
Onze dochter eet heel slecht
woensdag 20 november 2019 om 11:00
Wij maken ons zorgen over onze dochter. Ze is 10 en eet erg slecht. Het enige wat ze eigenlijk lekker vindt is brood. Ik maak voor het ontbijt altijd havermout voor haar en dat vond ze altijd heel lekker maar dat gaat nu ook ineens veel minder. Ze gaat dan super langzaam eten en klagen dat ze vol zit. Dat doet ze bij het avondeten ook. Ik schep haar al heel weinig op en daar gaat ze dan een beetje in zitten roeren en alles eruit vissen. Ze wil ook niks proberen, dus allerlei dingen die de meeste kinderen wel lusten zoals ei (in welke vorm dan ook), zoet fruit (zoals kersen, perzik, aardbei, ananas, etc) of bv snoeptomaatjes, dit heeft ze allemaal nog nooit geprobeerd laat staan dat ze het dus eet.
Er is altijd met alles wel een probleem, of het ziet er gek uit, of het voelt raar in haar mond, het is vies, gek, enz.
Ze eet dus zo langzaam dat het altijd koud wordt en daar wordt het uiteraard ook niet lekkerder op.
We hebben alles al geprobeerd om haar dingen te laten eten, en dan bedoel ik niet een heel bord maar gewoon een keer iets proeven. Boos worden, omkopen, straffen, laten zitten aan tafel totdat het op is, maar niks helpt. Ze heeft een ijzeren wil en als zij het niet wil gebeurt het ook niet.
Het is een heel stil en introvert kind (altijd al geweest) en ik weet vaak echt niet wat er in haar hoofd om gaat. Ik probeer wel altijd veel met haar te praten en haar duidelijk te maken dat ze bij mij/ons altijd terecht kan.
Ik maak me echt zorgen en ben bang dat het een soort anorexia kan worden, omdat ik weet dat dat een controle ding is, en daar begint dit ook op te lijken. Ik heb haar geprobeerd uit te leggen dat je dingen echt 10 of twintig keer moet proeven om aan de smaak te wennen en dat ze zo nooit aan smaken kan wennen maar dan kijkt ze me alleen maar aan en er verandert niks.
Veel mensen zeggen dat het maar een fase is: is dat zo? Is dit normaal en gaat het vanzelf weer over? Want het wordt alleen maar erger, en niet minder erg.
Elke maaltijd is stressvol en als ze een keer niet mee-eet is dat echt een verademing. Onze andere dochter eet alles.
Hoe moet ik hier mee omgaan!!! Ik had nu besloten om tot het einde van het jaar misschien haar maar te laten bepalen wat ze eet, zodat we weer normaal aan tafel kunnen zitten en eten weer gezellig kan zijn. Wat vinden jullie hier van?
Er is altijd met alles wel een probleem, of het ziet er gek uit, of het voelt raar in haar mond, het is vies, gek, enz.
Ze eet dus zo langzaam dat het altijd koud wordt en daar wordt het uiteraard ook niet lekkerder op.
We hebben alles al geprobeerd om haar dingen te laten eten, en dan bedoel ik niet een heel bord maar gewoon een keer iets proeven. Boos worden, omkopen, straffen, laten zitten aan tafel totdat het op is, maar niks helpt. Ze heeft een ijzeren wil en als zij het niet wil gebeurt het ook niet.
Het is een heel stil en introvert kind (altijd al geweest) en ik weet vaak echt niet wat er in haar hoofd om gaat. Ik probeer wel altijd veel met haar te praten en haar duidelijk te maken dat ze bij mij/ons altijd terecht kan.
Ik maak me echt zorgen en ben bang dat het een soort anorexia kan worden, omdat ik weet dat dat een controle ding is, en daar begint dit ook op te lijken. Ik heb haar geprobeerd uit te leggen dat je dingen echt 10 of twintig keer moet proeven om aan de smaak te wennen en dat ze zo nooit aan smaken kan wennen maar dan kijkt ze me alleen maar aan en er verandert niks.
