Relaties
alle pijlers
Ga ik te snel? Nieuwe vriendin met kind
dinsdag 24 maart 2020 11:20
Goedemorgen!
Een maand geleden leerde ik (41) op een verjaardag van een oud-studiegenoot een dame kennen. Zij heeft toen via de jarige mijn nummer gevraagd en we begonnen meteen te appen en later ook videobellen. Vrij snel ben ik naar haar toe gegaan. Zij woont samen met haar dochter en diens vader is nooit in beeld geweest. Omdat ze dus 100% zorg heeft over haar kind, was de date bij haar thuis. Dochter van 5 ontmoet en heb me voorgesteld als een vriend. Blijven slapen en volgende dag vanuit daar naar werk gegaan. Haar dochter was superenthousiast en vroeg wanneer ik weer kwam. Niks aan de hand dus.
Die week een paar keer daar geweest, dingen met haar en dochter ondernomen. Steeds blijven slapen en met onderbrekingen daar geweest. Het voelt goed, contact met dochter gaat ook goed. Nou ben ik er al een week bijna onafgebroken omdat ik niet kan werken. In pendelen geen zin in verband met corona.
De reacties zijn heel wisselend.Gek genoeg lijken mijn mannelijke vrienden vooral blij voor me (ik was 8 jaar vrijgezel) maar enkele vrouwen in mijn vriendenkring vinden het te snel gaan voor het kind. WE houden een vinger aan de pols maar de dochter lijkt het juist erg leuk vinden en de moeder vindt het prima.
Wat vinden jullie?
Een maand geleden leerde ik (41) op een verjaardag van een oud-studiegenoot een dame kennen. Zij heeft toen via de jarige mijn nummer gevraagd en we begonnen meteen te appen en later ook videobellen. Vrij snel ben ik naar haar toe gegaan. Zij woont samen met haar dochter en diens vader is nooit in beeld geweest. Omdat ze dus 100% zorg heeft over haar kind, was de date bij haar thuis. Dochter van 5 ontmoet en heb me voorgesteld als een vriend. Blijven slapen en volgende dag vanuit daar naar werk gegaan. Haar dochter was superenthousiast en vroeg wanneer ik weer kwam. Niks aan de hand dus.
Die week een paar keer daar geweest, dingen met haar en dochter ondernomen. Steeds blijven slapen en met onderbrekingen daar geweest. Het voelt goed, contact met dochter gaat ook goed. Nou ben ik er al een week bijna onafgebroken omdat ik niet kan werken. In pendelen geen zin in verband met corona.
De reacties zijn heel wisselend.Gek genoeg lijken mijn mannelijke vrienden vooral blij voor me (ik was 8 jaar vrijgezel) maar enkele vrouwen in mijn vriendenkring vinden het te snel gaan voor het kind. WE houden een vinger aan de pols maar de dochter lijkt het juist erg leuk vinden en de moeder vindt het prima.
Wat vinden jullie?
dinsdag 24 maart 2020 13:21
Nou en dit.....Doreia* schreef: ↑24-03-2020 12:52Bizar.
Nu moet dat kind haar eigen veilige plek, waar ze ook nog eens toe veroordeeld is vanwege dat de scholen dicht zijn, delen met een volslagen vreemde? En de aandacht moeten delen van haar moeder, in deze voor kinderen angstige tijden.
Denk eens iets meer aan haar, in plaats van aan haar moeder.
dinsdag 24 maart 2020 13:22
ManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 13:17Nergens staat dat ze al permanent (gaan) samenwonen, laat staan dat hij zich opwerpt als vaderfiguur.
En hoe weet jij of een kind een leider van het kinderdagverblijf niet als vaderfiguur kan zien? Hij doet tenslotte heel veel dingen die een vader ook doet.
Ik kan het voorbeeld nog wel wat breder trekken: stel, mama heeft een hele goede jeugd in het buitenland wonen en die komt naar NL, weekje op bezoek, slaapt in hetzelfde huis. Mag dus niet? Kind getraumatiseerd?
