ADD / ADHD.....

Ik was in de veronderstelling dat psyq ook individuele coachingstrajecten en online coaching aanbied.



Ik ben iig opzoek naar een practijk gerichte coach. (weet er wel een maar die zit te ver en die had aangegeven dat ze me verder niet kon helpen)



Nu besef ik eigelijk dat als zij mij niet verder kan helpen er eigenlijk verder geen coaches zijn die dat wel kunnen. Zo'n klik kom je n.l. niet vaak tegen. Ze was/is precies de goede balans tussen spiegel/(moederlijke) invoelling/realistisch denken en doen. Ik denk niet dat een dimence oid nog wat kan toevoegen. Praatgroep heb ik op ADDonline verdere tips haal ik liever uit een boek.

Van online coaching door PsyQ heb ik niet gehoord. Misschien iemand anders hier wel?



Individuele coaching bieden sommige afdelingen van PsyQ idd ook in sommige gevallen. Maar ja, dan moet je maar wel net een klik hebben met die persoon.



Waarom zei je coach dat ze je niet verder kon helpen?



Dat boek wat je noemde van Nadeau over organiseren/adhd heb ik trouwens, vind ik ook een erg goed boek! Het is tot dusver niet eens zo dat ik letterlijk tips eruit toepas, maar ik steek wel veel op van de achterliggende filosofie/aanpak en het brengt me ook op ideeën hoe ik zelf dingen aan zou kunnen pakken, bv mbt studie.

quote:Phien schreef op 07 mei 2009 @ 14:55:

Waarom zei je coach dat ze je niet verder kon helpen?



Ik heb bij haar een individueel coachingstraject gevolgd om uit te zoeken hoe ik beter kon gaan functioneren in mijn werk. Ze heeft me heel goed geholpen alleen de dingen waar ik nu nog mee zit kan zij niet oplossen. Ze heeft me heel veel handvaten gegeven om sterker te worden en beter te functioneren. Ik ben ook gaan testen n.a.v. de uitkomsten van dat traject. Problemen met planning en concentratie. Toen ik dit intikte op google kwam ik al snel bij ADD uit (ff googlen op GAC-coaching

Ik denk dat als we de inrichting van het nieuwe huis ADD-vriendelijk maken en ik medicatie ga proberen ik er eigenlijk wel ben (voorlopig).



Het leven is verukkuluk



Nog 2 á 3 maandjes tot de verhuizing

Nou succes met de voorbereidingen dan!

Hoe wil je je huis 'ADD-vriendelijk' maken trouwens?

We willen het ADD-vriendelijk maken door:



-functiescheiding. Nu staat b.v. de was en de compu + administratie in de woonkamer.

Straks:

was = zolder;

compu +administratie = studeerkamer



Verder willen we dichte kasten en maar een paar plekken waar je soevenirs enzo kan neer zetten. En we houden het rustig. witte muren en natuurlijke materialen en niet te veel zooi in de kamers. We zijn zelf al chaotisch genoeg . Veel ruimte en overzicht dus in de basis. TV ook wat uit het zicht en een uitnodigende keuken met vaatwasser

Verder zitten hobby's en vrienden dan dich bij dus houden we tijd over. (nu is het vaak totaal een uur heen en terug)

Juust Suzeli, dat is precies waar ik op mijn studentenkamer altijd naar streef... boeken en mappen uit het zicht etc. Heb nu dan een lichte kamer (wit ) en dat scheelt al een hoop.



Ik ga nu met ADDbegeleiding verder, met psychologe laatst een gesprek gehad. Wat betreft praktische dingen kom ik er zelf wel uit, daar hebben zowel training bij haar als gelezen boeken een goede opstart/ ondersteuning aan bijgedragen.



Ik zit nog steeds met een rugzak vol jeugd-dingetjes. En daar gaan we wat aan doen. Ze gaat in 't team bespreken wat het beste zou zijn, ben wel benieuwd.



