
Eetgedoe puber...
donderdag 3 december 2020 om 11:03
Vanmorgen met gemengde gevoelens puberdochter weer een keer de deur uit laten gaan zonder fatsoenlijk ontbijt en boterham voor de lunch.
Ik heb haar de hele avond na het avondeten en de ochtend niet gezien tot het moment dat ze de deur uitging en dat komt omdat we gisteren knallende ruzie over het avondeten hebben gehad.
Sinds dochterlief op de middelbare zit, is eten een dingetje geworden. Ik heb zelf niet zulke warme herinneringen aan het avondeten -mijn moeder kookte echt weerzinwekkend- waardoor ik vaak overleg aan het begin van de week of als ik boodschappen ga doen waar ze allebei (5 jarige en 12 jarige) zin in hebben. We eten vrij gevarieerd, vaak een verse pasta met saus en groenten, Japanse Noodles met groenten, keertje vis, tussendoor een keer crêpes, lekkere stamppot met uitbreidingen zoals kaasblokjes en stoffpeertjes, een salade, zelf pizza maken met voldoende groenten.
Ik luister naar wat ze graag willen en wat ook gezond is en zo bepalen we het weekmenu.
Sinds begin dit schooljaar kwam de lunchtrommel al gevuld terug, sinds een week of 3 wordt het ontbijt overgeslagen en roert 12-jarige elke avond tot mijn grote irritatie alleen nog maar wat eten over haar bord. Ongeacht of het iets is waar ze om gevraagd heeft of graag lust.
Haar houding is enorm onprettig en niet vergelijken met bijvoorbeeld een keertje Mac waarbij ze zonder stoppen een BigM binnen 4 minuten naar binnen schuift.
Ik ben alleenstaande moeder en door de crisis ook werkeloos, het is dus geen vetpot hier en ik moet echt wel nadenken en budgetteren. Eten weggooien voelt gewoon niet fijn. Zeg maar gewoon klote.
Als ze uit school komt begint ze standaard in alle kasten te zoeken naar chips of koek of maakt elke dag van die instant noodlestroep en eet geen avondeten, maar begint rond een uurtje of acht weer met alle kasten overhoop halen. Bij voorkeur stiekem als ik haar broertje naar bed breng.
Ik heb gisteren in de ruzie alle chips, snoep, koek en noodles in de vuilnisbak gegooid en geroepen dat het pas weer in huis komt als er normaal gegeten wordt. Onder normaal versta ik in ieder geval iets van ontbijt (dochter fietst naar school, enkele reis 14 km) en een boterham voor de lunch en avondeten. Fruit mogen ze hier naar hartelust pakken en ik doe ook niet moeilijk over een blikje cola op zijn tijd.
Op haar kamer vind ik wel regelmatig half opgedronken pakken drinken, minimaal een stuk of 3 en vaak lege verpakkingen van snoep.
Ik weet dat het waarschijnlijk allemaal helemaal normaal is, maar het stoort mij. Ik maak in de ochtend maar geen ontbijt meer voor haar en lunch geef ik niet meer mee omdat ik het elke dag moet weggooien. Over de sfeer aan tafel maar niet te spreken.
Gaat dit over? En hoe kan ik dit proces wat versnellen?
Het is ook een lastig voorbeeld voor haar jongere broertje.
Ik heb haar de hele avond na het avondeten en de ochtend niet gezien tot het moment dat ze de deur uitging en dat komt omdat we gisteren knallende ruzie over het avondeten hebben gehad.
Sinds dochterlief op de middelbare zit, is eten een dingetje geworden. Ik heb zelf niet zulke warme herinneringen aan het avondeten -mijn moeder kookte echt weerzinwekkend- waardoor ik vaak overleg aan het begin van de week of als ik boodschappen ga doen waar ze allebei (5 jarige en 12 jarige) zin in hebben. We eten vrij gevarieerd, vaak een verse pasta met saus en groenten, Japanse Noodles met groenten, keertje vis, tussendoor een keer crêpes, lekkere stamppot met uitbreidingen zoals kaasblokjes en stoffpeertjes, een salade, zelf pizza maken met voldoende groenten.
Ik luister naar wat ze graag willen en wat ook gezond is en zo bepalen we het weekmenu.
Sinds begin dit schooljaar kwam de lunchtrommel al gevuld terug, sinds een week of 3 wordt het ontbijt overgeslagen en roert 12-jarige elke avond tot mijn grote irritatie alleen nog maar wat eten over haar bord. Ongeacht of het iets is waar ze om gevraagd heeft of graag lust.
Haar houding is enorm onprettig en niet vergelijken met bijvoorbeeld een keertje Mac waarbij ze zonder stoppen een BigM binnen 4 minuten naar binnen schuift.
Ik ben alleenstaande moeder en door de crisis ook werkeloos, het is dus geen vetpot hier en ik moet echt wel nadenken en budgetteren. Eten weggooien voelt gewoon niet fijn. Zeg maar gewoon klote.
Als ze uit school komt begint ze standaard in alle kasten te zoeken naar chips of koek of maakt elke dag van die instant noodlestroep en eet geen avondeten, maar begint rond een uurtje of acht weer met alle kasten overhoop halen. Bij voorkeur stiekem als ik haar broertje naar bed breng.
Ik heb gisteren in de ruzie alle chips, snoep, koek en noodles in de vuilnisbak gegooid en geroepen dat het pas weer in huis komt als er normaal gegeten wordt. Onder normaal versta ik in ieder geval iets van ontbijt (dochter fietst naar school, enkele reis 14 km) en een boterham voor de lunch en avondeten. Fruit mogen ze hier naar hartelust pakken en ik doe ook niet moeilijk over een blikje cola op zijn tijd.
Op haar kamer vind ik wel regelmatig half opgedronken pakken drinken, minimaal een stuk of 3 en vaak lege verpakkingen van snoep.
Ik weet dat het waarschijnlijk allemaal helemaal normaal is, maar het stoort mij. Ik maak in de ochtend maar geen ontbijt meer voor haar en lunch geef ik niet meer mee omdat ik het elke dag moet weggooien. Over de sfeer aan tafel maar niet te spreken.
Gaat dit over? En hoe kan ik dit proces wat versnellen?


