Zwanger
alle pijlers
Zwanger maar twijfel
maandag 25 maart 2019 om 15:41
Hallo,
Ik ben altijd van het meelezen geweest maar nu heb ik zelf een groot dilemma waar ik hoop dat jullie me mee kunnen helpen..
ik ben zwanger, vandaag 6 weken en mijn man wil het niet.. of ik het wil? Twijfels
Twijfels twijfels hier onder eerst mijn verhaal:
een van ons is midden 20
De ander eind 20, ik probeer het maar even zo vaag mogelijk te houden ivm bang voor herkenning. We hebben beide geen vaste baan, sterker nog ik moet weg met een kans op terugkeer of toch mogelijk nog een vast contract ( we zitten in een overname) en mijn man moet het nog horen. we hebben wel een eigen huis en 10 jaar een relatie waarvan er ook al een aantal getrouwd.
Zoals boven vermeld wil mijn man het echt niet hij heeft nooit een sterke kinderwens gehad en ik ook niet, tot ik ouder werd ( 3 a 4 jaar geleden kwam dat besef ) en besefte het ooit op een dag wel te willen ( in de leeftijd 30/35 leek het mij mooi) dus we hebben een goed gesprek gehad en hij begreep mij wel, en was het er ook mee eens. Maar goed we zijn beide nog niet op de leeftijd die in de planning stond en er zit toch echt al iets in mijn buik.
Mijn man wil het dus absoluut niet en loopt nu al een week ( zolang weten we het) dood ongelukkig rond, hij heeft zelfs al geroepen aan zelfmoord te denken.. hij ziet het allemaal echt niet meer zitten een van zijn grote redenen is ook onze leeftijd en geen vast contract te hebben, ik heb zelf vrij jonge ouders en hij juist oudere ouders ( al met pensioen) waardoor ik mij juist heel erg ben gaan beseffen dat ik geen “oude” moeder wil zijn. Met hem is dus ook echt geen gesprek mogelijk terwijl ik zelf juist ook heel erg twijfel, ben ik er wel klaar voor? Wil ik mijn leventje wel opgeven? Mijn moeder gaf aan dat ik best egoïstisch leef en of ik wel klaar ben dat op te geven? Ben ik dat wel? Maar abortus nee.. er op tegen ben ik niet maar voor mezelf ben ik er wel op tegen, en over een aantal jaar zou ik toch wel een kindje willen dus waarom zou het dan nu weg moeten? Alleen omdat het nu niet het juiste moment is? Is dat een reden? En wat als het over een x aantal jaar dan niet lukt? Op momenten ben ik blij en het volgende moment gaan er weer zoveel gedachtes door me heen over hoe dit niet kan op dit moment. Ik weet het op sommige momenten echt niet meer..
Ik weet hoe ontzettend egoïstisch ik klink en hoeveel mensen dit zo graag zouden willen en ik zit hier te twijfelen? Ja ik schaam me diep..
Iemand advies?
Ik ben altijd van het meelezen geweest maar nu heb ik zelf een groot dilemma waar ik hoop dat jullie me mee kunnen helpen..
ik ben zwanger, vandaag 6 weken en mijn man wil het niet.. of ik het wil? Twijfels
Twijfels twijfels hier onder eerst mijn verhaal:
een van ons is midden 20
De ander eind 20, ik probeer het maar even zo vaag mogelijk te houden ivm bang voor herkenning. We hebben beide geen vaste baan, sterker nog ik moet weg met een kans op terugkeer of toch mogelijk nog een vast contract ( we zitten in een overname) en mijn man moet het nog horen. we hebben wel een eigen huis en 10 jaar een relatie waarvan er ook al een aantal getrouwd.
Zoals boven vermeld wil mijn man het echt niet hij heeft nooit een sterke kinderwens gehad en ik ook niet, tot ik ouder werd ( 3 a 4 jaar geleden kwam dat besef ) en besefte het ooit op een dag wel te willen ( in de leeftijd 30/35 leek het mij mooi) dus we hebben een goed gesprek gehad en hij begreep mij wel, en was het er ook mee eens. Maar goed we zijn beide nog niet op de leeftijd die in de planning stond en er zit toch echt al iets in mijn buik.
