Zwanger
alle pijlers
Iedereen zwanger behalve ik..
vrijdag 15 februari 2019 om 23:26
Hoi allemaal,
Ik kan het niet.. nu een half jaar bezig (Ik 25 en vriend 35jr oud) en het lukt ons gewoon niet. Elke maand weer die teleurstelling. Iedereen om me heen raakt (ongepland) zwanger alsof het niks is. En dan zit ik bij mn schoonouders komt mn zwager (37 jr) met de mededeling dat zn vrouw (35 jr) al 2 maanden zwanger is. En hoe graag ik ook blij voor ze wil zijn diep van binnen ben ik verdrietig. Waarom zij wel en ik niet? Haar huis is hartstikke vies, ze doucht maar 1 keer per week en de hygiëne is ver te zoeken daarnaast hebben ze regelmatig slaande ruzie. Waarom zo iemand wel en ik niet? Wat ik hiermee wil? Van me afschrijven en misschien wel tips. Want op dit moment ben ik heel verdrietig en ik durf het eigenlijk niet hardop uit te spreken..
Hoe gaan jullie hiermee om? Ik kan toch niet de enige zijn met dit gevoel?
Ik kan het niet.. nu een half jaar bezig (Ik 25 en vriend 35jr oud) en het lukt ons gewoon niet. Elke maand weer die teleurstelling. Iedereen om me heen raakt (ongepland) zwanger alsof het niks is. En dan zit ik bij mn schoonouders komt mn zwager (37 jr) met de mededeling dat zn vrouw (35 jr) al 2 maanden zwanger is. En hoe graag ik ook blij voor ze wil zijn diep van binnen ben ik verdrietig. Waarom zij wel en ik niet? Haar huis is hartstikke vies, ze doucht maar 1 keer per week en de hygiëne is ver te zoeken daarnaast hebben ze regelmatig slaande ruzie. Waarom zo iemand wel en ik niet? Wat ik hiermee wil? Van me afschrijven en misschien wel tips. Want op dit moment ben ik heel verdrietig en ik durf het eigenlijk niet hardop uit te spreken..
Hoe gaan jullie hiermee om? Ik kan toch niet de enige zijn met dit gevoel?
zaterdag 16 februari 2019 om 04:25
Marigold1986 schreef: ↑16-02-2019 03:35Belachelijk om dit in link te leggen met het al dan niet zijn van een goede ouder... ECHT om te lachen. Zo ontzettend zwart-wit gedacht... jij denkt waarschijnlijk dus over iedereen dat hij/zij geen goede ouders zijn. Iedereen heeft namelijk wel eens dit soort gevoelens.... Unbelievable
Ben jij de beschermer van jonge moeders ofzo?
Volwassen mensen kunnen dit soort irrationele en vrij kinderachtige gevoelens relativeren en een beetje sturen.
Dus ik snap de opmerkingen wel dat TO wat kinderachtig over komt en dat je dan misschien nog niet klaar bent voor het moederschap. Moederschap is namelijk helemáál een feest van vergelijken, oneerlijkheid en onzekerheid (als je daar vatbaar voor bent).
zaterdag 16 februari 2019 om 07:24
To, wat vervelend dat je je zo voelt. Hou vooral ook in de gaten dat dit gevoel niet de overhand krijgt. Dat je nog wel kan genieten van je relatie en de dingen om je heen. Het is niet gek als een zwangerschapsaankondiging een beetje dubbel voelt, maar als het je gevoel zo overheerst.. na 'nog maar' 6 maanden bezig is dat best jammer. Ik herken het hoor, bij mij begon dit gevoel na een jaar ook. Dat ik er toch meer moeite mee had dan ik wilde toegeven. Maar het heeft uiteindelijk 2,5 jaar geduurd.. dat was echt een zware tijd. Probeer te relativeren. Of anders kijk eens of je er met iemand over kan praten. Dit forum heeft mij erg geholpen. Al had ik achteraf gezien ook wel baat gehad bij proffesionele hulp.
Gelukkig is alles hier goedgekomen en denk ik nu, wat maakte ik me toch druk.. maar zo voelde ik me toen echt niet!
