Psyche
alle pijlers
Depressietopic - praat mee!
zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
donderdag 20 juni 2019 om 18:43
@pipjebullie
Balen dat het zo slecht gaat zeg
Wel supergoed alle stappen die nu ondernomen worden. Hopelijk slaat de ad snel aan en voel je je goed genoeg om op vakantie te gaan! Hoe was het bij de psycholoog?
Ik ben vooral erg moe (ook door het slechte slapen), slik ook lorazepam naast de ad en zonder slapen lukt niet, hopelijk als de ad werkt kan die lorazepam ook stop want wil er niet aan verslaafd raken..
Balen dat het zo slecht gaat zeg
Wel supergoed alle stappen die nu ondernomen worden. Hopelijk slaat de ad snel aan en voel je je goed genoeg om op vakantie te gaan! Hoe was het bij de psycholoog?Ik ben vooral erg moe (ook door het slechte slapen), slik ook lorazepam naast de ad en zonder slapen lukt niet, hopelijk als de ad werkt kan die lorazepam ook stop want wil er niet aan verslaafd raken..
donderdag 20 juni 2019 om 19:36
Ik reageer een andere keer op iedereen.
Ik heb het even wat moeilijker. Ten eerste had ik al (!) mijn medicatie dubbel ingebomen per ongeluk. Ben al twee dagen knetter duizelig. Vooral buiten en vooral als ik over moet steken met al die bewegende objecten.
Bij de apotheek waren ze bang voor een lithiumintoxicatie (heel gevaarlijk). Zelf denk ik van niet (gezien de symptomen). Wel hebben ze mij op het hart gedrukt mijn psychiater te bellen. Ik heb haar gemaild, maar niets terug.
Ook had ik een wat moeizamer gesprek met mijn casemanager. Niet zo praktisch (wat ik fijn vind).
En ik ben echt uitgeput moe.
Nu draai ik een beetje door in piekeren. Ten eerste over mijn schema van de komende weken. Ik blijf maar schuiven en veranderen. Bel mensen en denk dan, niet handig deze verschuiving.
En ik denk over dat ik stappen wil zetten om een beetje te minderen qua hulpverlebing. En dan denk ik oneindig na over hoe. Ik maak er een rekenkundig oefeningetje van; die wil 0,33x p/week zien die allebei 0,75x p/w hoe maak ik dit kloppend en als ik die eerste 0,25xp/w doe....en dan de stap erna?....en ik voer in mijn hoofd er al gesprekken over met mijn casemanager.
Ik moet echt even stoppen met denken! Ik ben zo moe nml. Het gaat niet.
Verder moet ik huilen om het feit zoveel verloren te hebben door mijn ziekte. Laten we wel wezen het tekent alle vlakken van mijn leven in meer of mindere mate.
Het doet gewoon even pijn. Dat mag best natuurlijk.
Sterkte allemaal vanavond xxx
Ik heb het even wat moeilijker. Ten eerste had ik al (!) mijn medicatie dubbel ingebomen per ongeluk. Ben al twee dagen knetter duizelig. Vooral buiten en vooral als ik over moet steken met al die bewegende objecten.
Bij de apotheek waren ze bang voor een lithiumintoxicatie (heel gevaarlijk). Zelf denk ik van niet (gezien de symptomen). Wel hebben ze mij op het hart gedrukt mijn psychiater te bellen. Ik heb haar gemaild, maar niets terug.
Ook had ik een wat moeizamer gesprek met mijn casemanager. Niet zo praktisch (wat ik fijn vind).
En ik ben echt uitgeput moe.
Nu draai ik een beetje door in piekeren. Ten eerste over mijn schema van de komende weken. Ik blijf maar schuiven en veranderen. Bel mensen en denk dan, niet handig deze verschuiving.
En ik denk over dat ik stappen wil zetten om een beetje te minderen qua hulpverlebing. En dan denk ik oneindig na over hoe. Ik maak er een rekenkundig oefeningetje van; die wil 0,33x p/week zien die allebei 0,75x p/w hoe maak ik dit kloppend en als ik die eerste 0,25xp/w doe....en dan de stap erna?....en ik voer in mijn hoofd er al gesprekken over met mijn casemanager.
Ik moet echt even stoppen met denken! Ik ben zo moe nml. Het gaat niet.
Verder moet ik huilen om het feit zoveel verloren te hebben door mijn ziekte. Laten we wel wezen het tekent alle vlakken van mijn leven in meer of mindere mate.
Het doet gewoon even pijn. Dat mag best natuurlijk.
Sterkte allemaal vanavond xxx
donderdag 20 juni 2019 om 20:26
suusje: ik had je nog niet verwelkomt, mijn excuses. je bent in goed gezelschap, we zijn allemaal hopeloos verdwaald 
geef toe aan de moeheid. voor jezelf zorgen is de eerste stap. dat betekent soms toegeven dat het niet gaat. doe dat vooral.
chocje: "zoveel verloren door mijn ziekte" . God, wat bekend is dat. ik heb ook veel verloren. mijn gezondheid, mijn verstand soms. vrienden niet. ik heb waanzinnig leuke vrouwen om me heen, een paar maar, ik bof zo met ze. vooral mijn beste vriendin draag ik op handen. ik ben niet haar beste vriendin; zij heeft zoals dat liedje van herman van veen "eentje om mee te praten". ik ben een van de velen dat geeft echter niet. ik vind het prima zo. Huilen om wat je verloren hebt. Waarom doen we dat niet wat vaker? waarom doen we zo ons best om onszelf overeind te houden?
we kunnen onszelf alleen overeind houden als we dat zelf willen. Dat moet ook de de enige reden zijn. WIJ moeten het WILLEN.
voor iedereen : slaap lekker, met of zonder pilletje
. en ik hoop dat morgen de dag even wat fijn er zal zijn dan nu.
geef toe aan de moeheid. voor jezelf zorgen is de eerste stap. dat betekent soms toegeven dat het niet gaat. doe dat vooral. chocje: "zoveel verloren door mijn ziekte" . God, wat bekend is dat. ik heb ook veel verloren. mijn gezondheid, mijn verstand soms. vrienden niet. ik heb waanzinnig leuke vrouwen om me heen, een paar maar, ik bof zo met ze. vooral mijn beste vriendin draag ik op handen. ik ben niet haar beste vriendin; zij heeft zoals dat liedje van herman van veen "eentje om mee te praten". ik ben een van de velen
dat geeft echter niet. ik vind het prima zo. Huilen om wat je verloren hebt. Waarom doen we dat niet wat vaker? waarom doen we zo ons best om onszelf overeind te houden?we kunnen onszelf alleen overeind houden als we dat zelf willen. Dat moet ook de de enige reden zijn. WIJ moeten het WILLEN.
voor iedereen : slaap lekker, met of zonder pilletje
. en ik hoop dat morgen de dag even wat fijn er zal zijn dan nu.
vrijdag 21 juni 2019 om 10:22
Medicatie dubbel, dan ga ik liggen want na wat slaap is het uitgewerkt...