Mijn man wil het dus absoluut niet en loopt nu al een week ( zolang weten we het) dood ongelukkig rond, hij heeft zelfs al geroepen aan zelfmoord te denken.. hij ziet het allemaal echt niet meer zitten een van zijn grote redenen is ook onze leeftijd en geen vast contract te hebben, ik heb zelf vrij jonge ouders en hij juist oudere ouders ( al met pensioen) waardoor ik mij juist heel erg ben gaan beseffen dat ik geen “oude” moeder wil zijn. Met hem is dus ook echt geen gesprek mogelijk terwijl ik zelf juist ook heel erg twijfel, ben ik er wel klaar voor? Wil ik mijn leventje wel opgeven? Mijn moeder gaf aan dat ik best egoïstisch leef en of ik wel klaar ben dat op te geven? Ben ik dat wel? Maar abortus nee.. er op tegen ben ik niet maar voor mezelf ben ik er wel op tegen, en over een aantal jaar zou ik toch wel een kindje willen dus waarom zou het dan nu weg moeten? Alleen omdat het nu niet het juiste moment is? Is dat een reden? En wat als het over een x aantal jaar dan niet lukt? Op momenten ben ik blij en het volgende moment gaan er weer zoveel gedachtes door me heen over hoe dit niet kan op dit moment. Ik weet het op sommige momenten echt niet meer..
Ik weet hoe ontzettend egoïstisch ik klink en hoeveel mensen dit zo graag zouden willen en ik zit hier te twijfelen? Ja ik schaam me diep..
Iemand advies?
maandag 25 maart 2019 om 15:48
Ja, niet het juiste moment is een hele goede reden voor abortus. Maar een nog betere reden is: je man wil het echt niet.
Het klinkt wellicht hard & zakelijk, maar:
- Laat de zwangerschap afbreken
- Verbreek je relatie, jij en je man willen andere dingen in het leven
- Vind een andere man (je bent hooguit eind 20) en krijg met hem kinderen
Echt, deze man wil je niet als vader van je kindereb
Het klinkt wellicht hard & zakelijk, maar:
- Laat de zwangerschap afbreken
- Verbreek je relatie, jij en je man willen andere dingen in het leven
- Vind een andere man (je bent hooguit eind 20) en krijg met hem kinderen
Echt, deze man wil je niet als vader van je kindereb
maandag 25 maart 2019 om 15:48
Hoe je zwanger wordt, weet ik ondertussen zelf ook wel maar: hoe kwam het dat jij zwanger werd, in deze situatie met een man die niet wil en jij zelf ook in de twijfel?
En als hij echt niet wil, wil jij dan wel een kind met hem? Is dat eerlijk naar hem toe?
Want later kan alsnog heus, en als hij echt niet wil (en die mensen zijn er gewoon hoor, die 'draaien niet alsnog wel bij als ze ouder zijn' enz) dan zal dat niet met hem zijn blijkbaar. Waarom hem dwingen een kind te krijgen dan nu? Want dan zit hij er heus aan vast.
En als hij echt niet wil, wil jij dan wel een kind met hem? Is dat eerlijk naar hem toe?
Want later kan alsnog heus, en als hij echt niet wil (en die mensen zijn er gewoon hoor, die 'draaien niet alsnog wel bij als ze ouder zijn' enz) dan zal dat niet met hem zijn blijkbaar. Waarom hem dwingen een kind te krijgen dan nu? Want dan zit hij er heus aan vast.
maandag 25 maart 2019 om 15:49
Misschien wel hoor, alleen: HIJ wil het niet. (dit klinkt zo 'wat een hork is die man' terwijl ik nu vooral denk dat TO toch onbewust haar kinder-zin aan het doordrijven is)lilalinda schreef: ↑25-03-2019 15:48Ja, niet het juiste moment is een hele goede reden voor abortus. Maar een nog betere reden is: je man wil het echt niet.
Het klinkt wellicht hard & zakelijk, maar:
- Laat de zwangerschap afbreken
- Verbreek je relatie, jij en je man willen andere dingen in het leven
- Vind een andere man (je bent hooguit eind 20) en krijg met hem kinderen
Echt, deze man wil je niet als vader van je kindereb
maandag 25 maart 2019 om 15:49
maandag 25 maart 2019 om 15:53
Lees al die topics van vrouwen met een man die wel/geen vaderrol neemt, en wat een impact dat op hen en het kind heeft
Juist samen ouder-worden van een kind, is de enige echte belangrijke stap die je weloverwogen moet nemen.
iets als trouwen- met 1 handtekening ben je weer uitelkaar.
Maar kinderen-krijgen doe je samen, en je blijft je hele leven aan elkaar verbonden.
Het arme kind van TO, krijgt een vader dat haar hem/haar niet wil. Wat een klote start van je leven
lilalinda wijzigde dit bericht op 25-03-2019 15:53
1.19% gewijzigd
maandag 25 maart 2019 om 15:53
maandag 25 maart 2019 om 15:53
Jij bent de baas over het leven in je buik maar een baby krijgen is een super heftige ervaring. Het zet álles onder druk en ik zou heel goed nadenken of je daar beide tegen bestand bent in de huidige situatie. Voor alles is een oplossing te bedenken maar als je man nu al denkt aan zelfmoord lijkt het me hoogst onverstandig dit kindje ter wereld te laten komen. Hoe vreselijk, ongewenst zijn. Als je het wil houden, zul je je moeten voorbereiden op alleenstaand ouderschap of andere consequenties.
Het is niet dat je man twijfelt, of nog moet wennen aan het idee. Hij geeft aan er nu al totaal aan onderdoor te gaan..
Het is niet dat je man twijfelt, of nog moet wennen aan het idee. Hij geeft aan er nu al totaal aan onderdoor te gaan..
maandag 25 maart 2019 om 15:53
maandag 25 maart 2019 om 15:54
Dit!lilalinda schreef: ↑25-03-2019 15:48Ja, niet het juiste moment is een hele goede reden voor abortus. Maar een nog betere reden is: je man wil het echt niet.
Het klinkt wellicht hard & zakelijk, maar:
- Laat de zwangerschap afbreken
- Verbreek je relatie, jij en je man willen andere dingen in het leven
- Vind een andere man (je bent hooguit eind 20) en krijg met hem kinderen
Echt, deze man wil je niet als vader van je kindereb
maandag 25 maart 2019 om 15:56
Jouw moeder zegt gewoon dat je nu een egoïst bent! Terwijl het krijgen van een kind is zo'n beetje de meest egoïstische daad is, die je kunt doen. Want je begint enkel aan een kind voor jezelf. In dit geval echt voor jezelf, want je man wil niet.
Je zegt nu, stel dat het later niet meer lukt dan heb ik niets. Waarschijnlijk als je het nu doordrukt, is een kind, het enige dat je wel hebt. Ook leuk voor zo'n kind om te horen dat hij de aanleiding is van het knappen van jullie relatie. Oh, en dat het dus niet gewenst is door één van zijn ouders...
Doorzetten, dat zou pas egoïstisch zijn.
Je zegt nu, stel dat het later niet meer lukt dan heb ik niets. Waarschijnlijk als je het nu doordrukt, is een kind, het enige dat je wel hebt. Ook leuk voor zo'n kind om te horen dat hij de aanleiding is van het knappen van jullie relatie. Oh, en dat het dus niet gewenst is door één van zijn ouders...
Doorzetten, dat zou pas egoïstisch zijn.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 25 maart 2019 om 16:21
toen ik huilend in de kliniek zat, zei de arts:justagirly schreef: ↑25-03-2019 16:16hoe kan het eigenlijk dat je überhaupt zwanger bent geraakt..... Achteraf gepraat, ik weet het, maar o dit is nogal wat vind ik hoor......
Mevrouw, wees niet zo hard voor u zelf. Eigenlijk gaat het opvallend vaak goed met anticonceptie. En vaak begrijpen wij artsen echt niet, waarom iemand, ondanks alles zwanger raakt. Net zoals dat we niet snappen dat iemand waarbij niks verkeerd lijkt te zijn, niet zwanger raakt. Wij artsen weten echt lang niet alles
maandag 25 maart 2019 om 16:31
Helemaal mee eenslilalinda schreef: ↑25-03-2019 15:48Ja, niet het juiste moment is een hele goede reden voor abortus. Maar een nog betere reden is: je man wil het echt niet.
Het klinkt wellicht hard & zakelijk, maar:
- Laat de zwangerschap afbreken
- Verbreek je relatie, jij en je man willen andere dingen in het leven
- Vind een andere man (je bent hooguit eind 20) en krijg met hem kinderen
Echt, deze man wil je niet als vader van je kindereb
maandag 25 maart 2019 om 16:56
justagirly schreef: ↑25-03-2019 16:47Oké Lilalinda, daar heb je wel een punt inderdaad, het kán.
Ik zou zelf véél moeite hebben om leven af te breken. Maar daar gaat het nu niet over en heeft TO ook niks aan.
Ik wens jullie sterkte, TO!!
Dat “leven” is nu 6 weken, kan nog onmogelijk zelfstandig in leven blijven, ziet er nog uit als een mislukte garnaal en begint nu pas met het maken van een gezichtje. Kortom; laten we ook niet overdrijven en TO een schuldgevoel aanpraten over al dan niet “afbreken van leven”. Een abortus an sich al al heftig genoeg.
maandag 25 maart 2019 om 16:59
Ze is nog jong genoeg om op zoek te gaan naar een man die wel vader wil worden. Altijd beter dan een kind al moedwillig met 'n gebroken gezin en niet willende verwekker op te zadelen.MinkeDeWit schreef: ↑25-03-2019 16:57Ik zou het echt niet laten weghalen als ik een kinderwens had. Hij draait maar bij of zoekt het uit. Dreigen met zelfmoord, pfff.
maandag 25 maart 2019 om 17:01
Dan mag je het toch echt de rest van je leven mét deze dreiger blijven uitzoeken. Want het is verrekte moeilijk om alleen de voogdij te krijgen, als vader bekend is. Kind wordt notabene in een huwelijk geboren.MinkeDeWit schreef: ↑25-03-2019 16:57Ik zou het echt niet laten weghalen als ik een kinderwens had. Hij draait maar bij of zoekt het uit. Dreigen met zelfmoord, pfff.
Als ik een kinderwens had maar mijn partner niet, dan zou ik moeten kiezen of kabelen. Baas in eigen buik, zeker, maar dan ook baas over eigen piemel mogen zijn als man.
tia.dalma wijzigde dit bericht op 25-03-2019 17:05
Reden: Damn you autocorrect
Reden: Damn you autocorrect
0.17% gewijzigd
maandag 25 maart 2019 om 17:04
Jij zou je kind zo'n vader gunnen???MinkeDeWit schreef: ↑25-03-2019 16:57Ik zou het echt niet laten weghalen als ik een kinderwens had. Hij draait maar bij of zoekt het uit. Dreigen met zelfmoord, pfff.
maandag 25 maart 2019 om 17:29
maandag 25 maart 2019 om 17:34
Het is nog geen kind, het heeft minder bewust zijn, dan de mier die je vanochtend dooddrukte
lilalinda wijzigde dit bericht op 25-03-2019 17:39
0.99% gewijzigd
maandag 25 maart 2019 om 17:37
Nou, dit wilde ik ook schrijven.Pergamon schreef: ↑25-03-2019 15:53Los van wat jij wil: wil dit kindje een vader die met zelfmoord dreigde toen hij/zij zich aandiende? Wil je een kind opzadelen met een ouder die dit kind echt niet wenst?
(en, terug naar wat jij wil, wil jij een relatie met een man die met zelfmoord dreigt als pressiemiddel?)
Dreigen met zelfmoord nota bene. Kom zeg.
Hips, hopsakee en pierlala.
