Psyche
alle pijlers
Heb jij alles uit het leven gehaald?
vrijdag 6 december 2019 19:10
Van de week kwam ik iemand tegen waarmee ik op de basisschool heb gezeten, het is ruim 40 jaar geleden maar we herkenden elkaar meteen, natuurlijk wilden we van elkaar weten hoe het ons is vergaan , zij is gescheiden met 2 kinderen, werkt in de zorg, woont in een rijtjes woning, vader is overleden en ze is mantelzorger voor haar moeder, ik kon ongeveer hetzelfde vertellen alleen ben ik getrouwd, heb ik 1 kind meer dan zij en ik werk op kantoor, ook ik mantelzorg voor mijn moeder, nadat wij nog wat oude herinneringen hebben opgehaald zijn onze wegen gescheiden. Gisteravond in bed kwam het gesprek weer naar boven en toen bedacht ik dat ik eigenlijk een doorsnee leven leid en dat ik zeker geen hoogvlieger ben, ik ben dankbaar voor mijn gezin, maar ineens bekruipt mij het gevoel van : Is dit het?
Wanneer mij als kind gevraagd werd wat ik wilde worden dan riep ik dokter, astronaut, zelfs brandweerman, maar niets van mijn dromen is uitgekomen, nu ben ik volwassen, en ik merk dat ik best onder de indruk ben van bijv die Powervrouwen van het programma strafrechtadvocaten op Net 5, wanneer die dames tiptop opgemaakt met hun
12 cm stilettohakken het gerechtsgebouw betreden dan denk , wauw, ik merk dat ik tegen dat soort vrouwen opkijk, en ik merk dat ik last heb van mijn gedachten, want al met al ben ik tevreden, maar het gevoel van er had veel meer in kunnen zitten steekt gewoon de kop op, ik schaam me om het te zeggen, maar het was een opluchting dat die oude bekende van school ook een simpel bestaan leid, stel dat zij een carrièrevrouw was met een topfunctie bij de ING, oei wat zou ik me dan kleintjes hebben gevoeld, en dat terwijl ik een prima baan heb.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die zo nu en dan mijn gevoel herkennen, en wat doe jij dan behalve je zegeningen tellen?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Wanneer mij als kind gevraagd werd wat ik wilde worden dan riep ik dokter, astronaut, zelfs brandweerman, maar niets van mijn dromen is uitgekomen, nu ben ik volwassen, en ik merk dat ik best onder de indruk ben van bijv die Powervrouwen van het programma strafrechtadvocaten op Net 5, wanneer die dames tiptop opgemaakt met hun
12 cm stilettohakken het gerechtsgebouw betreden dan denk , wauw, ik merk dat ik tegen dat soort vrouwen opkijk, en ik merk dat ik last heb van mijn gedachten, want al met al ben ik tevreden, maar het gevoel van er had veel meer in kunnen zitten steekt gewoon de kop op, ik schaam me om het te zeggen, maar het was een opluchting dat die oude bekende van school ook een simpel bestaan leid, stel dat zij een carrièrevrouw was met een topfunctie bij de ING, oei wat zou ik me dan kleintjes hebben gevoeld, en dat terwijl ik een prima baan heb.
Ik vraag me af of er meer mensen zijn die zo nu en dan mijn gevoel herkennen, en wat doe jij dan behalve je zegeningen tellen?
Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
vrijdag 6 december 2019 20:16
herken het ergens wel, ben nu administratief medewerker voor de laatste tien jaar, ben nu 30 en woon alleen zonder schulden en dan denk ik ook, is dit het dan? ik heb de vrijheid eigenlijk om alles te doen wat ik zou willen, maar dan denk van studeren das dan nog eens drie jaar, wil je master is dat soms 4 of zelfs 5 jaar. ik verander om de vijf min van gedacht wat ik wil bereiken..
vrijdag 6 december 2019 20:19
vrijdag 6 december 2019 20:20
vrijdag 6 december 2019 20:22
vrijdag 6 december 2019 20:24
Ik heb toen ik zo rond de 25 was een heel.leuke baan gehad met merendeel allemaal dames rond de 50/60 als collega.
