Relaties
alle pijlers
Vreemd verzoek collega of niks achter zoeken?
woensdag 23 september 2020 om 12:29
Hoi iedereen,
Ik heb een vraagje. Ik (22 jaar) heb sinds een jaar een superleuke baan in een redelijk groot bedrijf. Met een aantal collega's heb ik goed contact. Nu zit ik echter al 1,5 maand thuis door ziekte. Ik wil er niet te diep op ingaan, maar ik ben aangevallen door mijn ex en ben daardoor niet in staat te werken (psychisch door angst/paniek, daarvoor omdat ik na de aanval een week in het ziekenhuis ben beland). De bedrijfsarts is het hiermee eens. We hebben eerst parttime geprobeerd toen ik fysiek was opgeknapt, maar helaas ging dat ook niet.
Van mijn collega's heb ik helaas nog niks gehoord, behalve van 1 man van midden 50. Een aardige vent waarmee ik weleens een praatje heb gemaakt, maar echt zeer oppervlakkig. Ik was dan ook verbaasd dat hij me opeens opbelde. Hij weet niet waarvoor ik ziek thuis zit. Ik heb het gehouden op angst/paniekklachten. Hij vroeg toen naar mijn overgewicht, of dat ermee te maken heeft. Ik heb gezegd van niet, maar voelde me er wel ongemakkelijk bij. Aan de andere kant is overgewicht min of meer een publieke zaak, dus ik begrijp dat men daarover (terecht) oordeelt. Maar goed, dat heeft dus niets te maken met waarom ik thuis zit.
Hij vertelde dat hij het heel erg vond dat ik zo lang ziek was en me miste op het werk. Om mijn gedachten te verzetten wil hij me nu een dagje meenemen naar het strand (vanaf ons 110km rijden minimaal). Hij zei dat hij me dan kwam ophalen met de auto en ook weer terugbrengen. Ik vind dit heel spontaan en aardig, maar wat me niet lekker zit is dat hij me met klem verzocht om niks tegen andere collega's te zeggen over ons uitje omdat daarvan praatjes komen.
Is dit nu een heel vreemd verzoek van hem? Of is mijn beeld van mannen gewoon dusdanig verpest dat ik overal wat achter zoek? Ik neem aan dat hij mede door mijn gewicht en ons leeftijdsverschil geen seksuele of relationele interesse heeft en dit gewoon een vriendelijk gebaar is.
ik weet ff niet wat ik ermee aanmoet. Heb ook nog geen ja gezegd.
Ik heb een vraagje. Ik (22 jaar) heb sinds een jaar een superleuke baan in een redelijk groot bedrijf. Met een aantal collega's heb ik goed contact. Nu zit ik echter al 1,5 maand thuis door ziekte. Ik wil er niet te diep op ingaan, maar ik ben aangevallen door mijn ex en ben daardoor niet in staat te werken (psychisch door angst/paniek, daarvoor omdat ik na de aanval een week in het ziekenhuis ben beland). De bedrijfsarts is het hiermee eens. We hebben eerst parttime geprobeerd toen ik fysiek was opgeknapt, maar helaas ging dat ook niet.
Van mijn collega's heb ik helaas nog niks gehoord, behalve van 1 man van midden 50. Een aardige vent waarmee ik weleens een praatje heb gemaakt, maar echt zeer oppervlakkig. Ik was dan ook verbaasd dat hij me opeens opbelde. Hij weet niet waarvoor ik ziek thuis zit. Ik heb het gehouden op angst/paniekklachten. Hij vroeg toen naar mijn overgewicht, of dat ermee te maken heeft. Ik heb gezegd van niet, maar voelde me er wel ongemakkelijk bij. Aan de andere kant is overgewicht min of meer een publieke zaak, dus ik begrijp dat men daarover (terecht) oordeelt. Maar goed, dat heeft dus niets te maken met waarom ik thuis zit.
Hij vertelde dat hij het heel erg vond dat ik zo lang ziek was en me miste op het werk. Om mijn gedachten te verzetten wil hij me nu een dagje meenemen naar het strand (vanaf ons 110km rijden minimaal). Hij zei dat hij me dan kwam ophalen met de auto en ook weer terugbrengen. Ik vind dit heel spontaan en aardig, maar wat me niet lekker zit is dat hij me met klem verzocht om niks tegen andere collega's te zeggen over ons uitje omdat daarvan praatjes komen.
Is dit nu een heel vreemd verzoek van hem? Of is mijn beeld van mannen gewoon dusdanig verpest dat ik overal wat achter zoek? Ik neem aan dat hij mede door mijn gewicht en ons leeftijdsverschil geen seksuele of relationele interesse heeft en dit gewoon een vriendelijk gebaar is.
ik weet ff niet wat ik ermee aanmoet. Heb ook nog geen ja gezegd.
woensdag 23 september 2020 om 13:17
Dat soort mannen pikt de onzekere vrouwen er feilloos uit. Een zelfverzekerde 22-jarige zou nooit gecharmeerd raken door zo’n oude kerel (die niet heel rijk of knap is).nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:12Ik heb een best leuk gezicht, maar ik lijk stukken ouder dan 22 en het is toch wel algemeen bekend dat dikkere meiden/vrouwen niet mooi gevonden worden door mannen. Zo bedoel ik het. Zelf ben ik niet super ontevreden over hoe ik eruit zie, maar vanuit zijn oogpunt zal het weinig soeps zijn.
Gechargeerd, dat geef ik toe, maar het is wel wat ik om me heen zie.
Echt niet op ingaan hoor.
woensdag 23 september 2020 om 13:18
Inderdaad serieus.
Dat is alleen leuk als je zelf een enorme klik voelt en er zelf zin in hebt. Als in in deze situatie: nooit.
Ik krijg een beetje een flashback naar die rare flirt tips die sommige mannen uitwisselen. 'iets zeggen waar ze onzeker wordt en dan toeslaan'.
'och jij dikkerdje met je issues, ik neem je wel een dagje mee. En je kindje ook hoor, en dat doet niet iedere man hoor! Niet verder vertellen verder, met jou iets doen is niks om trots op te zijn voor een man van mijn niveau eigenlijk'.
Ieieieiejeeuuuwwww.
woensdag 23 september 2020 om 13:19
Hell to the no. Er gaan echt allerlei alarmbellen af hoor, luister maar eens goed.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:15Jullie hebben gelijk, ik vind het ook niet prettig om deze man in mijn buurt en die van mijn kind te hebben.
Mocht ik ja zeggen, zal ik voor die dag zeker oppas regelen.
Ik denk trouwens dat ik nee zeg, iemand gaf een hele leuke tip over bijpraten in de kantine. Mijn probleem is dat ik nee zeggen vreselijk moeilijk vind, en dan echt helemaal dichtsla. Ik ben een "introvert" en kijk vaak eerst de kat uit de boom bij mensen.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
woensdag 23 september 2020 om 13:19
Sorry, maar ik vind je erg naïef. Wie koopt er een autostoeltje voor een collega om haar zo mee te nemen naar het strand???? Echt ; de batterijen van je weirdo alarm moeten vervangen worden.
woensdag 23 september 2020 om 13:20
Kan het zijn dat je die opmerking groter maakt dan hij bedoeld is? Zoals je hier schrijft en ook eerder over "terecht oordelen" klinkt het alsof je zelf veel moeite hebt met je gewicht.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:10Hij vroeg toen ik begon over de paniekklachten: En je overgewicht?!
Mede daardoor was ik eigenlijk flabbergasted. Ik legde uit dat dat hier niets mee te maken had, hij gaf toen voorbeelden waarom dat wel zou kunnen zijn. Uit zijn eigen omgeving, waaronder een vrouw die de deur niet meer uit durfde omdat ze bang was uitgescholden te worden op straat.
Ik heb trouwens niet heel veel overgewicht en kan nog winkelen bij gewone winkels, niet dat jullie nu een beeld krijgen van iemand als in 600 pound life ofzo.
woensdag 23 september 2020 om 13:20
Heeft ze dat gezegd of heb je dat zelf verzonnen?
Ik krijg je indruk dat je jezelf op de allerlaatste plaats hebt gezet en je in allerlei bochten wringt om anderen maar niet voor het hoofd te stoten of tot last te zijn.