Veel mensen zeggen dat het maar een fase is: is dat zo? Is dit normaal en gaat het vanzelf weer over? Want het wordt alleen maar erger, en niet minder erg.
Elke maaltijd is stressvol en als ze een keer niet mee-eet is dat echt een verademing. Onze andere dochter eet alles.
Hoe moet ik hier mee omgaan!!! Ik had nu besloten om tot het einde van het jaar misschien haar maar te laten bepalen wat ze eet, zodat we weer normaal aan tafel kunnen zitten en eten weer gezellig kan zijn. Wat vinden jullie hier van?
woensdag 20 november 2019 om 11:57
Omdat jij veel te veel gedwongen hebt. En ja dat haal ik uit je posts.
En dat is juist de pest mensen met kinderen met eetproblemen luisteren naar mensen met kinderen die ook eetproblemen hebben want daar vinden ze herkenning. Bij moeders met kinderen die geen eetproblemen hebben vinden ze die niet. Want he jouw kind is anders.
Dus blijven ze elkaar slechte adviezen geven.
En nee to jouw moeder mag zeggen dat het een fase is die vanzelf overgaat en normaal is maar het eetprobleem van jouw dochter is geen normale fase Daar lust ze veel te weinig voor. Hulp inroepen lijkt mij echt wenselijk want ik ben bang dat het het al veel te laat is voor enkel vooral niet dwingen.

woensdag 20 november 2019 om 12:01
Nee, die van jou zijn echt top.sugarmiss schreef: ↑20-11-2019 11:57Omdat jij veel te veel gedwongen hebt. En ja dat haal ik uit je posts.
En dat is juist de pest mensen met kinderen met eetproblemen luisteren naar mensen met kinderen die ook eetproblemen hebben want daar vinden ze herkenning. Bij moeders met kinderen die geen eetproblemen hebben vinden ze die niet. Want he jouw kind is anders.
Dus blijven ze elkaar slechte adviezen geven.
En nee to jouw moeder mag zeggen dat het een fase is die vanzelf overgaat en normaal is maar het eetprobleem van jouw dochter is geen normale fase Daar lust ze veel te weinig voor. Hulp inroepen lijkt mij echt wenselijk want ik ben bang dat het het al veel te laat is voor enkel vooral niet dwingen.
Word je nou nooit moe van jezelf?
woensdag 20 november 2019 om 12:05
Nee want ik heb gewoon gelijk.Lucifer2018 schreef: ↑20-11-2019 12:01Nee, die van jou zijn echt top.
Word je nou nooit moe van jezelf?
Maar het maakt mij niet uit als moeders het zich zelf liever moeilijk maken. Daar heb ik geen last van. Alleen zijzelf.
woensdag 20 november 2019 om 12:05
woensdag 20 november 2019 om 12:06
@ Sugarmiss, nogmaals fijn dat je zo goed weet hoe het bij ons ging/gaat...
Wij zijn ook bij een professional geweest.
We hebben nu een stuk minder gedoe aan tafel dan eerst. Er is duidelijkheid. Verder is ze gezond qua gewicht e.d., vrijwel nooit ziek, ziet er ook goed uit, is vrolijk (meestal...) en heeft energie voor 10.
Dat het niet voor elk kind werkt (misschien juist voor de meesten niet) betekent niet dat het daarom voor alle kinderen hetzelfde is! Juist daarom is professionele hulp inschakelen goed om te doen!
Wij zijn ook bij een professional geweest.
We hebben nu een stuk minder gedoe aan tafel dan eerst. Er is duidelijkheid. Verder is ze gezond qua gewicht e.d., vrijwel nooit ziek, ziet er ook goed uit, is vrolijk (meestal...) en heeft energie voor 10.
Dat het niet voor elk kind werkt (misschien juist voor de meesten niet) betekent niet dat het daarom voor alle kinderen hetzelfde is! Juist daarom is professionele hulp inschakelen goed om te doen!

woensdag 20 november 2019 om 12:10
Heeft ze een eetprobleem? Of wil ze liever zelf bepalen wat zij eet?
Waarom moet zij havermout wanneer zij liever brood eet?
Ik kan de logica er achter niet volgen behalve dat jij wil laten zien dat jij de baas bent over wat er bij haar naar binnen gaat. Dat roep verzet op en wanneer zij niets eet dan zij heeft je kind de macht.
Waar gaat het om? Om jouw gelijk of om dat zij wat eet (evt wat zij lekker vindt)?
Jij wil winnen en zij ook maar nu verliezen jullie allebei.
Waarom moet zij havermout wanneer zij liever brood eet?
Ik kan de logica er achter niet volgen behalve dat jij wil laten zien dat jij de baas bent over wat er bij haar naar binnen gaat. Dat roep verzet op en wanneer zij niets eet dan zij heeft je kind de macht.
Waar gaat het om? Om jouw gelijk of om dat zij wat eet (evt wat zij lekker vindt)?
Jij wil winnen en zij ook maar nu verliezen jullie allebei.
woensdag 20 november 2019 om 12:15
Je leest niet goed ik zeg niet dat het de eigen schuld is van TO. Ik zeg dat ze hulp moet zoeken.
Als Stokkie nu zoveel jaar later zegt dat haar dochter als baby al haar flessen niet leeg dronk dan weet ik wel zeker dat daar de kiem van het eetprobleem ligt.
Dat toetje is vast een tip van de professional. Toetje onderdeel van de maaltijd en geen beloning of straf.
Als Stokkie nu zoveel jaar later zegt dat haar dochter als baby al haar flessen niet leeg dronk dan weet ik wel zeker dat daar de kiem van het eetprobleem ligt.
Dat toetje is vast een tip van de professional. Toetje onderdeel van de maaltijd en geen beloning of straf.
woensdag 20 november 2019 om 12:16
dat zegt werkelijk iedereen hier
en jij speelt wel degelijk in op haar schuldgevoel, alsof ze nu met terugwerkende kracht de baby nog mandarijnen kan geven
Je ziet toch zelf wel, dat dat soort opmerkingen waardeloos zijn?
lilalinda wijzigde dit bericht op 20-11-2019 12:19
32.03% gewijzigd
woensdag 20 november 2019 om 12:16
Als het zoveel stress geeft om haar mee te laten eten aan tafel moet je dat misschien een tijdje niet meer doen, om de spanning er af te halen. Wat eerder laten eten, met een bordje op schoot voor de tv ? Leuk programma op voor de afleiding, heeft ze niet eens door wat ze aan het eten is. En dan na een paar weken weer af en toe aan tafel, omdat dat gezellig is

For whom the bell tolls
woensdag 20 november 2019 om 12:27
Hi TO, ik herken mezelf wel in je verhaal. Niet als ouder maar als kind.
Ik wilde ook nooit eten, of erg weinig, of pielde alle dingetjes die ik 'raar' vond eruit.
Mijn ouders gaven daar wat commentaar op in het begin (dat is gewoon prima eten hoor.. etc.)
Het ging van kwaad tot erger, want zoals vele hier al schreven gaat het vaak niet over 'lusten' maar over 'controle hebben'. Eten is vaak het enige waar je als kind op die leeftijd controle over kunt hebben (eet ik het wel of niet).
Ik denk dat je voorstel om haar te laten kiezen wat ze eet wellicht een goede start is.
Maar laat het zelf dan ook compleet los, als ze s ochtends aangeeft nasi te willen eten en het bij het avondeten opzij schuift, so be it. Na een poos zal de contole minder zijn omdat je minder op haar lip zit. Maar let wel op (zonder dat ze het doorheeft) dat ze wel blijft snoepen/brood eten/calorieen binnen blijft krijgen. Als dit niet het geval is dan zou je wel aan de bel moeten trekken bij de huisarts.
Bij mij werd het beter toen ik 15 was en veel meer verantwoordelijkheid kreeg omdat ik opeens met de trein naar school moest (mbo). Studifinanciering kreeg waarmee ik wel eens eem frietje op het station kocht (zodat ik niet thuis hoefde te eten want aan tafel was het nog steefs niet gezellig want mijn ouders bleven bezorgd en pusherig over eten)
Ik wilde ook nooit eten, of erg weinig, of pielde alle dingetjes die ik 'raar' vond eruit.
Mijn ouders gaven daar wat commentaar op in het begin (dat is gewoon prima eten hoor.. etc.)
Het ging van kwaad tot erger, want zoals vele hier al schreven gaat het vaak niet over 'lusten' maar over 'controle hebben'. Eten is vaak het enige waar je als kind op die leeftijd controle over kunt hebben (eet ik het wel of niet).
Ik denk dat je voorstel om haar te laten kiezen wat ze eet wellicht een goede start is.
Maar laat het zelf dan ook compleet los, als ze s ochtends aangeeft nasi te willen eten en het bij het avondeten opzij schuift, so be it. Na een poos zal de contole minder zijn omdat je minder op haar lip zit. Maar let wel op (zonder dat ze het doorheeft) dat ze wel blijft snoepen/brood eten/calorieen binnen blijft krijgen. Als dit niet het geval is dan zou je wel aan de bel moeten trekken bij de huisarts.
Bij mij werd het beter toen ik 15 was en veel meer verantwoordelijkheid kreeg omdat ik opeens met de trein naar school moest (mbo). Studifinanciering kreeg waarmee ik wel eens eem frietje op het station kocht (zodat ik niet thuis hoefde te eten want aan tafel was het nog steefs niet gezellig want mijn ouders bleven bezorgd en pusherig over eten)

woensdag 20 november 2019 om 12:34
Zorgen voor goede multivitamine pillen en loslaten...
Ga gewoon lekker brood eten. Desnoods elke boterham met chocopasta.
Avondeten: broodje hamburger. Broodje knak, etc...
Eerst van het gedoe af. En daarna spelerderwijs dingen gaan toevoegen.
Laat de strijd los. Dat is het belangrijkste.
Een tijdje ongezond eten is beter voor haar dan deze strijd.
Ga gewoon lekker brood eten. Desnoods elke boterham met chocopasta.
Avondeten: broodje hamburger. Broodje knak, etc...
Eerst van het gedoe af. En daarna spelerderwijs dingen gaan toevoegen.
Laat de strijd los. Dat is het belangrijkste.
Een tijdje ongezond eten is beter voor haar dan deze strijd.

woensdag 20 november 2019 om 12:35
woensdag 20 november 2019 om 12:41
Ik was als kind ook een slechte eter en herken het verhaal een beetje. Het einige wat ik lustte was: brood, tomaten-cremesoep, gefileerde knakworst, aardappelkroketjes en natuurlijk pannekoeken en patat. Op mijn 10e begon ik net met het eten van vlees. Dus inderdaad: geen groentes, geen fruit. En of het nu juist was of niet: mijn ouders hebben mij nooit gedwongen. Terwijl ik mijzelf ondertussen dood schaamde dat ik niks lustte.
Is allemaal vanzelf helemaal goed gekomen. Ik ben nu degene in de familie die alles lust en alles eet.
Is allemaal vanzelf helemaal goed gekomen. Ik ben nu degene in de familie die alles lust en alles eet.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.

woensdag 20 november 2019 om 13:30
Mijn dochter van 12 eet al slecht vanaf haar geboorte. Ze heeft zelfs anderhalf jaar een sonde gehad. Met name voor het drinken, dat deed ze niet. Toen we begonnen met vast voedsel ging dat in eerste instantie heel goed, zolang het maar niet gepureerd was, maar toen de sonde er in ging, ging ze ook vast voedsel weigeren.
De oorzaak is bij haar autisme. Mondgevoel is bij haar verschrikkelijk belangrijk en haar smaak is ook echt anders. Wat wij als zoet, zuur of bitter herkennen kan bij haar heel anders zijn. Kleur en geur zijn ook heel belangrijk, als iets niet "goed" ruikt eet ze het niet.
Heel langzaam aan begint haar weerstand wat te tanen, vorige week heeft ze een klein roosje broccoli gegeten. Niet dat ze het lekker vond en het voelde vies in haar mond, maar ze is er mee akkoord dat zij nu een klein roosje broccoli moet eten als wij broccoli eten. Ik hoop dat zo steeds meer uit te kunnen bouwen. Maar als zij niet mee zou werken, heb ik niets in te brengen, de motivatie moet uit haarzelf komen.
