Relaties
alle pijlers
Vriend 'emotioneel' vreemgegaan met collega
woensdag 23 december 2020 om 18:30
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, dus begin ik met wat ik weet.
Een paar dagen geleden vertelde mijn vriend zich niet lekker in zijn vel te voelen. Hij zei dat dit niet aan mijag, maar aan zichzelf.
Ik heb dit al vaker opgemerkt en aangekaart, maar hij deed het af als drukte door werk.
Ik heb hem gezegd voor hem klaar te staan en te steunen waar hij dat nodig heeft.
De volgende dag heeft hij een bom laten vallen. Namelijk dat hij ongeveer 3 jaar lang een relatie had met een collega. Hij zegt nooit fysiek geweest te zijn, maar wel met haar toekomst plannen besprak.
Dit kwam meer van haar af zegt hij. Hij heeft altijd gezegd tegen haar dat het geen toekomst had, omdat hij voor mij en kind koos. Toch bleef hij ermee doorgaan totdat zij er een punt achter zette en terug gegaan is naar haar ex.
Dit is nu een half jaar geleden.
Hij geeft aan dat hij niet blij is met wat hij bereikt heeft, en hoopte meer te hebben. Hij vond dat ik geen ambitie heb in doorgroeien op mijn werk. Terwijl ik voor nu zeer tevreden ben wat ik doe.
Wij zijn volgens hem in een standaard relatie vervallen en dat stoort hem ook.
Ik ben trouwens ook nog zwanger van ons tweede kindje.
Dat maakt het allemaal nog verwarrender.
Sorry voor mijn lange verhaal. Ik zal vast nog wat vergeten zijn.
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen en waarom ik dit hier schrijf.
Ergens hoop ik op advies.
Ps: ik hou nog steeds heel veel van hem. Wat het extra pijnlijk maakt.
Een paar dagen geleden vertelde mijn vriend zich niet lekker in zijn vel te voelen. Hij zei dat dit niet aan mijag, maar aan zichzelf.
Ik heb dit al vaker opgemerkt en aangekaart, maar hij deed het af als drukte door werk.
Ik heb hem gezegd voor hem klaar te staan en te steunen waar hij dat nodig heeft.
De volgende dag heeft hij een bom laten vallen. Namelijk dat hij ongeveer 3 jaar lang een relatie had met een collega. Hij zegt nooit fysiek geweest te zijn, maar wel met haar toekomst plannen besprak.
Dit kwam meer van haar af zegt hij. Hij heeft altijd gezegd tegen haar dat het geen toekomst had, omdat hij voor mij en kind koos. Toch bleef hij ermee doorgaan totdat zij er een punt achter zette en terug gegaan is naar haar ex.
Dit is nu een half jaar geleden.
Hij geeft aan dat hij niet blij is met wat hij bereikt heeft, en hoopte meer te hebben. Hij vond dat ik geen ambitie heb in doorgroeien op mijn werk. Terwijl ik voor nu zeer tevreden ben wat ik doe.
Wij zijn volgens hem in een standaard relatie vervallen en dat stoort hem ook.
Ik ben trouwens ook nog zwanger van ons tweede kindje.
Dat maakt het allemaal nog verwarrender.
Sorry voor mijn lange verhaal. Ik zal vast nog wat vergeten zijn.
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen en waarom ik dit hier schrijf.
Ergens hoop ik op advies.
Ps: ik hou nog steeds heel veel van hem. Wat het extra pijnlijk maakt.
donderdag 24 december 2020 om 14:24
En dit.diyer schreef: ↑24-12-2020 13:08Heel verstandig en wijs dat je de focus even op jezelf legt en kerst voor je kind. Ik wens je kracht en liefde om dit jaar af te ronden op de best mogelijke manier die kan binnen jouw omstandigheden. Een update is altijd fijn, maar besef je goed dat je het alleen moet doen voor jezelf. Je bent ons niks verplicht en als dat jouw gemoedsrust in de weg staat, moet je het zeker niet doen.
zaterdag 26 december 2020 om 13:59
Jemig, wat een geslijm johikBedoelHetGoed schreef:time=1608809116 user_id=361479]
Lieve, sterke, verstandige, zelfstandige, intelligente, wijze, fijne Lila2588. Uit al jouw bijdragen blijkt wat een geweldige vrouw jij bent.[/b] Twijfel daar nooit aan. En wat pijnlijk om nu en op deze manier de ware aard te ontdekken van iemand waarvan je dacht dat hij je maatje was. Maar hij heeft geen ruggengraat, kruipt gemakzuchtig in de slachtofferrol, neemt geen eigenaarschap voor zijn eigen fouten en probeert die fouten dan ook nog eens op jou af te wimpelen. Dat jij daar zelf zo snel en goed doorheen prikt zegt alles: jij bent een zoveel slimmer, wijzer en volwassener persoon dan hij. Hij had in zijn handjes moeten knijpen met jou, maar zelfs daar lijkt hij te onbenullig voor.
Ik wens je heel veel sterkte.
Beetje minder mag ook wel
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 26 december 2020 om 14:04
Ja best lief, alleen zo overdreven dat het bijna niet geloofwaardig is
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 27 december 2020 om 11:06
Intelligente reactie
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 27 december 2020 om 13:35
Da's wel een goeie. Het is ook zo cliché bovendien. Alsof de vrouw met wie je al zo lang samen bent en die de moeder is van je twee kinderen niet meer waard is dan een cliché en wat gewentel in de slachtofferrol. Dat is zo pijnlijk. Ik vind dat TO bewonderenswaardig rationeel blijft in deze rotsituatie.
woensdag 30 december 2020 om 18:38
Even een update..
Ik zit nu een paar dagen bij mijn ouders en ik merk ik dat eigenlijk niet wil. Ik heb goede en slechte dagen. Ik heb besloten terug te gaan naar mijn eigen huis en dat we hier apart slapen. Voor mijn kind is dat voor nu belangrijk, hij heeft dan in ieder geval zijn eigen omgeving.
Logeren bij opa en oma is wel leuk, maar niet blijvend.
We hebben een lange wandeling gemaakt en heel veel besproken.
Er is ook veel uitgesproken. Voor dit hele gebeuren zag ik een toekomst met hem en die is nu vertroebelt. Maar ergens hoop ik wel dat er nog wel een toekomst is.
Ik zit er emotioneel een beetje doorheen. In de nacht ben ik wakker en huil ik.
Ene moment verlang ik naar hem en ander moment wil ik hem niet eens aankijken. Ik ben enorm door de war.
Ik heb voor mijzelf een afspraak gemaakt bij de huisarts en hopelijk word ik doorverwezen naar iemand met wie ik kan praten.
De afstand was voor hem goed, want hij merkte wat hij miste aan ons. Hij heeft gezegd dat hij ook een afspraak gaat maken om met iemand te praten. Vanuit daar gaan wij samen in gesprek met iemand.
Ik zit nu een paar dagen bij mijn ouders en ik merk ik dat eigenlijk niet wil. Ik heb goede en slechte dagen. Ik heb besloten terug te gaan naar mijn eigen huis en dat we hier apart slapen. Voor mijn kind is dat voor nu belangrijk, hij heeft dan in ieder geval zijn eigen omgeving.
Logeren bij opa en oma is wel leuk, maar niet blijvend.
We hebben een lange wandeling gemaakt en heel veel besproken.
Er is ook veel uitgesproken. Voor dit hele gebeuren zag ik een toekomst met hem en die is nu vertroebelt. Maar ergens hoop ik wel dat er nog wel een toekomst is.
Ik zit er emotioneel een beetje doorheen. In de nacht ben ik wakker en huil ik.
Ene moment verlang ik naar hem en ander moment wil ik hem niet eens aankijken. Ik ben enorm door de war.
Ik heb voor mijzelf een afspraak gemaakt bij de huisarts en hopelijk word ik doorverwezen naar iemand met wie ik kan praten.
De afstand was voor hem goed, want hij merkte wat hij miste aan ons. Hij heeft gezegd dat hij ook een afspraak gaat maken om met iemand te praten. Vanuit daar gaan wij samen in gesprek met iemand.
woensdag 30 december 2020 om 18:47
Ik denk dat je in eerste instantie vooral in de 'overlevings-modus' schoot.
Nu kom je dichter bij je emoties en die mogen er zijn, net als je verwarring.
Tot voor kort zag je deze man als liefdevolle echtgenoot en er zit geen aan/uit-knopje op dat gevoel.
Geef jezelf de tijd, ga in gesprek en probeer te ontdekken welke oplossing het beste bij jou past.
Doe wat nu voor jou het beste voelt, zonder rekening te houden met hem of met de 1000 meningen hier op het forum.
woensdag 30 december 2020 om 18:52
Het is helemaal niet gek dat je gevoelens all over the place zijn. De persoon die het meest dicht bij je stond heeft je ontzettend kunnen bezeren, zonder dat je dat eigenlijk doorhad. Dat schokt ook even je diepste overtuigingen en natuurlijk ga je dan even aan alles twijfelen. En daarnaast is hij nog steeds de eerste persoon van wie je wilt dat hij je juist troost als je zo verdrietig bent als je nu bent. Maar tegelijkertijd is hij ook de persoon die dit alles heeft aangericht.Lila2588 schreef: ↑30-12-2020 18:38Even een update..
We hebben een lange wandeling gemaakt en heel veel besproken.
Er is ook veel uitgesproken. Voor dit hele gebeuren zag ik een toekomst met hem en die is nu vertroebelt. Maar ergens hoop ik wel dat er nog wel een toekomst is.
Ik zit er emotioneel een beetje doorheen. In de nacht ben ik wakker en huil ik.
Ene moment verlang ik naar hem en ander moment wil ik hem niet eens aankijken. Ik ben enorm door de war.
Goed dat jullie veel gewandeld hebben en ook gaan praten met een derde persoon. Nogmaals veel sterkte. Hoe sneller 2020 voorbij is, hoe beter.
woensdag 30 december 2020 om 20:48
Je zult pas over vele maanden weten of jouw partner de moeite van het investeren waard is. Ik snap -ook gezien je zwangerschap- dat je nu even andere ballen hoog te houden hebt.
Ik denk wel dat het heel erg goed is om je de komende maanden meer te gaan focussen op jezelf. Wie ben ik, wat wil ik uit het leven halen, waar sta ik nu, wat maakt me blij, ben ik nog tevreden met mijn netwerk etc. Want het antwoord op al due vragen gaan voor jou beantwoorden of je partner de man is die jij goed genoeg vindt voor jezelf. Nog los van wat hij wil.
Ik denk ook dat het heel goed is om jezelf af te vragen wat je überhaupt vindt van iemand die zulke 'verwijtende' dingen zegt over jou en jullie relatie. Misschien is de schok nu nog te groot, wat ik me heel goed kan voorstellen. Maar enorm kwaad worden om dat soort kinderachtige en verwijtende manier van in het leven staan zou ik een heel gezonde reactie vinden. Waar haalt hij het gore lef überhaupt vandaan om zo denigrerend te doen.
Voor mij persoonlijk is boosheid altijd een enorme stimulans om voor mezelf op te komen en het klinkt alsof jij ook wel een potje vechtlust kunt gebruiken. En dan niet om een relatie te redden, maar om een oelewapper even heel duidelijk op z'n plek te zetten en te laten voelen dat je zulk gedrag nooit, maar dan ook nooit meer accepteert.
Maar goed, dat is mijn emotie die naar boven komt door zulke uitspraken. Jij zult je eigen weg moeten vinden en dat begint met goed luisteren naar wat jij nodig hebt in de komende maanden.
Heel veel sterkte, want dat is niet zoals je had verwacht dat 2021 zou beginnen
Ik denk wel dat het heel erg goed is om je de komende maanden meer te gaan focussen op jezelf. Wie ben ik, wat wil ik uit het leven halen, waar sta ik nu, wat maakt me blij, ben ik nog tevreden met mijn netwerk etc. Want het antwoord op al due vragen gaan voor jou beantwoorden of je partner de man is die jij goed genoeg vindt voor jezelf. Nog los van wat hij wil.
Ik denk ook dat het heel goed is om jezelf af te vragen wat je überhaupt vindt van iemand die zulke 'verwijtende' dingen zegt over jou en jullie relatie. Misschien is de schok nu nog te groot, wat ik me heel goed kan voorstellen. Maar enorm kwaad worden om dat soort kinderachtige en verwijtende manier van in het leven staan zou ik een heel gezonde reactie vinden. Waar haalt hij het gore lef überhaupt vandaan om zo denigrerend te doen.
Voor mij persoonlijk is boosheid altijd een enorme stimulans om voor mezelf op te komen en het klinkt alsof jij ook wel een potje vechtlust kunt gebruiken. En dan niet om een relatie te redden, maar om een oelewapper even heel duidelijk op z'n plek te zetten en te laten voelen dat je zulk gedrag nooit, maar dan ook nooit meer accepteert.
Maar goed, dat is mijn emotie die naar boven komt door zulke uitspraken. Jij zult je eigen weg moeten vinden en dat begint met goed luisteren naar wat jij nodig hebt in de komende maanden.
Heel veel sterkte, want dat is niet zoals je had verwacht dat 2021 zou beginnen
donderdag 31 december 2020 om 00:01
Die achtbaan van gevoelens zal nog een hele tijd duren, houd dat goed in je achterhoofd als het je teveel word en kijk ook hou je man zich gedraagt daartegenover. Woorden zijn wind, kijk naar zijn acties als het gaat over hoe hij omgaat met jouw terechte emoties.
Probeer ook te ventileren bij mensen waarvan je weet dat je emoties veilig zijn en ga zo na welke waarden voor jou het belangrijkste zijn. Het is een hele moeilijke evenwichtsoefening en het is ook niet erg als je af en toe het evenwicht verliest. De mensen die je dan terug op de been helpen zijn de mensen die het het best met je voor hebben.
Veel sterkte,TO, en nogmaals daden zeggen meer als woorden...
Probeer ook te ventileren bij mensen waarvan je weet dat je emoties veilig zijn en ga zo na welke waarden voor jou het belangrijkste zijn. Het is een hele moeilijke evenwichtsoefening en het is ook niet erg als je af en toe het evenwicht verliest. De mensen die je dan terug op de been helpen zijn de mensen die het het best met je voor hebben.
Veel sterkte,TO, en nogmaals daden zeggen meer als woorden...
donderdag 31 december 2020 om 06:51
TO, vreemdgaan is geen ziekte. Benader het rationeel. Prima om met iemand te gaan praten en hij ook en misschien uiteindelijk samen, maar trap svp niet in een ik was niet mentaal in orde verhaal. Hij heeft de schijn te lang opgehouden. Dit was geen bevlieging of iets dat voort kwam uit een aandoening. We hebben tegenwoordig de neiging om als te medicaliseren ipv toe te schrijven aan de eigen verantwoordelijkheid.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 31 december 2020 om 07:35
TO, je zit midden in een achtbaan waar boosheid naar hem, je liefde voor hem, je liefde voor je kinderen en je eigenwaarde je heen en weer zullen doen slingeren tussen blijven of gaan. Je hebt voor nu besloten te blijven, met name omdat je je kinderen een heel gezin gunt.
Jullie kind en nu kinderen een heel gezin gunnen is niet iets wat hij een doorslaggevend punt vond toen hij toekomstplannen met haar maakte. Loyaliteit naar jou was ver te zoeken elke keer dat hij je voorloog drie jaar lang. Iemand met schuldgevoel kapt het direct af of binnen een paar weken. Daarna ben je eenmaal die drempel over en wordt het liegen steeds makkelijker. En hebt een heel groot nadeel ten opzichte van hem: je bent niet egoïstisch genoeg. Jij vindt het belang van je kinderen op 1 staan, jij bent bereid uit liefde voor hem ervoor te vechten ook al is hij al je grenzen over gegaan.
Maar dit loopt vrijwel altijd hetzelfde af. Let op, er zijn uitzonderingen maar die zijn zeldzaam. Je zal bij de kleinste dingen herinnert worden aan zijn vreemdgaan, een liedje dat je hoort, een scene in een serie of film, een roddel over iemand die in hetzelfde schuitje zat. Op de goede dagen denk je: maar nu gaat hij gelukkig wel echt voor mij want hij beseft nu wat hij niet kwijtwil. Op slechte dagen denk je alleen maar aan al die leugens. Je zal enerzijds alles willen weten en anderzijds niet nog meer pijn van nieuwe leugens willen. En dan is er nog die eeuwige twijfel: Is hij nu wel eerlijk? Liegt hij weer? Vorige keer had ik het ook niet door wat als het weer gaande is? Het breekt je op. Zelfs als het goed gaat is het er in je achterhoofd.
Ik wil je niet de kant van scheiden opsturen. Wat ik hoop is dat je snapt dat wat je voelt normaal is, het niet aan jou ligt of dat je niet leuk genoeg bent ofzo maar bovenal dat zelfs als je besluit ervoor te gaan samen, je een plan b klaar hebt. Wat het kan gebeuren dat het opeens over is, je zelf de knoop doorhakt of er iets voorvalt en het aantal koppels dat een vriendelijke scheiding heeft in deze omstandigheden is schaars. Ik zou zeggen: schrijf je in voor een huis, kopieer je diplomas, bankafschriftdn, ga alvast rondvragen naar een goede advocaat die echt kijkt naar wat goed is voor de kinderen en lees je in over wat je op financieel vlak te wachten staat mocht het fout gaan. Dat klinkt nu nog als een ver van je bed show maar mocht het zover komen geeft het je een voorsprong. Als het niet zover komt dan heb je een paar uur of dagen verspild en dat is het.
Heel veel sterkte TO.
Jullie kind en nu kinderen een heel gezin gunnen is niet iets wat hij een doorslaggevend punt vond toen hij toekomstplannen met haar maakte. Loyaliteit naar jou was ver te zoeken elke keer dat hij je voorloog drie jaar lang. Iemand met schuldgevoel kapt het direct af of binnen een paar weken. Daarna ben je eenmaal die drempel over en wordt het liegen steeds makkelijker. En hebt een heel groot nadeel ten opzichte van hem: je bent niet egoïstisch genoeg. Jij vindt het belang van je kinderen op 1 staan, jij bent bereid uit liefde voor hem ervoor te vechten ook al is hij al je grenzen over gegaan.
Maar dit loopt vrijwel altijd hetzelfde af. Let op, er zijn uitzonderingen maar die zijn zeldzaam. Je zal bij de kleinste dingen herinnert worden aan zijn vreemdgaan, een liedje dat je hoort, een scene in een serie of film, een roddel over iemand die in hetzelfde schuitje zat. Op de goede dagen denk je: maar nu gaat hij gelukkig wel echt voor mij want hij beseft nu wat hij niet kwijtwil. Op slechte dagen denk je alleen maar aan al die leugens. Je zal enerzijds alles willen weten en anderzijds niet nog meer pijn van nieuwe leugens willen. En dan is er nog die eeuwige twijfel: Is hij nu wel eerlijk? Liegt hij weer? Vorige keer had ik het ook niet door wat als het weer gaande is? Het breekt je op. Zelfs als het goed gaat is het er in je achterhoofd.
Ik wil je niet de kant van scheiden opsturen. Wat ik hoop is dat je snapt dat wat je voelt normaal is, het niet aan jou ligt of dat je niet leuk genoeg bent ofzo maar bovenal dat zelfs als je besluit ervoor te gaan samen, je een plan b klaar hebt. Wat het kan gebeuren dat het opeens over is, je zelf de knoop doorhakt of er iets voorvalt en het aantal koppels dat een vriendelijke scheiding heeft in deze omstandigheden is schaars. Ik zou zeggen: schrijf je in voor een huis, kopieer je diplomas, bankafschriftdn, ga alvast rondvragen naar een goede advocaat die echt kijkt naar wat goed is voor de kinderen en lees je in over wat je op financieel vlak te wachten staat mocht het fout gaan. Dat klinkt nu nog als een ver van je bed show maar mocht het zover komen geeft het je een voorsprong. Als het niet zover komt dan heb je een paar uur of dagen verspild en dat is het.
Heel veel sterkte TO.
donderdag 31 december 2020 om 12:17
Het is altijd goed om te zorgen dat je weet waar je aan toe bent als je zonder man verder moet. Met of zonder scheiding in het vooruitzicht. Dat is een stukje zelfredzaamheid die ik alle vrouwen, ongeacht hun situatie, zou kunnen aanbevelen.
Blijf ingeschreven staan voor huurwoningen en wees op de hoogte van je financiële positie. En heb voor zover mogelijk inzicht in de gevolgen van alleen verder moeten. Niet alleen bij scheiding, maar ook bij overlijden oid.
Blijf ingeschreven staan voor huurwoningen en wees op de hoogte van je financiële positie. En heb voor zover mogelijk inzicht in de gevolgen van alleen verder moeten. Niet alleen bij scheiding, maar ook bij overlijden oid.
