Kleuter verveelt zich structureel

Onze dochter van 5 verveelt zich. En op zich is je vervelen niet erg, daar word je creatief van enzo. Behalve als je dag in dag uit je je uren per dag verveelt en die creativiteit nog altijd simpelweg niet komt. Als dochter niet geëntertaind wordt door ons, door andere kinderen of door een beeldscherm, verveelt ze zich bijna altijd. Gevolg is dat ze negatieve aandacht gaat vragen, aan ons als ouders, aan haar grote broer en haar kleine zusje, het ruzie oplevert met haar broer en energie vreet van iedereen. We hoopten lange tijd dat het een fase was (met onze zoon ook meegemaakt toen hij peuter was) en ze in de loop van de tijd zou groeien in het zelf spelen en in creativiteit en fantasie. Maar we zien bij haar eigenlijk helemaal geen ontwikkeling hierin.

Dochter vindt heel veel speelgoed waar haar leeftijdsgenootjes dol op zijn niet leuk. Zet een bak Playmobil, Lego, Kapla, een keukentje, poppenhuis, smartgame of knutselspullen voor haar neer en ze doet er niks mee. Ze lijkt soms de creativiteit te missen om er iets mee te verzinnen. Ook als we haar proberen op weg te helpen of een voorbeeld laten zien dan komt ze daar niet echt verder mee. Als ze 5 minuten ergens echt mee speelt dan staan we bij wijze van spreken al te juichen.

Wat dochter wel heel leuk vindt is voorgelezen worden en samen een spelletje doen. Dat doen we dan ook vaak, maar kunnen en willen we niet de hele dag. Ze leeft ook op van eropuit gaan, vooral als het iets met dieren is of een (binnen- of buiten-)speeltuin. Dat doen we ook wel eens, maar niet continu natuurlijk. Ze zit 1 uur per week op een sportclubje (en staat op de wachtlijst voor zwemles) en gaat 2 middagen per week naar de BSO. Op de BSO en bij het vrij spelen op school is het probleem ook wel aanwezig, maar kan ze aanhaken bij kinderen die voor en met haar spelen en dan gaat het nog wel. Thuis probeert ze vaak aan te haken bij haar broer. Als hij bijv. een hut maakt van kussens en dekens of stunts uithaalt op de gymmat dan vindt ze dat leuk en doet ze mee, maar dat levert ook vaak ruzie op omdat zoon niet continu gehinderd wil worden door zijn zusje die de dingen vaak niet kan of wil zoals hij.

Verder houdt ze van springen op een springkussen of trampoline (we overwegen een trampoline in de tuin, er zal wel alleen maar een heel kleine passen) en van in de zandbak rommelen. Voor haar verjaardag heeft ze kinetisch zand gekregen, dat leek ons gezien die zandbak een gouden greep, maar na 1 a 2 weken is de nieuwigheid eraf en wil ze er niet meer mee spelen. Afgelopen jaar heeft ze veel met Tiptoi boeken gespeeld, door de pratende pen wordt je daarbij ook voorgelezen/geëntertaind en dat sloeg erg aan. Maar inmiddels kent ze die boeken zo’n beetje uit haar hoofd en is de lol daar ook weer af.

We proberen haar structuur te geven door bijv. een vast moment van zelf spelen op de dag (uurtje na de lunch) en regelmatig aan te geven hoe lang een zelf-speel-moment zal duren (bijv. zolang ik de was aan het ophangen ben, op mbv van een kookwekker die lijkt op een Time Timer, waarbij je visueel ziet hoeveel tijd er nog over is). Maar dit lijkt haar vooral houvast te geven in hoe lang het verveel-moment nog duurt dan dat het haar stimuleert tot leuk iets gaan doen. Aan de hoeveelheid speelgoed lijkt het niet te liggen. Zowel thuis, waar we ruim genoeg speelgoed hebben, als wanneer we op vakantie zijn en maar een paar dingen mee hebben, speelt ze niet.

We worden er onderhand een beetje moedeloos van. Dit is iets wat al jaren speelt, dus geen korte fase. Er ontstaat door haar gedrag veel ruzie met haar broer, wij worden gek van haar geclaim en het vragen van negatieve aandacht en voor haarzelf lijkt me het ook slopend.

Ik ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen en of ze tips hebben. Is dit uitzonderlijk voor een kind van 5 of komt het veel vaker voor? Kun je er iets aan verbeteren, of is het een kwestie van afwachten en zal het beter gaan als ze ouder is, of moeten we maar accepteren dat ze gewoon zo in elkaar zit?

Mevrouw75 schreef: ↑

24-02-2020 13:14

Sprookjes van de Efteling. Ook op YouTube te vinden. Die zorgden voor mijn rustpunt. Kind in bad en daar sprookjes luisteren.

Dank je! Ga ik opzoeken.

nootboek schreef: ↑

24-02-2020 13:21

Korte luisterverhalen zonder boek om mee te beginnen? We hadden een cd van dikkie dik, dat zijn echt verhaaltjes van 5 zinnen, precies genoeg om de aandacht van een peuter vast te houden. Daarna 'Balotje' - de boeken hadden we al gelezen, dus makkelijker te visualiseren voor t kind, ook al zit er geen boekje meer bij. Zo zijn er heel veel boeken die je eerst zou kunnen vooelezen en daarna als luusterverhaal kunt aanbieden. Sindsdien zijn de luisterverhalen hier zo ingeburgerd dat het ze niet meer uitmaakt dat het alleen luisteren is, zonder boek.

Ja, goede tip. Ik denk dat we te moeilijk ingestoken hebben, mede om het voor onze 7-jarige ook interessant te maken. Maar dat valt natuurlijk niet altijd allemaal te verenigen. De luisterboeken die we geprobeerd hebben waren Pluk van de Petteflat, verhalen van de Boze Heks, een voor de kinderen onbekend prentenboek met liedjes, een boek van Roald Dahl en nog een Roald Dahl-achtig boek. Ik denk dat dat allemaal te lang en/of te hoog gegrepen was. Ik ga zoeken naar iets simpelers. En als afwisseling 100x dezelfde kinder cd met liedjes die ze mee kan zingen, dat vindt ze ook leuk.

Mevrouw75 schreef: ↑

24-02-2020 13:22

50x hetzelfde filmpje is wel een beetje normaal.
Kind hier heeft een boek over het menselijk lichaam voor kinderen van 9 ofzo. Daar kan ze wel veel en lang naar kijken.

Welk boek is dat? Dochter is zeer geïnteresseerd in het menselijk lichaam en wil later graag dokter worden, maar onze bibliotheek heeft niet zoveel.

Dubbeljus schreef: ↑

24-02-2020 13:27

Waarom moet je daarbij zijn?
Als ze dan eindelijk iets wel leuk vindt dan is het voor je eigen rust wel handig om het dan ook te faciliteren. Dus of wel de tijd maken om met haar die dingen te doen of te zorgen voor een afgebakend stuk tuin bijvoorbeeld of 2 ramen waar ze zelf lekker alles binnen mag doen. Dan hoef je er niet bij te blijven de hele tijd. Maar als je op alles ‘nee’ zegt en alleen maar ‘stilzit/concentratie’ spelen aanbiedt... dan gaat het toch niet werken? Wat wil je precies? Dat je kind dus wel dat gaat doen wat jou goed past?

Omdat ze anders met de tuinslang in onze postzegeltuin de poes van de buurman / buurman zelf nat spuit of minstens één groot waterballet aanricht, omdat ze met de snoeischaar in haar vingers kan knippen, omdat als zij de ramen wast het er daarna erger uitziet als voorheen en ik weinig zin heb om er nog eens achteraan te gaan zemen? Omdat haar broer dit soort dingen geheid ook wil als ik het aanbiedt en het een grote ruzie wordt (heel fijn met een tuinslang en snoeischaar...). Dat soort dingen.

Je doet nu net alsof ze niks mag en alleen maar stil mag zitten van mij. Maar ze mag lekker koprollen op de gymmat, rauschen op de bank, hutten maken met kussens en dekens, dansen in de kamer, fietsen, steppen op skippyballen op het plein, hinkelen, schommelen of in de zandbak in de tuin, takken zoeken in de bosjes, etc etc.

