
Depressietopic - praat mee!

zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
maandag 25 november 2019 om 22:37
@Choco: Klinkt als een drukke dag gisteren. Fijn dat het gezellig was, dan ben je niet voor niets moe. 10 km lopen vind ik echt ver, goed hoor!
@Ibi: Je bent wel goed bezig met opruimen hoor! Geeft dit je nu ook rust nu er minder spullen in je huis staan?
@Totallyfree: Heftig hoor zo'n ervaring! Maar gelukkig heb je een goede therapeut die je er door heen kan helpen. Ik hoop echt dat de therapie gaat helpen voor je.
@Jemmer:
@Ibi: Je bent wel goed bezig met opruimen hoor! Geeft dit je nu ook rust nu er minder spullen in je huis staan?
@Totallyfree: Heftig hoor zo'n ervaring! Maar gelukkig heb je een goede therapeut die je er door heen kan helpen. Ik hoop echt dat de therapie gaat helpen voor je.
@Jemmer:


dinsdag 26 november 2019 om 15:35
Vandaag had ik een afspraak met mijn psycholoog. Ik weet dat ik laatste jaren veel sterker en stabieler ben geworden. Hierdoor kan ik zoals ik eerder schreef wel de 'normale' dingen doen op een paar dingen na. Maar ik vind het zo lastig te accepteren dat ik altijd rekening moet houden met mijn beperking en dat ik mijn eisen moet bijstellen. Geen controle hebben over terugval of niet. Want ze komen en gaan weer over, zonder dat ik daar op invloed op heb. Bij elk dipje je afvragen of het geen terugval wordt. Misschien is dit het hoogst haalbare voor me en dat wil ik gewoon niet. Ik wil gewoon als een gezond persoon kunnen meedraaien in de maatschappij. Herkent iemand dit?
@Choco: Mag ik je een PM sturen?
@Choco: Mag ik je een PM sturen?
dinsdag 26 november 2019 om 15:53
Heel herkenbaar hoor. Bij mij was er ook sprake van dat het chronisch zou zijn, de vermoeidheid dan. Maar ik kon en wilde dat niet accepteren want dan zou ik mijn leven helemaal moeten omgooien. Nu heb ik weer hoop, want ik denk en hoop dat de vermoeidheid komt door ptss en onverwerkte emoties. En ook nu moet ik gewoon erkennen dat het gewoon heel erg slecht gaat, dat is moeilijk, maar wow wat fijn dat ik dan niet meer wat moet. Ik kan nu zeggen dat ik het gewoon niet kan, en dat is wel een verlichting hoor. Nu heb ik juist weer plezier als ik iets wel kan, omdat ik van onder naar boven werk. Ik heb geen spijt of nare gevoelens meer als ik iets niet kan, dus van boven naar onder werk. Snap je dat?Shiverrr schreef: ↑26-11-2019 15:35Vandaag had ik een afspraak met mijn psycholoog. Ik weet dat ik laatste jaren veel sterker en stabieler ben geworden. Hierdoor kan ik zoals ik eerder schreef wel de 'normale' dingen doen op een paar dingen na. Maar ik vind het zo lastig te accepteren dat ik altijd rekening moet houden met mijn beperking en dat ik mijn eisen moet bijstellen. Geen controle hebben over terugval of niet. Want ze komen en gaan weer over, zonder dat ik daar op invloed op heb. Bij elk dipje je afvragen of het geen terugval wordt. Misschien is dit het hoogst haalbare voor me en dat wil ik gewoon niet. Ik wil gewoon als een gezond persoon kunnen meedraaien in de maatschappij. Herkent iemand dit?
@Choco: Mag ik je een PM sturen?


'Happiness is only real when shared'.

