Thuismoeders

21-04-2020 07:56 351 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik werk tijdens de corona crisis thuis. Maar veel werk is er niet dus heb ik alle tijd voor de kinderen. En daar ben ik dankbaar voor. Het gaat ook thuis erg goed. Maar nu na 6 weken begint de verveling in te slaan bij me. En niet omdat ik niets te doen heb maar omdat ik het gevoel heb een beetje simpel te worden van thuis zitten. Alleen mijn kinderen om mee te praten en vriendlief zit ook niet iedere dag te wachten op een avond praten met me (wil ook wel lui voor de tv hangen).
Ik klaag niet, tenslotte zijn er ouders met grotere problemen dan mijn verveling. Maar ik begin me wel zo eens af te vragen hoe thuismoeders dat doen. Het lijkt me een soort roeping. Ik begin er echt bewondering voor te krijgen.
Voor mijn gevoel staan ze stil in hun ontwikkeling ten behoeve van de kinderen. Je cijfert jezelf volledig weg lijkt mij. Geen ruimte meer voor eigen ontwikkeling. Ik moet dan toch bekennen dat ik daar denk ik niet genoeg 'moedertype' voor ben.
Als ik thuis zit zie ik ook alles (viezigheid enz). Dus ben ik een groot gedeelte van iedere dag bezig met schoonmaken en klussen. Inmiddels is alles spik en span in huis en de tuin. En toch kun je de volgende dag weer opnieuw beginnen met schoonmaken en kwakken kinderen en vriend gewoon overal hun zooi neer iedere dag.
Ik merk dat ik er niet genoeg voldoening uit haal om fulltime thuis te zitten.
Maar wat ik mezelf afvraag is hoe fulltime thuismoeders het zelf ervaren om thuis te zitten. Haal je puur je voldoening uit het opvoeden van de kinderen en het huishouden doen? Of bezoek je veel vriendinnen om nog onder de mensen te blijven? Heb je een carrière aan de kant gezet om thuismoeder te zijn? Of is dat iets wat gewoon van nature er al in zat?
Ik miste het al, de discussies over thuisblijfmoeders op het viva-forum. Gelukkig heeft het coronavirus er toch niet voor gezorgd dat die helemaal verdwenen zijn.
LaFleurNoire schreef:
22-04-2020 12:22
Natuurlijk missen die kinderen helemaal niets aan opvoeding, die "tirade" is helemaal mijn mening niet maar was slechts ter illustratie hoe men zou reageren als ik dat te berde zou brengen. En jij reageert zoals verwacht. Mijn ouders werkten allebei en ik heb inderdaad geen greintje schade opgelopen van de kinderopvang en later vond ik het heerlijk om het huis voor mezelf te hebben.
Ik zeur blijkbaar omdat ik bepaalde benamingen die aan een groep worden toegekend vervelend vind en deels ook onterecht.
Maar ook nu, nu ik het omdraai, wordt dat gedeelte van mijn post ineens als "tirade" opgevat.
Dus ik als thuisblijfmoeder moet me gewoon niet zo aangevallen voelen als het toch niet op mij van toepassing is, maar als ik kritiek lever op werkende moeders(en nogmaals, die zogenaamde kritiek is beslist niet mijn mening) geldt datzelfde blijkbaar niet.
Ik val je niet aan hoor - tenminste, ik ben me er niet van bewust en ik hoop eigenlijk ook niet dat ik zo overkom.
Ik ben alleen voor meer bewustheid van de risico's die mensen nemen, omdat ik er zelf zo'n ellende van heb gehad. Eerst als kind en later als volwassene. Van mij mag iedereen kiezen wat hij/zij wil. Van mij mogen mensen op hun 23e met pensioen, ongeacht of er wel of geen kinderen zijn. Maar ik gun het iedereen dat ze de risico's van die beslissing goed in beeld hebben wanneer zij die keuzes maken. Dat voorkomt een hoop ellende. En daarbij helpt het inderdaad niet als mensen als twee kampen tegenover elkaar gaan staan en vooral alleen de nadelen van het andere kamp benadrukken. Beide keuzes hebben voor- en nadelen.
Alle reacties Link kopieren
-jolijn- schreef:
22-04-2020 13:11
Ik val je niet aan hoor - tenminste, ik ben me er niet van bewust en ik hoop eigenlijk ook niet dat ik zo overkom.
Ik ben alleen voor meer bewustheid van de risico's die mensen nemen, omdat ik er zelf zo'n ellende van heb gehad. Eerst als kind en later als volwassene. Van mij mag iedereen kiezen wat hij/zij wil. Van mij mogen mensen op hun 23e met pensioen, ongeacht of er wel of geen kinderen zijn. Maar ik gun het iedereen dat ze de risico's van die beslissing goed in beeld hebben wanneer zij die keuzes maken. Dat voorkomt een hoop ellende. En daarbij helpt het inderdaad niet als mensen als twee kampen tegenover elkaar gaan staan en vooral alleen de nadelen van het andere kamp benadrukken. Beide keuzes hebben voor- en nadelen.
Maar denk je dan niet dat het overgrote merendeel van de tbm's de risico's van hun constructie gewoon in kaart heeft? En als dat niet het geval is, dat er daarnaast nog meerdere zaken spelen waardoor de oplossing "regel alles goed" en "ga niet thuiszitten" niet zo vanzelfsprekend en uitvoerbaar is? En denk je dat je die mensen via dit forum kunt bereiken? Juist niet via dit forum denk ik eerder.
Laten we wel wezen, dit forum biedt nou niet echt een klimaat hiervoor.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-04-2020 12:09
maar die keus kunnen ze ook niet maken, pas als man en vrouw de zaken eerlijk verdelen, is ook hun beider toekomst eerlijk verdeeld

