Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
dinsdag 26 mei 2009 om 13:34
Ik om even langsrennen (veel werk te doen en vandaag gaat het best goed met aan de gang gaan, dus profiteer er maar gelijk van!)
Wat een rust hier de laatste dagen... Hoe gaat het met jullie?
Ik heb gedoe met medicatie. Een paar weken terug toen ik m'n psychiater voor het laatst sprak is m'n dosis opgehoogd van 6x10 mg ritalin (ik slik om de 2,5 uur) naar 4x10+2x15. Bij 15 mg wordt m'n hoofd nl nog veel rustiger/leger en raak ik nog wat minder afgeleid en meegesleept door van alles. Maar ik merkte direct een best wel heftig negatief effect op m'n humeur en allerlei angstgevoelens kwamen ook opeens weer uit half-vergeten hoeken en gaten kruipen.
Daarom ga ik nu dextroamfetamine uitproberen. Eerst 2 dagen clean van de ritalin worden en dan beginnen met 3x5 mg om de 4 uur. Iemand hier ervaring met dextro-amfetamine en met overstappen?
Hoop niet dat m'n studieresultaten teveel gaan lijden onder die medicatievrije dagen en vooral ook onder die dosis van maar 3x per dag, want ik heb een massa werk te doen. Als het spul steeds uitgewerkt raakt, middenop m'n studiedag... En ik bedenk nu ook dat ik met deze nieuwe dosering maar 12 uur werking heb, ipv de 15 uur met m'n huidige innameschema = ws ook een knauw voor m'n sociale leven
Wat een rust hier de laatste dagen... Hoe gaat het met jullie?
Ik heb gedoe met medicatie. Een paar weken terug toen ik m'n psychiater voor het laatst sprak is m'n dosis opgehoogd van 6x10 mg ritalin (ik slik om de 2,5 uur) naar 4x10+2x15. Bij 15 mg wordt m'n hoofd nl nog veel rustiger/leger en raak ik nog wat minder afgeleid en meegesleept door van alles. Maar ik merkte direct een best wel heftig negatief effect op m'n humeur en allerlei angstgevoelens kwamen ook opeens weer uit half-vergeten hoeken en gaten kruipen.
Daarom ga ik nu dextroamfetamine uitproberen. Eerst 2 dagen clean van de ritalin worden en dan beginnen met 3x5 mg om de 4 uur. Iemand hier ervaring met dextro-amfetamine en met overstappen?
Hoop niet dat m'n studieresultaten teveel gaan lijden onder die medicatievrije dagen en vooral ook onder die dosis van maar 3x per dag, want ik heb een massa werk te doen. Als het spul steeds uitgewerkt raakt, middenop m'n studiedag... En ik bedenk nu ook dat ik met deze nieuwe dosering maar 12 uur werking heb, ipv de 15 uur met m'n huidige innameschema = ws ook een knauw voor m'n sociale leven
woensdag 27 mei 2009 om 21:42
@ phien, ik heb ook een tijdje dextro geslikt, vriendin van mij slikt het al tijden. Je hoeft het minder vaak te slikken dan ritalin omdat het langer werkzaam is (gemiddeld 5 uur tegen de 3/4 uur van ritalin geloof ik) Ik vond het een prettiger middel en had minder last van vervelende bijwerkingen. Met overstappen alleen geen ervaring.
woensdag 27 mei 2009 om 23:11
Phien, ik ben benieuwd naar je bevindingen. Ik vergeet af en toe Ritalin, vooral in de middag of als ik op school zit. Op eea manier schaam ik me dan dat ik dat moet slikken, ofzo. Weet het niet precies.
Ik merk wel rebound. Staren, down, moe, geprikkeld.. allemaal wel verklaarbaar. En ook omdat ik gewoon écht moe ben, in de laatste periode van het jaar zit, tentamens enz.. Moe zijn ís ook niet zo gek nu.
Weer een lekker non-gesprek met SLB gehad, maar ach. Ik heb mijn plicht weer gedaan.
Ik merk wel rebound. Staren, down, moe, geprikkeld.. allemaal wel verklaarbaar. En ook omdat ik gewoon écht moe ben, in de laatste periode van het jaar zit, tentamens enz.. Moe zijn ís ook niet zo gek nu.
Weer een lekker non-gesprek met SLB gehad, maar ach. Ik heb mijn plicht weer gedaan.
donderdag 28 mei 2009 om 10:08
Pfoe nou, gister m'n eerste rita-vrije dag, moe moe moe! Vooral fysiek gelukkig. Ongelofelijk, alsof er lood op m'n oogleden geplakt was.
Nou ja het hielp ook vast niet mee dat ik de afgelopen week sowieso beroerd had geslapen.
Gelukkig kon ik wel gewoon studeren, alleen duidelijk minder efficient -- ik dreef weer behoorlijk af in onzinnige dingen en om uberhaupt ook maar enig overzicht te kunnen krijgen over wat ik moest doen (essay schrijven) heb ik een buitengewoon uitgebreide opzet gemaakt met daarin een uitputtende opsomming van wat ik nog aan materiaal moet uitzoeken/opzoeken. Prioriteiten stellen ('dit zoek ik nog wel na, dat laat ik zitten want anders kan ik essay niet voor inleverdatum afhebben') ging vervolgens echt voor geen meter.
Maar wat wel heel fijn is: die angst is weg!!!! En m'n somberheid is ook weer veel minder. M'n hart maakt geen (angstig) sprongetje meer als de telefoon gaat, ik stress veel minder over van alles. En ik voel me ook weer minder op afstand staan vd rest vd wereld en van andere mensen. Ik dacht dat het spul m'n gevoelens niet afvlakte, maar dat klopte denk ik toch niet. Ik voel me weer mezelf. Druk en afwezig, maar mezelf.
En vandaag is het lood op m'n oogleden weer verdwenen. Energiek voel ik me niet, maar wel gewoon uitgerust. Alleen begint die drukte in m'n hoofd me nu wel weer te storen...
Oef, hopelijk geeft die dextro-amfetamine mij ook echt minder bijwerkingen.
Bowie, welke bijwerkingen had jij van ritalin? (als je dat wilt vertellen)
Pippin, wat is SLB? Over ritalin vergeten op school, dan kan ik me wel voorstellen, de enige keren dat ik het vergat was tijdens m'n enige college per week. Zette m'n iPod dan uit omdat ik geen zin had dat iedereen erop geattendeerd werd dat ik een pilletje moest slikken, maar dan dacht ik er idd niet aan. Een half uur te laat werd ik alsnog met m'n neus op de feiten gedrukt door de rebound: moe, staren, woorden niet kunnen vinden, geirriteerd... Is het voor jou trouwens niet wat om Concerta te proberen?
Nou ja het hielp ook vast niet mee dat ik de afgelopen week sowieso beroerd had geslapen.
Gelukkig kon ik wel gewoon studeren, alleen duidelijk minder efficient -- ik dreef weer behoorlijk af in onzinnige dingen en om uberhaupt ook maar enig overzicht te kunnen krijgen over wat ik moest doen (essay schrijven) heb ik een buitengewoon uitgebreide opzet gemaakt met daarin een uitputtende opsomming van wat ik nog aan materiaal moet uitzoeken/opzoeken. Prioriteiten stellen ('dit zoek ik nog wel na, dat laat ik zitten want anders kan ik essay niet voor inleverdatum afhebben') ging vervolgens echt voor geen meter.
Maar wat wel heel fijn is: die angst is weg!!!! En m'n somberheid is ook weer veel minder. M'n hart maakt geen (angstig) sprongetje meer als de telefoon gaat, ik stress veel minder over van alles. En ik voel me ook weer minder op afstand staan vd rest vd wereld en van andere mensen. Ik dacht dat het spul m'n gevoelens niet afvlakte, maar dat klopte denk ik toch niet. Ik voel me weer mezelf. Druk en afwezig, maar mezelf.