donderdag 3 december 2020 om 11:24
Dan zal dat het vast niet zijn nee. Kun je de koek, snoep en chips niet ergens verstoppen zodat je zoon het nog wel gewoon krijgt? Als hij het ook lekker vind tenminste. Weet nog wel dat ik dat vroeger irritant vond, dan werd er voor mijn broer niks meer in huis gehaald qua snoep en koek voor straf maar dan had ik ook niks meer dus werd ik ook min of meer gestraft.
Ik zou het wel in de gaten blijven houden.
Ik zou het wel in de gaten blijven houden.


donderdag 3 december 2020 om 11:24
en hoe gaat het echt met haar ?KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:23Jep, zelfs al met haar vader erbij gevoerd. Over op tijd opstaan, huiswerk doen en in ieder geval redelijk normaal eten. Dan gaat het een dag goed en daarna begint alles van voor af aan.

donderdag 3 december 2020 om 11:24
Dat is waar.
donderdag 3 december 2020 om 11:24
.... mm, het was al zo dat als ik niks klaarzette, er niet gegeten word. In de weekenden bakt ze weleens een eitje voor zichzelf.JulienClerc schreef: ↑03-12-2020 11:14
Wat me wel opvalt is dat je aangeeft dat je haar ontbijt en lunch maakt. Waarom? Onze oudste 2 doen dat zelf, met wat hulp, en die zijn een stukje jonger dan je dochter.

donderdag 3 december 2020 om 11:25
Dan mag ze vanaf nu een keer per week voor het gezin koken. Is dat een idee?KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:19Jep, ik betrek haar ook in de keuzes voor het avondeten, vraag waar ze zin in heeft. Maar ook dan is het 9 van de 10 keer een zuurpruim aan tafel die uuuuuren doet over een paar hapjes.

donderdag 3 december 2020 om 11:26
Ik denk dat het ook hormonen zijn. Denk even aan je eigen haar terug ten tijde van je zwangerschappen en je haar na afloop van je zwangerschappen, toen de hormonen weer in beweging kwamen.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:17Ze is heel erg slank. En heel erg lang, beetje van dat fotomodelachtige. En heel lang, dik haar dat nu dus ook meer begint uit te vallen en ik denk dat het echt komt door die debiele eetgewoonten.