Het zal niet makkelijk worden. Ben benieuwd.

Ha, ons huis is ook al een beetje ADD-proof dan. We krijgen er altijd opmerkingen over waarom we de muren zo leeg en wit en de kamers zo 'leeg' hebben gelaten. Geeft idd rust. Functiescheiding, daar doen we ook aan, om dezelfde reden, maar lukt minder goed omdat ons appartement niet zo groot is.



Pippin, spannend zeg. Wel goed dat je er echt mee aan de slag gaat nu.

quote:geen123 schreef op 08 mei 2007 @ 09:16:

Weet niet of dit de goede pijler is....



Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....



Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....



Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!



Alvast bedankt forummers!



Hallo geen123,



Je moet opzoek gaan naar een psygiater. De meeste mensen beschauwen een psygiater alleen voor gekke mensen. Dat moet je niet doen, want daar zijn ze niet alleen voor. Ze leggen ook uit wat ADD ADHD is en hoe je er het beste mee om kunt gaan.



Succes in ieder geval!



Motormuis89

Je kan ook met je huisarts gaan praten en overleggen of het zin heeft om je te laten testen. Schrijf dan eerst goed op waar je in practijk tegenaanloopt en neem een paar ingevulde internettesten mee.



Succes

Motormuis... als je goed kijkt, zie je dat de OT van Geen123 al twee jaar oud is. Ze schrijft hier allang niet meer.



Ha mensen, ik ben weer boven Jan. Na een paar dagen echt niet lekker in mijn vel gezeten te hebben, klaarde de lucht opeens weer op. Ik houd dit soort perioden nu bij in mijn agenda, vorige maand had ik ook zo'n week van tobberigheid en futloosheid. Maar niet direct voorafgaand aan menstruatie. Nu heb ik ook een paar dagen weer meer energie en minder somberheid gehad terwijl ik vandaag pas ongesteld geworden ben. Dat lijkt te verschuiven. Al sinds de geboorte van de kinderen is mijn cyclus aan het veranderen, dus ik denk dat het toch daarmee te maken heeft, met hormonale schommelingen.



Verder gaat het op zich wel. De schoolvakantie zit erop, de kinderen zitten nu na ruim twee weken weer op school. Ik heb leuke werkopdrachten en veel etentjes met vriendinnen in het vooruitzicht, altijd leuk. Eind van de maand ook nog een lang weekend met mijn man weg, naar Amsterdam, heerlijk.

Wel drama gehad. Ik had een konijntje gevonden bij ons tegenover, op koninginnedag. Mijn man heeft het gevangen en sindsdien woonde het bij ons in de tuin. Een heel schattig, lief, zacht, tam, wit met wat bruin konijntje. Her en der aangemeld als gevonden, maar er meldde zich niemand. Dus nouja, maar houden dan. De jongens vonden het ook leuk natuurlijk, met de kat ging het ook prima, dan moest er maar een hok komen en eventueel nog een konijntje erbij, want het beestje had duidelijk behoefte aan gezelschap en aandacht.

Vrijdagmiddag gingen wij van huis, man en oudste naar mans moeder en ik en onze jongste een nachtje samen naar het buitenhuisje van mijn ouders. Eén-op-één tijd voor de jongens, vinden ze heerlijk zo af en toe. Maar ik vroeg me wel af of dat voor het konijntje niet te lang was, hele middag en avond en nacht en ochtend alleen... Zaterdag laat in de ochtend met jongste nog even naar huis voor wij dan ook naar mans moeder zouden gaan. Ligt dat schattige wolleke dood achter in de tuin, afgeslacht... is door waarschijnlijk een kat gepakt. Zoooooo zielig en het heeft me zo aangegrepen.

Ik had er nog aan gedacht, dat er dieren in de tuin zouden kunnen komen (kan alleen door over de hoge schuttingen te klimmen, dus honden ofzo kunnen er niet komen). Maar we hadden nog geen hok en ik dacht ook: als er een rover komt, kan dat konijntje zich wel verstoppen. Nooit bij stilgestaan dat hij een kat bijvoorbeeld helemaal niet als gevaar zou beschouwen... van onze eigen kat was hij ook helemaal niet bang namelijk.

Ach ach, het arme beestje. Zo onschuldig, zo zonder enige kwaad in de zin. En dan zo gewelddadig en 'voor de lol' afgemaakt. Want een echt wild dier, een marter ofzo, die zou 'm opgegeten hebben. Of meegenomen. Niet voor oud vuil laten liggen.

Zucht.



De kinderen pakken het gelukkig wel goed op, onze jongste en ik hebben samen een flink potje zitten huilen toen we 'm gevonden hadden. En zaterdagavond, toen man 'm begraven had, ik met allebei de kinderen ook nog een poos.

De spulletjes die we inmiddels aangeschaft hadden - een pak hooi, voer, een boekje over konijnen - heb ik gisteren maar aan vrienden gegeven die toevallig vorige week konijntjes gekocht hebben.



Sorry, weer een klaagzang, volgende keer kom ik weer op jullie reageren!

xx lisa.

zelf ben ik 2.5 maand geleden gediagnostiseerd met add/adhd



ik ben 3 jaar geleden thuis komen te zitten met burn out verschijnselen. toen hebben ze (ggz) een paniekstoornis vast gesteld...

echter na 2.5 jaar therapie en medicijnen nog steeds innerlijke onrust en er klopte nog steeds weinig van...werkte inmiddels wel weer enzo...



zodoende terug gegaan naar ggz en verder laten onderzoeken. en toen kwam add/adhd eruit...onrust in mijn hoofd chaotisch zijn niet kunnen concentreren maar ook paniekaanvallen enzo...



ik gebruik nu anti depressiva met ritalin en werkt goed.



achteraf heb ik het altijd al gehad...school ging niet goed. was vroeger een dromer en kon niet opletten enzo...

't Gaat hier een beetje wisselvallig. Ritme van half acht wekker en ritalin-riedel door de hele dag gaat wel weer redelijk goed, maar die school blijft me maar op mijn nek zitten.

Ik wil niet meer, maar ik wil ook niet stoppen. Ik weet niet wat ik wél wil, ik weet niet wat ik niet wil. Het is echt heel vervelend.



Ik snap soms mensen gewoon niet. Klasgenoten niet, maar ook de sociale omgangsvormen. Ik kan mensen gauw asociaal vinden of sociaal niet slim en dat stoort me in mijn klas enorm.



Naja, kan er uren over schrijven. Zit gewoon niet lekker in mijn vel.

Herken het erg pippin zit je op lagere opleiding dan je eigenlijk zou kunnen ? Ik had zelf vwo niveau en iq van 130 echter heb ik uiteindelijk mavo afgemaakt en toen mbo zou dus meer kunnen maar door adhd lukte het niet ... Zodoende voelde ik mij ook niet begrepen heel vreemd ... Probeer met je therapeut erover te praten misschien is ander middel voor jou beter dan ritalin

Pippin, hoe lang moet je nog voor deze opleiding? Als het nog maar een jaar is, lukt het je dan denk je om even de kiezen op elkaar te zetten en even door te zetten voor je diploma?

Want qua studiefinanciering is dat wel veel gunstiger (ik ga daar nl. nog wel wat problemen mee krijgen, verwacht ik). En anders een keer opzoek naar een loopbaan-/studiekeuzebureau toe gaan? Nadat ik met de eerste studie ben gestopt halverwege het derde jaar, ben ik daar naar toe gegaan om te kijken wat ik nou echt wilde. Dat heeft mij wel geholpen met studiekeuze en ik heb het idee dat ik bij deze studie ook wel op mijn plek zit, vind de studie nl. erg leuk.