Ik vond dat zo leuk, ik heb nu nog steeds het idee dat ik van alles leuks kan gaan doen. Ik denk ook dat ik als de kinderen groter zijn lekker meer ga werken, daar kan ik me echt op verheugen. Misschien ook wel iets heel anders erbij.
Ik moet nog twintig jaar en ik vind het een ongelofelijke luxe dat dat als het me gegund is dat mogelijk is.
Ik ben nu aan mijn derde carriere bezig en heb zoveel plezier met mijn werk en vind het een leuk idee dat ik al die ervaring kan gebruiken in weer iets anders.
Dus ja, werk is wel belangrijk voor me.
Als ik niet zulke leuke banen had gehad was ik niet de persoon geweest die ik was.
Ik vond dat zo leuk, ik heb nu nog steeds het idee dat ik van alles leuks kan gaan doen. Ik denk ook dat ik als de kinderen groter zijn lekker meer ga werken, daar kan ik me echt op verheugen. Misschien ook wel iets heel anders erbij.
Ik moet nog twintig jaar en ik vind het een ongelofelijke luxe dat dat als het me gegund is dat mogelijk is.
Ik ben nu aan mijn derde carriere bezig en heb zoveel plezier met mijn werk en vind het een leuk idee dat ik al die ervaring kan gebruiken in weer iets anders.
Dus ja, werk is wel belangrijk voor me.
Als ik niet zulke leuke banen had gehad was ik niet de persoon geweest die ik was.
vrijdag 6 december 2019 20:27
O nee hoor. Paar jaar terug had ik ook de behoefte om groots en meeslepend te leven.
Enige wat ik nu eigenlijk wil bereiken is mijn master opleiding afronden, juist omdat ik dan minder kan gaan werken voor veel meer geld
En als belangrijkste mijn dochtertje fijn en goed opvoeden.
Voor de rest als ik een fijn huisje heb, af en toe leuke dingen kan doen, gezond ben en geen schulden heb; joh ben ik helemaal blij
Enige wat ik nu eigenlijk wil bereiken is mijn master opleiding afronden, juist omdat ik dan minder kan gaan werken voor veel meer geld
En als belangrijkste mijn dochtertje fijn en goed opvoeden.
Voor de rest als ik een fijn huisje heb, af en toe leuke dingen kan doen, gezond ben en geen schulden heb; joh ben ik helemaal blij
vrijdag 6 december 2019 20:36
Ja, dat vind ik dus zonde. Ik heb liever als ik straks oud ben fijne mensen om me heen dan dat ik met trots op mijn LinkedIn kan kijken.fashionvictim schreef: ↑06-12-2019 20:09Oh, maar ik vind mezelf wel een echte carrièretijger. Er wijkt veel voor mijn werk, waaronder dus relaties.
Ik vind werk leuk, als ik heel veel geld had dan zou ik nog steeds werken (wel minder uren), maar mijn geliefden zijn echt wel belangrijker. Maargoed, het is persoonlijk natuurlijk! Het is inderdaad vaak of het een of het ander waar je het maximale uit kunt halen.
vrijdag 6 december 2019 20:37
Waarom klinkt dat triest? Ik heb hetzelfde, ik ontleen ook mijn identiteit en eigenwaarde deels aan mijn werk. Ik heb er toch behoorlijk hard aan getrokken om te komen waar ik nu ben, ik offer sommige dingen op omdat wat ik doe oprecht belangrijk is en ik besteed er gemiddeld zo’n 50 uur in de week aan en dan mag ik daar geen eigenwaarde aan ontlenen? Wat een onzin.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 6 december 2019 20:43
idd hier ook, mijn luiheid is mijn grootste vijand... en zit teveel in mijn comfortzone, heb ook soms teveel schrik van het onbekende om iets te ondernemen naar wat ik bereiken wil... mss ook wel faalangst..
