Kinderen
alle pijlers
Zelfstandig buiten spelen
maandag 15 juni 2020 om 12:47
Hallo allemaal,
Ben erg benieuwd hoe oud jullie kinderen waren toen ze voor het eerst alleen buiten speelden en hoe jullie dit hebben aangepakt?
Onze zoon is nu 5,5 jaar. We wonen heel rustig. Hij zou één straat over moeten steken om bij de speeltuin uit te komen. Alle andere kinderen hier in de buurt mogen al zelfstandig buiten spelen. Nu ook zijn beste vriendje (half jaar jonger) zelfstandig buiten mag spelen, merk ik dat ik ook behoorlijk bezig ben met de vraag of hij hier al dan niet aan toe is.
Voordelen van zelfstandig buiten spelen:
- Hij krijgt het vertrouwen van ons dat hij het aankan.
- Hij hoeft niet meer op ons te wachten alvorens hij mee mag met de vriendjes in de buurt.
- Ik zit er niet als enige ouder bij om toezicht te houden.
Nadelen:
- Er is hier veel (ondiep) water in de buurt (hij kan nog niet goed genoeg zwemmen).
- Hij zit altijd flink in zijn hoofd en merkt de omgeving soms wat minder goed op (raakt snel verdwaald).
- Hoe reageren andere kinderen op hem als ik er niet bij ben (het is geen 'standaard' jongetje, maar hij heeft wel een gebruiksaanwijzing en het samen spelen gaat al steeds beter, maar hij moet ook nog veel leren).
Ik ben erg benieuwd naar hoe jullie dit hebben aangepakt!
Groetjes!
Ben erg benieuwd hoe oud jullie kinderen waren toen ze voor het eerst alleen buiten speelden en hoe jullie dit hebben aangepakt?
Onze zoon is nu 5,5 jaar. We wonen heel rustig. Hij zou één straat over moeten steken om bij de speeltuin uit te komen. Alle andere kinderen hier in de buurt mogen al zelfstandig buiten spelen. Nu ook zijn beste vriendje (half jaar jonger) zelfstandig buiten mag spelen, merk ik dat ik ook behoorlijk bezig ben met de vraag of hij hier al dan niet aan toe is.
Voordelen van zelfstandig buiten spelen:
- Hij krijgt het vertrouwen van ons dat hij het aankan.
- Hij hoeft niet meer op ons te wachten alvorens hij mee mag met de vriendjes in de buurt.
- Ik zit er niet als enige ouder bij om toezicht te houden.
Nadelen:
- Er is hier veel (ondiep) water in de buurt (hij kan nog niet goed genoeg zwemmen).
- Hij zit altijd flink in zijn hoofd en merkt de omgeving soms wat minder goed op (raakt snel verdwaald).
- Hoe reageren andere kinderen op hem als ik er niet bij ben (het is geen 'standaard' jongetje, maar hij heeft wel een gebruiksaanwijzing en het samen spelen gaat al steeds beter, maar hij moet ook nog veel leren).
Ik ben erg benieuwd naar hoe jullie dit hebben aangepakt!
Groetjes!
dinsdag 16 juni 2020 om 08:47
TanteOlivia schreef: ↑15-06-2020 23:05Het lijkt nogal twee kanten op te kunnen, of extreem laconiek (vrijheid, blijheid, kinderen moeten het zelf maar uitzoeken), of juist dat hele beschermende.
Wat onhandig dat je buren zo wispelturig zijn.
dinsdag 16 juni 2020 om 09:41
Hier nog niet, maar ik wil hier langzaam wel eens mee beginnen. Geen water in de buurt, wel een redelijk drukke weg om over te steken om bij een speelveldje te komen. Niet eens zo heel veel auto's, maar als ze er rijden komen ze meestal wel tamelijk hard voorbij en door geparkeerde auto's is het zicht voor een kind niet altijd goed. Er is wel een zebrapad in de buurt, maar daar moet even voor worden omgelopen (niet heel veel, maar toch) dus het is de vraag of ze daarover gaan. Buurkinderen die wel al zelfstandig mogen zie ik gewoon schuin/kriskras de straat over gaan.
Zoon is ruim zes, zit in groep 3 en heeft er nog niet om gevraagd maar ik denk wel dat het leuk is voor hem dat ie wat zelfstandiger door het dorp kan. Lopend of met fiets. Fietsen laat ik hem ook nog niet alleen doen, ik vind vooral het afremmen bij straten die bergje af gaan echt wel eng. Ze maken dan ineens zo'n vaart...
Zoon is ruim zes, zit in groep 3 en heeft er nog niet om gevraagd maar ik denk wel dat het leuk is voor hem dat ie wat zelfstandiger door het dorp kan. Lopend of met fiets. Fietsen laat ik hem ook nog niet alleen doen, ik vind vooral het afremmen bij straten die bergje af gaan echt wel eng. Ze maken dan ineens zo'n vaart...
dinsdag 16 juni 2020 om 09:51
Mijn kinderen mochten vanaf 4 alleen voor op de stoep spelen. Dan gingen we regelmatig even kijken.
Vanaf 5 mogen ze 1x oversteken om naar de speeltuin te gaan of het blokje rond steppen. Dat doen ze voorzichtig.
Ze spelen vaak even voor, dan weer in de tuin, dan weer bij een buurkind. Ik weet dus niet precies wat ze allemaal doen maar wel ongeveer - ze zijn nooit ver weg.
En ja soms komt er iemand huilend thuis: gevallen of geplaagd. Maar daarna gaan ze toch weer er op uit.
Vanaf 5 mogen ze 1x oversteken om naar de speeltuin te gaan of het blokje rond steppen. Dat doen ze voorzichtig.
Ze spelen vaak even voor, dan weer in de tuin, dan weer bij een buurkind. Ik weet dus niet precies wat ze allemaal doen maar wel ongeveer - ze zijn nooit ver weg.
En ja soms komt er iemand huilend thuis: gevallen of geplaagd. Maar daarna gaan ze toch weer er op uit.
dinsdag 16 juni 2020 om 10:02
Ik lees graag mee! Wij zitten nu ook met die vraag. Dochter is 5 en heeft enorme behoefte om meer zelfstandig te zijn. 'mama ik ben ik geen baby meer' 'ik kan dat echt wel' enzovoort. Terwijl ik dat echt nog wel spannend vind. We hebben een veldje voor het huis. Ze fietst daar graag rondjes. Helaas geen kinderen in de buurt van haar eigen leeftijd, dus vaak alleen. Ze zoekt wel eens contact met meiden die een jaar of 3 a 4 ouder zijn maar wordt dan nog wel eens geplaagd. Ze is meestal in het zicht maar niet altijd, veldje is vrij groot. Mijn man is veel makkelijker, denkt meer van wat kan er nou gebeuren. Ik zweet nog wel peentjes. Maar ik zie haar ook heel trots zijn als ze alleen buiten gespeeld heeft. Ik weet dan nooit zo goed, ben ik nou een overbezorgde moeder of is ze echt nog te jong..
dinsdag 16 juni 2020 om 11:51
Er kan genoeg gebeuren, je hoort zat verhalen over tragische ongevallen die gebeuren als de ouder 2 seconden wegkijkt. Of volwassenen met slechte bedoelingen.
Mijn zoontje vindt zichzelf ook al een grote vent maar zijn oordeel vind ik nou niet echt stroken met de werkelijkheid. Hij wilde pas met een boottochtje over de reling klimmen. En op de vraag “wat denk je dat er gebeurt als je in het water valt?” antwoordt meneer: “nou, dan spring ik er gewoon weer uit”
Mijn zoontje vindt zichzelf ook al een grote vent maar zijn oordeel vind ik nou niet echt stroken met de werkelijkheid. Hij wilde pas met een boottochtje over de reling klimmen. En op de vraag “wat denk je dat er gebeurt als je in het water valt?” antwoordt meneer: “nou, dan spring ik er gewoon weer uit”
dinsdag 16 juni 2020 om 21:56
Omdat ze haar kind nog niet los buiten laat, want ze vertrouwt anderen niet. Eens moet dat gebeuren. Als ze weerbaar genoeg is denk ik, als je het van anderen laat afhangen (ik vertrouw anderen niet) namelijk, mag ze op haar 35e nog niet naar buiten.TanteOlivia schreef: ↑16-06-2020 09:43Wat heeft dat met weerbaar te maken? Alsof er niks met je kind kan gebeuren als het maar weerbaar genoeg is?
Vandaar de vraag, misschien interpreteer ik het verkeerd.
Wat is dat: ik vertrouw mijn dochter wel maar anderen niet.
dinsdag 16 juni 2020 om 22:06
Mijn zus en ik hebben beide een hele nare ervaring met kinderlokkers in onze jeugd. Beide redelijk goed afgelopen door puur geluk, maar het staat nog altijd gebrand in mijn achterhoofd. Mijn dochter is super naïef, impulsief en verdwijnt nog wel eens. stiekem de tuin uit sluipen, te dicht langs het diepe water rennen, te hoog in een boom klimmen, te grote risico’s nemen en achteraf huilen.
Nee, ze wordt in October 7, en ik durf het nog niet aan. Omdat ze gewoon niet te vertrouwen is. Die van mijn zus luisteren super goed en doen bijna nooit iets ongevraagd. Die van mij doet puur iets om uit te lokken of te rebellen. Tja.
Nee, ze wordt in October 7, en ik durf het nog niet aan. Omdat ze gewoon niet te vertrouwen is. Die van mijn zus luisteren super goed en doen bijna nooit iets ongevraagd. Die van mij doet puur iets om uit te lokken of te rebellen. Tja.
dinsdag 16 juni 2020 om 23:03
Uit een onderzoekje blijkt dat vrijwel alle kinderen (zelfs tot 12 jaar) meelopen met een onbekende aardige man om een puppy te bekijken, dus het is een illusie dat je ze tegen dat soort mensen kan beschermen.
Verkeer en water is een ander verhaal. Kinderen kunnen hele domme dingen doen ook al luisteren ze meestal goed.
Mijn kinderen mochten rond hun 3e al op straat , niet altijd in zicht, rustig buurtje en dan waren ze samen met andere kinderen of broer zus. Wel echt een rotleeftijd, pas vanaf 6/7 jaar was ik er veel geruster op.
Op die leeftijd kunnen ze stabieler fietsen, zwemmen en zich beter aan afspraken houden. Altijd zeggen waar je bent, verandert je plan dan kom je eerst terug om dat te vertellen. Speel je bij iemand in de tuin of binnen, eerst komen vertellen enz.
Verkeer en water is een ander verhaal. Kinderen kunnen hele domme dingen doen ook al luisteren ze meestal goed.
Mijn kinderen mochten rond hun 3e al op straat , niet altijd in zicht, rustig buurtje en dan waren ze samen met andere kinderen of broer zus. Wel echt een rotleeftijd, pas vanaf 6/7 jaar was ik er veel geruster op.
Op die leeftijd kunnen ze stabieler fietsen, zwemmen en zich beter aan afspraken houden. Altijd zeggen waar je bent, verandert je plan dan kom je eerst terug om dat te vertellen. Speel je bij iemand in de tuin of binnen, eerst komen vertellen enz.
