Kinderen
alle pijlers
Terug naar oude school
woensdag 8 januari 2020 om 22:42
Dit is een lang verhaal. Ik probeer het concreet te maken. Graag vraag ik jullie input en eerlijke kritiek op mijn dilemma, ik kom er zelf even niet uit.
Vooraf: als alleenstaande moeder toen heb ik besloten mijn zoon op zijn vierde in België op school te doen, 3 km rijden en omdat we in de grensstreek woonden gingen er meer kinderen uit Nederland naar deze school ondanks dat mijn woonplaats toen een school had. Geweldige keuze gebleken, genoten, kind genoot en was gelukkig. Ik ook dus. Ik leerde mijn vriend kennen en we zijn verhuisd naar een dorp ongeveer 10 km verder.
De kleuterschool zou zoon afmaken in België en nu we samen meer kinderen hebben kwam een schoolwisseling ter sprake.
Gevoelsmatig had ik er ontzettend veel moeite mee. Ik was tevreden over de huidige school en zoon ook. Echter, de school zou nu 19 km verderop zijn en ook omdat mijn partner onze twee kinderen samen niet in België wilde doen en ik dat ook respecteerde, ook vanwege 'integratie' in het nieuwe dorp en vriendjes enzo, zou mijn zoon starten in groep 3 in het dorp waar we naar toe verhuizen. Nu, dat is nog te overzien.
Heden: na een afscheidsfeest op de oude school is het alleen maar moeilijker geworden. Zoon startte in groep 3 maar had een bepaalde achterstand, het kleuteronderwijs in België is anders dan in Nederland. Hij mocht niet naar groep 2 terug dus is hij gestart na een week of drie op een school iets verder, nu 3 km. rijden. In groep 2. Dat ging mwah. Hij was verder 'mentaal' dan deze wat jongere kinderen en de oudste van de klas. Echter, cognitief heeft hij enorm veel geleerd en was het wel een goede keuze. Nu: groep 3 en waar het om gaat is dat hij er een beetje buiten valt. Hij mist zijn oude beste vriendjes van de kleuterschool in België en ook al zoeken we die regelmatig op en andersom, het is toch anders. Hij heeft geen pret meer, lijkt het wel. Inmiddels heeft hij welgeteld één kinderfeestje in twee jaar gehad. Ik nodig op zijn feestje kindjes uit van zijn klas en ook van zijn oude klas nog steeds. Omdat het ook voor mij hartverscheurend is geweest dat hij 'moest' gaan van zijn oude school. We (zoon en ik) verlangen beiden nog naar de rust en het plezier van de oude school. Die twee jaar kleuteren. Echter in België is de mentaliteit anders en is er veel discipline en structuur. Waar zoon bij gebaat was.
Ik heb in die tijd van de verhuizing vriend gesmeekt en gepraat en gehoopt dat zoon op de oude school kon blijven, ik zou rijden, elke dag, drie kwartier heen en hetzelfde terug. Vind ik oprecht geen probleem. Ik gaf toe en zoon moest ook door mij verhuizen van school.
Hoewel de nieuwe woonplaats en woning en ons gezin hartstikke super zijn is nog steeds het plezier weg bij de oudste en ik merk dat hij soms wel 'overspannen' of gestrest lijkt, immers, hij moest zo veel overwinnen en ging er positief in maar vriendschappen maken lukt niet zo snel en nu nog niet maar ik zie ook dat hij niet op zijn plek zit. Hij moest een jaar terug terwijl hij prima uitdaging en spel en lol vond en had met zijn leeftijdsgenoten eerder.
Wat nu het dilemma? Ik voel me al die tijd reteschuldig maar maakte er het allerbeste van wat ik hem kon bieden. Sta altijd voor hem gereed en het is alleen intenser met het opvoeden omdat wat ik al zei, hij is niet meer zo gelukkig. Gepraat met de juf etc.
Ineens zegt vriend: (KLABOEM...) zullen we de twee jongere kinderen ook naar de school in België doen? Ik ben helemaal hyper van blijdschap en de shock sinds zijn opmerking. Mijn hart leeft weer, ik heb al uren het gevoel dat het leven weer 'normaal' word, de vriendjes terug op school, het vertrouwde... maar realistisch: dit wordt als ik hier over nadenk wel de derde schoolwissel in twee schooljaren.... Van de vertrouwde school naar de nieuwe in dit dorp, naar de huidige even verderop. En nu terug? Hij zit in groep 3.