JE BENT ZIEK! En dat ben je niet voor je lol. Focus je op je eigen herstel, niet op leuk overkomen op collega’s en leidinggevenden tevreden houden.
woensdag 23 september 2020 om 13:21
Ik ben ook absoluut niet gecharmeerd van hem. Ik ken hem qua karakter niet, dus daarover kan ik niks zeggen. Ik weet wel dat hij een goede is op het werk, na 10 dagen kreeg hij al een vast contract. Hij werkt er overigens iets korter dan ik, ik gok een maand of 9 nu.KamilleT schreef: ↑23-09-2020 13:17Dat soort mannen pikt de onzekere vrouwen er feilloos uit. Een zelfverzekerde 22-jarige zou nooit gecharmeerd raken door zo’n oude kerel (die niet heel rijk of knap is).
Gechargeerd, dat geef ik toe, maar het is wel wat ik om me heen zie.
Echt niet op ingaan hoor.
Hij is qua uiterlijk helemaal mijn type niet, vrij logisch met dat leeftijdsverschil, maar ik weet ook zeker dat vrouwen van zijn leeftijd hem ook niet knap vinden (dik, kaal..). Maar goed, dat boeit me niet hoor hoe hij eruitziet, maar ik wou wel even laten weten dat hij voor mij niet charmant is in die zin.
woensdag 23 september 2020 om 13:22
Ik begrijp werkelijk niet dat je dit nu nog overweegt.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:15Jullie hebben gelijk, ik vind het ook niet prettig om deze man in mijn buurt en die van mijn kind te hebben.
Mocht ik ja zeggen, zal ik voor die dag zeker oppas regelen.
Ik denk trouwens dat ik nee zeg, iemand gaf een hele leuke tip over bijpraten in de kantine. Mijn probleem is dat ik nee zeggen vreselijk moeilijk vind, en dan echt helemaal dichtsla. Ik ben een "introvert" en kijk vaak eerst de kat uit de boom bij mensen.
Er zijn al van veel forummers duidelijke adviezen gegeven, en iedereen is het wel eens: 'doe dit niet.'
Als jij niet in staat bent om nee te zeggen tegen een voorstel dat van geen kant klopt, dan zul je asap in therapie hiervoor moeten gaan. Niet alleen voor jezelf, maar ook omwille van de veiligheid van je kind.
Tegen elk voorstel dat inhoudt dat je met een praktisch volkomen vreemde een autorit moet maken, en een hele dag moet doorbrengen zonder dat je weg kan, zeg je standaard nee.
Je weet niet eens of hij op het strand niet gaat zitten zuipen, hij kan net zo goed een bos inrijden, jou de auto uitsleuren en ik weet niet wat met je doen, terwijl je baby in een autostoeltje zit. Om maar even een paar dingen te noemen.
Gewoon: nee, daar heb ik geen zin in. Uitleg is verder niet nodig. Gesprek op een ander onderwerp brengen en vervolgens afsluiten.
woensdag 23 september 2020 om 13:22
Want? Je hebt geen klachten op dit moment? Je hoeft niet te herstellen en je kunt eigenlijk makkelijk weer vol aan fe bak?
woensdag 23 september 2020 om 13:23
Dan nog vind ik het een enorm onbeschofte opmerking/vraag, en zeker voor een collega die je nauwelijks kent.
Niet met die engerd uitgaan hoor TO. Echt niet. Ook niet zonder kind.
woensdag 23 september 2020 om 13:24
Gecharmeerd zijn van hoeft niet te betekenen dat je op hem valt. Het klinkt alsof hij een gevoelige snaar bij je heeft geraakt en je op je kwetsbaarst een bepaalde richting op wil sturen.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:21Ik ben ook absoluut niet gecharmeerd van hem. Ik ken hem qua karakter niet, dus daarover kan ik niks zeggen. Ik weet wel dat hij een goede is op het werk, na 10 dagen kreeg hij al een vast contract. Hij werkt er overigens iets korter dan ik, ik gok een maand of 9 nu.
Hij is qua uiterlijk helemaal mijn type niet, vrij logisch met dat leeftijdsverschil, maar ik weet ook zeker dat vrouwen van zijn leeftijd hem ook niet knap vinden (dik, kaal..). Maar goed, dat boeit me niet hoor hoe hij eruitziet, maar ik wou wel even laten weten dat hij voor mij niet charmant is in die zin.
Bijvoorbeeld omdat hij zo vriendelijk tegen je doet en je dingen aanbiedt, je geen nee meer durft te zeggen terwijl je eigenlijk helemaal niet met hem op pad wil.