PA zie ik al betutteling van vrouwen

Maar mannen en vrouwen verdelen zaken niet eerlijk. Zelfs als vrouwen evenveel werken als hun partner, doen ze het merendeel van de gezinstaken. De werklast van vrouwen ligt daardoor nagenoeg altijd hoger dan die van mannen. Er zijn verschillende manieren om een eerlijker verdeling van de werklast te realiseren; daarvan is het thuismoederschap er eentje. Daarin neemt de vrouw de gezinstaken op zich en de man zorgt voor het inkomen. Een ander is parttime werken, waarin de vrouw een aandeel levert aan het gezinsinkomen en daarnaast het grootste deel van de gezinstaken op zich neemt. In een dergelijke verdeling is de werklast nog steeds niet eerlijk verdeeld, maar is het een verdeling die werkbaar is. Onderzoek wijst bijvoorbeeld uit dat vrouwen gemiddeld een uur vrije tijd hebben per dag, tegenover gemiddeld drie uur voor mannen.

Die gezinstaken worden traditioneel niet gezien als werk, ondanks dat ze tijd en energie kosten. Het gevolg is een onzichtbare workload, die niet gezien en niet gewaardeerd wordt. Zie bijvoorbeeld een aantal reacties in dit topic. Partneralimentatie was een mechanisme waarmee gezinswerk na een scheiding werd gewaardeerd in inkomsten: de man betaalde er de moeder van zijn kinderen mee voor het uitvoeren van zijn aandeel in de gezinstaken. En waar er nu allerlei structuren in de maatschappij zijn waarmee vrouwen na een scheiding gedwongen worden om betaalde arbeid te verrichten en daarmee 'hun eigen broek op te houden', is er met het verminderen van partneralimentatie geen enkele structuur meer waarmee mannen gedwongen worden om hun deel van de gezinstaken op zich te nemen, noch waarmee ze gedwongen worden hun ex te betalen voor het deel dat zij nalaten te verrichten. Ze nemen dan ook hoogst zelden hun deel in de gezinstaken op zich. Het gevolg is dat vrouwen na een scheiding niet alleen nog steeds het meeste gezinswerk verrichten, maar daar op geen enkele manier voor gecompenseerd worden. En vanuit die achterstandspositie dienen ze financieel zelfstandig te zijn. Terwijl mannen na een scheiding niet alleen meer geld overhouden, ze hoeven immers hun ex niet meer te betalen voor het gezinswerk, maar ook meer tijd, omdat ze dat gezinswerk niet zelf hoeven te verrichten. Tijd waarin ze nog meer inkomsten kunnen vergaren. En zie daar de cirkel.

