Ik, stomme blöde Kuh!

Lieve Miesteph,

Ik heb hier zelf geen ervaring mee en weet ook op dit uur van de dag even niet meer wat ik moet zeggen, maar wil je wel even een hele dikke knuffel geven! Ik kan me zo goed inbeelden dat je nu heel erg verdrietig, boos en gekwetst bent. Schreeuw een keer heel hard, draai je ultieme feel good nummer, drink een glas wijn/bier/drank of rook een sigaret en ga dan toch naar bed, probeer te slapen. En wat morgen komt, dat komt morgen.



Sterkte!

Kijk dat hij vreemdgaat, dat kan. Maar hij ging TWEE keer vreemd en ook nog eens verder dan zoenen. Hij heeft dit dus allemaal met zijn volle verstand gedaan.



En, als klapper op de vuurpijl, moest je daar zélf achter komen. Ik zou vertrokken zijn. Ik hoop dat je eigenwaarde hebt.

Echt klote dat je hier achter bent gekomen. Sterkte!



Je kunt een vechter zijn, zoals je schrijft, maar als iemand over je grenzen heen gaat, dan houdt het op vind ik. Hij had beter moeten weten en heeft jullie relatie met een nuchter hoofd (neem ik aan?) op het spel gezet. Als jij ermee kunt leven, dan is dat prima, maar ik zou het niet kunnen en al helemaal niet als hij haar blijkbaar niet uit z'n hoofd krijgt. Ligt hij dus met jou in z'n bed en haar in z'n hoofd...

En waarom ben jij een blode kuh? Wees blij dat je er nu achter komt. Ik vind het trouwens ook nogal wat dat hij haar dan ook nog op z'n facebook heeft. Voorspelt niet veel goeds voor de toekomst en als ik jou was, zou ik mijn conclusies trekken.

Die küh is hij, niet jij, dat om te beginnen.

Dit doet zoveel pijn. Het voelt alsof je in stukken gescheurd wordt en je gedachten gaan álle kanten op.



Je zult inderdaad lezen dat je je vriend moet dumpen. Veel mensen roepen dat omdat ze zelf bij een keer vreemdgaan meteen hun relatie (denken te) zullen beëindigen. Moeten ze zelf weten, dat hoeft niet voor jou te gelden dus ook als dat gezegd wordt, hoef je daar nog geen gehoor aan te geven.



Nu moet je denk ik even helemaal niks doen. Eerst uit je schok komen, eerst maar eens rustig de tijd nemen om dit te verwerken en geen paniekvoetbal gaan spelen als in weglopen of zo. Dat kan altijd nog. Je hebt geen haast moet je maar denken. Je weet wat jullie hebben en je weet pas over een tijdje welke gevolgen zijn vreemdgaan op jullie relatie heeft gehad.



Doe dus rustig aan. Praat er over maar trap niet in de val om keer op keer hetzelfde verhaal te willen horen. Vraag niet om bevestiging, laat hem zelf jou bevestigen, neem niet te veel het heft in handen door hem te troosten. Jíj bent degene die troost nodig heeft, hij moet jou die troost gaan bieden en hij is degene die zich in moet gaan spannen om te zorgen dat jij je vertrouwen weer terugkrijgt. Dat doen jullie natuurlijk sámen maar trap niet in de valkuil van het allemaal op te willen lossen. Ook hij moet zijn steentje bijdragen.



Hij kreeg pas spijt toen je er achter kwam, hij had er dus blijkbaar niet zoveel spijt van zolang als jij het nog niet wist.Sterker nog, hij stuurt het meisje in kwestie nog een bericht dat hij haar niet uit zijn hoofd kan krijgen ook.

Die spijt stelt dus niks voor. Dat hoeft niet te betekenen dat hij een slecht mens is, het geeft wel aan dat hij, als het er op aankomt, voor zichzelf gaat in dit soort gevallen en jou vergeet. Iets om te onthouden.



Rustig aan meid, geef het eerst eens een paar weken voor je een beslissing neemt waar dan ook over. Eerst moet het leven weer een beetje normaal worden. Want dat is het stomme Miesteph, dat malle leven gaat gewoon door en - ook al kun je je dat nu misschien niet voorstellen - soms is dat juist heel geruststellend en helend. Ik hoop dat dat voor jou ook zal gaan gelden.



(f)

Aangezien de smilies niet werken, dan even een dikke knuffel van Muis.....

Ook van mij een dikke



Verder kan ik niet anders dan me aansluiten bij Leo.

Oh, wat een volkomen loser en wat een rotactie van hem! Misschien had hij er zijn redenen voor, misschien ga jij het hem ook ooit vergeven. Misschien ook niet.



Ik zou zeggen: wacht zijn reactie nu af. Ik denk dat hoe hij nu reageert en er mee omgaat, veel verschil kan maken.

Ik ben het er nooit zo mee eens dat iedereen een tweede kans verdient. Hij krijgt eventueel een tweede kans, maar die tweede kans bestaat alleen bij gratie van jouw bereidheid om hem er eentje te geven. Hij heeft er geen recht op. Wel heb jij het recht om zonder meer af te haken als je dit niet kunt verteren.



Ik zeg dit niet om te mierenneuken, maar omdat ik denk dat wat je ook doet echt je eigen keuze moet zijn en niet iets wat je kiest omdat je denkt dat je door móet gaan omdat je anders zwak, niet vergevingsgezind, geen vechter, et cetera bent.



Verder heel veel sterkte, dit moet een heel nare situatie zijn, ik kan me voorstellen dat heel je wereld op z'n kop staat en dat je behoorlijk kwaad en teleurgesteld bent.

Ik denk dat Susan daar een goede nuance aanbrengt: hij KRIJGT een kans, VERDIENT hij hem ook? Ik denk ook dat veel voor mij zou afhangen van de situatie, is het notoir, voelt hij schuld, was ik 3 jaar ver van hem vandaan of zo. Voor mij zou zwaar wegen dat hij er over gezwegen heeft en dat je het eruit moet trekken.

Maar laat het eerst betijen. Want je bent nu - logisch - vol van emoties, vooral woede, boosheid, teleurstelling en dat zijn meestal slechte raadgevers.

Of hij een tweede kans verdient, dat zal de tijd uit gaan wijzen. Daar is nu nog helemaal niks zinnigs over te zeggen.

na 2 jaar al vreemdgaan? hmm...

Miesteph, wat een ontzettend nare situatie. Ik vind vreemdgaan vaak moeilijk goed te praten, zeker in dit geval heb ik mijn twijfels, maar het is zoveel makkelijker gezegd dan gedaan. Laat het eerst maar even bezinken.



Leo, ik vind jouw postings altijd zo goed, weloverwogen en verhelderend geschreven. (f)

quote:Miesteph schreef op 25 mei 2009 @ 02:20:

Hallo,



Het is al enige tijd geleden dat ik geschreven heb hier, wel alle tijden meegelezen, maar goed dat terzake.



Goed, dan hier dan weer eens een posting van mij, als ie te lang is om te lezen dan bij voorbaat sorry, maar het zit me erg hoog en of je een reactie geeft of niet, ik moet het eenvoudig even kwijt.



Voor diegene die mijn postings weleens hebben gelezen weten dat ik een zoontje van onderhand 3 jaar heb en al ruim 2 jaar een heel fijne nieuwe relatie met een Duitse jongen.(Voor degene die me niet kennen, we zijn 25 en 28.) Deze relatie is (tot vanavond) de beste die ik maar kan beschrijven. Voor degene die me begrijpen, het klikt en ik zou niet weten wie beter bij me zou passen. Voor hem geldt hetzelfde zegt hij.



Nu het volgende: afgelopen half jaar is hij een half jaar naar het buitenland geweest, dat was nog altijd zijn droom en nou ja, nu kon het nog, dan moet hij dat doen. Ik heb hem 2 maal opgezocht, 1 x gepland en 1x als verrassing en beide keren waren super en zo duurde dat half jaar ook niet zo lang. Nu passen we op het huis van zijn ouders die een onbepaalde tijd met vakantie zijn en ik zat vanavond achter zijn pc die ik mag gebruiken als wat het mijn eigen. Daar ik dacht dat we zo ongeveer 1 zijn, we elkaars wachtwoorden kennen en elkaars vrienden, was ik wat nonchalant door zijn facebook aan het bladeren, daar we ook bandenkrieg op spelen (alleen voor insiders bekend ben ik bang maar doet niet terzake nu)

Het volgende gebeurde: ik lees dat mijn vriend aan een voor mij onbekend meisje schreef: I can't get you out of my mind. Nou goed, ik mag dan soms wel naief genoemd worden, ofwel errug positief, maar hier gaan toch wel een paar alarmbelletjes rinkelen. Hartslag schoot naar 200 en gelijk naar hem toegegaan en uitleg gevraagd, naar enig getrek weet ik het: hij is 2 avonden vreemdgegaan, gekust, heeft haar gebeft en in haar bed geslapen en waarom hij die email heeft gestuurd weet hij eigenlijk niet.



Waarom hij die email heeft gestuurd? Omdat hij 2 avonden met haar is vreemdgegaan, gekust, haar gebeft heeft en in haar bed heeft geslapen en haar nu niet meer uit zijn hoofd kan krijgen zoals hij heeft gemailt misschien? Volgens mij is het niet nodig om hier nog tig redenen voor te bedenken, want de reden is duidelijk lijkt me.



Poe, ik weet het, het is heel gemakkelijk om te zeggen dumpen die handel. maar ik weet wat we hebben/ hadden? Tot vanavond had ik gezegd: ik vertrouw hem voor 100%, wat wij hebben is zo speciaal etc. etc. Hij zegt zo'n spijt te hebben etc. etc. maar daar koop ik niet zoveel voor he? Waarschijnlijk heeft hij meer spijt dat hij betrapt is dan dat hij spijt heeft van wat hij gedaan heeft. Dat is tenminste in de meeste gevallen zo

We hebben een hele lange avond achter de rug en ik zal jullie niet vervelen met wat er allemaal is gezegd en zo. Maar ik vraag naar jullie ervaringen, ofwel van jezelf ofwel gehoord van anderen, hoe we hier het beste uit kunnen komen.



Is het niet verstandig als je dit eerst even laat bezinken en je dan gaat afvragen óf je hier wel met hem wilt uitkomen? Probeer niet te kijken naar wat jullie hadden, maar naar wat er nu is, en of dit het nog waard is om voor te gaan. Doorgaan betekent vergeven en vergeten, vertrouwen herstellen en niet steeds achterom blijven kijken. Dat gaat niet lukken als hij haar niet uit zijn gedachten kan krijgen. Hij mailt haar zelfs, dus blijkbaar doet hij niet eens moeite om haar uit zijn gedachten te krijgen. Wil jij verder met zo iemand?Het zal nooit meer zo worden zoals het was, want daar is het teveel door beschadigd. Kun je dat? Wil je dat?



Ik kan wel kotsen als ik er over nadenk en aan de andere kant wil ik hem het liefst knuffelen en zeggen: het komt wel goed.

We hebben zo'n sterke band, ik ben zo boos dat hij dit misschien kapot heeft gemaakt!

Ik ben en blijf en vechtertje en ben absoluut bereid iemand een tweede kans te geven, die iedereen verdiend vind ik. Iedereen kan fouten maken, maar hoe zorg ik ervoor dat dit niet op mijn netvlies gebrand blijft en dat ik dit hem blijf verwijten? Of is dit al bij voorbaat gedoemd te mislukken?



Dank je wel voor het lezen. (en gosh, voel ik me even verdrietig op dit moment, had werkelijk mijn hand voor hem in het vuur gestoken, dat doet pijn zeg)



Ik kan me heel goed voorstellen dat je erg verdrietig bent. Je vertrouwde hem volledig (wat nodig en belangrijk is binnen een goede relatie) en nu is dat weg. De grond voelt onder je voeten weggeslagen en je weet dat dit een harde dobber wordt mocht je ervoor kiezen om door te gaan. Neem je tijd, dat mag.



Hij heeft dat wat jullie hadden kapot gemaakt en jij mag best terugkomen op je eerste gedachte; dat iedereen een tweede kans verdiend. Je hoeft daar niet aan vast te houden als dit je teveel verdriet doet. Je hoeft er niet eens aan vast te houden als jij je er wel overheen kunt zetten. Je kunt namelijk ook gewoon besluiten dat je dit niet accepteert.

Hij heeft je bedonderd, heeft al die tijd zijn mond gehouden, denkt nog steeds aan haar en stuurt haar zelfs een berichtje dat hij haar niet uit zijn hoofd krijgt.



Wil je iemand die zo met jou om gaat wel een kans geven?

Weet je wel zeker dat hij net zoveel van jou houdt als jij van hem?

Als hij schrijft "I cant get you out of my mind", dan is hij zelf iig niet klaar met die griet, zo te horen ,dus tja, lijkt me dat je eerst moet weten of hij alle contact met haar wil verbreken/verbroken heeft en bereid is voor jullie te gaan en uiteraard heel belangrijk, wil jij hem nog een kans geven, maw heb je er vertruowen in dat hij voor jou kiest.

In mijn ogen gaat het helemaal niet om die griet, het gaat er om dat hij vreemd kan gaan. Niet iedereen kan dat, of kiest daar voor. Hij blijkbaar wel. En vervolgens blijft het daar niet bij. Hij voegt haar toe op Facebook en ook daar blijft het niet bij, hij stuurt nog een berichtje ook. Klinkt niet als iemand die tot besef is gekomen dat vreemdgaan niet klopt in een relatie. Dus hij is geen steek veranderd en als je het mij vraagt, zal hij altijd zo blijven. Wie weet blijft hij wel de rest van z'n leven stiekem met die griet in z'n hoofd zitten. Als hij haar niet kan vergeten, mag ie het van mij lekker gaan uitzoeken met die griet en z'n leven, maar dan wel zonder mij.



Die tweede kans moet mijn inziens vanuit jezelf komen, ongeacht de persoon of gebeurtenis. Een tweede kans dient onvoorwaardelijk te zijn, vind ik.



Het gaat erom of je met vreemdgaan kunt leven (ook eventueel in de toekomst). Als je dat niet kan, zou ik voor mijzelf kiezen en de relatie verbreken.

quote:sunny31 schreef op 25 mei 2009 @ 11:27:



Die tweede kans moet mijn inziens vanuit jezelf komen, ongeacht de persoon of gebeurtenis.



Het lijkt mij anders juist vrij logisch dat je bij bepaalde gebeurtenissen wel in staat bent een tweede kans te geven en bij bepaalde gebeurtenissen niet. Ook lijkt het mij juist vrij relevant om wie het gaat.

Kun je dit allemaal wel accepteren?



(anwoord lijkt mij vrij makkelijk)



Misschien wat hard door de bocht, maar waarschijnlijk is jullie band toch niet zo sterk dan wat jij dacht. En het vertrouwen is na 2 jaar op het punt 0 gekelderd. En zie dat nog maar weer op te bouwen, heb je dat er voor over? Een man gaat niet voor niets vreemd, dan mist hij 'de spanning' binnen jullie relatie. Ik denk dat jij wel weet dat jij beter verdiend.

Ik weet dat dit hard aankomt. Ik heb het ook meegemaakt dat mijn ex is vreemd gegaan, het doet ontzettend veel pijn. Dat iemand dat uberhaupt een ander kan aandoen. Ik vind het echt trieste en zielige mensen. Wees dan zo sterk om eerst je relatie uit te maken. Sterk is jou partner dus ook niet. En als het er eenmaal inzit dat vreemdgaan krijg je het er vaak moeilijk weer uit.

Ik wens je heel veel sterkte en als je alleen verder gaat kom je hier alleen maar sterker uit! Heel veel knuffels!

quote:Heyjij schreef op 25 mei 2009 @ 10:22:

na 2 jaar al vreemdgaan? hmm...Ik vind dit altijd zo'n vreemde reacties. Is het na een langdurige relatie van 12 jaar dan minder erg/begrijpelijker ofzo? In mijn ogen is dat nog veel erger, maar wie ben ik. Ooit ging een ex van mij na een maand vreemd; heel fijn, des te sneller was ik eroverheen.

Pffff.

Wat klote zeg!

nu is je vriend niet meer wie je dacht dat hij was..!



Even helemaal niks doen nu, nog geen beslissingen nemen denk ik.

Laat het bezinken want het is echt héél erg wat hij heeft gedaan!

En ook, Kijk maar hoe erg hij het vindt, hoe hij doet tegen je de komende dagen.

Daar kan je heel veel uithalen denk ik.

En ooh, vraag àlles wat je wil weten aan hem! denk niet dat je hem tot last bent..!

Hij is de Kuh hier hoor trouwens!



(f)



(dit zou vast wel gezegd zijn allemaal maar ik heb de reacties niet niet gelezen wou gewoon gelijk reageren....)

Vervelend Miesteph. Ik kan ook niet zeggen wat een goede keuze is, want dat zal moeten blijken.

Ik heb er gelukkig geen ervaring mee, maar wat mij het pijnlijkst lijkt, is de persoon die je wordt; wantrouwig, onzeker, je eigenwaarde brokkelt een beetje af.

En dit wordt juist veroorzaakt door degene die jou lief zou moeten hebben en vertrouwen zou moeten geven.

Daar moet jij dan mee om zien te gaan. Dat kost een hoop kracht en vertrouwen in jezelf. Ook het feit dat een ander mijn leven zo overhoop haalt, zou ik ontzettend moeilijk en frustrerend vinden.