Zwanger
alle pijlers
Hoe wist jij dat je (geen) kinderen wilde?
maandag 4 november 2019 om 18:32
je moet alles afwegen, wil je je vrije tijd opofferen na uw werk, kan je het financieel aan, wat als je een probleemkind krijgt, kun je de stress aan, heb je een betrouwbare partner, en vooral is het iets dat je ECHT wilt of is het enkel omdat de omgeving dat van je verwacht, die fouten maken dan de meesten en dan is het te laat!
maandag 4 november 2019 om 18:36
Haha niet dat ik weet. Ik lees je wel vaker en ik herken altijd veel van mezelf in jou ook. Ik moet er ook niet meer aan denken om ooit samen te wonen. Ooit gedaan met ex en ik vond dat zooo saai. Ik ben sowieso snel uitgekeken op partners. Mijn relaties duurden meestal een half jaar, de langste 2,5 jaar. Ik ben nu alweer een jaar of 5 single en vind het wel best. Nu dan een beetje gedate maar ik vind het eigenlijk maar niks.Phoebemeaculpa schreef: ↑04-11-2019 18:30Wauw, ben jij mij? Ik heb precies hetzelfde. (Zo apart ben je dus niet. Of ik ben gewoon ook apart, dat kan natuurlijk ook)
Natuurlijk zou ik het niet erg vinden als ik ooit weer een leuke relatie zou krijgen maar huisje boompje beestje lijkt me helemaal niks en samenwonen hoeft echt niet meer van mij, ik vind alleen wonen heerlijk.
Ik heb trouwens ook katten, twee.
Het is een lieve jongen met wie ik goed bevriend kan zijn en ik geef zeker om hem maar meer ook niet. Ik ben happy met mijn kat en ik kijk er enorm naar uit om straks lekker op mijn neefje te gaan passen een paar keer per maand maar verder geniet ik vooral van de rust van het alleen thuis zijn.
Mijn date vond het maar vreemd dat ik geen ambities had om samen te wonen. Al is dat in mijn familie niet zo gek, mijn oma gruwelde van samenwonen en mijn moeder idem dito.
Wij zijn gewoon echte einzelgangers. Gaan ook vaak ( en graag ) alleen op vakantie. Ik zou ook wel twee katten willen maar mijn kat is niet zo lief tegen andere katten. Maar het is zo gezellig met hem in huis, vanochtend werd ik wakker omdat hij als een tulband om mijn hoofd heen lag te spinnen op mijn kussen.
En ja het is geen kind, maar mijn huis is geen thuis zonder hem.
maandag 4 november 2019 om 18:43
maandag 4 november 2019 om 18:47
een oplossing, geen sex hebben dan moet je nooit schrik hebbensnoopylynn schreef: ↑04-11-2019 18:45Ik heb een keer serieus gedacht dat ik zwanger was en ik zag mijn vrije leven zo door mijn vingers glippen.
Toen het vals alarm bleek heb ik taart gehaald.
maandag 4 november 2019 om 18:47
Dat is wel een goede test voor je gevoelens omtrent het onderwerp ja.snoopylynn schreef: ↑04-11-2019 18:45Ik heb een keer serieus gedacht dat ik zwanger was en ik zag mijn vrije leven zo door mijn vingers glippen.
Toen het vals alarm bleek heb ik taart gehaald.
maandag 4 november 2019 om 18:52
Het vreemde is misschien dat veel aandacht wordt besteed aan het idee dat je als meisje of vrouw wel eens heel erg graag moeder zou willen worden, terwijl er weinig focus ligt op de mogelijkheid dat je misschien wel helemaal niets moet hebben van het moederschap. Geen moeder willen worden zou eigenlijk helemaal niet zo raar moeten zijn, in onze huidige, hypercomplexe en veeleisende en overvolle wereld.