Veel sterkte en ook plezier. De volgende ronde kan zomaar raak zijn. In dit proces heb je echt geduld nodig. En vertrouwen in jullie zelf.
Gelukkig is alles hier goedgekomen en denk ik nu, wat maakte ik me toch druk.. maar zo voelde ik me toen echt niet!
Veel sterkte en ook plezier. De volgende ronde kan zomaar raak zijn. In dit proces heb je echt geduld nodig. En vertrouwen in jullie zelf.
zaterdag 16 februari 2019 om 07:38
Herkenbaar hoor! Toen mijn man en ik ruim een half jaar 'bezig waren' begon ik toch - ondanks dat ik steeds tegen mezelf zei dat ik er beter relaxed in kon staan en heel goed wist dat een half jaar heel normaal en helemaal niet zo lang is - een beetje onzeker te worden. Rond dat moment hoorde ik dat een nichtje van mijn man + een vriendin + een collega zwanger waren en dat een andere collega vader ging worden. Dat was best lastig, voor mijn gevoel was iedereen zwanger behalve ik. Hou vertrouwen en blijf, hoe moeilijk het soms ook is, rationeel. Bij de 1 duurt het wat langer dan bij de ander maar in de meeste gevallen komt dat echt wel goed. En daarnaast weet je gewoon niet altijd wat er bij een ander speelt, ook al lijkt het zo duidelijk.
zaterdag 16 februari 2019 om 07:48
Wat een onzin allemaal. Iedere vrouw die niet in een paar maanden zwanger was krijgt deze gevoelens wel vroeger of later. Ga voor de grap eens in de vruchtbaarheidstopics lezen. De ‘waarom zij wel’-posts zijn niet van de lucht.Bedjeindezon schreef: ↑16-02-2019 04:25Ben jij de beschermer van jonge moeders ofzo?
Volwassen mensen kunnen dit soort irrationele en vrij kinderachtige gevoelens relativeren en een beetje sturen.
Dus ik snap de opmerkingen wel dat TO wat kinderachtig over komt en dat je dan misschien nog niet klaar bent voor het moederschap. Moederschap is namelijk helemáál een feest van vergelijken, oneerlijkheid en onzekerheid (als je daar vatbaar voor bent).
En dat worden allemaal stuk voor stuk prima moeders. En ik denk dat heel veel van hen ook stiekem bij zichzelf na 6 maanden ‘al’ dat soort gedachten hadden. Ik in ieder geval wel.
En ik ben een prima moeder, met veel relativeringsvermogen. Maar in het proces zwanger worden gingen mijn emoties en hormonen een beetje met me aan de haal. Tja. Ik ben ook maar een mens. En dat hoop ik mijn kinderen ook mee te geven. Dat je mag voelen wat je voelt, en dat ermee om leren gaan de sleutel is.
Echt op dit forum buitelen de vrouwen altijd over elkaar heen om te vertellen hoe cool zij wel niet waren over zwanger worden. En in alle topics over zwanger worden wordt er volop getemperatuurd, ovulatietesten gedaan en vanaf 6 dagen voor de verwachte menstruatie al getest. Heel typisch altijd.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 16 februari 2019 om 08:16
De vrouwen die er relaxed mee omgaan die schrijven niet mee in dergelijke topics. Ik heb zelf nooit getemperatuurd (zou niet eens weten hoe dat moest), nooit een ovulatietest gedaan en de zwangerschapstest deed ik gewoon met die 2 voor 5 euro dingen, toen ik niet ongesteld bleek te worden.
Ik was wel erg snel zwanger. Kan me niks voorstellen bij dat je zo gemeen gaat denken over andere vrouwen. Ik vind dat echt heel naar, als je zo in elkaar zit.
Ik was wel erg snel zwanger. Kan me niks voorstellen bij dat je zo gemeen gaat denken over andere vrouwen. Ik vind dat echt heel naar, als je zo in elkaar zit.
zaterdag 16 februari 2019 om 08:23
Tja ik snap wel dat het zo kan voelen.
