Gone Flying, Dubai

Welkom in mijn vervolgtopic!

Begin Januari verhuis ik naar Dubai om aan een spannend, nieuw hoofdstuk te beginnen. Ik deel hier graag met jullie hoe het mij vergaat in die hete, zanderige smeltkroes van culturen.

Maar eerst... inpakken en afscheid nemen.

Dit topic slechts heeft 1 regel: mijn werkgever mag niet worden genoemd.

Promethium schreef: ↑

03-06-2019 15:08

Oh wat leuk

En nu? Al contact gehad, binnenkort afspreken om dat uitzicht te bekijken?

Ik heb nog niet durven sturen. Hij zou inmiddels ook weer wakker moeten zijn. Hij zou naar mijn blok komen want hier woont een vriend van hem waar hij mee had afgesproken.

Maar ik ben in mijn groggy toestand ook al even op pad geweest. Ik heb ovenhandschoenen overgekocht van iemand. Ik ben de mijne vergeten op het vliegtuig en geen zin om naar de lost and found te gaan. De taxirit zou tevens ook een hoop gekost hebben.
Daarna ben ik even naar de supermarkt en de wasserij gegaan.

Nu terug thuis. Ik ga zo eten bestellen en daarna naar huis skypen en tenslotte eindig ik de dag met Netflix. Zo ziet mijn landingsdag er doorgaans uit. En de ochtend erna steevast naar de gym en het zwembad.

Maar ik ga Roy (laten we hem toch even een fictieve, afgeleide naam geven) zo toch even een appje sturen.

Er was nog een vraag over samen wonen. Dat kan alleen als je getrouwd bent. Je kan dan zelf een woning uitzoeken voor jullie twee. Het bedrag dat we nu niet moeten betalen aan huur, krijg je dan bovenop je loon. Een live out allowance heet dat dan.

Superuser2018 schreef: ↑

03-06-2019 16:25

Wat zie je er prachtig uit. Natural, geen Barbie.
Ben je helemaal klaar met je opleiding als je dit deel gehaald hebt? Of is het slechts één van de modules?

Dankjewel!

Over 2 weken heb ik mijn graduation. Wat in de praktijk wilt zeggen dat mijn proefperiode voorbij is. Ik krijg dan wat extra voordelen zoals vluchten ruilen of op vluchten bieden, ze zitten dat niet meer zo erg in je nek te hijgen in geval van ziekte en ik mag eindelijk het land verlaten als ik wat vrije dagen na elkaar heb. Nu kon dat enkel tijdens mijn vakantie.

Maar je bent nooit klaar met studeren. Elk jaar (dus voor mij alweer over 6 maanden) moeten we weer terug in training om onze kennis op te frissen.

Promethium schreef: ↑

03-06-2019 16:43

Vind je het weleens jammer dat je niet zelf je huis uit mag zoeken / alleen mag wonen? Of heeft het juist veel voordelen om in een Emirates-huis te wonen?

Oh maar dat mag allemaal wel. Ik vind het echter prima zo. Ik ben de moeilijkste niet. Ik overwoog om te verhuizen naar een andere crewaccomodatie maar eerlijk gezegd kom ik daar een beetje op terug. Ik voel me hier thuis.

Daarbij komt dat ik me geen zorgen hoef te maken over rekeningen. Als er iets stuk gaat dan moet ik dat gewoon even melden via een portal en dan komt er iemand langs. Hier woont enkel crew. 10 appartementsblokken vol. Meer dan 2300 crew bij elkaar. Dus geen huilende baby's, schreeuwende kinderen,... heb je last minute een uniformitem nodig is er altijd wel iemand waar je het van kan lenen/kopen ongeacht het tijdstip. Alleen maar mensen in jouw leeftijdscategorie, met dezelfde unieke baan en gelijkaardige open karakters,... iedereen weet hoe moeilijk het is en helpt elkaar waar ze kunnen.

Op de facebookpagina van deze buurt zie je hartverwarmende dingen gebeuren.

Wat dat betreft is de buurt waar ik woon uniek. Er is geen enkele accomodatie waar ik heen kan verhuizen dat op deze lijkt. De 2 winkels hier zijn volledig gericht op de noden van de crew. Geen uitgebreid assortiment maar je kan 24/24 elke crewbenodigdheid kopen. De juiste rode haarelastiek, speldjes, panty's, haarlak, haarnetjes, lippenstift, naald en draad, wereldstekkers,...