Zolang er wijn is, is er hoop. Nondikass !
maandag 4 november 2019 om 18:56
Alsof ik mezelf hoor praten. Dit is precies hoe ik er dus ook in sta momenteel. En soms heb ik er vreden mee maar er zijn ook dagen dat het me toch verdrietig maakt. Maar ik vind het wel heel knap dat jij (en ik ook) er zo rationeel over kunnen nadenken. Ik geloof echt dat er heel veel vrouwen zijn die er ook zo over denken maar het dan toch maar doen omdat het hoort en ze bang zijn om toch iets te missen ofzo. En uiteindelijk vind ik dat dan weer egoïstisch naar het kindje toe.RégineFilange schreef: ↑04-11-2019 13:56Realistisch kijken naar wat kinderen krijgen betekent (en dan niet slechts de roze wolk van 'aw een lieve baby') en of ik daar zin in heb.
- Wil ik: altijd verantwoordelijk zijn, altijd aan moeten staan, vroeg op, altijd zorgen voor een ander, geld als water uit moeten geven, veel minder tijd voor mezelf hebben, dealen met kinderfeestjes, traktaties, schoolreisjes, basisschoolverantwoordelijkheden. Heb ik genoeg energie, genoeg geduld, zou ik een leuke/goede moeder zijn.
Antwoord op deze vragen was nee.
- Is het wenselijk of 'logisch' om nog meer mensen op deze wereld te zetten.
Antwoord was nee.
-Welke dingen die me leuk lijken mis ik dan wél: Onvoorwaardelijke liefde, iets van jezelf voorbrengen, je kind kennis laten maken met, en leren over bepaalde dingen, aandacht van naasten (rond zwangerschap/kraamtijd), een gevoel van 'hier draait het om, ik ben zelf niet meer zo belangrijk', spulletjes uitzoeken, kleertjes, bepaald soort getut. Niet alleen zijn op je oude dag.
Vind ik deze dingen opwegen tegenover bovenstaande? Nee.
Conclusie: het is op bepaalde punten jammer, zeker nu ik 31 ben merk ik dat de 'natuur aanklopt' en kan ik er soms een beetje verdriet over hebben, maar ik ben er niet geschikt voor en het is op heel veel punten niet verstandig om te doen.
maandag 4 november 2019 om 18:57
Zeker "geen moeder willen worden als je wel een partner hebt".Marilia007 schreef: ↑04-11-2019 18:52Het vreemde is misschien dat veel aandacht wordt besteed aan het idee dat je als meisje of vrouw wel eens heel erg graag moeder zou willen worden, terwijl er weinig focus ligt op de mogelijkheid dat je misschien wel helemaal niets moet hebben van het moederschap. Geen moeder willen worden zou eigenlijk helemaal niet zo raar moeten zijn, in onze huidige, hypercomplexe en veeleisende en overvolle wereld.
Als alleenstaande zonder partner is het nog niet zo vreemd dat je geen moeder wordt.
Tuurlijk dat je voor BOM of BAM kan gaan, maar weinigen die dat in praktijk echt doen.
Maar geen kinderen terwijl je al jaren een stabiele relatie hebt ...
Dat vinden de meesten toch écht maar een vreemd alien-achtig gegeven.
maandag 4 november 2019 om 18:58
ik heb respect voor mensen die weten van hunzelf dat ze geen kinderen aankunnen, dan gewoon kinderen hebben om te hebben en er dan uiteindelijk er niet voor kunnen zorgen en dat ze in de pleegzorg belanden.Girl_Undiscovered schreef: ↑04-11-2019 18:56Alsof ik mezelf hoor praten. Dit is precies hoe ik er dus ook in sta momenteel. En soms heb ik er vreden mee maar er zijn ook dagen dat het me toch verdrietig maakt. Maar ik vind het wel heel knap dat jij (en ik ook) er zo rationeel over kunnen nadenken. Ik geloof echt dat er heel veel vrouwen zijn die er ook zo over denken maar het dan toch maar doen omdat het hoort en ze bang zijn om toch iets te missen ofzo. En uiteindelijk vind ik dat dan weer egoïstisch naar het kindje toe.