Zelf thuis vandaag, al mijn brieven zijn afgewezen en niks nieuws gezien nog in de buurt. Loop al de hele ochtend te janken.
Therapeut raadde zoals ik al zei af om geen vakantie te nemen dus ik schuif de winkelbaan vooruit tot na de zomer. Wacht nog steeds op doorverwijzing.
Zelf thuis vandaag, al mijn brieven zijn afgewezen en niks nieuws gezien nog in de buurt. Loop al de hele ochtend te janken.
Therapeut raadde zoals ik al zei af om geen vakantie te nemen dus ik schuif de winkelbaan vooruit tot na de zomer. Wacht nog steeds op doorverwijzing.
Sugar and spice, and everything nice.
vrijdag 21 juni 2019 om 11:25
Ook ik reageer later op iedereen.
Ik heb wel redelijke dagen achter de rug. Afgelopen woensdag zou ik 10 jaar getrouwd zijn geweest met mijn eerste echtgenoot.
Hij is ziek geworden een paar maanden na onze bruiloft en na anderhalf jaar getrouwd te zijn geweest is hij overleden.
Mijn huidige partner en ik zijn gaan winkelen in deventer. We hebben geproost op mijn eerste huwelijk en zijn daarna een kaarsje gaan branden.
Dat was wel fijn.
Verder ervaar ik veel spanning. Ik heb een activiteit afgezegd omdat ik overmand werd door paniek als ik eraan dacht daar heen te moeten gaan. Gek.
Gisteren wilde ik ook wat afzeggen omdat ik moe was en paniekerig werd deze keer wel doorgezet en achteraf blij wel gegaan te zijn.
Ik las ook dat er wat onrust is op mijn vrijwilligerswerk mede omdat ik daar op dit moment ziek ben gemeld. Merk dat ik het moeilijk vind dat los te laten en me niet schuldig te voelen.
Misschien moet ik ook de rapportages even niet lezen maar dan voel ik me helemaal zo onthecht en nutteloos.
Over een week heb ik mijn intake bij ziekenhuis afdeling psychiatrie, ik ben er zo aan toe en hoop relatief snel gesprekken te kunnen gaan krijgen.
Ik heb wel redelijke dagen achter de rug. Afgelopen woensdag zou ik 10 jaar getrouwd zijn geweest met mijn eerste echtgenoot.
Hij is ziek geworden een paar maanden na onze bruiloft en na anderhalf jaar getrouwd te zijn geweest is hij overleden.
Mijn huidige partner en ik zijn gaan winkelen in deventer. We hebben geproost op mijn eerste huwelijk en zijn daarna een kaarsje gaan branden.
Dat was wel fijn.
Verder ervaar ik veel spanning. Ik heb een activiteit afgezegd omdat ik overmand werd door paniek als ik eraan dacht daar heen te moeten gaan. Gek.
Gisteren wilde ik ook wat afzeggen omdat ik moe was en paniekerig werd deze keer wel doorgezet en achteraf blij wel gegaan te zijn.
Ik las ook dat er wat onrust is op mijn vrijwilligerswerk mede omdat ik daar op dit moment ziek ben gemeld. Merk dat ik het moeilijk vind dat los te laten en me niet schuldig te voelen.
Misschien moet ik ook de rapportages even niet lezen maar dan voel ik me helemaal zo onthecht en nutteloos.
Over een week heb ik mijn intake bij ziekenhuis afdeling psychiatrie, ik ben er zo aan toe en hoop relatief snel gesprekken te kunnen gaan krijgen.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
vrijdag 21 juni 2019 om 12:36
@Ibi, Wat fijn dat je er toch zo'n dag van hebt weten te maken 
en dat je dat met je huidige partner kan delen.
Ik hoop voor je dat je intake snel dingen in gang kan zetten.
@kandijsuiker, heftig dat als je zo depressief bent op nieuw naar werk moet zoeken. Heb je nog overwogen verlopig terug te gaan naar je ouders? Misschien kan dat je wat meer adem ruimte geven en dat je er niet zo alleen in staat?
Kan je behandelaar niet kijken of je eerder voor die doorverwijzing kan?
@suus, beter dat juist je HA met overleg van je psychiater je nu doe medicatie heeft voorgeschreven, je psychiater klinkt nogal simpel (sorry) en zo iets moet echt wel serieus genomen worden.
Ik snap trouwens overigens wat je bedoelde met je lamotrigine, dat je zoveel zelf gaat googlen.. (deed ik ook) maar heb de hoop wel opgegeven dat AD mij kan helpen. Nu al zoveel uitgeprobeerd en geeft juist het verkeerde effect.
@Choco&Meiroosje, dat gevoel zou er zeker mogen zijn! Goed dat je nu even zo voor jezelf dat gevoel mag toelaten choco..
Herken het overigens ook enorm, ben al zoveel kwijt door deze k#t zooi.. vraag me ook af wat het me nog meer gaat afnemen.
@kohaku, hoe gaat het met jou? Je zat wat meer in de leesstand omdat het niet goed gaat?
Las dat je lucifer kijkt, hier ook! Al bijna laatste seizoen af. Die afleveringen zijn nog enigszins lichtpuntjes van de dag, lachen met mijn vriend om die droge humor!
@Fade, hoe gaat het met jou? Lukt het al wat meer voor jezelf te zorgen?
@pipje, moedig van je dat je toch je vakantie gaat doen. Misschien kun je vragen om medicatie zodat je in het vliegtuig wat afgevlakter/rustiger bent?
Afgelopen januari ook weekje met vliegtuig weggeweest, ondanks dat het me zó ontzettend veel energie, vermoeidheid heeft gekost.. ben ik toch dankbaar dat ik dit met mijn vriend heb kunnen doen.
Ik heb gisteren een gesprek gehad over WMO, en daar moesten 'doelen' in besproken worden... en de gemeente heeft naar aanleiding van de aanmelding 3 doelen opgeschreven waar we mee aan de slag gaan..