Geeft vaak aan dat hij terug wil...
Wat zouden jullie denken?
Bedankt.
Vooraf: als alleenstaande moeder toen heb ik besloten mijn zoon op zijn vierde in België op school te doen, 3 km rijden en omdat we in de grensstreek woonden gingen er meer kinderen uit Nederland naar deze school ondanks dat mijn woonplaats toen een school had. Geweldige keuze gebleken, genoten, kind genoot en was gelukkig. Ik ook dus. Ik leerde mijn vriend kennen en we zijn verhuisd naar een dorp ongeveer 10 km verder.
De kleuterschool zou zoon afmaken in België en nu we samen meer kinderen hebben kwam een schoolwisseling ter sprake.
Gevoelsmatig had ik er ontzettend veel moeite mee. Ik was tevreden over de huidige school en zoon ook. Echter, de school zou nu 19 km verderop zijn en ook omdat mijn partner onze twee kinderen samen niet in België wilde doen en ik dat ook respecteerde, ook vanwege 'integratie' in het nieuwe dorp en vriendjes enzo, zou mijn zoon starten in groep 3 in het dorp waar we naar toe verhuizen. Nu, dat is nog te overzien.
Heden: na een afscheidsfeest op de oude school is het alleen maar moeilijker geworden. Zoon startte in groep 3 maar had een bepaalde achterstand, het kleuteronderwijs in België is anders dan in Nederland. Hij mocht niet naar groep 2 terug dus is hij gestart na een week of drie op een school iets verder, nu 3 km. rijden. In groep 2. Dat ging mwah. Hij was verder 'mentaal' dan deze wat jongere kinderen en de oudste van de klas. Echter, cognitief heeft hij enorm veel geleerd en was het wel een goede keuze. Nu: groep 3 en waar het om gaat is dat hij er een beetje buiten valt. Hij mist zijn oude beste vriendjes van de kleuterschool in België en ook al zoeken we die regelmatig op en andersom, het is toch anders. Hij heeft geen pret meer, lijkt het wel. Inmiddels heeft hij welgeteld één kinderfeestje in twee jaar gehad. Ik nodig op zijn feestje kindjes uit van zijn klas en ook van zijn oude klas nog steeds. Omdat het ook voor mij hartverscheurend is geweest dat hij 'moest' gaan van zijn oude school. We (zoon en ik) verlangen beiden nog naar de rust en het plezier van de oude school. Die twee jaar kleuteren. Echter in België is de mentaliteit anders en is er veel discipline en structuur. Waar zoon bij gebaat was.
Ik heb in die tijd van de verhuizing vriend gesmeekt en gepraat en gehoopt dat zoon op de oude school kon blijven, ik zou rijden, elke dag, drie kwartier heen en hetzelfde terug. Vind ik oprecht geen probleem. Ik gaf toe en zoon moest ook door mij verhuizen van school.
Hoewel de nieuwe woonplaats en woning en ons gezin hartstikke super zijn is nog steeds het plezier weg bij de oudste en ik merk dat hij soms wel 'overspannen' of gestrest lijkt, immers, hij moest zo veel overwinnen en ging er positief in maar vriendschappen maken lukt niet zo snel en nu nog niet maar ik zie ook dat hij niet op zijn plek zit. Hij moest een jaar terug terwijl hij prima uitdaging en spel en lol vond en had met zijn leeftijdsgenoten eerder.
Wat nu het dilemma? Ik voel me al die tijd reteschuldig maar maakte er het allerbeste van wat ik hem kon bieden. Sta altijd voor hem gereed en het is alleen intenser met het opvoeden omdat wat ik al zei, hij is niet meer zo gelukkig. Gepraat met de juf etc.
Ineens zegt vriend: (KLABOEM...) zullen we de twee jongere kinderen ook naar de school in België doen? Ik ben helemaal hyper van blijdschap en de shock sinds zijn opmerking. Mijn hart leeft weer, ik heb al uren het gevoel dat het leven weer 'normaal' word, de vriendjes terug op school, het vertrouwde... maar realistisch: dit wordt als ik hier over nadenk wel de derde schoolwissel in twee schooljaren.... Van de vertrouwde school naar de nieuwe in dit dorp, naar de huidige even verderop. En nu terug? Hij zit in groep 3.
Geeft vaak aan dat hij terug wil...
Wat zouden jullie denken?
Bedankt.
donderdag 9 januari 2020 om 08:15
Iedereen: stop nou eens over die drie uur. Het is anderhalf uur per dag voor moeders, ruim 20 heen, ruim 20 terug, weer ruim 20 heen en weer ruim 20 terug. Het vervuilt de discussie nogal, die drie uur.
TO, waarom zit hij nog steeds daar op een clubje? Waarom geef je hem niet de kans om in de eigen regio vriendjes te maken op een club in de buurt?
TO, waarom zit hij nog steeds daar op een clubje? Waarom geef je hem niet de kans om in de eigen regio vriendjes te maken op een club in de buurt?
donderdag 9 januari 2020 om 08:18
Nou sorry hoor.Marana schreef: ↑09-01-2020 08:15Iedereen: stop nou eens over die drie uur. Het is anderhalf uur per dag voor moeders, ruim 20 heen, ruim 20 terug, weer ruim 20 heen en weer ruim 20 terug. Het vervuilt de discussie nogal, die drie uur.
TO, waarom zit hij nog steeds daar op een clubje? Waarom geef je hem niet de kans om in de eigen regio vriendjes te maken op een club in de buurt?
Ze schrijft zelf drie kwartier heen 3 kwartier terug. Zet er dan per dag bij.
nouschi wijzigde dit bericht op 09-01-2020 08:26
8.69% gewijzigd
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 9 januari 2020 om 08:19
Bedoelt ze niet dat het volgend jaar groep 5 is? Ik neem aan dat dit allemaal niet volgende week geregeld is en dat het dus met ingang van het nieuwe schooljaar is. Hij heeft in Nederland sowieso maar één jaar overgedaan, dus het lijkt mij niet heel logisch dat hij nu twee klassen moet overslaan om terug in zijn oude klas te komen.
Verder zal ze dat inderdaad moeten bespreken, maar dat jongetje is ooit een klas teruggezet omdat het niveau niet aansloot en hij daar dus op zijn eigen niveau zou zitten, dus ik kan me voorstellen dat het niet zo gek is om tenminste na te gaan of het daar mogelijk is dat hij weer in zijn oude groep komt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 9 januari 2020 om 08:30
Tja. Als je moeder steeds maar huilt en smeekt en sorry roept moet je als kind wel gaan vermoeden dat je iets verschrikkelijks is aangedaan. Als ik jou was zou ik dus per kerende post ophouden met dat melodramatische gedoe.
En nee, ik zou niet weer van school wisselen. Door al het drama dat jij geschopt hebt rond de schoolkeuze is je zoon zijn oude school en zijn vriendjes daar hoogstwaarschijnlijk gaan idealiseren, maar de praktijk is dat al die vriendjes al lang weer andere vriendjes hebben en dat je zoon op zijn oude school helemaal opnieuw zal moeten beginnen met het vinden van een plaats in de groep. En dat dan voor de vierde keer in een paar jaar tijd, een mens zou van minder knettergek worden.
En nee, ik zou niet weer van school wisselen. Door al het drama dat jij geschopt hebt rond de schoolkeuze is je zoon zijn oude school en zijn vriendjes daar hoogstwaarschijnlijk gaan idealiseren, maar de praktijk is dat al die vriendjes al lang weer andere vriendjes hebben en dat je zoon op zijn oude school helemaal opnieuw zal moeten beginnen met het vinden van een plaats in de groep. En dat dan voor de vierde keer in een paar jaar tijd, een mens zou van minder knettergek worden.
donderdag 9 januari 2020 om 08:34
Zou ik niet durven beweren ze! Zoon hier stapte als 2,5 jarige de eerste kleuterklas binnen en had meteen de eerste dag een klik met een ander kindje. Ze waren de hele lagere schooltijd onafscheidelijk, en zelfs nu ze 10 jaar later niet meer naar dezelfde school gaan , en beiden ook andere vrienden hebben blijft hun band wel heel speciaal.
donderdag 9 januari 2020 om 08:37
Lady*Voldemort schreef: ↑09-01-2020 08:30Tja. Als je moeder steeds maar huilt en smeekt en sorry roept moet je als kind wel gaan vermoeden dat je iets verschrikkelijks is aangedaan. Als ik jou was zou ik dus per kerende post ophouden met dat melodramatische gedoe.