Afgelegen, dat wel. Als ik verhuis dan ga ik gewoon naar de grootste en nieuwste blok 200m verderop denk ik.

Promethium schreef: ↑

03-06-2019 16:45

Kun je dan "inschrijven" op vluchten die leuker zijn? Dat je op die manier zelf invloed hebt op waar je naartoe vliegt?

Ja. Je geeft aan welke vluchten je graag wilt doen. Op basis van senioriteit krijg je al dan niet je keuze toegewezen. Juniors als ik maken dus niet veel kans. Daarom hebben ze een roulatiesysteem waarbij je toch hoger in de lijst terecht kan komen en meer kans maakt.

Daarnaast kan je ook nog onderling ruilen. Maar ook dat is lastig. Japan is heel populair dus als crew die bestemming krijgt, geven ze die doorgaans niet af. Een LHR geraak je daarentegen aan de straatstenen niet kwijt. Tenzij aan crew die naar huis wilt.

Beter.Laat schreef: ↑

03-06-2019 16:47

Even een opmerking over dat jij schrijft dat slechts 1/4 van de stoelen bezet was.
Mag iedereen dan gaan zitten of zelfs gaan liggen waar hij wil?
Zou iemand ook door mogen schuiven naar de business class?

En verder, rustig aan he!! (Ik ben je moeder niet..)

Ja! Dat zeiden we ook tijdens boarden. Ga lekker zitten waar je wilt en maak het jezelf gemakkelijk. Om 1 of andere reden dat de voorste cabin toch redelijk vol. 1 familie had de achterste cabin voor zich alleen. Maar die vonden het daar toch maar eenzaam geloof ik want die zijn iets naar voor gaan zitten halverwege de vlucht.

Velen lagen dus languit over 3 of 4 stoelen heen.

Doorschuiven naar Bussiness class kan enkel tegen betaling. Maar daar was het een stuk drukker.

Foodisgood schreef: ↑

04-06-2019 11:51

Oh wat een leuk topic! Heb net alles doorgelezen en wil nu ook stewardess zijn. Waarom doe je me dit aan haha. Ik ga zo ook even je andere topic doorlezen want die kende ik niet. Je bent ook echt heel mooi trouwens. Heb je het niet bloedheet in Dubai? Wat kut van die 'vrienden' dat ze je zo hebben laten vallen. Hoe leer je eigenlijk nieuwe mensen kennen daar?

Sorry voor zoveel vragen, heb opeens ook enthousiast.

Als je ondanks al mijn eerlijke schrijfsels nog steeds zin hebt om stewardess te worden dan ben je volgens mij wel uit het juiste hout gesneden

Nieuwe mensen leer je dagelijks kennen aan boord. De uitdaging is echter om daar vriendschappen uit voort te laten vloeien.

Neem nu Roy, die leuke kerel van mijn laatste vlucht. Die is vandaag net als ik vrij maar is een gat in de dag aan het slapen. Dat overkomt ons wel eens. Het ergste dat ik heb gehoord is iemand die 24h aan een stuk heeft geslapen na een vlucht. Met haar uniform nog aan. Bovenop de lakens.

Morgenochtend heeft hij een vlucht naar Praag. Wanneer hij terugkomt zit ik in Kroatië. Enzovoort...

Ik heb altijd genoeg gehad aan een paar goede vrienden. Maar hier moet ik het anders aanpakken en juist een grote groep kennissen werven om zo toch wat gezelschap te hebben in mijn vrije tijd.

Het is belachelijk warm hier. 47 graden vandaag. Na het douchen ga ik gewoon voor het open raam zitten. Dankzij de warme wind is het zo droog. Ik wilde eigenlijk naar het zwembad maar ik stel het uit tot morgenvroeg.

Promethium schreef: ↑

04-06-2019 13:10

Hoe komt het dat Japan zo populair is?

De meesten onder ons doen deze baan omdat ze andere culturen willen leren kennen. Geen enkele cultuur die zo afwijkt van alle anderen als die van Japan. Het is ook een prachtig land!

De plaatsen aan boord voor niet Japanse crew zijn beperkt omdat de Japanse passagiers nu eenmaal de voorkeur geven aan Japanse crew. Mijn werkgever weet dat dus dis roostert voornamelijk die crew in.
Die passagiers spreken doorgaans ook geen Engels. Ze zijn bescheiden, maken liever geen drukte en zijn heel vriendelijk. Maar als ze de keuze hebben tussen een norse Japanner of een blije Belg om een drankje te vragen dan gaan ze toch naar die norse crew die wél Japans spreekt.

Flashy: Hij is Italiaan. Alle vooroordelen ten spijt, het is geen macho. Ik weet ook niet of dit wat gaat worden. Uit het oog, uit het hart enzo. Ik heb er een hard hoofd in.

Treurniet: het is inderdaad een hele andere wereld. Moeilijk om je daarin in te leven. Daarom dat crew ook zo samenklit denk ik. We nemen elkaar niks kwalijk als afspraken last minute worden afgezegd bvb en het communiceert ook makkelijk. Als ik tegen crew zeg: "Can't tonight. E-gate at 02h" dan is de kous af. We vragen elkaar ook "what time is your e-gate" ipv "what time is your flight". Het 2de is voor ons niet relevant en beide tijden liggen uren uit elkaar.

We spreken niet over dagen in de week (ma,di,...). We spreken over data. Ik weet namelijk nooit welke dag het is. Je kan vertrekken op zondag, aankomen op maandag en slapen tot dinsdag. Morgen, gisteren, vandaag. Ook dat werkt niet. Gisteren vertrokken, vandaag aangekomen. Nee vandaag spreek ik nog steeds over "vandaag vertrokken". Ik had ditzelfde gesprek aan boord met crew en die begrepen precies wat ik bedoelde ook al had ik het idee dat ik wartaal uitsloeg.

Cosima: Ik spreek zelf 3 talen. Nederlands, Engels, Frans en als het echt moet ook een paar woordjes Duits. De enige taal die je moet spreken is Engels. En omdat er wereldwijd mensen worden aangenomen komt daar vaak nog een moedertaal bij. Crew uit UK, AUS en USA spreken natuurlijk enkel Engels maar die worden ook gewoon aangenomen.

Er is altijd 1 Arabisch sprekende aan boord. Maar het is dus niet verplicht dat elke crew die taal spreekt. Is ook voor niks nodig. Vluchten genoeg waar ik geen woord Arabisch hoor (behalve de PA en de safetyvideo).

Ze zorgen altijd voor een mix van talen aan boord: "the crew today speaks 17 different languages and comes from 15 different countries" laat de captain dan weten door de PA.

Als we tijd hebben tussen de services door komen we nog steeds rond met drankjes en pretzels. Maar zo te horen had de crew op jouw vlucht geen tijd (of geen zin). Ik moet zeggen dat op de vlucht van AMS-DXB inderdaad weinig tijd is tussen de 2 services door. Als iedereen in die tijd op die callbell blijft duwen dan krijgen we niet de kans op een dienblad klaar te maken. Die vlucht duurt iets van een 7h en we zijn ongeveer 3h bezig met 1 service. (Als we kunnen doorwerken en geen brandjes moeten blussen/andere vragen krijgen/medische gevallen hebben.) De 2de service is wel korter. Die is 1h30 ongeveer. Dus dat is 4h30 dat we kwijt zijn aan de service. Landingsduties 30 minuten, de landing zelf 30 minuten. Dus dat is 5h30. Dus in het beste geval blijft er nog anderhalf uur over waarin we zelf proberen te eten en dealen met callbells. In dat anderhalf uur zouden we moeten proberen nog eens rond te gaan met een dienblad en drankjes. Of dat mogelijk is hangt dus volledig af van de vluchtduur en de passagiers zelf.

Die warme doekjes hebben we af en toe nog wel aan boord maar die worden inderdaad niet meer uitgedeeld. (Er zit wel nog steeds een doekje bij het eten) Ik heb wel eens rondgelopen met doekjes uit Bussiness class na hevige turbulentie. Mijn collega's vonden het onzin maar ik heb ze simpelweg genegeerd. Die arme mensen plakten helemaal door hun drankjes die de lucht in waren gevlogen. Ik wist hoe het voelde want ik had hetzelfde voor.

Ijsjes hebben we nog wel in Bussiness class. Als ik je in september aan boord tref zal ik er wel eentje voor je halen.

Gisteren werd ik wakker met enorme spierpijn in mijn nek. Ik geraakte amper uit bed. Daarbij had ik ook nog eens keelpijn. Die keelpijn leek me een duidelijk signaal van mijn lichaam: doe eens even rustig aan!

De spierpijn schreeuwde dan weer het tegendeel: in beweging blijven!

Maar omdat werken met een stijve nek ongevaarlijk is terwijl een ontsteking nabij mijn oren dat juist wel is, besloot ik voor rust te kiezen. Ik sloeg de gym dus een keer over. Baal ik wel van. Want ik wil absoluut op gewicht blijven. Maar ik denk dat de vluchten al zwaar genoeg zijn en dat die korte gymsessies van mij niet veel hebben geholpen aan mijn gewichtsverlies en enkel conditievoordelen hebben.

De pijn in mijn nek werd echter zo erg dat ik naar het massagesalon ben gewandeld in de hoop dat ze nog plek voor me hadden. Ik legde uit wat er aan de hand was en kon er diezelfde avond nog terecht! Ik had geen idee welke massage goed zou zijn voor dit probleem maar er werd mij een deep tissue massage voorgesteld. Nou, klonk goed, dus doe maar. Naar de prijs informeerde ik niet. Dat was niet belangrijk. Ik kon mijn hoofd inmiddels amper bewegen.

Een paar uur later begaf ik mij weer naar het salon. Nu is het handig om te vertellen dat ik niet zo gek veel ervaring heb met massages. Dus toen ik binnen wandelde in de donkere kamer waar het allemaal zou gaan gebeuren wist ik even niet wat te doen toen ik alleen werd gelaten. Toen de masseuse weer binnen kwam keek ze me verbaasd aan en zei dat ik mijn top uit moest doen. Ik vroeg nog even voor de zekerheid: ook mijn bh? (Ja, ik weet het... ) Die moest inderdaad ook uit.

Toen ze voor de 2de keer binnen kwam lag ik helemaal klaar op de massagetafel. Tenminste, dat dacht ik. "Ma'am, you need to take off short aswell. To make you very comfortabel. You have underwear?" (Lees dit met een Aziatisch accent.)
Eh... ja!
Short ging dus ook uit. Wat volgde was een FULL BODY deep tissue massage. Letterlijk van kop tot teen werd ik onder handen genomen. (Enkel mijn gehavende teen sloeg ze over )

Ik heb nog nooit zo ontspannen op een massagetafel gelegen. Het feit dat er af en toe een klein Aziatisch vrouwtje op mijn benen zat vond ik helemaal prima.
Mijn voeten, tenen, benen, rug, armen, nek en handen kregen uitgebreid aandacht.

Na een poosje moest ik me omdraaien. Omdraaien? Waarom in hemelsnaam? Je hebt alles al gehad?
Maar ik was te murw om hardop vragen te stellen en draaide me braaf om. Opnieuw werd alles onder handen genomen maar dan de voorkant. Behalve mijn buik. Dat voorstel sloeg ik af. Ik kon me niet voorstellen dat een deeptissue buikmassage aangenaam kon zijn.

Uiteindelijk was als laatste mijn hoofd aan de beurt. Met handen vol olie woelde ze door mijn haren en gaf ze een massage waar menig kapper een puntje aan kan zuigen. Onwillekeurig bedacht ik me wat mensen in vredesnaam zouden denken als ik straks met mijn woest kapsel terug naar huis zou wandelen. Dat leek me wel grappig dus toen alles eindelijk achter de rug was ondernam ik geen poging om mijn haar te fatsoeneren.

Uiteindelijk moest ik 40 euro betalen voor een massage van een uur. Voor dat geld had ik inderdaad een pakket kunnen kopen om wekelijks te gaan. Hoe heerlijk moet zo'n massage zijn met vermoeide spieren na een lange vlucht!?

Blinkend van top tot teen liep ik ontspannen naar huis. Mijn nek was wat soepeler dus missie geslaagd!