Relaties
alle pijlers
Bezoek die je kaarten leest: onbeleefd?
woensdag 13 oktober 2021 om 19:53
Afgelopen week kreeg ik een conflict met schoonmoeder. Ik was een week of 2 eerder jarig geweest en er stonden nog kaarten, zij kwam langs, was even met mijn kind weggeweest en bleef eten. Ze ging uitgebreid mijn verjaardagskaarten lezen. Ze stonden niet qua tekst open en bloot: er hingen kaarten die op de koelkast met magneetje, die ze ervan af plukte. En kaarten op een kast die rechtop stonden.
Ik vond dat echt ontzettend onbeleefd en zei dat ik het niet fijn vond dat ze mijn kaarten ging lezen. Zij vond mij weer heel raar en was beledigd. Ze denkt volgens mij dat het belangstellend is ofzo.
Daarnaast ben ik vrij zeker dat ik haar dit, een paar jaar terug, ook al eens heb moeten uitleggen.
Leef ik in een raar universum? Er stond niks raars in, maar ik vond het echt niet oké. Ik zou het nooit doen. Je weet immers niet of het alleen een gefeliciteerd is of een persoonlijker bericht. Mijn post is mijn post en ook al heeft het een leuk plaatje, niet iedereen moet het gaan lezen.
Ik vond dat echt ontzettend onbeleefd en zei dat ik het niet fijn vond dat ze mijn kaarten ging lezen. Zij vond mij weer heel raar en was beledigd. Ze denkt volgens mij dat het belangstellend is ofzo.
Daarnaast ben ik vrij zeker dat ik haar dit, een paar jaar terug, ook al eens heb moeten uitleggen.
Leef ik in een raar universum? Er stond niks raars in, maar ik vond het echt niet oké. Ik zou het nooit doen. Je weet immers niet of het alleen een gefeliciteerd is of een persoonlijker bericht. Mijn post is mijn post en ook al heeft het een leuk plaatje, niet iedereen moet het gaan lezen.
donderdag 14 oktober 2021 om 22:27
Dat vraag ik me af. Ik lees vooral, zoals vaker gezegd, grote verschillen in hoe mensen de situatie voor zich zien.
Dus dan discussiëer je een beetje langs elkaar heen. Ik heb nog niemand zien zeggen dat ze bij een vage bekende kaarten uit een envelop halen ofzo
donderdag 14 oktober 2021 om 22:47
Elkaars telefoon/laptop gebruiken en weten dat er niet naar privé zaken gezocht wordt. Als hij iets in mijn agenda wil zetten, ff iemand wil bellen of een foto wil zien, be my guest. Maar ik kan er gelukkig wel vanuit gaan dat hij niet gaat zitten graven in WhatsApp gesprekken met vriendinnen. Daarom hoeft hij ook niet te vragen of hij mijn telefoon vast mag houden...
vrijdag 15 oktober 2021 om 00:26
Nee mocht ik bij een collega of vage kennis komen zou ik het inderdaad niet zomaar doen. Maar daar kom ik niet en die komen dus ook niet hier
maar TO had het over haar schoonmoeder, ik heb met haar ook een dusdanige relatie dat ik er helemaal oké mee zou zijn als ze mijn kaartjes zou lezen dus het maakt nogal verschil over wie het gaat.
The problem is people are being hated when they are real, and are being loved when they are fake.
vrijdag 15 oktober 2021 om 00:59
Bij ons is dat ook helemaal normaal. Bij mijn ouders ben ik ook zo opgevoed. Mijn vriendin haar kant is hetzelfde. Mijn schoonmoeder en eigen moeder gaan hier ook regelmatig de verjaardagskaarten af die op de kasten staan en vragen dan af en toe zelfs nog wie een bepaalde persoon is als ze de naam niet kennen.
Ook als er post op de tafel ligt dan mag je erin kijken, anders had je het maar moeten opruimen. Er ligt bij ons ook vrijwel nooit post op tafel of het is iets onbelangrijks. Ligt het onder de tafel dan is het wel afblijven. We hebben ook geen glazen tafel en een lade in de tafel.
Een telefoon op tafel is vergrendeld dus dat is een ander verhaal. Maar je kunt daarbij ook niet voorkomen dat als je hem op tafel hebt liggen en je krijgt een bericht dat iemand anders (als het bericht op het scherm komt) die niet leest. Mensen zijn nou eenmaal hele nieuwsgierige wezens van nature. Daar kun je dus maar beter mee leren omgaan dan proberen iedereen naar jou normen en waarden te laten buigen.
Ik vraag me eigenlijk wel af of je dit met je partner hebt besproken. Ik neem aan dat hij dan zal zeggen: ja zo ging het vroeger ook altijd bij ons thuis. Dit zijn normen en waarden die je bij de opvoeding waarschijnlijk leert. Ik kan me voorstellen dat het in steden anders eraan toe gaat. Ik en mijn vriendin komen beide uit een klein dorp waarbij het ons kent ons is. Mensen uit steden zijn meer op zichzelf en zullen dit dus heel anders beleven.
Ook als er post op de tafel ligt dan mag je erin kijken, anders had je het maar moeten opruimen. Er ligt bij ons ook vrijwel nooit post op tafel of het is iets onbelangrijks. Ligt het onder de tafel dan is het wel afblijven. We hebben ook geen glazen tafel en een lade in de tafel.
Een telefoon op tafel is vergrendeld dus dat is een ander verhaal. Maar je kunt daarbij ook niet voorkomen dat als je hem op tafel hebt liggen en je krijgt een bericht dat iemand anders (als het bericht op het scherm komt) die niet leest. Mensen zijn nou eenmaal hele nieuwsgierige wezens van nature. Daar kun je dus maar beter mee leren omgaan dan proberen iedereen naar jou normen en waarden te laten buigen.
Ik vraag me eigenlijk wel af of je dit met je partner hebt besproken. Ik neem aan dat hij dan zal zeggen: ja zo ging het vroeger ook altijd bij ons thuis. Dit zijn normen en waarden die je bij de opvoeding waarschijnlijk leert. Ik kan me voorstellen dat het in steden anders eraan toe gaat. Ik en mijn vriendin komen beide uit een klein dorp waarbij het ons kent ons is. Mensen uit steden zijn meer op zichzelf en zullen dit dus heel anders beleven.
vrijdag 15 oktober 2021 om 01:23
Ik weet niet of het wonen in een stad er wat mee te maken heeft. Ik wil gewoon dat mensen er bij mij vanuit kunnen gaan dat als ze mij wat sturen, dat ik ook degene ben die het leest en niet allerlei moeders, schoonmoeders of ander bezoek. Kun je daar niet vanuit gaan, dan moet je het op een verjaardagskaart inderdaad oppervlakkig houden.
Post moeten opruimen omdat het anders te graai ligt vind ik ook onbegrijpelijk.
Ik houd er overigens ook niet van als mijn ouders precies willen weten wie mensen allemaal zijn. Bij kaarten doen ze het niet, maar soms als je wat vertelt kunnen ze wel vragen met welke mensen ik iets heb ondernomen. Echt nergens voor nodig, wat mij betreft.
Nieuwe berichten krijg ik op mijn telefoon trouwens ook niet op m’n startscherm. Alleen een notificatie, geen tekst en afzender. Werklaptop heeft ook verplicht een privacyscherm, maar dat is omdat ik veel vlieg.
Post moeten opruimen omdat het anders te graai ligt vind ik ook onbegrijpelijk.
Ik houd er overigens ook niet van als mijn ouders precies willen weten wie mensen allemaal zijn. Bij kaarten doen ze het niet, maar soms als je wat vertelt kunnen ze wel vragen met welke mensen ik iets heb ondernomen. Echt nergens voor nodig, wat mij betreft.
Nieuwe berichten krijg ik op mijn telefoon trouwens ook niet op m’n startscherm. Alleen een notificatie, geen tekst en afzender. Werklaptop heeft ook verplicht een privacyscherm, maar dat is omdat ik veel vlieg.
vrijdag 15 oktober 2021 om 02:53
Wat is er steriel aan dan?Pinaco schreef: ↑14-10-2021 21:53Ik hoop dat de relatie niet zo is, maar jeetje wat klinkt dit steriel. Ik zou het heel erg vinden als mijn man echt het idee heeft dat hij mijn laptop of telefoon niet kan/mag gebruiken omdat dat betekent dat hij respect voor mij en/of mijn privacy heeft. Dat blijkt voor mij echt uit andere dingen...
vrijdag 15 oktober 2021 om 06:01
Ook jij hebt dus grenzen aan je privacyPinaco schreef: ↑14-10-2021 22:47Elkaars telefoon/laptop gebruiken en weten dat er niet naar privé zaken gezocht wordt. Als hij iets in mijn agenda wil zetten, ff iemand wil bellen of een foto wil zien, be my guest. Maar ik kan er gelukkig wel vanuit gaan dat hij niet gaat zitten graven in WhatsApp gesprekken met vriendinnen. Daarom hoeft hij ook niet te vragen of hij mijn telefoon vast mag houden...
Alleen jij doet de aanname dat mensen zich eraan houden
Als ik bij je op bezoek ben, vraag ik waar je grens ligt
vrijdag 15 oktober 2021 om 07:04
Ik vind het altijd zo flauw als mensen zo reageren in een topic. Zeker als ze er dan zelf weer een fout in zetten.Bluelightshield schreef: ↑15-10-2021 00:33TO, het is: "Bezoek dat je kaarten leest: onbeleefd?". Dus bezoek dat
vrijdag 15 oktober 2021 om 07:32
Dat vind ik heel erg vreemd.
Je hebt niets te maken met de post van een ander. Dat iemand het laat liggen (misschien ging net de deurbel?) wil nog niet zeggen dat iedereen het maar mag bekijken. Fatsoenlijk zou zijn om het zonder te lezen op te pakken en aan de ontvanger te geven of uit het zicht te leggen (en dan even te melden, joh, je post heb ik even uit het zicht gelegd).
vrijdag 15 oktober 2021 om 08:11
Dus het zijn gewoon verschillende manieren van ermee omgaan. Ik moet wel zeggen dat we hier behoorlijk open zijn met alles. Iedereen komt achterom naar binnen ipv aan de voordeur te bellen. Mensen komen hier ook vaak onaangekondigd op bezoek.Quincy2 schreef: ↑15-10-2021 07:32Dat vind ik heel erg vreemd.
Je hebt niets te maken met de post van een ander. Dat iemand het laat liggen (misschien ging net de deurbel?) wil nog niet zeggen dat iedereen het maar mag bekijken. Fatsoenlijk zou zijn om het zonder te lezen op te pakken en aan de ontvanger te geven of uit het zicht te leggen (en dan even te melden, joh, je post heb ik even uit het zicht gelegd).
Ik heb ook een paar jaar in een stad gewoond maar daar mag je al blij zijn als je de buren kent. In het dorp waar ik ben opgegroeid en waar ik nu woon ken ik een groot deel van de hele wijk.
Dus dan liggen de normen en waarden ook heel anders. Als je hier vraagt om aan de voordeur aan te bellen om op bezoek te gaan dan word je raar aangekeken. Dit terwijl mensen uit een stad dus nooit achterom komen en het zelfs vaak ongemakkelijk vinden als je dat vraagt.
Ik denk dat dit ook een beetje de tweestrijd in dit topic is.
vrijdag 15 oktober 2021 om 08:34
ik ben opgegroeid op een plek met open achterdeuren, woon nu stads (en ik ken mijn buren EN de overburen, en de mensen er naast etc)Kel1980 schreef: ↑15-10-2021 08:11Dus het zijn gewoon verschillende manieren van ermee omgaan. Ik moet wel zeggen dat we hier behoorlijk open zijn met alles. Iedereen komt achterom naar binnen ipv aan de voordeur te bellen. Mensen komen hier ook vaak onaangekondigd op bezoek.
Ik heb ook een paar jaar in een stad gewoond maar daar mag je al blij zijn als je de buren kent. In het dorp waar ik ben opgegroeid en waar ik nu woon ken ik een groot deel van de hele wijk.
Dus dan liggen de normen en waarden ook heel anders. Als je hier vraagt om aan de voordeur aan te bellen om op bezoek te gaan dan word je raar aangekeken. Dit terwijl mensen uit een stad dus nooit achterom komen en het zelfs vaak ongemakkelijk vinden als je dat vraagt.
Ik denk dat dit ook een beetje de tweestrijd in dit topic is.
Maar dat heeft voor mij niks met beleefdheid te maken hoor
vrijdag 15 oktober 2021 om 08:38
Dat hoop ik toch niet. Ik heb vroeger nooit geleerd dat het onbeleefd zou zijn om achterom te lopen, wel dat het onbeleefd is om elkaars post te lezen. En bovendien zijn de meeste inwoners in mijn stad er niet geboren, dus waar leren ze die beleefdheid dan?Kel1980 schreef: ↑15-10-2021 08:11.Dus dan liggen de normen en waarden ook heel anders. Als je hier vraagt om aan de voordeur aan te bellen om op bezoek te gaan dan word je raar aangekeken. Dit terwijl mensen uit een stad dus nooit achterom komen en het zelfs vaak ongemakkelijk vinden als je dat vraagt.
Ik denk dat dit ook een beetje de tweestrijd in dit topic is.
Ik vraag me eerder af of het iets met leeftijd te maken heeft. Net zoiets als dat mijn oma nog leerde dat je niet je make-up bijwerkte in het openbaar, dat weet ook geen mens meer. En dat mijn generatie nog opgegroeid is met een verschil in privé en publieke ruimte en de jongere generaties alle ruimte zien als privéruimte, waar je luidkeels privégesprekken op je mobiel voert.
vrijdag 15 oktober 2021 om 08:43
moet je proberen jongeren hun telefoon af te pakken, dan snappen ze ineens privacy hoor!xynix schreef: ↑15-10-2021 08:38Dat hoop ik toch niet. Ik heb vroeger nooit geleerd dat het onbeleefd zou zijn om achterom te lopen, wel dat het onbeleefd is om elkaars post te lezen. En bovendien zijn de meeste inwoners in mijn stad er niet geboren, dus waar leren ze die beleefdheid dan?
Ik vraag me eerder af of het iets met leeftijd te maken heeft. Net zoiets als dat mijn oma nog leerde dat je niet je make-up bijwerkte in het openbaar, dat weet ook geen mens meer. En dat mijn generatie nog opgegroeid is met een verschil in privé en publieke ruimte en de jongere generaties alle ruimte zien als privéruimte, waar je luidkeels privégesprekken op je mobiel voert.
vrijdag 15 oktober 2021 om 09:04
Met al dat onverwachte bezoek via de achterdeur snap ik dan wel beter dat je alle post dan ook meteen moet opbergen. Zo open is niemand met z’n buren.
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:03
Hoezo passief-agressief
Ik vind het altijd wel grappig als mensen beledigd zijn omdat ze er achter komen dat ze wat basale dingen missen. Word niet boos op dit forum, word boos op je ouders.
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:20
Verschrikkelijk. Als ik zin heb om mijn post en telefoon op mijn tafel te laten liggen (wat ik steevast doe) is dat mijn beslissing en iedereen moet daar afblijven. Ik ken niemand maar dan echt niemand die dat zou doen (liever wil ik zeggen: zo onbeschoft is). Ik doe dat zelfs niet bij mijn ouders en kind thuis en omgekeerd ook niet. Dat komt zelfs niet in ons op.Kel1980 schreef: ↑15-10-2021 00:59Ook als er post op de tafel ligt dan mag je erin kijken, anders had je het maar moeten opruimen. Er ligt bij ons ook vrijwel nooit post op tafel of het is iets onbelangrijks. Ligt het onder de tafel dan is het wel afblijven. We hebben ook geen glazen tafel en een lade in de tafel.
Een telefoon op tafel is vergrendeld dus dat is een ander verhaal. Maar je kunt daarbij ook niet voorkomen dat als je hem op tafel hebt liggen en je krijgt een bericht dat iemand anders (als het bericht op het scherm komt) die niet leest. Mensen zijn nou eenmaal hele nieuwsgierige wezens van nature. Daar kun je dus maar beter mee leren omgaan dan proberen iedereen naar jou normen en waarden te laten buigen.
Als jullie dat in jouw familie en met vriendinnen bij elkaar doen moeten jullie dat weten maar ik zou de raad geven om dat niet bij andere mensen te gaan doen. Mocht iemand zich daar hier aan wagen dan wijs ik die onmiddellijk de weg naar buiten, niets ‘leren mee omgaan’.
Maar gelukkig heeft dit ‘probleem’ zich nooit gesteld. Of mss is dat weer een B-NL dingetje.
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:25
Ik loop thuis vaak naakt rond en de deur van de badkamer of de wc doe ik nooit dicht.., moet er niet aan denken dat ik vanaf nu constant moet opletten wat ik doe omdat weet ik veel wie wel eens binnen kan komen lopen...
Ik herinner me wel dat we 40 jaar geleden langs de achterdeur bij mijn grootmoeder binnen liepen maar de kans dat we die in haar nakie zouden betrappen was uiterst klein.
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:27
Mag hoor, maar je kan ook gewoon dat niet zomaar bij andere mensen gaan doen. Gewoon omdat je met 4 hersencellen al begrijpt dat er ook mensen zijn die niet zo denken en leven.Kel1980 schreef: ↑15-10-2021 08:11Dus het zijn gewoon verschillende manieren van ermee omgaan. Ik moet wel zeggen dat we hier behoorlijk open zijn met alles. Iedereen komt achterom naar binnen ipv aan de voordeur te bellen. Mensen komen hier ook vaak onaangekondigd op bezoek.
Ik heb ook een paar jaar in een stad gewoond maar daar mag je al blij zijn als je de buren kent. In het dorp waar ik ben opgegroeid en waar ik nu woon ken ik een groot deel van de hele wijk.
Dus dan liggen de normen en waarden ook heel anders. Als je hier vraagt om aan de voordeur aan te bellen om op bezoek te gaan dan word je raar aangekeken. Dit terwijl mensen uit een stad dus nooit achterom komen en het zelfs vaak ongemakkelijk vinden als je dat vraagt.
Ik denk dat dit ook een beetje de tweestrijd in dit topic is.
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:31
Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stil gestaan.
Onlangs bij mijn moeder zag ik een trouwkaart/huwelijksuitnodiging op het dressoir staan.
"Oh leuk, wie gaan er trouwen?" Zei ik, en ik pakte de kaart en keek erin.
Zie ik een rouwkaart staan, dan kijk ik er meestal ook in.
Maar nu is onlangs mijn schoonzus moeder geworden, en er was een draad gespannen door de woonkamer met alle felicitatie kaarten eraan. Ik heb de voorkanten van de kaarten bewonderd, maar niet naar teksten of afzender gekeken. Maar nogmaals: ik heb er nooit zo bij stilgestaan.
Denk niet dat ik er het probleem van gemaakt zou hebben zoals TO doet.
Het ging om een verjaardagskaart, geen persoonlijke brief of bankafschrift.
Onlangs bij mijn moeder zag ik een trouwkaart/huwelijksuitnodiging op het dressoir staan.
"Oh leuk, wie gaan er trouwen?" Zei ik, en ik pakte de kaart en keek erin.
Zie ik een rouwkaart staan, dan kijk ik er meestal ook in.
Maar nu is onlangs mijn schoonzus moeder geworden, en er was een draad gespannen door de woonkamer met alle felicitatie kaarten eraan. Ik heb de voorkanten van de kaarten bewonderd, maar niet naar teksten of afzender gekeken. Maar nogmaals: ik heb er nooit zo bij stilgestaan.
Denk niet dat ik er het probleem van gemaakt zou hebben zoals TO doet.
Het ging om een verjaardagskaart, geen persoonlijke brief of bankafschrift.
vrijdag 15 oktober 2021 om 11:38
Mijn moeder groeide op in een huis waar iedereen altijd in- en uitliep. Ze heeft het er nu nóg over hoe verschrikkelijk ze dat vond. Altijd weer je eigen bezigheden onderbreken en dat onrustige gevoel dat er elk moment iemand binnenstapte. Dus waarschijnlijk ben ik juist tegenovergesteld opgevoed. Mijn moeder komt uit de stad overigens. Maar goed, dit is off-topic.Attraverso schreef: ↑15-10-2021 11:25Ik loop thuis vaak naakt rond en de deur van de badkamer of de wc doe ik nooit dicht.., moet er niet aan denken dat ik vanaf nu constant moet opletten wat ik doe omdat weet ik veel wie wel eens binnen kan komen lopen...
Ik herinner me wel dat we 40 jaar geleden langs de achterdeur bij mijn grootmoeder binnen liepen maar de kans dat we die in haar nakie zouden betrappen was uiterst klein.
vrijdag 15 oktober 2021 om 12:00
Idd. Zoiets moet je gewoon liggen. De een vindt het heerlijk, de ander niet. Moet er ook niet aan denken dat het een zoete inval was geweest.cleo schreef: ↑15-10-2021 11:38Mijn moeder groeide op in een huis waar iedereen altijd in- en uitliep. Ze heeft het er nu nóg over hoe verschrikkelijk ze dat vond. Altijd weer je eigen bezigheden onderbreken en dat onrustige gevoel dat er elk moment iemand binnenstapte. Dus waarschijnlijk ben ik juist tegenovergesteld opgevoed. Mijn moeder komt uit de stad overigens. Maar goed, dit is off-topic.
De een vindt geen probleem als iemand zijn post leest en een ander wel. Daarom vind ik het gewoon veiliger/attenter/beleefder/vriendelijker om iets niet te doen, zodat je er achter kunt komen of die ander het geen probleem vindt. Want het zomaar wel doen, betekent dat iemand jou terug moet fluiten en dat is gewoon voor veel mensen al heel lastig. Daarnaast als ik het heel normaal zou vinden om de post van een ander te lezen en commentaar krijg, is het niet onwaarschijnlijk dat je je dan aangevallen voelt, want dat is heel normaal volgens jouw standpunt dus die ander stelt zich aan. Dus niet alleen moet diegene commentaar geven op jouw gedrag, maar mogelijk krijg diegene ook nog commentaar terug als in: het is gewoon belangstelling, stel je niet aan, dan moet je het niet neerzetten. Lekker dan als je een keer je grens aangeeft.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