En nee, ik zou niet weer van school wisselen. Door al het drama dat jij geschopt hebt rond de schoolkeuze is je zoon zijn oude school en zijn vriendjes daar hoogstwaarschijnlijk gaan idealiseren, maar de praktijk is dat al die vriendjes al lang weer andere vriendjes hebben en dat je zoon op zijn oude school helemaal opnieuw zal moeten beginnen met het vinden van een plaats in de groep. En dat dan voor de vierde keer in een paar jaar tijd, een mens zou van minder knettergek worden.
Helemaal mee eens.
anoniem_70179 wijzigde dit bericht op 09-01-2020 08:42
0.43% gewijzigd
donderdag 9 januari 2020 om 08:37
Dat zou idd ook kunnen, dan zou het ipv groep 4, groep 5 worden. Echter zal je je dan wel.moeten afvragen of je dit wel moet willen.....al het niveauverschil een jaar is.Susan schreef: ↑09-01-2020 08:19Bedoelt ze niet dat het volgend jaar groep 5 is? Ik neem aan dat dit allemaal niet volgende week geregeld is en dat het dus met ingang van het nieuwe schooljaar is. Hij heeft in Nederland sowieso maar één jaar overgedaan, dus het lijkt mij niet heel logisch dat hij nu twee klassen moet overslaan om terug in zijn oude klas te komen.
Verder zal ze dat inderdaad moeten bespreken, maar dat jongetje is ooit een klas teruggezet omdat het niveau niet aansloot en hij daar dus op zijn eigen niveau zou zitten, dus ik kan me voorstellen dat het niet zo gek is om tenminste na te gaan of het daar mogelijk is dat hij weer in zijn oude groep komt.
donderdag 9 januari 2020 om 08:41
donderdag 9 januari 2020 om 08:42
Helemaal eens.Lady*Voldemort schreef: ↑09-01-2020 08:30Tja. Als je moeder steeds maar huilt en smeekt en sorry roept moet je als kind wel gaan vermoeden dat je iets verschrikkelijks is aangedaan. Als ik jou was zou ik dus per kerende post ophouden met dat melodramatische gedoe.
En nee, ik zou niet weer van school wisselen. Door al het drama dat jij geschopt hebt rond de schoolkeuze is je zoon zijn oude school en zijn vriendjes daar hoogstwaarschijnlijk gaan idealiseren, maar de praktijk is dat al die vriendjes al lang weer andere vriendjes hebben en dat je zoon op zijn oude school helemaal opnieuw zal moeten beginnen met het vinden van een plaats in de groep. En dat dan voor de vierde keer in een paar jaar tijd, een mens zou van minder knettergek worden.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 9 januari 2020 om 08:50
pennydreadful schreef: ↑09-01-2020 08:41Bied je kind aub een stabieler leven in het algemeen aan. Dat is dus zonder zo’n labiele moeder die hier een enorm drama van maakt en zonder een stiefvader die denkt dat hij de baas is en waar zijn moeder nog net niet voor kruipt. School komt wel weer goed, ik vind de thuissituatie zorgelijke.
Precies.
donderdag 9 januari 2020 om 08:52
Dit.Lady*Voldemort schreef: ↑09-01-2020 08:30Tja. Als je moeder steeds maar huilt en smeekt en sorry roept moet je als kind wel gaan vermoeden dat je iets verschrikkelijks is aangedaan. Als ik jou was zou ik dus per kerende post ophouden met dat melodramatische gedoe.
En nee, ik zou niet weer van school wisselen. Door al het drama dat jij geschopt hebt rond de schoolkeuze is je zoon zijn oude school en zijn vriendjes daar hoogstwaarschijnlijk gaan idealiseren, maar de praktijk is dat al die vriendjes al lang weer andere vriendjes hebben en dat je zoon op zijn oude school helemaal opnieuw zal moeten beginnen met het vinden van een plaats in de groep. En dat dan voor de vierde keer in een paar jaar tijd, een mens zou van minder knettergek worden.
To je gebruikt steeds van die dramatische superlatieven als vreselijk, en ik voel me dom en slecht en je moest smeken.
Ik denk dat jij een beetje de zwakke schakel bent hierin, als jij wat meer zelfvertrouwen uitstraalt en niet steeds je zoon het gevoel geeft dat ie op de verkeerde plek zit dan past ie zich ook makkelijker aan, maak er wat van op deze nieuwe school, je neemt jezelf toch elke keer mee hoor of je nou in Nederland, België of op de maan woont, hij pikt jouw gevoel en twijfels op en voelt zich ook niet lekker daardoor.
Stel je gaat terug en hij zit daar niet meer op zijn plek, dan zit je elke dag enorm lang in de auto, zoon baalt alsnog en jij stort waarschijnlijk in terwijl je een druk gezin hebt.
Maak er wat van op deze school, laat je gezicht vaak zien, stimuleer speelafspraken zorg dat ie een vast vriendje in de klas krijgt, ik zou daar je energie in steken.
donderdag 9 januari 2020 om 08:55
Ik zou terug verhuizen naar rond de Belgische grens zodat de afstand kleiner is. Je vriend klinkt nu niet bepaald als toekomstmateriaal, dus ik zou nu een keer schijt hebben aan hem.Bifiworstjes schreef: ↑08-01-2020 23:48Dat klopt redbulletje, helemaal.
Het is ook zo moeilijk lieve mensen, omdat vriend dit zegt vanwege 'opvangkosten'. Het kost erg veel geld opvang en vanaf 2,5 jaar is het voor hem nu ineens gratis en dat heel de week ivm 'onderwijs'. Dit is natuurlijk ontzettend rot om te horen, dat het nu wel 'kan' en toen niet. Maar dat is voor mij dus ook lastig. Ik heb de reden door van de optie noemen, van vriend. Maar ja.
De mentaliteitsverschillen zijn inderdaad erg groot en ook zoon gedijt heel goed in dat Vlaamse klimaat. Het is echt anders. Zelf in NL op school gezeten, ook prima.
donderdag 9 januari 2020 om 09:36
Nu ben ik totaal niet bekend met het Belgische schoolsysteem. Maar als kinderen daar asl vanaf 2,5 naar school gaan dan bestaat het toch eigenlijk niet dat ze daar dan op 5 jarige leeftijd dusdanig achter lopen ten opzichte van Nederlandse kinderen die pas met 4 naar school gaan dat hij een jaar achter zou lopen.
Ik denk dat jij je niet alleen hebt laten overrulen door je vriend Maar ook door de school. En nu blijkt hij dus totaal geen aansluiting te vinden.
Je schrijft dat je nu werkloos bent en een baan wil gaan zoeken in de buurt van de Belgische school.
Stel dat dit lukt. Je verplaatst je zoon weer naar België en je tijdelijke contract wordt over 1 of 2 jaar niet verlengd.
Je weet niet hoe de economie er dan voorstaat. Als je dan alleen een baan kan vi den verder Nederland in dan wordt het bijna onmogelijk om de kinderen nog naar België naar school te brengen.
En dan? Is je zoon net werr gewend aan de Belgische school en kan hij weer verkassen naar Nederland. En al zou het niveau in de hogere groepen wel aansluiten. Dan nog kan het t zo zijn dat door het weermoeten wennen aan een ander schoolsysteem, hij weer een jaar verspilt.
Ga nu eens kijken naar de lange termijn in plaats van dat je 1,5 jaar opvangkosten bespaart omdat de 2-ling daar nu al naar school kan.
Het welzijn van je zoon zou voorop moeten staan in plaats van de koste voor opvang.
Ik denk dat jij je niet alleen hebt laten overrulen door je vriend Maar ook door de school. En nu blijkt hij dus totaal geen aansluiting te vinden.
Je schrijft dat je nu werkloos bent en een baan wil gaan zoeken in de buurt van de Belgische school.
Stel dat dit lukt. Je verplaatst je zoon weer naar België en je tijdelijke contract wordt over 1 of 2 jaar niet verlengd.
Je weet niet hoe de economie er dan voorstaat. Als je dan alleen een baan kan vi den verder Nederland in dan wordt het bijna onmogelijk om de kinderen nog naar België naar school te brengen.
En dan? Is je zoon net werr gewend aan de Belgische school en kan hij weer verkassen naar Nederland. En al zou het niveau in de hogere groepen wel aansluiten. Dan nog kan het t zo zijn dat door het weermoeten wennen aan een ander schoolsysteem, hij weer een jaar verspilt.
Ga nu eens kijken naar de lange termijn in plaats van dat je 1,5 jaar opvangkosten bespaart omdat de 2-ling daar nu al naar school kan.
Het welzijn van je zoon zou voorop moeten staan in plaats van de koste voor opvang.
donderdag 9 januari 2020 om 10:20
Dit dus.pennydreadful schreef: ↑09-01-2020 08:41Bied je kind aub een stabieler leven in het algemeen aan. Dat is dus zonder zo’n labiele moeder die hier een enorm drama van maakt en zonder een stiefvader die denkt dat hij de baas is en waar zijn moeder nog net niet voor kruipt. School komt wel weer goed, ik vind de thuissituatie zorgelijker.
Neem je relatie en de machtsverschillen daarin eens onder de loep.
En ga aan jezelf werken om meer ballen te kweken.
donderdag 9 januari 2020 om 13:54
In welk land wil je dat de kinderen de middelbare school gaan doen? Daar zou ik de basisschool op aanpassen. Want je kunt niet zo makkelijk na de basisschool switchen. Je mist dan bepaalde kennis (bijv. frans, wat in belgie wel al op de basisschool gegeven wordt, of geschiedenis / topo / aardrijkskunde mbt het land).
En de basisschool in een ander land kiezen ivm de oppaskosten? tja...
En de basisschool in een ander land kiezen ivm de oppaskosten? tja...
donderdag 9 januari 2020 om 14:05
Ik wil jullie bedanken voor de reacties. Heel slecht geslapen ervan en nu niet zo veel tijd. Ik reageer nog inhoudelijker op sommigen maar voor nu mijn eigen conclusies; we hebben het laatste jaar van school in België geweten dat we gingen verhuizen en heel bewust het laatste jaar genoten en ook echt voorbereid. Ervoor gekozen om zelfs vanuit de oude woonplaats te rijden naar de school in de nieuwe woonplaats, tien maanden lang. Reden: start groep 3 gelijk op de nieuwe school anders wordt de overgang nog moeilijker, dat dacht ik.
Toen het helaas zo was dat én de aansluiting én de lesstof echt niet toereikend was maar te hoog en kind met zijn ruim vijfde ook niet schoolrijp was (in België kleuteren ze echt nog ipv echt voorbereidend) … toen werd het zoon te veel en mij te veel en heb ik gehuild, hij wilde terug en ik wilde ook terug naar de oude school.
Maar omdat tijdens het gesprek met de IB'er op de school in het nieuwe dorp hij niet naar groep 2 mocht (dat zagen ze als doubleren) is hij na 3 weken ruim vertrokken elders naar groep 2.
Mijn conclusie nu.. toen had ik nog kunnen doorpakken. Maar ik dacht; we wonen hier en het moet lukken. Naar België zal ik zoon en de andere kinderen niet doen.
De jongsten zullen denk ik naar de school in dit dorp gaan, de school waar ik met een rotgevoel ben vertrokken. Maar we kunnen het lopen en zij hebben een andere achtergrond dan de oudste.
Ik denk nog verder na over hoe nu verder. En heb ons aangemeld voor proeflessen voor een sportclub in dit dorp. Je hebt maar één sport hier.
Wie weet leert hij hier kinderen kennen en wil hij wonderwel naar de school in dit dorp terug maar dat is aan hem.
Tot zo ver.
Toen het helaas zo was dat én de aansluiting én de lesstof echt niet toereikend was maar te hoog en kind met zijn ruim vijfde ook niet schoolrijp was (in België kleuteren ze echt nog ipv echt voorbereidend) … toen werd het zoon te veel en mij te veel en heb ik gehuild, hij wilde terug en ik wilde ook terug naar de oude school.
Maar omdat tijdens het gesprek met de IB'er op de school in het nieuwe dorp hij niet naar groep 2 mocht (dat zagen ze als doubleren) is hij na 3 weken ruim vertrokken elders naar groep 2.
Mijn conclusie nu.. toen had ik nog kunnen doorpakken. Maar ik dacht; we wonen hier en het moet lukken. Naar België zal ik zoon en de andere kinderen niet doen.
De jongsten zullen denk ik naar de school in dit dorp gaan, de school waar ik met een rotgevoel ben vertrokken. Maar we kunnen het lopen en zij hebben een andere achtergrond dan de oudste.
Ik denk nog verder na over hoe nu verder. En heb ons aangemeld voor proeflessen voor een sportclub in dit dorp. Je hebt maar één sport hier.
Wie weet leert hij hier kinderen kennen en wil hij wonderwel naar de school in dit dorp terug maar dat is aan hem.
Tot zo ver.
donderdag 9 januari 2020 om 14:27
Ik vind het nogal hysterisch geschreven om heel eerlijk te zijn. Ben je in het echt ook zo? Dat bedoel ik niet lullig maar zoals hier al eerder is aangegeven, je voedt het idee dat jouw zoon iets verschrikkelijks is aangedaan. Zoon zal daardoor blijven hangen in dit gevoel en dan krijg je nooit verbetering. Misschien is het handig om zelf ook even ergens aan de bel te trekken voor hulp voor jezelf om dit soort dingen in de toekomst te voorkomen.
Voor nu zou ik kind in Nederland op school laten en vooral investeren in positiviteit. Benader dingen positief in plaats van als iets verschrikkelijks. Kind zal daar veel baat bij hebben. Natuurlijk zal hij tegen problemen aan kunnen lopen op school maar hem wederom op zijn oude school terugplaatsen geeft ook geen enkele garantie. Besef je dat goed.
Voor nu zou ik kind in Nederland op school laten en vooral investeren in positiviteit. Benader dingen positief in plaats van als iets verschrikkelijks. Kind zal daar veel baat bij hebben. Natuurlijk zal hij tegen problemen aan kunnen lopen op school maar hem wederom op zijn oude school terugplaatsen geeft ook geen enkele garantie. Besef je dat goed.
donderdag 9 januari 2020 om 14:33
Ik zou dan wel de twee jongste kinderen op dezelfde school doen als de oudste. Drie kilometer is nou niet enorm ver en het lijkt mij echt zwaar onhandig als je kinderen op twee verschillende basisscholen zitten. Als de oudste nou al in groep 8 zat als de twee jongste kinderen beginnen, maar zo te lezen moet je dan jarenlang naar twee scholen om te halen en te brengen en waar gewoon alles anders geregeld is, ze andere methodes gebruiken, et cetera.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 9 januari 2020 om 15:22
Als ik je berichten nu lees, en hoe vaak je het woord schuldgevoel in je mond neemt, denk ik dat je het probleem grotendeels bij jezelf moet zoeken. Als je steeds benoemd dat het vervelend is, moeilijk is, hij anders is gaat dat ook zo voelen. Erkennen van verdriet mag zeker! Maar probeer daarna de sfeer om te draaien. Wat er is er nu wel leuk? Wat zijn de voordelen van de verhuizing en de nieuwe school?
Er zijn zat kinderen die een extra jaar kleuteren, daar is niks ergs aan. En ook als hij nog op de kleuterschool zit kan hij vriendjes hebben uit groep 3.
En als je 45minuten wil rijden voor school, kun je ook 2 dorpen verderop naar een sportclub die wel bij hem past.
Maak jezelf weerbaarder, en hem daarmee ook.
Er zijn zat kinderen die een extra jaar kleuteren, daar is niks ergs aan. En ook als hij nog op de kleuterschool zit kan hij vriendjes hebben uit groep 3.
En als je 45minuten wil rijden voor school, kun je ook 2 dorpen verderop naar een sportclub die wel bij hem past.
Maak jezelf weerbaarder, en hem daarmee ook.
donderdag 9 januari 2020 om 22:24
Oh wat heb jij er een zooitje van gemaakt. Het is ook doubleren. Deze school zei niet voor niets dat hij niet meer naar groep 2 kon. Je ziet nu wat voor gevolgen dat heeft. Totaal geen aansluiting met zijn klasgenoten omdat hij al ouder is.Bifiworstjes schreef: ↑09-01-2020 14:05
Maar omdat tijdens het gesprek met de IB'er op de school in het nieuwe dorp hij niet naar groep 2 mocht (dat zagen ze als doubleren) is hij na 3 weken ruim vertrokken elders naar groep 2.
Waarom heb je niet naar deze school geluisterd?
Hem groep 2 laten overdoen is waarschijnlijk slechter voor hem geweest dan hem uit België weg te halen. En het is niet eens doir school geadviseerd lees ik nu maar door jou zelf verzonnen.
