1 is genoeg - kletstopic

01-06-2018 11:24 3002 berichten
Het lijkt me leuk om te kletsen met andere ouders die ook maar 1 kindje hebben. Over de uitdagingen die hierbij komen kijken, maar ook de leuke momenten of misschien juist de (voor)oordelen waar je tegenaan loopt. Ik denk dat er genoeg over te kletsen is. :)

Dit topic is dus niet bedoelt voor ervaringen van mensen die zelf enigst kind waren of die mensen kennen die enigst kind waren, maar voor ouders die momenteel één kindje opvoeden.


We willen hier gezellig kletsen en niet discussieren. Voor discussie over enig kinderen kun je hier terecht: kinderen/gezinsplanning-discussietopic/ ... ges/417680


Wie schrijven er mee?

* Aspirientje: zoon van 4 jaar
* Baggal, dochter Oktober 2017 (ICSI)
* Beschuitjemetjam - zoon 3 jaar
* Ceester: zoon van 5
* Enigme: zoon mei 2014
* Fanatic: dochter November 2009
* Haasjehop: zoon December 2015
* Haaknaald: zoon van 14 maanden
* Miss.Speeseend - zoon van 2
* Nienke - zoon februari 2016
* Lila30: zoon van 14 maanden
* Rosings, dochter van Juli 2017
* Selectia: zoon van 2
* Snorriemorrie: zoon November 2013
* Westerpavilioen: zoon Oktober 2017
* Zonnebloem8850: dochter van 1,5 jaar
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 17:04
49.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
rosings schreef:
06-01-2020 14:10
Consequent zijn is stom en moeilijk. Merk wel dat het niet luisteren van rozetje oa daar door komt. Je oogst wat je zaait... Dus ik werk er aan!
Ik probeer het wel, maar vind het soms lastig. Ik had het vanmorgen met SA: “wil je porridge of wil je cereals?” Geen antwoord na 3 keer vragen. Dus ik tegen SA: prima, dan maakt mama cereals voor je klaar. Zet ik het voor haar neer zegt ze: “Mummmmyyy, I want porridge, please!“ Te laat. Ik ben wel consequent gebleven ondanks de meltdown... als ik daar aan ga beginnen is het hek van de dam. Maar lastig is het wel :twisted:
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Voor wat troost: wij zitten momenteel ook in een pittige fase met T. :facepalm:

Ik weet niet of het een gebrek aan opvoeding is of gewoon een faassse, maar af en toe denkt hij volgens mij echt dat hij onze gelijke is, in plaats van een kind. Vaak in discussie, overal mee bemoeien, brutale opmerkingen... :facepalm: Ik vind het echt pittig momenteel. o_o

En dan op andere momenten is ie weer zó lief en meedenkend. Gisteravond zeiden we dat we vanochtend weer even moesten wennen aan het schoolritme en dan komt ie ook met ideetjes om ons te helpen en doet dat dan ook gewoon de volgende ochtend. Dus het is vaak ook met de beste bedoelingen... Lastig.
Baggal schreef:
06-01-2020 14:15
Ik probeer het wel, maar vind het soms lastig. Ik had het vanmorgen met SA: “wil je porridge of wil je cereals?” Geen antwoord na 3 keer vragen. Dus ik tegen SA: prima, dan maakt mama cereals voor je klaar. Zet ik het voor haar neer zegt ze: “Mummmmyyy, I want porridge, please!“ Te laat. Ik ben wel consequent gebleven ondanks de meltdown... als ik daar aan ga beginnen is het hek van de dam. Maar lastig is het wel :twisted:

Uiteindelijk gaat dat je wel het meeste opleveren hoor. Nu even doorbijten, maar op een gegeven moment weten ze dan dat ze niet met je hoeven te sollen. Totdat ze gaan leren argumenteren :rofl: Ze worden steeds vernuftiger :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
rosings schreef:
06-01-2020 14:10
Consequent zijn is stom en moeilijk. Merk wel dat het niet luisteren van rozetje oa daar door komt. Je oogst wat je zaait... Dus ik werk er aan!
Bleurgh, consequent zijn... Vind ik ook altijd zo stom. Ik ben het dan vaak ook niet...
Mogen we een ijsje? ( Zoonlief is slim, die vraagt ' we' zodat ik mezelf ook een ijsje gun als we met zijn tweeën zijn ;))
Nee, vandaag niet ...


....


Okay, doe maar wel, hoeveel bolletjes wil je?

