Kinderen
alle pijlers
Hoe vaak een speelafspraak?
zondag 16 februari 2020 om 16:43
Hoe vaak hebben jullie kinderen speelafspraken in de week? En zeg je wel eens zonder goede reden 'nee'?
Mijn zoon van zeven heeft de mogelijkheid om elke dag te spelen en het liefst speelt hij thuis. Inmiddels hebben we een max van drie keer in de week omdat ik het anders te druk vind worden. Bepaalde vriendjes en zijn neefjes mogen wel altijd komen omdat die super zoet kunnen spelen. Verder kan hij lekker buiten spelen met kinderen uit de buurt.
Ik vind de meeste vriendjes van mijn zoon niet zo leuk. Ze zijn brutaal, trekken kastjes open, pakken zonder te vragen eten uit de koelkast, mijn jongste zoon is wel eens geslagen, kinderen zeuren, kunnen zich niet vermaken, bemoeien zich met mij, maken dingen stuk... Ik heb vaak het idee dat ik als politieagent overal bovenop moet zitten en word er moe van. Gang laten gaan is geen optie, dan gaan er echt dingen stuk.
Mijn zoon kan zichzelf altijd prima vermaken en vindt alles leuk en ben zelf dus meer in de weer wanneer een vriendje te spelen is dan wanneer hij alleen thuis is.
Nu is de vakantie hier weer begonnen en stond vanmorgen om 8.45 uur het eerste vriendje alweer op de deur te bonzen om te spelen. Vanmiddag hetzelfde vriendje die zichzelf dan door mijn voortuin wurmt (lees plantjes vertrapt etc) en dan door het raam gaat gluren om te kijken of iemand thuis is. Zijn ouders hebben een groot gezin en heb het idee dat ze die kinderen in het weekend graag erop uit sturen zodat zij rust hebben.
Ik heb het vriendje beide keren weer naar huis gestuurd omdat ik zelf ook een rustige dag wil, maar voel me dan ook weer flauw...
Hoe doen jullie dat? Hebben jullie vaste dagen of bepaalde vriendjes die je liever niet dagelijks in huis hebt?
Mijn zoon van zeven heeft de mogelijkheid om elke dag te spelen en het liefst speelt hij thuis. Inmiddels hebben we een max van drie keer in de week omdat ik het anders te druk vind worden. Bepaalde vriendjes en zijn neefjes mogen wel altijd komen omdat die super zoet kunnen spelen. Verder kan hij lekker buiten spelen met kinderen uit de buurt.
Ik vind de meeste vriendjes van mijn zoon niet zo leuk. Ze zijn brutaal, trekken kastjes open, pakken zonder te vragen eten uit de koelkast, mijn jongste zoon is wel eens geslagen, kinderen zeuren, kunnen zich niet vermaken, bemoeien zich met mij, maken dingen stuk... Ik heb vaak het idee dat ik als politieagent overal bovenop moet zitten en word er moe van. Gang laten gaan is geen optie, dan gaan er echt dingen stuk.
Mijn zoon kan zichzelf altijd prima vermaken en vindt alles leuk en ben zelf dus meer in de weer wanneer een vriendje te spelen is dan wanneer hij alleen thuis is.
Nu is de vakantie hier weer begonnen en stond vanmorgen om 8.45 uur het eerste vriendje alweer op de deur te bonzen om te spelen. Vanmiddag hetzelfde vriendje die zichzelf dan door mijn voortuin wurmt (lees plantjes vertrapt etc) en dan door het raam gaat gluren om te kijken of iemand thuis is. Zijn ouders hebben een groot gezin en heb het idee dat ze die kinderen in het weekend graag erop uit sturen zodat zij rust hebben.
Ik heb het vriendje beide keren weer naar huis gestuurd omdat ik zelf ook een rustige dag wil, maar voel me dan ook weer flauw...
Hoe doen jullie dat? Hebben jullie vaste dagen of bepaalde vriendjes die je liever niet dagelijks in huis hebt?
ohdeer wijzigde dit bericht op 16-02-2020 19:32
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.03% gewijzigd
woensdag 19 februari 2020 om 00:47
Ik ben huismoeder en ben echt bang dat ik straks dus constant van die vragen ga krijgen of ik even wil 'oppassen.' Laatst was er ook een hele discussie op Facebook over de stakende leraren. Toen had iemand als oplossing dat ouders dan om en om maar een paar kinderen in huis moeten nemen op de dagen dat er gestaakt wordt. Ja sorry maar ik moet er echt niet aan denken om een paar kinderen over de vloer te hebben de hele dag en dat ga ik dus ook echt niet doen. Ik kom al niet aan m'n rust toe met m'n eigen kinderen. Als dochter straks naar school gaat beperk ik dat ook tot max. 1x per week, als dat überhaupt mogelijk gaat zijn. De jongste slaapt namelijk nog 's middags en 1 van de honden accepteert niet iedereen.OhDeer schreef: ↑17-02-2020 10:56Ik heb hier wel een andere kijk op.
Andere ouders helpen doe ik met liefde en met regelmaat, maar wel alleen voor vrienden, zwagers en mijn broer en af en toe de buren wanneer ze erom vragen. Ik begrijp (ook als huismoeder trouwens) heel goed dat het soms fijn is om iets te doen zonder kinderen erbij, maar voel me niet geroepen om voor gratis oppas te spelen.
woensdag 19 februari 2020 om 01:00
Dertig jaar geleden had ieder gehucht zijn eigen basisschool. Mijn kind zit 8 kilometer verderop op school. Vele klasgenootjes wonen verder van school. En een 8- a 9-jarige laat je niet al los in het verkeer als ze daarvoor langs twee provinciale wegen (80 km p/u in theorie) moeten fietsen zonder apart fietspad. Laat staan jonger.
OT: zoon kan op woensdag- en vrijdagmiddag afspreken. Op dinsdag sport en op donderdag zit hij te chillen bij oma I met zijn nichtje. Op zaterdag fietst hij naar oma II om daar te gaan brunchen (bij oma zelf, Ikea of Intratuin, net waar oma’s pet naar staat). Oma I fietst hem met nichtje tegemoet, oma II is een veilige route. Op zondagen kan buurjongen gerust om komen lopen, net als op dinsdag namiddag tussen eten en sport, donderdagavond en vrijdagavond. Buurjongen is van de categorie ‘zou hem zo adopteren’.
Met moeders die een vruchtbare dumpgrond menen te hebben ontdekt (want onderwijs en dus schoolvakanties thuis): alleen als zoon trek heeft in het bijbehorende kind anders niet.
OT: zoon kan op woensdag- en vrijdagmiddag afspreken. Op dinsdag sport en op donderdag zit hij te chillen bij oma I met zijn nichtje. Op zaterdag fietst hij naar oma II om daar te gaan brunchen (bij oma zelf, Ikea of Intratuin, net waar oma’s pet naar staat). Oma I fietst hem met nichtje tegemoet, oma II is een veilige route. Op zondagen kan buurjongen gerust om komen lopen, net als op dinsdag namiddag tussen eten en sport, donderdagavond en vrijdagavond. Buurjongen is van de categorie ‘zou hem zo adopteren’.
Met moeders die een vruchtbare dumpgrond menen te hebben ontdekt (want onderwijs en dus schoolvakanties thuis): alleen als zoon trek heeft in het bijbehorende kind anders niet.
woensdag 19 februari 2020 om 06:14
Wat een gezeur.
Het enige verschil tussen mijn jeugd en nu, is de introductie van de term 'speelafspraak'!
Als je vroeger na school wilde afspreken met een vriend die verder weg woonde, dan werd ook eerst aan de ouders gevraagd of dat kon. Net als nu, het heette alleen nog geen speelafspraak.
Ook bij buurkinderen vroeg je bij binnenkomst netjes of je mocht komen spelen. Zelfs als ze een achterom-beleid hadden of er een touwtje uit de brievenbus hing, Als het mocht, werd je eerst naar huis gestuurd om je moeder te vertellen waar je zat. En dan vertelde je moeder hoe laat je thuis moest zijn. Ook dat is een afspraak, toch? Het werd alleen nog niet zo genoemd.
Het enige verschil tussen mijn jeugd en nu, is de introductie van de term 'speelafspraak'!
Als je vroeger na school wilde afspreken met een vriend die verder weg woonde, dan werd ook eerst aan de ouders gevraagd of dat kon. Net als nu, het heette alleen nog geen speelafspraak.
Ook bij buurkinderen vroeg je bij binnenkomst netjes of je mocht komen spelen. Zelfs als ze een achterom-beleid hadden of er een touwtje uit de brievenbus hing, Als het mocht, werd je eerst naar huis gestuurd om je moeder te vertellen waar je zat. En dan vertelde je moeder hoe laat je thuis moest zijn. Ook dat is een afspraak, toch? Het werd alleen nog niet zo genoemd.
woensdag 19 februari 2020 om 07:48
Hier twee kleine honden die niks doen maar wel blaffen wanneer iemand binnenkomt. Het vaalt me op dat letterlijk alle vriendjes en vriendinnetjes van de jongste "bang" zijn voor honden. Dus wanneer er iemand komt moet ik standaard de honden in hun bench in de bijkeuken zetten. Dat vinden de honden niet echt leuk.Suzan_1991 schreef: ↑19-02-2020 00:47Ik ben huismoeder en ben echt bang dat ik straks dus constant van die vragen ga krijgen of ik even wil 'oppassen.' Laatst was er ook een hele discussie op Facebook over de stakende leraren. Toen had iemand als oplossing dat ouders dan om en om maar een paar kinderen in huis moeten nemen op de dagen dat er gestaakt wordt. Ja sorry maar ik moet er echt niet aan denken om een paar kinderen over de vloer te hebben de hele dag en dat ga ik dus ook echt niet doen. Ik kom al niet aan m'n rust toe met m'n eigen kinderen. Als dochter straks naar school gaat beperk ik dat ook tot max. 1x per week, als dat überhaupt mogelijk gaat zijn. De jongste slaapt namelijk nog 's middags en 1 van de honden accepteert niet iedereen.
woensdag 19 februari 2020 om 08:13
Jaja.pejeka schreef: ↑18-02-2020 20:31Jij spreekt nu vooral over noodopvang: ouders hebben een noodgeval en hebben opvang nodig voor een kind. Tuurlijk fijn dat je dat doet, maar dat heeft niks met spontaan samen spelen te maken.
Toen ik kind was in de jaren '70, waren we vaak buiten met buurkinderen en soms begon het dao zomaar opeens te regenen, en dan nam je de buurkinderen mee naar huis voor een spelletje, of gingen we met de buurkinderen mee naar huis om met de nieuwe racebaan te spelen. Gewoon spontaan. Waren geen afspraken voor nodig. Of soms had je geen zin om buiten te spelen en dan speelde je binnen met je vriendjes, samen bouwen met Lego of wat dan ook. Ging ook gewoon spontaan. Waarom moet dat tegenwoordig op afspraak?
No shit sherlock. was een reactie op een andere reactie. Over niet hele middagen kinderen opvangen voor ouders die een middag wat anders wilde doen.
En naast deze noodopvang, helpen van ouders en kinderen hebben mijn kinderen speelafspraken.
Net als ik vroeger.
Omdat er geen wijken vol met kinderen rondhuppelen in mijn buurt. Vroeger niet en nu niet. Die reactie heb je al eerder gehad, vast ook wel gelezen.
En ja dan spelen ze ook met lego. En dat bedenken ze spontaan om 15.00 uur na school. Samen. Als het kan.
woensdag 19 februari 2020 om 08:22
Sowieso kun je natuurlijk niet voor andere ouders bepalen dat ze maar wat kinderen in huis moeten nemen, dat kan je onderling afspreken met ouders die dat zelf ook willen. Keerzijde is wel dat als je weigert mee te doen, dat anderen dan misschien ook jouw kind wat minder snel zullen opvangen, maar goed, daar zal je als thuisblijfmoeder geen last van hebben.Suzan_1991 schreef: ↑19-02-2020 00:47Ik ben huismoeder en ben echt bang dat ik straks dus constant van die vragen ga krijgen of ik even wil 'oppassen.' Laatst was er ook een hele discussie op Facebook over de stakende leraren. Toen had iemand als oplossing dat ouders dan om en om maar een paar kinderen in huis moeten nemen op de dagen dat er gestaakt wordt. Ja sorry maar ik moet er echt niet aan denken om een paar kinderen over de vloer te hebben de hele dag en dat ga ik dus ook echt niet doen. Ik kom al niet aan m'n rust toe met m'n eigen kinderen. Als dochter straks naar school gaat beperk ik dat ook tot max. 1x per week, als dat überhaupt mogelijk gaat zijn. De jongste slaapt namelijk nog 's middags en 1 van de honden accepteert niet iedereen.
Hoe het met speelafspraakjes gaat als je dochter naar school gaat zou ik gewoon even afwachten, misschien slaapt de jongste dan niet meer 's middags en vind je een oplossing voor die honden. Het is je goed recht om die speelafspraakjes te beperken, dus misschien gaat het inderdaad zoals jij nu zegt, maar misschien kom je wel tot de ontdekking dat je haar niet vier van de vijf keer nee wil verkopen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 19 februari 2020 om 08:26
Nogmaals, Pejeka begrijpt denk ik niet dat alleen de term is veranderd. Als je vroeger na schooltijd of als het ineens ging regenen, bij een vriendje wilde spelen, was dat echt wel na toestemming van de ouders (meestal de moeders). Je kreeg namelijk ongelooflijk op je donder als je moeder de hele buurt af moest zoeken omdat ze niet wist dat je 'spontaan' bij Jelle op zolder een hut aan het bouwen was.
Pejeka denkt graag dat het vroeger allemaal huppelend en spontaan ging, maar hij vergeet voor het gemak dat er ook toen weldegelijk werd afgesproken waar je uithing en wanneer je weer naar huis moest.
Pejeka denkt graag dat het vroeger allemaal huppelend en spontaan ging, maar hij vergeet voor het gemak dat er ook toen weldegelijk werd afgesproken waar je uithing en wanneer je weer naar huis moest.
woensdag 19 februari 2020 om 09:06
Dat weet ik niet. Misschien zitten ouders er teveel bovenop. Of zijn er minder kinderen. Of zijn er minder (veilige/leuke) plekken om te spelen. Of hebben de kinderen andere interesses gekregen dan buitenspelen.
Moeders met hele jonge kinderen (jonger dan vier) treffen overigens ook niemand aan als ze met hun kind in een speeltuintje gaan zitten en hun kind aldaar hun gang laten gaan. Dus kennelijk "leren" kinderen het al op jonge leeftijd niet om (zelf) naar buiten te gaan en doen ze dat als ze groter zijn in hun eigen tijd ook niet meer en is "buiten spelen" vooral iets van het schoolplein ofzo. Voor mijn kinderen is het buiten spelen nou eenmaal veel leuker als er ook andere kinderen buiten zijn dus doen ze dat nu alleen nog maar op school.
woensdag 19 februari 2020 om 09:14
En 35 jaar geleden ging het inderdaad ook op afspraak. Ik kon niet "zomaar" om 15.15 besluiten niet naar huis te lopen/fietsen maar spontaan met Annemarie mee te lopen naar huis. Ik heb dat overigens wel ooit gedaan, tussen de middag, dat ik dacht: ik ga gewoon bij Annemarie eten. En dat mijn moeder in paniek stond te wachten bij het hek om mij (kleuterleeftijd) op te halen en andere moeders vroeg of ze mij gezien hadden en dat een andere moeder inderdaad gezien had dat ik een andere kant opgelopen was met iemand mee naar huis.
Ook toen was het gebruikelijk dat je die dingen afsprak. En vaak werd tussen de middag onderling dan even geregeld wie er 's middags bij wie ging spelen. Zeker kinderen in de leeftijd die opgehaald moesten worden.
Wat wel klopt is dat er meer kinderen (die na school gewoon naar huis gingen) na een glaasje ranja en een koekje daarna allemaal naar buiten gingen, spelen op een veldje en dergelijke. Al ken ik dat vooral van de kinderen die in de woonwijk rondom school woonden, ik woonde in het dorpscentrum en daar zag ik geen kinderen buiten spelen, wel hangjeugd. Buiten spelen kon in eigen tuin wel al zat ik dan het liefst in een tuinstoel te lezen.
Ook toen was het gebruikelijk dat je die dingen afsprak. En vaak werd tussen de middag onderling dan even geregeld wie er 's middags bij wie ging spelen. Zeker kinderen in de leeftijd die opgehaald moesten worden.
Wat wel klopt is dat er meer kinderen (die na school gewoon naar huis gingen) na een glaasje ranja en een koekje daarna allemaal naar buiten gingen, spelen op een veldje en dergelijke. Al ken ik dat vooral van de kinderen die in de woonwijk rondom school woonden, ik woonde in het dorpscentrum en daar zag ik geen kinderen buiten spelen, wel hangjeugd. Buiten spelen kon in eigen tuin wel al zat ik dan het liefst in een tuinstoel te lezen.
woensdag 19 februari 2020 om 09:40
Er waren wel kinderen in de buurt bij wie ik spontaan kon gaan spelen, maar dan had ik me na schooltijd wel eerst gemeld bij mijn ouders of - als zij werkten - bij mijn oma. Daarna kon ik buiten gaan spelen en dan hoefden we niet steeds te zeggen bij wie van ons we eventueel naar binnen gingen, als we allemaal maar om half zes thuis waren. Als we een hele middag bij een kind waren dat mijn ouders niet kenden, had ik het waarschijnlijk wel even moeten zeggen. Meteen uit school mee met een kind zonder te melden mocht echt niet. Het was niet dat ik 's ochtends naar school ging en dat mijn ouders zoiets hadden van: we zien je wel weer verschijnen. Er was echt wel een contactmoment na school.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 19 februari 2020 om 09:45
Hier zijn speelafspraakjes trouwens altijd op woensdagmiddag en dat wordt soms zelfs dagen van te voren al geregeld. Ik weet niet precies waar het verschil nu in zit met mij vroeger. Onze school was ook om 15:15 uit en dan ging ik dus wel eens met iemand mee naar huis (of nam iemand mee naar mijn huis). School van mijn kinderen heeft vergelijkbare eindtijd maar toch lijkt het allemaal net te kort voor een. speelafspraak. Of dat is mijn tijdsbesef als ouder.
woensdag 19 februari 2020 om 09:50
Je veralgemeniseert het een beetje... Het gaat hier om een specifiek groepje kinderen. Ik denk dat de meeste mensen het gedrag niet herkennen en ook niet acceptabel vinden.pejeka schreef: ↑16-02-2020 16:48Sorry, maar wat voor onopgevoed volk is dat dan, die kinderen, dat ze bij jou kasten open trekken, zelf dingen pakken, dingen stuk maken, enz.? Voeden ouders hun kinderen niet meer op dan? Ik ging vroeger ook vaak bij een vriendje spelen, en dan kreeg je een glaasje limonade en een snoepje, maar je ging het niet zelf pakken. Laat staan dat je kasten open ging doen of dingen vernielen.
Ik heb het zelf nooit meegemaakt hier, terwijl er toch wel vaak kinderen kwamen spelen. Dus ja, ouders voeden hun kinderen nog steeds op.
woensdag 19 februari 2020 om 09:51
Bij ons verschilde dat een beetje per ouder. De ene vond het prima om spontaan af te spreken, de ander plande het liever ruim van tevoren. Op een gegeven moment wist je dat ook wel een beetje. Nu gaat het meestal wel spontaan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 19 februari 2020 om 19:14
Zo was het bij ons thuis ook. Als je van tevoren had gezegd dat je na schooltijd direct met een vriendje mee naar huis ging (en mijn ouders kenden dat vriendje omdat hij ook wel eens bij ons thuis was geweest), dan was dat OK, maar inderdaad tussen half zes en zes uur thuis. Als het idee spontaan opkwam, dan meldde je je eerst thuis na school en vertelde dan waar je was en met wie.Susan schreef: ↑19-02-2020 09:40Er waren wel kinderen in de buurt bij wie ik spontaan kon gaan spelen, maar dan had ik me na schooltijd wel eerst gemeld bij mijn ouders of - als zij werkten - bij mijn oma. Daarna kon ik buiten gaan spelen en dan hoefden we niet steeds te zeggen bij wie van ons we eventueel naar binnen gingen, als we allemaal maar om half zes thuis waren. Als we een hele middag bij een kind waren dat mijn ouders niet kenden, had ik het waarschijnlijk wel even moeten zeggen. Meteen uit school mee met een kind zonder te melden mocht echt niet. Het was niet dat ik 's ochtends naar school ging en dat mijn ouders zoiets hadden van: we zien je wel weer verschijnen. Er was echt wel een contactmoment na school.
Bij kinderen in de buurt was het makkelijker, dat waren meestal buurkinderen en als je dan even genoeg had van het buiten spelen, ging je soms even mee naar binnen om een spelletje te doen. Maar dan zat je hooguit een handvol huizen verderop en je was weer op tijd thuis, daara zorgden de ouders van je buurtvriendje dan wel voor.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 19 februari 2020 om 19:23
En zo gaat het dus vaak nog steeds.pejeka schreef: ↑19-02-2020 19:14Zo was het bij ons thuis ook. Als je van tevoren had gezegd dat je na schooltijd direct met een vriendje mee naar huis ging (en mijn ouders kenden dat vriendje omdat hij ook wel eens bij ons thuis was geweest), dan was dat OK, maar inderdaad tussen half zes en zes uur thuis. Als het idee spontaan opkwam, dan meldde je je eerst thuis na school en vertelde dan waar je was en met wie.
Bij kinderen in de buurt was het makkelijker, dat waren meestal buurkinderen en als je dan even genoeg had van het buiten spelen, ging je soms even mee naar binnen om een spelletje te doen. Maar dan zat je hooguit een handvol huizen verderop en je was weer op tijd thuis, daara zorgden de ouders van je buurtvriendje dan wel voor.
woensdag 19 februari 2020 om 19:28
Goed te horen. Maar waar komt dan het concept "speelafspraken" vandaan? Heb ik echt nooit gekend vroeger, een speelafspraak. Alles ging min of meer losvast en spontaan, met wie je speelde en wanneer. Had nooit een agenda met "speelafspraken", of dat mijn ouders zeiden: "Pejeka, houd je er rekening mee, voor vandaag staat er een speelafspraak met Harry, dus zorg je dat je om 1600 uur aanwezig bent?"
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 19 februari 2020 om 19:35
Zoals hierboven meermalen vermeld, is het dus alleen het woord dat kennelijk vroeger niet werd gebruikt, maar is er verder weinig veranderd. Het gaat hier net zo los-vast als je beschrijft en mijn kinderen hebben zeker geen agenda voor speelafspraken.pejeka schreef: ↑19-02-2020 19:28Goed te horen. Maar waar komt dan het concept "speelafspraken" vandaan? Heb ik echt nooit gekend vroeger, een speelafspraak. Alles ging min of meer losvast en spontaan, met wie je speelde en wanneer. Had nooit een agenda met "speelafspraken", of dat mijn ouders zeiden: "Pejeka, houd je er rekening mee, voor vandaag staat er een speelafspraak met Harry, dus zorg je dat je om 1600 uur aanwezig bent?"
woensdag 19 februari 2020 om 19:49
Ik quote jouzelf even:pejeka schreef: ↑19-02-2020 19:28Goed te horen. Maar waar komt dan het concept "speelafspraken" vandaan? Heb ik echt nooit gekend vroeger, een speelafspraak. Alles ging min of meer losvast en spontaan, met wie je speelde en wanneer. Had nooit een agenda met "speelafspraken", of dat mijn ouders zeiden: "Pejeka, houd je er rekening mee, voor vandaag staat er een speelafspraak met Harry, dus zorg je dat je om 1600 uur aanwezig bent?"
"Als je van tevoren had gezegd dat je na schooltijd direct met een vriendje mee naar huis ging (en mijn ouders kenden dat vriendje omdat hij ook wel eens bij ons thuis was geweest), dan was dat OK, maar inderdaad tussen half zes en zes uur thuis. Als het idee spontaan opkwam, dan meldde je je eerst thuis na school en vertelde dan waar je was en met wie."
Dát zijn nou speelafspraken. Had jij zelf dus ook gewoon.
woensdag 19 februari 2020 om 20:42
Misschien ben ik op het verkeerde been gezet door de term "speelafspraken", want dat doet denken aan dingen die (langer) van tevoren afgesproken worden en in een agenda gezet. Ik ken die term ook niet van vroeger. Dus vandaar.justagirly schreef: ↑19-02-2020 20:11Het gaat niet per agenda Pejeka, lees even terug. Uit school wordt er wat afgesproken. That's it.
Of een uitnodiging voor een kinderfeestje, die krijg je natuurlijk wel vantevoren.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 19 februari 2020 om 20:53
Begrijp ik goed dat geen van je kinderen nu al op school zit? Het kan goed zijn dat je straks heel verrast gaat zijn, ik vond speelafspraakjes (zeker na het eerste kleuterjaar) een verademing. Als mijn kinderen vriendjes hebben, kom ik namelijk juist veel meer aan m'n rust/eigen dingen toe dan wanneer ze geen vriendjes hebben. Daarnaast is het ook heerlijk als ze bij andere vriendjes gaan spelen. Hetzij omdat ik dan (meestal onverwacht) helemaal alleen ben maar zeker ook omdat ik dan soms een middag met een van de twee alleen heb, wat iedereen altijd een feestje vindt. Om dat te kunnen hebben, moet je natuurlijk af en toe ook kinderen bij jou laten komen.Suzan_1991 schreef: ↑19-02-2020 00:47Ik ben huismoeder en ben echt bang dat ik straks dus constant van die vragen ga krijgen of ik even wil 'oppassen.' Laatst was er ook een hele discussie op Facebook over de stakende leraren. Toen had iemand als oplossing dat ouders dan om en om maar een paar kinderen in huis moeten nemen op de dagen dat er gestaakt wordt. Ja sorry maar ik moet er echt niet aan denken om een paar kinderen over de vloer te hebben de hele dag en dat ga ik dus ook echt niet doen. Ik kom al niet aan m'n rust toe met m'n eigen kinderen. Als dochter straks naar school gaat beperk ik dat ook tot max. 1x per week, als dat überhaupt mogelijk gaat zijn. De jongste slaapt namelijk nog 's middags en 1 van de honden accepteert niet iedereen.
Van honden heb ik geen verstand. Als dat echt in de weg zou kunnen zitten, zou ik daarvoor vast een oplossing bedenken.
donderdag 20 februari 2020 om 10:03
Hier ook.Kastanjez schreef: ↑19-02-2020 20:53Begrijp ik goed dat geen van je kinderen nu al op school zit? Het kan goed zijn dat je straks heel verrast gaat zijn, ik vond speelafspraakjes (zeker na het eerste kleuterjaar) een verademing. Als mijn kinderen vriendjes hebben, kom ik namelijk juist veel meer aan m'n rust/eigen dingen toe dan wanneer ze geen vriendjes hebben. Daarnaast is het ook heerlijk als ze bij andere vriendjes gaan spelen. Hetzij omdat ik dan (meestal onverwacht) helemaal alleen ben maar zeker ook omdat ik dan soms een middag met een van de twee alleen heb, wat iedereen altijd een feestje vindt. Om dat te kunnen hebben, moet je natuurlijk af en toe ook kinderen bij jou laten komen.
Van honden heb ik geen verstand. Als dat echt in de weg zou kunnen zitten, zou ik daarvoor vast een oplossing bedenken.
Ik vind speel afspraken fijn. Mijn dochter is heel sociaal en als ze de hele middag met een vriendje kletst kletst ze niet de hele middag met mij. Heb er geen omkijken naar als er vriendjes spelen.
donderdag 20 februari 2020 om 10:10
Ik heb dat ook wel meegemaakt, maar met name toen ze jonger was. Sommige ouders waren niet zo in de gelegenheid om spontaan af te spreken omdat veel middagen al volgepland waren. Ook goed, plannen we het van tevoren in. Nu ze in groep 6 zit, gebeurt dat minder en is het vrijwel altijd spontaan.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 20 februari 2020 om 10:10
appeltjeitje schreef: ↑20-02-2020 10:03Hier ook.
Ik vind speel afspraken fijn. Mijn dochter is heel sociaal en als ze de hele middag met een vriendje kletst kletst ze niet de hele middag met mij. Heb er geen omkijken naar als er vriendjes spelen.
