Bewust kindvrij, deel 24.

24-01-2019 14:03 3043 berichten
Alle reacties Link kopieren
We kletsen hier weer verder, deel 24 al weer (voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).

Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.

En zoals we in het vorige topic geleerd hebben, zijn we goed bezig voor het milieu:
Elk kind dat niet wordt geboren scheelt jaarlijks 58,6 ton in CO2 uitstoot.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
roxy21 wijzigde dit bericht op 24-01-2019 14:31
23.35% gewijzigd
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
Alle reacties Link kopieren
Dus dan hebben we het over 12% van de vrouwen die bewust kindvrij is... toch?
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat vind ik toch een behoorlijk grote groep! Dan vraag ik me toch af hoeveel vrouwen er geen kinderen zeggen te willen wanneer ze midden 20 zijn en hoe groot de kans dus daadwerkelijk is dat ze nog van gedachten veranderd.
Ik ga ook eens zoeken, altijd leuk om mensen met feiten om de oren te kunnen slaan ;-D

Weet iemand eigenlijk hoeveel vrouwen die in dit topic hebben meegeschreven nog van gedachten zijn veranderd?

Stiekem ben ik gewoon benieuwd hoe groot de kans is dat ik zelf van gedachten ga veranderen, haha. Dat vooruitzicht lijkt me verschrikkelijk dus ik acht de kans gewoon klein.
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
Ik kwam ook dit interview tegen. Mooi hoe een paar aannames worden weerlegd.

https://www.npostart.nl/boeken/13-05-2007/VPRO_1122601
Alle reacties Link kopieren
Haha Full Moon, dat herken ik wel! Ik acht de kans op een plotselinge werpdrang nu op vrij minimaal. Ik ben immers de 40 ruimschoots gepasseerd. Maar ik heb zo rond mijn 30e wel eens gedacht: wat als ik het ineens wel ga voelen? Dat leek me een soort van eng idee. Vooral omdat ik dan een heel ander persoon zou blijken te zijn dan ik dacht te zijn. Ik zou mezelf niet meer herkennen! En… mijn vriend zou dan dus ook ineens met een heel ander persoon te maken hebben gehad, dan waar hij een relatie mee was aangegaan. Grote kans dat dat dus einde relatie was geweest.

Wat betreft vrouwen die zich bedenken. Ik stuitte nog op dit artikel in mijn zoektocht:
https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zw ... ouwen.html en wat blijkt. De meeste vrouwen die spijt krijgen van een sterilisatie zijn vrouwen die notabene al kinderen hebben?! Daar zou je uit kunnen concluderen dat vrouwen die geholpen willen worden ivm geen kinderwens, dit vaak behoorlijk zeker weten.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
coolingdown. schreef:
01-02-2019 10:08
Ik snap dat het rot voelt voor je. Probeer te denken dat mensen met kleinkinderen een soort kortsluiting in hun hoofd hebben gekregen. Tegenwoordig is ieder (klein)kind hoogbegaafd en oh zo knap want ze kunnen al fietsen zonder zijwieltjes o.i.d. :bonk:

Kinderen zijn nu eenmaal voor dat soort mensen superieur en het beste wat ze overkomen is. Ze staan er alleen niet bij stil dat het leven ophoudt als er kinderen komen, ze zijn zo bekrompen, er is niks behalve de kinderen. Verschrikkelijk!
Dank je voor je lieve reactie, dat doet me goed :heart:

Kleinkind had een snoepje gekregen in de vorm van een driehoek en had dat aangeduid als een piramide. Schijnbaar is dat heel knap voor een kind van 3 (?) Ik heb geen idee hoor, ik ben niet bekend wat normaal is op die leeftijd. Volgens oma was het een staaltje hoogbegaafdheid. Waarna ik een opmerking heb gemaakt dat iets wat 2D is nooit een piramide kan zijn tenzij het een tekening is van een piramide. En toen moest ik 'niet zo zuur doen'.
z-u-s schreef:
01-02-2019 07:59
Oh dat heb ik zo vaak gehoord. Het zal vast waar zijn voor veel vrouwen, maar hoe ouder ik werd, hoe meer ik me ging ergeren: waar halen die mensen het idee vandaan dat zij beter weten wat ik wil dan ik?

Hond: ja! (Nog onvervulde hondenwens, gaat ergens de komende jaren goed komen)
Man: ja!
Huis: ja!
Werk: ja!
Kind: NEE!

Mijn man is het nooit gevraagd, nu pas, nu het eind van de 30 in zicht komt, vraagt men aan hem of hij ze heeft, kinderen. Maar niemand die hem ooit heeft verteld dat hij éígenlijk niet weet wat hij wil :facepalm:

Ach wat zielig, heb je een onvervulde hondenwens?

(klinkt grappig)
Full_Moon schreef:
01-02-2019 11:20

Stiekem ben ik gewoon benieuwd hoe groot de kans is dat ik zelf van gedachten ga veranderen, haha. Dat vooruitzicht lijkt me verschrikkelijk dus ik acht de kans gewoon klein.

Ik neem aan dat je als je van gedachten veranderd het ook niet zo verschrikkelijk meer vind ;)
Alle reacties Link kopieren
Doornroosje, je weet het heel mooi te verwoorden! Dat is precies waar ik soms bang voor kan zijn.

Vixxen, sorry maar ik moet toch lachen om de anekdote. Dit zou mij ook zeker weten kunnen overkomen. Wat nou sentimentaliteit omdat het om een klein kind gaat, feiten blijven feiten :A:
Het blijft natuurlijk wel enorm balen dat ze die invalshoek gewoon echt niet kunnen snappen en dat ze dat op jou af moeten reageren. Onterecht, maarja, wat doe je eraan :|
The burning desire to live and roam free, it shines in the dark and it grows within me.
Alle reacties Link kopieren
kindrebel schreef:
01-02-2019 07:39
Je kan beter zeggen dat je het nog niet weet. Scheelt veel zinloze gesprekken.

Het vervelende voor de échte kindvrijen is dat 95% van de vrouwen die op hun 26e zeggen geen kinderen te willen, 10 jaar later gewoon moeder zijn.

De mensen die zeggen “wacht maar...” krijgen heel vaak gelijk. Neemt niet weg dat ze het niet zouden moeten zeggen. Maar dat zou uit respect voor iemands opvattingen van dat moment moeten zijn. Niet omdat ze ongelijk hebben.
Precies, uit puur fatsoen zou je iemands mening over hun eigen leven nooit mogen afserveren. Zelfs als er een reële kans is dat die mening nog wijzigt. Goed verwoord kinderebel.
I choose happy!
Alle reacties Link kopieren
Barnabas schreef:
01-02-2019 01:05
Zou het toch eens moeten zeggen na al die kutopmerkingen. Je wordt als kind bestempeld omdat je geen kinderen wilt en “het komt later nog wel, je bent nu nog te jong om daar iets over te zeggen”.
Toen ik zo oud was als jij (oma vertelt) zei ik altijd: 'Ik wil geen kinderen, ik heb ze nooit gewild en ik denk dat de kans klein is dat ik van gedachte verander, maar het zou natuurlijk kunnen.' Ik ging echt niet zeggen dat ik het nog niet wist, ik heb altijd geweten dat ik geen kinderen wilde.

Ondertussen zit ik in mijn laatste vruchtbare jaren en moet ik zeggen dat eigenlijk niemand zich er nog mee bemoeit. Ik zeg ook te pas en te onpas dat ik geen kinderen wil, zodat mensen het hopelijk wat normaler gaan vinden.
Alle reacties Link kopieren
Vixxen schreef:
01-02-2019 12:03
Dank je voor je lieve reactie, dat doet me goed :heart:

Kleinkind had een snoepje gekregen in de vorm van een driehoek en had dat aangeduid als een piramide. Schijnbaar is dat heel knap voor een kind van 3 (?) Ik heb geen idee hoor, ik ben niet bekend wat normaal is op die leeftijd. Volgens oma was het een staaltje hoogbegaafdheid. Waarna ik een opmerking heb gemaakt dat iets wat 2D is nooit een piramide kan zijn tenzij het een tekening is van een piramide. En toen moest ik 'niet zo zuur doen'.
Ik heb het nooit begrepen en ik zou ook zo'n opmerking gemaakt kunnen hebben :lol: . Het zal de natuur wel zijn een teleurstelling werpen draagt natuurlijk niet bij aan goede overlevingskansen. Dus je eigen kroost moet de beste, de leukste en vooral de slimste op aarde zijn van alle leeftijdsgenootjes.
Luistervink schreef:
01-02-2019 14:00
Ik zeg ook te pas en te onpas dat ik geen kinderen wil, zodat mensen het hopelijk wat normaler gaan vinden.
Dit heb ik altijd gedaan. Heb hooguit tot begin 20 wel 'ns de opmerking gekregen dat ik nog wel zou veranderen.
Vixxen schreef:
01-02-2019 12:03
Ach wat zielig, heb je een onvervulde hondenwens?

(klinkt grappig)
Héél zielig idd! :-D man is gelukkig ook al om zich heen aan het kijken: formaat zus en zo, een korthaar, wel een vuilnisbakkie etc. We wonen nu nog behoorlijk midden in de stad, we willen wat makkelijker echt naar buiten kunnen. Naar bos of strand.

Gelukkig is een hond niet afhankelijk van mijn aftakelende vruchtbaarheid :cheer:
Luistervink schreef:
01-02-2019 14:00
Ik zeg ook te pas en te onpas dat ik geen kinderen wil, zodat mensen het hopelijk wat normaler gaan vinden.

Ik de laatste tijd ook. Omdat ik oprecht geïrriteerd ben dat het zo normaal is om het wel te doen. En omdat ik ook oprecht niet snap dat zoveel mensen het wel doen.

Maar ik ben er de laatste tijd ook nogal zuur/boos/opstandg over.
Ik vroeg pasgeleden aan mijn moeder of ze, als ze nu jong was, nog steeds kinderen zou nemen. Ik ging er eigenlijk vanuit dat ze nee zou zeggen, want het lijkt me toch zo klaar als een klontje dat de wereld er nu niet fijner op wordt. En dat ze zelf nu ook weet dat kinderen niet alleen rozengeur en maneschijn is.

Maar nee, ze zei dat ze het alsnog zou doen. :facepalm: Ik snap dat zó niet, en dat is dan nota bene mijn moeder.
Vixxen schreef:
01-02-2019 12:03
Dank je voor je lieve reactie, dat doet me goed :heart:

Kleinkind had een snoepje gekregen in de vorm van een driehoek en had dat aangeduid als een piramide. Schijnbaar is dat heel knap voor een kind van 3 (?) Ik heb geen idee hoor, ik ben niet bekend wat normaal is op die leeftijd. Volgens oma was het een staaltje hoogbegaafdheid. Waarna ik een opmerking heb gemaakt dat iets wat 2D is nooit een piramide kan zijn tenzij het een tekening is van een piramide. En toen moest ik 'niet zo zuur doen'.
Hahaha, dat is echt niet bijzonder hoor. Trust me. De 3-jarige hier herkende op die leeftijd ook een cilinder en ovaal. Daar worden ze mee doodgegooid in kinderprogramma's zoals Umi Zumi.

De meeste mensen denken dat peuters debiel zijn maar ze snappen en weten al heel veel. Ik heb me ook verbaasd over wat een kind aan taal begrijpt voor ze zelf kunnen praten, echt briljant. Als ouder/verzorger weet je dat omdat je heel veel met een kind optrekt. Maar opa's en oma's zijn hun eigen ervaringen vergeten en zien dan zoiets simpels als een vorm benoemen als genialiteit. Ach ja.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 01-02-2019 16:39
20.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
01-02-2019 14:00
Toen ik zo oud was als jij (oma vertelt) zei ik altijd: 'Ik wil geen kinderen, ik heb ze nooit gewild en ik denk dat de kans klein is dat ik van gedachte verander, maar het zou natuurlijk kunnen.' Ik ging echt niet zeggen dat ik het nog niet wist, ik heb altijd geweten dat ik geen kinderen wilde.

Ondertussen zit ik in mijn laatste vruchtbare jaren en moet ik zeggen dat eigenlijk niemand zich er nog mee bemoeit. Ik zeg ook te pas en te onpas dat ik geen kinderen wil, zodat mensen het hopelijk wat normaler gaan vinden.
Het is de laatste jaren wel dat mensen me een héél klein beetje serieuzer nemen, maar nog steeds kijken mensen me aan alsof ik een of andere alien ben als ik verkondig dat ik kinderloos wil blijven. Misschien is dat ook wel zo, maar ik vind het zwaar vervelend dat mensen inderdaad denken dat zij jou beter kennen dan jij jezelf. Fijn dat jij in ieder geval minder bemoeienis ervaart!

Vixxen, dat is echt gewoon kut dat ze zo'n kleinkind de hemel in prijzen en jou nooit die erkenning hebben gegeven. Volgens mij had jij ook wel eerder ook problemen met de familie, of ben ik nu in de war met iemand anders? Ik heb nooit die verheerlijking begrepen van kinderen.
Luistervink schreef:
01-02-2019 14:00
Toen ik zo oud was als jij (oma vertelt) zei ik altijd: 'Ik wil geen kinderen, ik heb ze nooit gewild en ik denk dat de kans klein is dat ik van gedachte verander, maar het zou natuurlijk kunnen.' Ik ging echt niet zeggen dat ik het nog niet wist, ik heb altijd geweten dat ik geen kinderen wilde.

Ondertussen zit ik in mijn laatste vruchtbare jaren en moet ik zeggen dat eigenlijk niemand zich er nog mee bemoeit. Ik zeg ook te pas en te onpas dat ik geen kinderen wil, zodat mensen het hopelijk wat normaler gaan vinden.
Ik merk dat mijn mening nu op mijn 41ste een stuk serieuzer wordt genomen dan toen ik 31 was. Alleen het feit dat ik wel 2 stiefkinderen heb zorgt soms voor wat verwarring maar dat vind ik alleen maar leuk. :biggrin: Dat maakt dat mensen écht luisteren naar je motivatie in plaatst van dat je direct in het hokje koude carrièrevrouw stoppen.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 01-02-2019 16:41
7.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames, fijn, de gelijkgestemden hebben zich nu hier verenigd. Feest der herkenning natuurlijk ook weer. Idd het 'gefeliciteerd' moeten zeggen als iemand zwanger is geworden, ipv gelijk het nummer van de abortuskliniek voor haar opzoeken..... Het blijft bijzonder hoe we kennelijk geacht worden om op kinderen, zowel geboren als ongeboren, met vreugde en enthousiasme te reageren. Ik vind het ook altijd heel irritant als er bij de supermarkt o.i.d. iemand met een kind in de buurt staat en dat kind staart me continu aan, ik negeer dat kind uiteraard, en die moeder staat dan heel verwachtingsvol naar mij te kijken of ik dat kind toch niet een knipoog kan geven of iets leuks kan zeggen. Dat zie ik dan toch een beetje, vanuit mijn ooghoek, hetgeen mijn pokerface alleen nog maar watervaster maakt. Of kinderen die ongevraagd aan je zitten, bv in een vliegtuig over de stoel heen, of omdat ze langs je heen lopen, bijna omvallen en zich aan je vastgrijpen. Ik vind dat serieus vies en ik ga dan snel aan de kant om het kind te ontwijken, trek mijn arm/been/haar/oorlel terug, maar dat is kennelijk ook not done.
Het ergste van alles is dat mij, als ik even een paar kg teveel ben (en dat ben ik de laatste 8 jaar meer wél dan niet geweest :bonk: ) continu gevraagd word of ik zwanger ben. Dat is echt een supernare confrontatie met hetgeen je juist niet wilt! Gelukkig is mijn buik er inmiddels weer aardig af en word ik te oud. Echt een rotvraag vind ik dat. Ten eerst om het zomaar te vragen aan iemand, maar ten tweede ook omdat je ermee veronderstelt dat dat blijkbaar 'goed nieuws' is. Ik ben door falende anticonceptie helaas 1x heel kortstondig zwanger geweest en 'goed nieuws' was wel het laatste dat toen in me opkwam.
anoniem_367221 wijzigde dit bericht op 01-02-2019 16:37
Reden: tikfout
0.03% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bella-78 schreef:
01-02-2019 16:36

Ik vind het ook altijd heel irritant als er bij de supermarkt o.i.d. iemand met een kind in de buurt staat en dat kind staart me continu aan, ik negeer dat kind uiteraard, en die moeder staat dan heel verwachtingsvol naar mij te kijken of ik dat kind toch niet een knipoog kan geven of iets leuks kan zeggen. Dat zie ik dan toch een beetje, vanuit mijn ooghoek, hetgeen mijn pokerface alleen nog maar watervaster maakt.
Heel herkenbaar ;-D
Het doet me ook gewoon niks.
Of mensen die dan heel hard gaan praten;'ja dat is een banaantje' en je dan zo aankijken.
yesss wijzigde dit bericht op 01-02-2019 17:36
33.47% gewijzigd
Ik ben 27 en als ik tegen iemand zeg dat ik geen kinderen wil, word er vaak gezegd: Joh, je bent nog hartstikke jong..
Zucht.
kindrebel schreef:
01-02-2019 16:24
Hahaha, dat is echt niet bijzonder hoor. Trust me. De 3-jarige hier herkende op die leeftijd ook een cilinder en ovaal. Daar worden ze mee doodgegooid in kinderprogramma's zoals Umi Zumi.

De meeste mensen denken dat peuters debiel zijn maar ze snappen en weten al heel veel. Ik heb me ook verbaasd over wat een kind aan taal begrijpt voor ze zelf kunnen praten, echt briljant. Als ouder/verzorger weet je dat omdat je heel veel met een kind optrekt. Maar opa's en oma's zijn hun eigen ervaringen vergeten en zien dan zoiets simpels als een vorm benoemen als genialiteit. Ach ja.

Ik weet niet goed wat normaal is voor welke leeftijd, maar zelfs ik weet dat kinderen echt sponzen zijn en super snel leren. Veel sneller dan wij. Dat is normaal. Ik weet ook dat als een kind op welk vlak dan ook een voorsprong heeft op leeftijdsgenoten, dat dat nog niet zegt dat ze hoogbegaafd zijn. Zo'n voorsprong kan ook weer verdwijnen.
En ik begrijp ook wel dat (groot)ouders trots zijn, maar ik vind het soms wel erg overdreven. Maar goed, ik ben wat kinderen betreft ook niet bepaald emotioneel betrokken. Dus ik benader zoiets misschien te rationeel.

Vind het wel vreemd dat grootouders gewoon hun eigen ervaringen met hun kinderen compleet vergeten zijn. Sibling 1 kon op 3 jarige leeftijd al fietsen zonder zijwielen en sibling 2 las op 4 jarige leeftijd al tijdschriften...wat kleinkind dus niet kan. Raar dat mijn ouders dat compleet zijn vergeten.
Barnabas schreef:
01-02-2019 16:27
Vixxen, dat is echt gewoon kut dat ze zo'n kleinkind de hemel in prijzen en jou nooit die erkenning hebben gegeven. Volgens mij had jij ook wel eerder ook problemen met de familie, of ben ik nu in de war met iemand anders? Ik heb nooit die verheerlijking begrepen van kinderen.

Klopt, ik heb helaas een moeizame relatie met mijn familie. Het wisselt erg.
Kwebbeltje91 schreef:
01-02-2019 17:23
Ik ben 27 en als ik tegen iemand zeg dat ik geen kinderen wil, word er vaak gezegd: Joh, je bent nog hartstikke jong..
Zucht.

Irritant is dat hè? Ik heb altijd geweten dat ik geen kinderen wilde en heb dat voor zover ik me kan herinneren ook vanaf jongs af aan aangegeven. En ja er was/is een kans dat ik me bedenk (kan zelfs nu nog) maar als iemand van 16 jaar of 25 jaar of 32 jaar zegt geen kinderen te willen, dan kan je toch ook gewoon reageren met ' Ja dat natuurlijk ook'. Niemand weet wat de toekomst brengt en die wijsneuzen die zeggen dat je je wel bedenkt of dat je nog jong bent weten dat ook niet. Betweterig gedoe.
Alle reacties Link kopieren
Dat continue aangestaard worden door een kind vind ik ook vreselijk. Ik negeer hem/haar dan ook zoveel mogelijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven