Kinderen
alle pijlers
Mag ik vragen of ze me inleiden met 38 weken??
woensdag 15 april 2009 om 13:35
Hey Mensen,
Ik ben nu 37 weken en 1 dag zwanger van mijn tweede kindje.
Nu is het zo dat ik van mijn eerste zwangerschap echt heb kunnen genieten!
Nu ik zwanger ben van de tweede is het een regel rechte ramp geweest.
De eerste 25 weken constant bloedverlies gehad, en in het ziekenhuis gelegen voor nieuwstuwing.
Heb nu sins een week of 4 ook echt voorweeen en overal last van, buik, benen, rug ( wil nie klagen hoor of zo haha).
Ik ben het echt zoooooooooooo zat!.
Zelfs mijn relatie loopt daardoor slecht wat mijn schuld is,, want ben stront chagerijnig.
Nu moet ik vanmiddag naar de verloskundige en wil ik gaan vragen of ze me a.u.b willen inleiden met 38 weken.
Is dit heel raar als ik dit vraag??
Liefs chifa
Ik ben nu 37 weken en 1 dag zwanger van mijn tweede kindje.
Nu is het zo dat ik van mijn eerste zwangerschap echt heb kunnen genieten!
Nu ik zwanger ben van de tweede is het een regel rechte ramp geweest.
De eerste 25 weken constant bloedverlies gehad, en in het ziekenhuis gelegen voor nieuwstuwing.
Heb nu sins een week of 4 ook echt voorweeen en overal last van, buik, benen, rug ( wil nie klagen hoor of zo haha).
Ik ben het echt zoooooooooooo zat!.
Zelfs mijn relatie loopt daardoor slecht wat mijn schuld is,, want ben stront chagerijnig.
Nu moet ik vanmiddag naar de verloskundige en wil ik gaan vragen of ze me a.u.b willen inleiden met 38 weken.
Is dit heel raar als ik dit vraag??
Liefs chifa
woensdag 15 april 2009 om 13:54
quote:sunlight schreef op 15 april 2009 @ 13:44:
maar ik hoop niet dat je werkelijk verwacht dat ze gehoor gaat geven aan je verzoek om zonder enige medische noodzaak een bevalling op te gaan wekken.
(je bent Sylvie Meis niet )Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik het er ook over gehad heb met de arts, terwijl er geen medische noodzaak was. Althans, niet voor mij en baby.
maar ik hoop niet dat je werkelijk verwacht dat ze gehoor gaat geven aan je verzoek om zonder enige medische noodzaak een bevalling op te gaan wekken.
(je bent Sylvie Meis niet )Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik het er ook over gehad heb met de arts, terwijl er geen medische noodzaak was. Althans, niet voor mij en baby.
woensdag 15 april 2009 om 13:57
Ik ben ingeleid met 40 weken en vier dagen en ik vond dat al helemaal niets, weeenstorm enzo, en ik was dus al 'overtijd' Het is K*T voor je dat je het zat bent maar laat de natuur lekker zijn gang gaan en als je vent zeurt dat je chagerijnig bent, moet je eens met hem gaan praten en niet met je gyn
woensdag 15 april 2009 om 13:59
Rollergirl, ik heb vlak voordat ik 30 weken zwanger was de artsen vriendelijk doch dringend verzocht mijn baby maar te halen. Ik was ziek, had ontzettend veel pijn, het zou hoogstens een paar dagen langer duren voordat hij gehaald moest worden en ik was gewoon kapot.
Werd me vriendelijk geweigerd. Gelukkig. Want op dat moment had ik níet het welzijn van mijn kind in mijn oog. Ik was moe, kapot en had pijn, dan neem je geen goede beslissingen. Artsen wel. Dus TO kan het hoogstens vragen, maar de kans dat het ingewilligd wordt is vrij klein.
Werd me vriendelijk geweigerd. Gelukkig. Want op dat moment had ik níet het welzijn van mijn kind in mijn oog. Ik was moe, kapot en had pijn, dan neem je geen goede beslissingen. Artsen wel. Dus TO kan het hoogstens vragen, maar de kans dat het ingewilligd wordt is vrij klein.
woensdag 15 april 2009 om 14:00
Lieve schat,
Heel naar dat je er zo doorheen zit.
Maar geloof mij,je wil echt niet ingeleid worden hoor.
Als het moet dan moet het,maar zo'n bevalling (en met een beetje pech wordt het hell) moet je echt niet verkiezen boven de narigheid die je nu hebt.
Beter is je hart luchten bij de verloskundige,lekker snotteren en janken en je laten verwennen.
Even bikkelen meid!
Je hebt nu eenmaal goede zwangerschappen en kutzwangerschappen maar beide hebben het doel om de natuur te laten zorgen voor een voldragen kindje.
Moet je zonder medische reden geen controle op willen uit oefenen.
voor je rotgevoel.
Heel naar dat je er zo doorheen zit.
Maar geloof mij,je wil echt niet ingeleid worden hoor.
Als het moet dan moet het,maar zo'n bevalling (en met een beetje pech wordt het hell) moet je echt niet verkiezen boven de narigheid die je nu hebt.
Beter is je hart luchten bij de verloskundige,lekker snotteren en janken en je laten verwennen.
Even bikkelen meid!
Je hebt nu eenmaal goede zwangerschappen en kutzwangerschappen maar beide hebben het doel om de natuur te laten zorgen voor een voldragen kindje.
Moet je zonder medische reden geen controle op willen uit oefenen.
voor je rotgevoel.
woensdag 15 april 2009 om 14:03
Ik ben wel min of meer op eigen verzoek ingeleid, maar dat doen ze niet voor 39 weken (of je moet idd eerder een baby verloren hebben aan het eind van een zwangerschap dan is men terecht wat coulanter daarin). Ik ben bij mijn zoontje met 39+1 ingeleid. De gyn wilde het alleen doen als alles er klaar voor zou zijn (dus verstreken baarmoedermond en al enige ontsluiting).
woensdag 15 april 2009 om 14:03
Topicopenster Chifa heeft gewoon last van de laatste loodjes en je bent er op het eind ook zat van...Waarschijnlijk weet ze het antwoord wel dat het niet kan, maar hoopt ze op een berichtje van iemand dat dit wel is gebeurd..(zie net een bericht hierboven)
Vragen staat vrij, zowel hier als bij de verloskundige. (Ik zou het zelf alleen nooit vragen maar goed..)
Volgens mij zijn wij het er allemaal wel over eens dat de kans minimaal is dat dit gebeurd, nou dat weet ze dat toch?!
Vragen staat vrij, zowel hier als bij de verloskundige. (Ik zou het zelf alleen nooit vragen maar goed..)
Volgens mij zijn wij het er allemaal wel over eens dat de kans minimaal is dat dit gebeurd, nou dat weet ze dat toch?!
woensdag 15 april 2009 om 14:05
quote:misschicken schreef op 15 april 2009 @ 13:54:
Ze gingen mij pas bij 42 weken inleiden...bij de eerste zelfs pas bij 42+3
Oei ja,bij mij ook.
En ik ben de zwangeschap direct bij bevruchting al zat (sorry dames,maar bij mij is zwangerschap echt noodzakelijk kwaad,gelukkig ben ik die 9 maanden direct na bevallling vergeten en heb ik het toch 3 keer gedaan).
Die weken overtijd moest je niet binnen een straal van drie meter bij mij in de buurt komen.
Ze gingen mij pas bij 42 weken inleiden...bij de eerste zelfs pas bij 42+3
Oei ja,bij mij ook.
En ik ben de zwangeschap direct bij bevruchting al zat (sorry dames,maar bij mij is zwangerschap echt noodzakelijk kwaad,gelukkig ben ik die 9 maanden direct na bevallling vergeten en heb ik het toch 3 keer gedaan).
Die weken overtijd moest je niet binnen een straal van drie meter bij mij in de buurt komen.
woensdag 15 april 2009 om 14:08
quote:iry schreef op 15 april 2009 @ 14:00:
Lieve schat,
Heel naar dat je er zo doorheen zit.
Maar geloof mij,je wil echt niet ingeleid worden hoor.
Als het moet dan moet het,maar zo'n bevalling (en met een beetje pech wordt het hell) moet je echt niet verkiezen boven de narigheid die je nu hebt.
Beter is je hart luchten bij de verloskundige,lekker snotteren en janken en je laten verwennen.
Even bikkelen meid!
Je hebt nu eenmaal goede zwangerschappen en kutzwangerschappen maar beide hebben het doel om de natuur te laten zorgen voor een voldragen kindje.
Moet je zonder medische reden geen controle op willen uit oefenen.
voor je rotgevoel.
Eens.
(mooie posting ook.)
Lieve schat,
Heel naar dat je er zo doorheen zit.
Maar geloof mij,je wil echt niet ingeleid worden hoor.
Als het moet dan moet het,maar zo'n bevalling (en met een beetje pech wordt het hell) moet je echt niet verkiezen boven de narigheid die je nu hebt.
Beter is je hart luchten bij de verloskundige,lekker snotteren en janken en je laten verwennen.
Even bikkelen meid!
Je hebt nu eenmaal goede zwangerschappen en kutzwangerschappen maar beide hebben het doel om de natuur te laten zorgen voor een voldragen kindje.
Moet je zonder medische reden geen controle op willen uit oefenen.
voor je rotgevoel.
Eens.
(mooie posting ook.)
woensdag 15 april 2009 om 14:11
Ik ken het gevoel en zoals Iry zegt...3 keer 9 maanden ellende.
Maar er komt een eind aan en bij jou is dat hooguit over 4 weken.
Sterk zijn en ervoor gaan! Zoals al meer mensen hier schrijven...inleiden wil je echt niet meemaken.
Heel veel sterkte met de laatste loodjes. En laat even weten hoe het gelopen is.
Maar er komt een eind aan en bij jou is dat hooguit over 4 weken.
Sterk zijn en ervoor gaan! Zoals al meer mensen hier schrijven...inleiden wil je echt niet meemaken.
Heel veel sterkte met de laatste loodjes. En laat even weten hoe het gelopen is.
woensdag 15 april 2009 om 14:13
quote:qwertu schreef op 15 april 2009 @ 14:08:
[...]
Maar als aan die voorwaarden niet voldaan is, dan kán er ook helemaal niet zomaar ingeleid worden.Klopt en dan wordt er dus ook (terecht) niet ingeleid. Ik denk trouwens dat er nooit helemaal zomaar wordt ingeleid. Maar vanaf 39 weken is er dus (als je lichaam eraan toe is) wel een mogelijkheid om zo'n verzoek te bespreken. Sterker nog als er hier ooit nog een kindje komt ga ik het verzoek om rond 39 weken ingeleid te worden mits mijn lichaam daar klaar voor is direct indienen aan het begin van de zwangerschap.
[...]
Maar als aan die voorwaarden niet voldaan is, dan kán er ook helemaal niet zomaar ingeleid worden.Klopt en dan wordt er dus ook (terecht) niet ingeleid. Ik denk trouwens dat er nooit helemaal zomaar wordt ingeleid. Maar vanaf 39 weken is er dus (als je lichaam eraan toe is) wel een mogelijkheid om zo'n verzoek te bespreken. Sterker nog als er hier ooit nog een kindje komt ga ik het verzoek om rond 39 weken ingeleid te worden mits mijn lichaam daar klaar voor is direct indienen aan het begin van de zwangerschap.
woensdag 15 april 2009 om 14:14
k zou naar een acupuncturiste gaan en proberen de weeen op te wekken
ik was bijna veertig weken zwanger en stond al op de lijst voor inleiden omdat er nog geentekenen waren. ben op een avond daarheen geweest en ee npaar uur later begonnen de weeen. je weet nooit of het heeft geholopen maar ik was iig erg blij!!!
ik was bijna veertig weken zwanger en stond al op de lijst voor inleiden omdat er nog geentekenen waren. ben op een avond daarheen geweest en ee npaar uur later begonnen de weeen. je weet nooit of het heeft geholopen maar ik was iig erg blij!!!
woensdag 15 april 2009 om 14:19
Ik zit mij te bedenken dat het helemaal niet zo stellig is dat een verloskundige niet meegaat in zo'n verzoek.
Mits alle randvoorwaarden op medische grond groen licht kunnen geven,denk ik dat er best een overweging gemaakt kan worden als de moeder er psychisch echt doorheen zit (maar ik denk wel meer dan chagerijnige zijn en pijn hebben)
Kan bijv.bij ernstige zwangerschapdepressie,of hevige labiliteit (ik noem maar wat)
Niet iedere verloskundige zal een zelfde beslissing maken,maar een goed en zorgvuldig gesprek om exact te onderzoeken waarop het verzoek gebaseerd is zal wel plaats moeten vinden.
Mits alle randvoorwaarden op medische grond groen licht kunnen geven,denk ik dat er best een overweging gemaakt kan worden als de moeder er psychisch echt doorheen zit (maar ik denk wel meer dan chagerijnige zijn en pijn hebben)
Kan bijv.bij ernstige zwangerschapdepressie,of hevige labiliteit (ik noem maar wat)
Niet iedere verloskundige zal een zelfde beslissing maken,maar een goed en zorgvuldig gesprek om exact te onderzoeken waarop het verzoek gebaseerd is zal wel plaats moeten vinden.
woensdag 15 april 2009 om 14:19
Even een ander tegengeluidje
Mijn derde zwangerschap was ook een ramp. Een relatie die klapte, ik stond er alleen voor. Ik had een te hoge bloeddruk, een burnout als ergste. Maar ook wekenlange voorweeen. Het was veels te veel.
Ik heb veel gehad aan de verloskundige waar ik af en toe mijn ei kwijt kon, want het was geen makkelijke tijd. Heb min of meer hetzelfde als jij hier geroepen op het forum.
Maar inleiden doen ze niet. Wat ze wel hebben gedaan bij me, is vanaf 38 weken kijken of de baarmoedermond al wat rijp was zodat ze me konden strippen om het zo op gang te helpen. Dit is gelukt bij mij met 39 weken. Meer dan dat kunnen ze niet doen. En beloven dat het werkt ook niet. Een luisterend oor kunnen ze wel bieden en eventueel wat slaapmiddelen om tot rust te komen s'nachts.
Mijn derde zwangerschap was ook een ramp. Een relatie die klapte, ik stond er alleen voor. Ik had een te hoge bloeddruk, een burnout als ergste. Maar ook wekenlange voorweeen. Het was veels te veel.
Ik heb veel gehad aan de verloskundige waar ik af en toe mijn ei kwijt kon, want het was geen makkelijke tijd. Heb min of meer hetzelfde als jij hier geroepen op het forum.
Maar inleiden doen ze niet. Wat ze wel hebben gedaan bij me, is vanaf 38 weken kijken of de baarmoedermond al wat rijp was zodat ze me konden strippen om het zo op gang te helpen. Dit is gelukt bij mij met 39 weken. Meer dan dat kunnen ze niet doen. En beloven dat het werkt ook niet. Een luisterend oor kunnen ze wel bieden en eventueel wat slaapmiddelen om tot rust te komen s'nachts.
woensdag 15 april 2009 om 14:19
woensdag 15 april 2009 om 14:21
quote:iry schreef op 15 april 2009 @ 14:19:
Ik zit mij te bedenken dat het helemaal niet zo stellig is dat een verloskundige niet meegaat in zo'n verzoek.
Mits alle randvoorwaarden op medische grond groen licht kunnen geven,denk ik dat er best een overweging gemaakt kan worden als de moeder er psychisch echt doorheen zit (maar ik denk wel meer dan chagerijnige zijn en pijn hebben)
Kan bijv.bij ernstige zwangerschapdepressie,of hevige labiliteit (ik noem maar wat)
Niet iedere verloskundige zal een zelfde beslissing maken,maar een goed en zorgvuldig gesprek om exact te onderzoeken waarop het verzoek gebaseerd is zal wel plaats moeten vinden.Eigenlijk hebben ze veel liever dat je wat tot rust komt voor de bevalling. Omdat het dan wellicht een opluchting mag wezen het gewicht kwijt te zijn en de lichamelijke ongemakken, de echte uitdaging komt daarna pas.
Ik zit mij te bedenken dat het helemaal niet zo stellig is dat een verloskundige niet meegaat in zo'n verzoek.
Mits alle randvoorwaarden op medische grond groen licht kunnen geven,denk ik dat er best een overweging gemaakt kan worden als de moeder er psychisch echt doorheen zit (maar ik denk wel meer dan chagerijnige zijn en pijn hebben)
Kan bijv.bij ernstige zwangerschapdepressie,of hevige labiliteit (ik noem maar wat)
Niet iedere verloskundige zal een zelfde beslissing maken,maar een goed en zorgvuldig gesprek om exact te onderzoeken waarop het verzoek gebaseerd is zal wel plaats moeten vinden.Eigenlijk hebben ze veel liever dat je wat tot rust komt voor de bevalling. Omdat het dan wellicht een opluchting mag wezen het gewicht kwijt te zijn en de lichamelijke ongemakken, de echte uitdaging komt daarna pas.