maandag 4 november 2019 om 18:59
Herkenbaar! Toen de eerste paar baby’s in mijn vriendengroep werden geboren dacht ik in eerste instantie het ook te willen maar nu 2 jaar later is dat gevoel weg, misschien was dat gewoon een gevoel van erbij willen horen?RégineFilange schreef: ↑04-11-2019 17:29Raar is dat hè. Ik zag op Facebook de eerste zwangere buik (ging toen al niet meer met ze om), en ik zat echt van, wow, zij doet het dus gewoon echt. Terwijl het in mijn hoofd echt iets voor later was, áls ik het al wilde. Gewoon die verwarring waarom zij wel willen en durven en ik niet.
Bij mij zou het nooit zo ver gaan dat ik dus ook maar kinderen zou krijgen omdat de rest het doet, omdat ik het dus niet eens aan zou durven, maar ik zou wel verdrietig en vertwijfeld raken (wat ik dus nu al soms een beetje had/heb) waarom ik niet ''normaal'' ben in die zin en zij wel.
Iedereen die ik ken wil kinderen en altijd al gewild terwijl ik het nog steeds helemaal niet weet. Voelt soms inderdaad alsof je niet helemaal ‘normaal’ bent als vrouw.
maandag 4 november 2019 om 19:00
ik vind het pas niet normaal van aan kinderen te beginnen als je er toch niet voor kunt zorgen, helft van de ouders had nooit aan kinderen mogen beginnen.Mappie88 schreef: ↑04-11-2019 18:59Herkenbaar! Toen de eerste paar baby’s in mijn vriendengroep werden geboren dacht ik in eerste instantie het ook te willen maar nu 2 jaar later is dat gevoel weg, misschien was dat gewoon een gevoel van erbij willen horen?
Iedereen die ik ken wil kinderen en altijd al gewild terwijl ik het nog steeds helemaal niet weet. Voelt soms inderdaad alsof je niet helemaal ‘normaal’ bent als vrouw.
maandag 4 november 2019 om 19:03
De sociale druk om er toch maar aan te beginnen kan soms ook enorm groot zijn. Zo zei een Chinese vriendin van mij ooit dat het bewust geen kinderen willen iets is dat in China niet bestaat. Je hebt een kind te willen als vrouw en daarmee uit ! Ben ik even blij dat mijn wieg ergens anders op deze planeet stond.
Zolang er wijn is, is er hoop. Nondikass !
maandag 4 november 2019 om 19:05
Dit inderdaad. Al heb ik heel lang gedacht dat ik kinderen wilde, totdat ik op mezelf ging wonen en mezelf leerde kennen. Ik ben niet gemaakt om mijn leven fulltime te delen met iemand.Madrid87 schreef: ↑04-11-2019 18:21Ik heb dat juist niet. Ik ben niet jaloers op vrouwen die zeker weten dat ze kinderen willen. Mijn leven is nooit standaard geweest dus ik heb die verwachtingen ook nooit gehad. Huisje, boompje, beestje lag nooit in mijn straatje. Ik ging als kind al een beetje tegen de stroming in.
Ik ben juist blij dat ik 100% zeker weet dat ik ze niet wil. Dat geeft een hoop rust. Als ik wel een kind had gewild had ik nu met 32 jaar een hoop druk gevoeld om als een gek een partner te vinden die er ook een zou willen. En wat als ik ze niet zou kunnen krijgen en mijn hele leven ongewenst kindloos zou blijven. Dat lijkt me zo pijnlijk.
Die stress heb ik nu niet. Ik heb mijn kat, mijn eigen woning en ik krijg straks een neefje om mee te knuffelen en meer hoef ik ook niet. De rust die ik nu heb na mijn turbulente leven vind ik heerlijk. Trouwen stond hier ook nooit op de verlanglijst en een partner ook niet per se. Ik ben heel happy alleen. Ik ben gewoon een beetje een aparte.