Zeker met de klachten die jij omschrijft moet je alleen dingen doen waar je je echt goed bij voelt en niet iets om een ander te pleasen.
woensdag 23 september 2020 om 13:24
Dat is helaas niet zo, want ik mis mijn werk juist heel erg. Het is ook echt een leuke baan en eigenlijk een heel leuk bedrijf.
Ik krijg die indruk. Iemand hierboven vroeg al of ze dat gezegd heeft: nee, dat heeft ze niet. Maar iets in haar houding tijdens onze vorige gesprekken (telefonisch) en mijn laatste dag daar zegt dat. Misschien zit ik er idd helemaal naast.
woensdag 23 september 2020 om 13:26
Je zit met paniek en angstklachten thuis na een hele heftige situatie met je ex.
Je kent hem niet.
Je hebt een baby van 7 maanden.
Je vindt het niet prettig om de man in jouw buurt (en die van je kind) te hebben.
Je bent niet van hem gecharmeerd.
Hij is je type niet.
Hij praat denigrerend over jou (overgewicht).
Hij biedt aan een autostoeltje te kopen voor je kind (echt wtf?).
Hoezo 'mocht ik ja zeggen'?! Je wilt hem niet in je buurt hebben, schrijf je.
Dus wijs hem af en breng je werk op de hoogte. Dit is echt niet oké hoor.
Je kent hem niet.
Je hebt een baby van 7 maanden.
Je vindt het niet prettig om de man in jouw buurt (en die van je kind) te hebben.
Je bent niet van hem gecharmeerd.
Hij is je type niet.
Hij praat denigrerend over jou (overgewicht).
Hij biedt aan een autostoeltje te kopen voor je kind (echt wtf?).
Jullie hebben gelijk, ik vind het ook niet prettig om deze man in mijn buurt en die van mijn kind te hebben.
Mocht ik ja zeggen, zal ik voor die dag zeker oppas regelen.
Hoezo 'mocht ik ja zeggen'?! Je wilt hem niet in je buurt hebben, schrijf je.
Dus wijs hem af en breng je werk op de hoogte. Dit is echt niet oké hoor.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
woensdag 23 september 2020 om 13:27
Probeer geen aannames te doen. Je leidinggevende kan ook een verkeerde dag, of privé problemen hebben waardoor ze anders reageert dan je van haar gewend bent.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:24Dat is helaas niet zo, want ik mis mijn werk juist heel erg. Het is ook echt een leuke baan en eigenlijk een heel leuk bedrijf.
Ik krijg die indruk. Iemand hierboven vroeg al of ze dat gezegd heeft: nee, dat heeft ze niet. Maar iets in haar houding tijdens onze vorige gesprekken (telefonisch) en mijn laatste dag daar zegt dat. Misschien zit ik er idd helemaal naast.
En al zou het waar zijn wat je denkt te lezen in haar gedrag: jammer dan. jij vindt het zelf OOK niet leuk dat je ziek bent. Maar dat is nu eenmaal zo en je bent hard aan het werken aan je herstel.
anoniem_399996 wijzigde dit bericht op 23-09-2020 13:27
0.63% gewijzigd
woensdag 23 september 2020 om 13:27
Het gaat erom dat je zegt dat je haar volkomen begrijpt. Wat Honey Malonely ook zegt, je haalt jezelf naar beneden, en dat is echt niet nodig.nd04a schreef: ↑23-09-2020 13:24Dat is helaas niet zo, want ik mis mijn werk juist heel erg. Het is ook echt een leuke baan en eigenlijk een heel leuk bedrijf.
Ik krijg die indruk. Iemand hierboven vroeg al of ze dat gezegd heeft: nee, dat heeft ze niet. Maar iets in haar houding tijdens onze vorige gesprekken (telefonisch) en mijn laatste dag daar zegt dat. Misschien zit ik er idd helemaal naast.
fairy1 wijzigde dit bericht op 23-09-2020 13:28
0.86% gewijzigd
woensdag 23 september 2020 om 13:27
Je hebt helemaal gelijk.HoleyMalonely schreef: ↑23-09-2020 13:24Gecharmeerd zijn van hoeft niet te betekenen dat je op hem valt. Het klinkt alsof hij een gevoelige snaar bij je heeft geraakt en je op je kwetsbaarst een bepaalde richting op wil sturen.
Bijvoorbeeld omdat hij zo vriendelijk tegen je doet en je dingen aanbiedt, je geen nee meer durft te zeggen terwijl je eigenlijk helemaal niet met hem op pad wil.
Zeker met de klachten die jij omschrijft moet je alleen dingen doen waar je je echt goed bij voelt en niet iets om een ander te pleasen.
bedankt trouwens voor je lieve posts, deze vielen me al eerder op in dit topic.
Ik wil absoluut niet met hem op pad en ik ben dat ook niet van plan, maar ik vind nee zeggen echt ontzettend moeilijk. Ik heb nu een SMS'je gestuurd naar zijn nummer (ik wil hem niet op WhatsApp):
Beste ******, Nogmaals hartelijk bedankt voor je voorstel om samen een dagje uit te gaan. Ik vind het voorstel erg lief en spontaan. toch moet ik helaas nee zeggen. Ik voel me op dit moment nog niet goed genoeg om een dagje weg te gaan. Ik ben nu bezig met het focussen op mijn herstel. Dit ligt absoluut niet aan jou of je voorstel. Ik hoop binnenkort even langs te komen op het werk en met de collega's bij te praten, dus ik zie je dan misschien wel. Groetjes ****
woensdag 23 september 2020 om 13:28
To, er is werkelijk waar niemamd die vind dat jij met of zonder kind deze date moet laten doorgaan.
ik ben zelf van de spontane acties en je kunt de meest leuke vriendschappen met iemand opbouwen als je eens iets geks doet, maar deze man is in zijn eerste contact al negatief (over je zogenaamde overgewicht) en grensoverschrijdend.
Hij maakt je nu al van alles wijs (normaal om zo te bellen. Normaal om over je lichaam te praten. Normaal om jou en je kind een dag mee te nemen. Normaal om dat geheim te houden)
enje kunt nu echt niet iemand gebruiken die zo over je heen walst.
ik ben zelf van de spontane acties en je kunt de meest leuke vriendschappen met iemand opbouwen als je eens iets geks doet, maar deze man is in zijn eerste contact al negatief (over je zogenaamde overgewicht) en grensoverschrijdend.
Hij maakt je nu al van alles wijs (normaal om zo te bellen. Normaal om over je lichaam te praten. Normaal om jou en je kind een dag mee te nemen. Normaal om dat geheim te houden)
enje kunt nu echt niet iemand gebruiken die zo over je heen walst.
woensdag 23 september 2020 om 13:28
Jij gaat niet met hem mee. Als hij er nog eens naar vraagt dan zeg je: Nee daar heb ik geen behoefte aan.
Als hij doorvraagt dan zeg je dat je het gewoon niet wil. Blijft hij drammen dan zeg je dat je wil dat hij er over ophoudt.
Is het normaal dat collega's elkaars (privé) nummer hebben of heeft hij dat ergens opgezocht?
Wat betreft zijn vragen over wat je mankeert: dat is privé, daar wil ik niks over zeggen.
Gaat hem allemaal echt geen zak aan. En dat autozitje kopen is echt te absurd voor iemand die je niet eens kent. Daarmee denk ik juist wél aan bijbedoelingen.
Edit: En ga geen gare smoesjes verzinnen, want dan gaat hij daar oplossingen voor bedenken en dan voel je je wel gedwongen om wel te gaan, want geen goede redenen meer. Zo zijn jullie vast ook tot de oplossing met je dochter gekomen. Je wil niet..
Als hij doorvraagt dan zeg je dat je het gewoon niet wil. Blijft hij drammen dan zeg je dat je wil dat hij er over ophoudt.
Is het normaal dat collega's elkaars (privé) nummer hebben of heeft hij dat ergens opgezocht?
Wat betreft zijn vragen over wat je mankeert: dat is privé, daar wil ik niks over zeggen.
Gaat hem allemaal echt geen zak aan. En dat autozitje kopen is echt te absurd voor iemand die je niet eens kent. Daarmee denk ik juist wél aan bijbedoelingen.
Edit: En ga geen gare smoesjes verzinnen, want dan gaat hij daar oplossingen voor bedenken en dan voel je je wel gedwongen om wel te gaan, want geen goede redenen meer. Zo zijn jullie vast ook tot de oplossing met je dochter gekomen. Je wil niet..
anoniem_203142 wijzigde dit bericht op 23-09-2020 13:29
17.65% gewijzigd
woensdag 23 september 2020 om 13:29