Dus nee, ik vind partneralimentatie niet betuttelend. Ik vind partneralimentatie geld dat mensen dienen te betalen aan de partij die hun gezinstaak voor ze opknapt.
Er zijn ook genoeg mannen die net teveel verdienen voor toeslagen maar wel pa en ka betalen terwijl ex met alle toeslagen en bijstand en vrijstelling er beter bij zit. Het hele systeem slaat nergens op. Veel mannen kunnen of mogen niet 4 dagen werken in de slechtbetaalde banen of de hooggeplaatste banen en nog steeds word er bij elke nieuwe baan aan mij gevraagd hoe ik dat ga doen met opvang en aan ex of huidige man nog nooit.

De meeste mensen hebben trouwens ook niet zo een interessante baan waarbij ze zichzelf zoveel meer ontwikkelen dan de huisvrouw. Receptiewerk of tandartsassistente zijn echt niet de kwaliteiten die je als huisvrouw mist en daarbij een heel gat in je leven slaat. Veel banen zijn BS jobs en nog meer zijn geestdodend.

Ik ben wel eens thuis geweest en wel eens ft aan het werk op MBO + nivo. Geen verschil aan mijn ontwikkeling opgemerkt. Als WO er wellicht wel. Maar hoeveel vrouwen die kinderen hebben werken ft op dat niveau. Weinig... Ken er 1, behalve op haar vakgebied is ze niet beter dan de gemiddelde huismoeder.

Je werk kan leuk zijn, voor veel mensen is het vooral een manier om de rekeningen te betalen.

Thuisblijven voor de kinderen of corona is ook echt een heel raar ding. Mensen die in het ziekenhuis met een gebroken been in bed liggen hebben ook geen vakantie he.
Alle reacties Link kopieren
LoveLucy schreef:
22-04-2020 13:43
De meeste mensen hebben trouwens ook niet zo een interessante baan waarbij ze zichzelf zoveel meer ontwikkelen dan de huisvrouw. Receptiewerk of tandartsassistente zijn echt niet de kwaliteiten die je als huisvrouw mist en daarbij een heel gat in je leven slaat. Veel banen zijn BS jobs en nog meer zijn geestdodend.
Vind jij dat of is dat zo? Wat voor mij interessant is, kan voor jou weer een totaal oninteressante baan zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het een oninteressante baan is. Meningen zijn geen feiten.
LoveLucy schreef:
22-04-2020 13:43
Ik ben wel eens thuis geweest en wel eens ft aan het werk op MBO + nivo. Geen verschil aan mijn ontwikkeling opgemerkt. Als WO er wellicht wel. Maar hoeveel vrouwen die kinderen hebben werken ft op dat niveau. Weinig... Ken er 1, behalve op haar vakgebied is ze niet beter dan de gemiddelde huismoeder.
Ik ken er meerdere. Ik werk niet fulltime, maar 32 uur. En ja, ik heb wel degelijk een bepaalde kennis. Anders zou ik deze baan ook niet kunnen uitvoeren. En dat is wel degelijk een ontwikkeling, want ik ben niet met die kennis van school afgegaan natuurlijk. Dat heb ik geleerd. Daarnaast heb ik eerst tien jaar een baan in een ander vakgebied gehad. En het is niet alleen vakspecifiek, het is wel degelijk ook algemene ontwikkeling. Ik weet nu hoe bestuursprocessen lopen, hoe de gemeenteraad werkt, hoe bepaalde wetten in elkaar steken, etc.
En het leuke is, ik leer nog steeds.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
22-04-2020 13:42
Maar mannen en vrouwen verdelen zaken niet eerlijk. Zelfs als vrouwen evenveel werken als hun partner, doen ze het merendeel van de gezinstaken. De werklast van vrouwen ligt daardoor nagenoeg altijd hoger dan die van mannen. Er zijn verschillende manieren om een eerlijker verdeling van de werklast te realiseren; daarvan is het thuismoederschap er eentje. Daarin neemt de vrouw de gezinstaken op zich en de man zorgt voor het inkomen. Een ander is parttime werken, waarin de vrouw een aandeel levert aan het gezinsinkomen en daarnaast het grootste deel van de gezinstaken op zich neemt. In een dergelijke verdeling is de werklast nog steeds niet eerlijk verdeeld, maar is het een verdeling die werkbaar is. Onderzoek wijst bijvoorbeeld uit dat vrouwen gemiddeld een uur vrije tijd hebben per dag, tegenover gemiddeld drie uur voor mannen.

Die gezinstaken worden traditioneel niet gezien als werk, ondanks dat ze tijd en energie kosten. Het gevolg is een onzichtbare workload, die niet gezien en niet gewaardeerd wordt. Zie bijvoorbeeld een aantal reacties in dit topic. Partneralimentatie was een mechanisme waarmee gezinswerk na een scheiding werd gewaardeerd in inkomsten: de man betaalde er de moeder van zijn kinderen mee voor het uitvoeren van zijn aandeel in de gezinstaken. En waar er nu allerlei structuren in de maatschappij zijn waarmee vrouwen na een scheiding gedwongen worden om betaalde arbeid te verrichten en daarmee 'hun eigen broek op te houden', is er met het verminderen van partneralimentatie geen enkele structuur meer waarmee mannen gedwongen worden om hun deel van de gezinstaken op zich te nemen, noch waarmee ze gedwongen worden hun ex te betalen voor het deel dat zij nalaten te verrichten. Ze nemen dan ook hoogst zelden hun deel in de gezinstaken op zich. Het gevolg is dat vrouwen na een scheiding niet alleen nog steeds het meeste gezinswerk verrichten, maar daar op geen enkele manier voor gecompenseerd worden. En vanuit die achterstandspositie dienen ze financieel zelfstandig te zijn. Terwijl mannen na een scheiding niet alleen meer geld overhouden, ze hoeven immers hun ex niet meer te betalen voor het gezinswerk, maar ook meer tijd, omdat ze dat gezinswerk niet zelf hoeven te verrichten. Tijd waarin ze nog meer inkomsten kunnen vergaren. En zie daar de cirkel.

Dus nee, ik vind partneralimentatie niet betuttelend. Ik vind partneralimentatie geld dat mensen dienen te betalen aan de partij die hun gezinstaak voor ze opknapt.
Toch zijn het allemaal keuzes
Je kunt echt, als vrouw, voldoende werken om een goed salaris te verdienen
En elke man kan zijn zorgtaken vervullen

Waar het volgens mij (=mening/aanname) vaak fout gaat is een korte termijn redenatie bij traditionele keuzes. Omdat hij nu meer verdient, wordt gekozen voor die optie. Dat is een keuze uit hebberigheid, niet uit verstand.
Investeren in beide partners is gewoon slimmer. Als je dat niet doet als stel, is de consequentie, dat 1 van beiden na een scheiding flink achteruit gaat. Niet slim om voor te kiezen. Een slimme meid is op haar scheiding voorbereid :)
nessemeisje schreef:
22-04-2020 15:40
Vind jij dat of is dat zo? Wat voor mij interessant is, kan voor jou weer een totaal oninteressante baan zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het een oninteressante baan is. Meningen zijn geen feiten.


Ik ken er meerdere. Ik werk niet fulltime, maar 32 uur. En ja, ik heb wel degelijk een bepaalde kennis. Anders zou ik deze baan ook niet kunnen uitvoeren. En dat is wel degelijk een ontwikkeling, want ik ben niet met die kennis van school afgegaan natuurlijk. Dat heb ik geleerd. Daarnaast heb ik eerst tien jaar een baan in een ander vakgebied gehad. En het is niet alleen vakspecifiek, het is wel degelijk ook algemene ontwikkeling. Ik weet nu hoe bestuursprocessen lopen, hoe de gemeenteraad werkt, hoe bepaalde wetten in elkaar steken, etc.
En het leuke is, ik leer nog steeds.
Het is zo en het is mijn mening. Processen zijn interessant voor jouw baan. Voor de meeste andere banen niet en je overleeft er al helemaal niet mee in de jungle. Huisvrouwen kennen de processen van de oven heel goed. Ook nutteloos...
lilalinda schreef:
22-04-2020 17:38
Toch zijn het allemaal keuzes
Je kunt echt, als vrouw, voldoende werken om een goed salaris te verdienen
En elke man kan zijn zorgtaken vervullen

Waar het volgens mij (=mening/aanname) vaak fout gaat is een korte termijn redenatie bij traditionele keuzes. Omdat hij nu meer verdient, wordt gekozen voor die optie. Dat is een keuze uit hebberigheid, niet uit verstand.
Investeren in beide partners is gewoon slimmer. Als je dat niet doet als stel, is de consequentie, dat 1 van beiden na een scheiding flink achteruit gaat. Niet slim om voor te kiezen. Een slimme meid is op haar scheiding voorbereid :)
Dan beter niet trouwen? Weet het niet. Alles is ingericht op 100 jaar taakverdeling. Geef het even. Je hoeft je hand niet op te houden. Vrouwen mogen werken, mannen mogen zorgen maar het is niet zo snel ingeburgerd. Emancipatie duurt even.
Alle reacties Link kopieren
LoveLucy schreef:
22-04-2020 19:12
Het is zo en het is mijn mening. Processen zijn interessant voor jouw baan. Voor de meeste andere banen niet en je overleeft er al helemaal niet mee in de jungle. Huisvrouwen kennen de processen van de oven heel goed. Ook nutteloos...
Maar we wonen niet in een jungle. En daarnaast ken ik ook de processen van een oven zeer goed. :lightbulb:
Alle reacties Link kopieren
LoveLucy schreef:
22-04-2020 19:27
Dan beter niet trouwen? Weet het niet. Alles is ingericht op 100 jaar taakverdeling. Geef het even. Je hoeft je hand niet op te houden. Vrouwen mogen werken, mannen mogen zorgen maar het is niet zo snel ingeburgerd. Emancipatie duurt even.
Oh zeker
Maar het leven blijft een aaneenschakeling van keuzes. En dan is het wijs op tegenslagen voorbereid te zijn. Ook als de emancipatie nog niet volledig is. Dat is een maatschappelijk probleem, zelf zorg je voor je eigen hachje
Pandax schreef:
22-04-2020 11:33
Het was redelijk goed geregeld, tot de maatschappij besloot dat partneralimentatie onzin was en teruggebracht moest worden. Dat was een stap terug in de emancipatie van vrouwen in plaats van een stap vooruit.
Ja dat denk ik ook. Vrouwen zijn daar ook zelf debet aan.
We rollen van de kinderen naar de mantelzorg maar owee als de buurvrouw een werkster heeft en de derde shift is ook humor om te lachen, die bestaaaaat gewoon niet als je het maar goed regelt.
Jouw Rob komt thuis, 'ziet niet' dat er een berg was, zes vuilniszakken, een krijsende baby en een huilende vrouw op de bank in zijn huis aanwezig zijn en gaat gamen.
Nou Mechtelien, had je maar beter nadenken voordat je kinderen krijgt, mijn Mark heeft net uit zijn goedbetaalde baan mijn moeder verschoond, en gaat nu de derde verdieping van onze vrijstaande villa stofzuigen en dweilen, terwijl zijn from scratch gemaakte lasagna in de oven staat.
Had je toch maar beter op moeten letten, die Rob van jou is niet ineens zo geworden. Je hebt hem zelf zo verwend zeker!
Ja en nu wil je scheiden dus die arme man moet ook nog betalen omdat jij niet goed hebt opgelet en hem niet goed hebt opgevoed! Was je zelf bij hoor.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-04-2020 17:38
Toch zijn het allemaal keuzes
Je kunt echt, als vrouw, voldoende werken om een goed salaris te verdienen
En elke man kan zijn zorgtaken vervullen

Dat kunnen mannen inderdaad. Veel mannen beloven het ook wanneer er kinderen onderweg zijn. Maar weinig doen het daadwerkelijk. En daar heb je als vrouw maar minimaal invloed op. Het zijn geen keuzes, het zijn culturele overtuigingen. En dat is iets heel anders.
Alle reacties Link kopieren
En je laatste deel: het zijn geen keuzes uit hebberigheid. Niet alleen in ieder geval, hoewel ik denk dat hebberigheid geen eerlijk woord is voor de financiele overwegingen in een gezin. Het is een pragmatische keuze: mannen doen maar een klein deel van hun gezinstaken en verdienen meer. Vrouwen verdienen minder en moeten hoe dan ook een veel groter deel van de gezinstaken op zich nemen, of de man nou minder gaat werken of niet. Dan is de keus snel gemaakt. En nee, een keus op oneerlijke premissen is geen keus, dat is een consequentie.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
22-04-2020 20:53
En je laatste deel: het zijn geen keuzes uit hebberigheid. Niet alleen in ieder geval, hoewel ik denk dat hebberigheid geen eerlijk woord is voor de financiele overwegingen in een gezin. Het is een pragmatische keuze: mannen doen maar een klein deel van hun gezinstaken en verdienen meer. Vrouwen verdienen minder en moeten hoe dan ook een veel groter deel van de gezinstaken op zich nemen, of de man nou minder gaat werken of niet. Dan is de keus snel gemaakt. En nee, een keus op oneerlijke premissen is geen keus, dat is een consequentie.
Het zijn wel keuzes enkel gericht op de korte termijn en financieel gewin
Als inkomen van pa wegvalt of na scheiding,blijkt dat dat geen wijze keus is

Het kan echt anders.

Wat zou jij trouwens voor je kinderen als ideaalbeeld zien? De maatschappij is dan 25 jaar verder, dan toen jij de keuze maakte
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
22-04-2020 19:45
Had je toch maar beter op moeten letten, die Rob van jou is niet ineens zo geworden. Je hebt hem zelf zo verwend zeker!
Ja en nu wil je scheiden dus die arme man moet ook nog betalen omdat jij niet goed hebt opgelet en hem niet goed hebt opgevoed! Was je zelf bij hoor.

Ja, keus, verantwoordelijkheid, schuld.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
22-04-2020 20:50
Dat kunnen mannen inderdaad. Veel mannen beloven het ook wanneer er kinderen onderweg zijn. Maar weinig doen het daadwerkelijk. En daar heb je als vrouw maar minimaal invloed op. Het zijn geen keuzes, het zijn culturele overtuigingen. En dat is iets heel anders.
En zo'n man zet je bij het grofvuil. Die neemt jou niet serieus!
Pandax schreef:
22-04-2020 20:59
Ja, keus, verantwoordelijkheid, schuld.
Lekker overzichtelijk. Al die huwelijken waarbij deze afspraken wel gewoon zijn nagekomen zijn met hele intelligente vrouwen die hun man gewoon beter hebben uitgezocht.
En zo gooien we het serieus nemen van zorgtaken gelijk uit het raam.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-04-2020 20:58
Het zijn wel keuzes enkel gericht op de korte termijn en financieel gewin
Als inkomen van pa wegvalt of na scheiding,blijkt dat dat geen wijze keus is

Uiteraard is dat geen wijze keus. Als de taakverdeling gebaseerd is op specialiteiten (man geld, vrouw gezin), kunnen ze beiden nooit besluiten dat ze iets anders willen, een tijd weg willen of ziek worden. Het is heel kwetsbaar. Maar dat is helemaal niet het punt. Het gaat erom dat er zelfs met een eerlijke arbeidsverdeling geen eerlijke gezinsverdeling is. De gezinstaken kosten in tijd en energie bijna net zoveel als een fulltime baan. Vrouwen die naast hun gezinstaken ook bijdragen aan het gezinsinkomen worden daarmee dus dubbel belast en die belasting is zwaar. De keus om minder te gaan werken of te stoppen is daarmee vaak een keus uit zelfbehoud. Op de lange termijn wellicht geen wijze keus, maar aan de andere kant kun je je afvragen hoeveel lange termijn er uberhaupt is in zo'n situatie.

Het kan echt anders.

Wat zou jij trouwens voor je kinderen als ideaalbeeld zien? De maatschappij is dan 25 jaar verder, dan toen jij de keuze maakte

Ja, het kan echt anders, maar dat is geen keuze die vrouwen kunnen maken. Dat is een keus die mannen moeten maken. De keus om daadwerkelijk deel te nemen aan het gezin dat ze zelf gemaakt hebben. Om hun verantwoordelijkheden en taken op zich te nemen en zo hun partner de vrijheid te geven om daadwerkelijk te kiezen.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-04-2020 20:59
En zo'n man zet je bij het grofvuil. Die neemt jou niet serieus!

Dat is het merendeel van de mannen in Nederland. Misschien zelfs bijna alle, aangezien uit geen enkel onderzoek blijkt dat er mannen zijn die net zoveel gezinstaken op zich nemen als vrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
22-04-2020 21:16
Uiteraard is dat geen wijze keus. Als de taakverdeling gebaseerd is op specialiteiten (man geld, vrouw gezin), kunnen ze beiden nooit besluiten dat ze iets anders willen, een tijd weg willen of ziek worden. Het is heel kwetsbaar. Maar dat is helemaal niet het punt. Het gaat erom dat er zelfs met een eerlijke arbeidsverdeling geen eerlijke gezinsverdeling is. De gezinstaken kosten in tijd en energie bijna net zoveel als een fulltime baan. Vrouwen die naast hun gezinstaken ook bijdragen aan het gezinsinkomen worden daarmee dus dubbel belast en die belasting is zwaar. De keus om minder te gaan werken of te stoppen is daarmee vaak een keus uit zelfbehoud. Op de lange termijn wellicht geen wijze keus, maar aan de andere kant kun je je afvragen hoeveel lange termijn er uberhaupt is in zo'n situatie.





Ja, het kan echt anders, maar dat is geen keuze die vrouwen kunnen maken. Dat is een keus die mannen moeten maken. De keus om daadwerkelijk deel te nemen aan het gezin dat ze zelf gemaakt hebben. Om hun verantwoordelijkheden en taken op zich te nemen en zo hun partner de vrijheid te geven om daadwerkelijk te kiezen.
Vrouwen zijn geen weerloze types. Jij kiest voor jouw leven
De man is bijzaak. Jij hebt de hoofdrol. Jij maakt jouw keuzes
Als je man een slechte vader is, en armoedige partner verdient hij geen rol i n je leven

Vrouwen zijn sterk genoeg om het zonder man te kunnen.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
22-04-2020 21:20
Vrouwen zijn geen weerloze types. Jij kiest voor jouw leven
De man is bijzaak. Jij hebt de hoofdrol. Jij maakt jouw keuzes
Als je man een slechte vader is, en armoedige partner verdient hij geen rol i n je leven

Vrouwen zijn sterk genoeg om het zonder man te kunnen.

Natuurlijk zijn ze dat, maar ik geloof niet dat dat de situatie is die we wensen.
Alle reacties Link kopieren
Pandax schreef:
22-04-2020 21:24
Natuurlijk zijn ze dat, maar ik geloof niet dat dat de situatie is die we wensen.
Ik blijf bij mijn man uit liefde, pmdat hij me gelukkig maakt, niet voor het geld of het gemak.
Als ik weg wil, k an ik weg, mijn kinderen houden hun levensstandaard. Dat is een heel fijn gevoel. Ik hou van hem, maar red het ook zelf.
Maar ligt het probleem dan niet net zo goed bij de manier waarop meisjes (misschien zelfs wel onbewust) worden opgevoed? Want dat mannen blijkbaar massaal zulke lapzwanzen zijn die wegkomen met maar een heel klein aandeel huishouden/kinderverzorging, andersom geldt dan toch ook dat meisjes al veel jonger wordt geleerd dat ze "mee moeten helpen"?

En heel veel mensen zullen nu gaan zeggen, nee hoor, bij ons niet, jongens en meisjes moeten evenveel doen, maar ik ken zelf toch echt wel veel voorbeelden waarbij er van meisjes net wat meer wordt gevraagd dan van jongens. Al is het maar omdat in sommige gezinnen de zoons meer toetrekken/doen met hun vader en de dochters meer met hun moeder. En de meisjes dan (soms zelfs uit zichzelf) gaan doen wat hun moeder doet.

Gamende vader en zoon krijgen chips en cola, spelletjes spelende moeder en dochter ruimen aan het einde van de avond de tafels af en richten de vaatwasser in.

In heel veel gezinnen ook niet hoor, maar ik ken bovengenoemd voorbeeld van tamelijk dichtbij.
Ja, dat klopt denk ik wel NYC, dat er onbewust heel veel stereotypen meespelen. Ik probeer daar zelf alert op te zijn met mijn kinderen maar ja...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven