Negeren

Ik weet niet meer wat ik met deze situatie aan moet. Mijn partner negeert mij na een ruzie. Soms gebeurt het wel drie keer in een maand. En dan niet 1 dag of uurtje negeren, maar echt dagenlang. De silent treatment zeg maar. Ik kan er niet meer tegen. Hij is geen prater, dat weet ik. Maar zodra het hem te heet onder de voeten wordt negeert hij mij. Zegt niks meer, gaat op de bank zitten staren of op de slaapkamer met zijn rug tegen de deur aan. Of gaat urenlang weg. Geen idee waar naartoe. En daar blijft het niet bij. Hij verstopt de afstandsbediening zodat ik geen tv kan kijken, haalt de gordijnen van de rails (hij weet dat ik daar een hekel aan heb), trekt het raam weer dicht als ik het open en zo kan ik nog wel even doorgaan.

En hij heeft niet alleen mij ermee, maar ook de kinderen. Hij zegt ook niks tegen hen, doet alsof ze lucht zijn, gooit bewust hard met de deuren als ze op bed liggen, verstopt de knutselspulletjes van mijn dochter (samengesteld gezin), haalt kindertekeningen van de kast, etc. Het ergste is nog dat hij mij op de verjaardag van mijn zoontje de hele dag genegeerd heeft. Hetzelfde toen hij af moest zwemmen. Of toen ik bestraling had flikte hij dit zelfs. (Ik had vorig jaar lymfklierkanker). Op andere momenten is het opeens weer een 'normaal' iemand, maar ik kan er niet meer tegen. En het ergste is dat ik meestal geen idee heb waar de ruzies over gaan. Ja, over te veel siroop gebruiken of broodbeleg... Zo kregen de kinderen vanmorgen water bij hun ontbijt i.p.v. limonade (yoghi mogen ze van hem niet, net als heel veel andere dingen...)... Ik heb vanmiddag een afspraak bij de huisarts gemaakt. Ik kan niet meer. Wat moet ik nu? Het zou betekenen voor mijn kids dat ze voor de tweede keer een scheiding zouden meemaken. Maar dit kan zo niet meer. Ik wil ze kunnen geven wat ze verdienen en dat is geen weekend lang op hun tenen moeten lopen en verdrietig zijn.