Ik snap het verschil wel. Dat jij je volwassen denkwijze niet even opzij kan zetten en niet kan inzien dat de belevingswereld van een kind totaal anders is dan die van jou is wel veelzeggend.
als dat al zo is dan heb je het al over een kind met een hechtingsprobleem.
Goed onderbouwd.
dinsdag 24 maart 2020 13:23
nee het is heel wat anders wanneer er een bekende komt logeren dan wanneer er een nieuwe vriend is waar moeder ineens heel close mee is, fysiek en ook nog bij in bed ligt. Kinderen zijn niet gek hoor. Volwassenen daarentegen...ManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 13:17Nergens staat dat ze al permanent (gaan) samenwonen, laat staan dat hij zich opwerpt als vaderfiguur.
En hoe weet jij of een kind een leider van het kinderdagverblijf niet als vaderfiguur kan zien? Hij doet tenslotte heel veel dingen die een vader ook doet.
Ik kan het voorbeeld nog wel wat breder trekken: stel, mama heeft een hele goede jeugd in het buitenland wonen en die komt naar NL, weekje op bezoek, slaapt in hetzelfde huis. Mag dus niet? Kind getraumatiseerd?
Ik snap het verschil wel. Dat jij je volwassen denkwijze niet even opzij kan zetten en niet kan inzien dat de belevingswereld van een kind totaal anders is dan die van jou is wel veelzeggend.
Goed onderbouwd.
dinsdag 24 maart 2020 13:24
juist welManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 13:17
Ik snap het verschil wel. Dat jij je volwassen denkwijze niet even opzij kan zetten en niet kan inzien dat de belevingswereld van een kind totaal anders is dan die van jou is wel veelzeggend.
ik leef me juist in, in het kind. En vind wat TO doet heel onverstandig en volstrekt niet te vergelijken met school/bso/kdv
Sterker nog, als ik ooit van mijn partner weg ga, zou ik geen relatie aangaan (hooguit LAT) en mijn kinderen er echt ver buiten houden. Juist omdat ik ze gun, geen onderdeel te zijn, van mijn volwassen keuzes
dinsdag 24 maart 2020 13:31
NietusManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 13:17Nergens staat dat ze al permanent (gaan) samenwonen, laat staan dat hij zich opwerpt als vaderfiguur.
En hoe weet jij of een kind een leider van het kinderdagverblijf niet als vaderfiguur kan zien? Hij doet tenslotte heel veel dingen die een vader ook doet.
Ik kan het voorbeeld nog wel wat breder trekken: stel, mama heeft een hele goede jeugd in het buitenland wonen en die komt naar NL, weekje op bezoek, slaapt in hetzelfde huis. Mag dus niet? Kind getraumatiseerd?
Ik snap het verschil wel. Dat jij je volwassen denkwijze niet even opzij kan zetten en niet kan inzien dat de belevingswereld van een kind totaal anders is dan die van jou is wel veelzeggend.
Goed onderbouwd.
dinsdag 24 maart 2020 13:48
Je zit nog op een roze wolk. Vraag mij ook af hoeveel potentiële vaders bij dit meisje al de revue zijn gepasseerd, gezien hoe makkelijk ze een vent in huis haalt en bij haar laat wonen.
Arm kind.
dinsdag 24 maart 2020 13:55
Je kent haar een maand. Ze is alleenstaande moeder. Op date één bleef je slapen en dat bleef je in die maand regelmatig doen. Nu ben je gemakshalve helemaal daar.
En nu vraag je of dat te snel is. Wft! Natuurlijk is dat te snel!
Ieder zijn meug en je bent blij, dus je zult het toch wel zo blijven doen en helemaal toppie en zo. Maar aangezien je toch onze mening vraagt: ja natuurlijk is dit absurd snel.
Ik hoop voor je, en vooral voor de dochter die geen inspraak heeft, dat het goed blijft gaan. Maar realistisch gezien móet dit haast wel fout aflopen
Slim bezig!
En nu vraag je of dat te snel is. Wft! Natuurlijk is dat te snel!
Ieder zijn meug en je bent blij, dus je zult het toch wel zo blijven doen en helemaal toppie en zo. Maar aangezien je toch onze mening vraagt: ja natuurlijk is dit absurd snel.
Ik hoop voor je, en vooral voor de dochter die geen inspraak heeft, dat het goed blijft gaan. Maar realistisch gezien móet dit haast wel fout aflopen
Slim bezig!
dinsdag 24 maart 2020 13:57
dinsdag 24 maart 2020 14:05
Sorry maar ik vind je vergelijkingen echt nergens op slaan. Een leidster is altijd bedoelt als tijdelijk persoon in het leven van het kind. Leidsters hebben wisselende diensten, totaal geen verplichtingen jegens het kind behalve dan voor ze zorgen totdat hun werkdag erop zit. Kind zit max 4 jaar bij dezelfde leidster, meestal maar 2. Ziet ook meestal veel verschillende mensen in die 4 jaar.ManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 13:17Nergens staat dat ze al permanent (gaan) samenwonen, laat staan dat hij zich opwerpt als vaderfiguur.
En hoe weet jij of een kind een leider van het kinderdagverblijf niet als vaderfiguur kan zien? Hij doet tenslotte heel veel dingen die een vader ook doet.
Ik kan het voorbeeld nog wel wat breder trekken: stel, mama heeft een hele goede jeugd in het buitenland wonen en die komt naar NL, weekje op bezoek, slaapt in hetzelfde huis. Mag dus niet? Kind getraumatiseerd?
Ik snap het verschil wel. Dat jij je volwassen denkwijze niet even opzij kan zetten en niet kan inzien dat de belevingswereld van een kind totaal anders is dan die van jou is wel veelzeggend.
Goed onderbouwd.
Ik denk trouwens dat als een kind afscheid moet nemen van een goede familievriend, dat ze dat echt wel even moeten verwerken. Al gaat dat meestal niet zo heel bewust en verdwijnen zulke mensen over het algemeen heel geleidelijk uit je leven. Mijn moeders beste vriendin van vroeger is mij in ieder geval nog steeds erg dierbaar. En ik denk nog steeds weleens aan vroegere vrienden van mijn ouders, waar we mee op vakantie gingen. Dat stopte opeens toen ze ruzie kregen. Heeft mij absoluut niet getraumatiseerd hoor. Maar fijn is het ook niet.
Maar dat is nog steeds niet te vergelijken met een persoon die bij je moeder in bed slaapt, opeens dagenlang met je doorbrengt in je eigen huis. Die waarschijnlijk met je moeder knuffelt, en haar een fijn gevoel geeft. Die als ze uit elkaar gaan ook meteen volledig uit het kind haar leven zal verdwijnen. En natuurlijk vervult TO niet meteen een vader rol. Maar 5 jarigen zijn niet ontzettend ruimdenkend hoor.
dinsdag 24 maart 2020 14:35
ManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 13:17Nergens staat dat ze al permanent (gaan) samenwonen, laat staan dat hij zich opwerpt als vaderfiguur.
En hoe weet jij of een kind een leider van het kinderdagverblijf niet als vaderfiguur kan zien? Hij doet tenslotte heel veel dingen die een vader ook doet.
Ik kan het voorbeeld nog wel wat breder trekken: stel, mama heeft een hele goede jeugd in het buitenland wonen en die komt naar NL, weekje op bezoek, slaapt in hetzelfde huis. Mag dus niet? Kind getraumatiseerd?
