Ziek door zwangerschap
vrijdag 24 juli 2020 om 14:18
Laat ik voorop stellen dat ik dankbaar ben voor deze zwangerschap. Maar momenteel bevind ik me in een impasse. Ik ben 9 weken ver, en al drie weken ziek en het lijkt eerder erger te worden dan beter. Ik kom eigenlijk niet meer van de bank af, als ik beweeg moet ik kokhalzen/overgeven. Tanden poetsen lukt bijna niet meer. En het allerergste: ik kan dus niet werken terwijl ik net een nieuwe baan heb
Wat een binnenkomer.
De kinderen hebben vakantie maar doen gelukkig wel veel uitstapjes. Alleen natuurlijk zonder mij.
Ik ruik de hele dag naar kots terwijl ik denk me heel goed gewassen te hebben
(sorry voor dit praatje). Het is zo uitzichtloos. Gaat dit nog weken/maanden duren? Zou ik ook zo lang niet kunnen werken?? Op één oud-collega na ken ik verder niemand die zo’n last heeft van een zwangerschap als ik. Iedereen in de omgeving gaat er fluitend doorheen. Bij een vorige zwangerschap al gehoord (toen kon ik nog vier uur per dag werken, dat is nu uitgesloten): “Tja, andere vrouwen blijven wél werken, maar ja dit is jouw keuze.”
Onnodig te zeggen: het is het allemaal waard als ik straks een gezond kindje in m’n armen mag houden.
Iemand een hart onder de riem?
De kinderen hebben vakantie maar doen gelukkig wel veel uitstapjes. Alleen natuurlijk zonder mij.
Ik ruik de hele dag naar kots terwijl ik denk me heel goed gewassen te hebben
Onnodig te zeggen: het is het allemaal waard als ik straks een gezond kindje in m’n armen mag houden.
Iemand een hart onder de riem?
vrijdag 24 juli 2020 om 14:52
Dit is toch zo'n HG-zwangerschap?Verrassingswolkje schreef: ↑24-07-2020 14:25Ja ik wil me niet meten met vrouwen met een HG-zwangerschap, die het natuurlijk nog veel erger te verduren hebben dan ik. Ergens voelt het een beetje klagerig...
vrijdag 24 juli 2020 om 14:56
Ik dacht dat dat was dat je niks binnen kan houden en opgenomen moet worden in het ziekenhuis.
Melon, jij ook veel sterkte! Wel fijn dat je weer wat kan werken?
vrijdag 24 juli 2020 om 14:58
Allereerst
Ik zou toch nog een keer contact zoeken met de huisarts / verloskundige / gynaecoloog voor andere medicatie (primperan of zofran bijvoorbeeld). Als je zoveel spuugt ligt uitdroging op de loer.
Dat je verder nu niks kunt, qua werk, huishouden, kinderen, is even niet anders. Probeer dat toch te accepteren en jezelf de rust te gunnen ziek te mogen zijn van de zwangerschap. Je bent niet expres zo beroerd, je kunt hier niks aan doen. Mijn ervaring: hoe meer energie je besteed aan je zorgen maken en toch nog taken willen doen, hoe erger dit wordt.
Als je toch door blijft gaat en in het ziekenhuis terecht komt, kun je helemaal niets meer doen (de verplichte rust was wel fijn, maar ik was toch liever thuis).
En eet wat je kunt. En als je niet kunt eten, eet dan niet maar drink wat je kunt. In welke vorm dan ook. Mij hielp het om ijsklontjes te eten en op bevroren eten te sabbelen.
Sterkte, ook voor de andere misselijke zwangeren, trek op tijd aan de bel en zoek hulp/steun. https://www.zehg.nl/hyperemesisgravidarum/
Ik zou toch nog een keer contact zoeken met de huisarts / verloskundige / gynaecoloog voor andere medicatie (primperan of zofran bijvoorbeeld). Als je zoveel spuugt ligt uitdroging op de loer.
Dat je verder nu niks kunt, qua werk, huishouden, kinderen, is even niet anders. Probeer dat toch te accepteren en jezelf de rust te gunnen ziek te mogen zijn van de zwangerschap. Je bent niet expres zo beroerd, je kunt hier niks aan doen. Mijn ervaring: hoe meer energie je besteed aan je zorgen maken en toch nog taken willen doen, hoe erger dit wordt.