Man, wat een paniek en stress en huilen alleen al bij het woord doelen..
ik voel dan zo onwijs véél druk en ook al legde ze meerdere keren uit dat er geen druk zou zijn, de paniek en stress bleef.
1 van de doelen die de gemeente heeft opgeschreven is dat ik inzicht en moet leren omgaan met mijn beperkingen van mijn psychische klachten en die hakte er zo keihard in... weer die klote muur van moeten accepteren dat dit het is en ik weet echt niet meer of ik dit leven nog kan, maar vooral (wat jij zo mooi zegt meisroosje) WIL.
Ik zit niet eens in mijn meest zwarte/zware depressie en de gedachten over er niet meer willen zijn, zijn iedere dag aanwezig.
Vraag me echt steeds meer af waar ik mee bezig ben.. verlang zo naar rust.
Geen angst, geen paniekaanvallen, geen depressie, geen stemmingswisselingen, geen overgespannen lijf, geen herbelevingen en nachtmerries meer.. ik wil zó graag verbetering
en dat je dat met je huidige partner kan delen.Ik hoop voor je dat je intake snel dingen in gang kan zetten.
@kandijsuiker, heftig dat als je zo depressief bent op nieuw naar werk moet zoeken. Heb je nog overwogen verlopig terug te gaan naar je ouders? Misschien kan dat je wat meer adem ruimte geven en dat je er niet zo alleen in staat?
Kan je behandelaar niet kijken of je eerder voor die doorverwijzing kan?
@suus, beter dat juist je HA met overleg van je psychiater je nu doe medicatie heeft voorgeschreven, je psychiater klinkt nogal simpel (sorry) en zo iets moet echt wel serieus genomen worden.
Ik snap trouwens overigens wat je bedoelde met je lamotrigine, dat je zoveel zelf gaat googlen.. (deed ik ook) maar heb de hoop wel opgegeven dat AD mij kan helpen. Nu al zoveel uitgeprobeerd en geeft juist het verkeerde effect.
@Choco&Meiroosje, dat gevoel zou er zeker mogen zijn! Goed dat je nu even zo voor jezelf dat gevoel mag toelaten choco..
Herken het overigens ook enorm, ben al zoveel kwijt door deze k#t zooi.. vraag me ook af wat het me nog meer gaat afnemen.
@kohaku, hoe gaat het met jou? Je zat wat meer in de leesstand omdat het niet goed gaat?
Las dat je lucifer kijkt, hier ook! Al bijna laatste seizoen af. Die afleveringen zijn nog enigszins lichtpuntjes van de dag, lachen met mijn vriend om die droge humor!
@Fade, hoe gaat het met jou? Lukt het al wat meer voor jezelf te zorgen?
@pipje, moedig van je dat je toch je vakantie gaat doen. Misschien kun je vragen om medicatie zodat je in het vliegtuig wat afgevlakter/rustiger bent?
Afgelopen januari ook weekje met vliegtuig weggeweest, ondanks dat het me zó ontzettend veel energie, vermoeidheid heeft gekost.. ben ik toch dankbaar dat ik dit met mijn vriend heb kunnen doen.
Ik heb gisteren een gesprek gehad over WMO, en daar moesten 'doelen' in besproken worden... en de gemeente heeft naar aanleiding van de aanmelding 3 doelen opgeschreven waar we mee aan de slag gaan..
Man, wat een paniek en stress en huilen alleen al bij het woord doelen..
ik voel dan zo onwijs véél druk en ook al legde ze meerdere keren uit dat er geen druk zou zijn, de paniek en stress bleef.1 van de doelen die de gemeente heeft opgeschreven is dat ik inzicht en moet leren omgaan met mijn beperkingen van mijn psychische klachten en die hakte er zo keihard in... weer die klote muur van moeten accepteren dat dit het is en ik weet echt niet meer of ik dit leven nog kan, maar vooral (wat jij zo mooi zegt meisroosje) WIL.
Ik zit niet eens in mijn meest zwarte/zware depressie en de gedachten over er niet meer willen zijn, zijn iedere dag aanwezig.
Vraag me echt steeds meer af waar ik mee bezig ben.. verlang zo naar rust.
Geen angst, geen paniekaanvallen, geen depressie, geen stemmingswisselingen, geen overgespannen lijf, geen herbelevingen en nachtmerries meer.. ik wil zó graag verbetering
-
vrijdag 21 juni 2019 om 12:36
Hele dikke Ibi, veel sterkte!
Hier gaat het ook niet echt, van de week een heftig gesprek gehad bij spv-er, en die avond nog een heel heftig gesprek gehad met en groepsgenoot waar ik nog steeds mee zit. Heb er wel over kunnen praten, maar hij had me gezegd dat hij het heel eng zou vinden dat de begeleiding iets wist van wat hij vertelde (over eerdere mislukte poging) dat ik niet wist wat ik moest doen.
Het triggerde me ook nogal, ik ga dan de 'beelden' herhalen in mijn hoofd, terwijl er eigenlijk niet echt beelden zijn, want ik was er niet bij.
Heb er uiteindelijk wel over kunnen praten bij spv-er en IHT-er en bij begeleiding beknopt, want wil me ook weer niet schuldig gaan voelen dat ik het doorbrief ofzo.
Straks werken, vanochtend gesprek gehad bij spv-er en met begeleiding.
Vanmiddag nog jobcoach, en dan ff rust.
Ibi, veel sterkte!Hier gaat het ook niet echt, van de week een heftig gesprek gehad bij spv-er, en die avond nog een heel heftig gesprek gehad met en groepsgenoot waar ik nog steeds mee zit. Heb er wel over kunnen praten, maar hij had me gezegd dat hij het heel eng zou vinden dat de begeleiding iets wist van wat hij vertelde (over eerdere mislukte poging) dat ik niet wist wat ik moest doen.
Het triggerde me ook nogal, ik ga dan de 'beelden' herhalen in mijn hoofd, terwijl er eigenlijk niet echt beelden zijn, want ik was er niet bij.
Heb er uiteindelijk wel over kunnen praten bij spv-er en IHT-er en bij begeleiding beknopt, want wil me ook weer niet schuldig gaan voelen dat ik het doorbrief ofzo.
Straks werken, vanochtend gesprek gehad bij spv-er en met begeleiding.
Vanmiddag nog jobcoach, en dan ff rust.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
vrijdag 21 juni 2019 om 13:23
Ja, ik ga binnenkort terug naar ze. En ik heb nog ww...Popjess1 schreef: ↑21-06-2019 12:36@Ibi, Wat fijn dat je er toch zo'n dag van hebt weten te maken
Ik hoop voor je dat je intake snel dingen in gang kan zetten.
