december 2018 om 15:46
Dat is niet negatief of positief, gewoon een constatering. Net zoals mensen die zichzelf allerlei eigenschappen toedichten deze vaak juist niet hebben. Hoe harder mensen iets roepen hoe meer ik ga opletten.ooitverlegen schreef: ↑16-12-2018 22:16Haha, dat is best negatief bekeken. Ik vind het eigenlijk een beetje een lege term net zoals voordelig bij reclames.
Daar zullen vrouwen gemiddeld inderdaad wel beter in zijn. Ze zijn sowieso meer op communicatie vlak ontwikkeld en dan is dat een onderdeel.
Je had in dat andere topic trouwens wel een mooi bericht geschreven
Lichaamstaal lezen en luisteren kun je natuurlijk gewoon leren, maar dan moet je wel eens minder met jezelf bezig zijn en een keer je mond dicht houden, maar dat is voor veel mensen erg lastig.
Heb ik iets zinnigs geschreven? Dat móet een vlaag van verstandsverbijstering zijn geweest!
maandag 17 december 2018 om 15:48
Dat kun je toch gewoon zeggen. Ik reageerde laatste ook wat nukkig naar een collega toe en een week later toen ik haar weer zag, heb ik gevraagd of ze begreep dat het niet persoonlijk was, maar dat ik wat aan mijn hoofd had. Dat begreep ze, maar het is altijd goed dat even uit te leggen. Een mug is een olifant voor je er erg in hebt.Dina80 schreef: ↑16-12-2018 22:59Ja, maar je hebt wel mensen die meteen een conclusie trekken en daar dan aan vast blijven houden. Zoals laatst deelde er iemand taart uit, en daar raakte ik innerlijk door in paniek, door mijn eetstoornis. Ik wilde de taart niet eten, en normaal hoef je natuurlijk ook niet al het aangeboden eten op te eten, maar door mijn paniek weigerde ik een klein beetje onaardig. Niet heel bot, maar ik zei iets van 'nee' ipv 'nee dank je' zo'n soort subtiel verschil. En ik wilde wel later uitleggen waarom ik had geweigerd, of nog iets aardigs zeggen over de taart, maar al direct na mijn 'nee' reageerde ze nukkig en vatte de weigering van haar taart op als een persoonlijk afwijzing. En ze doet nu nog steeds nukkig tegen me.
maandag 17 december 2018 om 15:57
Toen ik jaren geleden een wrak was door het liefdesverdriet heeft het mij wel enorm geholpen.
Hoe trillend ik er toen op uit ben gegaan, ik weet het nog goed, de stad in en vaak dacht: Fake it, till jou make it! des te sterker ik begon te worden. De gedachte maakte mij op dat moment sterker en ondanks het verdriet ging ik mezelf niet de put in praten. Ik deed er aan mee wat me gevraagd werd en ging niet thuis verdrietig zitten zijn. Tot op een dag ik zag hoe leuk het eigenlijk was.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 17 december 2018 om 15:57
maandag 17 december 2018 om 16:01
Mee eens.inkijk74 schreef: ↑17-12-2018 15:19Je bent dus een koning. Je hebt alleen wel de juiste triggers nodig om die koning zichtbaar te maken. Een paar gevaarlijk uitziende kerels die je uitdagen. In coaching zijn dit soort ervaringen belangrijke beginpunten.
Wat je wilt is om als koning zichtbaar te zijn zonder dat je die kerels nodig hebt.
Kom uit de comfort-zone, waar het eigenlijk ook niet meer comfort is.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 17 december 2018 om 16:05
Gaat het nu wel wat beter met jou?Dina80 schreef: ↑16-12-2018 23:24Al kunnen ze het ook wel aan me zien omdat ik erg dun ben. Sommige mensen vragen ook rechtstreeks aan me of ik anorexia heb. Dat vind ik best vrijpostig. Soms zeg ik dan uit schrik ook 'nee'. Ik heb het voor mezelf ook wel een tijd ontkend en als ik dan 'nee' zei dacht ik dat zelf ook te menen. Of ik schoof het af op zenuwen, dat ik niet at uit zenuwen.
Zorg je wel goed voor jezelf?
Ik wist dit helemaal niet.
Ik zat het steeds te lezen.
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 17 december 2018 om 16:19
Ik heb gevraagd aan mijn buurvrouw van in de 70 jaar dus ongevaarlijk wat ze van mij vond, haar eerlijke mening. Ze zei dat ik erbij loop als een zwerver met een kapsel zonder model, als een vogelverschrikker en met een type jas van 15 jaar oud dat niemand meer draagt tegenwoordig ook zei ze dat ik wel beter zou kunnen ruiken ondanks dat ik niet stink. Ze zei dat ik er onverzorgd uitzie maar verder doorsnee ondanks een prominente vooruitstekende kin dat niet in verhouding is met de rest van mijn gezicht. Maar ze zei dat iedereen wel wat heeft. Maar mijn presentatie is niet zo geweldig op zijn zachtst gezegd.
maandag 17 december 2018 om 16:22
Citaat van gisteren: "De grootste drang van het menselijke brein is om jouw realiteit in lijn te maken met jouw zelfbeeld."phantast schreef: ↑17-12-2018 16:19...... . Ze zei dat ik erbij loop als een zwerver met een kapsel zonder model, als een vogelverschrikker en met een type jas van 15 jaar oud dat niemand meer draagt tegenwoordig ook zei ze dat ik wel beter zou kunnen ruiken ondanks dat ik niet stink. Ze zei dat ik er onverzorgd uitzie maar verder doorsnee....
maandag 17 december 2018 om 16:26
maandag 17 december 2018 om 16:37
Doe er dan wat aan.phantast schreef: ↑17-12-2018 16:19Ik heb gevraagd aan mijn buurvrouw van in de 70 jaar dus ongevaarlijk wat ze van mij vond, haar eerlijke mening. Ze zei dat ik erbij loop als een zwerver met een kapsel zonder model, als een vogelverschrikker en met een type jas van 15 jaar oud dat niemand meer draagt tegenwoordig ook zei ze dat ik wel beter zou kunnen ruiken ondanks dat ik niet stink. Ze zei dat ik er onverzorgd uitzie maar verder doorsnee ondanks een prominente vooruitstekende kin dat niet in verhouding is met de rest van mijn gezicht. Maar ze zei dat iedereen wel wat heeft. Maar mijn presentatie is niet zo geweldig op zijn zachtst gezegd.
Dat kan toch wel.
Jezelf in het nieuw steken?
Als eerste stap?
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