Als je toch door blijft gaat en in het ziekenhuis terecht komt, kun je helemaal niets meer doen (de verplichte rust was wel fijn, maar ik was toch liever thuis).
En eet wat je kunt. En als je niet kunt eten, eet dan niet maar drink wat je kunt. In welke vorm dan ook. Mij hielp het om ijsklontjes te eten en op bevroren eten te sabbelen.
Sterkte, ook voor de andere misselijke zwangeren, trek op tijd aan de bel en zoek hulp/steun. https://www.zehg.nl/hyperemesisgravidarum/
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
vrijdag 24 juli 2020 om 15:06
Verrassingswolkje schreef: ↑24-07-2020 14:30Ben eerlijk gezegd wel een beetje huiverig voor zwaardere medicatie. Heb zo lang moeten wachten op deze zwangerschap. En hierna doe ik geen poging meer.
Ik laat Botanietje even van dit topic weten. Zij heeft ook lang op een zwangerschap moeten wachten en eindigde met HG. Zij werd uiteindelijk wel een aantal keer opgenomen. Dat jij niet opgenomen ben, betekent niet dat je situatie niet heel zwaar is. Zij heeft vast tips
vrijdag 24 juli 2020 om 15:14
Nee, pas er na. Het is niet anders, maar ben er wel vaak verdrietig om. Hoop dat ik me er wat meer bij kan gaan neerleggen en blij kan zijn om de baby die komt. Bén er nl heus wel blij om, maar de klachten overheersen dat gevoel zoVerrassingswolkje schreef: ↑24-07-2020 14:41Ja herkenbaar, schuldgevoel naar gezin en werk. Wat naar dat er andere dingen voor in de plaats gekomen zijn. Is er wel zicht op verbetering nog binnen de zwangerschap, of pas daarna?
vrijdag 24 juli 2020 om 15:35
Dat je niet opgenomen wordt betekent inderdaad niet dat het geen HG is. De vorige zwangerschap had ik een ha die niet geloofde in HG, die vond het allemaal maar onzin. Ben nooit doorverwezen.
Ik zit nu pas in week 7, de vorige keer was het over in week 17. Herken veel van wat de anderen hier schrijven.
Ben gisteren wel opgenomen geweest voor een infuus met vocht. Ik zou als ik jou was je vk bellen met je klachten. Hier komen ze dan langs, doen ze een ketonen test (waarmee je helemaal niet je mate van uitdroging maar je mate van verhongering test, maar oke) en kan ze je doorverwijzen naar het zh. Hier was het een dagopname met 3 liter vocht. Ik voelde me gisteren top, vandaag weer net zo k*t en kan nog steeds nauwelijks water binnen houden, maar ik zit al aan de Primperan en Zofran, dus meer dan pappen en nathouden zit er voor mij niet in.
Maar schakel hulp in TO. Doen hoor, er is meer hulp mogelijk dan wat je nu hebt.
Ik zit nu pas in week 7, de vorige keer was het over in week 17. Herken veel van wat de anderen hier schrijven.
Ben gisteren wel opgenomen geweest voor een infuus met vocht. Ik zou als ik jou was je vk bellen met je klachten. Hier komen ze dan langs, doen ze een ketonen test (waarmee je helemaal niet je mate van uitdroging maar je mate van verhongering test, maar oke) en kan ze je doorverwijzen naar het zh. Hier was het een dagopname met 3 liter vocht. Ik voelde me gisteren top, vandaag weer net zo k*t en kan nog steeds nauwelijks water binnen houden, maar ik zit al aan de Primperan en Zofran, dus meer dan pappen en nathouden zit er voor mij niet in.
Maar schakel hulp in TO. Doen hoor, er is meer hulp mogelijk dan wat je nu hebt.
vrijdag 24 juli 2020 om 15:51
Pergamon schreef: ↑24-07-2020 15:06Ik laat Botanietje even van dit topic weten. Zij heeft ook lang op een zwangerschap moeten wachten en eindigde met HG. Zij werd uiteindelijk wel een aantal keer opgenomen. Dat jij niet opgenomen ben, betekent niet dat je situatie niet heel zwaar is. Zij heeft vast tips
Hier ben ik! In mei bevallen van mijn langverwachte baby na 5 jaar proberen en hg-zwangerschap!
En al ben je niet opgenomen, hg is er in gradaties en dit klinkt als HG. Ik heb veel gehad aan de besloten FB-groep (als je Facebook hebt). Er bestaat zelfs droge hg: Non-stop te misselijk voor wat dan ook, maar niet kunnen overgeven.
Waar ik niks aan had: geleuter over gember (leuk als je een beetje misselijk bent, nutteloos bij hg) of verhalen over anderen die zo flink waren en misselijk doorwerkten. Primperan hielp bij icm Emesafene. Iets. Anders was zofran de volgende stap geweest.
Je mag me een privebericht sturen als je wilt!
Je moet niet alles geloven wat je denkt
vrijdag 24 juli 2020 om 16:58
Hier ook extreem misselijk vanaf 6 weken met nauwelijks overgeven. Bij mij werd het met 12 weken minder, en met 15 weken was het nagenoeg voorbij. Achteraf viel het dus mee. Ik ben wel heel veel afgevallen in het eerste trimester. Mijn arts heeft me ook wel wat voorgeschreven. Ik kwam daar dan ook lijkbleek binnen met trillende ledematen, dus dat was wel een overtuigend verhaal.
Ik zou me vooral niet schuldig voelen. Je kunt gewoon heel ziek zijn van een zwangerschap, en daar heb je weinig invloed op. Hier ook veel vriendinnen die zich helemaal prima voelden, maar ook vriendinnen die net als ik lang niet hebben kunnen werken. En dat waren echt niet de softies; er is geen peil op te trekken.
Ik zou me vooral niet schuldig voelen. Je kunt gewoon heel ziek zijn van een zwangerschap, en daar heb je weinig invloed op. Hier ook veel vriendinnen die zich helemaal prima voelden, maar ook vriendinnen die net als ik lang niet hebben kunnen werken. En dat waren echt niet de softies; er is geen peil op te trekken.
vrijdag 24 juli 2020 om 17:45
En hoe dankbaar je ook bent voor de zwangerschap: je mag je ook gewoon balen van het feit dat je je zo ziek voelt. Ik ben ook zo vaak die hele klote-HG zó zat geweest, zo verdrietig geweest om het feit dat ik niets kon. Terwijl ik met mijn kind vreselijk blij ben (en zij is kerngezond en supervrolijk, dus zij heeft daar niets aan overgehouden).
Maatschappelijk werk heeft me wel geholpen om die gevoelens een plek te geven.
Maatschappelijk werk heeft me wel geholpen om die gevoelens een plek te geven.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
vrijdag 24 juli 2020 om 19:36
Zeker fijn, maar als het niet gaat, dan gaat het niet.Verrassingswolkje schreef: ↑24-07-2020 14:56
Melon, jij ook veel sterkte! Wel fijn dat je weer wat kan werken?
Ik snap je schuldgevoel, helemaal omdat je een nieuwe baan hebt, maar elke zwangerschap is anders en dit weet je gewoon niet van te voren.
Ik dacht ook wel dat ik 'gewoon' die 9 maanden lekker kon werken etc. want vorige keer kon het ook.
Maar het gaat gewoon niet. Het is heel anders.
Dit is m'n vijfde zwangerschap en wordt ons tweede kindje, dus er komt ook wel een mentaal stukje bij kijken, maar dat heb je ook niet in de hand natuurlijk.
Sterkte!
vrijdag 24 juli 2020 om 21:48
Zo herkenbaar. Eerste zwangerschap werd ook gezegd. Rustig aan doen gember cola. Al dat soort dingen. Dat ging niet helpen. Ik was ziek tot het moment dat dochter er was.
Tweede zwangerschap een meewerkende gyn gezocht (en gevonden!) en dat was zo fijn. Iemand die mee wilde denken en de juiste medicatie en hoeveelheid voorschreef. Helaas tussendoor ook vervelende gyns getroffen en die wisten te vertellen dat inderdaad gember en rust meer dan genoeg moesten zijn. Wat een verademing toen ik m’n eigen gyn weer terug had.
Dus mijn tip is om iemand te zoeken die wél meer kan en wil voorschrijven dan alleen emesafene
vrijdag 24 juli 2020 om 21:54
Hier 2 HG zwangerschappen gehad, inclusief opnames vanwege uitdroging. Sondevoeding net kunnen vermijden gelukkig. Ik wil je met klem adviseren contact te zoeken met een gynaecoloog om die de inschatting te laten maken of het 'erg genoeg' is, voor jezelf verschuift die grens steeds is mijn ervaring. Wellicht kunnen ze het je makkelijker maken met (tijdelijke) ondersteuning van medicatie.
En voor je werk....zij krijgen je uren vergoed, dus lijden in ieder geval geen verlies en dan na je zwangerschap maar weer opnieuw starten. Heel vervelend, maar nu even jezelf en je kindje prioriteit geven. Sterkte, het is retezwaar zo'n zwangerschap als je al meerdere kinderen hebt rondlopen!
En voor je werk....zij krijgen je uren vergoed, dus lijden in ieder geval geen verlies en dan na je zwangerschap maar weer opnieuw starten. Heel vervelend, maar nu even jezelf en je kindje prioriteit geven. Sterkte, het is retezwaar zo'n zwangerschap als je al meerdere kinderen hebt rondlopen!
vrijdag 24 juli 2020 om 21:59
Bij mij hielpen emesafene, primperan en zorgen helemaal niets, ik bleef overgeven en niets binnen houden, verschillende combinaties geprobeerd. Uiteindelijk deed een heel lage dosering haldol icm primperan de truc en kon ik in ieder geval weer wat binnenkrijgen en -houden.
Tip: geef je eraan over. Pak de rust die je nodig hebt en mij hielp het enorm mn gevoel uit te spreken naar mn partner. Ik heb op hele slechte momenten zelfs wel eens gedacht dat ik t kindje wilde laten weghalen. Natuurlijk wilde ik dat niet echt, maar ik voelde me zo verrot en zo schuldig naar mn zoontje. Erover praten heeft me op dat soort momenten echt geholpen.
Tip: geef je eraan over. Pak de rust die je nodig hebt en mij hielp het enorm mn gevoel uit te spreken naar mn partner. Ik heb op hele slechte momenten zelfs wel eens gedacht dat ik t kindje wilde laten weghalen. Natuurlijk wilde ik dat niet echt, maar ik voelde me zo verrot en zo schuldig naar mn zoontje. Erover praten heeft me op dat soort momenten echt geholpen.
vrijdag 24 juli 2020 om 22:02
Wat een ellende, veel sterkte! Ik ben nu 39 weken zwanger en ook eigenlijk de hele zwangerschap met vlagen behoorlijk misselijk geweest. Maar gelukkig niet overgeven. Vooral geuren zijn vreselijk te verdragen. In de supermarkt, parfum van mensen, tijdens het poetsen en tijdens het koken, drama gewoon.
Ik zorg altijd dat ik een zakdoek of sjaal om mijn gezicht bind zodra ik er te veel last van krijg. Iets fris nemen zoals pepermunt of kauwgom helpt bij mij soms wel, maar ik denk dat het bij jou daar niet mee is opgelost en dat je beter een anti braakmiddel kan nemen.
Groetjes!
zaterdag 25 juli 2020 om 00:08
botanietje schreef: ↑24-07-2020 15:51
En al ben je niet opgenomen, hg is er in gradaties en dit klinkt als HG. Ik heb veel gehad aan de besloten FB-groep (als je Facebook hebt). Er bestaat zelfs droge hg: Non-stop te misselijk voor wat dan ook, maar niet kunnen overgeven.
Ja, die groep kan ik ook aanraden! Daar krijg je alle tips over eten en drinken, artsen, sondevoeding of wat dan ook. Alle gradaties zijn welkom, het is geen wedstrijd.![]()
Waar ik niks aan had: geleuter over gember
zaterdag 25 juli 2020 om 00:12
Dit klinkt zeker wel als HG, ik heb het drie maanden van mijn zwangerschap gehad, met meerdere opnames.
Maar dat wil niet zeggen dat jij het daardoor niet hebt.
Jij bent immers te misselijk om ook maar iets te ondernemen.
En onderschat het echt niet door te zeggen dat jij te goed voelt om HG te hebben.
Sterkte, hoop dat jij snel opknapt!
Maar dat wil niet zeggen dat jij het daardoor niet hebt.
Jij bent immers te misselijk om ook maar iets te ondernemen.
En onderschat het echt niet door te zeggen dat jij te goed voelt om HG te hebben.
Sterkte, hoop dat jij snel opknapt!
zaterdag 25 juli 2020 om 00:15
Wat ontzettend balen! HG is vreselijk en ook nog enorm vaak word het niet begrepen. Niet door je omgeving en niet door artsen. Zoek in elk geval steun in de FB groep en zoek een goede gynaecoloog. Trek op tijd aan de bel en zoek indien nodig ook psychische hulp. Het is namelijk retezwaar!
Mijn zwangerschappen waren de hel! Sorry, heb er echt geen beter woord voor. Ik begin rond week 6 over te geven en houd dan niets meer binnen, ook geen water. Tussen week 20 en 30 wat verbetering en daarna weer eindeloos overgeven.
Ik heb alle soorten medicatie gehad, sondevoeding, (thuis)infuus en TPV (voeding via centrale lijn). Veel ziekenhuisopnames en poli-bezoeken. Nu 3 prachtige kinderen en klaar met de hele situatie.
Sterkte
Mijn zwangerschappen waren de hel! Sorry, heb er echt geen beter woord voor. Ik begin rond week 6 over te geven en houd dan niets meer binnen, ook geen water. Tussen week 20 en 30 wat verbetering en daarna weer eindeloos overgeven.
Ik heb alle soorten medicatie gehad, sondevoeding, (thuis)infuus en TPV (voeding via centrale lijn). Veel ziekenhuisopnames en poli-bezoeken. Nu 3 prachtige kinderen en klaar met de hele situatie.
Sterkte
zaterdag 25 juli 2020 om 01:26
Heel erg bedankt voor jullie reacties. Het gaat helaas echt niet goed. Ook psychisch niet. Terwijl ik helemaal niet bekend ben met psychische klachten! Ik denk zelfs ‘Als het niet goed blijkt te zitten, kan ik tenminste snel een curettage krijgen’
Maar dat is het laatste wat ik wil. Maar kan mijn lichaam deze zwangerschap wel aan?? Ben ook echt paniekerig soms, en ‘s avonds compleet overprikkeld terwijl ik de hele dag op de bank heb gelegen en ook nog geslapen heb. Licht, geluiden, gezinsleden die tegen me spreken, alles is te veel na 21 uur.
Ik ga morgen maar met de verloskundige bellen.
Ik ga morgen maar met de verloskundige bellen.
zaterdag 25 juli 2020 om 07:51
Echt bellen zo hoor! En ook aangeven wat het psychisch met je doet.Verrassingswolkje schreef: ↑25-07-2020 01:26Heel erg bedankt voor jullie reacties. Het gaat helaas echt niet goed. Ook psychisch niet. Terwijl ik helemaal niet bekend ben met psychische klachten! Ik denk zelfs ‘Als het niet goed blijkt te zitten, kan ik tenminste snel een curettage krijgen’Maar dat is het laatste wat ik wil. Maar kan mijn lichaam deze zwangerschap wel aan?? Ben ook echt paniekerig soms, en ‘s avonds compleet overprikkeld terwijl ik de hele dag op de bank heb gelegen en ook nog geslapen heb. Licht, geluiden, gezinsleden die tegen me spreken, alles is te veel na 21 uur.
Ik ga morgen maar met de verloskundige bellen.
Voor mij is je situatie heel herkenbaar
zaterdag 25 juli 2020 om 11:34
Heb vanochtend gebeld. Ik ben eigenlijk niks wijzer geworden. Alleen maar volledige rust houden, en eventueel acupunctuur. Ze vindt dit nog binnen de normale marges vallen.
Het gaat wel wat beter dan gisteravond. Misschien moet ik ook proberen eerder naar bed te gaan, dat ik het totale instorten vóór ben
Maar best moeilijk met twee tieners in de zomervakantie. Vanavond ga ik het denk ik helemaal aan mijn man overlaten.
Het gaat wel wat beter dan gisteravond. Misschien moet ik ook proberen eerder naar bed te gaan, dat ik het totale instorten vóór ben