@kandijsuiker, heftig dat als je zo depressief bent op nieuw naar werk moet zoeken. Heb je nog overwogen verlopig terug te gaan naar je ouders? Misschien kan dat je wat meer adem ruimte geven en dat je er niet zo alleen in staat?
Kan je behandelaar niet kijken of je eerder voor die doorverwijzing kan?
@suus, beter dat juist je HA met overleg van je psychiater je nu doe medicatie heeft voorgeschreven, je psychiater klinkt nogal simpel (sorry) en zo iets moet echt wel serieus genomen worden.
Ik snap trouwens overigens wat je bedoelde met je lamotrigine, dat je zoveel zelf gaat googlen.. (deed ik ook) maar heb de hoop wel opgegeven dat AD mij kan helpen. Nu al zoveel uitgeprobeerd en geeft juist het verkeerde effect.
@Choco&Meiroosje, dat gevoel zou er zeker mogen zijn! Goed dat je nu even zo voor jezelf dat gevoel mag toelaten choco..
Herken het overigens ook enorm, ben al zoveel kwijt door deze k#t zooi.. vraag me ook af wat het me nog meer gaat afnemen.
@kohaku, hoe gaat het met jou? Je zat wat meer in de leesstand omdat het niet goed gaat?
Las dat je lucifer kijkt, hier ook! Al bijna laatste seizoen af. Die afleveringen zijn nog enigszins lichtpuntjes van de dag, lachen met mijn vriend om die droge humor!
@Fade, hoe gaat het met jou? Lukt het al wat meer voor jezelf te zorgen?
@pipje, moedig van je dat je toch je vakantie gaat doen. Misschien kun je vragen om medicatie zodat je in het vliegtuig wat afgevlakter/rustiger bent?
Afgelopen januari ook weekje met vliegtuig weggeweest, ondanks dat het me zó ontzettend veel energie, vermoeidheid heeft gekost.. ben ik toch dankbaar dat ik dit met mijn vriend heb kunnen doen.
Ik heb gisteren een gesprek gehad over WMO, en daar moesten 'doelen' in besproken worden... en de gemeente heeft naar aanleiding van de aanmelding 3 doelen opgeschreven waar we mee aan de slag gaan..
Man, wat een paniek en stress en huilen alleen al bij het woord doelen..
1 van de doelen die de gemeente heeft opgeschreven is dat ik inzicht en moet leren omgaan met mijn beperkingen van mijn psychische klachten en die hakte er zo keihard in... weer die klote muur van moeten accepteren dat dit het is en ik weet echt niet meer of ik dit leven nog kan, maar vooral (wat jij zo mooi zegt meisroosje) WIL.
Ik zit niet eens in mijn meest zwarte/zware depressie en de gedachten over er niet meer willen zijn, zijn iedere dag aanwezig.
Vraag me echt steeds meer af waar ik mee bezig ben.. verlang zo naar rust.
Geen angst, geen paniekaanvallen, geen depressie, geen stemmingswisselingen, geen overgespannen lijf, geen herbelevingen en nachtmerries meer.. ik wil zó graag verbetering
Sugar and spice, and everything nice.
vrijdag 21 juni 2019 om 18:23
Wat een rotdag. Eerst werd ik gebeld door ziekenhuis dat de intake verschoven is naar bijna een week later.
Gelijk woonbegeleidster gebeld maar zij kan dan niet mee die heeft elders een afspraak.
Toen op de fiets naar een verjaardag. Vond er geen fijne sfeer hangen en wilde al snel weg.
Op de terugweg reed mijn man iets achter mij en ik hoorde iemand vallen. Ik kijk achterom en zie 2 mannen, waaronder de mijne, op de grond liggen. Ik schrik, rem en pardoes daar viel ik ook. Gelukkig geen schade maar wel vervelend.
Uiteindelijk bleek dat mijn man op een wielrenner was geknald, hij had niet doorgehad dat het een wielrenner was en had de snelheid dus anders ingeschat.
De man had beetje last van zijn knieën en zijn stuur was wat kapot. Heb gevraagd of hij wist wat dat koste hij heeft het opgezocht op internet. Bedrag handje contantje gegeven en aangegeven dat als hij geen noodzaak zag tot uitwisselen van gegevens en hij er lichamelijk klaar voor was dat hij weer verder kon gaan.
Mijn man had fysiek niks maar fiets is wel behoorlijk beschadigd. Heb de verzekering gebeld (gelukkig hebben we die voor zowel schade als pech hulp) en er is iemand gekomen om hem weg te brengen. Omdat we een kleine tussenstop bij de supermarkt hadden gedaan had ik diepvries spullen in mijn fietstas dus ik ben maar naar huis gefietst terwijl mijn man wachtte.
Nou goed fiets is bij fietsenmaker afgezet en mijn man ook dus ik ben maar die kant opgegaan zodat we samen naar huis konden lopen.
Inmiddels hoofdpijn en spanning op mijn kaken. Gelukkig eten we makkelijk vandaag.
Gelijk woonbegeleidster gebeld maar zij kan dan niet mee die heeft elders een afspraak.
Toen op de fiets naar een verjaardag. Vond er geen fijne sfeer hangen en wilde al snel weg.
Op de terugweg reed mijn man iets achter mij en ik hoorde iemand vallen. Ik kijk achterom en zie 2 mannen, waaronder de mijne, op de grond liggen. Ik schrik, rem en pardoes daar viel ik ook. Gelukkig geen schade maar wel vervelend.
Uiteindelijk bleek dat mijn man op een wielrenner was geknald, hij had niet doorgehad dat het een wielrenner was en had de snelheid dus anders ingeschat.
De man had beetje last van zijn knieën en zijn stuur was wat kapot. Heb gevraagd of hij wist wat dat koste hij heeft het opgezocht op internet. Bedrag handje contantje gegeven en aangegeven dat als hij geen noodzaak zag tot uitwisselen van gegevens en hij er lichamelijk klaar voor was dat hij weer verder kon gaan.
Mijn man had fysiek niks maar fiets is wel behoorlijk beschadigd. Heb de verzekering gebeld (gelukkig hebben we die voor zowel schade als pech hulp) en er is iemand gekomen om hem weg te brengen. Omdat we een kleine tussenstop bij de supermarkt hadden gedaan had ik diepvries spullen in mijn fietstas dus ik ben maar naar huis gefietst terwijl mijn man wachtte.
Nou goed fiets is bij fietsenmaker afgezet en mijn man ook dus ik ben maar die kant opgegaan zodat we samen naar huis konden lopen.
