Relaties
alle pijlers
Té aanhankelijk?
zondag 3 mei 2009 om 21:07
Hoi iedereen,
Ik heb een klein probleempje namelijk het volgende.
Ik twijfel of ik misschien wel héél erg aanhankelijk ben. Halverwege deze week vertrekt mijn vriendje naar het buitenland, hij moet dat met zijn school, en het is maar voor een paar dagen, maar ik moet gewoon nú al huilen als ik er alleen al aan denk. Mijn maag keert zich 6 keer om, en het verdriet komt gewoon in me naar boven, terwijl ik vrolijk met hem op msn babbel.
Vroeger heb ik heel erg last gehad van heimwee, en toen ik op het schoolkamp moest met groep acht heb ik weken van te voren moeten janken omdat ik echt niet wou, zonder mijn ouders. 1 nachtje bij mijn opa en oma deed ik toen ook gewoon echt niet.
Na dat schoolkamp van groep acht was ik er echter meteen overheen omdat dat echt heel erg mee viel.
Maar nu heb ik dus dezelfde heimwee gevoelens als ik eraan denk dat mijn vriendje straks weggaat..(hij gaat maar vier dagen).
We hebben dan ook wel dagelijks contact, zien elkaar 3 à 4 keer per week en smsen, bellen en msnen ons een rotje..
Ben ik te aanhankelijk?
Jullie zullen me wel voor gek verklaren, maar misschien zit dit er gewoon 'ingebakken', vandaar dat ik het ook verklaar met die heimwee van vroeger..
Wat vinden jullie hiervan? Ben ik echt te aanhankelijk en moet ik naar een psych?
Ow, en als jullie tips hebben tegen de 'heimwee' die ik die vier dagen ga ondervinden, gráág!
Liefs Vivelle
Ik heb een klein probleempje namelijk het volgende.
Ik twijfel of ik misschien wel héél erg aanhankelijk ben. Halverwege deze week vertrekt mijn vriendje naar het buitenland, hij moet dat met zijn school, en het is maar voor een paar dagen, maar ik moet gewoon nú al huilen als ik er alleen al aan denk. Mijn maag keert zich 6 keer om, en het verdriet komt gewoon in me naar boven, terwijl ik vrolijk met hem op msn babbel.
Vroeger heb ik heel erg last gehad van heimwee, en toen ik op het schoolkamp moest met groep acht heb ik weken van te voren moeten janken omdat ik echt niet wou, zonder mijn ouders. 1 nachtje bij mijn opa en oma deed ik toen ook gewoon echt niet.
Na dat schoolkamp van groep acht was ik er echter meteen overheen omdat dat echt heel erg mee viel.
Maar nu heb ik dus dezelfde heimwee gevoelens als ik eraan denk dat mijn vriendje straks weggaat..(hij gaat maar vier dagen).
We hebben dan ook wel dagelijks contact, zien elkaar 3 à 4 keer per week en smsen, bellen en msnen ons een rotje..
Ben ik te aanhankelijk?
Jullie zullen me wel voor gek verklaren, maar misschien zit dit er gewoon 'ingebakken', vandaar dat ik het ook verklaar met die heimwee van vroeger..
Wat vinden jullie hiervan? Ben ik echt te aanhankelijk en moet ik naar een psych?
Ow, en als jullie tips hebben tegen de 'heimwee' die ik die vier dagen ga ondervinden, gráág!
Liefs Vivelle
zondag 3 mei 2009 om 21:11
quote:vivelle schreef op 03 mei 2009 @ 21:07:
Hoi iedereen,
Ik heb een klein probleempje namelijk het volgende.
Ik twijfel of ik misschien wel héél erg aanhankelijk ben. Halverwege deze week vertrekt mijn vriendje naar het buitenland, hij moet dat met zijn school, en het is maar voor een paar dagen, maar ik moet gewoon nú al huilen als ik er alleen al aan denk. Mijn maag keert zich 6 keer om, en het verdriet komt gewoon in me naar boven, terwijl ik vrolijk met hem op msn babbel.
Vroeger heb ik heel erg last gehad van heimwee, en toen ik op het schoolkamp moest met groep acht heb ik weken van te voren moeten janken omdat ik echt niet wou, zonder mijn ouders. 1 nachtje bij mijn opa en oma deed ik toen ook gewoon echt niet.
Na dat schoolkamp van groep acht was ik er echter meteen overheen omdat dat echt heel erg mee viel.
Maar nu heb ik dus dezelfde heimwee gevoelens als ik eraan denk dat mijn vriendje straks weggaat..(hij gaat maar vier dagen).
We hebben dan ook wel dagelijks contact, zien elkaar 3 à 4 keer per week en smsen, bellen en msnen ons een rotje..
Ben ik te aanhankelijk?
Jullie zullen me wel voor gek verklaren, maar misschien zit dit er gewoon 'ingebakken', vandaar dat ik het ook verklaar met die heimwee van vroeger..
Wat vinden jullie hiervan? Ben ik echt te aanhankelijk en moet ik naar een psych?
Ow, en als jullie tips hebben tegen de 'heimwee' die ik die vier dagen ga ondervinden, gráág!
Liefs VivelleWij noemen dat thuis niet aanhankelijk maar áfhankelijk. Als je er zo'n last van hebt kun je natuurlijk met hulp van een deskundige wat zelfstandiger worden.
Hoi iedereen,
Ik heb een klein probleempje namelijk het volgende.
Ik twijfel of ik misschien wel héél erg aanhankelijk ben. Halverwege deze week vertrekt mijn vriendje naar het buitenland, hij moet dat met zijn school, en het is maar voor een paar dagen, maar ik moet gewoon nú al huilen als ik er alleen al aan denk. Mijn maag keert zich 6 keer om, en het verdriet komt gewoon in me naar boven, terwijl ik vrolijk met hem op msn babbel.
Vroeger heb ik heel erg last gehad van heimwee, en toen ik op het schoolkamp moest met groep acht heb ik weken van te voren moeten janken omdat ik echt niet wou, zonder mijn ouders. 1 nachtje bij mijn opa en oma deed ik toen ook gewoon echt niet.
Na dat schoolkamp van groep acht was ik er echter meteen overheen omdat dat echt heel erg mee viel.
Maar nu heb ik dus dezelfde heimwee gevoelens als ik eraan denk dat mijn vriendje straks weggaat..(hij gaat maar vier dagen).
We hebben dan ook wel dagelijks contact, zien elkaar 3 à 4 keer per week en smsen, bellen en msnen ons een rotje..
Ben ik te aanhankelijk?
Jullie zullen me wel voor gek verklaren, maar misschien zit dit er gewoon 'ingebakken', vandaar dat ik het ook verklaar met die heimwee van vroeger..
Wat vinden jullie hiervan? Ben ik echt te aanhankelijk en moet ik naar een psych?
Ow, en als jullie tips hebben tegen de 'heimwee' die ik die vier dagen ga ondervinden, gráág!
Liefs VivelleWij noemen dat thuis niet aanhankelijk maar áfhankelijk. Als je er zo'n last van hebt kun je natuurlijk met hulp van een deskundige wat zelfstandiger worden.
zondag 3 mei 2009 om 21:13
Ja lijkt me goed dat je eens met een psycholoog praat.
Dan kun je proberen of je zelf wat makkelijker van huis kan in de toekomst, en of je je vriend iets meer los kunt laten op dit soort dagen.
Zo te zien zijn jullie nog jong, maar in de toekomst zal het vast nog wel eens gebeuren dat vriend een paar dagen weg moet.
En er is niets raars aan als je hulp zoekt, je wordt er alleen maar beter van!
Dan kun je proberen of je zelf wat makkelijker van huis kan in de toekomst, en of je je vriend iets meer los kunt laten op dit soort dagen.
Zo te zien zijn jullie nog jong, maar in de toekomst zal het vast nog wel eens gebeuren dat vriend een paar dagen weg moet.
En er is niets raars aan als je hulp zoekt, je wordt er alleen maar beter van!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 3 mei 2009 om 21:14
Ow Vivelle,
Je zegt het zelf al,... ik verklaar je voor gek. Als ik je vriendje was zou ik blij zijn dat ik een paar dagen van je verlost was. Zou helemaal gek van je worden. Get a Life!
Wat je die 4 dagen kunt gaan doen? Slapen, eten, werken/naar school, wat afspreken met vriendinnen, lezen, sporten.... eigenlijk dingen die je ook gewoon kunt doen als je vriendje in Nederland is. Je moet je niet zo aan hem vastklampen. Kan nooit goed blijven gaan. Succes!
Je zegt het zelf al,... ik verklaar je voor gek. Als ik je vriendje was zou ik blij zijn dat ik een paar dagen van je verlost was. Zou helemaal gek van je worden. Get a Life!
Wat je die 4 dagen kunt gaan doen? Slapen, eten, werken/naar school, wat afspreken met vriendinnen, lezen, sporten.... eigenlijk dingen die je ook gewoon kunt doen als je vriendje in Nederland is. Je moet je niet zo aan hem vastklampen. Kan nooit goed blijven gaan. Succes!
zondag 3 mei 2009 om 21:27
Ik heb het hem verteld en hij zegt dat hij het wel begrijpt maar dat ik goed moet onthouden dat hij ook weer gewoon terugkomt. En dat troost me wel. Maar ik moet er ook niet te veel over na denken merk ik.
@ moonlight: we zijn inderdaad nog jong, maar uit huis gaan is voor mij geen probleem, bij mij thuis is het niet zo'n pretje en misschien dat ik me daarom te veel focus op mijn vriendje en daarom zo áfhankelijk van hem ben?
@calvijn: ja hij weet er dus van, maar ik wil hem er niet me lastig vallen, want straks voelt hij zich nog schuldig
@gewoonikke: heb ook al het een en ander geplant met vriendinnen, maar ben gewoon bang dat ik toch nog af en toe 'heimwee' krijg..
@ moonlight: we zijn inderdaad nog jong, maar uit huis gaan is voor mij geen probleem, bij mij thuis is het niet zo'n pretje en misschien dat ik me daarom te veel focus op mijn vriendje en daarom zo áfhankelijk van hem ben?
@calvijn: ja hij weet er dus van, maar ik wil hem er niet me lastig vallen, want straks voelt hij zich nog schuldig
@gewoonikke: heb ook al het een en ander geplant met vriendinnen, maar ben gewoon bang dat ik toch nog af en toe 'heimwee' krijg..
zondag 3 mei 2009 om 21:29
ik vind 4 dagen ook wel erg extreem om daar een week over te brullen. Als het nou 4 maanden was.... Ik denk dat je hiervoor echt wat hulp kan gebruiken, want het klinkt of er totaal geen vrijheid in jullie relatie is. daarnaast, hoe moet het ooit als je kinderen krijgt die weken op vakantie gaan of naar het buitenland of wat dan ook? Kortom, doe er nu wat aan, want dit zal je de rest van je leven tegen komen
zondag 3 mei 2009 om 21:33
nee het is idd niet het einde van de wereld maar wel vervelend voor je dat jij hier zoveel last van hebt.
ik denk dat het idd verstandig is om met een psych te gaan praten, anders veranderd er niks en de situatie bij je thuis is ook niet prettig, missch vind je het fijn om daar ook eens met een psych over te praten.
sterkte!
ik denk dat het idd verstandig is om met een psych te gaan praten, anders veranderd er niks en de situatie bij je thuis is ook niet prettig, missch vind je het fijn om daar ook eens met een psych over te praten.
sterkte!
zondag 3 mei 2009 om 21:34
Vivelle, het is maar voor een paar dagen. Misschien kom je er wel achter tijdens die dagen dat je je prima zonder hem kunt vermaken. Misschien kun je vast een leuke date met je lief plannen voor als hij terug is. Kun je je op iets verheugen om samen met hem te doen en kun je het misschien ondertussen wat loslaten. Blijf iig niet zielig in je uppie thuis zitten. Je zegt zelf dat je hem 4 keer in de week ziet. Dus die overige 3 dagen heb je tot nu toe ook nog overleefd. Komt vast goed.
Zo beter juniper?
Zo beter juniper?
zondag 3 mei 2009 om 21:35
Had dat ook met mijn vriendje toen ik 16-17 jaar was...had het ook thuis niet leuk en daarom hem heel erg 'nodig'. Als je nog jong bent, en het thuis geen pretje is, waarom ga je daar niet weg als je dat kunt zoals je schrijft? Hoe leuker je leven is, hoe minder je iemand anders nodig hebt om ervoor te zorgen dat je het een beetje leuk hebt, is mijn ervaring. Was toen ik eenmaal op mezelf woonde veel minder afhankelijk van vriendjes omdat mijn eigen leven ook gewoon leuk en prettig was. Sterkte!
zondag 3 mei 2009 om 21:37
ach meid, die psychs worden overspoeld door allerlei problemen van verschillende oorzaken. ze hebben ervoor geleerd en nemen alles en iedereen serieus. google eens op internet wat je kan vinden aan 'hulpbronnen'. zo kan misschien ook een maatschappelijk werkster helpen, of een cursus ofzo. schaam je niet, maar doe er wel wat aan
zondag 3 mei 2009 om 21:43
zondag 3 mei 2009 om 21:46
Je zegt dat je nog jong bent, wat is jong? Als je jong bent is leven een groot leerproces, alle ervaringen zijn nieuw. Net zoals je beschreef dat toen je één keer op kamp was geweest, dat reuze mee was gevallen.
Waarschijnlijk vallen die 4 dagen ook mee joh. Daar hoef je echt niet voor naar een psych.
Ja, je stelt je afhankelijk op van je vriendje, maar dat zijn jonge meiden wel vaker, zeker als ze nog thuis wonen en het daar niet zo heel leuk hebben. Als je zo jong bent bén je ook nog afhankelijk. Gaat vanzelf beter, hoort allemaal bij het volwassen worden.
Ga leuke dingen plannen met je vriendinnen en je zal zien; het is zo voorbij. En volgende keer is het allemaal een stuk makkelijker!
Waarschijnlijk vallen die 4 dagen ook mee joh. Daar hoef je echt niet voor naar een psych.
Ja, je stelt je afhankelijk op van je vriendje, maar dat zijn jonge meiden wel vaker, zeker als ze nog thuis wonen en het daar niet zo heel leuk hebben. Als je zo jong bent bén je ook nog afhankelijk. Gaat vanzelf beter, hoort allemaal bij het volwassen worden.
Ga leuke dingen plannen met je vriendinnen en je zal zien; het is zo voorbij. En volgende keer is het allemaal een stuk makkelijker!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 3 mei 2009 om 21:51
@elvestad: dat ben ik ook zeker van plan, maar ik ben nu nog 17. En me ouders steunen me niet om uit huis te gaan, dus ik moet wachten tot ik 18 ben, gelukkig al over anderhalve maand.. Ik heb nu ook mijn eindexamens van school dus kan de stress van verhuizen nu even niet hebben
@royanne: ik zal het idd even googlen, ik ga er zeker wat aan doen, maar zoals elvestad zegt helpt het misschien al als ik het huis uit ga?
@royanne: ik zal het idd even googlen, ik ga er zeker wat aan doen, maar zoals elvestad zegt helpt het misschien al als ik het huis uit ga?
zondag 3 mei 2009 om 21:55
Nouja, vivelle, gelukkig weet je rationeel dat het een beetje overdreven is allemaal. Da's al iets. Ik denk echt dat het alleen maar kan meevallen, víer dagen!!! Een psych erbij halen, pff, ja, daar moet je maar zin in hebben. Het enige wat zo iemand doet is een beetje knikken en je de tissues aanreiken, kweenie...
( okee, veel mensen hebben er baat bij, blabla )
( okee, veel mensen hebben er baat bij, blabla )
zondag 3 mei 2009 om 21:57
quote:fleurtje schreef op 03 mei 2009 @ 21:53:
Altijd maar dat geroep dat mensen met een psych moeten gaan praten! Gewoon een schop onder de kont moeten sommige mensen krijgen.Eens met zin 1.
Zin 2: als 17-jarige mag je toch gewoon nog leren van het leven zonder meteen schoppen onder je kont nodig te hebben? Gewoon ervaren is vaak al leerschool genoeg.....
Altijd maar dat geroep dat mensen met een psych moeten gaan praten! Gewoon een schop onder de kont moeten sommige mensen krijgen.Eens met zin 1.
Zin 2: als 17-jarige mag je toch gewoon nog leren van het leven zonder meteen schoppen onder je kont nodig te hebben? Gewoon ervaren is vaak al leerschool genoeg.....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 3 mei 2009 om 22:05
Oh.. er zijn hier meer mensen die het beroep van psycholoog zwaar overrated vinden?? Dat doet me deugd, deugd.
Kop op Vivelle! Put your back into it!! Vier dagen, een korrel in de woestijn der eeuwigheid. Kun je niet lekker je vriendinnen bellen, met hen een slumberparty organiseren, en kussengevechten houden?
Kop op Vivelle! Put your back into it!! Vier dagen, een korrel in de woestijn der eeuwigheid. Kun je niet lekker je vriendinnen bellen, met hen een slumberparty organiseren, en kussengevechten houden?
zondag 3 mei 2009 om 22:10