dinsdag 26 november 2019 om 16:39
@shiverr. Ja dat mag!
Ja ik ken die moeite met accepteren zeker. En dat had ik ook toen het wel beter ging en ik meer kan. En ik zie het bij al mijn vriendinnen die iets chronisch hebben (lichamelijk en geestelijk).
Logisch ook, het heeft zoveel invloed. Ook als je nu zoveel meer kan dan eerst. En dat verdriet mag je best af en toe voelen (heel gezond zelfs).
Ik heb ook soms dat ik even helemaal in die rouw zit.
Neem je tijd daar vooral voor. Veel meer kan je niet doen, het niet teveel wegdrukken. Want dat rouwen om verlies van je gezondheid is een rommelig gevoelsmatig proces. Ik wil altijd overal lijstjes van maken, nou dat gaat dus niet. Knuffel!
@totalyfree. Wat goed dat je een manier hebt gevonden om om te gaan met die moeheid. Een zwaar proces allemaal, maar je gaat het toch allemaal mooi aan!
@allen. Ik ben nog steeds enorm moe van zondag wandeldag.
Ik merk ook wel dat ik dan soms slechter kan relativeren. Ik bekeek vandaag mijn agenda eens goed en besefte dat ik de komende week al volgepland zit (wel met ingebouwde rustdagen). En elke week wel iets wat ik als groot ervaar (minimaal twee dagen moe erna). Ook hele leuke dingen overigens!
En ik raakte zo uitgeput van dat idee en gestresst.
Ga nu er nog even naar kijken als ik weer wat uitgerust ben.
Maar op dit moment heb ik het gevoel dat het tempo nog verder naar beneden moet. Voorlopig in elk geval. Maar ik ben nu te moe voor beslissingen.
Ja ik ken die moeite met accepteren zeker. En dat had ik ook toen het wel beter ging en ik meer kan. En ik zie het bij al mijn vriendinnen die iets chronisch hebben (lichamelijk en geestelijk).
Logisch ook, het heeft zoveel invloed. Ook als je nu zoveel meer kan dan eerst. En dat verdriet mag je best af en toe voelen (heel gezond zelfs).
Ik heb ook soms dat ik even helemaal in die rouw zit.
Neem je tijd daar vooral voor. Veel meer kan je niet doen, het niet teveel wegdrukken. Want dat rouwen om verlies van je gezondheid is een rommelig gevoelsmatig proces. Ik wil altijd overal lijstjes van maken, nou dat gaat dus niet. Knuffel!
@totalyfree. Wat goed dat je een manier hebt gevonden om om te gaan met die moeheid. Een zwaar proces allemaal, maar je gaat het toch allemaal mooi aan!
@allen. Ik ben nog steeds enorm moe van zondag wandeldag.
Ik merk ook wel dat ik dan soms slechter kan relativeren. Ik bekeek vandaag mijn agenda eens goed en besefte dat ik de komende week al volgepland zit (wel met ingebouwde rustdagen). En elke week wel iets wat ik als groot ervaar (minimaal twee dagen moe erna). Ook hele leuke dingen overigens!
En ik raakte zo uitgeput van dat idee en gestresst.
Ga nu er nog even naar kijken als ik weer wat uitgerust ben.
Maar op dit moment heb ik het gevoel dat het tempo nog verder naar beneden moet. Voorlopig in elk geval. Maar ik ben nu te moe voor beslissingen.
dinsdag 26 november 2019 om 17:15
Hoi dames
Ik heb lang niet gereageerd. Erg heftige tijd. Zwaar depressief.
Hoe gaan jullie daar mee om??? Mijn familie springt in want ik heb kids. En dan hoef ik dus niks maar komt er ook niks. Alleen maar zware en zwarte gedachtes. Een werkgever waar je wekelijks mee moet bellen terwijl je haar niets goeds te melden hebt...
Ik heb lang niet gereageerd. Erg heftige tijd. Zwaar depressief.
Hoe gaan jullie daar mee om??? Mijn familie springt in want ik heb kids. En dan hoef ik dus niks maar komt er ook niks. Alleen maar zware en zwarte gedachtes. Een werkgever waar je wekelijks mee moet bellen terwijl je haar niets goeds te melden hebt...
dinsdag 26 november 2019 om 17:27
jemmer en mabelle: wat vreselijk dat het niet goed gaat met jullie.
ik heb zelf een dysthymie, dat wil zeggen dat het "mild" is. Voor jullie is het vele malen erger. ik heb het gemakkelijk, zeg maar. Mijn manier van ermee omgaan is niet de manier voor jullie denk ik, omdat het de zwaarte niet dekt van jullie problemen.
ik ga namelijk elke dag door en dat is ook lichamelijk mogelijk. dat is voor jullie niet weggelegd, vrees ik. ik denk dat opstaan alleen al, een grote prestatie is waar je tevreden op mag terugkijken. Wat ik belangrijk vind, is het contact met hulpverleners. Hebben jullie die om je heen op dit moment? ik denk dat die zelfs een cruciale rol kunnen spelen nu het zo slecht gaat met jullie. Wat ik verder nog kan meegeven is: blijf voldoende drinken, probeer te rusten, als is het maar met de ogen dicht op de bank, eventueel als je in staat bent, een wandeling. Als je medicatie hebt: neem die in, niet overslaan.
chocje: goed dat je jezelf zo goed in de smiezen hebt.
shiverrr: ik heb mezelf eigenlijk ook nog niet geaccepteerd. ik weet dat het zo zal zijn voor de rest van mijn leven maar ook ik vrees altijd die grote terugval zoals ik die een paar jaar geleden had. maar ik kan niet accepteren dat ik altijd zo "flauw" in het leven zal staan. dat mijn lucht nooit blauw zal zijn, zeg maar. ik denk dat ik nog veel therapie zal moeten hebben voor dat zover is ...
ik heb zelf een dysthymie, dat wil zeggen dat het "mild" is. Voor jullie is het vele malen erger. ik heb het gemakkelijk, zeg maar. Mijn manier van ermee omgaan is niet de manier voor jullie denk ik, omdat het de zwaarte niet dekt van jullie problemen.
ik ga namelijk elke dag door en dat is ook lichamelijk mogelijk. dat is voor jullie niet weggelegd, vrees ik. ik denk dat opstaan alleen al, een grote prestatie is waar je tevreden op mag terugkijken. Wat ik belangrijk vind, is het contact met hulpverleners. Hebben jullie die om je heen op dit moment? ik denk dat die zelfs een cruciale rol kunnen spelen nu het zo slecht gaat met jullie. Wat ik verder nog kan meegeven is: blijf voldoende drinken, probeer te rusten, als is het maar met de ogen dicht op de bank, eventueel als je in staat bent, een wandeling. Als je medicatie hebt: neem die in, niet overslaan.
chocje: goed dat je jezelf zo goed in de smiezen hebt.
shiverrr: ik heb mezelf eigenlijk ook nog niet geaccepteerd. ik weet dat het zo zal zijn voor de rest van mijn leven maar ook ik vrees altijd die grote terugval zoals ik die een paar jaar geleden had. maar ik kan niet accepteren dat ik altijd zo "flauw" in het leven zal staan. dat mijn lucht nooit blauw zal zijn, zeg maar. ik denk dat ik nog veel therapie zal moeten hebben voor dat zover is ...

dinsdag 26 november 2019 om 22:31
@jemmer. Had even over je post heen gelezen. Wat ontzettend klote! Heel veel sterkte!
@mabelle. Ja dat is erg erg lastig. Soms heb ik het gevoel dat heel veel niet helpt
Maar dat er wel dingen zijn die zorgen dat je niet nog dieper komt.
Voor mij is het toverwoord structuur. Als in niet teveel en niet te weinig. En op zon moment is het weinig. Maar als er toch iets in mijn mogelijk ligt dit toch gaan doen. Soms gaat dat ik douchen of een blokje om.
Daarnaast toch mild zijn naar jezelf. Het is de depressie.
Verder, hoe moeilijk ook, soms wat contact met intimi. Praten is soms veel, dan kan tv kijken bij mij helpen en daar samen wat commentaar op leveren.
En ik denk altijd dat tijd de grootste factor is dat deze fase weer over gaat. Je gaat ineens die verlichting voelen totaal onverwacht en onaangekondigd. Maar tot die tijd is het nogal ondragelijk. Heel veel sterkte.
@mabelle. Ja dat is erg erg lastig. Soms heb ik het gevoel dat heel veel niet helpt
Maar dat er wel dingen zijn die zorgen dat je niet nog dieper komt.
Voor mij is het toverwoord structuur. Als in niet teveel en niet te weinig. En op zon moment is het weinig. Maar als er toch iets in mijn mogelijk ligt dit toch gaan doen. Soms gaat dat ik douchen of een blokje om.
Daarnaast toch mild zijn naar jezelf. Het is de depressie.
Verder, hoe moeilijk ook, soms wat contact met intimi. Praten is soms veel, dan kan tv kijken bij mij helpen en daar samen wat commentaar op leveren.
En ik denk altijd dat tijd de grootste factor is dat deze fase weer over gaat. Je gaat ineens die verlichting voelen totaal onverwacht en onaangekondigd. Maar tot die tijd is het nogal ondragelijk. Heel veel sterkte.

dinsdag 26 november 2019 om 22:34
Ik ben super gestresst. Het is echt even allemaal teveel.
Het lukt me telkens mijn stress level naar beneden te krijgen maar het komt toch terug.
Ik heb een oxazepam genomen en dat doe ik zeer weinig.
Op een of andere manier voel ik ineens veel te veel druk. Alles wat gepland staat. Dat het zoveel beter gaat maar dat ik niet weet hoe ik er mee om moet.gaan.....
Ik moet me echt even gaan richten op rust want dit gaan niet goed zo.
Het lukt me telkens mijn stress level naar beneden te krijgen maar het komt toch terug.
Ik heb een oxazepam genomen en dat doe ik zeer weinig.
Op een of andere manier voel ik ineens veel te veel druk. Alles wat gepland staat. Dat het zoveel beter gaat maar dat ik niet weet hoe ik er mee om moet.gaan.....
Ik moet me echt even gaan richten op rust want dit gaan niet goed zo.
woensdag 27 november 2019 om 13:58
@iedereen: "Fijn" dat mensen het herkennen en dat ik daar niet de enige in ben. Vandaag heb ik echt een rot dag en heb zelfs een afspraak afgezegd, terwijl ik dat al heel lang niet meer heb gedaan. Ik heb zelfs vanochtend 1,5 uur op de bank geslapen omdat ik zo moe was en veel hoofdpijn heb. Volgens mij is dit nu ook een stukje rouwen doordat ik weer besef dat dit heel mijn leven een gevecht zal blijven.
@Totallyfree: Knap dat je zo'n omslag in denken hebt kunnen maken. Dat scheelt vast veel frustratie voor jezelf. Ik hoop voor je dat je vermoeidheid 'tijdelijk' is en dat het beter gaat nadat je bent behandeld voor je ptss.
@Choco: Ik snap goed wat je bedoelt als je er ineens achter komt dat je 'vol' bent gepland. Vooral als je weet dat je er moe van wordt. Maar misschien valt het wel reuze mee en geeft het je ook positieve energie. En relativeren is gewoon lastiger als je vermoeid bent. Misschien als je weer meer energie hebt dat je er ook anders tegen aan kijkt.
@Meiroosje: Maar een dysthemie is misschien minder erg qua stemming. Alleen kan het wel net zo erg zijn doordat het blijvend is en niet weggaat. Het is altijd aanwezig en dat heeft ook impact. Zelf heb ik die diagnose ook gekregen met daarbij ook nog af en toe een depressie erover heen.
@Mabelle: Heb je hulpverleners die je helpen in deze periode? Wat ik deed wanneer ik in een diepe depressie zat was vooral niks of een beetje serie kijken. Alleen ik heb geen kinderen dus dat is niet te vergelijken denk ik. Wat voor mij wel belangrijk is, ondanks dat het misschien heel moeilijk is, is structuur. Op tijd je bed uit en op tijd naar je bed gaan. Sterkte!
@Choco: Vervelend dat je zoveel stress ervaart terwijl het beter ging. Heb je jezelf niet te vol gepland juist omdat het beter gaat met je? En dat je het eigenlijk een beetje overschat hebt? Is er een optie om dingen af te zeggen zodat je nog meer rust voor jezelf creëert? Of leg het eens voor aan je casemanager wat je het beste kan doen.
@Totallyfree: Knap dat je zo'n omslag in denken hebt kunnen maken. Dat scheelt vast veel frustratie voor jezelf. Ik hoop voor je dat je vermoeidheid 'tijdelijk' is en dat het beter gaat nadat je bent behandeld voor je ptss.
@Choco: Ik snap goed wat je bedoelt als je er ineens achter komt dat je 'vol' bent gepland. Vooral als je weet dat je er moe van wordt. Maar misschien valt het wel reuze mee en geeft het je ook positieve energie. En relativeren is gewoon lastiger als je vermoeid bent. Misschien als je weer meer energie hebt dat je er ook anders tegen aan kijkt.
@Meiroosje: Maar een dysthemie is misschien minder erg qua stemming. Alleen kan het wel net zo erg zijn doordat het blijvend is en niet weggaat. Het is altijd aanwezig en dat heeft ook impact. Zelf heb ik die diagnose ook gekregen met daarbij ook nog af en toe een depressie erover heen.
@Mabelle: Heb je hulpverleners die je helpen in deze periode? Wat ik deed wanneer ik in een diepe depressie zat was vooral niks of een beetje serie kijken. Alleen ik heb geen kinderen dus dat is niet te vergelijken denk ik. Wat voor mij wel belangrijk is, ondanks dat het misschien heel moeilijk is, is structuur. Op tijd je bed uit en op tijd naar je bed gaan. Sterkte!

@Choco: Vervelend dat je zoveel stress ervaart terwijl het beter ging. Heb je jezelf niet te vol gepland juist omdat het beter gaat met je? En dat je het eigenlijk een beetje overschat hebt? Is er een optie om dingen af te zeggen zodat je nog meer rust voor jezelf creëert? Of leg het eens voor aan je casemanager wat je het beste kan doen.

woensdag 27 november 2019 om 14:21
Dank allemaal voor de fijne verwelkoming. Ik heb wel wat moeilijke diagnoses inderdaad, maar het moeilijke is dat de aandoeningen soms tegen elkaar op willen "vechten". Zo merk ik dat ik erg geneigd ben aan routine en structuur (autisme), maar kan ik ook opeens alles overhoop halen als ik erg schommel met stemmingen (lees: per 10 minuten kan het al verschillen op slechte momenten). Ik volg nu 3 keer in de week therapie bij de ene GGZ-instelling (PMT, CGT en een contactuur) en een keer bij een andere GGZ-instelling (Seeking Safety) om gezonde coping mechanismen aan te leren.
Ik ben een aantal weken geleden gestopt met de pil en ben daardoor emotioneel nog instabieler en toch ook wat vaker misselijk. Heb een ovulatietest gedaan en heb me opeens een positieve test in handen. Ze zeiden dat het maanden kon duren voordat ik mijn cyclus weer terug zou krijgen, maar dat geldt voor mij schijnbaar niet. Ik ben niet van plan om zwanger te worden (heb ook geen relatie), maar ik was benieuwd wanneer ik weer een normaal cyclus zou krijgen.
@ibi: goed dat je voor jezelf kiest om minder afspraken te houden in december. December is voor veel mensen erg moeilijk en zwaar, maar ook dat gaat weer voorbij.
@mabelle: heb je misschien een begeleider? Die zou ook contact op kunnen nemen met je werknemer op up to daten. Ik zou het ook moeilijk vinden om het elke week zelf te moeten doen...
Ik ben een aantal weken geleden gestopt met de pil en ben daardoor emotioneel nog instabieler en toch ook wat vaker misselijk. Heb een ovulatietest gedaan en heb me opeens een positieve test in handen. Ze zeiden dat het maanden kon duren voordat ik mijn cyclus weer terug zou krijgen, maar dat geldt voor mij schijnbaar niet. Ik ben niet van plan om zwanger te worden (heb ook geen relatie), maar ik was benieuwd wanneer ik weer een normaal cyclus zou krijgen.
@ibi: goed dat je voor jezelf kiest om minder afspraken te houden in december. December is voor veel mensen erg moeilijk en zwaar, maar ook dat gaat weer voorbij.
@mabelle: heb je misschien een begeleider? Die zou ook contact op kunnen nemen met je werknemer op up to daten. Ik zou het ook moeilijk vinden om het elke week zelf te moeten doen...
woensdag 27 november 2019 om 15:08
Even die werkgever zeggen dat je 1 keer in de maand gaat bellen, dat scheelt misschien iets aan drukmabelle schreef: ↑26-11-2019 17:15Hoi dames
Ik heb lang niet gereageerd. Erg heftige tijd. Zwaar depressief.
Hoe gaan jullie daar mee om??? Mijn familie springt in want ik heb kids. En dan hoef ik dus niks maar komt er ook niks. Alleen maar zware en zwarte gedachtes. Een werkgever waar je wekelijks mee moet bellen terwijl je haar niets goeds te melden hebt...

Verder, heeft het bij mij altijd goed geholpen dat gedachtes niet altijd de waarheid zijn, of dat je gedachtes niet altijd uitvoert. Dus als je zwarte gedachtes hebt, ga daar niet tegen vechten, maar ga die gedachtes eens onderzoeken.
Random gesprek met mezelf toen ik suïcide gedachtes had:
'Ik wil dood, oke, maar waarom wil ik dan dood? Wat zal er beter worden als ik dood ga? Oh ik voel me gewoon superkut, en dood gaan is dan wel makkelijk ja. Maar zonde wel hé, dus misschien moet ik die dood nog maar even uitstellen. Goh dood, ik parkeer je even. Hoi kutgevoel, waar kom jij vandaan? Poeh jij bent wel heel groot hé, dat is verdrietig. Goh, wat een verdriet, dat is niet zomaar wat. Logisch dat ik dood wil want dit is wel heel veel om te dragen. Maar het is me gisteren ook gelukt, dus dan lukt het me vandaag ook wel. Verder doe ik lekker helemaal niks, want dit overleven is al een uitdaging op zich. Ja, de dood is een makkelijke shortcut. Hoe zou ik dat dan doen? Voor de trein springen? Nee dat is te heftig voor de hulpverleners en de conducteur. Mijn polsen doorsnijden? Brrr, dat doet best pijn volgens mij. Nou, daar ga ik een andere keer wel over nadenken, wat een gedoe dat doodgaan.'
'Happiness is only real when shared'.

woensdag 27 november 2019 om 17:42
Bel even iemand voor afleiding, die je er even doorheen loodstchocoladeballetjes schreef: ↑27-11-2019 17:33Ik zit in de trein naar huis, het gaat de verkeerde kant op hier. Kwam nauwelijks uit mijn woorden bij vriendin en nu omleiding.

'Happiness is only real when shared'.
woensdag 27 november 2019 om 19:56
Choco hoe gaat het nu??
Dames dank je voor jullie tips. Zeer prettig.
Totally ik probeer mijn sombere stemming en gedachten wat meer te zien als een monster. Om er zo wat meer afstand van te kunnen nemen.
Shiver. Heb je zelf enig idee waarom je nu een dip heb? Heftig dat het chronisch is. Logisch dat het je veel verdriet geeft.
Ik heb 1 keer per week gesprek bij GGZ. Vanmiddag daar geweest. Tip van hem was om klein beetje structuur aan te brengen. En goed dagelijks op te schrijven wat wanneer werkt.
Dames dank je voor jullie tips. Zeer prettig.
Totally ik probeer mijn sombere stemming en gedachten wat meer te zien als een monster. Om er zo wat meer afstand van te kunnen nemen.
Shiver. Heb je zelf enig idee waarom je nu een dip heb? Heftig dat het chronisch is. Logisch dat het je veel verdriet geeft.
Ik heb 1 keer per week gesprek bij GGZ. Vanmiddag daar geweest. Tip van hem was om klein beetje structuur aan te brengen. En goed dagelijks op te schrijven wat wanneer werkt.

woensdag 27 november 2019 om 20:05
Ben net thuis ik nam ook twee keer verkeerde trein van de verwarring. En ineens kreeg ik het gevoel dat ik knetter manisch ging worden (wilde enorme bedragen uitgeven ook) toen ik het ergens leuk vond maar hielp daarvan weg te vluchten.
Kennen jullie dat het zo intens zo diep allemaal voelt. Tot in je tenen zo diep.
Ik voel me wat rustiger hier thuis maar alles is nog zo intens.
Heb ge appt met beste vriendin.
Komt weer goed neem vanavond temazepam. Maar kan niet goed denken ofzo over sommige zaken heeeel goed. Zoals je gevoel volgen en dat denken daarover super meta is. Ik ga het er allemaal niet te uitgebreid over hebben want dan word het druk in mijn hoofd.
Maar over praktische zaken is lastig als wat ik moet eten of doen morgen. Dat gaat oprecht niet. Alsof alleen de grote dingen gaan. Wat ook weer mooi is natuurlijk.
Maar het is allemaal niet leuk en teveel.
Kennen jullie dat het zo intens zo diep allemaal voelt. Tot in je tenen zo diep.
Ik voel me wat rustiger hier thuis maar alles is nog zo intens.
Heb ge appt met beste vriendin.
Komt weer goed neem vanavond temazepam. Maar kan niet goed denken ofzo over sommige zaken heeeel goed. Zoals je gevoel volgen en dat denken daarover super meta is. Ik ga het er allemaal niet te uitgebreid over hebben want dan word het druk in mijn hoofd.
Maar over praktische zaken is lastig als wat ik moet eten of doen morgen. Dat gaat oprecht niet. Alsof alleen de grote dingen gaan. Wat ook weer mooi is natuurlijk.
Maar het is allemaal niet leuk en teveel.

donderdag 28 november 2019 om 07:04
Ok voel me iets beter.
Gisteren was vaag. Ik kan nu terug zien heb 4 uur met de trein gereisd ook naar vage plekken.
Verder zal ik niet in detail gaan, maar als ik mijn schrijfsels van gisteren zie en flarden van mijn geheugen. En ook heb ik gister al mijn meubels voor de deur geschoven (word nu aan de andere kant van mijn kamer wakker).
Nu dacht ik gisteren ook 1 ding. Genoeg temazepam en oxazepam om te slapen
Ik weet dat hulpverlening het hiermee eens is in zo'n geval.
Dat is denk ik mijn redding geweest.
Wel voel ik me nog kwetsbaar. Ook qua dat ik zo weer zoals gisteren word. Daarom ook ga ik niet in op gedachten want dan ga ik er weer in.
Ik ga straks over een uur opstaan. En dan koffie doen op mijn afdeling. En dan even over een plan van aanpak nadenken.
Ik heb mijn beste vriendin gevraagd voor lunchen (die is vrij) en hoop dat ze kan.
Verder kan ik geloof ik niets doen? Jammer wel dat mijn casemanager alleen werkt tot woensdag en mijn woonbegeleider ziek is.
Wel fijn dat het weer rustiger en ordelijker is in mijn hoofd. Hopelijk helpt het dat ik de laatste tijd zo stabiel ben om mij snel weer echt stevig te voelen.
Gisteren was vaag. Ik kan nu terug zien heb 4 uur met de trein gereisd ook naar vage plekken.
Verder zal ik niet in detail gaan, maar als ik mijn schrijfsels van gisteren zie en flarden van mijn geheugen. En ook heb ik gister al mijn meubels voor de deur geschoven (word nu aan de andere kant van mijn kamer wakker).
Nu dacht ik gisteren ook 1 ding. Genoeg temazepam en oxazepam om te slapen
Ik weet dat hulpverlening het hiermee eens is in zo'n geval.
Dat is denk ik mijn redding geweest.
Wel voel ik me nog kwetsbaar. Ook qua dat ik zo weer zoals gisteren word. Daarom ook ga ik niet in op gedachten want dan ga ik er weer in.
Ik ga straks over een uur opstaan. En dan koffie doen op mijn afdeling. En dan even over een plan van aanpak nadenken.
Ik heb mijn beste vriendin gevraagd voor lunchen (die is vrij) en hoop dat ze kan.
Verder kan ik geloof ik niets doen? Jammer wel dat mijn casemanager alleen werkt tot woensdag en mijn woonbegeleider ziek is.
Wel fijn dat het weer rustiger en ordelijker is in mijn hoofd. Hopelijk helpt het dat ik de laatste tijd zo stabiel ben om mij snel weer echt stevig te voelen.
donderdag 28 november 2019 om 08:11
donderdag 28 november 2019 om 13:55
Choco fijn dat het wat beter met je gaat. Knap van je. Goed gekozen hoe het beste te handelen.
Hopelijk ben je nu lekker aan het lunchen met je vriendin.
Hier nog steeds echt klote. Pfff... Ik ben zo bang en verdrietig vooral als ik denk wat er allemaal moet om beter te worden. Die berg. En ook die kleine stapjes die al zo zwaar zijn.
Hopelijk ben je nu lekker aan het lunchen met je vriendin.
Hier nog steeds echt klote. Pfff... Ik ben zo bang en verdrietig vooral als ik denk wat er allemaal moet om beter te worden. Die berg. En ook die kleine stapjes die al zo zwaar zijn.

donderdag 28 november 2019 om 14:43
@Meiroosje: Ik denk dat ik ook Dysthymie heb. Het is niet vastgesteld, maar mijn depressies zijn ook milder dan wat ik van veel anderen lees. Toch heb ik al jaren het gevoel dat ik iets mis in mijn leven. Of dat mijn leven niet volwaardig is. Maar niet goed weten wat te doen om er vanaf te komen.
@choco: Hopelijk blijft het goed gaan en heb je met je vriendin geluncht
@mabelle:
Waar zie je het meeste tegenop?
Allen: Ik heb morgen een snipperdag genomen. Vandaag hadden we niks te doen op het werk. Dus duimen draaien. Geen zin om dat morgen weer te moeten en het is toch tegen het weekend. Ik ben van plan om morgen sinds jaren weer eens te gaan zwemmen. In een binnenbad. Dat roep ik al jaren, maar dan deed ik het weer niet. Hopelijk lukt het nu wel te gaan.
Ik zit nu weer enorm te twijfelen aan mezelf. Met name over relaties. Ik ben vaak happy single, maar niet altijd. Maar zie mezelf niet in staat tot een relatie, omdat ik bijna alleen maar beperkingen zie. Heel introvert. Samen in een bed slapen vind ik ongemakkelijk. Het liefst heb dan een eigen kamer. Iets met liefde voor een ander doen wat ik zelf niet leuk vind is mij vreemd. Soms doe ik die dingen wel, maar ben dan blij als het weer voorbij is. Eten bij schoonouders zie ik niet zitten. Heb ik überhaupt wel iets te geven? Haast alles wat anderen belangrijk vinden kan ik niet aan voldoen. Misschien ben ik gewoon een verbitterde vrouw die geen liefde in haar hart heeft.
@choco: Hopelijk blijft het goed gaan en heb je met je vriendin geluncht
@mabelle:

Allen: Ik heb morgen een snipperdag genomen. Vandaag hadden we niks te doen op het werk. Dus duimen draaien. Geen zin om dat morgen weer te moeten en het is toch tegen het weekend. Ik ben van plan om morgen sinds jaren weer eens te gaan zwemmen. In een binnenbad. Dat roep ik al jaren, maar dan deed ik het weer niet. Hopelijk lukt het nu wel te gaan.
Ik zit nu weer enorm te twijfelen aan mezelf. Met name over relaties. Ik ben vaak happy single, maar niet altijd. Maar zie mezelf niet in staat tot een relatie, omdat ik bijna alleen maar beperkingen zie. Heel introvert. Samen in een bed slapen vind ik ongemakkelijk. Het liefst heb dan een eigen kamer. Iets met liefde voor een ander doen wat ik zelf niet leuk vind is mij vreemd. Soms doe ik die dingen wel, maar ben dan blij als het weer voorbij is. Eten bij schoonouders zie ik niet zitten. Heb ik überhaupt wel iets te geven? Haast alles wat anderen belangrijk vinden kan ik niet aan voldoen. Misschien ben ik gewoon een verbitterde vrouw die geen liefde in haar hart heeft.

donderdag 28 november 2019 om 16:47
Hier gaat het redelijk goed. Ben wel heel kwetsbaar en kan dingen niet goed overzien.
Ik heb mijn psychiater gemaild met hoe het gaat. Ik heb niets terug. Maar anders ga ik morgen bellen tijdens spreekuur.
Geluncht met vriendin die was geschrokken. Wil dat zoiets voorkomen kan worden.
Ik merk dat alles helemaal voorspelbaar verloopt het gaat. Maar anders gelijk op slot in mijn hoofd.
Zondag heb ik een drukke werkdag. Twijfel of dit gaat.
Morgen besloten naar mijn ouders te gaan.
Heel soms voel ik dat mijn gedachten weer bijna ontsporen maar ik kan nu telkens wel ingrijpen.
Ik heb mijn psychiater gemaild met hoe het gaat. Ik heb niets terug. Maar anders ga ik morgen bellen tijdens spreekuur.
Geluncht met vriendin die was geschrokken. Wil dat zoiets voorkomen kan worden.
Ik merk dat alles helemaal voorspelbaar verloopt het gaat. Maar anders gelijk op slot in mijn hoofd.
Zondag heb ik een drukke werkdag. Twijfel of dit gaat.
Morgen besloten naar mijn ouders te gaan.
Heel soms voel ik dat mijn gedachten weer bijna ontsporen maar ik kan nu telkens wel ingrijpen.

donderdag 28 november 2019 om 18:36
@choco: slik je geen andere medicatie zoals antidepressiva of antipsychotica? Misschien kun je dan een soort spiegel opbouwen zodat de pieken en de dalen niet zo heftig zijn.
@Hondenmens: fijn dat je een snipperdag hebt en ik hoop dat je gezwommen hebt. Ik ben ook zo onzeker over de liefde. Ik wil wel graag een relatie, maar ik vind het zo moeilijk om een relatie aan te gaan met mensen omdat ik al vaak overtuigd ben dat het niet gaat lukken vanwege mijn psyche. Ik werk nu aan relaties bij therapie, maar ze zeggen ook wel dat op elk potje een dekseltje past...
Ik merk dat ik het allemaal te veel vind worden. Mijn stemming schommelt enorm.Ik ben bijna elke werkdag overprikkeld, maar ik weet niet hoe ik het kan veranderen, aangezien werk me ook weer invulling geeft...wel lukt het om toch telkens naar de sportschool te blijven gaan, aangezien ik dan al mijn opgekropte woede etc kan uiten.
@Hondenmens: fijn dat je een snipperdag hebt en ik hoop dat je gezwommen hebt. Ik ben ook zo onzeker over de liefde. Ik wil wel graag een relatie, maar ik vind het zo moeilijk om een relatie aan te gaan met mensen omdat ik al vaak overtuigd ben dat het niet gaat lukken vanwege mijn psyche. Ik werk nu aan relaties bij therapie, maar ze zeggen ook wel dat op elk potje een dekseltje past...
Ik merk dat ik het allemaal te veel vind worden. Mijn stemming schommelt enorm.Ik ben bijna elke werkdag overprikkeld, maar ik weet niet hoe ik het kan veranderen, aangezien werk me ook weer invulling geeft...wel lukt het om toch telkens naar de sportschool te blijven gaan, aangezien ik dan al mijn opgekropte woede etc kan uiten.
donderdag 28 november 2019 om 19:10
Hondenmens; Ik lees hier een dame die meelevend is. Dat heb jij te geven aan een ander. Een luisterend oor.
Antwoord op je vraag waar ik het meeste tegen op zie; tegen de dag. Het opstaan en de hele dag doorkomen. Alleen zijn. Angst hebben. Eenzaamheid. Dingen moeten. Dingen niet moeten. Te veel te doen hebben. Te weinig te doen hebben. Heel akelig. Heb dus continue onrust. Ook thuis..
Choc: Knap van je dat je de gedachten kunt omdraaien.
Stadsloth: wauw elke dag sporten. Knap. Het is een drempel ookal weet je dat het beter voor je is. Anderzijds vind ik het lastig wanneer je dus even door moet zetten en wanneer je even rust neemt.
Dat is wat jij nu met je werk ervaart. Enerzijds is het erg goed voor je maat anderzijds geeft het je veel stress. Waar luister je dan naar??? Dilemma.
Antwoord op je vraag waar ik het meeste tegen op zie; tegen de dag. Het opstaan en de hele dag doorkomen. Alleen zijn. Angst hebben. Eenzaamheid. Dingen moeten. Dingen niet moeten. Te veel te doen hebben. Te weinig te doen hebben. Heel akelig. Heb dus continue onrust. Ook thuis..
Choc: Knap van je dat je de gedachten kunt omdraaien.
Stadsloth: wauw elke dag sporten. Knap. Het is een drempel ookal weet je dat het beter voor je is. Anderzijds vind ik het lastig wanneer je dus even door moet zetten en wanneer je even rust neemt.
Dat is wat jij nu met je werk ervaart. Enerzijds is het erg goed voor je maat anderzijds geeft het je veel stress. Waar luister je dan naar??? Dilemma.
donderdag 28 november 2019 om 19:45
Sorry ik reageer andere keer even op de anderen.
Eerst dacht ik dat ik een dip had en dat het na paar dagen wel zou weggaan. Maar het is nog steeds niet weg en het lijkt erger te worden. Gisteren heb ik 's ochtends geslapen 1,5 uur en 's middags nog een uur. Zo moe was ik en dan is 's avonds slapen ook geen probleem. Vanmiddag weer 1,5 uur geslapen omdat ik te moe was om iets anders te doen. Ik ben gewoon echt teleurgesteld dat ik nu weer al terug val. Ik ben ook heel gefrustreerd dat ik moet slapen overdag, dat voelt als falen aan.
Eerst dacht ik dat ik een dip had en dat het na paar dagen wel zou weggaan. Maar het is nog steeds niet weg en het lijkt erger te worden. Gisteren heb ik 's ochtends geslapen 1,5 uur en 's middags nog een uur. Zo moe was ik en dan is 's avonds slapen ook geen probleem. Vanmiddag weer 1,5 uur geslapen omdat ik te moe was om iets anders te doen. Ik ben gewoon echt teleurgesteld dat ik nu weer al terug val. Ik ben ook heel gefrustreerd dat ik moet slapen overdag, dat voelt als falen aan.