Ik was bij beide kinderen gauw zwanger en zou graag een derde willen. Man niet. En ook ik denk weleens onaardige dingen over mensen die zwanger zijn van hun derde. Het voelt dan oneerlijk, waarom zij wel? Maar ik weet dat het geen realistische gedachten zijn en dat die nicht die wel een derde verwacht een hartstikke leuk mens is verder.
Ik weet van mezelf dat ik op zo’n moment een jaloerse bitch ben. Het ebt altijd snel weer weg. Probeer niet in die gevoelens te blijven hangen. En 6 maanden is echt niet lang joh, ook al snap ik dat het als een eeuwigheid kan voelen.
Ik was bij beide kinderen gauw zwanger en zou graag een derde willen. Man niet. En ook ik denk weleens onaardige dingen over mensen die zwanger zijn van hun derde. Het voelt dan oneerlijk, waarom zij wel? Maar ik weet dat het geen realistische gedachten zijn en dat die nicht die wel een derde verwacht een hartstikke leuk mens is verder.
Ik weet van mezelf dat ik op zo’n moment een jaloerse bitch ben. Het ebt altijd snel weer weg. Probeer niet in die gevoelens te blijven hangen. En 6 maanden is echt niet lang joh, ook al snap ik dat het als een eeuwigheid kan voelen.
zaterdag 16 februari 2019 om 08:40
Misschien moet je het een beetje proberen los te laten en er niet zoveel mee bezig zijn.
Hier heeft het ruim anderhalf jaar geduurd voor ik zwanger was.
Verder snap ik dat het vervelend is dat er mensen om je heen wel zwanger raken, maar wie weet zijn je zwager en zijn vriendin ook al wel 3 jaar bezig? Dan zou je misschien steun kunnen vinden bij haar in plaats van jaloezie.
Je bent 25 en hebt echt nog wel even. Hoe groot de wens ook is, probeer er in te staan met de gedachte "als het komt, komt het".
Ik ben zwanger geraakt in de maand toen ik er totaal niet mee bezig was (herstel van operatie)
Nogmaals ik snap dat het moeilijk is maar probeer het gewoon een paar maanden los te laten. Geen ovulatie testen, niet meteen testen op je nod.
En hou het leuk in de slaapkamer in plaats van een soort gedwongen sex (weet niet of dit gebeurd hoor, dat kan ik niet uit je verhaal opmaken)
Hier heeft het ruim anderhalf jaar geduurd voor ik zwanger was.
Verder snap ik dat het vervelend is dat er mensen om je heen wel zwanger raken, maar wie weet zijn je zwager en zijn vriendin ook al wel 3 jaar bezig? Dan zou je misschien steun kunnen vinden bij haar in plaats van jaloezie.
Je bent 25 en hebt echt nog wel even. Hoe groot de wens ook is, probeer er in te staan met de gedachte "als het komt, komt het".
Ik ben zwanger geraakt in de maand toen ik er totaal niet mee bezig was (herstel van operatie)
Nogmaals ik snap dat het moeilijk is maar probeer het gewoon een paar maanden los te laten. Geen ovulatie testen, niet meteen testen op je nod.
En hou het leuk in de slaapkamer in plaats van een soort gedwongen sex (weet niet of dit gebeurd hoor, dat kan ik niet uit je verhaal opmaken)
zaterdag 16 februari 2019 om 09:06
Laat het een beetje los TO. Ik begrijp hoe vervelend het moet zijn voor jou, ook al is een half jaar niet zo heel lang natuurlijk...
Jullie tijd komt echt wel hoor. Wie weet is het volgende maand ofzo ook raak bij jullie? Dat kan je niet op voorhand voorspellen. Bij de een duurt het gewoon wat langer dan bij de ander.
Jullie tijd komt echt wel hoor. Wie weet is het volgende maand ofzo ook raak bij jullie? Dat kan je niet op voorhand voorspellen. Bij de een duurt het gewoon wat langer dan bij de ander.
zaterdag 16 februari 2019 om 09:13
Hoi dames,
Dank voor alle reacties. Ik zat er gisteren gewoon even doorheen en kon (wilde) deze gevoelens niet delen met mijn naasten. Ik ben nu weer helemaal fris en fruitig voor de volgende ronde. En he elke maand dat het niet lukt is een maand om extra centjes op zij te leggen voor nóg leukere spulletjes voor als er straks een baby komt en voor uitjes die ik niet/minder kan doem als ik zwanger ben of een baby heb.
Dank voor alle reacties. Ik zat er gisteren gewoon even doorheen en kon (wilde) deze gevoelens niet delen met mijn naasten. Ik ben nu weer helemaal fris en fruitig voor de volgende ronde. En he elke maand dat het niet lukt is een maand om extra centjes op zij te leggen voor nóg leukere spulletjes voor als er straks een baby komt en voor uitjes die ik niet/minder kan doem als ik zwanger ben of een baby heb.
zaterdag 16 februari 2019 om 09:48
Probeer de situatie vsn anderen los te zien van jezelf. Je kunt er niets aan veranderen. Lastig en herkenbaar. Probeer hoe lastig ook lekker te leven met je vriend. Een relaxed lijf kan zoveel meer dan een gestresst. Geef het nog ruim een (half,) jaar en ga dsn eens naar de huisarts. Jullie zijn jong dus eerder gaat die toch niets doen. Geloof me in een medisch traject zwanger worden is loeizwaar dus geniet van het leven en elkaar en mocht het zover komen dat je toch via artshulp moet dat is zo. En heb je n nog betere basis als stel om dat aan te kunnen.
zaterdag 16 februari 2019 om 10:10
lux- schreef: ↑16-02-2019 07:48Wat een onzin allemaal. Iedere vrouw die niet in een paar maanden zwanger was krijgt deze gevoelens wel vroeger of later. Ga voor de grap eens in de vruchtbaarheidstopics lezen. De ‘waarom zij wel’-posts zijn niet van de lucht.
En dat worden allemaal stuk voor stuk prima moeders. En ik denk dat heel veel van hen ook stiekem bij zichzelf na 6 maanden ‘al’ dat soort gedachten hadden. Ik in ieder geval wel.
En ik ben een prima moeder, met veel relativeringsvermogen. Maar in het proces zwanger worden gingen mijn emoties en hormonen een beetje met me aan de haal. Tja. Ik ben ook maar een mens. En dat hoop ik mijn kinderen ook mee te geven. Dat je mag voelen wat je voelt, en dat ermee om leren gaan de sleutel is.
Echt op dit forum buitelen de vrouwen altijd over elkaar heen om te vertellen hoe cool zij wel niet waren over zwanger worden. En in alle topics over zwanger worden wordt er volop getemperatuurd, ovulatietesten gedaan en vanaf 6 dagen voor de verwachte menstruatie al getest. Heel typisch altijd.
Dit deed ik ook. Hey, ik heb zelfs bij de fertiliteitspoli gelopen. Maar dat is je eigen proces, imo wat anders dan jaloers zijn op andere zwangeren en “waarom zij wel..” gaan jammeren. Dat heb ik nog nooit gehad.
Jouw eigen proces staat los van dat van die anderen. 80% van alle vrouwen krijgt vroeg of laat een kind, ben je zoet mee als je daar allemaal jaloers op moet zijn.
Ik dacht net als een eerdere poster: ik wil mijn kind. Andermans kinderen vond ik echt niet interessant. Ik herken dat ook niet van gesprekken met vriendinnen die zwanger wilden worden, maar goed, wij waren dan ook 35+
Dan heb je andere prioriteiten dan wat de buurvrouw doet.Niet “elke” vrouw heeft deze gevoelens?
zaterdag 16 februari 2019 om 10:40
Ik was degene die dat schreef. En jij maakt er vanalles van wat TO helemaal niet zegt, die was gewoon even down. Best begrijpelijk. En vwb die gevoelens die iedere vrouw die moeilijk zwanger wordt heeft (of volgens jou dus niet): het is maar een gevoel hè, het is niet meteen maandenlang een allesoverheersende jaloezie die maakt dat je niet meer van het leven kunt genieten. Bijvoorbeeld als iemand die rookt heel snel zwanger raakt en jij, die juist gezond probeert te leven, niet. Dat kan gewoon even ‘oneerlijk’ voelen.. en dat mag ook. Is heel normaal. Ook onder vrouwen van 35+ in een traject. Wat een ongelooflijk denigrerende opmerking trouwens. En dan ben je al 35+Bedjeindezon schreef: ↑16-02-2019 10:10Dit deed ik ook. Hey, ik heb zelfs bij de fertiliteitspoli gelopen. Maar dat is je eigen proces, imo wat anders dan jaloers zijn op andere zwangeren en “waarom zij wel..” gaan jammeren. Dat heb ik nog nooit gehad.
Jouw eigen proces staat los van dat van die anderen. 80% van alle vrouwen krijgt vroeg of laat een kind, ben je zoet mee als je daar allemaal jaloers op moet zijn.
Ik dacht net als een eerdere poster: ik wil mijn kind. Andermans kinderen vond ik echt niet interessant. Ik herken dat ook niet van gesprekken met vriendinnen die zwanger wilden worden, maar goed, wij waren dan ook 35+
Niet “elke” vrouw heeft deze gevoelens?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 16 februari 2019 om 10:45
Doe dit jezelf niet aan!
Dit soort dingen staan los van wat er gebeurt. Er is geen hogere macht die de baby's uitdeelt aan de stellen die hun zaakjes wel of niet op orde hebben. Zwanger worden is biologie, niks meer, niks minder.
zaterdag 16 februari 2019 om 10:47
Er zijn ook mensen die helemaal geen kinderen kunnen krijgen. Het is geen recht
zaterdag 16 februari 2019 om 11:12
Nou, nee. Niet herkenbaar. Gaat het ook niet om. Ik vind de uitingen erg gemeen overkomen, dit gaat verder dan alleen 'waarom ik niet'. Iemand anders diskwalificeren als ouder.
zaterdag 16 februari 2019 om 11:19
Bij mij op school ook een gezin waarvan de kinderen er altijd armoedig bijlopen, geld voor een schoolreisje is er niet (wel voor sigaretten overigens). En zwanger van nummertje 6. En een collega die dus inderdaad geen kinderen kan krijgen (wel 2 pleegkinderen heeft). Dat is soms best zuur hoor. Kan me voorstellen dat zij weleens denkt: waarom zij wel en ik niet?
zaterdag 16 februari 2019 om 11:26
Fijn TO dat je kunt relativeren.
Ik herken je gevoel wel hoor, over de 1e bijna 1,5 gedaan en nu voor de 2e bijna 3,5 jaar met heel veel kunst- en vliegwerk. In die tijd dat wij voor een tweede bezig waren hebben mensen om mij heen complete gezinnen op de wereld gezet. En ook al mijn siblings en schoonzus hebben in die periode nog een 3e/4e kind gekregen.
Maar ook ik dacht altijd; ik mag best even balen maar uiteindelijk is ons gezin het belangrijkste voor ons. En nu het dan zover is, zijn wij dolgelukkig en is het helemaal goed zoals het is.
Oh en wij zijn op mijn 24 begonnen en ik ben nu 30. Nog steeds jong dus. Je hebt dus wel de tijd. Cliché, maar wel waar.
Ik herken je gevoel wel hoor, over de 1e bijna 1,5 gedaan en nu voor de 2e bijna 3,5 jaar met heel veel kunst- en vliegwerk. In die tijd dat wij voor een tweede bezig waren hebben mensen om mij heen complete gezinnen op de wereld gezet. En ook al mijn siblings en schoonzus hebben in die periode nog een 3e/4e kind gekregen.
Maar ook ik dacht altijd; ik mag best even balen maar uiteindelijk is ons gezin het belangrijkste voor ons. En nu het dan zover is, zijn wij dolgelukkig en is het helemaal goed zoals het is.
Oh en wij zijn op mijn 24 begonnen en ik ben nu 30. Nog steeds jong dus. Je hebt dus wel de tijd. Cliché, maar wel waar.
mandylion wijzigde dit bericht op 16-02-2019 11:31
10.07% gewijzigd
.
zaterdag 16 februari 2019 om 11:27
Z0MER schreef: ↑16-02-2019 08:16De vrouwen die er relaxed mee omgaan die schrijven niet mee in dergelijke topics. Ik heb zelf nooit getemperatuurd (zou niet eens weten hoe dat moest), nooit een ovulatietest gedaan en de zwangerschapstest deed ik gewoon met die 2 voor 5 euro dingen, toen ik niet ongesteld bleek te worden.
Ik was wel erg snel zwanger. Kan me niks voorstellen bij dat je zo gemeen gaat denken over andere vrouwen. Ik vind dat echt heel naar, als je zo in elkaar zit.
Ik ben bijna 3 jaar onderweg. Nog nooit getemperatuurd . Vanwege een onregelmatige cyclus wel na 3/4 jaar aan de ovulatietesten om de kansen wat te vergroten. Nu 1,5 jaar in een medisch cirquit. Het eerste jaar nooit deze gevoelens gehad. Bij de start van het traject een beetje. Maar inmiddels ben ik vreselijk verdrietig omdat mijn jongere zusje wel zwanger is. Niet jaloers, niet boos, maar wel heel erg verdrietig. Omdat ik alles wat ik zelf zo ontzettend, vreselijk graag wil onder mijn neus zie gebeuren. Van kersverse opa en oma (eerste kleinkind) tot kersvers moederschap. Maar niet bij mij. Want ik zit aan injecties en regelmatig in het ziekenhuis. Ik vind dat echt vreselijk pijnlijk en heb 0 blijdschap. Ik zie echt op tegen d ekomst van deze baby. Ik negeer de verhalen die nu in ons gezin vertelt worden. Nuance: fantastisch voor mijn ouders en mijn zusje dat dit gebeurt. Voor mij persoonlijk is het alleen extreem heftig. Oplossing: ik praat er nu over met een professional om goed met deze negatieve emoties om te gaan. Ik schrijf in een topic om ervaringen uit te wisselen.
Ik ben geen naar mens en ik gun anderen heel veel. Dat ik verdriet heb over mijn situatie maakt me niet een onmens. Ik ga ook niet krampachtig met de situatie om. Maar door de situatie ben ik er wel dagelijks mee bezig (ivm medicatie), dus loslaten is praktisch onmogelijk.
zaterdag 16 februari 2019 om 11:44
Een dikke knuffel voor jou.Pergamon schreef: ↑16-02-2019 11:27Ik ben bijna 3 jaar onderweg. Nog nooit getemperatuurd . Vanwege een onregelmatige cyclus wel na 3/4 jaar aan de ovulatietesten om de kansen wat te vergroten. Nu 1,5 jaar in een medisch cirquit. Het eerste jaar nooit deze gevoelens gehad. Bij de start van het traject een beetje. Maar inmiddels ben ik vreselijk verdrietig omdat mijn jongere zusje wel zwanger is. Niet jaloers, niet boos, maar wel heel erg verdrietig. Omdat ik alles wat ik zelf zo ontzettend, vreselijk graag wil onder mijn neus zie gebeuren. Van kersverse opa en oma (eerste kleinkind) tot kersvers moederschap. Maar niet bij mij. Want ik zit aan injecties en regelmatig in het ziekenhuis. Ik vind dat echt vreselijk pijnlijk en heb 0 blijdschap. Ik zie echt op tegen d ekomst van deze baby. Ik negeer de verhalen die nu in ons gezin vertelt worden. Nuance: fantastisch voor mijn ouders en mijn zusje dat dit gebeurt. Voor mij persoonlijk is het alleen extreem heftig. Oplossing: ik praat er nu over met een professional om goed met deze negatieve emoties om te gaan. Ik schrijf in een topic om ervaringen uit te wisselen.
Ik ben geen naar mens en ik gun anderen heel veel. Dat ik verdriet heb over mijn situatie maakt me niet een onmens. Ik ga ook niet krampachtig met de situatie om. Maar door de situatie ben ik er wel dagelijks mee bezig (ivm medicatie), dus loslaten is praktisch onmogelijk.