Het enige wat ik niet kan/wil is haar dingen aanbieden waarin ik veelvuldig moet faciliteren en waarbij ik steeds bij moet zijn of op moet letten. Af en toe kan dat wel en doe ik dat ook wel, maar niet continu. Ze heeft nog een broer en een dreumeszusje (die eenkennig is en ik niet alleen kan laten) en ik heb zelf geen energie om 12 uur per dag volledig ten dienste van de kinderen te staan. En geen zin ook trouwens. Ik ben er zelf ook nog.

VGM1980 schreef: ↑

24-02-2020 13:28

kan het zijn dat ze te veel keuze heeft? hier gaan ze wel spelen als er 3 soorten speel-mogelijkheden zijn maar hebben ze er tig, dan wordt er nergens mee gespeeld.

Zie de OP (hij is lang, dus ik snap als je eroverheen gelezen hebt): op vakantie nemen we 3 soorten speel-mogelijkheden mee en speelt ze nog steeds niet. Dus ik denk niet dat dat het is.

Dubbeljus schreef: ↑

24-02-2020 13:36

Als ze de zandbak zo leuk vindt, waarom dan niet elke dag in de zandbak? Doen die van mij ook, zelfs als het regent. Gewoon goed pak aan, dan kan alles.

Dat mag van mij hoor. Maar ze vindt het ook weer niet zo leuk dat ze dat altijd maar wil en zeker niet als het regent. Het is alleen een voorbeeld van iets wat ze vaak wel eens een half uurtje leuk vindt.

dianaf schreef: ↑

24-02-2020 13:44

Is dat misschien iets waar je iets mee zou moeten? Dat ze het snel opgeeft? Of is dat meer dat wanneer iets haar eigen inbreng vereist? Maar als ze iets wel begrijpt dat ze het wel lang volhoudt?

Ja, daar zijn wij en haar juf op school ook wel mee bezig. Ze roept heel vaak dat ze iets niet kan, dat wij het maar voor haar moeten doen, kiest op school altijd meteen voor het makkelijkste en gaat uitdaging uit de weg. Maar ja, dan is het weer saai, dus ook dan houdt ze het niet lang vol. Het is bij haar een héél dun lijntje wat ze wel aandurft maar nog wel voldoening geeft. Dat lijntje kunnen wij al vaak niet vinden, laat staan zijzelf. We zijn ermee bezig om haar meer durf en zelfvertrouwen te geven om dingen te proberen (niet zomaar iets voor haar doen als ze het zelf zou kunnen, mantra's als 'van proberen kun je leren' en 'je kunt het NOG niet'), maar dat is een heel proces.

Luci_Morgenster schreef: ↑

24-02-2020 13:45

EEn 2e hands WII en 2ehandspellen? Hebben wij ook.
Ik heb wel wat sites voor je als je wil, ben je voor 100 euro klaar.

Ja, ik denk dat dat een heel goede is! Als je sites hebt buiten Marktplaats waar je goede spullen kunt kopen dan houd ik me aanbevolen.

watdachtjehiervan schreef: ↑

24-02-2020 14:07

Houdt ze van knutselen? Kleiën, strijkkralen, glitters of iets dergelijks?

Kleien en verven: met vlagen.
Strijkkralen: nee. Ze houdt van frutselen met haar vingers, maar dan weer niet van het precisiewerk van strijkkralen. Ook niet van maxi strijkkralen.
Glitters: met glitterlijm een vel papier vol smeren vindt ze soms wel leuk. In 1 minuut klaar. Verder weet ze niet zo goed wat ze ermee moet.

Het lastige met knutselen bij haar is dat als we haar vrij laten ze niet weet wat ze moet, maar als je haar een duidelijke opdracht of voorbeeld geeft ze meteen vindt dat ze het niet (zelf) kan. Dan zit ze continu te zeuren dat ik het moet doen.

Andersom schreef: ↑

24-02-2020 14:08

Ik weet niet of het aangeboren is, wel dat ik het inzette bij mijn kind dat zich slecht kon vermaken. Ik ging iets doen, gewoon voor mezelf, dan kwam zij vragen wat ik deed en of ze mee mocht doen. Dan maakten we wel een afspraak dat het afgemaakt werd. En dat ze er ook aan zou kunnen werken als ze zich verveelde. Dat al die mooie spullen dus wel echt ergens voort gebruikt moesten worden.

Borduren, vilten beestjes maken, pompons maken en daar weer beestjes van maken.

Zou misschien wel werken ja. Dan hoop ik wel dat ze dat op een gegeven moment ook zonder mij wil doen, want zo'n knutseltype ben ik zelf helemaal niet. Maar wie weet opent het nieuwe perspectieven. Ik herinner me van een ander topic ook ideeën van jouw kant over dit soort knutseldingen, is weer eens wat anders dan klei, papier, lijm en stiften.

Bloemenzee schreef: ↑

24-02-2020 14:15

Zou ze kunnen vertellen wat ze leuk vindt om te doen? En dan niet op een verveelmoment zelf, maar op een moment dat je even rustig met haar gaat samen zitten.
Of vragen waarom ze zo snel klaar is met de dingen waar ze zich maar even mee vermaakt.

Misschien dat je dan tot iets komt. Tot de kern. Of tot een lijstje (of grabbelpot) met dingen die ze kan doen als ze zich verveeld.

Poeh, ik kan het haar zeker vragen, maar ik denk niet dat er veel uitkomt. Zulke zelfreflectie heeft ze volgens mij nog niet, zeker bij die tweede vraag. Een grabbelpot waar ze zelf 10 dingen voor mag verzinnen vind ik wel een leuk idee, maar ik denk dat ze deels misschien wel dingen verzint die ze eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt. (Maar goed, ik knijp mijn ogen dan wel een beetje dicht als ze een briefje terugstopt en een andere pakt.)

Nouschi schreef: ↑

24-02-2020 14:26

Heeft ze 'Dokter Bibber' al?

Nee, nog niet. Ik dacht dat dat een gezelsschapsspel was, kun je dat ook in je eentje doen? Ze heeft wel een Tiptoi spel over het lichaam trouwens, dat kun je zowel in je eentje spelen als samen, maar ze wil het alleen maar samen doen.

coravanmora schreef: ↑

24-02-2020 14:39

Eigenlijk wilde mij kind vooral voor vol aangezien worden en dat uitte zich al heel erg jong.

Dat is het bij mijn dochter denk ik niet. Een boodschap doen dat durft ze bijv. echt niet en ze roept vaak dat iets veel te moeilijk is en ze het niet kan, dus ze wil juist geen moeilijker dingen. Wel zit ze een beetje in de spagaat dat ze heel graag wil doen en kunnen wat haar broer doet, maar dat ze dat vaak nog niet (zo goed als hem) kan of zijn interesses eigenlijk niet deelt. Dan gaat ze bijvoorbeeld met hem schaken en na 10 zetten loopt ze weg en zegt ze: "Ik wil niet meer, jij hebt gewonnen!"

Snouth schreef: ↑

24-02-2020 15:14

En smartgames? Vindt ze dat iets?

Nee, niet echt. Als ik erbij zit en help een klein beetje, maar ze gaat ze niet zelf zitten doen.

Andersom schreef: ↑

24-02-2020 15:24

Nog een reden om nieuwe dingen aan te bieden die dan in eerste instantie alleen van/voor haar zijn. Dan is zo'n de expert en niet hij. Bepaalt zij de norm van goed genoeg en niet hij.

Is je kind faalangstig? Oh juist competitief? Juist naar/met broer?

Slim!

Ja, ze is faalangstig denk ik, roept vaak direct dat ze iets niet kan. Heeft wel eens buikpijn omdat ze kinderen in de klas een werkje heeft zien maken wat haar moeilijk lijkt en ze dan weet dat zij dat later in de week ook moet maken.

Competitief is ze niet echt in het algemeen, ze kan redelijk tegen haar verlies bijvoorbeeld. Maar met haar broer is ze wel competitief, waarschijnlijk omdat hij competitief is.