Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 om 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
zondag 22 december 2019 om 21:13
Ik ben het eens met Chrisjoh. Je verwoordt het zo mooi en vind altijd de juiste woorden. Ik vind dat fantastisch.mammezel schreef: ↑22-12-2019 13:00"Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden" en nu leeft Edwin al bijna een half jaar niet meer, maar wel - samen met jou - in onze harten.
Lieve Pink, misschien voel jij niet hoe diep het allemaal bij ons zit, maar we zijn niet alleen van jou, maar DOOR jou, ook van Edwin beginnen houden. Neen, die Edwin is nog lang niet dood, dat is ie pas als ie vergeten is, als er niet meer over wordt gepraat. En jij hebt er toch maar lekker voor gezorgd dat - alhoewel we noch jou, noch hem kennen/kenden - het lijkt of hij een beetje bij ons leven hoort.
Wat is er mooier dan dat voor iemand die té vroeg is overleden.
Misschien wordt 1ste kerstdag moeilijk voor jou, alhoewel jij dat altijd wel een beetje weet om te buigen. De zwartste wolk daar komt bij jou toch nog een klein wit randje rond, Pink. Niemand weet het exact, maar ik denk dat er best wat mensen zijn die zich aan jouw teksten optrekken en moed halen uit hoe jij het doet en ziet.
Beleef Kerst zoals het gaat, de mooiste ster uit jouw kleine kerstboompje heet Edwin en het licht dat van die ster weerkaatst is een teken van Edwin aan jou!
Vredige dagen (voor iedereen trouwens) en warme wensen voor 2020!
Jullie toegenegen, Mammezel
dinsdag 24 december 2019 om 23:04
Lieve allemaal, wat lief dat jullie nog steeds posten. Dat doet me echt goed. En Mammezel, bij het lezen van jouw berichtje moest ik huilen, dat raakte me echt enorm.
Tja, morgen is het kerst, de dag dat Edwin verkouden werd en het allemaal begon, is alweer een jaar geleden, onvoorstelbaar.
Het deed vanmiddag wel pijn toen ik naar huis ging, terugdenkend aan vorig jaar. Dat ik ook op 24 december naar huis ging, vrolijk, kerstmuziek op, laatste cadeautjes inpakken, Edwin kwam thuis, samen koken, samen eten, kaarsjes aan, lekker samen knus op de bank All You Need Is Love kijken.
Wat een contrast met nu, alleen thuis komen, alleen koken en eten, alleen op de bank met de kaarsjes aan en vooral All You Need Is Love vermijden. Heb best wat tranen gelaten vanavond, voelt extra eenzaam op zo’n avond als deze.
Morgen ga ik naar mijn omaatje met mijn ouders en 2de kerstdag komen mijn ouders en schoonzus en schoonvader kerst bij mij vieren. En daar heb ik toch wel zin in. Ondanks het verdriet en gemis moeten wij het beste ervan maken. Ook heb ik de kerstboom staan en onze kerstspulletjes neer gezet om toch een beetje gezelligheid in huis te halen.
Ik wil jullie allemaal een hele fijne kerst wensen en een mooi, gelukkig maar vooral gezond 2020.
Tja, morgen is het kerst, de dag dat Edwin verkouden werd en het allemaal begon, is alweer een jaar geleden, onvoorstelbaar.
Het deed vanmiddag wel pijn toen ik naar huis ging, terugdenkend aan vorig jaar. Dat ik ook op 24 december naar huis ging, vrolijk, kerstmuziek op, laatste cadeautjes inpakken, Edwin kwam thuis, samen koken, samen eten, kaarsjes aan, lekker samen knus op de bank All You Need Is Love kijken.
Wat een contrast met nu, alleen thuis komen, alleen koken en eten, alleen op de bank met de kaarsjes aan en vooral All You Need Is Love vermijden. Heb best wat tranen gelaten vanavond, voelt extra eenzaam op zo’n avond als deze.
Morgen ga ik naar mijn omaatje met mijn ouders en 2de kerstdag komen mijn ouders en schoonzus en schoonvader kerst bij mij vieren. En daar heb ik toch wel zin in. Ondanks het verdriet en gemis moeten wij het beste ervan maken. Ook heb ik de kerstboom staan en onze kerstspulletjes neer gezet om toch een beetje gezelligheid in huis te halen.
Ik wil jullie allemaal een hele fijne kerst wensen en een mooi, gelukkig maar vooral gezond 2020.
woensdag 1 januari 2020 om 00:51
Lieve P.W.moest vanavond en natuurlijk ook met de kerst aan je denken..
Hoop dat je n fijne jaarwisseling hebt gehad.met mensen die je dierbaar zijn,.
Wens je voor 2020.alle geluk van de wereld. En heel veel gezondheid .ook voor je familie.dat het n jaar vol liefde mag worden voor jou.en dat je op jouw manier toch kunt genieten van al die lieve mensen om je heen.die er steeds voor je zijn.
Liefs Chris.
Hoop dat je n fijne jaarwisseling hebt gehad.met mensen die je dierbaar zijn,.
Wens je voor 2020.alle geluk van de wereld. En heel veel gezondheid .ook voor je familie.dat het n jaar vol liefde mag worden voor jou.en dat je op jouw manier toch kunt genieten van al die lieve mensen om je heen.die er steeds voor je zijn.
Liefs Chris.
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
donderdag 2 januari 2020 om 00:12
Chrisjoh, wat ontzettend lief dat je aan mij denkt en wat je schrijft, dankjewel.
Ik wil jullie allemaal een heel mooi, gelukkig maar vooral gezond 2020 wensen.
Oud en nieuw is nu geweest en dat voelt heel raar. Ik zag erg op tegen de jaarwisseling. Ik ben namelijk nog helemaal niet klaar voor 2020 omdat ik nog niet klaar ben met 2019. Het voelt alsof ik Edwin moet achterlaten in 2019 en alleen 2020 in ga, een jaar waarin Edwin nooit geleefd heeft en ook nooit zal leven. We zitten zelfs in een heel nieuw decennium wat Edwin nooit zal meemaken.
Het is nu vorig jaar dat Edwin ziek werd en overleden is en vorig jaar dat ik hem voor het laatst gezien en gesproken heb. Dat klinkt gelijk een stuk verder weg. Het voelt ook alsof Edwin alleen maar verder van mij verwijderd wordt met elke dag die voorbijgaat.
Vannacht om 12 uur was ik dan ook niet blij, ik voelde me eenzaam ondanks dat ik bij mijn ouders was. Ik had spelletjes meegenomen om te kunnen spelen, bordspellen die ik aan Edwin gegeven heb voor kerst in 2018 en die we ook op oudejaarsdag 2018 gespeeld hebben. Ik had nog wat sterretjes over van vorig jaar, was Edwin’s idee om te kopen, gewoon voor de leuk. Maar ik had helemaal geen zin om spelletjes te spelen of om sterretjes af te steken, dus dat hebben we niet gedaan. Ik wilde gewoon dat de avond snel voorbij was.
Het eerste wat ik deed toen ik vannacht thuis kwam was hurken bij de urn en huilen. We hadden dit samen moeten vieren.
Ik wil jullie allemaal een heel mooi, gelukkig maar vooral gezond 2020 wensen.
Oud en nieuw is nu geweest en dat voelt heel raar. Ik zag erg op tegen de jaarwisseling. Ik ben namelijk nog helemaal niet klaar voor 2020 omdat ik nog niet klaar ben met 2019. Het voelt alsof ik Edwin moet achterlaten in 2019 en alleen 2020 in ga, een jaar waarin Edwin nooit geleefd heeft en ook nooit zal leven. We zitten zelfs in een heel nieuw decennium wat Edwin nooit zal meemaken.
Het is nu vorig jaar dat Edwin ziek werd en overleden is en vorig jaar dat ik hem voor het laatst gezien en gesproken heb. Dat klinkt gelijk een stuk verder weg. Het voelt ook alsof Edwin alleen maar verder van mij verwijderd wordt met elke dag die voorbijgaat.
Vannacht om 12 uur was ik dan ook niet blij, ik voelde me eenzaam ondanks dat ik bij mijn ouders was. Ik had spelletjes meegenomen om te kunnen spelen, bordspellen die ik aan Edwin gegeven heb voor kerst in 2018 en die we ook op oudejaarsdag 2018 gespeeld hebben. Ik had nog wat sterretjes over van vorig jaar, was Edwin’s idee om te kopen, gewoon voor de leuk. Maar ik had helemaal geen zin om spelletjes te spelen of om sterretjes af te steken, dus dat hebben we niet gedaan. Ik wilde gewoon dat de avond snel voorbij was.
Het eerste wat ik deed toen ik vannacht thuis kwam was hurken bij de urn en huilen. We hadden dit samen moeten vieren.
donderdag 2 januari 2020 om 11:23
Lieve Pinkwombat,ook ik heb deze dagen aan je gedacht. En laat je tranen maar gerust gaan! Dat hoort bij de verwerking. Dat je Edwin vooral met de feestdagen mist snap ik volkomen. Ik had ook fijne dagen maar voelde ook het gemis van mijn broer en vader tussendoor. Maar toen zei ik tegen mezelf dat ze de kerstmuziek vanuit de televisie tot in de hemel hoorden en ook zo mee konden genieten. Dat troost me en de overledenen zijn er nog steeds al is dat op een andere manier,voor altijd in ons hart. We zijn er voor je en als je van jezelf af wilt schrijven gewoon doen want er is hier altijd iemand die je leest. En fijn dat je zoveel mensen om je heen hebt! Ik wens me voor je een mooi jaar met veel mooie momenten wat het ook mag zijn. Pink,je bent een fantastisch mens. Een dikke knuf voor je!
woensdag 22 januari 2020 om 22:41
Lief dat je ernaar vraagt. Het gaat wel, ups en downs nog steeds. Afgelopen zondag was het precies een jaar geleden dat Edwin zijn rib brak, en precies een half jaar geleden dat hij overleden is. Een half jaar alweer! Wat gaat de tijd snel. Een half jaar is nog maar zo kort, maar het voelt aan de andere kant alweer zo’n tijd geleden.
Ik ben zondagmiddag lekker even wezen wandelen. Edwin hield van wandelen en het was mooi weer. Op een dag zoals afgelopen zondag zou hij mij mee hebben genomen naar het bos, dus daar ben ik naartoe gegaan. Naar een plek waar we samen regelmatig gewandeld hebben. Dat is ook de plek waar ik hem zou kunnen herdenken, heeft hij gezegd voordat hij overleed.
Dus het voelde goed dat ik dat gedaan heb.
Ik ben heel veel aan het terugdenken naar hoe het een jaar geleden was. Morgen een jaar geleden hadden we ons eerste gesprek bij de longarts, daarna kwamen de scans en op 31 januari, op de verjaardag van mijn moeder, kwam de diagnose.
Ik heb volgende week vrijdag vrij genomen, wil graag met mijn ouders een dagje weggaan. Zal toch een vreemde dag zijn.
Verder werk ik nu sinds 2,5 week weer full time. Dat is wel even wennen. Voelt heel gek, weer full time aan de slag sinds bijna een jaar! Alsof ik nu mijn leven weer heb opgepakt en alles weer ‘normaal’ is. Maar helaas is alles anders. Ik mis Edwin verschrikkelijk.
zaterdag 25 januari 2020 om 20:56
