Relaties
alle pijlers
AHHHH.... wat moet ik met hem aan ?
maandag 11 mei 2009 om 20:02
Oke... daar gaat ie dan. Zal even kort mijn "probleem" proberen uit te leggen. Of kan ik beter zeggen...even mijn frustratie spuien bij jullie.
Heb een lieve vriend, al 5 jaar, woon met hem samen. Tot zover helemaal oke. Het is alleen zo dat mijnheer echt geen ene moer in het huishouden doet. We hebben eens in de 2 weken een hulp voor een paar uurtjes, maar zoals jullie ook allemaal weten ga je het daar niet mee redden. Hij is een type die alles laat slingeren en opruimen ho maar. Als ik er wat van zeg wil hij er niet over praten en kan lullen wat ik wil, maar het dringt niet door. We werken allebei full time, maar hij vind het blijkbaar de taak van de vrouw om te koken, boodschappen te doen, wassen, strijken enz enz.
Net weer heftige discussie gehad. Nou ja.... eigenlijk kan ik het geen eens zo noemen. Hij sluit zich af. Praten zat er dit keer geen eens bij. Hij ging gewoon achter de pc zitten en deed net of hij mij niet hoorde. Kan me bijna niks ergers dan dat voorstellen.
Stond net echt even op janken....Gelukkig nog net in kunnen houden, maar het voelt zo klote dat we er geen eens over kunnen praten. Hij hoeft van mij echt niet alle huishoudelijke taken op zich te nemen, maar als hij mij maar met wat kleine dingen kan helpen. Ik ren me een rotje en hij wil geen eens meedenken in een oplossing.
snik.
Dit wilde ik even kwijt.... bedankt voor het luisteren/lezen
Heb een lieve vriend, al 5 jaar, woon met hem samen. Tot zover helemaal oke. Het is alleen zo dat mijnheer echt geen ene moer in het huishouden doet. We hebben eens in de 2 weken een hulp voor een paar uurtjes, maar zoals jullie ook allemaal weten ga je het daar niet mee redden. Hij is een type die alles laat slingeren en opruimen ho maar. Als ik er wat van zeg wil hij er niet over praten en kan lullen wat ik wil, maar het dringt niet door. We werken allebei full time, maar hij vind het blijkbaar de taak van de vrouw om te koken, boodschappen te doen, wassen, strijken enz enz.
Net weer heftige discussie gehad. Nou ja.... eigenlijk kan ik het geen eens zo noemen. Hij sluit zich af. Praten zat er dit keer geen eens bij. Hij ging gewoon achter de pc zitten en deed net of hij mij niet hoorde. Kan me bijna niks ergers dan dat voorstellen.
Stond net echt even op janken....Gelukkig nog net in kunnen houden, maar het voelt zo klote dat we er geen eens over kunnen praten. Hij hoeft van mij echt niet alle huishoudelijke taken op zich te nemen, maar als hij mij maar met wat kleine dingen kan helpen. Ik ren me een rotje en hij wil geen eens meedenken in een oplossing.
snik.
Dit wilde ik even kwijt.... bedankt voor het luisteren/lezen
dinsdag 12 mei 2009 om 17:33
quote:zoetje2009 schreef op 12 mei 2009 @ 16:02:
.
Praten wil hij niet. Heeft hij nooit gewild als het over dit onderwerp gaat. Hij zegt dan dat hij het huishouden prima aankon voordat ik bij hem kwam wonen. Kan wel zo zijn als je de vaat een paar dagen laat staan, bedden eens in de paar maanden verschoont enz enz
Ik wil gewoon geen slaafje zijn !!
Dat is dus "zijn manier" . Hij stoort zich niet aan vaat op het aanrecht, of aan beddengeod dat niet helemaal fris meer is. daarom ziet hij ook niet de noodzaak om meer in het huishouden te doen. In dit geval moet ik Eleonora dan toch gelijk gaan geven.
belngrijkste is dat jij je geen slaafje van hem meer gaat voelen. En dat bereik je niet door hm meer achter zijn vodden te zitten, maar door voor jezelf te accepteren dat JIJ deze taken oppakt, omdat JIJ het belangrijk vind en JIJ je ergertt als het niet gebeurt.
Je doet dat opruimen en schoonnmaken dus voor JEZELF omdat JIJ beter gedijt in een net huis. Voor Hem doe je het niet, want hij leeft net zo prettig in een zwijnenstal. Als je zo tegen de situatie aankijken kunt voel je je misschien minder zijn slaafje en kun je beter leven met de situatie.
EEn keer de boel in het honderd laten lopen door helemaal niets te doen is alleen effectief als je een partner hebt die wel graag in een opgeruimd huis vertoeft, maar niet beseft dat de kaboutertjes het huishouden niet doen. Patroon dat je nog wel eens ziet bij mannen die rechtstreeks vanuit moeders huis zijn gaan samenwonen en ook een bemoedrende vrouw hebben, en die dus nooit hebben ervaren dat je huis een zwijnenstal wordt als je niets doet. Voor mensen die geen problemen hebben met zwijnenstal werkt het niet, want die gaan pas opruimen als hun grens bereikt is, en dan is die van jou dat al 100x.
.
Praten wil hij niet. Heeft hij nooit gewild als het over dit onderwerp gaat. Hij zegt dan dat hij het huishouden prima aankon voordat ik bij hem kwam wonen. Kan wel zo zijn als je de vaat een paar dagen laat staan, bedden eens in de paar maanden verschoont enz enz
Ik wil gewoon geen slaafje zijn !!
Dat is dus "zijn manier" . Hij stoort zich niet aan vaat op het aanrecht, of aan beddengeod dat niet helemaal fris meer is. daarom ziet hij ook niet de noodzaak om meer in het huishouden te doen. In dit geval moet ik Eleonora dan toch gelijk gaan geven.
belngrijkste is dat jij je geen slaafje van hem meer gaat voelen. En dat bereik je niet door hm meer achter zijn vodden te zitten, maar door voor jezelf te accepteren dat JIJ deze taken oppakt, omdat JIJ het belangrijk vind en JIJ je ergertt als het niet gebeurt.
Je doet dat opruimen en schoonnmaken dus voor JEZELF omdat JIJ beter gedijt in een net huis. Voor Hem doe je het niet, want hij leeft net zo prettig in een zwijnenstal. Als je zo tegen de situatie aankijken kunt voel je je misschien minder zijn slaafje en kun je beter leven met de situatie.
EEn keer de boel in het honderd laten lopen door helemaal niets te doen is alleen effectief als je een partner hebt die wel graag in een opgeruimd huis vertoeft, maar niet beseft dat de kaboutertjes het huishouden niet doen. Patroon dat je nog wel eens ziet bij mannen die rechtstreeks vanuit moeders huis zijn gaan samenwonen en ook een bemoedrende vrouw hebben, en die dus nooit hebben ervaren dat je huis een zwijnenstal wordt als je niets doet. Voor mensen die geen problemen hebben met zwijnenstal werkt het niet, want die gaan pas opruimen als hun grens bereikt is, en dan is die van jou dat al 100x.
dinsdag 12 mei 2009 om 17:59
Blehg, wat irritant! Je wilt die rotzooi ook niet laten liggen want over twee weken erger jij je blauw/geel/groen en hij merkt er nog niks van.
Misschien kan je hem echt eens neerzetten en tegen hem zeggen dat je dit niet trekt? Dat je het écht heel irritant vindt? Gooi je er een paar tranen bij! Kijken wat hij dan zegt
Misschien kan je hem echt eens neerzetten en tegen hem zeggen dat je dit niet trekt? Dat je het écht heel irritant vindt? Gooi je er een paar tranen bij! Kijken wat hij dan zegt
dinsdag 12 mei 2009 om 18:47
Ik zou me echt eens afvragen waarom je voor deze relatie kiest, denk aan de afgelopen 5 jaar en dan dat de komende 5 jaar ook zo zullen zijn, ben je dan gelukkig?
Tips om dingen te doen/laten die op zijn schuldgevoel werken of die een beetje oog om oog-achtig zijn, kweenie hoor, met je beste maatje zou je toch niet je toevlucht moeten hoeven zoeken tot machtsspelletjes achtige toestanden, nog afgezien van het feit dat dat soort dingen niet bijdragen aan een harmonieuze liefdevolle relatie, integendeel.
Tips om dingen te doen/laten die op zijn schuldgevoel werken of die een beetje oog om oog-achtig zijn, kweenie hoor, met je beste maatje zou je toch niet je toevlucht moeten hoeven zoeken tot machtsspelletjes achtige toestanden, nog afgezien van het feit dat dat soort dingen niet bijdragen aan een harmonieuze liefdevolle relatie, integendeel.
dinsdag 12 mei 2009 om 18:52
Oké dan ga ik nu even heel duidelijk vertellen hoe dit afloopt:
Jij gaat zijn rommel negeren en niet meer opruimen en schoonmaken en dergelijke. Hij ziet nogsteeds niet in dat het toch echt gedaan moet worden. Jij irriteerd je nog veel meer aan de situatie en zijn gedrag. Kortom dit gaat gewoon niet opgelost worden.
Ik zat zelf ook in zo'n situatie. Ik was zelfs op het einde alleen maar de weekenden bij mijn vriend (verder 2 jaar samen gewoond) waarmee ik 3,5 jaar een relatie heb gehad. Ik ruimde op, deed de afwas (die al een week stond), de was, maakte schoon etc etc. Ik heb 10000 x aangegeven wat ik er van vond en heb vanalles geprobeerd. Maar iemand is niet te veranderen en dat gaat dan ook nooit gebeuren (hooguit voor een paar weekjes). Het valt telkens weer in het oude patroon.
Of je accepteerd het. Wat ik in jou geval niet van toepassing vindt, aangezien je je er erg verdrietig en geirriteerd van raakt. Of het is einde oefening. Klinkt misschien hard maar je verwacht toch van iemand waarmee je samenleeft dat hij/zij wat voor je over heeft. En wil iemand de huishoudelijk taken niet delen is het een grote egoïst.
Jij gaat zijn rommel negeren en niet meer opruimen en schoonmaken en dergelijke. Hij ziet nogsteeds niet in dat het toch echt gedaan moet worden. Jij irriteerd je nog veel meer aan de situatie en zijn gedrag. Kortom dit gaat gewoon niet opgelost worden.
Ik zat zelf ook in zo'n situatie. Ik was zelfs op het einde alleen maar de weekenden bij mijn vriend (verder 2 jaar samen gewoond) waarmee ik 3,5 jaar een relatie heb gehad. Ik ruimde op, deed de afwas (die al een week stond), de was, maakte schoon etc etc. Ik heb 10000 x aangegeven wat ik er van vond en heb vanalles geprobeerd. Maar iemand is niet te veranderen en dat gaat dan ook nooit gebeuren (hooguit voor een paar weekjes). Het valt telkens weer in het oude patroon.
Of je accepteerd het. Wat ik in jou geval niet van toepassing vindt, aangezien je je er erg verdrietig en geirriteerd van raakt. Of het is einde oefening. Klinkt misschien hard maar je verwacht toch van iemand waarmee je samenleeft dat hij/zij wat voor je over heeft. En wil iemand de huishoudelijk taken niet delen is het een grote egoïst.
dinsdag 12 mei 2009 om 19:34
Lastige hoor, het gaat misschien niet eens zo meer meer om het wel of niet opruimen van de spullen, maar om de ongelijkheid in het geheel. En je bent vaak zelf de veroorzaker van de ongelijkhied. Het is al vaker gezegd, hij ziet het niet. Een vriendin van me had ooit zo een man, die presteerde het zelfs zijn lege bierflesjes onder de bank te rollen, maar o wee als er ooit een collega van hem langs zou komen, dan kon hij ineens wel de troep opruimen. Een vergeten onderbroek op de badkamervloer, ach je gooit hem net zo makkelijk zelf even snel in de wasmand (die twee meter verderop is), maar daar gaat het niet om. Je moet het bijna subtiel gaan spelen, boodschappen doen, wacht ermee tot hij thuis is en ga ze dan pas doen, dan merkt ie hoelang je er over doet. En vraag dan vlak voor je de deur uit gaat, wil jij vast de tafel dekken. Of de piepers jassen. Maak er verder niks van als hij het niet doet, de consequentie is alleen dat je later eet. Of voordat er visite komt, haal jij even een lapje door het toilet, snij ik vast de worst en kaas voor vanavond, of andersom. Maw vraag hem iets voor je te doen terwijl jij dan ook ergens mee bezig bent. En je haalt het, je kookt het en je ruimt het op, dat hij nog alleen woonde kon hij het ook, zal hij er ook een hekel aan gehad hebben, nu kun je het samen doen in de helft van de tijd, dat moet toch ook ergens appeleren.
die ik wilde bestaat al...
dinsdag 12 mei 2009 om 19:52
Meisje, meisje toch ...
Wat kan het toch vervelend zijn als jouw man jouw niet wil helpen, meer dan dat hij niet eens wil luisteren na wat jij te vertellen heb.
Soms kunnen wij onszelf bijna horen zegen over hun - wat een ...of wat dan ook
Maar wij vrouwen hebben heel veel kanten in ons waar mannen (op een goed manier) gek op zijn.
En dat kunnen wij altijd gebruiken om te "krijgen" wat wij willen.
Soms willen wij gewoon leren vragen.
Kijk er zijn standaard manieren om het te doen:
1. Een hint geven
2. Een voorstel in een vorm van een advies
3. Proberen hem te overtuigen
4. Eisen
Dit zijn allemaal manieren die zij van ons gewend zijn en die meestal NIET WERKEN.
Probeer de volgende, dit zou beter bij een "seksistische man" werken dan de boven genoemde opties:
1.Vragen als kinderen vragen.
Heb jij wel eens van die kleine soms een beetje vervende meisje iets aan hun vader zien vragen?
Zij doen dat zo "kinderlijk" met en echte engel stemmetje. Soms gaat hun onder lipje zelfs een beetje uitsteken.
Op dat moment geven ze zichzelf helemaal over aan zijn "macht als ouder". En ze vragen gewoon. "Mag ik alstublieft" of "pap alstublieft" of "ik heb het zo nodig"
Een hart van bijna iedere ouder zou op zo'n manier van vragen met "ja" beantwoorden. Hij zou zelfs blij zijn om dingen voor jouw te doen.
All eeuwen lang zijn manen berijd om alles voor hun vrouwen te doen, alle vrouwelijke wispelturig wensen willen ze uit latten komen. Wij willen alleen leren vragen.
Heb jij bijvoorbeeld problemen met container wekelijks buiten zetten? Misschien kan je het veel makkelijke oplossen dan je denkt.
Als jullie koosnaampjes ( beer, mickey mouse etc.) voor elkaar hebben kan je bijvoorbeeld iets in trend van de volgende zeggen:
Wie is mijn sterkste mickey mouse
Daar antwoord hij natuurlijk met - IK
Dan zeg jij -Wil de sterkste mickey mouse van ...(waar jullie wonen) voor zijn kleine minnie mouse containers buiten zetten.
Het succes is bijna gegarandeerd.
2. Reageer met blijdschap van een kind.
Kinderen hebben echt niet veel nodig om blij te zijn. Ze kunnen met vangen van een kikker of plukken van een bloemetje al heel blij zijn.
Mannen zijn gek op vrouwen die heel blij over kleine dingen kunnen zijn. Vees blij met al het kleins dat hij aan jouw geeft dan wil hij steeds meer zichzelf bewijzen aan jouw en dan zou hij ook meer geven.
3. Vertrouw hem als kind
Vertrouw hem dat hij alle het nodige weet om jouw te geven wat jij nodig hebt.
NOOIT zegen dat hij het fout doet, of zegen hoe hij het moet doen.
Als wij dat doen dan eretieren wij hun daar alleen maar mee. Hij wil het gevoel hebben dat hij heel goed ZELF voor jouw kan zorgen.
Maar op de moment dat wij hun gaan vertellen hoe hij moet rijden, opruimen etc. etc, nemen wij een deel van hun mannelijkheid bij hun weg en dan voelen ze zich ECHT SLECHT over ZICHZELF.
En om dat nooit meer te voelen stoppen ze met geven.
En laatste tip - veel mannen geven niet om de rommel , misschien wil je soms ook gewoon wat meer ontspannen zijn of minder gaan werken.
Veel succes met oefenen.
Wat kan het toch vervelend zijn als jouw man jouw niet wil helpen, meer dan dat hij niet eens wil luisteren na wat jij te vertellen heb.
Soms kunnen wij onszelf bijna horen zegen over hun - wat een ...of wat dan ook
Maar wij vrouwen hebben heel veel kanten in ons waar mannen (op een goed manier) gek op zijn.
En dat kunnen wij altijd gebruiken om te "krijgen" wat wij willen.
Soms willen wij gewoon leren vragen.
Kijk er zijn standaard manieren om het te doen:
1. Een hint geven
2. Een voorstel in een vorm van een advies
3. Proberen hem te overtuigen
4. Eisen
Dit zijn allemaal manieren die zij van ons gewend zijn en die meestal NIET WERKEN.
Probeer de volgende, dit zou beter bij een "seksistische man" werken dan de boven genoemde opties:
1.Vragen als kinderen vragen.
Heb jij wel eens van die kleine soms een beetje vervende meisje iets aan hun vader zien vragen?
Zij doen dat zo "kinderlijk" met en echte engel stemmetje. Soms gaat hun onder lipje zelfs een beetje uitsteken.
Op dat moment geven ze zichzelf helemaal over aan zijn "macht als ouder". En ze vragen gewoon. "Mag ik alstublieft" of "pap alstublieft" of "ik heb het zo nodig"
Een hart van bijna iedere ouder zou op zo'n manier van vragen met "ja" beantwoorden. Hij zou zelfs blij zijn om dingen voor jouw te doen.
All eeuwen lang zijn manen berijd om alles voor hun vrouwen te doen, alle vrouwelijke wispelturig wensen willen ze uit latten komen. Wij willen alleen leren vragen.
Heb jij bijvoorbeeld problemen met container wekelijks buiten zetten? Misschien kan je het veel makkelijke oplossen dan je denkt.
Als jullie koosnaampjes ( beer, mickey mouse etc.) voor elkaar hebben kan je bijvoorbeeld iets in trend van de volgende zeggen:
Wie is mijn sterkste mickey mouse
Daar antwoord hij natuurlijk met - IK
Dan zeg jij -Wil de sterkste mickey mouse van ...(waar jullie wonen) voor zijn kleine minnie mouse containers buiten zetten.
Het succes is bijna gegarandeerd.
2. Reageer met blijdschap van een kind.
Kinderen hebben echt niet veel nodig om blij te zijn. Ze kunnen met vangen van een kikker of plukken van een bloemetje al heel blij zijn.
Mannen zijn gek op vrouwen die heel blij over kleine dingen kunnen zijn. Vees blij met al het kleins dat hij aan jouw geeft dan wil hij steeds meer zichzelf bewijzen aan jouw en dan zou hij ook meer geven.
3. Vertrouw hem als kind
Vertrouw hem dat hij alle het nodige weet om jouw te geven wat jij nodig hebt.
NOOIT zegen dat hij het fout doet, of zegen hoe hij het moet doen.
Als wij dat doen dan eretieren wij hun daar alleen maar mee. Hij wil het gevoel hebben dat hij heel goed ZELF voor jouw kan zorgen.
Maar op de moment dat wij hun gaan vertellen hoe hij moet rijden, opruimen etc. etc, nemen wij een deel van hun mannelijkheid bij hun weg en dan voelen ze zich ECHT SLECHT over ZICHZELF.
En om dat nooit meer te voelen stoppen ze met geven.
En laatste tip - veel mannen geven niet om de rommel , misschien wil je soms ook gewoon wat meer ontspannen zijn of minder gaan werken.
Veel succes met oefenen.
dinsdag 12 mei 2009 om 19:58
Zoetje,
Hierboven zijn je vele wegen aangewezen die naar Rome leiden. Praten en een taakverdeling maken. Of je eigen dingen doen zoals jij dat wilt en niet meer voor hem zorgen in de vorm van in zijn kleren in de was gooien of voor hem strijken, kortom hem confronteren met het feit dat jij het allemaal niet meer doet. Of je conclusie trekken dat hij niet de moeite waard is. Of accepteren dat hij zo is en jij degene bent die problemen maakt (over de troep die hij maakt, de boodschappen die hij niet doet etc.) Alleen jij weet welke weg voor jou/jullie de beste is.
Ik ben nieuwsgierig of je al eens een van deze tips/adviezen hebt uitgeprobeerd? En sinds wanneer jouw ergernissen/jullie spanningen hierover zijn begonnen.
Ik denk wel dat je inmiddels veel stof tot nadenken hebt gekregen van de anderen hier. De meeste reacties zijn toch dat zijn gedrag niet acceptabel is. Ik hoor maar van weinigen dat ze zich erbij hebben neergelegd en nu een goede relatie hebben. Bij een aantal was het zelfs de aanleiding (een van meerdere?) om de relatie te beeindigen. Uiteindelijk heb je - denk ik - zelf het antwoord op je eigen vraag al in je zitten.
Ik hoop voor je dat het gesprek vanavond ergens toe gaat leiden. Dat jullie er samen uitkomen. Toitoitoi
Hierboven zijn je vele wegen aangewezen die naar Rome leiden. Praten en een taakverdeling maken. Of je eigen dingen doen zoals jij dat wilt en niet meer voor hem zorgen in de vorm van in zijn kleren in de was gooien of voor hem strijken, kortom hem confronteren met het feit dat jij het allemaal niet meer doet. Of je conclusie trekken dat hij niet de moeite waard is. Of accepteren dat hij zo is en jij degene bent die problemen maakt (over de troep die hij maakt, de boodschappen die hij niet doet etc.) Alleen jij weet welke weg voor jou/jullie de beste is.
Ik ben nieuwsgierig of je al eens een van deze tips/adviezen hebt uitgeprobeerd? En sinds wanneer jouw ergernissen/jullie spanningen hierover zijn begonnen.
Ik denk wel dat je inmiddels veel stof tot nadenken hebt gekregen van de anderen hier. De meeste reacties zijn toch dat zijn gedrag niet acceptabel is. Ik hoor maar van weinigen dat ze zich erbij hebben neergelegd en nu een goede relatie hebben. Bij een aantal was het zelfs de aanleiding (een van meerdere?) om de relatie te beeindigen. Uiteindelijk heb je - denk ik - zelf het antwoord op je eigen vraag al in je zitten.
Ik hoop voor je dat het gesprek vanavond ergens toe gaat leiden. Dat jullie er samen uitkomen. Toitoitoi
dinsdag 12 mei 2009 om 21:05
quote:Elizey schreef op 12 mei 2009 @ 19:52:
Meisje, meisje toch ...
Wat kan het toch vervelend zijn als jouw man jouw niet wil helpen, meer dan dat hij niet eens wil luisteren na wat jij te vertellen heb.
Soms kunnen wij onszelf bijna horen zegen over hun - wat een ...of wat dan ook
Maar wij vrouwen hebben heel veel kanten in ons waar mannen (op een goed manier) gek op zijn.
En dat kunnen wij altijd gebruiken om te "krijgen" wat wij willen.
Soms willen wij gewoon leren vragen.
Kijk er zijn standaard manieren om het te doen:
1. Een hint geven
2. Een voorstel in een vorm van een advies
3. Proberen hem te overtuigen
4. Eisen
Dit zijn allemaal manieren die zij van ons gewend zijn en die meestal NIET WERKEN.
Probeer de volgende, dit zou beter bij een "seksistische man" werken dan de boven genoemde opties:
1.Vragen als kinderen vragen.
Heb jij wel eens van die kleine soms een beetje vervende meisje iets aan hun vader zien vragen?
Zij doen dat zo "kinderlijk" met en echte engel stemmetje. Soms gaat hun onder lipje zelfs een beetje uitsteken.
Op dat moment geven ze zichzelf helemaal over aan zijn "macht als ouder". En ze vragen gewoon. "Mag ik alstublieft" of "pap alstublieft" of "ik heb het zo nodig"
Een hart van bijna iedere ouder zou op zo'n manier van vragen met "ja" beantwoorden. Hij zou zelfs blij zijn om dingen voor jouw te doen.
All eeuwen lang zijn manen berijd om alles voor hun vrouwen te doen, alle vrouwelijke wispelturig wensen willen ze uit latten komen. Wij willen alleen leren vragen.
Heb jij bijvoorbeeld problemen met container wekelijks buiten zetten? Misschien kan je het veel makkelijke oplossen dan je denkt.
Als jullie koosnaampjes ( beer, mickey mouse etc.) voor elkaar hebben kan je bijvoorbeeld iets in trend van de volgende zeggen:
Wie is mijn sterkste mickey mouse
Daar antwoord hij natuurlijk met - IK
Dan zeg jij -Wil de sterkste mickey mouse van ...(waar jullie wonen) voor zijn kleine minnie mouse containers buiten zetten.
Het succes is bijna gegarandeerd.
2. Reageer met blijdschap van een kind.
Kinderen hebben echt niet veel nodig om blij te zijn. Ze kunnen met vangen van een kikker of plukken van een bloemetje al heel blij zijn.
Mannen zijn gek op vrouwen die heel blij over kleine dingen kunnen zijn. Vees blij met al het kleins dat hij aan jouw geeft dan wil hij steeds meer zichzelf bewijzen aan jouw en dan zou hij ook meer geven.
3. Vertrouw hem als kind
Vertrouw hem dat hij alle het nodige weet om jouw te geven wat jij nodig hebt.
NOOIT zegen dat hij het fout doet, of zegen hoe hij het moet doen.
Als wij dat doen dan eretieren wij hun daar alleen maar mee. Hij wil het gevoel hebben dat hij heel goed ZELF voor jouw kan zorgen.
Maar op de moment dat wij hun gaan vertellen hoe hij moet rijden, opruimen etc. etc, nemen wij een deel van hun mannelijkheid bij hun weg en dan voelen ze zich ECHT SLECHT over ZICHZELF.
En om dat nooit meer te voelen stoppen ze met geven.
En laatste tip - veel mannen geven niet om de rommel , misschien wil je soms ook gewoon wat meer ontspannen zijn of minder gaan werken.
Veel succes met oefenen.
Ik weet niet of ik nu heel hard moet gaan lachen of medelij meot hebben...
Dit lijkt me nou niet dat je op deze manier een leuke gelijk waardige relatie hebt als je partner moet gaan behandelen als een kind....
De optie om minder te gaan werken die al meerdere keren is geopperd vind ik ook echt achterlijk.. minder gaan werken omdat je gelijkwaardige partner weigert de troep achter zijn kont op te ruimen, minder gaan werken omdat je partner een huishoudster nodig heeft te zot voor worden...
Misschien wil jij te veel in het huishouden dat kan ook zijn jou standaarden veel hoger dan de zijne en is hij niet echt een zwijn maar jij te netjes... Zegt niet dat de zijne niet goed izjn maar misschien anders.. maar dat er geen gesprek over te voeren is... klinkt helemaal niet leuk ...
Meisje, meisje toch ...
Wat kan het toch vervelend zijn als jouw man jouw niet wil helpen, meer dan dat hij niet eens wil luisteren na wat jij te vertellen heb.
Soms kunnen wij onszelf bijna horen zegen over hun - wat een ...of wat dan ook
Maar wij vrouwen hebben heel veel kanten in ons waar mannen (op een goed manier) gek op zijn.
En dat kunnen wij altijd gebruiken om te "krijgen" wat wij willen.
Soms willen wij gewoon leren vragen.
Kijk er zijn standaard manieren om het te doen:
1. Een hint geven
2. Een voorstel in een vorm van een advies
3. Proberen hem te overtuigen
4. Eisen
Dit zijn allemaal manieren die zij van ons gewend zijn en die meestal NIET WERKEN.
Probeer de volgende, dit zou beter bij een "seksistische man" werken dan de boven genoemde opties:
1.Vragen als kinderen vragen.
Heb jij wel eens van die kleine soms een beetje vervende meisje iets aan hun vader zien vragen?
Zij doen dat zo "kinderlijk" met en echte engel stemmetje. Soms gaat hun onder lipje zelfs een beetje uitsteken.
Op dat moment geven ze zichzelf helemaal over aan zijn "macht als ouder". En ze vragen gewoon. "Mag ik alstublieft" of "pap alstublieft" of "ik heb het zo nodig"
Een hart van bijna iedere ouder zou op zo'n manier van vragen met "ja" beantwoorden. Hij zou zelfs blij zijn om dingen voor jouw te doen.
All eeuwen lang zijn manen berijd om alles voor hun vrouwen te doen, alle vrouwelijke wispelturig wensen willen ze uit latten komen. Wij willen alleen leren vragen.
Heb jij bijvoorbeeld problemen met container wekelijks buiten zetten? Misschien kan je het veel makkelijke oplossen dan je denkt.
Als jullie koosnaampjes ( beer, mickey mouse etc.) voor elkaar hebben kan je bijvoorbeeld iets in trend van de volgende zeggen:
Wie is mijn sterkste mickey mouse
Daar antwoord hij natuurlijk met - IK
Dan zeg jij -Wil de sterkste mickey mouse van ...(waar jullie wonen) voor zijn kleine minnie mouse containers buiten zetten.
Het succes is bijna gegarandeerd.
2. Reageer met blijdschap van een kind.
Kinderen hebben echt niet veel nodig om blij te zijn. Ze kunnen met vangen van een kikker of plukken van een bloemetje al heel blij zijn.
Mannen zijn gek op vrouwen die heel blij over kleine dingen kunnen zijn. Vees blij met al het kleins dat hij aan jouw geeft dan wil hij steeds meer zichzelf bewijzen aan jouw en dan zou hij ook meer geven.
3. Vertrouw hem als kind
Vertrouw hem dat hij alle het nodige weet om jouw te geven wat jij nodig hebt.
NOOIT zegen dat hij het fout doet, of zegen hoe hij het moet doen.
Als wij dat doen dan eretieren wij hun daar alleen maar mee. Hij wil het gevoel hebben dat hij heel goed ZELF voor jouw kan zorgen.
Maar op de moment dat wij hun gaan vertellen hoe hij moet rijden, opruimen etc. etc, nemen wij een deel van hun mannelijkheid bij hun weg en dan voelen ze zich ECHT SLECHT over ZICHZELF.
En om dat nooit meer te voelen stoppen ze met geven.
En laatste tip - veel mannen geven niet om de rommel , misschien wil je soms ook gewoon wat meer ontspannen zijn of minder gaan werken.
Veel succes met oefenen.
Ik weet niet of ik nu heel hard moet gaan lachen of medelij meot hebben...
Dit lijkt me nou niet dat je op deze manier een leuke gelijk waardige relatie hebt als je partner moet gaan behandelen als een kind....
De optie om minder te gaan werken die al meerdere keren is geopperd vind ik ook echt achterlijk.. minder gaan werken omdat je gelijkwaardige partner weigert de troep achter zijn kont op te ruimen, minder gaan werken omdat je partner een huishoudster nodig heeft te zot voor worden...
Misschien wil jij te veel in het huishouden dat kan ook zijn jou standaarden veel hoger dan de zijne en is hij niet echt een zwijn maar jij te netjes... Zegt niet dat de zijne niet goed izjn maar misschien anders.. maar dat er geen gesprek over te voeren is... klinkt helemaal niet leuk ...
dinsdag 12 mei 2009 om 23:35
Ja een gelijkwaardige relatie dat willen wij allemaal.
Maar wat houd gelijkwaardig voor ons allemaal precies in. Dat wij even veel doen? Even veel verdienen? Even veel uitgeven? Even veel rusten ? Wat is gelijkwaardig?
Dat houd voor mijn persoonlijk in dat ik net zo veel recht heb om te KUNNEN WERKEN als mijn man, en hij in zijn beurt net zo veel recht heeft om NIET OP TE RUIMEN als hij het niet wil en visaversa.
Het is immers zijn leven en ook zijn huis en ja zijn troep. Maar NIEMAND is VERPLICHT om op te ruimen als zij dat niet willen.
Het ligt eenmaal in de karakter van de man van TO om het “rustig aan te doen” .
Voorwaarde nummer een in een GELIJKWAARDIGE relatie is de andere te ACCEPTEREN zoals ze zijn, en niet proberen te veranderen met - ik wil alles netjes dus hoppa aan de slaag.
Doen wij dat niet dan kunnen wij weinig begrip richting ons eigen adres verwachten , toch ?
Als wijn onze mannen gewoon accepteer zoals ze zijn, begrip tonen voor hun kanten die zij tijdens hun leven "voor ons"hebben ontwikkelt. En daar op inspelen dan zijn er alleen maar winnaars in de situatie.
Het moment waarop wij gaan eisen , worden wij met een muur van AFSTAND geconfronteerd.
En wat is er mis met een wortel, als hij alleen wortel kan begrijpen dan waaroom niet ?
Het neemt niet weg dat wij heel vrij zij in uiten van onze gevoel aan onze mannen, maar op het moment dat wij zeggen - ik voel mij zus en zo OMDAT JIJ - dan is het al kritiek .
Met uiten van gevoel geven wij ALLEEN aan hoe wij voelen zonder HEM als verantwoordelijke daar voor te zien. Niemand (in de vrije wereld ) is verantwoordelijk voor hoe wij ons voelen , wij zelf hebben regels gemaakt die aangeven wat "vereist" is om goed of slecht te voelen. En niet onze vrinden, familie of wie dan ook.
Hij HOEFT aan ons HELEMAAL NIKS te geven het is wat wij ons opleggen dat hij MOET geven.
Wat is mis met gevoel van geven in een andere te kunnen wakkeren als hij het (nog ) niet goed ontwikkelt geeft.
Wij willen mensen inspireren om aan ons te geven , maar niet eisen.
Kunne wij leren inspireren dan hebben wij pas de ultieme kracht.
Maar wat houd gelijkwaardig voor ons allemaal precies in. Dat wij even veel doen? Even veel verdienen? Even veel uitgeven? Even veel rusten ? Wat is gelijkwaardig?
Dat houd voor mijn persoonlijk in dat ik net zo veel recht heb om te KUNNEN WERKEN als mijn man, en hij in zijn beurt net zo veel recht heeft om NIET OP TE RUIMEN als hij het niet wil en visaversa.
Het is immers zijn leven en ook zijn huis en ja zijn troep. Maar NIEMAND is VERPLICHT om op te ruimen als zij dat niet willen.
Het ligt eenmaal in de karakter van de man van TO om het “rustig aan te doen” .
Voorwaarde nummer een in een GELIJKWAARDIGE relatie is de andere te ACCEPTEREN zoals ze zijn, en niet proberen te veranderen met - ik wil alles netjes dus hoppa aan de slaag.
Doen wij dat niet dan kunnen wij weinig begrip richting ons eigen adres verwachten , toch ?
Als wijn onze mannen gewoon accepteer zoals ze zijn, begrip tonen voor hun kanten die zij tijdens hun leven "voor ons"hebben ontwikkelt. En daar op inspelen dan zijn er alleen maar winnaars in de situatie.
Het moment waarop wij gaan eisen , worden wij met een muur van AFSTAND geconfronteerd.
En wat is er mis met een wortel, als hij alleen wortel kan begrijpen dan waaroom niet ?
Het neemt niet weg dat wij heel vrij zij in uiten van onze gevoel aan onze mannen, maar op het moment dat wij zeggen - ik voel mij zus en zo OMDAT JIJ - dan is het al kritiek .
Met uiten van gevoel geven wij ALLEEN aan hoe wij voelen zonder HEM als verantwoordelijke daar voor te zien. Niemand (in de vrije wereld ) is verantwoordelijk voor hoe wij ons voelen , wij zelf hebben regels gemaakt die aangeven wat "vereist" is om goed of slecht te voelen. En niet onze vrinden, familie of wie dan ook.
Hij HOEFT aan ons HELEMAAL NIKS te geven het is wat wij ons opleggen dat hij MOET geven.
Wat is mis met gevoel van geven in een andere te kunnen wakkeren als hij het (nog ) niet goed ontwikkelt geeft.
Wij willen mensen inspireren om aan ons te geven , maar niet eisen.
Kunne wij leren inspireren dan hebben wij pas de ultieme kracht.
woensdag 13 mei 2009 om 07:18
@ Elizay: Gelijkwaardig is dat er door 2 personen aan een relatie wordt gewerkt: Wij versus een probleem, wie van de twee dat ook mag hebben, het is ons probleem.
Ongelijkwaardig is "dat is jouw probleem, einde discussie"
Vandaar.
Kan me trouwens niet voorstellen dat je niet snel respect voor en zin in seks met je man verliest als je het aanpakt zoals jij voorstelt.
Aan de andere kant, to each their own, als je je er maar goed bij voelt maakt het geen donder uit hoe je elkaar behandelt, maar een droomscenario heb je m.i. allerminst geschetst.
Ongelijkwaardig is "dat is jouw probleem, einde discussie"
Vandaar.
Kan me trouwens niet voorstellen dat je niet snel respect voor en zin in seks met je man verliest als je het aanpakt zoals jij voorstelt.
Aan de andere kant, to each their own, als je je er maar goed bij voelt maakt het geen donder uit hoe je elkaar behandelt, maar een droomscenario heb je m.i. allerminst geschetst.
woensdag 13 mei 2009 om 10:56
Ik denk dat mijn vriend dubbel zou liggen van het lachen als ik m mickeymouse zou noemen en een pruillipje op zet. Ik ben geen klein meisje en hij is niet mijn vaderfiguur, dat zou pas ongelijkwaardig voelen.
Ik wil grag dat mijn partnet bepaalde zaken/bezwaren serieus neemt, en de rol van kleuter aannemen zou voor mij dan absoluut niet werken.
Ergens niet over willen praten en niet willen luisteren lijkt inderdaad op een ongelijkwaardigheid, maar als TO telkens weer gaat huile, boos wordt en roept dat ze weggaat, dan is dat ook iet echt meer aanleiding tot een constructief gesprek. vervolgens is de vraag ook wat nu echt belangrijk is voor wie. Als ik vind dat de Wc met 1x per week schoon genoeg is, en mijn partner vind dat het iedere dag moet, dan maak ik dus nooitt meer de WC schoon omdat die gisteren al door mijn partner is schongemaakt en dus voor mij schoon genoeg is. Als mijn partner dan begint te miepen dat ik nooit de WC schoonmaak, dan zou ik op een gegeven moment ook daarover uitgepraat zijn. ik ga namelijk niet iets schoonmaken dat naar mijn beleving al schoon is, dat vind ik zonde van mijn tijd. En zeker als die ander dan gaat huilen, dan zou mijn lust tot "goed gesprek"zo zijn vergaan.
Ik wil grag dat mijn partnet bepaalde zaken/bezwaren serieus neemt, en de rol van kleuter aannemen zou voor mij dan absoluut niet werken.
Ergens niet over willen praten en niet willen luisteren lijkt inderdaad op een ongelijkwaardigheid, maar als TO telkens weer gaat huile, boos wordt en roept dat ze weggaat, dan is dat ook iet echt meer aanleiding tot een constructief gesprek. vervolgens is de vraag ook wat nu echt belangrijk is voor wie. Als ik vind dat de Wc met 1x per week schoon genoeg is, en mijn partner vind dat het iedere dag moet, dan maak ik dus nooitt meer de WC schoon omdat die gisteren al door mijn partner is schongemaakt en dus voor mij schoon genoeg is. Als mijn partner dan begint te miepen dat ik nooit de WC schoonmaak, dan zou ik op een gegeven moment ook daarover uitgepraat zijn. ik ga namelijk niet iets schoonmaken dat naar mijn beleving al schoon is, dat vind ik zonde van mijn tijd. En zeker als die ander dan gaat huilen, dan zou mijn lust tot "goed gesprek"zo zijn vergaan.
woensdag 13 mei 2009 om 12:31
Uiteindelijk wat heel belangrijk is, is wat WEL en wat NIET werkt.
Ik heb nooit problemen met krijgen van mijn man wat ik wil . En als mijn manieren werken dan wil ik het liever zo dan blijven zeuren en na de afwijzing in een andere kamer gaan zitten huilen of nog erger naar mijn moeder voor paar weken gaan.
Ik heb keuzes en mijn keuzes werken. Wat moet ik nog meer wensen.
WANT ECHTE GELIJKWAARDIGEID HOEF IK NIET.
Ik wil de containers niet eens DE HELFT van de tijd buiten zet. Ik wil ook niet de stofzuigen naar beneden brengen als mijn man thuis is. Ik wil geen boogschappen uit de auto te hallen. Ik wil mijn sinaasappels niet zelf afpellen als wij samen zijn.En als hij meer dan ik verdient vind ik het prima als ik meer dan de helft aan mijzelf uitgeef .
Dus NEE ..ALLES 50% doen en delen wil ik niet ......
Hij mag mij verwennen en daar geniet ik van .
En als ik om mijn zin te krijgen nonchalant met mijn jurk moet gaan zitten friemelen en meer niet ..so wat
Ik vind jurken dragen zo i zo heel leuk . Dus ik er aan friemelen en hij voor mijn kooken . Lekker toch?
Maar weten jullie wat het leukste deel is HIJ VIND HET NOG LEUK OM TE DOEN OOK.
Mannen zijn geboren om te geven , wij vrouwen zijn geboren om te ontvangen vooraal van die doe dingen is het heel erg van toepassing.
Als hij ziet en voelt dat hij voor ons een KONING is wil hij dat blijven bewijzen door te geven.
Ik denk dat voor mannen uiteindelijk het helemaal niet belangrijk is of hij meer of minder van doe dingen voor ons doet. In de zin van zij vinden het helemaal niet vervelend om meer te doen dan wij.
Ik ben daar echt van overtuigd dat mannen het zelfs leuk vinden om veel voor ons te kunnen doen.
In tegensteeling daar van wij vrouwen vinden het WEL erg als wij meer dan 50% doen.
Waardering voor wat ze zijn stellen mannen veel meer op prijs dan als wij steeds hun sloffers bij hun brengen of als wij altijd koffie voor hen hallen.
Dat is iets wat juist wij vrouwen zo graag zo veel van onze mannen willen ontvangen en niet andersom.
En hij vind het natuurlijk ook heel leuk te ontvangen , maar op een lang termijn vinden wij het nog leuke.
En als wij kunnen bereiken dat zij dat zelf en met oprechte plezier veel doen.
Dan wat hebben wij nog meer nodig?
Dus als jullie het aan mij vragen dan nee.... ik wil echt NIET ALLES door de helft delen, hij mag wat en ik mag wat. En wij genieten er allebei van.
En voor mij dat is het alle belangrijkste.
Ik heb nooit problemen met krijgen van mijn man wat ik wil . En als mijn manieren werken dan wil ik het liever zo dan blijven zeuren en na de afwijzing in een andere kamer gaan zitten huilen of nog erger naar mijn moeder voor paar weken gaan.
Ik heb keuzes en mijn keuzes werken. Wat moet ik nog meer wensen.
WANT ECHTE GELIJKWAARDIGEID HOEF IK NIET.
Ik wil de containers niet eens DE HELFT van de tijd buiten zet. Ik wil ook niet de stofzuigen naar beneden brengen als mijn man thuis is. Ik wil geen boogschappen uit de auto te hallen. Ik wil mijn sinaasappels niet zelf afpellen als wij samen zijn.En als hij meer dan ik verdient vind ik het prima als ik meer dan de helft aan mijzelf uitgeef .
Dus NEE ..ALLES 50% doen en delen wil ik niet ......
Hij mag mij verwennen en daar geniet ik van .
En als ik om mijn zin te krijgen nonchalant met mijn jurk moet gaan zitten friemelen en meer niet ..so wat
Ik vind jurken dragen zo i zo heel leuk . Dus ik er aan friemelen en hij voor mijn kooken . Lekker toch?
Maar weten jullie wat het leukste deel is HIJ VIND HET NOG LEUK OM TE DOEN OOK.
Mannen zijn geboren om te geven , wij vrouwen zijn geboren om te ontvangen vooraal van die doe dingen is het heel erg van toepassing.
Als hij ziet en voelt dat hij voor ons een KONING is wil hij dat blijven bewijzen door te geven.
Ik denk dat voor mannen uiteindelijk het helemaal niet belangrijk is of hij meer of minder van doe dingen voor ons doet. In de zin van zij vinden het helemaal niet vervelend om meer te doen dan wij.
Ik ben daar echt van overtuigd dat mannen het zelfs leuk vinden om veel voor ons te kunnen doen.
In tegensteeling daar van wij vrouwen vinden het WEL erg als wij meer dan 50% doen.
Waardering voor wat ze zijn stellen mannen veel meer op prijs dan als wij steeds hun sloffers bij hun brengen of als wij altijd koffie voor hen hallen.
Dat is iets wat juist wij vrouwen zo graag zo veel van onze mannen willen ontvangen en niet andersom.
En hij vind het natuurlijk ook heel leuk te ontvangen , maar op een lang termijn vinden wij het nog leuke.
En als wij kunnen bereiken dat zij dat zelf en met oprechte plezier veel doen.
Dan wat hebben wij nog meer nodig?
Dus als jullie het aan mij vragen dan nee.... ik wil echt NIET ALLES door de helft delen, hij mag wat en ik mag wat. En wij genieten er allebei van.
En voor mij dat is het alle belangrijkste.
woensdag 13 mei 2009 om 14:30
Elizay, interessante postings wel. Jouw manier zou niet mijn manier zijn. En man, zoals jij 'm beschrijft, komt op mij over als een soort van circusdier die je met trucjes en maniertjes naar je pijpen laat dansen. En dan stug volhouden dat hij er van geniet.
Ik dacht dat dat soort dingen (appelflauwtes veinzen, met je vinger op je onderlip je ogen naar hem opslaan en een pruillip trekken) om je zin te krijgen niet meer werkten. Mijn man zou me uitlachen in ieder geval en ik ken weinig mannen die in zulke trucs zouden stinken. Ze zullen er vast zijn, begrijp me niet verkeerd, zo te lezen gaat het bij jou in jouw relatie goed zo. Mijn man is er het type niet voor, mijn ex was dat ook niet en ik ben er de vrouw niet naar om met vrouwentrucs mijn wil door te drammen.
Gelijkwaardigheid zit 'm in dit geval niet in wie het meeste verdient, in wie het hardste carriere maakt of zo, het zit 'm in de wil om gezamenlijk je schouders onder het opruimen van het huis te zetten. Een huis waar je allebei in woont en waar je dus ook best allebei energie in kunt steken. Dat de een er meer energie in steekt dan de ander hoeft geen probleem te zijn. Dat een van de twee er veel energie in steekt en de ander geen, dát is de ongelijkwaardigheid in dit verhaal.
Ik heb niet het idee dat je hier met een pruillip trekken en met je jurk zwaaien uit gaat komen Zoetje.
Wat denk jij?
Ik dacht dat dat soort dingen (appelflauwtes veinzen, met je vinger op je onderlip je ogen naar hem opslaan en een pruillip trekken) om je zin te krijgen niet meer werkten. Mijn man zou me uitlachen in ieder geval en ik ken weinig mannen die in zulke trucs zouden stinken. Ze zullen er vast zijn, begrijp me niet verkeerd, zo te lezen gaat het bij jou in jouw relatie goed zo. Mijn man is er het type niet voor, mijn ex was dat ook niet en ik ben er de vrouw niet naar om met vrouwentrucs mijn wil door te drammen.
Gelijkwaardigheid zit 'm in dit geval niet in wie het meeste verdient, in wie het hardste carriere maakt of zo, het zit 'm in de wil om gezamenlijk je schouders onder het opruimen van het huis te zetten. Een huis waar je allebei in woont en waar je dus ook best allebei energie in kunt steken. Dat de een er meer energie in steekt dan de ander hoeft geen probleem te zijn. Dat een van de twee er veel energie in steekt en de ander geen, dát is de ongelijkwaardigheid in dit verhaal.
Ik heb niet het idee dat je hier met een pruillip trekken en met je jurk zwaaien uit gaat komen Zoetje.
Wat denk jij?
woensdag 13 mei 2009 om 14:56
Zoetje, als ik het zo lees heeft niet het huishouden, maar het feit dat hij niet wil praten jou heel erg gekwetst. Die gesprekken over het huishouden heb je al eerder met hem gehad en zijn steeds stuk gelopen. Het lijkt erop dat hij het idee heeft: "Ja hoor, daar gaat ze weer, hier heb ik geen zin in, het loopt toch altijd weer hetzelfde." Andere gesprekken gaan goed, dus ga eens na hoe waarop je vorige gesprekken vast zijn gelopen. Voor een volgend gesprek is het misschien een idee om te doen of dit een nieuw item is in jullie relatie en dat je samen op een rijtje gaat zetten wat jullie belangrijk vinden en hoe je dat samen (!) gaat oplossen. Met alle wijsheden in acht genomen die hierboven al zijn gezegd.
woensdag 13 mei 2009 om 15:11
Pruillipjes en hulpeloze blikken doen het trouwens wel heel goed bij pech onderweg of in bouwmarkten. Is de manier om als single vrouw een man zo gek te krijgen al die zware verfblikken voor je naar de auto te dragen of een band te verwisselen. In mijn relatie zou ik me ongemakkelijk voelen als ik dat soort trrukjes moest toepassen. maar als het voor jou werkt..
Voor mijn pluizige huisgenoot werkt schattig kijken trouwens nog steeds heel goed om te krijgen wat ie wil. meneer maakt graag een klerezooi van zijn toilet, gooit het liefst zijn eten in zijn drinkbak, drinkt uit de bloemenvaas waarbij die en passant ook omgegooid wordt en laat overal enorme hoeveelheden haar achter. Maar als ie naar me toeloopt, kopjes geeft en begint te spinnen, vergeef ik m alles.
Voor mijn pluizige huisgenoot werkt schattig kijken trouwens nog steeds heel goed om te krijgen wat ie wil. meneer maakt graag een klerezooi van zijn toilet, gooit het liefst zijn eten in zijn drinkbak, drinkt uit de bloemenvaas waarbij die en passant ook omgegooid wordt en laat overal enorme hoeveelheden haar achter. Maar als ie naar me toeloopt, kopjes geeft en begint te spinnen, vergeef ik m alles.
woensdag 13 mei 2009 om 15:35
Ik heb een kat en een vibrator. Dus eigenlijk is de enige reden om een relatie te beginnen dan dat je niet meer zelf de vuilnisbak hoeft buiten te zetten? is dat het geheim van het niet-single zijn? dan zou inderdaad het niet meehelpen een hele goede reden kunnen zijn om de relatie te verbreken.
Gelukkig ruimt mijn vriend mijn vaatwasser in en kookt ie ook af en toe voor me, ookal wonen we niet samen. Dus ik denk dat ie mag blijven. En Poes ook.
Gelukkig ruimt mijn vriend mijn vaatwasser in en kookt ie ook af en toe voor me, ookal wonen we niet samen. Dus ik denk dat ie mag blijven. En Poes ook.
woensdag 13 mei 2009 om 15:59
Mijn man doet het prima in 't huishouden, zolang ik het maar vraag. En dan nog doet hij het niet zoals ik het doe. Kortom, ik vind het de moeite niet waard om uberhaupt ruzie over te maken. Ik heb er geen schurfthekel aan het huishouden, sterker nog, vind het wel lekker therapeutisch 
, en ik ben enorm efficient. Raus binnen vier uur mijn hele huis door. En dat verdeel ik ook wel eens over de week. Het is simpelweg geen dagtaak.... Hier dus geen problemen over 't huishouden, omdat ik dat gewoon doe (werk ook FT). Niet omdat hij niet wil, maar omdat ik vind dat ik 't gewoon beter doe en geen rust in mijn kont heb als hij het gedaan heeft.
Hij daarentegen doet de administratie en ik weiger te strijken. Daar heb ik dan weer wel een schurfthekel aan.Daarbij die twee dingen kan hij gewoon veel beter.
Overigens, hij waardeert het wel enorm en ik word dan ook wekelijk overladen met complimentjes en hoe fijn hij het allemaal vind enzo. Dat dan weer wel
, en ik ben enorm efficient. Raus binnen vier uur mijn hele huis door. En dat verdeel ik ook wel eens over de week. Het is simpelweg geen dagtaak.... Hier dus geen problemen over 't huishouden, omdat ik dat gewoon doe (werk ook FT). Niet omdat hij niet wil, maar omdat ik vind dat ik 't gewoon beter doe en geen rust in mijn kont heb als hij het gedaan heeft. Hij daarentegen doet de administratie en ik weiger te strijken. Daar heb ik dan weer wel een schurfthekel aan.Daarbij die twee dingen kan hij gewoon veel beter.
Overigens, hij waardeert het wel enorm en ik word dan ook wekelijk overladen met complimentjes en hoe fijn hij het allemaal vind enzo. Dat dan weer wel
woensdag 13 mei 2009 om 16:05
Ook bij ons is het huishouden best wel eens voer voor discussie. Zijn commentaar meestal: alweer stofzuigen, dat heb ik toch pas gedaan? Ja, dat moet toch echt minstens een keer per week (je merkt, onze standaard ligt nog niet eens zo heel hoog, met een keer in de week ben ik blij).
Allebei werken, twee kinderen, een hond en weinig zin om die dingen te doen die binnen mum van tijd weeeer vies zijn. Maar het moet en we balen er allebei van. Twee dingen die bij ons werken:
- hem een voorstel laten doen voor het schoonmaken (wat wil je doen en wanneer)
- als ik ga schoonmaken en hij ligt op de bank voelt hij zich schuldig en begint vanzelf mee te helpen
We maken dus vaak samen schoon en kunnen samen dan even tevreden zijn dat het aan kant is (totdat een kind of hond er weer doorheen banjert tenminste). Maar hij blijft altijd wat makkelijker dan ik en ziet bepaalde dingen gewoon niet en maakt wat minder goed schoon maar daar zeg ik dus absoluut niets van. Als ik weer eens de beurt heb neem ik die hoekjes en vergeten stukjes wel mee. Gek genoeg geeft hij me wel altijd het gevoel dat hij het voor mij doet en moet ik vaak zeggen dat het ons huis is en het toch voor beiden fijn is dat het opgeruimd is. Maar op de een of andere manier wil hij toch van mij dat ik hem dankbaar ben voor het schoonmaken of in ieder geval waardering laat blijken. Dat blijf ik vreemd vinden.
Allebei werken, twee kinderen, een hond en weinig zin om die dingen te doen die binnen mum van tijd weeeer vies zijn. Maar het moet en we balen er allebei van. Twee dingen die bij ons werken:
- hem een voorstel laten doen voor het schoonmaken (wat wil je doen en wanneer)
- als ik ga schoonmaken en hij ligt op de bank voelt hij zich schuldig en begint vanzelf mee te helpen
We maken dus vaak samen schoon en kunnen samen dan even tevreden zijn dat het aan kant is (totdat een kind of hond er weer doorheen banjert tenminste). Maar hij blijft altijd wat makkelijker dan ik en ziet bepaalde dingen gewoon niet en maakt wat minder goed schoon maar daar zeg ik dus absoluut niets van. Als ik weer eens de beurt heb neem ik die hoekjes en vergeten stukjes wel mee. Gek genoeg geeft hij me wel altijd het gevoel dat hij het voor mij doet en moet ik vaak zeggen dat het ons huis is en het toch voor beiden fijn is dat het opgeruimd is. Maar op de een of andere manier wil hij toch van mij dat ik hem dankbaar ben voor het schoonmaken of in ieder geval waardering laat blijken. Dat blijf ik vreemd vinden.
woensdag 13 mei 2009 om 16:27
quote:Elizey schreef op 13 mei 2009 @ 12:31:
WANT ECHTE GELIJKWAARDIGEID HOEF IK NIET.
Dus als jullie het aan mij vragen dan nee.... ik wil echt NIET ALLES door de helft delen, hij mag wat en ik mag wat. En wij genieten er allebei van.
En voor mij dat is het alle belangrijkste.
Gelijkwaardigheid is niet alles door de helft delen.
Gelijkwaardig is dat je allebei even waardevol bent. Elkaars gelijken Het huishouden is van beide dus het is een probleem van beide wat samen opgelost dient te worden.
Als je oplossing is een dag minder werken in onderling overleg is dat gelijkwaardig.
Niet opruimen omdat een taak van de vrouw is terwijl zij ook een fulltime baan heeft is in mijn ogen daarom niet gelijkwaardig. Klusjes precies door de helft delen heeft niks met gelijkwaardigheid te maken, dát is mierenneuken.
WANT ECHTE GELIJKWAARDIGEID HOEF IK NIET.
Dus als jullie het aan mij vragen dan nee.... ik wil echt NIET ALLES door de helft delen, hij mag wat en ik mag wat. En wij genieten er allebei van.
En voor mij dat is het alle belangrijkste.
Gelijkwaardigheid is niet alles door de helft delen.
Gelijkwaardig is dat je allebei even waardevol bent. Elkaars gelijken Het huishouden is van beide dus het is een probleem van beide wat samen opgelost dient te worden.
Als je oplossing is een dag minder werken in onderling overleg is dat gelijkwaardig.
Niet opruimen omdat een taak van de vrouw is terwijl zij ook een fulltime baan heeft is in mijn ogen daarom niet gelijkwaardig. Klusjes precies door de helft delen heeft niks met gelijkwaardigheid te maken, dát is mierenneuken.
woensdag 13 mei 2009 om 18:12
quote:Elizey schreef op 12 mei 2009 @ 19:52:
Probeer de volgende, dit zou beter bij een "seksistische man" werken dan de boven genoemde opties:
1.Vragen als kinderen vragen.
Heb jij wel eens van die kleine soms een beetje vervende meisje iets aan hun vader zien vragen?
Zij doen dat zo "kinderlijk" met en echte engel stemmetje. Soms gaat hun onder lipje zelfs een beetje uitsteken.
Op dat moment geven ze zichzelf helemaal over aan zijn "macht als ouder". En ze vragen gewoon. "Mag ik alstublieft" of "pap alstublieft" of "ik heb het zo nodig"
Een hart van bijna iedere ouder zou op zo'n manier van vragen met "ja" beantwoorden. Hij zou zelfs blij zijn om dingen voor jouw te doen.
All eeuwen lang zijn manen berijd om alles voor hun vrouwen te doen, alle vrouwelijke wispelturig wensen willen ze uit latten komen. Wij willen alleen leren vragen.
Heb jij bijvoorbeeld problemen met container wekelijks buiten zetten? Misschien kan je het veel makkelijke oplossen dan je denkt.
Als jullie koosnaampjes ( beer, mickey mouse etc.) voor elkaar hebben kan je bijvoorbeeld iets in trend van de volgende zeggen:
Wie is mijn sterkste mickey mouse
Daar antwoord hij natuurlijk met - IK
Dan zeg jij -Wil de sterkste mickey mouse van ...(waar jullie wonen) voor zijn kleine minnie mouse containers buiten zetten.
Het succes is bijna gegarandeerd.
2. Reageer met blijdschap van een kind.
Kinderen hebben echt niet veel nodig om blij te zijn. Ze kunnen met vangen van een kikker of plukken van een bloemetje al heel blij zijn.
Mannen zijn gek op vrouwen die heel blij over kleine dingen kunnen zijn. Vees blij met al het kleins dat hij aan jouw geeft dan wil hij steeds meer zichzelf bewijzen aan jouw en dan zou hij ook meer geven.
3. Vertrouw hem als kind
Vertrouw hem dat hij alle het nodige weet om jouw te geven wat jij nodig hebt.
NOOIT zegen dat hij het fout doet, of zegen hoe hij het moet doen.
Als wij dat doen dan eretieren wij hun daar alleen maar mee. Hij wil het gevoel hebben dat hij heel goed ZELF voor jouw kan zorgen.
Maar op de moment dat wij hun gaan vertellen hoe hij moet rijden, opruimen etc. etc, nemen wij een deel van hun mannelijkheid bij hun weg en dan voelen ze zich ECHT SLECHT over ZICHZELF.
En om dat nooit meer te voelen stoppen ze met geven.
En laatste tip - veel mannen geven niet om de rommel , misschien wil je soms ook gewoon wat meer ontspannen zijn of minder gaan werken.
Veel succes met oefenen.Gaat het goed met je? Ik zou snel aan jouw sterke Mickey Mouse vragen of hij even aan je voorhoofd voelt.
Probeer de volgende, dit zou beter bij een "seksistische man" werken dan de boven genoemde opties:
1.Vragen als kinderen vragen.
Heb jij wel eens van die kleine soms een beetje vervende meisje iets aan hun vader zien vragen?
Zij doen dat zo "kinderlijk" met en echte engel stemmetje. Soms gaat hun onder lipje zelfs een beetje uitsteken.
Op dat moment geven ze zichzelf helemaal over aan zijn "macht als ouder". En ze vragen gewoon. "Mag ik alstublieft" of "pap alstublieft" of "ik heb het zo nodig"
Een hart van bijna iedere ouder zou op zo'n manier van vragen met "ja" beantwoorden. Hij zou zelfs blij zijn om dingen voor jouw te doen.
All eeuwen lang zijn manen berijd om alles voor hun vrouwen te doen, alle vrouwelijke wispelturig wensen willen ze uit latten komen. Wij willen alleen leren vragen.
Heb jij bijvoorbeeld problemen met container wekelijks buiten zetten? Misschien kan je het veel makkelijke oplossen dan je denkt.
Als jullie koosnaampjes ( beer, mickey mouse etc.) voor elkaar hebben kan je bijvoorbeeld iets in trend van de volgende zeggen:
Wie is mijn sterkste mickey mouse
Daar antwoord hij natuurlijk met - IK
Dan zeg jij -Wil de sterkste mickey mouse van ...(waar jullie wonen) voor zijn kleine minnie mouse containers buiten zetten.
Het succes is bijna gegarandeerd.
2. Reageer met blijdschap van een kind.
Kinderen hebben echt niet veel nodig om blij te zijn. Ze kunnen met vangen van een kikker of plukken van een bloemetje al heel blij zijn.
Mannen zijn gek op vrouwen die heel blij over kleine dingen kunnen zijn. Vees blij met al het kleins dat hij aan jouw geeft dan wil hij steeds meer zichzelf bewijzen aan jouw en dan zou hij ook meer geven.
3. Vertrouw hem als kind
Vertrouw hem dat hij alle het nodige weet om jouw te geven wat jij nodig hebt.
NOOIT zegen dat hij het fout doet, of zegen hoe hij het moet doen.
Als wij dat doen dan eretieren wij hun daar alleen maar mee. Hij wil het gevoel hebben dat hij heel goed ZELF voor jouw kan zorgen.
Maar op de moment dat wij hun gaan vertellen hoe hij moet rijden, opruimen etc. etc, nemen wij een deel van hun mannelijkheid bij hun weg en dan voelen ze zich ECHT SLECHT over ZICHZELF.
En om dat nooit meer te voelen stoppen ze met geven.
En laatste tip - veel mannen geven niet om de rommel , misschien wil je soms ook gewoon wat meer ontspannen zijn of minder gaan werken.
Veel succes met oefenen.Gaat het goed met je? Ik zou snel aan jouw sterke Mickey Mouse vragen of hij even aan je voorhoofd voelt.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 13 mei 2009 om 19:41
Ik krijg elke keer de slappe lach als ik dat lees van die containers die mijn Mickey Suikerbuikje (dat zou mijn naam zijn voor mijn Grote Held) dan buiten moet gaan zetten. Mijn man ziet me aankomen.
Ik heb er beeld bij van een vrouw die zo'n baby pruttel op de buik van een baby doet, met haar lippen, terwijl ze hem/haar prijst vanwege de enorme poepluier die de baby in kwestie geproduceerd heeft. Maar dan bij een volwassen vent! Omdat hij zoiets lulligs moet gaan doen als de vuilnisbak buiten zetten.
Whoehahahahaa!
*veegt de lachtranen uit haar ogen*
Nee, gelijkwaardig is het niet. Wel heel grappig!
Ik heb er beeld bij van een vrouw die zo'n baby pruttel op de buik van een baby doet, met haar lippen, terwijl ze hem/haar prijst vanwege de enorme poepluier die de baby in kwestie geproduceerd heeft. Maar dan bij een volwassen vent! Omdat hij zoiets lulligs moet gaan doen als de vuilnisbak buiten zetten.
Whoehahahahaa!
*veegt de lachtranen uit haar ogen*
Nee, gelijkwaardig is het niet. Wel heel grappig!
donderdag 14 mei 2009 om 01:09
Ik begrijp het niet, hoezo doen jullie mannen niet wat jullie willen?
Ik kan me daar niks bij voorstellen. Maar het ligt in ieder geval altijd aan de zender.
Tips:
- geef een heldere concrete opdracht met zo min mogelijk tekst.
als ik zeg: was, dan gaat mijn man de was doen. Als ik zeg vuilnis, dan zet hij de vuilnis buiten.
- als hij het niet doet, of niet op het juiste moment het commando uitvoert dan verhef je je stem
- als hij dan nog niet in actie komt dan volgt straf.
Het is wel belangrijk dat je consequent bent en altijd dezelfde volgorde hanteert. Niet gaan waarschuwen dat helpt niet
Ik kan me daar niks bij voorstellen. Maar het ligt in ieder geval altijd aan de zender.
Tips:
- geef een heldere concrete opdracht met zo min mogelijk tekst.
als ik zeg: was, dan gaat mijn man de was doen. Als ik zeg vuilnis, dan zet hij de vuilnis buiten.
- als hij het niet doet, of niet op het juiste moment het commando uitvoert dan verhef je je stem
- als hij dan nog niet in actie komt dan volgt straf.
Het is wel belangrijk dat je consequent bent en altijd dezelfde volgorde hanteert. Niet gaan waarschuwen dat helpt niet
