
Dochter van 14 gaat niet lekker. Wat doen?

dinsdag 4 februari 2020 om 12:35
Mijn dochter van (bijna) 14 zit in de 2e van het middelbaar onderwijs. Vorig jaar gestart op een gymnasium. Dat hoefde van mij niet zo, maar ze wilde het graag. In mijn beleving was het iets te hoog gegrepen voor haar, maar het had haar voorkeur en zowel de leerkracht van groep 8 als het gymnasium hadden er vertrouwen in. Dat ging dus niet goed. Vorig jaar kerstvakantie was ze óp. Hier toen ook een topic geopend. Zij wilde de knoop maar niet doorhakken om te stoppen op dat gymnasium, heeft nog bijles genomen en na tig gesprekken bij de mentor in april/mei hebben wij als ouders besloten dat ze echt ging stoppen daar. Dus toen een andere school gezocht en ze bleek enorm opgelucht. Nu zit ze in een havo/vwo brugklas, waar ze volgens haar mentor op de oude school, en mentor op de nieuwe school makkelijk vwo zou kunnen doen. Na het tweede jaar wordt er gekeken of mensen naar havo of vwo doorstromen.
Maar wederom nu het bericht dat we beter kunnen uitkijken naar vmbo scholen, want ze gaat het zelfs op havo niveau niet redden dit jaar ,tenzij ze echt nog véél punten erbij haalt. De mentor gaf meteen aan dat vmbo eigenlijk geen optie is voor haar. Nu is er niets mis met vmbo, als dat is wat je kan. Maar mijn dochter is een bijzonder intelligent kind. Op de basisschool ook al wat strubbelingen gehad omdat ze zo voor liep. Gekeken naar een plusklas, daar kwam ze net niet voor in aanmerking, dus heeft de juf daar haar extra uitdaging geboden. Montessorischool, dus heel flexibel en ze had het daar enorm naar haar zin.
Even afgezien van schoolniveau maak ik me zorgen om haar. Vorig schooljaar hebben we bij de huisarts gezeten, want ze was moe en wit en ziekjes. Bloedgeprikt en onderzoeken, uitslag: een allergie en we hebben huisdieren. Dus dat kan dan wel kloppen. Daar wilde ze overigens niets mee. Ze slikt af en toe een allergiepil en dat was het wel.
En ze was overbelast door school, dus al met al niet gek dat ze zich niet goed voelde. En de huisarts maakte zich zorgen om haar gewicht, ze is erg dun. En dus ook weinig weerstand.
Op de nieuwe school ging het beter, aansluiting met klasgenootjes was vorig jaar ook prima en dit jaar weer. Ook de mentor zegt dat het eerder te gezellig in de klas is dan wat anders. Wel zijn alle meisjes heel druk qua planning, veel kinderen die sporten op hoog niveau en daardoor minder lessen volgen, en alle vrije tijd aan trainingen besteden. Ze wilde graag op een sport waar de rest van de meisjes ook op zat, en daar is ze nu lid. Ik kan er mijn vinger gewoon niet op leggen wat er is. Ik zie weinig meisjes hier thuis, we wonen relatief ver van school vergeleken bij klasgenoten. Ze spreekt wel af met klasgenoten, heeft weleens een verjaardag of iets anders. Ze eet haar avondeten en lunch zéér matig en is ontzettend gefocussed op snoep/ongezond eten. Al haar zakgeld gaat naar mcdonalds en aanverwante zaken. En ze heeft nog steeds net wel/net geen ondergewicht. Ze is bijna de kleinste van de klas op dit moment, want de groeispurt blijft ook wat uit. Qua huiswerk bieden we keer op keer aan om haar te helpen, helpen met plannen, overhoren, toetsweken, maar ze geeft vrijwel geen inzage. Ze zegt ook steeds dat ze 'heel goed geleerd heeft' maar daar heb ik weinig zicht op. Als het aan haar ligt zit ze veel op haar kamer.
Tig keren gesprekken gehad over de tijd die instagram, youtube en telefoon en dat soort shizzle haar kost, ze kreeg dit ook van huisarts en mentor te horen, en toen heeft ze het wel wat aangepast en ze zégt dat ze dat nog steeds minder doet, maar ik zie het dus niet. Ze is van zichzelf heel gesloten, geen prater, niet over wat haar dwars zit en alles ligt aan een ander. De toets is mislukt omdat die te moeilijk was/de leraar ziek was/iedereen had hem slecht gemaakt, dat werk. Het ligt nooit aan haar voorbereiding. Ze heeft bijles voor wiskunde, maar haalt nog steeds niet hoger dan een 4 (wat op zich toch al een verbetering is ten op zichte van een 2). Haar broer is op dezelfde school begonnen. Doet eveneens geen bal, tenzij we hem enorm achter de vodden zitten, maar haalt evengoed achten. Dat wringt ook wel een beetje bij haar.
Nu gaat het mij er niet zo zeer om dat ze per se vwo gaat doen. Havo is hélemaal prima. En als blijkt dat haar hele basisschoolperiode verkeerd is gekeken en ze echt niet intelligenter is dan vmbo niveau is dat ook prima. Maar ik maak me gewoon zorgen om haar welzijn. Ze lijkt ergens mee te zitten, ze bespreekt het niet. Ik vis uiteraard soms, of ik ga indirecte gesprekjes aan over dingen in de hoop dat ze iets los laat. Ik probeer gezellige dingen met haar te doen, eens ergens koffie en taart gaan eten, samen iets leuks doen, en ze is ook prima te porren voor een spelletje of samen film kijken thuis.
Ik ben nu wel zo ver dat ik serieus iets wil gaan ondernemen. Gesprekjes aan de keukentafel en een keertje bloedprikken zijn niet meer afdoende.
Wij zijn geen strenge ouders, we zijn heel open, alles is bespreekbaar. Ze weten beiden dat als ze iets heel stoms hebben gedaan of er is iets heel naars, dat dat ze dan beter toch met ons kunnen bespreken, ookal denken ze dat ze heel erg fout zaten en dat wij heel boos zullen worden. Misschien zijn we wel te makkelijk, want we laten haar best vrij, in die zin dat we haar niet dwingen om aan de keukentafel haar huiswerk te maken en dat aan ons te laten zien. Maar misschien moeten we dat wel doen?
Maar wat is de beste aanpak en wat kan ik doen? Zie ik iets over het hoofd? Is dit nog 'gewoon' pubergedrag?
Maar wederom nu het bericht dat we beter kunnen uitkijken naar vmbo scholen, want ze gaat het zelfs op havo niveau niet redden dit jaar ,tenzij ze echt nog véél punten erbij haalt. De mentor gaf meteen aan dat vmbo eigenlijk geen optie is voor haar. Nu is er niets mis met vmbo, als dat is wat je kan. Maar mijn dochter is een bijzonder intelligent kind. Op de basisschool ook al wat strubbelingen gehad omdat ze zo voor liep. Gekeken naar een plusklas, daar kwam ze net niet voor in aanmerking, dus heeft de juf daar haar extra uitdaging geboden. Montessorischool, dus heel flexibel en ze had het daar enorm naar haar zin.
Even afgezien van schoolniveau maak ik me zorgen om haar. Vorig schooljaar hebben we bij de huisarts gezeten, want ze was moe en wit en ziekjes. Bloedgeprikt en onderzoeken, uitslag: een allergie en we hebben huisdieren. Dus dat kan dan wel kloppen. Daar wilde ze overigens niets mee. Ze slikt af en toe een allergiepil en dat was het wel.
En ze was overbelast door school, dus al met al niet gek dat ze zich niet goed voelde. En de huisarts maakte zich zorgen om haar gewicht, ze is erg dun. En dus ook weinig weerstand.
Op de nieuwe school ging het beter, aansluiting met klasgenootjes was vorig jaar ook prima en dit jaar weer. Ook de mentor zegt dat het eerder te gezellig in de klas is dan wat anders. Wel zijn alle meisjes heel druk qua planning, veel kinderen die sporten op hoog niveau en daardoor minder lessen volgen, en alle vrije tijd aan trainingen besteden. Ze wilde graag op een sport waar de rest van de meisjes ook op zat, en daar is ze nu lid. Ik kan er mijn vinger gewoon niet op leggen wat er is. Ik zie weinig meisjes hier thuis, we wonen relatief ver van school vergeleken bij klasgenoten. Ze spreekt wel af met klasgenoten, heeft weleens een verjaardag of iets anders. Ze eet haar avondeten en lunch zéér matig en is ontzettend gefocussed op snoep/ongezond eten. Al haar zakgeld gaat naar mcdonalds en aanverwante zaken. En ze heeft nog steeds net wel/net geen ondergewicht. Ze is bijna de kleinste van de klas op dit moment, want de groeispurt blijft ook wat uit. Qua huiswerk bieden we keer op keer aan om haar te helpen, helpen met plannen, overhoren, toetsweken, maar ze geeft vrijwel geen inzage. Ze zegt ook steeds dat ze 'heel goed geleerd heeft' maar daar heb ik weinig zicht op. Als het aan haar ligt zit ze veel op haar kamer.
Tig keren gesprekken gehad over de tijd die instagram, youtube en telefoon en dat soort shizzle haar kost, ze kreeg dit ook van huisarts en mentor te horen, en toen heeft ze het wel wat aangepast en ze zégt dat ze dat nog steeds minder doet, maar ik zie het dus niet. Ze is van zichzelf heel gesloten, geen prater, niet over wat haar dwars zit en alles ligt aan een ander. De toets is mislukt omdat die te moeilijk was/de leraar ziek was/iedereen had hem slecht gemaakt, dat werk. Het ligt nooit aan haar voorbereiding. Ze heeft bijles voor wiskunde, maar haalt nog steeds niet hoger dan een 4 (wat op zich toch al een verbetering is ten op zichte van een 2). Haar broer is op dezelfde school begonnen. Doet eveneens geen bal, tenzij we hem enorm achter de vodden zitten, maar haalt evengoed achten. Dat wringt ook wel een beetje bij haar.
Nu gaat het mij er niet zo zeer om dat ze per se vwo gaat doen. Havo is hélemaal prima. En als blijkt dat haar hele basisschoolperiode verkeerd is gekeken en ze echt niet intelligenter is dan vmbo niveau is dat ook prima. Maar ik maak me gewoon zorgen om haar welzijn. Ze lijkt ergens mee te zitten, ze bespreekt het niet. Ik vis uiteraard soms, of ik ga indirecte gesprekjes aan over dingen in de hoop dat ze iets los laat. Ik probeer gezellige dingen met haar te doen, eens ergens koffie en taart gaan eten, samen iets leuks doen, en ze is ook prima te porren voor een spelletje of samen film kijken thuis.
Ik ben nu wel zo ver dat ik serieus iets wil gaan ondernemen. Gesprekjes aan de keukentafel en een keertje bloedprikken zijn niet meer afdoende.
Wij zijn geen strenge ouders, we zijn heel open, alles is bespreekbaar. Ze weten beiden dat als ze iets heel stoms hebben gedaan of er is iets heel naars, dat dat ze dan beter toch met ons kunnen bespreken, ookal denken ze dat ze heel erg fout zaten en dat wij heel boos zullen worden. Misschien zijn we wel te makkelijk, want we laten haar best vrij, in die zin dat we haar niet dwingen om aan de keukentafel haar huiswerk te maken en dat aan ons te laten zien. Maar misschien moeten we dat wel doen?
Maar wat is de beste aanpak en wat kan ik doen? Zie ik iets over het hoofd? Is dit nog 'gewoon' pubergedrag?
anoniem_395148 wijzigde dit bericht op 04-02-2020 12:45
0.24% gewijzigd

dinsdag 4 februari 2020 om 13:37
Ik wil hier even inhaken op de reacties; schakel hulp in van .... Helaas gaat dat echt niet zo makkelijk. Mijn dochter heeft deels dezelfde problemen gehad. Ik heb haar toen gezegd; je hebt geen keus, we gaan nu naar de huisarts voor hulp. Echt wilde ze niet. Ze is gegaan omdat het moest van mij. Maar bij de instantie waar we terecht kwamen konden ze haar niet helpen omdat mijn dochter vond dat ze geen probleem had. Als ze echt weigeren om mee te werken sta je machteloos. Ook moeten ze op deze leeftijd zelf toestemming geven. Doen ze dat niet, dan gaat het hele feest niet door.
dinsdag 4 februari 2020 om 13:39
Die eetstoornis waar de huisarts ook aan dacht omdat hij zich zorgen maakte over haar ondetgewicht.
Die eetstoornis die jij beschrijft waarin ze nauwelijks luncht en avondeten eet. Maar wel veel snoept.
Maar goed als jij vindt dat ondergewicht prima is en haar eetpatroon goed zo dan blijf jij je gewoon focussen op school.

dinsdag 4 februari 2020 om 13:40
Dat weet ik. Ik ben zelf hulpverlener en ik ben dan weer niet zo goed in jeugd, maar ik weet wel dat als iemand écht niet wil het niet zoveel zin heeft. Je kunt iemand een kantoor indragen, maar als ze dan niets zeggen gebeurt er niets. Dus daarom pak ik daar ook niet keihard op door.Miranda_86 schreef: ↑04-02-2020 13:37Ik wil hier even inhaken op de reacties; schakel hulp in van .... Helaas gaat dat echt niet zo makkelijk. Mijn dochter heeft deels dezelfde problemen gehad. Ik heb haar toen gezegd; je hebt geen keus, we gaan nu naar de huisarts voor hulp. Echt wilde ze niet. Ze is gegaan omdat het moest van mij. Maar bij de instantie waar we terecht kwamen konden ze haar niet helpen omdat mijn dochter vond dat ze geen probleem had. Als ze echt weigeren om mee te werken sta je machteloos. Ook moeten ze op deze leeftijd zelf toestemming geven. Doen ze dat niet, dan gaat het hele feest niet door.
Ik heb wel een intake met het cjg gepland inmiddels (tijdens dit topic) om daar de vraag eens neer te leggen. Dan komt hij bij het pedagogenteam terecht en ik ben benieuwd wat die er van zeggen. Maar het is gelukkig niet zo dat we geen goede band hebben of dat het contact verstoord is. Er valt wel met haar te praten, dus als wij aangeven dat we ons zorgen maken en dat er iets moet dan zal ze dat denk ik wel doen.

dinsdag 4 februari 2020 om 13:41
Aan het eind van het gesprek had de huisarts geen zorgen meer over een eetstoornis. Wel over haar ondergewicht.sugarmiss schreef: ↑04-02-2020 13:39Die eetstoornis waar de huisarts ook aan dacht omdat hij zich zorgen maakte over haar ondetgewicht.
Die eetstoornis die jij beschrijft waarin ze nauwelijks luncht en avondeten eet. Maar wel veel snoept.
Maar goed als jij vindt dat ondergewicht prima is en haar eetpatroon goed zo dan blijf jij je gewoon focussen op school.

dinsdag 4 februari 2020 om 13:44
Misschien denkt ze over die dingen wel te makkelijk waardoor ze onvoldoendes haalt? Als in ze besteed daar weinig aandacht aan want dat is toch makkelijk maar dan valt het bij een toets toch tegen? Ik had vroeger ook klasgenootjes die stoer vertelden dat ze nooit leerden en alleen voor het examen het even doornamen. Een paar hebben het toen gered maar de meesten zijn toen uiteindelijk gezakt. En sommigen haalden het na de herkansingen nog niet. Zonde! Ik geloof best dat die klasgenootjes het wel in zich hadden maar die hadden gewoon geen zin en de verkeerde instelling.

dinsdag 4 februari 2020 om 13:46
sugarmiss schreef: ↑04-02-2020 13:39Die eetstoornis waar de huisarts ook aan dacht omdat hij zich zorgen maakte over haar ondetgewicht.
Die eetstoornis die jij beschrijft waarin ze nauwelijks luncht en avondeten eet. Maar wel veel snoept.
Maar goed als jij vindt dat ondergewicht prima is en haar eetpatroon goed zo dan blijf jij je gewoon focussen op school.
Gewoon vrij normaal tienerdieet. Je kan de onderzoeken Googlen. Niet elke snaaiende tiener heeft direct een eetstoornis.
dinsdag 4 februari 2020 om 13:53
Helaas gedeeltelijk herkenbaar. Inclusief het afstromen terwijl de intelligentie goed was, soms echt magere periodes en dat witte, doodmoe-e koppie dat het maar niet lukt om te leren.
Nav een gesprek met een bevriende arts hebben we kind laten doorverwijzen naar de kinderarts. Hier in de regio zijn er een paar gespecialiseerd in psychosociale kinderziektes. Laat zo’n arts maar eens meekijken naar gewicht, eetpatroon, bloedwaarden, maar ook of iets als add, hoogbegaafd of hoog functionerend autisme of wat dan ook eronder zit. Of toch een glutenallergie of dat alles opgelost kan worden met een allergiepilletje.
Zij mogen echte diagnoses stellen en je eventueel doorverwijzen voor psycho educatie zodat je leert met wat zij dan ook heeft om te gaan. Of naar wat voor therapeuten dan ook die kunnen helpen haar beter te maken.
Maar als ik iets geleerd heb in die tijd, is het wel dat je intuïtie de juiste alarmbellen afgeeft. Je moet ze alleen niet te hard als waarheid aannemen maar er mensen met kennis en ervaring bijhalen die je kind echt kunnen helpen.
En oh ja in mijn ervaring; als je een topic aan gaat maken over je kind; dan schreeuwt je intuïtie wel heel erg hard dat je meisje problemen heeft en je moet gaan helpen.
Nav een gesprek met een bevriende arts hebben we kind laten doorverwijzen naar de kinderarts. Hier in de regio zijn er een paar gespecialiseerd in psychosociale kinderziektes. Laat zo’n arts maar eens meekijken naar gewicht, eetpatroon, bloedwaarden, maar ook of iets als add, hoogbegaafd of hoog functionerend autisme of wat dan ook eronder zit. Of toch een glutenallergie of dat alles opgelost kan worden met een allergiepilletje.
Zij mogen echte diagnoses stellen en je eventueel doorverwijzen voor psycho educatie zodat je leert met wat zij dan ook heeft om te gaan. Of naar wat voor therapeuten dan ook die kunnen helpen haar beter te maken.
Maar als ik iets geleerd heb in die tijd, is het wel dat je intuïtie de juiste alarmbellen afgeeft. Je moet ze alleen niet te hard als waarheid aannemen maar er mensen met kennis en ervaring bijhalen die je kind echt kunnen helpen.
En oh ja in mijn ervaring; als je een topic aan gaat maken over je kind; dan schreeuwt je intuïtie wel heel erg hard dat je meisje problemen heeft en je moet gaan helpen.

dinsdag 4 februari 2020 om 13:59
Zorg dat je eerst zeker bent dat ze lichamelijk oké is.
Ik zou echt naar specialisten in de materie gaan om alle mogelijk problemen volledig uit te sluiten. Zowel lichamelijk als mentaal.
Is alles in orde, zie hieronder:
Als ik zo je verhaal lees dan is mijn mening dat je simpelweg te zacht bent voor haar.
Als ze thuis niet of nauwelijks eet, maar daarna naar de Mcdonalds gaat, dan zou bij ons het huis te klein zijn.
Ze dient te eten wat jullie haar voorzetten. Dit weigert ze omdat ze liever een hamburger met friet eet... tja, lijkt mij gewoon puberaal gedrag, hier moet je hard en streng op reageren als dit blijft voortduren.
Ivm haar schoolresultaten... Zou dit niet gewoon komen doordat ze te weinig studeert. Ze zit gewoon op haar kamer te studeren zeg je? Studeert ze wel? Waarom mag je haar niet overhoren? Daar heeft zij naar mijn inziens geen mening over te hebben. Als je haar wil overhoren, dan doe je dat en daar stopt de discussie. Het is heel gek dat jullie haar daarin die vrijheid geven...?
Ze haalt slechte resultaten omdat ze de leerstof niet onder de knie heeft. Haar broer haalt goede resultaten omdat hij de leerstof wel onder de knie heeft... Simpel als wat.
Dan kan komen doordat ze niet intelligent genoeg is of omdat ze niet genoeg studeert.
En daar stopt het hele verhaal eigenlijk...
Naar mijn mening heb je te maken met een typische puber. Ik herken er heel sterk mijn dochters in. Maar op een bepaald moment moet je echt met je vuist op tafel slaan en ingrijpen vooraleer het te laat is en ze haar toekomst verprutst.
Zorg eerst dat je zeker bent dat ze fysiek geen problemen heeft en daarna zou ik de opvoeding toch een heel stuk strenger aanpakken.
Ik zou echt naar specialisten in de materie gaan om alle mogelijk problemen volledig uit te sluiten. Zowel lichamelijk als mentaal.
Is alles in orde, zie hieronder:
Als ik zo je verhaal lees dan is mijn mening dat je simpelweg te zacht bent voor haar.
Als ze thuis niet of nauwelijks eet, maar daarna naar de Mcdonalds gaat, dan zou bij ons het huis te klein zijn.
Ze dient te eten wat jullie haar voorzetten. Dit weigert ze omdat ze liever een hamburger met friet eet... tja, lijkt mij gewoon puberaal gedrag, hier moet je hard en streng op reageren als dit blijft voortduren.
Ivm haar schoolresultaten... Zou dit niet gewoon komen doordat ze te weinig studeert. Ze zit gewoon op haar kamer te studeren zeg je? Studeert ze wel? Waarom mag je haar niet overhoren? Daar heeft zij naar mijn inziens geen mening over te hebben. Als je haar wil overhoren, dan doe je dat en daar stopt de discussie. Het is heel gek dat jullie haar daarin die vrijheid geven...?
Ze haalt slechte resultaten omdat ze de leerstof niet onder de knie heeft. Haar broer haalt goede resultaten omdat hij de leerstof wel onder de knie heeft... Simpel als wat.
Dan kan komen doordat ze niet intelligent genoeg is of omdat ze niet genoeg studeert.
En daar stopt het hele verhaal eigenlijk...
Naar mijn mening heb je te maken met een typische puber. Ik herken er heel sterk mijn dochters in. Maar op een bepaald moment moet je echt met je vuist op tafel slaan en ingrijpen vooraleer het te laat is en ze haar toekomst verprutst.
Zorg eerst dat je zeker bent dat ze fysiek geen problemen heeft en daarna zou ik de opvoeding toch een heel stuk strenger aanpakken.
anoniem_6643169e3631f wijzigde dit bericht op 04-02-2020 14:02
5.25% gewijzigd

dinsdag 4 februari 2020 om 14:00
Ik vrat als puber ook alles wat los en vast zat. De van huis meegenomen boterhammen at ik echter wel gewoon op maar ik kocht nog allerlei junkfood bij. En ik was graatmager tot ik op m'n 18e aan de pil ging. Helaas is mijn voorliefde voor veel en slecht wel aangebleven toen mijn stofwisseling als twintiger langzamer werd.
dinsdag 4 februari 2020 om 14:05
Hoe zeker weet je dat? Ik heb zelf last van hooikoorts, en dat uit zich juist in algehele lamlendigheid en vermoeidheid (en in mijn kindertijd was dat anders).Th∅rdis schreef: ↑04-02-2020 13:10Omdat de allergieklachten op dit moment eigenlijk prima onder controle zijn zie ik daar nu niet zoveel meerwaarde van. Ze had vorig jaar veel uitslag, veel hoesten, voortdurend verkouden en dat is nu allemaal niet. Ik noemde dat omdat er vorig jaar aanleiding was tot bloedprikken wegens haar algehele toestand.
En psycholoog, we zitten dus nu te dubben wat we moeten. Vandaar dit topic. Er is geen gebrek aan actie, ze is net in september op een nieuwe school begonnen en deze week zijn de resultaten van de toetsweek binnen. We hebben haar even wat tijd gegeven om te acclimatiseren op haar nieuwe school en te kijken hoe haar cijfers zouden uitpakken.
Ik zou in jouw plaats twee dingen doen: met haar naar de allergoloog om te zien of die iets kan bieden wat haar helpt, en een intelligentietest om te weten of ze nou wordt over- of onderbelast.
dinsdag 4 februari 2020 om 14:16
Volgens mij zit je dochter inderdaad niet lekker in haar vel. Lijkt me erg lastig als ouder.
Als ik je posts lees, denk ik dat ze in ieder geval te weinig voedingsstoffen binnenkrijgt. Ik weet dat pubers veel snoepen (ben zelf ook zo'n exemplaar geweest), maar wij moesten wel altijd goed ontbijten, lunchen en 's avonds normaal mee-eten aan tafel. Als ik vooral ongezond zou eten, dan zit ik ook niet lekker in mijn vel.
Verder kan allergie ook behoorlijk effect hebben. Ik slik dagelijks een pil tegen huisstofmijt allergie, sindsdien slaap ik een stuk beter. Hoe slaapt je dochter? En hoe gaat dat als jullie bijvoorbeeld op vakantie zijn zonder de huisdieren? Merkt ze dan verschil?
Als ik je posts lees, denk ik dat ze in ieder geval te weinig voedingsstoffen binnenkrijgt. Ik weet dat pubers veel snoepen (ben zelf ook zo'n exemplaar geweest), maar wij moesten wel altijd goed ontbijten, lunchen en 's avonds normaal mee-eten aan tafel. Als ik vooral ongezond zou eten, dan zit ik ook niet lekker in mijn vel.
Verder kan allergie ook behoorlijk effect hebben. Ik slik dagelijks een pil tegen huisstofmijt allergie, sindsdien slaap ik een stuk beter. Hoe slaapt je dochter? En hoe gaat dat als jullie bijvoorbeeld op vakantie zijn zonder de huisdieren? Merkt ze dan verschil?
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
I'm on energy saving mode

dinsdag 4 februari 2020 om 14:25
Het is overigens niet zo dat ze het avondeten weigert om s avonds naar de Mac te gaan hoor. Ze gaat s avonds niet de deur uit behalve voor trainingen.
Dan is het huis hier ook te klein.
Het is ook zeker niet zo dat ze 3x per week bij de Mac zit. Ik gaf dat aan omdat ze als het aan haar ligt leeft op patat, hamburgers, milkshakes en chips en chocola. Dat mág uiteraard niet en dat gebeurt ook echt niet in extreme mate. Maar als het zakgeld binnen is dan zit ze al snel met vriendinnetjes ergens voor een milkshake, een ijskoffie met slagroom of friet.
Hier in huis zijn lekkere dingen maar echt geen 7 zakken chips per week en op=op, en dan is het wachten tot ik weer boodschappen doe. Het is dus echt niet zo dat ze de hele dag ongelimiteerd snackt en dr avondeten laat staan.
Dan is het huis hier ook te klein.
Het is ook zeker niet zo dat ze 3x per week bij de Mac zit. Ik gaf dat aan omdat ze als het aan haar ligt leeft op patat, hamburgers, milkshakes en chips en chocola. Dat mág uiteraard niet en dat gebeurt ook echt niet in extreme mate. Maar als het zakgeld binnen is dan zit ze al snel met vriendinnetjes ergens voor een milkshake, een ijskoffie met slagroom of friet.
Hier in huis zijn lekkere dingen maar echt geen 7 zakken chips per week en op=op, en dan is het wachten tot ik weer boodschappen doe. Het is dus echt niet zo dat ze de hele dag ongelimiteerd snackt en dr avondeten laat staan.

dinsdag 4 februari 2020 om 14:41
Ik had als puber coeliakie, maar dat wisten we niet. Heel mager, slechte weerstand. Ik at kleine beetjes, dat gaf dan een enorm opgeblazen gevoel, waardoor ik het gevoel had dat ik heel vol zat. En een uur laten snoepen, want ik had natuurlijk te weinig gegeten. Ook was ik snel moe, ik heb geen idee of mijn ouders wisten dat ik elke middag sliep, ik hield het gewoon niet vol.
Maar veel slaap nodig hebben, mager zijn, slechte weerstand hebben, tot mijn 34e dacht ik dat het gewoon bij mij hoorde. Dat had ik namelijk heel mijn leven gehoord.
Zulke lichamelijke oorzaken echt uitsluiten.
Maar veel slaap nodig hebben, mager zijn, slechte weerstand hebben, tot mijn 34e dacht ik dat het gewoon bij mij hoorde. Dat had ik namelijk heel mijn leven gehoord.
Zulke lichamelijke oorzaken echt uitsluiten.
dinsdag 4 februari 2020 om 15:08
Zoals t nu gaat, werkt het zeker niet. Dus tijd voor duidelijke grenzen en regels. Jullie als ouders zijn de baas.
ik geef mn bek ook maar een douw
dinsdag 4 februari 2020 om 15:08
ASS lijkt me niet bij jouw dochter, maar HB zou wel heel goed kunnen. Klopt wel precies met alle problemen die je hier schetst. Zit er een HB specialist in jullie buurt? Ik zou zeker iq test doen, ook omdat schoolniveau bepalen wel heel lastig wordt zo.Th∅rdis schreef: ↑04-02-2020 13:00Die durf ik wel uit te sluiten, ASS. Ik word zelf onderzocht op ADHD over een aantal weken. Maar daar heb ik haar nooit van verdacht, maar misschien dat dat toch zou kunnen. Zoon wel, als ik door die molen ben en ik blijk dat te hebben dan kan hij er zo achteraan. Ik heb wel eens getwijfeld of ze niet hoogbegaafd was, basisschool ook. Maar nooit getest, want ze deed het best heel goed. En sociaal is ze heel sterk.
Heeft ze iemand met wie ze een goede band heeft buiten jullie gezin? Ik geloof meteen dat jij open staat voor alle mogelijke issues die ze zou kunnen hebben, maar boven de 12 praat iemand buiten het gezin vaak makkelijker.
Sterkte!
Het is zoals het is
dinsdag 4 februari 2020 om 15:17
dinsdag 4 februari 2020 om 15:38
Daar dacht ik ook gelijk aan bij het lezen van de OP. Ik denk dat een goede psycholoog echt geen slecht idee is. Dat eten zou ik me nog niet direct grote zorgen om maken, zou zomaar kunnen dat ze gigantische stress ervaart door dit alles en dat doet zeker geen wonderen voor je voedingspatroon.Th∅rdis schreef: ↑04-02-2020 13:00Die durf ik wel uit te sluiten, ASS. Ik word zelf onderzocht op ADHD over een aantal weken. Maar daar heb ik haar nooit van verdacht, maar misschien dat dat toch zou kunnen. Zoon wel, als ik door die molen ben en ik blijk dat te hebben dan kan hij er zo achteraan. Ik heb wel eens getwijfeld of ze niet hoogbegaafd was, basisschool ook. Maar nooit getest, want ze deed het best heel goed. En sociaal is ze heel sterk.
Ik vind je trouwens helemaal niet te soft. Wel denk ik dat je wat meer zou kunnen sturen, maar dan wel op een manier door hulp aan te bieden, niet door de boze moeder te spelen. Als ze die planning heeft gemaakt om huiswerk te maken bijvoorbeeld kun je (of iemand anders) dat samen met haar ook daadwerkelijk uit gaan voeren. Een kind wat al zo slecht in haar vel zit gaat er echt niet gelukkiger van worden als jij ook nog eens continu boos op haar wordt en haar geluk lijkt me uiteindelijk wel het belangrijkste. Ik neem het mijn moeder in ieder geval wel nog steeds kwalijk, dat ze boos op mij werd als ik weer niet naar school wilde, terwijl ik al sinds de kleuterklas honderden keren heb aangegeven dat dit hem zo niet ging worden (precies wat jij ook zegt; "ze deed het best heel goed", ja op de rapporten misschien). Zij heeft daar zelf trouwens achteraf ook heel veel spijt van. Zij had pas in de gaten hoe erg het was toen ik stopte met school en ineens weer ging lijken op het kind wat ik ooit was.

dinsdag 4 februari 2020 om 15:55
Kan ik me goed van haar voorstellen hoor. En ik ben zelf ook niet iemand die gelooft in dwang, tenzij het echt niet anders kan. Maar ik probeerde een beetje mee te denken in een richting waar je het misschien zelf niet zou zoeken; een voedselintolerantie is meestal niet het eerste waar je aan denkt bij dergelijke klachten.Th∅rdis schreef: ↑04-02-2020 13:31Ze was toen al het 'gedoe' gewoon zat. Ze wil al die aandacht niet, gesprekken op school, met de huisarts, met ons.
Als het echt moet dan pak ik ook op dit vlak heus door en gáát ze gewoon, maar dat was tot nu toe niet noodzakelijk.
Er kwam uit de test allergisch voor pollen, gras, katten en honden. Was niet een héél uitgebreide test, maar ook dit heeft haar vader ook en daarom waren we niet echt verbaasd.
dinsdag 4 februari 2020 om 16:15
Fijn dat je het CJG hebt gebeld! Ik hoop dat ze je dochter vlot door kunnen verwijzen.
Onze 14-jarige slimmerik liep op de brugklas vast. Zijn zelfvertrouwen was compleet verdwenen, hij vertoonde clownesk gedrag dat de les verstoorde, zijn cijfers waren laag, hij blokkeerde op momenten dat hij moest presteren, kon zelf niet aangeven wat het probleem was, maar als er een probleem was, lag het aan anderen. Hij was opgebrand, had fysieke klachten, bleef vaak ziek thuis.
Vanwege deze problemen, kwam hij al bij een psycholoog. Maar in overleg met school werd rond december besloten te stoppen met havo/vwo en hem bij een schakelvoorziening aan te melden. Daar zou hij dan een paar maanden intensief gaan werken aan zijn problemen voor hij weer terug ging naar school. Het haalde allemaal niet zoveel uit. Hij zag zelf geen probleem, dus was het onmogelijk om aan zijn problemen te werken.
Tegen de tijd dat hij na een behandeltraject was doorverwezen naar jeugdGGZ en na een wachttijd aan de beurt was voor een NPO, waren we ruim een schooljaar verder en deed hij een havo/vwo brugklas op speciaal onderwijs.
Hij bleek inderdaad een flink hoog IQ te hebben, maar ook een ASS. Nu we weten wat er aan de hand is, kunnen we hem beter helpen.
Op dit moment doet hij 2 havo, waar hij waarschijnlijk blijft zitten. Hij heeft nooit echt hoeven leren leren, maar komt daar nu niet meer mee weg. Dankzij medicatie is zijn concentratievermogen wel een stuk verbeterd.
Succes!
Onze 14-jarige slimmerik liep op de brugklas vast. Zijn zelfvertrouwen was compleet verdwenen, hij vertoonde clownesk gedrag dat de les verstoorde, zijn cijfers waren laag, hij blokkeerde op momenten dat hij moest presteren, kon zelf niet aangeven wat het probleem was, maar als er een probleem was, lag het aan anderen. Hij was opgebrand, had fysieke klachten, bleef vaak ziek thuis.
Vanwege deze problemen, kwam hij al bij een psycholoog. Maar in overleg met school werd rond december besloten te stoppen met havo/vwo en hem bij een schakelvoorziening aan te melden. Daar zou hij dan een paar maanden intensief gaan werken aan zijn problemen voor hij weer terug ging naar school. Het haalde allemaal niet zoveel uit. Hij zag zelf geen probleem, dus was het onmogelijk om aan zijn problemen te werken.
Tegen de tijd dat hij na een behandeltraject was doorverwezen naar jeugdGGZ en na een wachttijd aan de beurt was voor een NPO, waren we ruim een schooljaar verder en deed hij een havo/vwo brugklas op speciaal onderwijs.
Hij bleek inderdaad een flink hoog IQ te hebben, maar ook een ASS. Nu we weten wat er aan de hand is, kunnen we hem beter helpen.
Op dit moment doet hij 2 havo, waar hij waarschijnlijk blijft zitten. Hij heeft nooit echt hoeven leren leren, maar komt daar nu niet meer mee weg. Dankzij medicatie is zijn concentratievermogen wel een stuk verbeterd.
Succes!
dinsdag 4 februari 2020 om 18:13
Ik herken veel van mijn eigen pubertijd. Rotzooi eten en alleen maar dromen boven mn boeken, beweren dat ik geleerd had en keihard falen op school. Ik begon op 1 havo/vwo, ging naar 2 mavo, bleef daar zitten heb toen mavo afgemaakt en daarna havo gedaan. Na blijven zitten ging eindelijk de knop om bij mij.
Voordeel van deze tijd: je ziet dat in magister dat het fout gaat. Dat is voor haar ook naar. Ik ging elke dag met buikpijn naar school, omdat ik wist dat ik niet goed voorbereid was. Ik zou er nu echt bovenop gaan zitten om haar te helpen. Huiswerk controleren, elke dag. Want dat is de helft van voorbereiding op een toets. Overhoren en samenvattingen/mindmaps laten maken van de stof die ze moet leren. Ze komt op mij over als een onzekere puber, druk op zoek naar haar plekje in de wereld. Dan is er soms geen ruimte voor iets anders en lukt zelfstandig leren zeker niet.
Rotzooi eten was op mijn middelbare school gemeengoed. Je gooide je boterhammen weg, en at dan broodjes kroket en snoep. Avondeten at ik minimaal en dan later op de avond berg boterhammen en chips.. is goed gekomen
Voordeel van deze tijd: je ziet dat in magister dat het fout gaat. Dat is voor haar ook naar. Ik ging elke dag met buikpijn naar school, omdat ik wist dat ik niet goed voorbereid was. Ik zou er nu echt bovenop gaan zitten om haar te helpen. Huiswerk controleren, elke dag. Want dat is de helft van voorbereiding op een toets. Overhoren en samenvattingen/mindmaps laten maken van de stof die ze moet leren. Ze komt op mij over als een onzekere puber, druk op zoek naar haar plekje in de wereld. Dan is er soms geen ruimte voor iets anders en lukt zelfstandig leren zeker niet.
Rotzooi eten was op mijn middelbare school gemeengoed. Je gooide je boterhammen weg, en at dan broodjes kroket en snoep. Avondeten at ik minimaal en dan later op de avond berg boterhammen en chips.. is goed gekomen

dinsdag 4 februari 2020 om 18:17
Ah wat rót.
Thordis, ik zou eens een goed boek lezen over HB, bijvoorbeeld van Kieboom. Een boek dat ook ingaat op de zijnskenmerken en onderwijs is die van haar met Einstein in de titel.
Als je daarna aan hb denkt, laat haar dan onderzoeken door een bureau daarin gespecialiseerd, dat als nodig ook breder kan onderzoeken.
Thordis, ik zou eens een goed boek lezen over HB, bijvoorbeeld van Kieboom. Een boek dat ook ingaat op de zijnskenmerken en onderwijs is die van haar met Einstein in de titel.
Als je daarna aan hb denkt, laat haar dan onderzoeken door een bureau daarin gespecialiseerd, dat als nodig ook breder kan onderzoeken.
•

dinsdag 4 februari 2020 om 20:03
Ik herken ook wel een beetje mijn zoon in dit verhaal. Is ook een slimme jongen, die een beetje aan het afzakken is en een ongelukkige indruk maakt. En ik hoor meer van dergelijke verhalen. Puber zijn is ontzettend lastig en in de huidige tijd, met alle social media, volgens mij nog veel lastiger dan in mijn jeugd. De verslavende werking van, in mijn zoon's geval youtube, is groot. Een echte oplossing heb ik ook niet echt: een deel van de oplossing ligt in groter groeien en hersenen, die volwassen worden, maar je wilt ook niet dat ze last blijven houden van dingen uit hun puberteit.
dinsdag 4 februari 2020 om 20:31
Hoe je je dochter beschrijft past perfect in het hoekje ADHD/HB (heeft veel overlap en je kan het ook beiden hebben) plus allergieklachten. Dat lijkt me de logische richting om verder te gaan zoeken.Th∅rdis schreef: ↑04-02-2020 13:00Die durf ik wel uit te sluiten, ASS. Ik word zelf onderzocht op ADHD over een aantal weken. Maar daar heb ik haar nooit van verdacht, maar misschien dat dat toch zou kunnen. Zoon wel, als ik door die molen ben en ik blijk dat te hebben dan kan hij er zo achteraan. Ik heb wel eens getwijfeld of ze niet hoogbegaafd was, basisschool ook. Maar nooit getest, want ze deed het best heel goed. En sociaal is ze heel sterk.