Inmiddels hoofdpijn en spanning op mijn kaken. Gelukkig eten we makkelijk vandaag.
ibiopviva wijzigde dit bericht op 21-06-2019 19:26
0.13% gewijzigd
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 22 juni 2019 om 09:37
IbIopviva: nou, zo'n dag kan in de boeken als 'doetumijmaarnietmeer". een geluk bij een ongeluk dat man er goed vanaf komt. Voor de rest inderdaad: verzekering.
Maar de schrik ook! zowel voor jou als voor je man.
superk&t dat de intake verschoven is. Je kijkt er zo naar uit "dan gaan we beginnen!" het uitstellen, hoe begrijpelijk ook, zorgt voor een terugval. Net of je aan de rand van een klif hangt en je vingers laten een voor een los.
ik kan ook niet of slecht tegen verjaardagen of er nou wel of geen goede sfeer hangt. het liefste ga ik gewoon weg. soms kan dat niet en dan voel ik me echt "gevangen".
Kokahu: hoop dat je wat geslapen hebt. hoe was je geprek met de jobcoach?
Kandijsuiker: dat de ww nog doorloopt is wel fijn, je hebt nog even ademruimte. Ga je definitief terug bij je ouders wonen? bedoel je dat? of gewoon tijdelijk?
popjess :grote god. Doelen. ik snap de gemeente wel maar bij het woord alleen al ga ik steigeren. het is al een doel om de dag door te komen, laat staan lange termijn. Ja, we snappen wat ze willen. we zijn niet dom. en ja, doelen zijn nodig. we zijn niet helemaal van de pot gerukt. hooguit zitten we er nog op. ik herken zo wat je zegt: ik verlang naar rust en wil graag verbetering. het is om wanhopig van te worden. bij een wondje smeer je er wat jodium op en na een paar dagen zie je dat het korstje al gaat loslaten. bij een blindedarmonsteking wordt het ettertje eruit gehaal en ben je weer 't vrouwtje. maar zodra het om het koppie gaat valt de wetenschap stil. we weten nog steeds niet hoe het komt hoe hersenen werken en wat trauma's precies voor impact hebben op de vorming ervan. ik vrees dat er nog een paar generaties voorbij gaan voor we de hersenen en depressies op zich in kaart hebben. Als je ziet hoeveel onderzoek er gedaan is naar HIV (en gelukkig maar) en hoe veel doorbraken we daarmee al gemaakt hebben. Waarom is dat dan niet zo bij hersenen? niet dat ik voor pillenslikken ben, verre van, maar meer van: wat zorgt er nou voor dat de een wel in depressie schiet en de ander fluitend de dalen des levens doorkruist? Als je dat weet, weet je ook hoe je rust moet brengen bij degenen die het nodig hebben.
ik heb vandaag voor het eerst in jaren. serieus, jaren het gevoel gehad bij het opstaan "goh, volgens mij wordt het een leuke dag vandaag" en ik schrok er gewoon van. serieus, ik werd er bang van! dit gevoel ken ik helemaal niet meer. en dat drukt me er met de neus op hoe ernstig depressie is. Volgens de peut maakt het "voelen" de last van depressie zwaarder. En bedankt. een dag, nee een paar minuten "het is leuk vandaag" betekent dus urenlang terug je gevangenis in. Want je ervaart dat het anders kan. het feit dat het niet anders is, voor het overgrote deel van de dag, drukt ons extra teneer. En bedankt, zon. errug leuk.
Fade: hoe gaat het met jou? kun je wat slapen?
Maar de schrik ook! zowel voor jou als voor je man.
superk&t dat de intake verschoven is. Je kijkt er zo naar uit "dan gaan we beginnen!" het uitstellen, hoe begrijpelijk ook, zorgt voor een terugval. Net of je aan de rand van een klif hangt en je vingers laten een voor een los.
ik kan ook niet of slecht tegen verjaardagen of er nou wel of geen goede sfeer hangt. het liefste ga ik gewoon weg. soms kan dat niet en dan voel ik me echt "gevangen".
Kokahu: hoop dat je wat geslapen hebt. hoe was je geprek met de jobcoach?
Kandijsuiker: dat de ww nog doorloopt is wel fijn, je hebt nog even ademruimte. Ga je definitief terug bij je ouders wonen? bedoel je dat? of gewoon tijdelijk?
popjess :grote god. Doelen. ik snap de gemeente wel maar bij het woord alleen al ga ik steigeren. het is al een doel om de dag door te komen, laat staan lange termijn. Ja, we snappen wat ze willen. we zijn niet dom. en ja, doelen zijn nodig. we zijn niet helemaal van de pot gerukt. hooguit zitten we er nog op. ik herken zo wat je zegt: ik verlang naar rust en wil graag verbetering. het is om wanhopig van te worden. bij een wondje smeer je er wat jodium op en na een paar dagen zie je dat het korstje al gaat loslaten. bij een blindedarmonsteking wordt het ettertje eruit gehaal en ben je weer 't vrouwtje. maar zodra het om het koppie gaat valt de wetenschap stil. we weten nog steeds niet hoe het komt hoe hersenen werken en wat trauma's precies voor impact hebben op de vorming ervan. ik vrees dat er nog een paar generaties voorbij gaan voor we de hersenen en depressies op zich in kaart hebben. Als je ziet hoeveel onderzoek er gedaan is naar HIV (en gelukkig maar) en hoe veel doorbraken we daarmee al gemaakt hebben. Waarom is dat dan niet zo bij hersenen? niet dat ik voor pillenslikken ben, verre van, maar meer van: wat zorgt er nou voor dat de een wel in depressie schiet en de ander fluitend de dalen des levens doorkruist? Als je dat weet, weet je ook hoe je rust moet brengen bij degenen die het nodig hebben.
ik heb vandaag voor het eerst in jaren. serieus, jaren het gevoel gehad bij het opstaan "goh, volgens mij wordt het een leuke dag vandaag" en ik schrok er gewoon van. serieus, ik werd er bang van! dit gevoel ken ik helemaal niet meer. en dat drukt me er met de neus op hoe ernstig depressie is. Volgens de peut maakt het "voelen" de last van depressie zwaarder. En bedankt. een dag, nee een paar minuten "het is leuk vandaag" betekent dus urenlang terug je gevangenis in. Want je ervaart dat het anders kan. het feit dat het niet anders is, voor het overgrote deel van de dag, drukt ons extra teneer. En bedankt, zon. errug leuk.
Fade: hoe gaat het met jou? kun je wat slapen?
zaterdag 22 juni 2019 om 10:49
Dit, zo erg. Dat is zo frustrerend.Meiroosje schreef: ↑22-06-2019 09:37Kokahu: hoop dat je wat geslapen hebt. hoe was je geprek met de jobcoach?
Kandijsuiker: dat de ww nog doorloopt is wel fijn, je hebt nog even ademruimte. Ga je definitief terug bij je ouders wonen? bedoel je dat? of gewoon tijdelijk?
ik heb vandaag voor het eerst in jaren. serieus, jaren het gevoel gehad bij het opstaan "goh, volgens mij wordt het een leuke dag vandaag" en ik schrok er gewoon van. serieus, ik werd er bang van! dit gevoel ken ik helemaal niet meer. en dat drukt me er met de neus op hoe ernstig depressie is. Volgens de peut maakt het "voelen" de last van depressie zwaarder. En bedankt. een dag, nee een paar minuten "het is leuk vandaag" betekent dus urenlang terug je gevangenis in. Want je ervaart dat het anders kan. het feit dat het niet anders is, voor het overgrote deel van de dag, drukt ons extra teneer. En bedankt, zon. errug leuk.
Gesprek ging niet door, jobcoach was er wel, maar ze was al weg toen ik kwam. Ze komt volgende week nog een keer.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 22 juni 2019 om 11:53
Hallo allemaal,
Pfff even mijn ei kwijt ik belde voor een herhaalrecept van mijn ad is het niet leverbaar. De apotheek zei dan kijken we voor een vervangend middel. Uuuh ad moet je eerst afbouwen en dan weer opbouwen aparte ervaring bij de apotheek.
Ze had contact opgenomen met mijn huisarts maar die was er niet.
Maandag maar weer contact opnemen.
Pfff even mijn ei kwijt ik belde voor een herhaalrecept van mijn ad is het niet leverbaar. De apotheek zei dan kijken we voor een vervangend middel. Uuuh ad moet je eerst afbouwen en dan weer opbouwen aparte ervaring bij de apotheek.
Ze had contact opgenomen met mijn huisarts maar die was er niet.
Maandag maar weer contact opnemen.
grietje2 wijzigde dit bericht op 22-06-2019 18:26
0.14% gewijzigd
zaterdag 22 juni 2019 om 12:07
zaterdag 22 juni 2019 om 17:02
Ik heb gevraagd of ik seroquel kab afbouwen. Slik dat tegen angst maar blijf er dik door en heb geen etensremmingen. Weet niet of dat goed is nu, slik ook nog fluvoxamine dus die zou het moeten ondervangen.
Vandaag hongerdieet, merk wel dat het fijn voelt ergens controlebover te hebben. Een kennis van mij heeft maar een jaar werkervaring en de functie gekregen die ik ook wil. Ik baal zi, ben dik, depressief en werkloos.
Vandaag hongerdieet, merk wel dat het fijn voelt ergens controlebover te hebben. Een kennis van mij heeft maar een jaar werkervaring en de functie gekregen die ik ook wil. Ik baal zi, ben dik, depressief en werkloos.
Sugar and spice, and everything nice.
zaterdag 22 juni 2019 om 18:25
zaterdag 22 juni 2019 om 18:54
Wow veel geschreven op het forum!
@choco: hoe gaat het nu met je na de dubbele dosering? Herkenbaar zo'n psych die niet reageert. Als je in het vervolg iets (snel) iets wilt weten kan je altijd overleggen met de huisarts/huisartsenpost.
@meiroosje dankjewel fijn om deze plek gevonden te hebben.
Met mij lijkt het iets beter te gaan na 4 dagen paroxetine, in ieder geval komen de prikkels wat minder binnen en dat is al een verbetering. Wel nog echt heel moe, maar het herstel duurt natuurlijk ook ff + voordat de medicatie echt werkt. Vandaag met een vriendin afgesproken en een terrasje gepakt, was wel een stap maar voelt goed dat het gelukt is om te doen en was zelfs leuk!
Nu lijkt mijn wasmachine het te hebben begeven en als ik niet goed in mijn vel zit, zijn zulke 'tegenslagen' heel vervelend.. Weer research doen voor een nieuwe, afspraak inplannen etc etc.. Kost me veel energie momenteel.
Voor de mensen die niet werken: wat doen jullie om je dagen door te komen? Bij mij lukt het werken nu niet, maar de hele dag thuis is ook niet goed. Vind het soms moeilijk mezelf te motiveren tot iets als ik me slecht voel. Momenteel doe ik soms iets sociaals/huishouden/boodschappen en probeer ik elke dag een rondje te lopen. En als ik niks te doen heb en me redelijk voel ga ik naar het strand, daar word ik altijd rustig van.
@choco: hoe gaat het nu met je na de dubbele dosering? Herkenbaar zo'n psych die niet reageert. Als je in het vervolg iets (snel) iets wilt weten kan je altijd overleggen met de huisarts/huisartsenpost.
@meiroosje dankjewel
fijn om deze plek gevonden te hebben.Met mij lijkt het iets beter te gaan na 4 dagen paroxetine, in ieder geval komen de prikkels wat minder binnen en dat is al een verbetering. Wel nog echt heel moe, maar het herstel duurt natuurlijk ook ff + voordat de medicatie echt werkt. Vandaag met een vriendin afgesproken en een terrasje gepakt, was wel een stap maar voelt goed dat het gelukt is om te doen en was zelfs leuk!
Nu lijkt mijn wasmachine het te hebben begeven en als ik niet goed in mijn vel zit, zijn zulke 'tegenslagen' heel vervelend.. Weer research doen voor een nieuwe, afspraak inplannen etc etc.. Kost me veel energie momenteel.
Voor de mensen die niet werken: wat doen jullie om je dagen door te komen? Bij mij lukt het werken nu niet, maar de hele dag thuis is ook niet goed. Vind het soms moeilijk mezelf te motiveren tot iets als ik me slecht voel. Momenteel doe ik soms iets sociaals/huishouden/boodschappen en probeer ik elke dag een rondje te lopen. En als ik niks te doen heb en me redelijk voel ga ik naar het strand, daar word ik altijd rustig van.
zaterdag 22 juni 2019 om 18:56
Belachelijk he die wachttijden! Snap dat het voor je gevoel nog lang duurt 3 juli. En goed dat je er achteraan zit!Grietje2 schreef: ↑22-06-2019 18:25Ik heb nog t/m vrijdag..
Heb pas 3 juli een afspraak bij de psychiater staan.
Dat wordt mijn eerste gesprek. Ben ik bijna 10 maanden verder.
Tja mijn traject loopt niet zoals het zou moeten. Gelukkig wel al onder behandeling bij de psycholoog sinds een maand.
Maandag maar even bellen hoe en wat.
zaterdag 22 juni 2019 om 22:02
Suus93 vervelend is dat dan he als je tegenslag krijgt. Het uit zoeken van het juiste nieuwe apparaat kost veel energie.
Wat mij helpt is een lijstje maken met de dingen waaraan hij moet voldoen.
bv het aantal kg en toerental en kort programma zo vallen er vaak al een aantal af.
En dan nog voor een leuke prijs
Zal kort wat over mezelf vertellen (chronische depressie vanaf 12 jaar)
20 jaar geleden een 'crashmoment' gehad en aan de AD gegaan hier een tijdje op gezeten toen het goed ging afgebouwd.
Zo'n 5 jaar later achteraf gezien postnataledepressie en weer medicijnen.
Weer afgebouwd en in 2015 volledig uitgevallen zware burn-out icm depressie en randpsychose. Weer aan de ad waar in tot nu toe nog aanzit.
Half 2017 traject psycholoog afgerond maar jaar later weer de verkeerde kant op.
Via de huisarts heb ik een dnaprofiel laten maken voor de medicijnen omdat ik zo moe ben wil de huisarts graag dat er naar mijn medicijnen gekeken wordt.
In november afgelopen haar intake gehad en nu dus een maand geleden gestart bij de psychologe ( die het goed aanpakt)
Bij mijn intake heb ik geen psychiater gezien. Ik sprak iemand anders bij de ggz en die vond het maar raar dat ik al sinds november aangenomen ben en ik nog psychiater gezien had aangezien dit specifiek in de verwijsbrief staat.
Blijkt dus dat ik al bijvoorbeeld in oktober daar terecht had gekund
Lang leve de ongeorganiseerde instellingen.
Wat mij helpt is een lijstje maken met de dingen waaraan hij moet voldoen.
bv het aantal kg en toerental en kort programma zo vallen er vaak al een aantal af.
En dan nog voor een leuke prijs
Zal kort wat over mezelf vertellen (chronische depressie vanaf 12 jaar)
20 jaar geleden een 'crashmoment' gehad en aan de AD gegaan hier een tijdje op gezeten toen het goed ging afgebouwd.
Zo'n 5 jaar later achteraf gezien postnataledepressie en weer medicijnen.
Weer afgebouwd en in 2015 volledig uitgevallen zware burn-out icm depressie en randpsychose. Weer aan de ad waar in tot nu toe nog aanzit.
Half 2017 traject psycholoog afgerond maar jaar later weer de verkeerde kant op.
Via de huisarts heb ik een dnaprofiel laten maken voor de medicijnen omdat ik zo moe ben wil de huisarts graag dat er naar mijn medicijnen gekeken wordt.
In november afgelopen haar intake gehad en nu dus een maand geleden gestart bij de psychologe ( die het goed aanpakt)
Bij mijn intake heb ik geen psychiater gezien. Ik sprak iemand anders bij de ggz en die vond het maar raar dat ik al sinds november aangenomen ben en ik nog psychiater gezien had aangezien dit specifiek in de verwijsbrief staat.
Blijkt dus dat ik al bijvoorbeeld in oktober daar terecht had gekund
Lang leve de ongeorganiseerde instellingen.
zaterdag 22 juni 2019 om 22:20
@grietje:
Dankje voor de tips, dat is een goede om een lijstje te maken met punten waar hij aan moet voldoen. Ik ga er binnenkort even voor zitten, en ook vragen of mijn vriend me er bij wilt helpen als hij volgende week weer langs komt (hij weet er wat meer van dan ik).
Wat heftig dat je al zo lang last hebt van psychische klachten. Begrijpelijk dat je de AD wilde afbouwen gezien het een tijd goed ging. Heb je in 2015 je medicatie via een psychiater gekregen of via de huisarts? En heb je ook antipsychotica gezien randpsychose of was het te ondervangen met AD? Mijn ervaring met antipsychotica was dat ik er erg moe van werd. Maar als het nodig is, is het nodig natuurlijk. Goed dat er nu een deskundige naar gaat kijken.
Wel bizar hoe het gaat bij grote organisaties.. Tijdje terug zou ik aangemeld worden bij de GGZ voor een jobcoach, kon wel 2 maanden duren zeiden ze. Dus ik afwachten en na 1,5 maand vroeg ik hoe ver ik op de wachtlijst stond. Waren ze het vergeten om me op de wachtlijst te zetten en kwam ik weer onderaan.. Snap dat je er erg gefrustreerd over bent, dit moet toch niet kunnen! Ik blijf het nog steeds gek vinden dat je bij lichamelijke problemen (acuut dan he) zo terecht kan, en dat het bij psychische problemen (zelfs als het acuut is) zo lang moet wachten..
Dankje voor de tips, dat is een goede om een lijstje te maken met punten waar hij aan moet voldoen. Ik ga er binnenkort even voor zitten, en ook vragen of mijn vriend me er bij wilt helpen als hij volgende week weer langs komt (hij weet er wat meer van dan ik).
Wat heftig dat je al zo lang last hebt van psychische klachten. Begrijpelijk dat je de AD wilde afbouwen gezien het een tijd goed ging. Heb je in 2015 je medicatie via een psychiater gekregen of via de huisarts? En heb je ook antipsychotica gezien randpsychose of was het te ondervangen met AD? Mijn ervaring met antipsychotica was dat ik er erg moe van werd. Maar als het nodig is, is het nodig natuurlijk. Goed dat er nu een deskundige naar gaat kijken.
Wel bizar hoe het gaat bij grote organisaties.. Tijdje terug zou ik aangemeld worden bij de GGZ voor een jobcoach, kon wel 2 maanden duren zeiden ze. Dus ik afwachten en na 1,5 maand vroeg ik hoe ver ik op de wachtlijst stond. Waren ze het vergeten om me op de wachtlijst te zetten en kwam ik weer onderaan.. Snap dat je er erg gefrustreerd over bent, dit moet toch niet kunnen! Ik blijf het nog steeds gek vinden dat je bij lichamelijke problemen (acuut dan he) zo terecht kan, en dat het bij psychische problemen (zelfs als het acuut is) zo lang moet wachten..
anoniem_364416 wijzigde dit bericht op 22-06-2019 22:26
4.34% gewijzigd
zaterdag 22 juni 2019 om 22:24
Zelf zit ik momenteel in de ziektewet ivm depressie, heb ook ASS. Als depressie over is ga ik ook kijken voor een andere baan die passend is, vorige was niet auti proof en erg zwaar. Hoop dat jij ook een leuke baan vind waarin je helemaal op je plek bent! Heb je een idee wat je zou willen/kunnen en wat bij je past?Kandijsuiker schreef: ↑22-06-2019 22:21Ik ga tijdelijk terug tot ik goede therapie heb voor ASS en een baan waar ik kan blijven.
zondag 23 juni 2019 om 10:46
Ow das altijd zo vervelend als blijkt dat je niet op de wachtlijst staat of helemaal niet in beeld bent.
