Kinderen
alle pijlers
Hoe straffen jullie je 4 jarige?
maandag 10 februari 2020 om 12:12
Ik was altijd van het niet straffen. Maar wat dan wel?
Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.
Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.
How lossen jullie dat op?
Wat dien jullie als je kind niet luistert? Waar ik moeite mee heb is het brutaal zijn vooral. Weigeren om op te ruimen als ze een bende heeft gemaakt.
Ik geloof niet echt in een time out zoals Jo Frost. Heb 1 keer voor 2 dagen haar tablet weggehaald maar daar leek ze niet van onder de indruk. Ze zei zelfs dat ze hem toch niet wil.
How lossen jullie dat op?
maandag 10 februari 2020 om 14:37
De vraag is hoe je ze dat leert. Door uit te gaan van angst 'kinderen manipuleren en ze moeten weten wie er de baas is' En dus straffen. Of vertrouwen 'een kind is van nature geneigd het goede te doen en wil graag meedoen' en het goede voorbeeld geven en in gesprek gaan. Kijken naar de behoefte achter het gedrag en daar een kind iets over leren.TijdvoorTaart schreef: ↑10-02-2020 14:33Nee, dat is de wereld niet. In de grote buitenwereld gelden consequenties voor bepaald gedrag, zowel sociaal als wettelijk. Het is dus belangrijk dat kinderen leren dat er consequenties zijn en (zodra ze verder kunnen denken dat hun eigen egoïstische impulsen) ook waarom die er zijn.
Maar goed, we gaan een beetje off topic. Vraag van TO was volgens mij niet óf je consequenties moest stellen, maar hoe.
maandag 10 februari 2020 om 14:40
Mijn oudste kind conditioneerde ik eigenlijk gewoon. Maar ze is een vrij braaf type dus dat ging eigenlijk heel makkelijk. De jongste is anders, brutaler, vrijer en heeft me aan het denken gezet mbt het 'waarom' van conditioneren. Ik ga er nu anders mee om, in de ogen van veel mensen waarschijnlijk 'softer' maar het werkt nu eenmaal beter. Niet alleen voor de jongste ook voor de oudste eigenlijk. Het is makkelijker voor haar om opener te zijn wanneer ik na een 'incident' vraag 'hee waarom doe je zo' ipv 'ik heb al een keer gezegd dat het niet mag, nog 1x en geen chocomel na het eten' of zoiets randoms.
Ik wil uiteindelijk dat ze mijn regels begrijpen. En andersom wanneer ze de pan uitflippen om iets normaals (aan tafel, handen wassen) wil ik ook graag snappen waarom. En soms is er niks en zijn ze gewoon drie, dwars en moe, en dat mag ook. Dan ga ik niet ineens steeds roepen van 'en jij mag geen hagelslag meer'.
Ik wil uiteindelijk dat ze mijn regels begrijpen. En andersom wanneer ze de pan uitflippen om iets normaals (aan tafel, handen wassen) wil ik ook graag snappen waarom. En soms is er niks en zijn ze gewoon drie, dwars en moe, en dat mag ook. Dan ga ik niet ineens steeds roepen van 'en jij mag geen hagelslag meer'.
maandag 10 februari 2020 om 14:51
Je moet niet alleen het negatieve lezen, ook dat je ze veel aandacht en liefde moet geven. Maar je mag er ook respect voor terug verwachten. En dat moet je kinderen bij leren zo goed als het kan. Als je bij je werkgever steeds nee zegt vlieg je ook snel de deur uit.
maandag 10 februari 2020 om 14:51
Oh, ja natuurlijk heeft optie twee de voorkeur, maar dat kan niet altijd. Zeker met een opstandige peuter/kleuter heb je gewoon niet genoeg uren in een dag om alles liefdevol uit te leggen. Soms moeten dingen en het kan ook geen kwaad om te leren dat er een autoriteit is. Ze moeten straks ook naar een juf, leraar, baas luisteren. Die gaat ze ook niet iedere keer geduldig uitleggen waarom ze moeten doen wat er gezegd wordt, als ze daar geen zin in hebben.DeKenau schreef: ↑10-02-2020 14:37De vraag is hoe je ze dat leert. Door uit te gaan van angst 'kinderen manipuleren en ze moeten weten wie er de baas is' En dus straffen. Of vertrouwen 'een kind is van nature geneigd het goede te doen en wil graag meedoen' en het goede voorbeeld geven en in gesprek gaan. Kijken naar de behoefte achter het gedrag en daar een kind iets over leren.
Ik ga regelmatig in gesprek met mijn kinderen, maar soms moet iets gewoon.
En ik straf ook zelden, maar laat ze kiezen; Wil je aan tafel, of wil je op de gang wachten tot we klaar zijn? Wil je zelf opruimen, of moet ik het in de vuilniszak doen? Wil je onderweg luisteren en zelf lopen, of wil je aan de hand?
Daarnaast is het met kleinere kinderen ook heel moeilijk om begrip te krijgen door uitleg, want die hebben nog een primitief brein. Ze zijn nog niet empathisch, ze denken nog niet aan behoeften van anderen, ze kunnen gevolgen nog niet overzien.
Om weer even de Efteling als voorbeeld te nemen: Kind was 3 en een beetje en wilde alles zien en doen. Ik was stom, want ik hield haar alleen maar tegen in haar lol. Wat kind niet kon overzien is dat als ik haar liet gaan en weg liet lopen, ze me later kwijt zou zijn. Nu zijn ze 4 en een beetje en snappen ze dat wel. Als ik ze dat nu uitleg zijn ze zich bewust van de gevolgen als ze weglopen en blijven ze dus makkelijker in mijn buurt. Zo groeit hun vrijheid en mijn vertrouwen, maar dat is er in het begin gewoon nog niet, dus ben ik strenger.
maandag 10 februari 2020 om 15:15
Evelienrose schreef: ↑10-02-2020 13:54Ja hopen dat de grote boze wereld (de maatschappij) later ook zo geduldig is met jullie koters
Tuurlijk is de maatschappij dat. Ik merk in mijn werk soms dat kinderen die thuis best zwaar gestraft worden het meest lastig zijn te bewegen het goede te doen.
Jongetje dat thuis gerust een week een verzonnen consequentie moet ondergaan voor ruzie met zijn zusje kan op school pas stoppen met ergens doorheen praten als er bedreigd wordt met straf.
maandag 10 februari 2020 om 16:17
Die ervaring heb ik ook!Andersom schreef: ↑10-02-2020 15:15Tuurlijk is de maatschappij dat. Ik merk in mijn werk soms dat kinderen die thuis best zwaar gestraft worden het meest lastig zijn te bewegen het goede te doen.
Jongetje dat thuis gerust een week een verzonnen consequentie moet ondergaan voor ruzie met zijn zusje kan op school pas stoppen met ergens doorheen praten als er bedreigd wordt met straf.
En ook dat kinderen van ouders die de hele tijd maar bezig zijn met grenzen, afspraken en regels, van nature mijn grenzen overschrijden. Zelfs als ik die grens aangeef (bij de rest van de wereld geef ik mijn grenzen niet echt aan, maar mensen voelen dat gewoon aan). Deze kinderen zijn gewend: als het niet KEIHARD en EXPLICIET wordt aangegeven met consequenties / straffen erop, dan is het dus géén grens.
maandag 10 februari 2020 om 16:19
ik zeg dan : als mama aan het praten is, dan praat je er niet tussendoor, dan wacht je even. Als het heeeel belangrijk is , dan moet je mama even aantikken, dan maak ik mijn zin af en kan ik met jou praten.-jolijn- schreef: ↑10-02-2020 13:23Ik hoorde als kind om de haverklap dat ik 'brutaal' was, maar ik snapte eigenlijk nooit wat daarmee precies bedoeld werd. Zelfde gold voor 'grote mond'. Geen idee wanneer je nu gewoon in gesprek was en wanneer je kennelijk brutaal was.
Ik vraag me af of andere kinderen dat wel goed begrepen/begrijpen.
Mijn kinderen zijn nooit brutaal en hebben nooit een grote mond. Denk ik. Want ik weet het nog steeds niet. Als ze het ergens niet mee eens zijn of iets graag net iets anders zouden willen doen, dan zie ik dat als zinvolle discussie.
Brutaal: ik benoem wat ik brutaal vind, dus ik vind dat woord niet netjes, ik vind dat je heel veel nare worden gebruikt, etc..
Ze hebben snel genoeg door wanneer ze gewoon nu mond moeten houden. Ik ben allergisch voor " mama mama mama mama mama mama " als ik in gesprek ben. Idem als ik aan de telefoon zit en er gewoon doorheen bleren. Dan zeg ik " zie je dat ik de telefoon vast heb en aan het praten ben ? Ja? Dan kan ik nu niet met je praten, dan moet je wachten, ik roep je wel als ik klaar ben" Uiteraard schat ik van te voren in of het gesprek nig lang gaat duren en of het nodig is dat ik het kind even te woord sta.
maandag 10 februari 2020 om 16:30
-jolijn- schreef: ↑10-02-2020 16:17Die ervaring heb ik ook!
En ook dat kinderen van ouders die de hele tijd maar bezig zijn met grenzen, afspraken en regels, van nature mijn grenzen overschrijden. Zelfs als ik die grens aangeef (bij de rest van de wereld geef ik mijn grenzen niet echt aan, maar mensen voelen dat gewoon aan). Deze kinderen zijn gewend: als het niet KEIHARD en EXPLICIET wordt aangegeven met consequenties / straffen erop, dan is het dus géén grens.
Dat ervaar ik ook. Maar ik weet niet of dat het gevolg is van de opvoeding of de oorzaak
Ik ken kinderen die van nature niet zo goed zijn in het aanvoelen van andermans grenzen tenzij die grens expliciet gecommuniceerd wordt, daaróm voeden hun ouders ze nogal behavioristisch op. Het omgekeerde zal vast ook voorkomen, maar het is niet altijd A komt door B. Soms is het B want A.
maandag 10 februari 2020 om 18:58
Hier geen straf.
Wel zitten er consequenties aan gedrag die logischerwijs zijn. Zoon weet bijvoorbeeld dat hij om half 8 naar bed moet en dat is eigenlijk vrij snel na het douchen. Dus als hij met tandenpoetsen er een hele drama toestand van maakt.. Prima, maar dan is er geen tijd meer voor een groot boek. Wel een kleintje.
We sluiten ook gewoon heel veel compromissen. En maken er spelletjes van. Of laten ze uitrazen en gaan daarna het gesprek aan.
Met eten doen we echt niet aan straffen. Bijv. Als er een toetje is (meestal niet), mogen ze die ook als ze verder niet goed eten. Meestal serveer ik het toetje ook gewoon bij het eten. Soms eten ze die dan eerst.
Wel zitten er consequenties aan gedrag die logischerwijs zijn. Zoon weet bijvoorbeeld dat hij om half 8 naar bed moet en dat is eigenlijk vrij snel na het douchen. Dus als hij met tandenpoetsen er een hele drama toestand van maakt.. Prima, maar dan is er geen tijd meer voor een groot boek. Wel een kleintje.
We sluiten ook gewoon heel veel compromissen. En maken er spelletjes van. Of laten ze uitrazen en gaan daarna het gesprek aan.
Met eten doen we echt niet aan straffen. Bijv. Als er een toetje is (meestal niet), mogen ze die ook als ze verder niet goed eten. Meestal serveer ik het toetje ook gewoon bij het eten. Soms eten ze die dan eerst.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:29
Nee, helemaal niet handig. Ze blijven maar op het scherm rammen om te swipen. Kan zo’n scherm niet goed tegen.sneeuwwitje80 schreef: ↑10-02-2020 12:28Ja! Dat is ook wel zo handig als ze bij de kleuterklas ook een laptop voor hun neus krijgen. Want ja daar werken ze mee bij de kleuters.
En muis(pad) snappen ze niks van. Je hebt er dus maar weinig aan.
dinsdag 11 februari 2020 om 20:58
Dat lag er aan. Dwarsliggen omdat voorgaande dagen druk waren of tegen ziek worden aan: dan maakte ik een deal. Jij doet alle gele blokjes/stiften/wat dan ook opruimen en mama de rode en blauwe.
Met klei en andere knutselspul nooit echt een probleem geweest: “Als je het laat liggen kan de hond het pakken en eten. Daar wordt hij ziek van”.
In de situatie ‘ik ben vier en al best een klier’: dan zette ik zijn timetimer op een half uur oid. Na dat halve uur ging ik stofzuigen/tafels afnemen/welk oppervlak bezaait was met troep en wat er dan nog aan speelspul zou liggen werd dan opgezogen en/of vies. En vies=weg.
Dat laatste werkte ook maar tot zes jaar, toen liet hij het alsnog liggen en zei dan vrolijk: “Fijn dat jij het voor mij hebt weggegooid want ik wilde het toch niet meer”. Maar met zes jaar ben je al wat verder, dan snap je wel dat jouw moeder echt geen zin heeft om dan een uur later gezellig een cake te staan bakken omdat jij dat zo leuk vindt, dan zegt die moeder ook ‘jammer de bammer maar nu ga ik fijn een boek lezen’.
Met klei en andere knutselspul nooit echt een probleem geweest: “Als je het laat liggen kan de hond het pakken en eten. Daar wordt hij ziek van”.
In de situatie ‘ik ben vier en al best een klier’: dan zette ik zijn timetimer op een half uur oid. Na dat halve uur ging ik stofzuigen/tafels afnemen/welk oppervlak bezaait was met troep en wat er dan nog aan speelspul zou liggen werd dan opgezogen en/of vies. En vies=weg.
Dat laatste werkte ook maar tot zes jaar, toen liet hij het alsnog liggen en zei dan vrolijk: “Fijn dat jij het voor mij hebt weggegooid want ik wilde het toch niet meer”. Maar met zes jaar ben je al wat verder, dan snap je wel dat jouw moeder echt geen zin heeft om dan een uur later gezellig een cake te staan bakken omdat jij dat zo leuk vindt, dan zegt die moeder ook ‘jammer de bammer maar nu ga ik fijn een boek lezen’.
dinsdag 11 februari 2020 om 21:33
Om (wederzijds!) respect aan te leren hoef je niet te straffen hoor. Integendeel. Ik leer mijn kind dat aan door het zelf voor te leven, dingen eruit te leggen en hem ook te respecteren.Evelienrose schreef: ↑10-02-2020 14:51Je moet niet alleen het negatieve lezen, ook dat je ze veel aandacht en liefde moet geven. Maar je mag er ook respect voor terug verwachten. En dat moet je kinderen bij leren zo goed als het kan. Als je bij je werkgever steeds nee zegt vlieg je ook snel de deur uit.
Mijn zoon heeft geen makkelijk karakter, maar het is werkelijk een dotje. Hij begrijpt prima wat normale omgangsvormen zijn en gedraagt zich ernaar.
•
dinsdag 11 februari 2020 om 21:58
Er bestaan al een tijdje laptops met touchscreens. Ze staan hier elke ochtend klaar voor ze in de kleuterklas van mijn dochter.
dinsdag 11 februari 2020 om 22:04
Gewoon. Jij ruimt NU je rommel op. Klaar. Geen gedreig met wegnemen van speeltjes, snoepjes of toetjes, want dat heeft er niks mee te maken. Gewoon eisen dat het gebeurt. JIJ bent de ouder en JIJ bepaalt en stelt de grenzen. Je kind is geen onderhandelingspartner. En zo lang je geen onredelijke eisen stelt, is er niks aan de hand.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 11 februari 2020 om 22:24
pejeka schreef: ↑11-02-2020 22:04Gewoon. Jij ruimt NU je rommel op. Klaar. Geen gedreig met wegnemen van speeltjes, snoepjes of toetjes, want dat heeft er niks mee te maken. Gewoon eisen dat het gebeurt. JIJ bent de ouder en JIJ bepaalt en stelt de grenzen. Je kind is geen onderhandelingspartner. En zo lang je geen onredelijke eisen stelt, is er niks aan de hand.
Was het maar zo simpel, wat te doen met de kleuter die het gewoon niet doet?
dinsdag 11 februari 2020 om 22:25
pejeka schreef: ↑11-02-2020 22:04Gewoon. Jij ruimt NU je rommel op. Klaar. Geen gedreig met wegnemen van speeltjes, snoepjes of toetjes, want dat heeft er niks mee te maken. Gewoon eisen dat het gebeurt. JIJ bent de ouder en JIJ bepaalt en stelt de grenzen. Je kind is geen onderhandelingspartner. En zo lang je geen onredelijke eisen stelt, is er niks aan de hand.
Was het maar zo simpel, wat te doen met de kleuter die het gewoon niet doet?
dinsdag 11 februari 2020 om 22:50
Ik hoor het mijn moeder nóg zeggen: ík ben de baas, en ík bepaal!
Oh, wat háatte ik dat als kind. Echt een diepe afkeer van zoveel onrechtvaardigheid. Nee, niet alle kinderen zijn zo te drillen. Maar daar snapt Pejeka vast geen bal van.
woensdag 12 februari 2020 om 04:19
En bij de kinderen die wel zo te drillen zijn is de vraag dan nog steeds óf je dat zou moeten willen én waarom je dat zo zou willen doen als er ook andere mogelijkheden zijn.
woensdag 12 februari 2020 om 06:55
Niet opruimen word hier vooraf ondervangen..
Hebben allemaal opbergbakken gekocht bij de action. Per soort in een bak gedaan, dus lego bij lego, auto´s bij auto´s etc. Mijn ervaring is dat kinderen veel leuker en fantasierijker met speelgoed spelen als het goed geordend is en niet alles door elkaar/teveel keus.
Sochtends mogen ze allebei 1 bak kiezen waar ze mee willen spelen, tussendoor mag er zeker geruild worden voor wat anders en dat doen ze ook zeker, maar eerst hun oude bak opruimen.
Ideaal, overzichtelijk, nooit geen zooi en voor kinderen heel makkelijk te begrijpen.
Hebben allemaal opbergbakken gekocht bij de action. Per soort in een bak gedaan, dus lego bij lego, auto´s bij auto´s etc. Mijn ervaring is dat kinderen veel leuker en fantasierijker met speelgoed spelen als het goed geordend is en niet alles door elkaar/teveel keus.
Sochtends mogen ze allebei 1 bak kiezen waar ze mee willen spelen, tussendoor mag er zeker geruild worden voor wat anders en dat doen ze ook zeker, maar eerst hun oude bak opruimen.
Ideaal, overzichtelijk, nooit geen zooi en voor kinderen heel makkelijk te begrijpen.
woensdag 12 februari 2020 om 07:37
woensdag 12 februari 2020 om 09:41
Er is werkelijk niets in mij wat zo met kinderen wil omgaan.
Maar het verbaast me dagelijks hoe reslectloos volwassenen tegen kinderen tekeergaan en dan ook écht denken dat ze daarmee iets goeds doen. Dat snap ik dus niet.
woensdag 12 februari 2020 om 09:44
Nou, dit dus. Zo waar, en voor mij zo logisch.Frizz schreef: ↑12-02-2020 07:37Dan moet ik meteen aan dit plaatje denken:
https://www.cartoonstock.com/cartoonvie ... ef=bstn894
woensdag 12 februari 2020 om 09:57
Ik snap het wél. Vanuit ratio dan. Het gros van de mensen is voorwaardelijk opgevoed, met straffen en belonen. De meeste consultatiebureaus en CJG’s zijn ook nog zo ouderwets ingesteld. Internet staat vol opgelegde straf/consequentie-tips.
Jij (en wat anderen hier) gaan dus niet met de stroom mee. Waarschijnlijk omdat je op je gevoel durft te vertrouwen en/of boeken/artikelen/onderzoeken hebt gelezen die jouw eigen visie bevestigen.
•