Zoon: drie....
Nee hoor, grapje, twee is genoeg!

Ik denk: ik wilde je er 1 geven, maar als je het zo soepel brengt, krijg je er wel twee.
Ik zeg: nee, 1 is genoeg...
....
Oh fuck it, neem er lekker twee!

Met andere dingen ben ik dan weer wel consequent ;)
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor het warme welkom!

MvM, wat ontzettend rot van je vader. Je wordt inderdaad wel met beide benen op de grond gezet met zulk nieuws. Ik hoop dat jullie nog veel mooie momenten gaan hebben samen in 2020 (en later)

Ook voor jou Rosings, fijn dat je er toch niet helemaal alleen voor staat!

Mijn kind is nog maar 1 dus nog geen discussies hier. Ze probeert het wel maar we verstaan haar nog niet :hihi:

Wbt testen van je kind vind ik moeilijk. Ik ben het enerzijds eens met dat het niet nodig is zolang kind gelukkig is. Anderzijds heb ik het ook helemaal mis zien gaan en iemand helemaal zien opbloeien toen diegene op latere leeftijd alsnog getest werd. Ik ben het wel eens met Baggal dat ik m'n kind kostte wat het kost wil gaan pushen om maar een zo hoog mogelijke opleiding te gaan doen. Mocht mijn kind extreem slim zijn dan zou ik haar misschien ook wel proberen uit te dagen dmv nevenactiviteiten ipv zo snel mogelijk school te laten doorlopen. En dat verhaal van die Laurent is helemaal een beetje gek, als je in 9 maanden een bachelor kunt halen dan heb je dus ook een aangepast lesrooster zonder stages en practica. Terwijl je daar juist de vaardigheden leert die belangrijk zijn op de werkvloer.

Misschien komt het ook wel doordat man en ik beide niet het onderste uit de kan hebben gehaald. We zijn beide gemakkelijk door onze opleidingen heen gefietst en hebben nu banen in het wat hogere segment van de opleiding zonder dat we er veel stress van hebben en we zijn heel gelukkig zo. Dat gun ik mijn kind ook.
BB je bent denk ik t woordje ‘niet’ vergeten dat je het met Baggal eens bent?

AnywAy, interessant om jullie verschillende ervaringen te lezen hieromtrent, leerzaam ook en wij houden het in onze achterhoofden als het tzt zover mocht komen.

Heerlijk om na de vakantie weer aan het werk te zijn, en ook heel leuk om een heel blij kind op te halen bij het kdv na een dag werken. Spelen met andere kinderen is natuurlijk super!!! (En thuis alle aandacht krijgen ook ;-] )
Oja, over consequent zijn, wij zeggen wel van ‘dit is de laatste keer ‘ bijv met
Spelletje doen of boekje lezen en dan houden we ons ook echt eraan, je merkt dat kind daar goed
Op reageert, die duidelijkheid. Zo weet je waar je aan toe bent.
Alle reacties Link kopieren
BB: dat je er bij een kind uit hoopt te halen wat er in zit, is iets anders dan onaangenaam pushen (en verwachten dat je kind naar de universiteit gaat) zoals mijn vader dat deed. hebben we wel puzzels voor SA om haar uit te dagen en hebben we kleuren eerder “geoefend” omdat ik dacht dat ze daaraan toe was. Overigens denk ik zeker niet dat SA hoogbegaafd is. Ze is bijdehand, heeft een goed geheugen en dingen snel door. Maar ze is ook een blije dreumes die af en toe flink kan zeuren of een meltdown heeft.

MvM: Tja, zo’n discussie... pittig!! Hoe oud is T. inmiddels? Moest wel weer lachen om de broodjes episode bij jou in huis.

Hobbelster: wat doe je voor werk? Ik werk tussen de 40-50 uur. Vlak voor de kerst was dat zelfs meer. Maar ik vind werken ook fijn. Al zou ik liever een iets betere balans hebben tussen werk en privé, want mis SA ook. Al vind ik het goed dat ze ziet dat mama werkt. Ze gaat 3 dagen naar de nursery.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Rozetje vind het wel echt fijn dat ze weer met de kindjes kan spelen. Maar ze is de afgelopen dagen ook wat aanhankelijker omdat ze me dan heeft gemist :)
Alle reacties Link kopieren
Hobbelster, klopt! Mijn excuses!

Baggal, ik vind in sommige gevallen er uit halen wat er in zit en pushen gevaarlijk dicht bij elkaar liggen. Tuurlijk is het niet wenselijk om een kind zwaar onder zijn niveau te laten studeren. Maar ik kom voor mijn werk met veel studenten in aanraking waarvoor zo veel aanpassingen gedaan moeten worden om ze mee te laten draaien op een universiteit. Ze hebben dan de intelligentie wel maar door omstandigheden (psychisch, sociaal, whatever) toch niet het verwachte niveau. En dan vraag ik me dus wel eens af of die mensen niet veel gelukkiger zouden zijn als ze een HBO opleiding zouden doen en dat makkelijk qua intelligentie kunnen. Waardoor ze veel tijd hebben voor hun persoonlijke dingen (kan ook hobby zijn).
Maar ondanks dat kan dus het testen ook enorm helpen om inzicht te krijgen in het kind en dat het wel heel intelligent is maar dat het onderwijs niet aansluit en kind dus hoger moet. Ik vind het maar moeilijk, ik snap beide ideeën erover.

Hier ook weer aan het werk. Tot ieders grote vreugd hebben ze een nieuw systeem ingevoerd waardoor er nu niets meer werkt zoals het hoort en de helpdesk is niet bereikbaar. :'(
Kind gaat morgen weer naar de opvang, ik ben benieuwd!
rosings schreef:
07-01-2020 15:04
Rozetje vind het wel echt fijn dat ze weer met de kindjes kan spelen. Maar ze is de afgelopen dagen ook wat aanhankelijker omdat ze me dan heeft gemist :)
:love: en heel herkenbaar :heart:

Baggal, hier ook 3 dagen opvang. Ik werk 32 uur en man werkt er 36 verdeeld over 4 dagen, wij hebben beide 1 dag de zorg voor ons kind.
Ik ben manager, hoewel het een drukke en veeleisende baan is heb ik een prima werk-privé balans. Man ook. Wij zijn alle avonden en weekenden vrij, ongekend luxe en dat besef ik maar al te goed. Bewuste keuze van beiden, wellicht ga ik als ons kind naar school is meer werken en man minder, ik ben de ambitieuze van het stel hier (en ook met meer perspectief rondom doorgroeien etc)
Ik hoop stiekem een beetje dat ons kind trots is later op mama met een carrière, ik ken dat totaal niet uit mijn eigen omgeving / familie waarin ik ben opgegroeid. Ik kom uit een nest waar niemand gestudeerd heeft behalve ik.
Ik hoop dat ons kind zich daarin later wel gesteund gaat voelen.
anoniem_63740156d1a92 wijzigde dit bericht op 09-01-2020 20:09
Reden: Privacy
16.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal, het is een tijdje geleden dat ik hier meeschreef. Ik ben toen gestopt omdat we besloten om voor een tweede kindje te gaan. Helaas is dat uiteindelijk niet gebeurt. We hebben een jaar in de medische molen gezeten en na een zware ivf poging hebben we besloten dat we het zo ook goed hebben. Ik moet nog een beetje wennen aan het idee en met vlagen ben ik toch wel erg verdrietig. Wie weet is het ons ooit nog gegund, maar voor nu zijn we er wel echt klaar mee.
Sinds deze beslissing zit ik veel lekkerder in mijn vel, ik heb meer energie en kan weer mijn aandacht besteden aan alle andere fijne dingen in mijn leven. Duidelijk dus dat het een goede beslissing is. Maar het lijkt me ook fijn om hier weer aan te sluiten bij alle andere moeders (en vaders!) met 1 kind.
Grappig dat ik sinds een paar weken echt weer veel voordelen ondervind en kan bedenken van het hebben van 'maar' 1 kind.
Alle reacties Link kopieren
Ohja, onze zoon is 2,5 en echt een geweldig kind! Erg slim (vind ik haha) en praat veel. Hij is erg leergierig en heeft nu al een grote fantasie. Ik vind het zo leuk om hem te zien groeien en te ontwikkelen. Erg bijzonder, hij lijkt soms erg op ons maar is ook helemaal zijn eigen persoontje :mrgreen:
Welkom terug dan maar ;-) :biggrin:
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als drukke banen Baggal en Hobbelster! Leuk! Man en ik werken beide 32 uur en zijn een beetje aan het nadenken over hoe we het straks willen als het ouderschapsverlof afloopt. Zoals het nu lijkt willen we eerst vrije uren gaan bijkopen en als kind naar school gaat misschien wel weer meer uren gaan werken.

Ik herken dat wel Hobbelster, dat je hoopt dat je kind meekrijgt dat je als vrouw/moeder ook gewoon een eigen leven kunt hebben naast het gezin. Dat is in de omgeving waar ik vandaan kom ook niet vanzelfsprekend en ik heb dan ook veel vriendinnen die (soms al voordat er kinderen zijn) alles in het teken zetten van het gezin. Ook al is dat soms niet eens financieel aantrekkelijk. Ik vind mijn werk en hobby's ook gewoon veel te leuk om dat allemaal op te geven en gelukkig heb ik een man gevonden die dat ook belangrijk vindt voor mij (en voor hemzelf ook, maar dat is meer sociaal geaccepteerd).

Wat rot Heytan dat IVF niet gelukt is. Is jullie kind ook via IVF ontstaan? Ons kind is ook een IVF kindje en ik denk dat dat wel mee speelt in onze keuze voor maar 1 kind. Al doen we niet echt moeite om te voorkomen dat er een tweede komt. Ik zit nu ook zo veel beter in mijn vel dan toen we in het traject zaten. Het is echt een rottraject, steeds maar iets nastreven wat buiten je bereik ligt en zo veel doen en laten voor teleurstelling op teleurstelling. Heel knap dat je toch zo snel de knop hebt omgezet en ineens de voordelen ziet van 1 kind!
Alle reacties Link kopieren
Heytan: Ik weet dat je tot voor kort nog meeschreef met het IVF/ICSI topic. Wat een teleurstelling is dat geweest, ondanks de voordelen die je (nu) ook ziet mbt het hebben van een kind. Een van de midwifes zei destijds tegen mij: “it only takes one child to become a Mum and you’re a Mother now...” en ik denk daar nog geregeld aan. Hier is het ook duidelijk dat we niet meer de MMM ingaan en ik ervaar het als heel veel rustiger (in mijn hoofd) sinds die beslissing genomen is. Wel vind ik het soms lastig als mijn dochter zo leuk speelt met anderen. Dan denk ik soms: voor haar was het misschien leuk geweest. Voor mezelf vind ik het goed zo. Het is best een uitdaging om meer dan full time te werken, moeder te zijn en af en toe ook een beetje tijd vrij te maken voor jezelf. Dat laatste schiet er bij mij nog wel eens in.

BB: met eruit halen wat erin zit bedoel ik natuurlijk wel dat je kind dit intrinsiek moet willen/kunnen. Als je merkt dat je kind toe is aan meer verdieping, is het wel goed wanneer je dat ook kan aanbieden denk ik. Bemerk je dat je kind daar geen interesse in heeft, dan hoeft het ook niet. Zoals ik eerder schreef: ik hoop vooral dat mijn dochter gelukkig is/blijft en aardig is voor haar omgeving.

Rosings: herkenbaar hoor! Ik mis mijn dochter enorm gedurende de week. Inmiddels kent ze wel de routine (al is dat een beetje anders sinds de kerstvakantie), maar ze weet wel dat mama naar “the office” moet en s’ avonds met de trein terug komt.

MvM: Hoe is het met T.? SA heeft er hier ook echt een handje van om te zeggen; Mummy do it wanneer papa haar helpt en Daddy do it wanneer ik haar help. Als we dan nee zeggen komt er een meltdown. Heel vermoeiend, maar leeftijd gerelateerd vermoed ik.

Hobbelster: Klinkt goed mbt werk. Mijn man werkt hier officieel 37,5 uur, maar werkt veel vanuit huis omdat hij gewoon in kan bellen voor conference calls. Best ideaal, ook omdat ik zelden vanuit huis kan werken. Maar hij neemt als gevolg meer zorgtaken op zich. En SA is ook meer gehecht aan hem. Als ze bijvoorbeeld valt roept ze sneller “Daaaaddddyyyy”. Ik werk in de “legal service industry” voor grote commerciële partijen en voor of namens advocatenkantoren. Mijn man werkt voor een telco. Daarnaast ben ik vrijwilliger voor Fertility Network UK (al wil ik dat afstoten).

Dit weekend ouder ik alleen omdat mijn man zaterdag geopereerd wordt aan neus polyps.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Vandaag poging 5......
Alle reacties Link kopieren
Westerpaviljoen schreef:
09-01-2020 11:53
Vandaag poging 5......
Oh succes Wester!!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Westerpaviljoen schreef:
09-01-2020 11:53
Vandaag poging 5......
Succes!!!
@Heytan: sorry voor mijn korte reactie vanmorgen.... Beetje kort door de bocht, er zullen vast heel wat emoties komen kijken bij die keuze :-$ Ik was nog niet helemaal wakker vanmorgen (of beter gezegd: eigenlijk al veel te lang wakker, maar niet echt helder, om het zo maar te zeggen :roll: ) In dit topic schrijven heeft mij wel geholpen in het verleden als ik het even moeilijk had met de keuze die wij hebben gemaakt.

@Baggal: T is weer een stuk meer in het gareel nu hij weer naar school gaat. Volgens mij heeft hij ook wel een beetje ritme en regelmaat nodig. :)

@Wester: heel veel succes
Alle reacties Link kopieren
@mvm, dankje! En geen probleem hoor, ik sta er vooral positief in ondanks alles. En ik hoop hier ook dat te vinden, meelezen en schrijven met mensen die bewust of onbewust deze keuze hebben gemaakt. En soms is er niet eens een keuze. Maar jullie gaan er wel allemaal erg positief mee om en dat vind ik zo fijn.

@Wester, heeeel erg veel succes, niet lang geleden waren wij op het punt waar jullie nu zijn. Zo spannend allemaal, hopelijk is het deze keer raak, dat is jullie gegund!

@bb (ik noem je maar ff zo want het is wel een erg bijzondere naam haha)
Van onze zoon B. zijn we mbv iui zwanger geworden. Toen wij weer het traject in gingen had ik het vertrouwen dat het dit keer zo klaar zou zijn. Maar niks was minder waar helaas. 8x iui gehad en daarna 1x ivf. Soms moet je ook kunnen zeggen klaar is klaar. Kort door de bocht hoor, want ik snap echt dat dat niet zo makkelijk werkt. Ik geloof in God en laten we zeggen dat Hij mij goed geholpen heeft bij deze keuze. Daarom kan ik het nu denk ik ook beter een plekje geven. Al is het wel een proces en zal het nog een lange tijd pijnlijk zijn.

Ik kan me goed voorstellen dat je dat hele traject niet nog eens wil doorlopen. Ik vond het erg heftig en heb veel respect voor vrouwen die dit ook moeten doorgaan! Je doet het, want het kan bijna niet anders. Maar het is erg veel wat je ondergaat en beheerst op alle vlakken je leven (bij mij iig wel)

@Baggal! Ja hai! Ik kende je naam al eerst van hier en later dus op het ivf forum. Ik heb daar weinig meegeschreven want ik merk dat de meeste meiden al zoveel verder waren dan ik. Ook qua mindset er anders instonden, en zoveel tegenslagen gehad. Ik begrijp het erg goed, zo voelde ik me voor B. ook vaak, maar dit afgelopen jaar stond ik er wel luchtiger en positiever in. Ik voelde me daar niet helemaal tussen passen. Maar ik lees nog steeds mee en hoop zo dat er snel weer eens wat positief nieuws voorbij mag komen!
Wat een mooie uitspraak van je midwife, zo zie ik het ook echt. Ik zag het anders voor me, maar zo is het leven toch vaak niet. Ik merk als ik jou verhalen lees, dat je het ook vaak jammer vind dat het niet anders is, maar ook dat je zo geniet van jullie kleine meid! En wat je zegt, voor haar was het leuk geweest. Dat denk ik hier ook vaak. Maarja, een broer of zus is ook geen garantie dat het altijd leuk is/blijft. Hopelijk heeft ze veel leuke vriendjes en vriendinnetjes :)

Ps, hoe oud is SA nu? Kan het zijn dat wij ooit ook al eens in een zwanger-worden topic hebben geschreven?
Alle reacties Link kopieren
En Rosings, hebben wij ook niet ooit ergens samen eerder geschreven? Ik zie dat jou dochter een paar maand jonger is dan onze zoon. Rozetje noem je haar toch? Zo lief :daisy:

Verder moet ik even weer inkomen hoor, al een tijdje niet meer zo actief geweest. Ik ga ook niet alles terug lezen maar vanaf nu ben ik er weer bij 8-)
Alle reacties Link kopieren
MvM: structuur geldt ook voor SA - die moest ook weer “wennen” op de nursery. Dikke tranen bij het afzetten, terwijl ze normaal gesproken heel blij naar binnen gaat. En ze heeft last van de tandjes. Fijn dat T. weer wat gezelliger is trouwens.

Heytan: op bepaalde vlakken vind ik het jammer. Zelf ervaar ik geen groot gemis (meer) en ik heb een druk leven waardoor er weinig ruimte is voor een tweede. Maar gevoelsmatig vind ik het soms wel lastig. Zeker nu er ook weer vriendinnen zwanger zijn en mijn dochter aangeeft haar nichtje te missen die hier een paar dagen logeerde. Dan gaan de hormonen met mij aan de haal, ha-ha. Maar ik weet ook dat het voor ons rationeel beter is om het bij een kind te houden. Zelfs als we geen ICSI nodig hadden gehad en ben ook blij niet dat ik geen baby in huis heb (of dit maak ik mezelf wijs, ha-ha). Dubbel hé?! En wat je zegt: een tweede geeft ook geen garantie op een gezellige sibling relatie. Toen we SA nog niet hadden zat ik er echt anders in trouwens. Die “moest” er komen en ik had ook veel verdriet toen dat destijds niet leek te lukken. Dat heb ik met een tweede niet zo gehad. Mijn dochter is nu 2 jaar en 3 maanden. Ik heb volgens mij nooit in een regulier zwanger worden topic geschreven. Vanaf 2014 wisten we al dat we, om een zwangerschap te bewerkstelligen, ICSI nodig hadden. Een regulier zwanger worden topic had ik te confronterend gevonden. Wel heb ik in het uitgerekend 1e helft van Oktober 2017 topic geschreven.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Welkom (terug) Heytan, leuk om te lezen dat je het zo positief vindt hier de sfeer, ben ik met je eens! En ontzettend knap idd dat je je mindset al zo hebt kunnen zetten op het positieve, het is niet niks wat je moet verwerken als je begint te accepteren dat een tweede er niet in zit terwijl je dat zo graag had gewild en je idd zoveel hebt gedaan en gelaten daarvoor. :hug:

Wester; veel geluk! Ik gun het jullie ook van harte.

MvM, fijn dat de routine wat terug is. Hoe is het verder, ben je een beetje ‘geland’ na al het lastige nieuws van vlak voor de feestdagen? Weer beetje grip aan het krijgen qua gevoel, of iig aan het wennen aan het feit dat je zoveel niet onder controle hebt...? Ook voor jou een :hug:

Baggal, klinkt als een druk leven idd, begrijpelijk (niet alleen qua tijd) dat je die activiteiten voor die stichting gaat stoppen. Ook inhoudelijk past het wellicht niet meer zo goed in je leven nu: mensen veranderen en Omstandigheden en levens ook.
Herkenbaar wat je schrijft over die hormonen en kind dat haar kameraadjes mist na leuk samen spelen.
De eerste krijg je voor jezelf, de tweede krijg je voor de eerste. Een bekende uitspraak en ik denk ook vaak waar.
Voor mezelf niet voldoende valide reden om voor een tweede te kiezen. En de overige kriebels en het terugverlangen naar de hele kleine baby-tijd, tsja... die eventuele tweede baby blijft ook maar weer heel even zo klein ;) bedenk ik me dan maar.

BB, soms vind ik het moeilijk te zien hoe sommigen alles in het teken van kind / gezin stellen. Ik krijg dan de neiging recalcitrant te gaan doen (doe ik niet hoor, hou me in en wend me tot de übermoederkloeken als ik iets kindgerelateerds wil weten maar geen zin heb om het zelf uit te zoeken of gewoon even snel een tip /advies wil)
Maar als je vraagt ‘hoe is het met je’ en die andere begint een hele rant over hoe het met de kinderen is dan ben ik altijd snel weer uitgepraat.... andersom is er ook een totaal gebrek aan interesse voor mijn leven buiten het moederen om. Dat vind ik nog wel eens jammer hoewel ik weet dat ik zelf mijn verwachtingen moet bijstellen. Gelukkig wel wat gelijkgestemde collega’s, dat scheelt. En hier natuurlijk ook :lol:

Rosings voor jou ook wel lekker denk ik om weer aan t werk te zijn na die week vrijwel fulltime moederen?

Ik ga nog even wat vegeteren op de bank, morgen vroeg weer de wekker en morgenavond heerlijk met man naar de sauna, kind gaat uit logeren :yes:
Baggal succes trouwens dit weekend tijdens de operatie van je, is dat een kleine ingreep met kort herstel? (Totaal geen verstand van maar zoals je het typt klinkt het als iets wat even tussendoor gebeurt)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven