Still flying

Welkom in mijn 2de vervolgtopic!

Inmiddels ben ik een jaar in dienst bij een airline waar ik voortaan naar zal verwijzen als TrolleyDolly's Airline (TDA). Bij een nieuw vliegjaar hoort uiteraard ook een nieuw vliegtopic die ik wederom zal volschrijven met mijn belevenissen.

In het topic van vorig jaar staan situaties beschreven die rechtstreeks uit een telenovella leken te komen. Maar dan zonder script of flatterende belichting.

Ik ben benieuwd wat 2020 voor deze TrolleyDolly in petto heeft...

Link vorig topic: reizen/gone-flying-dubai/list_messages/ ... #p29344667

onderdepalmboom schreef: ↑

19-07-2020 21:43

Heb je foto's van je belangrijkste spullen? Als herinnering maar ook voor het geval er toch een doos vermist geraakt.

Jep! Ik heb foto's getrokken en per doos een apart fotomapje gemaakt op mijn gsm. Voor de volledigheid heb ik ook een geschreven lijstje van alle items in elke doos. Handig in geval van eventueel verlies maar ook omdat ik niet alles ga uitpakken aangezien ik veel spullen niet nodig heb bij mijn ouders. Maar als ik toch een item nodig heb kan ik via die lijst checken in welke doos ik het moet gaan zoeken.

mayou schreef: ↑

20-07-2020 17:47

Ik zou het dan ook heel leuk vinden als je hier gewoon doorgaat met schrijven, ookal vlieg je niet meer. Ik reageer niet vaak maar lees je wel hoo!

jij bent inderdaad 1 van die trouwe volgers Maar wees gerust, ik ben hier nog niet klaar. Ik wilde dat gewoon zeker gezegd hebben

---

Het was een vreemde dag vandaag: Ik ben mijn cargo gaan afleveren met mijn verhuizers. Ik vond het nog steeds heel spannend allemaal dus ik stuiterde ondanks het vroege uur alle kanten op. Ik had de verhuizers al op de hoogte gebracht van het aantal dozen inclusief de afmetingen en toonde hen vanochtend waar alle dozen stonden. Vervolgens ging ik naar de woonkamer om mijn documenten klaar te leggen zoals gevraagd.

De eigenaar van de firma was heel erg aardig en voegde zich niet veel later bij mij in de woonkamer om de papierhandel alvast in orde te maken terwijl zijn werknemer mijn dozen ging inladen. Verder verliep alles heel vlot en ontspande ik langzaam maar zeker. Toen we samen in de verhuiswagen gepropt zaten had ik best een aangenaam gesprek met de overenthousiaste eigenaar. Hij was nogal onder de indruk van mijn lijstjes, de gedetailleerde info die ik hem steeds doorgaf, mijn "gedachtenboekje" die ik bij mij droeg en de nette staat van mijn slaapkamer. Blijkbaar is die man het gewoon om vooral een hoop chaos aan te treffen bij zijn klanten. Zijn woorden. Niet de mijne.

Ik kreeg voortdurend moeilijke vragen naar mijn hoofd geslingerd omdat hij mijn kijk op de wereld interessant vond. Mijn appjes hebben een behoorlijke indruk gemaakt. Wederom zijn woorden, niet de mijne.

Ik vond dat allemaal niet zo erg want ergens vond ik het wel boeiend om over zijn vragen na te denken. En de hele procedure vloog op die manier snel voorbij.

Uiteindelijk betaalde en bedankte ik hem voor zijn bewezen diensten en dook in een taxi terug naar huis. Daar draalde ik een poosje in de lobby beneden omdat het slechts 10h30 was en ik verder niks meer op de agenda had staan tot mijn afscheidsetentje. Na een kletspraatje met de securityguys nam ik de lift naar de 14de verdieping en liep naar mijn kamer. Bij binnenkomst viel het me op dat het er kil, ruim en leeg was zonder al mijn spullen. Maar niet zo leeg als ik had gedacht bleek al snel. Mijn oog viel al snel op een grote doos in de hoek van mijn kamer. Ik had even tijd nodig om dit te verwerken want dit strookte niet helemaal met mijn verwachtingen.

Verward liep ik naar de doos en wierp een snelle blik op de inhoud. Alsof ik niet precies wist wat er in die doos stak. Mijn hartslag steeg prompt met 20 slagen per minuut terwijl ik mijzelf mentaal toesprak: "Ok, blijf kalm Dolly. Blijf kalm..."

Terwijl ik diep in en uit ademde nam ik een foto van de doos en appte die naar mijn verhuisfirma met een huilende smiley en de tekst: "OMG! We forgot one!"

Bizarre gedachten kwamen in mij op. "Ok. Wat zijn de opties? Kan ik dit kwijt in mijn bagage? Nee natuurlijk niet! Kan ik het cargoprocess in mijn eentje opnieuw doen voor deze doos? Ongetwijfeld, maar wellicht moeizaam omdat ik niet echt heb opgelet door al dat getetter en het gaat mij handenvol geld kosten aan taxi's en dergelijke. En het is nu meteen een stuk lastiger. Conclusie: de verhuisfirma is nu de eenvoudigste oplossing maar is dat ook de snelste? Door de enorme uitstroom van expats zit hun agenda behoorlijk vol."

Ik kreeg gelukkig snel een appje terug met de melding dat hij een oplossing aan het zoeken was.

OK... dat is goed nieuws... Vertwijfeld dacht ik terug aan het feit dat hij mij had aangeraden om geen gebruik te maken van mijn 2de cargoboeking aan personeelskorting. Mijn eerste boeking van 100kg was "gratis" afgezien van de verwerkingskosten. Daar heb je recht op aan het einde van je dienst bij TDA. Het aantal gratis kilo's stijgt samen met je dienstperiode. De 2de boeking heb ik gemaakt omdat ik wist dat dit niet afdoende zou zijn en daar krijg ik 90% korting op. Omdat ik maar 20 kilo over de 100 kg zat was het volgens mijn verhuizer beter omdat gewoon te betalen aangezien ik anders bepaalde kosten 2x zou betalen en uiteindelijk duurder zou uitkomen. Maar aangezien er nog een doos van 20 kilo thuis stond bleek dat achteraf gezien geen goed idee. Daarbij kwam dat ik wederom voor een taxi naar huis zou moeten betalen. De moed zakte in mijn schoenen. Een hoop weggegooid geld dat ik eenmaal in België goed had kunnen gebruiken tijdens mijn jaar zonder inkomsten.

Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan! Waarom ben ik niet gaan checken?? Ik stuurde een WhatsApp bericht naar mijn ouders om mijn hart te luchten en te laten weten hoe stom hun oudste dochter wel niet is. Uiteindelijk kon ik mijn emoties niet meer de baas en vertelde huilend dat het behoorlijk lastig is om alles in je eentje te regelen zonder dat er iemand is die met je meedenkt. Ik appte er nog dit achteraan:

"Ik weet echt niet meer wat ik nog meer kan doen om zulke idiote fouten te voorkomen. Ik heb tig lijstjes voor mezelf, meldingen in mijn agenda, ik heb alles tot in detail doorgegeven aan de verhuizers voor ze kwamen maar dan vergeet ik zoiets belachelijk als checken of alles wel mee is. Hoe stom kan je zijn? Dat kan ook echt alleen mij overkomen."

Ja, ik ben behoorlijk streng voor mezelf. Tegen dat ik wat lieve berichtjes terug kreeg was ik alweer wat gekalmeerd. Ik had besloten dat ik eerst de schade maar moest afwachten. Daarna zou ik immers pas weten hoe hard ik moest balen.

Als bij wonder stond de verhuizer anderhalf uur later weer voor mijn deur. Hij wachtte heel slim mijn houding tov de situatie af en merkte al snel op dat ik vooral mezelf de schuld gaf. En naarmate dat duidelijker werd, legde hij de verantwoordelijkheid subtiel zelf ook meer en meer bij mij. Dat ontging mij echter niet en ik werd daar niet meteen vrolijk van. Ik kon, hoeveel makkelijker dat ook zou zijn, de schuld niet bij de verhuizers leggen. Mijn spullen mijn verantwoordelijkheid.

Echter, ik had vooraf aangegeven om hoeveel dozen het ging en welk formaat ze hadden. Op de dag zelf heb ik alle dozen (het zijn er maar 5!) aangewezen en heb pas de kamer verlaten toen er om mijn identiteitskaart werd gevraagd. Deze firma is ook zeker niet de goedkoopste omdat ze alles van je overnemen. Van inpakken tot het invullen van de formulieren. Hoewel ik het meeste zelf heb gedaan, heb ik toch voor deze firma gekozen om er zeker van te zijn dat alles vlot en correct zou verlopen. Een stukje gemoedsrust. (En deel van hun verkoopspraatje) Dus ik vond niet dat ze helemaal vrijuit gingen.

Vandaar dat ik wat lauw reageerde toen ik het idee kreeg dat hij die mening niet deelde. Maar, er was ook sprake van een taalbarrière en ik weet uit ervaring dat dat al eens een vertekend beeld geeft. Humor is 1 van de dingen die zo al eens verloren gaat. Dus het kon net zo goed een onhandige poging zijn geweest om mij wat op te vrolijken.

Wellicht was het inderdaad het laatste. Ik heb hem niks extra hoeven te betalen en ik mocht zelfs binnen in de airco wachten tot hij eea had opgelost voor mij aan de loskade. De schade bleef voor mij dus beperkt. Het is wat mij betreft prima opgelost. Al heb ik nu wel onterecht 20 kilo overgewicht betaald aan volle prijs terwijl ik dit aan 90% korting had kunnen versturen. Maar goed, dat is dan mijn deel van de verantwoordelijkheid in dit fiasco. Het is en blijft enorm stom van mij.

#Ihatemoving

Ik ben goed en wel thuis aangekomen! Maar ik ben nu helemaal op. Toen ik mijn ouders aantrof buiten aan de luchthaven kreeg ik plots last van hoofdpijn. Wellicht de ontlading ofzo. Ik ben stikop na 3 korte nachten dus ik hou het nu even kort.

Maar ik heb wel al bericht gehad dat mijn cargo ook tot in Brussel is geraakt.

Ik kruip nu lekker vroeg onder de wol. Het voelt alsof ik een marathon heb gelopen.