Kandijsuiker, heb je inmiddels officieel de diagnose ASS? Ik meen me te herinneren dat je daar onderzoeken voor aan het doen was vandaar.
Grietje, wat een vaag gedoe zeg een apotheek kan toch niet lukraak aanbieden om andere medicatie te geven? Hele vreemde gang van zaken.
Suus, ik ben al jaren afgekeurd maar doe normaal gesproken 4 keer per week vrijwilligerswerk. Omdat ik nu weer in een te diepe depressie periode zit ben ik daar nu zo'n 2 maanden geleden tijdelijk mee gestopt.
Ik heb als doel opgesteld om minimaal 1 keer per dag naar buiten te gaan en daarbij ook wat doelen wat beweging betreft.
Eens per week ga ik +/- 15 km wandelen met een vriendin, heel fijn. Eens per week zit ik bij een theatervereniging.
Daarnaast bestel ik soms to good to go bonnen, ik vind het leuk om eten te redden en verrast te worden. En omdat ik dit ook doe voor het milieu ga ik alles op de fiets halen. Voor vanavond heb ik er zelfs 2 gekocht en alles bij elkaar verwacht ik wel 25 km fietsen.
Ik heb een vriendin in dit dorp die ook afgekeurd en wekelijks proberen we wel af te spreken. Soms om te ontbijten of te lunchen, soms om samen een stuk te fietsen, soms om samen te puzzelen enz.
2 keer per week komt mijn woonbegeleidster dus dat is ook wel invulling van de dag.
Ow en mijn man en ik doen mee aan de diabetes challenge wat inhoudt dat we elke week op een avond een uur met een groep gaan wandelen. In september is er een grote wandeltocht georganiseerd waar je met alle andere groepen uit Nederland gaat wandelen. Mijn doel is die dag de 20 km te wandelen.
Sommige dingen kosten wel echt energie om vol te houden nu maar ik weet dat het goed voor mij is dus ik pak het allemaal aan.
Al met al verveel ik me niet gelukkig. Ik probeer ook een paar keer per week nieuwe recepten te maken. Ik vind het leuk om online en in al mijn kookboeken recepten te zoeken die gezond zijn, veel eiwitten bevatten en niet al te duur. Ik eet vegetarisch dus een leuke uitdaging soms. Gisteren hadden we tomatenrisotto met oude kaas. Was enorm lekker en ik ben dan ook wel echt tevreden over mijzelf en dat is een fijn gevoel.
Als laatste knuffel ik veel met onze 2 katten en praat veel tegen hen. Soms is het leuker om te zien wat de katten aan het doen zijn dan tv te kijken.
Mijn man is trouwens ook afgekeurd en heeft geen vrijwilligerswerk dus we zijn vaak samen thuis. Soms heel fijn soms wat benauwend daarom vind ik het fijn om ook regelmatig naar buiten te gaan.
Zo ik laat het hier even bij. Ga even op mijn gemakje koffie drinken.
Kandijsuiker, heb je inmiddels officieel de diagnose ASS? Ik meen me te herinneren dat je daar onderzoeken voor aan het doen was vandaar.
Grietje, wat een vaag gedoe zeg een apotheek kan toch niet lukraak aanbieden om andere medicatie te geven? Hele vreemde gang van zaken.
Suus, ik ben al jaren afgekeurd maar doe normaal gesproken 4 keer per week vrijwilligerswerk. Omdat ik nu weer in een te diepe depressie periode zit ben ik daar nu zo'n 2 maanden geleden tijdelijk mee gestopt.
Ik heb als doel opgesteld om minimaal 1 keer per dag naar buiten te gaan en daarbij ook wat doelen wat beweging betreft.
Eens per week ga ik +/- 15 km wandelen met een vriendin, heel fijn. Eens per week zit ik bij een theatervereniging.
Daarnaast bestel ik soms to good to go bonnen, ik vind het leuk om eten te redden en verrast te worden. En omdat ik dit ook doe voor het milieu ga ik alles op de fiets halen. Voor vanavond heb ik er zelfs 2 gekocht en alles bij elkaar verwacht ik wel 25 km fietsen.
Ik heb een vriendin in dit dorp die ook afgekeurd en wekelijks proberen we wel af te spreken. Soms om te ontbijten of te lunchen, soms om samen een stuk te fietsen, soms om samen te puzzelen enz.
2 keer per week komt mijn woonbegeleidster dus dat is ook wel invulling van de dag.
Ow en mijn man en ik doen mee aan de diabetes challenge wat inhoudt dat we elke week op een avond een uur met een groep gaan wandelen. In september is er een grote wandeltocht georganiseerd waar je met alle andere groepen uit Nederland gaat wandelen. Mijn doel is die dag de 20 km te wandelen.
Sommige dingen kosten wel echt energie om vol te houden nu maar ik weet dat het goed voor mij is dus ik pak het allemaal aan.
Al met al verveel ik me niet gelukkig. Ik probeer ook een paar keer per week nieuwe recepten te maken. Ik vind het leuk om online en in al mijn kookboeken recepten te zoeken die gezond zijn, veel eiwitten bevatten en niet al te duur. Ik eet vegetarisch dus een leuke uitdaging soms. Gisteren hadden we tomatenrisotto met oude kaas. Was enorm lekker en ik ben dan ook wel echt tevreden over mijzelf en dat is een fijn gevoel.
Als laatste knuffel ik veel met onze 2 katten en praat veel tegen hen. Soms is het leuker om te zien wat de katten aan het doen zijn dan tv te kijken.
Mijn man is trouwens ook afgekeurd en heeft geen vrijwilligerswerk dus we zijn vaak samen thuis. Soms heel fijn soms wat benauwend daarom vind ik het fijn om ook regelmatig naar buiten te gaan.
Zo ik laat het hier even bij. Ga even op mijn gemakje koffie drinken.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