donderdag 3 december 2020 om 11:28
Dit.
Een eetstoornis is nooit logisch. Ik at ook nauwelijks normale maaltijden maar had wel (vaak nachtelijke) vreetbuien. Of ging na school een hoop halen wat ik dan op mijn kamer op at, om meteen daarna weer te gaan compenseren. Later werd dat ook overgeven. Als je leven beheerst wordt door eten en je continue schommelt tussen honger en schuld kan dat ook voor nogal vervelende gedragsveranderingen zorgen.
Heeft ze social media en heb jij daar toezicht op? Tiktok staat bijvoorbeeld vol met filmpjes die eetgestoord gedrag promoten.
Ik zou er ook echt voor waken. De focus van het eten afhalen (grenzen stellen door te beperken wat in huis komt, geen ruzie maken over eten) en proberen de band wat rustiger te laten verlopen. En als dat weer fijn loopt het gesprek aangaan over het eten, niet uit oordelen en boosheid, maar om te begrijpen hoe dit zo bij je dochter in haar hoofd zit.
Het hoeft geen eetgestoord gedrag te zijn, maar ook zonder dat maak je meer kans op verbetering door met je dochter in gesprek te gaan ipv te ruzieën.
donderdag 3 december 2020 om 11:28
Klopt. Maar ja.. het blijft mijn lieve dochter. Dus dan ga je al sneller in de zorgmodus. Ik zie ook dat ze momenteel groeit, krijgt borsten en een heel ander lichaam. Maar dan denk ik; joh, voedt dat lichaam ook alsjeblieft.
donderdag 3 december 2020 om 11:29
Haar broertje eet vanavond bij zijn vader en dan ga ik kijken of ik het gesprek kan aangaan zonder dat het escaleert.GreenLadyFern schreef: ↑03-12-2020 11:28Dit.
Een eetstoornis is nooit logisch. Ik at ook nauwelijks normale maaltijden maar had wel (vaak nachtelijke) vreetbuien. Of ging na school een hoop halen wat ik dan op mijn kamer op at, om meteen daarna weer te gaan compenseren. Later werd dat ook overgeven. Als je leven beheerst wordt door eten en je continue schommelt tussen honger en schuld kan dat ook voor nogal vervelende gedragsveranderingen zorgen.
Heeft ze social media en heb jij daar toezicht op? Tiktok staat bijvoorbeeld vol met filmpjes die eetgestoord gedrag promoten.
Ik zou er ook echt voor waken. De focus van het eten afhalen (grenzen stellen door te beperken wat in huis komt, geen ruzie maken over eten) en proberen de band wat rustiger te laten verlopen. En als dat weer fijn loopt het gesprek aangaan over het eten, niet uit oordelen en boosheid, maar om te begrijpen hoe dit zo bij je dochter in haar hoofd zit.
Het hoeft geen eetgestoord gedrag te zijn, maar ook zonder dat maak je meer kans op verbetering door met je dochter in gesprek te gaan ipv te ruzieën.

donderdag 3 december 2020 om 11:29
Hier mogen ze altijd alles eten dus ook noodles en chips tussndoor. Ik heb altijd alles in huis en geen regels. Eet maar waar je zin in hebt. De grap is: ze eten op die noodles na heel normaal. Af en toe een beetje een gek ritme maar ach dat had ik ook en heb ik nog steeds wel eens. Echt maak er geen strijd van en accepteer dat ze noodles eet. Het alternatief is dat ze niks eet. Waarom wil je dat?
Gewoon laten gaan. Eten is eten. Zeker als puber.
Gewoon laten gaan. Eten is eten. Zeker als puber.

donderdag 3 december 2020 om 11:31
Als puber heb je toch juist veel honger? Ik vind het wel een beetje raar dat je al het lekkers de prullenbak in hebt gegooid? Dat is toch zonde van het geld. Ik zou zelf gewoon een trommel/bak kopen die op slot kan. Daarnaast vind ik niet dat je zoon of jij gestraft hoeven te worden voor haar gedrag. Als jullie zin hebben in een koekje moet dat gewoon kunnen. Ik zou 20 euro zakgeld terugzetten naar 10 (vind dit sowieso wel veel voor 12, afhankelijk wat ze er van moet kopen wel). Helemaal als je het zelf niet breed hebt. Ze kan gewoon fatsoenlijk mee eten (in grote lijnen) en aangeven dat je hier niet van gediend bent. Dat je je best doet om lekkere en gevarieerde maaltijden met een klein budget op tafel te zetten. Zoon mag toetje na eten en dan van tafel. Jij blijft zitten met haar.
Het kan over gaan, het kan ook begin van eetprobleem of een verstoorde eetrelatie worden.
Het kan over gaan, het kan ook begin van eetprobleem of een verstoorde eetrelatie worden.

donderdag 3 december 2020 om 11:31
Het hoeft natuurlijk geen eetprobleem te zijn (pubers zijn gewoon vreemde wezens), maar beter het zekere voor het onzekereKataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:29Haar broertje eet vanavond bij zijn vader en dan ga ik kijken of ik het gesprek kan aangaan zonder dat het escaleert.

Ben benieuwd hoe het loopt.
donderdag 3 december 2020 om 11:32
Ja, en dan heeft ze smiddags zo’n honger dat ze gaat snoepen. En dan savonds weer niet eet. Ik denk ook dat er meer kan spelen.
donderdag 3 december 2020 om 11:38
Dan geef je de 5 jarige zijn toetje en laat je hem opstaan. Ik vind dat aan tafel blijven zitten tot iedereen klaar is altijd zo raar. Bij ons mogen ze gewoon opstaan en soms zitten man en ik en/of 1 van de kinderen wat langer na te kletsen.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:21Die kant neig ik ook op te gaan, want het komt de sfeer niet echt ten goede. En ik vind het weggooien echt vreselijk. Ik geef haar als avondeten ook echt weinig zodat ze het misschien opeet. Maar het kan heel lang duren en dan zit de 5-jarige al lang op zijn stoel te wiebelen omdat hij het wel zat is en een toetje wil.

donderdag 3 december 2020 om 11:38
Ik moest van mijn moeder ook altijd ontbijten omdat ik een eind moest fietsen. Als ik gegeten had kwam ik amper vooruit en als ik niet at dan ging ik als een speer.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-12-2020 11:22Ze eet echt bijna niks in de ochtend. Om 6.45 gaat de wekker en om 7.30 staat haar vriendin voor de deur om samen te fietsen. Ze komt rond 7.33 naar beneden en moet dan nog van alles doen, jas aan, schoenen en tas pakken. Fiets uit de schuur halen. Ik vraag mij af of dat vol te houden is, met een lege maag 14 km fietsen en dan gaan gymmen.
Ik ben nog steeds geen ontbijter.
Mijn zoon is 19 en heeft die periode ook gehad en ik maakte me er ook zorgen over. Ook gezegd maar niet te vaak. Zijn vader en ik zijn uit elkaar maar hij bleef er maar op hameren dat hij goed moest eten, dat werkte averechts.
Ook ik vond snoep- en chipszakken op zijn kamer. Ik denk dat hij sinds een jaar, anderhalf jaar heel goed eet. Veel fruit, groente, water drinken. Ik hoor het bij mijn vriendinnen ook, maar bij iedereen werkt pushen averechts.
donderdag 3 december 2020 om 11:40
Honger kun je prima stillen met een extra boterham of zo. Waarom moet dat dan met snoep/ongezond eten?Zola123 schreef: ↑03-12-2020 11:31Als puber heb je toch juist veel honger? Ik vind het wel een beetje raar dat je al het lekkers de prullenbak in hebt gegooid? Dat is toch zonde van het geld. Ik zou zelf gewoon een trommel/bak kopen die op slot kan. Daarnaast vind ik niet dat je zoon of jij gestraft hoeven te worden voor haar gedrag. Als jullie zin hebben in een koekje moet dat gewoon kunnen. Ik zou 20 euro zakgeld terugzetten naar 10 (vind dit sowieso wel veel voor 12, afhankelijk wat ze er van moet kopen wel). Helemaal als je het zelf niet breed hebt. Ze kan gewoon fatsoenlijk mee eten (in grote lijnen) en aangeven dat je hier niet van gediend bent. Dat je je best doet om lekkere en gevarieerde maaltijden met een klein budget op tafel te zetten. Zoon mag toetje na eten en dan van tafel. Jij blijft zitten met haar.
Het kan over gaan, het kan ook begin van eetprobleem of een verstoorde eetrelatie worden.
Genoeg pubers die dat doen/deden, maar genoeg die het niet doen. Ik niet, mijn vriendinnen ook niet. Ja, ik had dan 4-6 boterhammen mee en ontbeet met 2 boterhammen. Dat was in mijn vriendengroep gewoon normaal. In de pauze haalde je soms een koek of thee, maar niet elke keer. En we waren heus bezig met ons uiterlijk, maar boterhammen waren heilig aangezien we ver moesten fietsen.
To, heb je enig zicht op wat haar vriendinnen doen. Die hebben toch vaak veel invloed.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

donderdag 3 december 2020 om 11:46
Precies dit.Luci_Mster2 schreef: ↑03-12-2020 11:30Je hoeft er toch ook niet steeds ruzie over te maken? Gewoon zorgen dat er thuis vooral gezonder eten is. Ze kan geen noodles eten elke dag als ze er niet elke dag zijn.
En ja wel die appel in de tas stoppen.
Daarnaast geen commentaar leveren als ze iets ongezonds koopt. Dat gaat ze op haar leeftijd zelf ontdekken. Ze moet nu zelf keuzes gaan maken over wat ze eet. Commentaar van moeder kan juist averechts werken. Blijf wel in gesprek over wat gezond eten is en waarom dat belangrijk is.