Hij werpt zich op als nieuwe vriend van haar moeder die al zoveel vandaar houdt dat ze altijd samen zijn. Zo duidelijk? Dit speelt zich af op een plaats waar een kind veilig kan leven en dat is iets anders dan veilig leren zoals op kdvs gebeurd.
Iemand die komt logeren wordt geheel anders geïntroduceerd. Bijvoorbeeld als oom of tante, goede vriend of vriendin.
Je voorbeelden raken kant noch wal.
Ik snap het verschil wel. Dat jij je volwassen denkwijze niet even opzij kan zetten en niet kan inzien dat de belevingswereld van een kind totaal anders is dan die van jou is wel veelzeggend.
Goed onderbouwd.
dinsdag 24 maart 2020 14:53
Kind kent die jeugdvriend van mama helemaal niet dus dat argument gaat mank.
TO geeft aan dat moeder heeft verteld dat hij ‘een vriend’ is. Ik ga er dus vanuit dat ze zich als volwassenen gedragen en het kleffe gebeuren niet aan de orde is wanneer het meisje erbij is en het meisje hoeft dus ook niet te weten dat ze het bed delen.
lilalinda schreef: ↑24-03-2020 13:24juist wel
ik leef me juist in, in het kind. En vind wat TO doet heel onverstandig en volstrekt niet te vergelijken met school/bso/kdv
Sterker nog, als ik ooit van mijn partner weg ga, zou ik geen relatie aangaan (hooguit LAT) en mijn kinderen er echt ver buiten houden. Juist omdat ik ze gun, geen onderdeel te zijn, van mijn volwassen keuzes
Waarom is het ondenkbaar dat dat meisje zich gaat hechten aan iemand van het KDV etc?
Waarom zou jij je kinderen dat deel van je leven ontzeggen? Misschien willen ze daar juist deel van uitmaken en zich niet buitengesloten voelen.
JenBarber schreef: ↑24-03-2020 14:05Sorry maar ik vind je vergelijkingen echt nergens op slaan. Een leidster is altijd bedoelt als tijdelijk persoon in het leven van het kind. Leidsters hebben wisselende diensten, totaal geen verplichtingen jegens het kind behalve dan voor ze zorgen totdat hun werkdag erop zit. Kind zit max 4 jaar bij dezelfde leidster, meestal maar 2. Ziet ook meestal veel verschillende mensen in die 4 jaar.
Dus? Neemt niet weg dat kind zich kan gaan hechten. Alleen omdat we de persoon nu een leid(st)er noemen is het ineens anders. Ja, in onze belevingswereld wel.
Ik denk trouwens dat als een kind afscheid moet nemen van een goede familievriend, dat ze dat echt wel even moeten verwerken. Al gaat dat meestal niet zo heel bewust en verdwijnen zulke mensen over het algemeen heel geleidelijk uit je leven. Mijn moeders beste vriendin van vroeger is mij in ieder geval nog steeds erg dierbaar. En ik denk nog steeds weleens aan vroegere vrienden van mijn ouders, waar we mee op vakantie gingen. Dat stopte opeens toen ze ruzie kregen. Heeft mij absoluut niet getraumatiseerd hoor. Maar fijn is het ook niet.
Maar dat is nog steeds niet te vergelijken met een persoon die bij je moeder in bed slaapt, opeens dagenlang met je doorbrengt in je eigen huis. Die waarschijnlijk met je moeder knuffelt, en haar een fijn gevoel geeft. Die als ze uit elkaar gaan ook meteen volledig uit het kind haar leven zal verdwijnen. En natuurlijk vervult TO niet meteen een vader rol. Maar 5 jarigen zijn niet ontzettend ruimdenkend hoor.
Ik zeg nergens dat ik het eens ben met de manier waarop TO en moeder dit aanpakken, het is absoluut verre van optimaal. Maar het is allemaal niet zo zwart-wit als velen hier ervan maken.
Er zijn vergelijkbare alledaagse scenario’s te bedenken die ook een enorme impact op een kind zouden kunnen hebben maar die vinden we allemaal maar normaal en ‘hoort erbij’.
Omdat dit beestje de naam ’vriend’ heeft gaan bij iedereen ineens de nekharen overeind staan.
dinsdag 24 maart 2020 15:00
nee hoorManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 14:53
Waarom zou jij je kinderen dat deel van je leven ontzeggen? Misschien willen ze daar juist deel van uitmaken en zich niet buitengesloten voelen.
mijn kinderen zijn pubers, ik ken hun behoeftes
dinsdag 24 maart 2020 15:05
Het kind ziet ''s morgens toch mama en de vriend in hetzelfde bed liggen?ManInVrouwenWereld schreef: ↑24-03-2020 14:53Kind kent die jeugdvriend van mama helemaal niet dus dat argument gaat mank.
TO geeft aan dat moeder heeft verteld dat hij ‘een vriend’ is. Ik ga er dus vanuit dat ze zich als volwassenen gedragen en het kleffe gebeuren niet aan de orde is wanneer het meisje erbij is en het meisje hoeft dus ook niet te weten dat ze het bed delen.
Waarom is het ondenkbaar dat dat meisje zich gaat hechten aan iemand van het KDV etc?
En kinderen zien echt het verschil wel tussen een nieuwe partner er een leraar/kdv of wat dan ook
anoniem_396531 wijzigde dit bericht op 24-03-2020 20:24
0.07% gewijzigd
dinsdag 24 maart 2020 17:57
Ik vind dat wel wat kort door de bocht. Waarom zou er geen rekening worden gehouden met de behoeften van het kind? Ik vind het triest dat mensen uit gebroken gezinnen geen nieuwe relatie zouden mogen aangaan, omdat dat niet in het belang van het kind is. Het kind laat duidelijk merken dat het oké is met de situatie en ook moeder schijnt er oké mee te zijn. Waarom zou het dan niet goed kunnen gaan?
dinsdag 24 maart 2020 18:01
Dus eigenlijk ben je vanaf date 1 geen relatie aangegaan, maar een 3-hoeks-verhouding met 2 vrouwen?
Waarvan de jongste 5 is.
Nog voor je de moeder dus eigenlijk zelfs maar fatsoenlijk had gezien en kende.
Gestoord. Compleet gestoord.
Ook van haar - moeders - kant uit overigens.
Had vrouw in kwestie op zijn minst "alleen" leren kennen en had eerst iets samen opgebouwd.
Waarvan de jongste 5 is.
Nog voor je de moeder dus eigenlijk zelfs maar fatsoenlijk had gezien en kende.
Gestoord. Compleet gestoord.
Ook van haar - moeders - kant uit overigens.
Had vrouw in kwestie op zijn minst "alleen" leren kennen en had eerst iets samen opgebouwd.
dinsdag 24 maart 2020 18:09
dinsdag 24 maart 2020 18:14
Vrouw laat dit evengoed toe, dus het is niet alleen de schuld van opstarter.Tuinbank schreef: ↑24-03-2020 18:09Ja, dit gaat te snel. Nu is het allemaal nog fun And games maar straks gaat dat meisje ook haar moeder missen. Want opeens, van de een op andere dag, moet ze die nu delen.
Ook een totale afknapper als een man zich zo opdringt, dat zal die vrouw straks ook wel inzien.
Zij organiseert de eerste date bij haar thuis met kind in de slaapkamer, zij laat hem bij haar slapen, zij gaat ermee akkoord dat hij zo'n beetje bij haar intrekt, ...
Ik lees nergens dat hij zich echt opdringt.
Wel dat ze allebei véél te hard van stapel lopen.
Zoiets doe je op je 25ste zonder kinderen.
Niet op je 40ste met een kind in de buurt.
dinsdag 24 maart 2020 18:20
Wat komt ze wanhopig snakkend naar een relatie over als ze zo hard achter je aanzit (videobellen) en meteen al laat slapen, terwijl zij totaal geen rekening houdt met haar dochter. Die vindt het nu misschien leuk, maar jij weet niet of zij wel geschikt relatiemateriaal is en zij weet dat niet van jou.
Afstand bewaren dus. Helemaal nu. Pendelen kun je ook laten, laat dat intieme contact dan ook gewoon even zitten. Leer elkaar eerst maar eens goed kennen, buiten de dochter om.
Afstand bewaren dus. Helemaal nu. Pendelen kun je ook laten, laat dat intieme contact dan ook gewoon even zitten. Leer elkaar eerst maar eens goed kennen, buiten de dochter om.
dinsdag 24 maart 2020 19:47
Mijn kinderen (jong volwassen en puber), vinden het heel fijn dat ik weer een vriend hebben. Ze zijn dol op hem, vooral de jongste. Dat weet ik zeker, en ze spreken het ook uit. (Ook als iets ze niet bevalt).lilalinda schreef: ↑24-03-2020 13:24juist wel
ik leef me juist in, in het kind. En vind wat TO doet heel onverstandig en volstrekt niet te vergelijken met school/bso/kdv
Sterker nog, als ik ooit van mijn partner weg ga, zou ik geen relatie aangaan (hooguit LAT) en mijn kinderen er echt ver buiten houden. Juist omdat ik ze gun, geen onderdeel te zijn, van mijn volwassen keuzes
Een vriendin merkte vervolgens op: nu kan je het nooit meer uitmaken, want dan verdwijnt er weer een man uit hun leven. Gelukkig wil ik dat ook helemaal niet, maar ze had wel gelijk.
dinsdag 24 maart 2020 19:52
Never say never.YagaBaba schreef: ↑24-03-2020 19:47Mijn kinderen (jong volwassen en puber), vinden het heel fijn dat ik weer een vriend hebben. Ze zijn dol op hem, vooral de jongste. Dat weet ik zeker, en ze spreken het ook uit. (Ook als iets ze niet bevalt).
Een vriendin merkte vervolgens op: nu kan je het nooit meer uitmaken, want dan verdwijnt er weer een man uit hun leven. Gelukkig wil ik dat ook helemaal niet, maar ze had wel gelijk.
Ooit zijn die kinderen het huis uit en doe je veel meer wat je wil qua relatie.
Loopt het écht niet, bedriegt hij jou, ... kan je er nog altijd een eind aan breien.
De klap zal minder hard aankomen als ze zelf een huishouden hebben en ervaren "wat liefde is".
En stel dat hij jou morgen bedriegt hebben ze ook maar te dealen met het feit dat jij er een eind aan breit.
Kunnen ze nog altijd buitenshuis afspreken met hem als ze dat zouden willen.
Dat werkt voor een 5-jarige alleen ietsje moeilijker, al helemaal als de relatie strandt na 6 maanden.
dinsdag 24 maart 2020 22:52
Mee eens hoor. Ook nu heb ik geen enkele garantie. Maar enigszins zeker zijn van je zaak voordat je kind zich aan iemand hecht vond ik toch een goede tip. Die van mij zijn oud genoeg om zelf contacten te onderhouden. Een kind van 5 is dat niet.Marnamai schreef: ↑24-03-2020 19:52Never say never.
Ooit zijn die kinderen het huis uit en doe je veel meer wat je wil qua relatie.
Loopt het écht niet, bedriegt hij jou, ... kan je er nog altijd een eind aan breien.
De klap zal minder hard aankomen als ze zelf een huishouden hebben en ervaren "wat liefde is".
En stel dat hij jou morgen bedriegt hebben ze ook maar te dealen met het feit dat jij er een eind aan breit.
Kunnen ze nog altijd buitenshuis afspreken met hem als ze dat zouden willen.
Dat werkt voor een 5-jarige alleen ietsje moeilijker, al helemaal als de relatie strandt na 6 maanden.