En vandaag is het lood op m'n oogleden weer verdwenen. Energiek voel ik me niet, maar wel gewoon uitgerust. Alleen begint die drukte in m'n hoofd me nu wel weer te storen...
Oef, hopelijk geeft die dextro-amfetamine mij ook echt minder bijwerkingen.
Bowie, welke bijwerkingen had jij van ritalin? (als je dat wilt vertellen)
Pippin, wat is SLB? Over ritalin vergeten op school, dan kan ik me wel voorstellen, de enige keren dat ik het vergat was tijdens m'n enige college per week. Zette m'n iPod dan uit omdat ik geen zin had dat iedereen erop geattendeerd werd dat ik een pilletje moest slikken, maar dan dacht ik er idd niet aan. Een half uur te laat werd ik alsnog met m'n neus op de feiten gedrukt door de rebound: moe, staren, woorden niet kunnen vinden, geirriteerd... Is het voor jou trouwens niet wat om Concerta te proberen?
donderdag 28 mei 2009 om 10:10
Pippin, als je zo moe bent, slaap je trouwens wel genoeg denk je? Ik merkte met die ritalin dat ik makkelijker over m'n grenzen ging, dus de neiging had om korter te slapen, fanatieker te sporten etc., daardoor werd ik ook steeds moeier. Moest mezelf echt dwingen om op tijd naar bed te gaan, zo nu en dan een stapje terug te nemen, gewoon even doelbewust mezelf de tijd te geven om uit te rusten en bij te komen.
Als ik dat deed verdween de vermoeidheid weer.
Als ik dat deed verdween de vermoeidheid weer.
donderdag 28 mei 2009 om 23:46
Phien; idd, dat uitzetten en dan vergeten.. zo gaat dat idd ja.
Ik ga idd teveel over mijn grenzen heen. Wat ik altijd heb gehad, is dat ik savonds actiever ben dan overdag. Eind van de middag altijd een dip.
Nu heb ik dat nog steeds. Vriend zegt dat na 16 uur de dip toeslaat in energie, of ik nu wel of geen Ritalin slik. Ik ga inderdaad te laat naar bed daardoor.. elke dag gaat mijn wekker om 7.15. Om een uur of 8 - 8.30 ben ik mijn bed uit en druk druk druk met vanalles doen.
Qua emoties.. ik weet niet. Ik ben er ook niet over uit wat het nu wel en niet doet. Heb niet het idee dat het héél veel invloed heeft, maar zeker wel enige. Mét krijg ik nl meer gedaan waar ik me beter door voel; zonder ben ik nog net zo 'vaag' (qua gedachtenkronkels) maar voel ik me vaak inactief, waardeloos en een prutser, omdat het me zoveel meer energie kost.
Overstappen naar Concerta heb ik idd ook wel overwogen. Ik vind juist aan de Ritalin fijn dat het zo snel werkt, vooral smorgens. Ik moet al tijden...
een afspraak maken met de psychiater voor medicatiecontrole. Ik kan het natuurlijk proberen, maar dan liever na de tentamens. In de zomer ofzo. Misschien. Ik weet niet.
Ben erg benieuwd naar de Dextro- ervaringen.
Ritalin maakt mij actief, zet mij aan tot dingen. Ik concentreer me beter. En daardoor voel ik me beter over mezelf. Dat wil ik niet kwijt.
Ik ga idd teveel over mijn grenzen heen. Wat ik altijd heb gehad, is dat ik savonds actiever ben dan overdag. Eind van de middag altijd een dip.
Nu heb ik dat nog steeds. Vriend zegt dat na 16 uur de dip toeslaat in energie, of ik nu wel of geen Ritalin slik. Ik ga inderdaad te laat naar bed daardoor.. elke dag gaat mijn wekker om 7.15. Om een uur of 8 - 8.30 ben ik mijn bed uit en druk druk druk met vanalles doen.
Qua emoties.. ik weet niet. Ik ben er ook niet over uit wat het nu wel en niet doet. Heb niet het idee dat het héél veel invloed heeft, maar zeker wel enige. Mét krijg ik nl meer gedaan waar ik me beter door voel; zonder ben ik nog net zo 'vaag' (qua gedachtenkronkels) maar voel ik me vaak inactief, waardeloos en een prutser, omdat het me zoveel meer energie kost.
Overstappen naar Concerta heb ik idd ook wel overwogen. Ik vind juist aan de Ritalin fijn dat het zo snel werkt, vooral smorgens. Ik moet al tijden...
een afspraak maken met de psychiater voor medicatiecontrole. Ik kan het natuurlijk proberen, maar dan liever na de tentamens. In de zomer ofzo. Misschien. Ik weet niet. Ben erg benieuwd naar de Dextro- ervaringen.
Ritalin maakt mij actief, zet mij aan tot dingen. Ik concentreer me beter. En daardoor voel ik me beter over mezelf. Dat wil ik niet kwijt.
vrijdag 29 mei 2009 om 13:29
hallo ik las hier boven dat Pippin "zei" dat je de snelle werking van de ritalin zo fijn vind. Maar de concerta doet dat ook hoor!
even wat over mij: ik heb dus ad/hd slik momenteel ritalin (5x2 per dag heb ook conceta gehad en het enigste nadeel daarvan was bij mij de kosten, dus weer terug op de ritalin maar heb nu gespaard(is wel erg he om voor je medicijnen te sparen zodat je niet bang hoeft te zijn dat je niet een mnd zonder komt te zitten maar das een ander hoofdstuk) dus ga in de vakantie weer over op concerta!
Maar ben ook erg nieuwschierig naar de dextro ervaringen
even wat over mij: ik heb dus ad/hd slik momenteel ritalin (5x2 per dag heb ook conceta gehad en het enigste nadeel daarvan was bij mij de kosten, dus weer terug op de ritalin maar heb nu gespaard(is wel erg he om voor je medicijnen te sparen zodat je niet bang hoeft te zijn dat je niet een mnd zonder komt te zitten maar das een ander hoofdstuk) dus ga in de vakantie weer over op concerta!
Maar ben ook erg nieuwschierig naar de dextro ervaringen
vrijdag 29 mei 2009 om 17:50
He mamsieannemarie,
Welkom
Jee, sparen voor Concerta... Heb je al overwogen om aan het eind van het kalenderjaar van verzekering te wisselen? Bij sommige verzekeringen wordt Concerta nl volledig vergoed als je een aanvullende verzekering neemt van 10-15 euro per mnd. En de eigen bijdrage van concerta ligt volgens mij op rond de 50 euro per mnd, afhankelijk van de dosis. Dus de kosten van zo'n aanvullende verzekering 'verdien' je alleen al op de Concerta ruimschoots terug (nog afgezien van evt andere zorgkosten die je met zo'n aanvullende verzekering ook vergoed zou krijgen).
Ikzelf heb ook de 'verkeerde' verzekering en kan de eigen bijdrage voor Concerta ook niet ophoesten. Terwijl 'mijn' bijwerkingen somberheid, zenuwachtigheid en angstigheid bij Concerta wel minder vaak en minder hevig voor schijnen te komen dan bij ritalin -- komt geloof ik doordat bij Concerta het niveau metylfenidaat in je bloed minder wisselt, geloof ik. Als die dextro bij mij geen succes zou zijn, ga ik daarom vanaf volgend jaar sowieso Concerta nog proberen. Als ik eenmaal een baan heb moet ik er nl niet aan denken om steeds overdag medicatie te moeten slikken... vergeet ik dan ook geheid (net zoals ik het nu tijdens m'n paar colleges al vergeet)
Welkom
Jee, sparen voor Concerta... Heb je al overwogen om aan het eind van het kalenderjaar van verzekering te wisselen? Bij sommige verzekeringen wordt Concerta nl volledig vergoed als je een aanvullende verzekering neemt van 10-15 euro per mnd. En de eigen bijdrage van concerta ligt volgens mij op rond de 50 euro per mnd, afhankelijk van de dosis. Dus de kosten van zo'n aanvullende verzekering 'verdien' je alleen al op de Concerta ruimschoots terug (nog afgezien van evt andere zorgkosten die je met zo'n aanvullende verzekering ook vergoed zou krijgen).
Ikzelf heb ook de 'verkeerde' verzekering en kan de eigen bijdrage voor Concerta ook niet ophoesten. Terwijl 'mijn' bijwerkingen somberheid, zenuwachtigheid en angstigheid bij Concerta wel minder vaak en minder hevig voor schijnen te komen dan bij ritalin -- komt geloof ik doordat bij Concerta het niveau metylfenidaat in je bloed minder wisselt, geloof ik. Als die dextro bij mij geen succes zou zijn, ga ik daarom vanaf volgend jaar sowieso Concerta nog proberen. Als ik eenmaal een baan heb moet ik er nl niet aan denken om steeds overdag medicatie te moeten slikken... vergeet ik dan ook geheid (net zoals ik het nu tijdens m'n paar colleges al vergeet)
vrijdag 29 mei 2009 om 17:54
Update van m'n eerste dag dextro: hoofd weer helder net als met ritalin, keuzes maken en prioriteiten stellen lukt ook weer beter en m'n spreektempo vertraagt ook weer.
Wel heb ik net als toen ik met ritalin begon lichte hoofdpijn en een licht speedy gevoel. Maar dat vind ik nog wel te behappen. Het angstige en sombere gevoel dat ik met de ritalin had, heb ik nu iig (nog) niet.
Of het beter bij mij werkt dan ritalin, of niet, weet ik nog niet zo goed. Tot zover voor vandaag
Wel heb ik net als toen ik met ritalin begon lichte hoofdpijn en een licht speedy gevoel. Maar dat vind ik nog wel te behappen. Het angstige en sombere gevoel dat ik met de ritalin had, heb ik nu iig (nog) niet.
Of het beter bij mij werkt dan ritalin, of niet, weet ik nog niet zo goed. Tot zover voor vandaag
dinsdag 2 juni 2009 om 10:28
Hallo allemaal,
Al 34 jaar doe ik m'n ding en al met al lukt dat aardig. Maar na enig aandringen van m'n zus, die met moeilijk lerende kinderen werkt en gespecialiseerd is in ADD / ADHD, heb ik toch maar de stap gezet. Dat heeft wat voeten in aarde gehad, want vertel me dat ik iets moet en ik doe het niet.
Ik heb me laten testen bij PSYQ, met name omdat zij gespecialiseerd zijn in ADHD bij volwassenen. Een paar dagen terug heb ik de uitslag ontvangen en het was m'n beste rapport ooit
. (DIVA score) 9/9 aandacht en 7/9 hyperactiviteit. Nu moet ik lang wachten, tot 7 augustus, tot m'n eerste gesprek met de psych en hopelijk volgt het medicijntraject snel daarna. Ik heb bij mijn intake al aangegeven dat ik niets voel voor groepstherapie en intensieve begeleiding om de "dagelijkse dingetjes" in goede banen te leiden.
Zoals ik al zei, vind ik zelf, en bijvoorbeeld m'n moeder en m'n vriendin ook, dat ik juist die dagelijkse zaken goed op de rit heb. Het huishouden, genoeg slapen, rust, regelmaat, dat soort zaken.
Eigenlijk ben ik best trots op mezelf dat ik dat 34 jaar lang zelf voor elkaar heb gekregen. Maar toch die stap om hulp te vragen genomen. Vorig jaar klapte m'n relatie bijna en stortte m'n wereld in. Nu is de boel weer redelijk op de rit, maar toch heb ik eigenlijk sindsdien een verhoogd bewustzijn van mezelf gekregen. Die enorme onrust in m'n kop. Zelf (veelal negatieve) antwoorden verzinnen als ik ze niet (tijdig) krijg, moeilijk in slaap komen, permanent moe, lusteloos vwb m'n sociale leven en het gevoel dat ik meer kan of zou hebben kunnen bereiken als ik die onrust niet zou hebben.
Ook ben ik rete nieuwsgierig naar wat er anders gaat zijn als ik eenmaal met medicijnen begin. Daarvan wil ik hier verslag doen. Wellicht hebben anderen er iets aan en voor mezelf is het meteen een soort dagboek. (voorlopig meer een maandboek)
I'll be back...
Al 34 jaar doe ik m'n ding en al met al lukt dat aardig. Maar na enig aandringen van m'n zus, die met moeilijk lerende kinderen werkt en gespecialiseerd is in ADD / ADHD, heb ik toch maar de stap gezet. Dat heeft wat voeten in aarde gehad, want vertel me dat ik iets moet en ik doe het niet.
Ik heb me laten testen bij PSYQ, met name omdat zij gespecialiseerd zijn in ADHD bij volwassenen. Een paar dagen terug heb ik de uitslag ontvangen en het was m'n beste rapport ooit
. (DIVA score) 9/9 aandacht en 7/9 hyperactiviteit. Nu moet ik lang wachten, tot 7 augustus, tot m'n eerste gesprek met de psych en hopelijk volgt het medicijntraject snel daarna. Ik heb bij mijn intake al aangegeven dat ik niets voel voor groepstherapie en intensieve begeleiding om de "dagelijkse dingetjes" in goede banen te leiden. Zoals ik al zei, vind ik zelf, en bijvoorbeeld m'n moeder en m'n vriendin ook, dat ik juist die dagelijkse zaken goed op de rit heb. Het huishouden, genoeg slapen, rust, regelmaat, dat soort zaken.
Eigenlijk ben ik best trots op mezelf dat ik dat 34 jaar lang zelf voor elkaar heb gekregen. Maar toch die stap om hulp te vragen genomen. Vorig jaar klapte m'n relatie bijna en stortte m'n wereld in. Nu is de boel weer redelijk op de rit, maar toch heb ik eigenlijk sindsdien een verhoogd bewustzijn van mezelf gekregen. Die enorme onrust in m'n kop. Zelf (veelal negatieve) antwoorden verzinnen als ik ze niet (tijdig) krijg, moeilijk in slaap komen, permanent moe, lusteloos vwb m'n sociale leven en het gevoel dat ik meer kan of zou hebben kunnen bereiken als ik die onrust niet zou hebben.
Ook ben ik rete nieuwsgierig naar wat er anders gaat zijn als ik eenmaal met medicijnen begin. Daarvan wil ik hier verslag doen. Wellicht hebben anderen er iets aan en voor mezelf is het meteen een soort dagboek. (voorlopig meer een maandboek)
I'll be back...
anoniem_64644 wijzigde dit bericht op 02-06-2009 10:29
Reden: grammatica
Reden: grammatica
% gewijzigd
donderdag 4 juni 2009 om 09:16
haai phien
ik had vorig jaar de goeie verzekering! maar die moest zonodig de concerta eruit gooien! helaas voor mij dus .
en ik heb een hele hoge dossering(90mg ofwel 1van 54 en 1vanm 36mg dus tel maar uit je winst (komt neer op ong 100 euro in de maand )
ik heb voorheen ook strattera gehad maar die werkte echt niet bij mij maar ik ken wel mensen die dit gebruiken en dat bevald hun echt beter dan rita en concerta dit ivm daqt speedy gevoel en de angst etc die de methylfendidaat hun opleverd .
groetjes!!
ik had vorig jaar de goeie verzekering! maar die moest zonodig de concerta eruit gooien! helaas voor mij dus .
en ik heb een hele hoge dossering(90mg ofwel 1van 54 en 1vanm 36mg dus tel maar uit je winst (komt neer op ong 100 euro in de maand )
ik heb voorheen ook strattera gehad maar die werkte echt niet bij mij maar ik ken wel mensen die dit gebruiken en dat bevald hun echt beter dan rita en concerta dit ivm daqt speedy gevoel en de angst etc die de methylfendidaat hun opleverd .
groetjes!!
donderdag 4 juni 2009 om 10:01
He Mamsieannemarie, eh ja, dat is balen ja, dat het per jaar wisselt welke verzekeraars Concerta vergoeden... Strattera wordt toch trouwens door geen enkele verzekering vergoed, of is dat veranderd?
Frederik, welkom!
Hier gaat het redelijk. Last van slapeloosheid, ik denk als bijwerking van de dexamfetamine. De eerste week dat ik ritalin slikte sliep ik ook beroerd maar dan ook echt beroerd, daarna werd het veel beter. Dus daar klamp ik me nu ook maar even aan vast
Het effect van de dexamfetamine kan ik nog niet echt vergelijken met dat van ritalin. Ik merk dat het me net als de ritalin rustiger maakt in m'n hoofd, maar onder al dat slaapgebrek (sinds vrijdag per nacht niet meer dan 3 uur geslapen, afgelopen nacht met slaappil eindelijk weer eens 8 uur) lijdt m'n concentratie ook. Het middel voorkomt weliswaar ook overdag dat ik in slaap val, ondanks al dat slaapgebrek, maar dat is natuurlijk niet echt de bedoelde werking. Verder heb ik een licht euforisch gevoel; dat schijnt er de eerste twee weken bij te kunnen horen. Gelukkig gedraag ik me volgens vrienden niet overmoedig; is een andere mogelijke bijwerking. En dat blije gevoel vind ik eingelijk wel lekker zeker na al dat gesomber en die angstigheid van de afgelopen weken. Ik durf weer gewoon te lessen in m'n smalle roeibootje, geen gehyperventileer meer, opeens ga ik weer sprongen vooruit (toch die overmoedigheid uit de bijsluiter misschien? )
Afgelopen weekend heb ik me helemaal ondergedompeld in sociale aktiviteiten ver weg van huis en studieboeken, voor het eerst in weken, ook heel fijn. Ik heb besloten dat ik vooral de komende tijd vaker dat soort dagen wil gaan doen. De laatste tijd ontspan ik in een avondje maar half, pas na een dag of meer kom ik een beetje los van m'n gestresst gevoel. Pff misschien ben ik ook gewoon wat te hard bezig om gewoontes aan te passen en mezelf nieuwe dingen aan te leren. Ik voel me wel onder druk staan daardoor, al wil ik het zelf.
Hoe gaan/gingen jullie eigenlijk met alcohol + medicatie om?
Frederik, welkom!
Hier gaat het redelijk. Last van slapeloosheid, ik denk als bijwerking van de dexamfetamine. De eerste week dat ik ritalin slikte sliep ik ook beroerd maar dan ook echt beroerd, daarna werd het veel beter. Dus daar klamp ik me nu ook maar even aan vast
Het effect van de dexamfetamine kan ik nog niet echt vergelijken met dat van ritalin. Ik merk dat het me net als de ritalin rustiger maakt in m'n hoofd, maar onder al dat slaapgebrek (sinds vrijdag per nacht niet meer dan 3 uur geslapen, afgelopen nacht met slaappil eindelijk weer eens 8 uur) lijdt m'n concentratie ook. Het middel voorkomt weliswaar ook overdag dat ik in slaap val, ondanks al dat slaapgebrek, maar dat is natuurlijk niet echt de bedoelde werking. Verder heb ik een licht euforisch gevoel; dat schijnt er de eerste twee weken bij te kunnen horen. Gelukkig gedraag ik me volgens vrienden niet overmoedig; is een andere mogelijke bijwerking. En dat blije gevoel vind ik eingelijk wel lekker zeker na al dat gesomber en die angstigheid van de afgelopen weken. Ik durf weer gewoon te lessen in m'n smalle roeibootje, geen gehyperventileer meer, opeens ga ik weer sprongen vooruit (toch die overmoedigheid uit de bijsluiter misschien? )
Afgelopen weekend heb ik me helemaal ondergedompeld in sociale aktiviteiten ver weg van huis en studieboeken, voor het eerst in weken, ook heel fijn. Ik heb besloten dat ik vooral de komende tijd vaker dat soort dagen wil gaan doen. De laatste tijd ontspan ik in een avondje maar half, pas na een dag of meer kom ik een beetje los van m'n gestresst gevoel. Pff misschien ben ik ook gewoon wat te hard bezig om gewoontes aan te passen en mezelf nieuwe dingen aan te leren. Ik voel me wel onder druk staan daardoor, al wil ik het zelf.
Hoe gaan/gingen jullie eigenlijk met alcohol + medicatie om?
donderdag 4 juni 2009 om 10:34
En ook even een tussentijds overzicht van de nieuwe concrete gewoontes/aanpak die ik sinds het begin vd behandeling met (tot dusver) succes heb doorgevoerd:
- studieplanning gemaakt en studiebegeleiding van studieadviseur geregeld om planning zo nodig aan te passen.
- schema gemaakt waarin ik niet alleen m'n studieuren bijhoud, maar ook aktiviteiten die me van studeren afhouden. Ik vind het wel verhelderend om eindelijk eens overzicht te hebben hoeveel uren ik in opdrachten steek en wat er tussen komt.
- huishoudrooster gemaakt en nu al sinds een maand (halleluja) ook samen met vriend vrij braaf gevolgd -> huis is eindelijk eens de meeste tijd redelijk schoon en opgeruimd. (Zo verschonen we nu de kattenbak elke week ipv eens in de vier maanden ofzo als de keuken bijna blauw begon te staan vd amoniaklucht. )
- sinds vorige week: begonnen met weekmenu's: per week bedenken wat we gaan eten en dat dan gelijk in een keer kopen bij goedkopere winkels verder weg -> erg goed voor onze financien en scheelt een hoop lastminute gedoe over 'wat zetten we vanavond nou weer op tafel'
- Ook sinds vorige week: regelmatiger en gezonder gaan eten; zelfde aantal kcal maar elk 2 uur wat kleins (muslibol, banaan, appel, wat nootjes) en amper nog suiker of ongezond vet, ipv elke dag een zak drop, luxe koejes enz. Wie weet helpt het op den duur tegen de lusteloosheid en somberheid en bovendien bespaart het volgens mij ook een hoop geld.
- 's ochtends na het ontbijt m'n tanden poetsen en de plant watergeven (ja echt, lukte me eerst niet om dat bij te houden)
Al die dingen lukken niet altijd, maar toch zeker in 80% van de gevallen en dat is meer dan waar ik van had durven dromen voor ik met de behandeling begon. Eindelijk eens wat meer overzicht en rust, niet langer meer vliegende keep spelen voor de dingen die het ergst uit de bocht dreigden te vliegen terwijl andere dingen zich dan weer opstapelden.
Wat lastig blijft: de financien. 2000 euro 'extra' is in een paar maanden verdampt door allerlei kleine en grotere ongeplande uitgaven terwijl ik het juist voor iets groots en moois wilde bewaren. En vooralsnog gaat die spreuk van Loesje ook nog steeds voor mij op: aan het eind van m'n geld houd ik altijd een stuk maand over... Ik mis gewoon nog het overzicht. Maar goed dat moet met wat doelbewust plannen wel te ondervangen zijn; dat lukt me met huishouden en studie nu immers ook. Wat ik ook lastig blijf vinden: op tijd gaan slapen, op tijd opstaan en studiewerk niet uitstellen. Het lijkt me tof als ik om 9 uur 's ochtends gewoon al met m'n opdrachten bezig zou zijn, maar voor half 11 komt het er sowieso niet van.
Which reminds me... het is half elf, ik ga dit posten, naar de bieb en kom hier later wel weer even kijken!
- studieplanning gemaakt en studiebegeleiding van studieadviseur geregeld om planning zo nodig aan te passen.
- schema gemaakt waarin ik niet alleen m'n studieuren bijhoud, maar ook aktiviteiten die me van studeren afhouden. Ik vind het wel verhelderend om eindelijk eens overzicht te hebben hoeveel uren ik in opdrachten steek en wat er tussen komt.
- huishoudrooster gemaakt en nu al sinds een maand (halleluja) ook samen met vriend vrij braaf gevolgd -> huis is eindelijk eens de meeste tijd redelijk schoon en opgeruimd. (Zo verschonen we nu de kattenbak elke week ipv eens in de vier maanden ofzo als de keuken bijna blauw begon te staan vd amoniaklucht. )
- sinds vorige week: begonnen met weekmenu's: per week bedenken wat we gaan eten en dat dan gelijk in een keer kopen bij goedkopere winkels verder weg -> erg goed voor onze financien en scheelt een hoop lastminute gedoe over 'wat zetten we vanavond nou weer op tafel'
- Ook sinds vorige week: regelmatiger en gezonder gaan eten; zelfde aantal kcal maar elk 2 uur wat kleins (muslibol, banaan, appel, wat nootjes) en amper nog suiker of ongezond vet, ipv elke dag een zak drop, luxe koejes enz. Wie weet helpt het op den duur tegen de lusteloosheid en somberheid en bovendien bespaart het volgens mij ook een hoop geld.
- 's ochtends na het ontbijt m'n tanden poetsen en de plant watergeven (ja echt, lukte me eerst niet om dat bij te houden)
Al die dingen lukken niet altijd, maar toch zeker in 80% van de gevallen en dat is meer dan waar ik van had durven dromen voor ik met de behandeling begon. Eindelijk eens wat meer overzicht en rust, niet langer meer vliegende keep spelen voor de dingen die het ergst uit de bocht dreigden te vliegen terwijl andere dingen zich dan weer opstapelden.
Wat lastig blijft: de financien. 2000 euro 'extra' is in een paar maanden verdampt door allerlei kleine en grotere ongeplande uitgaven terwijl ik het juist voor iets groots en moois wilde bewaren. En vooralsnog gaat die spreuk van Loesje ook nog steeds voor mij op: aan het eind van m'n geld houd ik altijd een stuk maand over... Ik mis gewoon nog het overzicht. Maar goed dat moet met wat doelbewust plannen wel te ondervangen zijn; dat lukt me met huishouden en studie nu immers ook. Wat ik ook lastig blijf vinden: op tijd gaan slapen, op tijd opstaan en studiewerk niet uitstellen. Het lijkt me tof als ik om 9 uur 's ochtends gewoon al met m'n opdrachten bezig zou zijn, maar voor half 11 komt het er sowieso niet van.
Which reminds me... het is half elf, ik ga dit posten, naar de bieb en kom hier later wel weer even kijken!
donderdag 4 juni 2009 om 14:15
ooh phien, hoe herkenbaar je laatste stukje......
Ik vergeet ook mijn tanden te poetsen, geen idee wanneer ik de planten voor het laatst water heb gegeven en ook hier 'verdampt' een gedeelte van het geld gewoon in de 1e 2 weken van de maand. Volgens mij doe ik wel 6 keer per week boodschappen.... Gelukkig heb ik mezelf ooit op een excelsheetje geworpen waarin ik alles bijhoud wat er in en uitgaat. Helaas raak ik ook hierbij na 2 weken de motivatie kwijt en is het aan het eind van de maand altijd kwestie van geld overboeken van de spaarrekening.
Eten vergeet ik gewoon, het is dat mijn vriend 'sochtends mijn ontbijt klaarmaakt en brood voor mijn werk smeert, anders was dat nog steeds een probleem.
Weekmenu's probeer ik ook regelmatig maar ik ga er niet mee door als de eerste week voorbij is.
ik weet niet wie het vroeg over de bijwerkingen die ik had met ritalin maar ik merkte eigenlijk geen verbetering. Ik voelde me een zombie, mijn reactievermogen was sterk vertraagd, ik kon niet meer helder nadenken en kreeg regelmatig hartkloppingen. Hiervan raakte ik dan weer gestressed. Met dextro had ik eigenlijk geen last van bijwerkingen, behalve dat ik er heel erg suf van werd als de dosering opgehoogd werd. Het was wel verademend rustig in mijn hoofd en ik was superrelaxed tegen mijn omgeving. Met name het vriendje vond het een hele vooruitgang.
Omdat ik merkte dat ik mijn snelheid van denken eigenlijk wel miste en mijn concentratie niet verbeterde heb ik besloten ermee te stoppen.
Ik vergeet ook mijn tanden te poetsen, geen idee wanneer ik de planten voor het laatst water heb gegeven en ook hier 'verdampt' een gedeelte van het geld gewoon in de 1e 2 weken van de maand. Volgens mij doe ik wel 6 keer per week boodschappen.... Gelukkig heb ik mezelf ooit op een excelsheetje geworpen waarin ik alles bijhoud wat er in en uitgaat. Helaas raak ik ook hierbij na 2 weken de motivatie kwijt en is het aan het eind van de maand altijd kwestie van geld overboeken van de spaarrekening.
Eten vergeet ik gewoon, het is dat mijn vriend 'sochtends mijn ontbijt klaarmaakt en brood voor mijn werk smeert, anders was dat nog steeds een probleem.
Weekmenu's probeer ik ook regelmatig maar ik ga er niet mee door als de eerste week voorbij is.
ik weet niet wie het vroeg over de bijwerkingen die ik had met ritalin maar ik merkte eigenlijk geen verbetering. Ik voelde me een zombie, mijn reactievermogen was sterk vertraagd, ik kon niet meer helder nadenken en kreeg regelmatig hartkloppingen. Hiervan raakte ik dan weer gestressed. Met dextro had ik eigenlijk geen last van bijwerkingen, behalve dat ik er heel erg suf van werd als de dosering opgehoogd werd. Het was wel verademend rustig in mijn hoofd en ik was superrelaxed tegen mijn omgeving. Met name het vriendje vond het een hele vooruitgang.
Omdat ik merkte dat ik mijn snelheid van denken eigenlijk wel miste en mijn concentratie niet verbeterde heb ik besloten ermee te stoppen.
donderdag 4 juni 2009 om 14:48
oh ja....eten dat vergeet ik ook altijd. en dan zit ik ineens na rond 3 en met een zak m&m's en bedenk wanneer die leeg is: goh, had ik niet even een boterham moeten klaar maken ......
Planten water geven doet mijn vriend, want dat houd ik idd niet bij.
Geld heb ik dan gelukkig meer wat minder moeite mee, ik heb idd een excelsheet die over duidelijk is, en van mezelf moet ik dat eigenlijk elke maand bijhouden, maar wordt dat meestal eens in de drie maanden. Wel heb ik over t algemeen redelijk overzicht. Nu scheelt het misschien wel dat alle boodschappen van de gezamenlijke rekening gaan, en ik eens in de maand mijn maandbedrag daar naar toe overmaak. Eigen kosten zijn voor jezelf, dus dat merk ik snel genoeg, maar eten kan ik dan altijd nog wel en wat ik dan had willen kopen kan een week later vaak ook nog wel.
Knap van je phien, die nieuwe gewoontes!! En goed dat je dat zo redelijk kan bijhouden.
Hier weinig nieuws, al heb ik min of meer nu wel de diagnose ADD. Een en ander hangt af van de volgende afspraak, waarbij mijn moeder meegaat. Volgende stappen worden dan ook pas gemaakt. Enige nadeel is dat die volgend afspraak pas weer eind juni is, en ik eigenlijk de hoop had om nog dit studiejaar goed af te kunnen ronden, maar dat dat nu al heel lastig gaat worden
Misschien is het ook wel rustig, dat als ik idd de diagnose echt krijg, de volgende stappen dan in de vakantie genomen worden. Aan de andere kant, is de kans dan natuurlijk groot dat dat pas na de vakantie gaat worden....
Ik heb al wel gehoord wat de volgende stappen zijn: gesprek met psychiater om voorlichting te krijgen over medicatie en /of cognitieve gedragstherapie. Wat de wachttijden hiervoor zijn geen idee, maar over het algemeen vind ik dat ze hier wel redelijk snel zijn. Het enige nadeel is dat vervolg afspraken vaak pas na een maand zijn. En wat ook wel even wennen was: de psychologen zijn ongeveer even oud als ik...moest echt even bij mezelf zeggen: ze weet wel wat ze doet, ze is al afgestudeerd
Planten water geven doet mijn vriend, want dat houd ik idd niet bij.
Geld heb ik dan gelukkig meer wat minder moeite mee, ik heb idd een excelsheet die over duidelijk is, en van mezelf moet ik dat eigenlijk elke maand bijhouden, maar wordt dat meestal eens in de drie maanden. Wel heb ik over t algemeen redelijk overzicht. Nu scheelt het misschien wel dat alle boodschappen van de gezamenlijke rekening gaan, en ik eens in de maand mijn maandbedrag daar naar toe overmaak. Eigen kosten zijn voor jezelf, dus dat merk ik snel genoeg, maar eten kan ik dan altijd nog wel en wat ik dan had willen kopen kan een week later vaak ook nog wel.
Knap van je phien, die nieuwe gewoontes!! En goed dat je dat zo redelijk kan bijhouden.
Hier weinig nieuws, al heb ik min of meer nu wel de diagnose ADD. Een en ander hangt af van de volgende afspraak, waarbij mijn moeder meegaat. Volgende stappen worden dan ook pas gemaakt. Enige nadeel is dat die volgend afspraak pas weer eind juni is, en ik eigenlijk de hoop had om nog dit studiejaar goed af te kunnen ronden, maar dat dat nu al heel lastig gaat worden
Misschien is het ook wel rustig, dat als ik idd de diagnose echt krijg, de volgende stappen dan in de vakantie genomen worden. Aan de andere kant, is de kans dan natuurlijk groot dat dat pas na de vakantie gaat worden....
Ik heb al wel gehoord wat de volgende stappen zijn: gesprek met psychiater om voorlichting te krijgen over medicatie en /of cognitieve gedragstherapie. Wat de wachttijden hiervoor zijn geen idee, maar over het algemeen vind ik dat ze hier wel redelijk snel zijn. Het enige nadeel is dat vervolg afspraken vaak pas na een maand zijn. En wat ook wel even wennen was: de psychologen zijn ongeveer even oud als ik...moest echt even bij mezelf zeggen: ze weet wel wat ze doet, ze is al afgestudeerd
donderdag 4 juni 2009 om 16:09
hee, wat leuk, nu al weer reacties!
Bowie,aha dus je had bij de ritalin vrijwel alleen maar bijwerkingen... Klinkt niet echt prettig nee.
Mijn denktempo raakt trouwens ook vertraagt, zowel vd ritalin als van de dexamfetamine. De eerste dag rita (en ook weer bij de dexamfetamine) was m'n geest opeens een blanco vel waar ik dan met heel veel moeite en inspanning 1 gedachte op kon persen... maar de dagen daarna werd het effect gelukkig al veel gematigder.
Een docente van me vroeg hier trouwens ook naar, op vrij bezorgde toon (ik doe een studie waarbij creatief en associatief kunnen denken minstens zo belangrijk is als logisch redeneren). Aan haar heb ik uitgelegd dat waar ik vroeger bij wijze van spreken 50 vergezochte associaties maakte, ik nu kom tot iets van 15. En in praktijk verlies ik daarmee niks, want 50 gedachten was voor mij toch teveel om uit te kiezen en voor ik het wist associeerde ik weer verder en zo kostte het me onganse moeite om één gedachte een beetje behoorlijk uit te werken. Uit 15 associatieve gedachten kan ik tenminste kiezen.
De bevestiging voor dit verhaal kreeg ik vorige week toen ik voor een presentatie juist een erg mooi cijfer kreeg vanwege de originele verbanden die ik legde. Terwijl ik, mezelf kennende, zonder die medicatie die hele presentatie waarschijnlijk niet eens af had gekregen, zozeer was ik dan verdwaald in al m'n gedachtenoerwoud. En voor het eerst in m'n leven kreeg ik van studenten/docenten eens niet het commentaar dat ik te snel praatte! Sowieso lukt het me nu beter om te luisteren naar wat anderen zeggen of vragen, ipv er maar direct een eind ongebreideld in een totaal andere richting op door te associeren... Dus ik denk dat die medicatie bij mij toch wel het gewenste effect heeft.
Deb, pfoe, wat duurt het bij jou ook lang zeg dat diagnose-stellen! Balen zeg. Hahaha en ik had ook zo'n jonge psychologe en dacht precies hetzelfde als jij. Ik drukte mezelf ook op het hart: "Zij stelt die diagnose niet alleen, ze staat heus wel onder supervisie." (was ook zo trouwens)
Die nieuwe gewoontes waren trouwens niet mogelijk geweest (even een dankwoord ) zonder m'n iPodje dat me trouw herinnert aan plant, tandenpoetsen, muslibolletjes etc. Maar ik doe nu tenminste ook echt wat m'n iPod me vertelt, terwijl ik het vroeger toch vaak weer zou vergeten. En denk er nu zelfs uit mezelf aan om op ons zelfgemaakte huishoudrooster te kijken en ook te doen wat er staat, dat hield ik vroeger echt voor onmogelijk. Het is bij mij dus echt de combi van medicatie en nieuwe structurerende trucs die het 'm doet.
Bowie,aha dus je had bij de ritalin vrijwel alleen maar bijwerkingen... Klinkt niet echt prettig nee.
Mijn denktempo raakt trouwens ook vertraagt, zowel vd ritalin als van de dexamfetamine. De eerste dag rita (en ook weer bij de dexamfetamine) was m'n geest opeens een blanco vel waar ik dan met heel veel moeite en inspanning 1 gedachte op kon persen... maar de dagen daarna werd het effect gelukkig al veel gematigder.
Een docente van me vroeg hier trouwens ook naar, op vrij bezorgde toon (ik doe een studie waarbij creatief en associatief kunnen denken minstens zo belangrijk is als logisch redeneren). Aan haar heb ik uitgelegd dat waar ik vroeger bij wijze van spreken 50 vergezochte associaties maakte, ik nu kom tot iets van 15. En in praktijk verlies ik daarmee niks, want 50 gedachten was voor mij toch teveel om uit te kiezen en voor ik het wist associeerde ik weer verder en zo kostte het me onganse moeite om één gedachte een beetje behoorlijk uit te werken. Uit 15 associatieve gedachten kan ik tenminste kiezen.
De bevestiging voor dit verhaal kreeg ik vorige week toen ik voor een presentatie juist een erg mooi cijfer kreeg vanwege de originele verbanden die ik legde. Terwijl ik, mezelf kennende, zonder die medicatie die hele presentatie waarschijnlijk niet eens af had gekregen, zozeer was ik dan verdwaald in al m'n gedachtenoerwoud. En voor het eerst in m'n leven kreeg ik van studenten/docenten eens niet het commentaar dat ik te snel praatte! Sowieso lukt het me nu beter om te luisteren naar wat anderen zeggen of vragen, ipv er maar direct een eind ongebreideld in een totaal andere richting op door te associeren... Dus ik denk dat die medicatie bij mij toch wel het gewenste effect heeft.
Deb, pfoe, wat duurt het bij jou ook lang zeg dat diagnose-stellen! Balen zeg. Hahaha en ik had ook zo'n jonge psychologe en dacht precies hetzelfde als jij. Ik drukte mezelf ook op het hart: "Zij stelt die diagnose niet alleen, ze staat heus wel onder supervisie." (was ook zo trouwens)
Die nieuwe gewoontes waren trouwens niet mogelijk geweest (even een dankwoord ) zonder m'n iPodje dat me trouw herinnert aan plant, tandenpoetsen, muslibolletjes etc. Maar ik doe nu tenminste ook echt wat m'n iPod me vertelt, terwijl ik het vroeger toch vaak weer zou vergeten. En denk er nu zelfs uit mezelf aan om op ons zelfgemaakte huishoudrooster te kijken en ook te doen wat er staat, dat hield ik vroeger echt voor onmogelijk. Het is bij mij dus echt de combi van medicatie en nieuwe structurerende trucs die het 'm doet.
donderdag 4 juni 2009 om 16:28
Wow, goed zeg van die presentatie: die heb je toch maar lekker binnen!!
En tja, die nieuwe gewoontes: ik probeer het elke dag weer opnieuw, zal ik maar zeggen
Dat trager denk tempo: het is natuurlijk ontzettend wennen, maar ergens lijkt het me wel relaxt. In gesprekken ben ik altijd in mijn hoofd veel verder en al bezig met een volgend onderwerp, dat wanneer me iets gevraagd wordt, ik me er weer helemaal op moet richten waar het ook al weer over ging. Sterker nog dat heb ik al wanneer ik een verhaal vertel, dat ik in een paar zinnen dan helemaal de draad kwijt ben.
Gelukkig ben ik niet de enige die het denkt van een psychologe, nadeel was alleen dat de supervisor niet heel erg veel ouder was (jaar of 5, gok ik). Was ook wel grappig, ik had het daar ook met mijn moeder over, en die had ongeveer eenzelfde gedachte 'help, mijn huisarts is even oud als mijn dochter, kan die dat wel'
en tjsa, die diagnose....als nou idd de volgende keer idd de diagnose bevestigd wordt, heeft het (vaststellen van de diagnose) in totaal 3 maanden geduurd. Wel twee maanden sneller dan bij jou, maar ik vind het nog steeds lang zat. Iedere keer heb ik ook de hoop dat een volgende afspraak wel snel zal zijn, maar dat valt dan toch weer tegen. Zelfs de afspraak waarbij mijn moeder mee gaat, duurt zo lang door de agenda van de psychologe, niet door die van mij/mijn moeder. Wel onhandig gepland van mij trouwens: die afspraak het ik 's ochtends, en 's middags heb ik een tentamen....nu ja, dat zie ik dan nog wel hoe ik dat ga oplossen. Het is gelukkig niet tegelijkertijd, dus dat valt dan wel weer mee...
En tja, die nieuwe gewoontes: ik probeer het elke dag weer opnieuw, zal ik maar zeggen
Dat trager denk tempo: het is natuurlijk ontzettend wennen, maar ergens lijkt het me wel relaxt. In gesprekken ben ik altijd in mijn hoofd veel verder en al bezig met een volgend onderwerp, dat wanneer me iets gevraagd wordt, ik me er weer helemaal op moet richten waar het ook al weer over ging. Sterker nog dat heb ik al wanneer ik een verhaal vertel, dat ik in een paar zinnen dan helemaal de draad kwijt ben.
Gelukkig ben ik niet de enige die het denkt van een psychologe, nadeel was alleen dat de supervisor niet heel erg veel ouder was (jaar of 5, gok ik). Was ook wel grappig, ik had het daar ook met mijn moeder over, en die had ongeveer eenzelfde gedachte 'help, mijn huisarts is even oud als mijn dochter, kan die dat wel'
en tjsa, die diagnose....als nou idd de volgende keer idd de diagnose bevestigd wordt, heeft het (vaststellen van de diagnose) in totaal 3 maanden geduurd. Wel twee maanden sneller dan bij jou, maar ik vind het nog steeds lang zat. Iedere keer heb ik ook de hoop dat een volgende afspraak wel snel zal zijn, maar dat valt dan toch weer tegen. Zelfs de afspraak waarbij mijn moeder mee gaat, duurt zo lang door de agenda van de psychologe, niet door die van mij/mijn moeder. Wel onhandig gepland van mij trouwens: die afspraak het ik 's ochtends, en 's middags heb ik een tentamen....nu ja, dat zie ik dan nog wel hoe ik dat ga oplossen. Het is gelukkig niet tegelijkertijd, dus dat valt dan wel weer mee...
vrijdag 5 juni 2009 om 15:47
Wat ik me trouwens afvroeg of een van jullie dat weten:
Op het topic kind en man adhd, help! (ja ik ben weer aan het uitstellen......en oude topics aan het lezen ) noemt hoop een boek over samenleven met iemand die adhd heeft. Kent een van jullie dat? en is dat wat? Misschien is het voor mijn vriend nl. ook wel prettig om eens te lezen. Want ergens heeft hij denk ik ook wel last van 'mijn' ADD-gedrag en weet hij soms ook niet hoe erop te reageren. Wel weet ik dat hij een kennis heeft, die idd ook de diagnose nog maar net heeft, en daar heeft hij op zich wel veel aan gehad (en ik dus ook) en zelf merk ik dat zijn begrip sinds dat gesprek iets aan het afnemen is....
Tot nu toe had hijzelf iedere keer zoiets van je doet maar en zag er weinig herkenning in, maar sinds dat gesprek gingen zijn ogen ineens ook open en snapte hij me net iets meer. Ik zou het dus wel prettig vinden als dat zou blijven
Op het topic kind en man adhd, help! (ja ik ben weer aan het uitstellen......en oude topics aan het lezen ) noemt hoop een boek over samenleven met iemand die adhd heeft. Kent een van jullie dat? en is dat wat? Misschien is het voor mijn vriend nl. ook wel prettig om eens te lezen. Want ergens heeft hij denk ik ook wel last van 'mijn' ADD-gedrag en weet hij soms ook niet hoe erop te reageren. Wel weet ik dat hij een kennis heeft, die idd ook de diagnose nog maar net heeft, en daar heeft hij op zich wel veel aan gehad (en ik dus ook) en zelf merk ik dat zijn begrip sinds dat gesprek iets aan het afnemen is....
Tot nu toe had hijzelf iedere keer zoiets van je doet maar en zag er weinig herkenning in, maar sinds dat gesprek gingen zijn ogen ineens ook open en snapte hij me net iets meer. Ik zou het dus wel prettig vinden als dat zou blijven
zaterdag 6 juni 2009 om 11:27
Hoi iedereen, ik kom hier even binnenvallen, nog niet de rest van het topic gelezen... Bij mij is onlangs ADD vastgesteld, ik ben nu aan de Ritalin. Slik 3 tot 4x per dag 10 mg Ritalin, wat een geweldig spul is dat! Die rust en ruimte in m'n hoofd, geweldig! Wel merk ik dat ik 's avonds, als de laatste dosis aan het uitwerken is, ik soms zweetaanvallen krijg en een vage hoofdpijn. Zijn er meer die hier last van hebben? Hoe verslavend is Ritalin, ik slik het nu twee weken...
zaterdag 6 juni 2009 om 11:43
he mastermind,
welkom
Die zweetaanvallen etc kunnen bij de rebound horen. Het kan ook zijn dat je je dan 1-2 uur extra druk/overspoeld voelt.
Officieel is het spul niet verslavend. In psychisch opzicht vond ik het dat ook zeker niet. (ben onlangs overgestapt op wat anders en moest daarvoor eerst twee dagen 'clean' zijn) Wat was ik blij dat ik er weer vanaf was! Eerst vond ik het fantastisch hoor maar na ongeveer 3 mnd (+hogere dosis) kreeg ik steeds meer last van angst en somberheid en een soort gevoel van afstand tot de rest vd wereld. Dus wat dat betreft vond ik het niet lastig om te stoppen, was alleen maar blij dat de angst direct weer weg was.
De eerste twee weken merkte ik trouwens wel een soort craving, 'waar zijn m'n pilletjes, ik moet weer een pilletje' omdat het spul me toen licht eufoor maakte. Kan een bijwerking zijn geweest, maar ook het gevolg vd opluchting toen ik opeens rust in m'n hoofd had -- net als jij nu.
Lichamelijk is het een ander verhaal. Je kunt onttrekkingsverschijnselen krijgen als je plotseling stopt; dan ben je een paar dagen-weken echt supermoe. Dit kun je verminderen/voorkomen, schijnt, door geleidelijk af te bouwen.
Ook kun je -- als je daar aanleg voor hebt -- in een depressie raken, wss agv oververmoeidheid; ritalin is toch een amfetamine die je vaak net wat energieker maakt dan je van jezelf bent, waardoor je makkelijker ongemerkt steeds een klein beetje over je grenzen gaat (net te weinig slaapt/eet, net wat meer aanpakt dan je anders zou doen omdat je je energieker voelt etc). Dit kun je voorkomen door er goed voor te waken dat je genoeg slaap en rust krijgt.
Maar goed van echte klassieke afkickverschijnselen zoals trillen en zweten en 'craving' heb ik bij mezelf toen ik na drie maanden met de ritalin stopte echt absoluut niks gemerkt. Wat dat betreft hoef je je denk ik geen zorgen te maken.
Fijn dat het bij jou doet wat het moet doen! Hoe kwam je erbij je te laten diagnosticeren?
welkom
Die zweetaanvallen etc kunnen bij de rebound horen. Het kan ook zijn dat je je dan 1-2 uur extra druk/overspoeld voelt.
Officieel is het spul niet verslavend. In psychisch opzicht vond ik het dat ook zeker niet. (ben onlangs overgestapt op wat anders en moest daarvoor eerst twee dagen 'clean' zijn) Wat was ik blij dat ik er weer vanaf was! Eerst vond ik het fantastisch hoor maar na ongeveer 3 mnd (+hogere dosis) kreeg ik steeds meer last van angst en somberheid en een soort gevoel van afstand tot de rest vd wereld. Dus wat dat betreft vond ik het niet lastig om te stoppen, was alleen maar blij dat de angst direct weer weg was.
De eerste twee weken merkte ik trouwens wel een soort craving, 'waar zijn m'n pilletjes, ik moet weer een pilletje' omdat het spul me toen licht eufoor maakte. Kan een bijwerking zijn geweest, maar ook het gevolg vd opluchting toen ik opeens rust in m'n hoofd had -- net als jij nu.
Lichamelijk is het een ander verhaal. Je kunt onttrekkingsverschijnselen krijgen als je plotseling stopt; dan ben je een paar dagen-weken echt supermoe. Dit kun je verminderen/voorkomen, schijnt, door geleidelijk af te bouwen.
Ook kun je -- als je daar aanleg voor hebt -- in een depressie raken, wss agv oververmoeidheid; ritalin is toch een amfetamine die je vaak net wat energieker maakt dan je van jezelf bent, waardoor je makkelijker ongemerkt steeds een klein beetje over je grenzen gaat (net te weinig slaapt/eet, net wat meer aanpakt dan je anders zou doen omdat je je energieker voelt etc). Dit kun je voorkomen door er goed voor te waken dat je genoeg slaap en rust krijgt.
Maar goed van echte klassieke afkickverschijnselen zoals trillen en zweten en 'craving' heb ik bij mezelf toen ik na drie maanden met de ritalin stopte echt absoluut niks gemerkt. Wat dat betreft hoef je je denk ik geen zorgen te maken.
Fijn dat het bij jou doet wat het moet doen! Hoe kwam je erbij je te laten diagnosticeren?
zaterdag 6 juni 2009 om 15:48
Ik heb inderdaad aanleg voor depressies Phien, heb al twee keer eerder een major gehad. Ik slik Ritalin in combinatie met een antidepressivum. Als 'ie uitgewerkt raakt voel ik me inderdaad eerder overspoeld, vermoeider en merk ik dat ik een beetje "vastloop" in al m'n gedachtes (chaos in m'n hoofd) maar die zweetaanvallen zijn echt 's avonds, ook als ik rustig ben en niets 'sociaals' hoef te doen (wat mij veel energie kost). Ik ben vooralsnog angstiger zónder Ritalin, omdat ik uitermate goed ben in eindeloze 'what if..' scenario's en mezelf daar compleet in kan vastdraaien.
Hoe ik erbij kwam om me te laten diagnosticeren? Ik las een keer wat over ADD en daar zat een test bij, als je er meer dan 15 scoorde had je een redelijke indicatie geloof ik... Ik scoorde er iets van 28. Ik liep toen al bij een psych (vanwege depressie plus relatieproblemen) en vroeg of ik getest mocht worden, maar volgens hem had ik ab-so-luut geen ADD. Later kwam ik in een coachingstraject en die lieten me o.a. testen op m'n intelligentie. Er kwam een groot verschil uit tussen m'n verbaal en performaal IQ en ook vanwege andere dingen waar ik op vastliep, dacht de coach toen zelf aan AD(H)D. Hij heeft me toen in contact gebracht met een andere psychiater, en die stelde al vrij snel vast 'ADD' en schreef me Ritalin voor.
Hoe ik erbij kwam om me te laten diagnosticeren? Ik las een keer wat over ADD en daar zat een test bij, als je er meer dan 15 scoorde had je een redelijke indicatie geloof ik... Ik scoorde er iets van 28. Ik liep toen al bij een psych (vanwege depressie plus relatieproblemen) en vroeg of ik getest mocht worden, maar volgens hem had ik ab-so-luut geen ADD. Later kwam ik in een coachingstraject en die lieten me o.a. testen op m'n intelligentie. Er kwam een groot verschil uit tussen m'n verbaal en performaal IQ en ook vanwege andere dingen waar ik op vastliep, dacht de coach toen zelf aan AD(H)D. Hij heeft me toen in contact gebracht met een andere psychiater, en die stelde al vrij snel vast 'ADD' en schreef me Ritalin voor.
zaterdag 6 juni 2009 om 19:21
zondag 7 juni 2009 om 00:19
ik heb dat boek gehad, maar vond er niet veel belangrijks in staan eigenlijk.
Voor mij en mijn vriend werkt het beter door er met elkaar van tijd tot tijd intensief over te spreken. Hij is een meester-observator en wijst mij soms op dingen die ik niet weet. Hij vraagt ook wel eens wat er in mijn hoofd omgaat, hij wil het graag begrijpen en ik doe mijn best om het uit te leggen.
Hij is niet zo'n lezer, dus ook dat speelt mee. Maar ik denk dat hij meer heeft aan een ander boek. Die van volwassenen met AD(H)D en Opgeruimd Leven met ADHD omdat dat veel meer (herkenbare) praktijkdingen aanstipt.
Ik vond het rode 'samen leven met' boekje meer een soort verhala met irritante onderbrekingen. Aaan de hand van een relatie van twee mensen fietsen ze het hele boek door. Onderbroken door andere dingen. Naja, niet mijn ding dus
Voor mij en mijn vriend werkt het beter door er met elkaar van tijd tot tijd intensief over te spreken. Hij is een meester-observator en wijst mij soms op dingen die ik niet weet. Hij vraagt ook wel eens wat er in mijn hoofd omgaat, hij wil het graag begrijpen en ik doe mijn best om het uit te leggen.
Hij is niet zo'n lezer, dus ook dat speelt mee. Maar ik denk dat hij meer heeft aan een ander boek. Die van volwassenen met AD(H)D en Opgeruimd Leven met ADHD omdat dat veel meer (herkenbare) praktijkdingen aanstipt.
Ik vond het rode 'samen leven met' boekje meer een soort verhala met irritante onderbrekingen. Aaan de hand van een relatie van twee mensen fietsen ze het hele boek door. Onderbroken door andere dingen. Naja, niet mijn ding dus