Normaal gesproken geef ik haar een bak rauwkost en fruit bij het avondeten. Aardappels eet ze wel. Vlees niet, behalve sateschnitzels.
Ze is vrij klein voor haar leeftijd, nog geen 1.60, maar wij zijn ook niet groot. Gewicht is wat laag, maar niet te laag. Nooit ziek.
Hulp lijkt me voor jullie geen overbodige luxe, zou ik doen. Hulp heeft ons in ieder geval begrip gegeven en inzicht in haar manier van denken en doen.
Laat je geen schuldgevoel aanpraten overigens, daar koop je helemaal niets voor en het is nog volkomen onterecht ook.
De oorzaak is bij haar autisme. Mondgevoel is bij haar verschrikkelijk belangrijk en haar smaak is ook echt anders. Wat wij als zoet, zuur of bitter herkennen kan bij haar heel anders zijn. Kleur en geur zijn ook heel belangrijk, als iets niet "goed" ruikt eet ze het niet.
Heel langzaam aan begint haar weerstand wat te tanen, vorige week heeft ze een klein roosje broccoli gegeten. Niet dat ze het lekker vond en het voelde vies in haar mond, maar ze is er mee akkoord dat zij nu een klein roosje broccoli moet eten als wij broccoli eten. Ik hoop dat zo steeds meer uit te kunnen bouwen. Maar als zij niet mee zou werken, heb ik niets in te brengen, de motivatie moet uit haarzelf komen.
Normaal gesproken geef ik haar een bak rauwkost en fruit bij het avondeten. Aardappels eet ze wel. Vlees niet, behalve sateschnitzels.
Ze is vrij klein voor haar leeftijd, nog geen 1.60, maar wij zijn ook niet groot. Gewicht is wat laag, maar niet te laag. Nooit ziek.
Hulp lijkt me voor jullie geen overbodige luxe, zou ik doen. Hulp heeft ons in ieder geval begrip gegeven en inzicht in haar manier van denken en doen.
Laat je geen schuldgevoel aanpraten overigens, daar koop je helemaal niets voor en het is nog volkomen onterecht ook.
woensdag 20 november 2019 om 13:57
ik voel me ook absoluut niet schuldig, heb haar altijd gevarieerd eten aangeboden, en kook elke dag vers. Als zij niks wil proeven en wij verder alles geprobeerd hebben weet ik het ook niet! We hebben (toen ze veel kleiner was) zelfs wel eens een centje geboden maar zelfs daar deed ze het niet voor ; )
Ze is niet zo groot, maar zeker niet de kleinste van de klas, en qua gewicht compleet normaal. Ook nooit ziek en prima energie. Daarom vind ik het ook lastig!
Overigens vind ik het wel geruststellend reacties te lezen van mensen die zeggen zich te herkennen en nu alles te lusten!!
O en nog iets: ze mag zelf kiezen wat ze ochtends eet, dus ook brood. En ze wil altijd havermout, alleen merk ik nu dat ze daar ook meer begint te treuzelen en moeilijk doen. Ze HOEFT van mij dus geen havermout te eten.
Over mijn man: die staat er hetzelfde in als ik. De ene dag denkt hij, het komt wel goed, de andere dag meer zorgen. Wij weten het ook niet.
Ze is niet zo groot, maar zeker niet de kleinste van de klas, en qua gewicht compleet normaal. Ook nooit ziek en prima energie. Daarom vind ik het ook lastig!
Overigens vind ik het wel geruststellend reacties te lezen van mensen die zeggen zich te herkennen en nu alles te lusten!!
O en nog iets: ze mag zelf kiezen wat ze ochtends eet, dus ook brood. En ze wil altijd havermout, alleen merk ik nu dat ze daar ook meer begint te treuzelen en moeilijk doen. Ze HOEFT van mij dus geen havermout te eten.