vrijdag 6 december 2019 20:45
Dit.... Ik vind werken toevallig ontzettend leuk, ik steekt er veel tijd in en heb in de 1,5 jaar dat ik nu bij mijn huidige werkgever zit al ontzettend veel bereikt. Ik vind mezelf daardoor echt wel een leuker persoon in vergelijking met werk waar ik minder kon bereiken.lux- schreef: ↑06-12-2019 20:37Waarom klinkt dat triest? Ik heb hetzelfde, ik ontleen ook mijn identiteit en eigenwaarde deels aan mijn werk. Ik heb er toch behoorlijk hard aan getrokken om te komen waar ik nu ben, ik offer sommige dingen op omdat wat ik doe oprecht belangrijk is en ik besteed er gemiddeld zo’n 50 uur in de week aan en dan mag ik daar geen eigenwaarde aan ontlenen? Wat een onzin.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
vrijdag 6 december 2019 20:46
Jammer dat er altijd direct een soort psychologie van de kouwe grond op je losgelaten wordt als je blij bent met je werk. Ik kan gewoon veel van mezelf kwijt in mijn werk en heb werk waarvoor je juist enorm van jezelf overtuigd moet zijn. Het tegendeel is dus waar.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 6 december 2019 20:46
maarja wat wil je bereiken in het leven? voor sommigen is het veel geld, toffe baan, kinderen zonder problemen, dak boven uw hoofd, avonturen
wat de een spannend vindt is voor de andere saai.
ik geloof soms ook dat ik op deze planeet rondloop voor een bepaalde reden.
als andere mensen sterven die veel meer waard zijn in het leven dan ik dan denk ik van waarom god mij nog niet heeft meegenomen ( mss nogal depri gezegd) en dan denk ik van ja mss komt mijn tijd nog wel, mijn hoogtepunt.
wat de een spannend vindt is voor de andere saai.
ik geloof soms ook dat ik op deze planeet rondloop voor een bepaalde reden.
als andere mensen sterven die veel meer waard zijn in het leven dan ik dan denk ik van waarom god mij nog niet heeft meegenomen ( mss nogal depri gezegd) en dan denk ik van ja mss komt mijn tijd nog wel, mijn hoogtepunt.
vrijdag 6 december 2019 20:47
Ik ben hier momenteel weer enorm mee aan t worstelen. Van de middelbare af was ik zo’n leerling die alles wel had kunnen doen. In de praktijk viel dat helaas tegen (mede door een, voor studie helaas te laat vastgestelde, concentratiestoornis). Het heeft mijn zelfvertrouwen behoorlijk aangetast.
Aan de andere kant heb ik wel een heel fijn huwelijk, gezellige peuter en sinds deze zomer de mooiste baby van de wereld. En ik twijfel of ik de komende jaren niet méér thuis wil zijn. Carrièretechnisch zit er gewoon niks spannends voor me in, hoewel ik wel een leuke baan heb. Zo jammer dat je je leven maar 1 keer kunt besteden.
Aan de andere kant heb ik wel een heel fijn huwelijk, gezellige peuter en sinds deze zomer de mooiste baby van de wereld. En ik twijfel of ik de komende jaren niet méér thuis wil zijn. Carrièretechnisch zit er gewoon niks spannends voor me in, hoewel ik wel een leuke baan heb. Zo jammer dat je je leven maar 1 keer kunt besteden.
vrijdag 6 december 2019 20:49
ik vind oprecht, en volgens mij vinden vele andere mensen dat ook, dat mijn werk verschil maakt in de wereld.Bee_Kind schreef: ↑06-12-2019 20:36Ja, dat vind ik dus zonde. Ik heb liever als ik straks oud ben fijne mensen om me heen dan dat ik met trots op mijn LinkedIn kan kijken.
Ik vind werk leuk, als ik heel veel geld had dan zou ik nog steeds werken (wel minder uren), maar mijn geliefden zijn echt wel belangrijker. Maargoed, het is persoonlijk natuurlijk! Het is inderdaad vaak of het een of het ander waar je het maximale uit kunt halen.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 6 december 2019 20:50
Ja ik denk dat het in dat opzicht er ook aan ligt welk werk je doet!fashionvictim schreef: ↑06-12-2019 20:49ik vind oprecht, en volgens mij vinden vele andere mensen dat ook, dat mijn werk verschil maakt in de wereld.
(en ik ben van nature een beetje een doemdenker 
)
anoniem_376079 wijzigde dit bericht op 06-12-2019 20:50
9.41% gewijzigd
vrijdag 6 december 2019 20:50
Wat doe jij dan van werk? alleszins geen administratie.fashionvictim schreef: ↑06-12-2019 20:49ik vind oprecht, en volgens mij vinden vele andere mensen dat ook, dat mijn werk verschil maakt in de wereld.
vrijdag 6 december 2019 20:51
Ik weet niet hoe oud je bent, maar waarom zou je tot je pensioen dezelfde baan hebben en/of op dezelfde plek werken? Da's toch niet echt meer van deze tijd.icequeen2000 schreef: ↑06-12-2019 20:50momenteel mijn baan in administratie is zo dead end en voel me soms echt waardeloos met is dit het nu,mijn leven? tot mijn pensioen deze job? ik zou zo graag een nuttige job hebben. met voldoening. maar dat is dan ook weer wss gaan studeren.
vrijdag 6 december 2019 20:53
31 Jaar, mijn contract van nu is maar tot eind december nadien liggen terug alle wegen open, maar weet gewoon niet wat ik anders kan doen dan administratie, ook al heb ik geen gezin en kan ik mss makkelijk iets gaan bijstuderen, ik heb er de fut niet meer voor omdat het al zolang geleden is dat ik nog een boek heb opengedaan.
vrijdag 6 december 2019 20:54
Herken FV wel. Ik heb van mijn beste vaardigheden en mijn interesses mijn werk gemaakt. Die baan is mij op het lijf geschreven, buiten werktijden ben ik ook ‘zo’.
En nu ik door omstandigheden ineens nog maar een paar uurtjes per week kan werken i.p.v. fulltime zoals de afgelopen tig jaar... ik weet niet waar ik het zoeken moet. Die ene hobby die ik had kan ik ook nooit meer doen. Mijn kind gaat naar school en ik kijk naar de klok totdat ik hem weer kan gaan ophalen. Dat is voor drie dagen per week momenteel mijn daginvulling. En collega’s vervelen via WA voor wat kleine taakjes.
En nu ik door omstandigheden ineens nog maar een paar uurtjes per week kan werken i.p.v. fulltime zoals de afgelopen tig jaar... ik weet niet waar ik het zoeken moet. Die ene hobby die ik had kan ik ook nooit meer doen. Mijn kind gaat naar school en ik kijk naar de klok totdat ik hem weer kan gaan ophalen. Dat is voor drie dagen per week momenteel mijn daginvulling. En collega’s vervelen via WA voor wat kleine taakjes.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 6 december 2019 20:55
Het lijkt me alleszins een betere optie dan altijd werk blijven doen wat je niet leuk vindt! Een andere optie is wellicht om wel bij bijvoorbeeld een zorginstelling dit werk te doen. Zodat het toch wat nuttiger voelt.icequeen2000 schreef: ↑06-12-2019 20:5331 Jaar, mijn contract van nu is maar tot eind december nadien liggen terug alle wegen open, maar weet gewoon niet wat ik anders kan doen dan administratie, ook al heb ik geen gezin en kan ik mss makkelijk iets gaan bijstuderen, ik heb er de fut niet meer voor omdat het al zolang geleden is dat ik nog een boek heb opengedaan.
vrijdag 6 december 2019 20:56
oh nee, ben ook geen zorgtype, dat is dan ook weer flexibele werktijden en shifts, als ik een ding zeker is dat ik niet wil doen is zorgsector of callcenter jobs...
vrijdag 6 december 2019 20:57
Ik ben nu 25 jaar bij hetzelfde bedrijf en, afhankelijk van de stijging van de pensioenleeftijd, ga ik waarschijnlijk de 35-40 nog wel halen.
En dat is enorm goed voor een bedrijf. Ik ken de geschiedenis van het bedrijf, ben meegegroeid met het bedrijf, ken de klanten en hún geschiedenis als zakenrelatie, ken alle processen, enz. Allemaal dingen die je nooit leert beheersen als je elke 2 jaar een andere werkgever kiest. Ik kan daadwerkelijk, door die inhoudelijke kennis van het bedrijf, een meerwaarde bieden. Iemand die na 2 jaar weer vertrekt, kan dat nooit.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