Offtopic Ik heb bij jou echt zo vaak dat ik mezelf lees. Echt bizar. En dan nog je avatar erbij
, ben jij mij?
liv8 wijzigde dit bericht op 04-11-2019 19:06
0.95% gewijzigd
maandag 4 november 2019 om 19:05
Joh, ik heb een kind en ik weet nog steeds niet zeker of ik wel kinderen wil. Maar ja, dat mag je niet zeggen hè (en ik zou het ook nooit aan mijn kind laten weten, mijn kind is namelijk een geweldig mens en er is niemand waarvan ik zoveel houd als van kind, maar naast moeder ben ik ook nog gewoon een mens met complexe emoties en gedachten, ook als die niet maatschappelijk geaccepteerd zijn).
maandag 4 november 2019 om 19:06
Ik wilde geen kinderen. Echt niet. Wereld ( of eigenlijk de mensheid) is kut. Vond niet zo nodig om me voor te planten. 
Tot dat ik rond mijn 29 wel ineens wilde. Zomaar. En heel erg. Niks geen druk van buitenaf of de juiste man ontmeoeten ofzo.. En al helemaal niet denken dat het hoorde. Ik doe daar niet aan.
Ik wilde het echt helemaal zelf. Zomaar. En ik heb geen spijt van de kinderen. Ze zijn fantastich.
Maar de redenen waarom ik ze niet wilde..die zijn er nog en vind ik eigenlijk best moeilijk soms.
Tot dat ik rond mijn 29 wel ineens wilde. Zomaar. En heel erg. Niks geen druk van buitenaf of de juiste man ontmeoeten ofzo.. En al helemaal niet denken dat het hoorde. Ik doe daar niet aan.
Ik wilde het echt helemaal zelf. Zomaar. En ik heb geen spijt van de kinderen. Ze zijn fantastich.
Maar de redenen waarom ik ze niet wilde..die zijn er nog en vind ik eigenlijk best moeilijk soms.
maandag 4 november 2019 om 19:08
Dit is echt een beetje een angst die bij mij meespeelt! Straks heb ik een baby en vind ik er niks aan, dan kan je natuurlijk niet de handdoek in de ring gooien.PapierVampier schreef: ↑04-11-2019 19:05Joh, ik heb een kind en ik weet nog steeds niet zeker of ik wel kinderen wil. Maar ja, dat mag je niet zeggen hè (en ik zou het ook nooit aan mijn kind laten weten, mijn kind is namelijk een geweldig mens en er is niemand waarvan ik zoveel houd als van kind, maar naast moeder ben ik ook nog gewoon een mens met complexe emoties en gedachten, ook als die niet maatschappelijk geaccepteerd zijn).
Overigens hoor ik van best wat vriendinnen met kinderen dat ze soms net zulke gedachten en gevoelens hebben hoor, ondanks dat dat blijkbaar niet sociaal wenselijk is , is het gewoon best wel pittig soms en ook voor je relatie naar wat ik hoor
.
maandag 4 november 2019 om 19:10
Girl_Undiscovered schreef: ↑04-11-2019 18:56Ik geloof echt dat er heel veel vrouwen zijn die er ook zo over denken maar het dan toch maar doen omdat het hoort en ze bang zijn om toch iets te missen ofzo.
Ik kan me daar ook weer vrij weinig bij voorstellen. Op zich wel dat ze besluiten een kind op te gaan voeden, maar je moet daarvoor wel eerst nog zwanger raken en bevallen.
En dat is een reden die ik hier nog niemand heb zien noemen, maar come on, wat een horror
Zelfs al had ik een kinderwens dan zou ik het waarschijnlijk alsnog bijna niet durven omdat ik ook nog moest baren. Vind het verbazingwekkend dat al die vrouwen dat gewoon aangaan, het lijkt me een hel (ik vind mezelf al vreselijk creperen als ik ongesteld moet worden 
)
anoniem_356192 wijzigde dit bericht op 04-11-2019 19:11
0.32% gewijzigd