Over mijn man: die staat er hetzelfde in als ik. De ene dag denkt hij, het komt wel goed, de andere dag meer zorgen. Wij weten het ook niet.
woensdag 20 november 2019 om 14:12
Mijn ouders zeiden dit ook en bij mij werkte dit echt averechts, zeiden ook dat als ik niet zou eten ik naar het ziekenhuis zou moeten en slangetjes in mijn neus zou krijgen. Ik ben nu 30 jaar later in therapie en toen kwam ook dit weer naar boven. Nog steeds heb ik er moeite mee als mensen toekijken als ik eet, ik eet het liefst alleen.Stokkie schreef: ↑20-11-2019 11:48
Ik heb hier ooit gelezen dat een moeder tegen haar kind had gezegd dat als hij/zij niet ging eten hij/zij dood zou gaan. Heel onpedagogisch, maar voor mij heel begrijpelijk. Je bent soms de wanhoop nabij... Bij haar kind werkte het! Ik heb het nooit gezegd, schat toch in dat dit verkeerd gaat aankomen...
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
woensdag 20 november 2019 om 14:17

woensdag 20 november 2019 om 14:37
Ons kind eet/at heel slecht, en is ook erg licht en klein (1.24- 22 kg).
Wel in proportie, dus niet veel over been en nooit ziek, altijd vol energie.
We zijn met haar naar een diëtiste geweest. Die praat met HAAR.
Heeft met haar doorgenomen waarom het goed is genoeg te eten, met haar een soort voorbeeld van hoeveel je moet eten doorgenomen.
Omdat ze klein is en een bom energie heeft, is wel duidelijk dat ze minder veel plek voor eten heeft dan een klasgenootje van 1.50 van 40 kg.
We hebben gekeken wat ze wel lust, ze heeft een soort drankje gekregen met extra voedingsmiddelen, dit was vergoed door de ziektekostenverzekering.
Omdat je kind weinig lust (hier bleek het wel mee te vallen) is het denk ik een goed idee om daarmee te gaan praten.
Wij zijn doorverwezen door de GGD.
Wel in proportie, dus niet veel over been en nooit ziek, altijd vol energie.
We zijn met haar naar een diëtiste geweest. Die praat met HAAR.
Heeft met haar doorgenomen waarom het goed is genoeg te eten, met haar een soort voorbeeld van hoeveel je moet eten doorgenomen.
Omdat ze klein is en een bom energie heeft, is wel duidelijk dat ze minder veel plek voor eten heeft dan een klasgenootje van 1.50 van 40 kg.
We hebben gekeken wat ze wel lust, ze heeft een soort drankje gekregen met extra voedingsmiddelen, dit was vergoed door de ziektekostenverzekering.
Omdat je kind weinig lust (hier bleek het wel mee te vallen) is het denk ik een goed idee om daarmee te gaan praten.
Wij zijn doorverwezen door de GGD.
woensdag 20 november 2019 om 15:57
Je zit er zo naast dat het lachwekkend is. To is naast moeder van een kind dat wenig lust namelijk ook moeder van een kind die geen eetprobleem heeft.sugarmiss schreef: ↑20-11-2019 11:57Omdat jij veel te veel gedwongen hebt. En ja dat haal ik uit je posts.
En dat is juist de pest mensen met kinderen met eetproblemen luisteren naar mensen met kinderen die ook eetproblemen hebben want daar vinden ze herkenning. Bij moeders met kinderen die geen eetproblemen hebben vinden ze die niet. Want he jouw kind is anders.
Dus blijven ze elkaar slechte adviezen geven.
En nee to jouw moeder mag zeggen dat het een fase is die vanzelf overgaat en normaal is maar het eetprobleem van jouw dochter is geen normale fase Daar lust ze veel te weinig voor. Hulp inroepen lijkt mij echt wenselijk want ik ben bang dat het het al veel te laat is voor enkel vooral niet dwingen.

woensdag 20 november 2019 om 18:41
Ik zit er helemaal niet naast.
To heeft dochter zelfs geld geboden als ze haar eten zou eten. Centjes zoals ze het zelf noemt.
Dat is dus heel erg dwingrn.
En dat heeft dus heel erg slecht uitgepakt.