Zelf inmiddels twee gesprekken gehad. Stelde allemaal niet zoveel voor. De eerste ging met name welke problemen ik had. De tweede was een soort levensloop. Een derde gesprek komt nog, omdat dat bij iemand anders is dus dat is nog weer even afwachten. Dan hoor ik ook hoe het verdere traject loopt. Ze zeggen hier van twee zien meer dan een, maar de agenda van die tweede is wel veel voller, dus dat kon pas eind mei. Dat vind ik wel jammer, maar goed ik zie verder wel.

Phien, hoe zat bij jou? Hoeveel gesprekken heb jij gehad, voordat de diagnose gesteld werd?



Hoe is het met de rest?

Hoops81; geen idee of ik meer capaciteiten heb. Weet ook niet of dat het probleem is. Ik ben gewoon down, geirriteerd en 'vol', kan niets extra's erbij hebben. Ik weet niet of dat met onderstimulatie te maken heeft. Ik vrees dat er veel grotere thema's onder liggen.



Deb81; Ik ga ook nog wel door. Ik moet nog 1,5 jaar. Doorzetten is een van mijn specialiteiten, maar ik vraag me onderhand steeds vaker af voor wie ik het eigenlijk allemaal doe. Ik weet niet wat ik wél wil, niet wat ik niet wil... helemaal klaar met alle mogelijke keuzes.



Zo min mogelijk gezeik en gezeur, dat is wat ik wil. Helaas classificeer ik 'gezeik en gezeur' anders dan mijn omgeving. Da's dan wel weer jammer.

@ pippin & anderen, tja het is herkenbaar wat je schrijft ( niet gemotiveerd zijn) over je studie. Ik zit momenteel ook in zo'n fase. Ik kan gewoon geen studie combineren met iets anders wat mijn aandacht trekt. Eerste helft v/h schooljaar was dat mijn nieuwe baan die veels te druk voor me was. Ben ik nu mee gestopt en heb nu weer mijn oude baan terug. Daarvoor was het trouwens ook altijd wel iets, ben al drie jaar bezig met het 1e jaar zeg maar.

Kwam er vandaag achter dat ik morgen een hertentamen heb, helemaal niet over na gedacht dat ik uberhaupt een her moest doen! ( en het is echt niet de eerste keer) Ben er gewoon niet mee bezig en ook niet gemotiveerd momenteel.

Wil de studie wel afmaken maar ik kan me er even niet toe zetten.

Heb nu iets leuks aan mijn hoofd want ik ben zwanger maar hierdoor lijken mijn geheugen en concentratie nog slechter dan normaal



ik weet niet wie er allemaal kinderen heeft op dit topic maar hoe hebben jullie je ad(h)d klachten ervaren tijdens de zwangerschap? Ik heb wel eens gehoord dat het minder word maar ik merk hier dus nog niets van!

Mensen met ADD zouden n's hier naar moeten kijken:

http://en.wikipedia.org/wiki/Hypothyroidism

http://nl.wikipedia.org/wiki/hypothyreoidie

Voor 't geval dat enkelen van jullie 't nog niet weten, 't probleem was/is vrij simpel te behandelen.

Maar alsjeblieft kom nu niet met ritalin aanzetten..

Zeker niet wanneer je ADD/"sloompjes" lijkt..



Ik had 't sinds day 1 & ben door de psychiatrie letterlijk & figuurlijk compleet verziekt. ("medicatie" is echt 'n feest, maar niet heus..)

Er zijn maar weinige pilletjes die mits op tijd gegeven (en in de juiste dosering natuurlijk) zo weinig negatieve bij-effecten hoeven te hebben als de producten die bij schilklier behandelingen horen.



Mensen/dames met auto-immuun ziekten moeten echter oppassen met pilletjes, daarvoor moet er toch echt verstandig naar alle aanwezige klachten gekeken worden.



@Bowie79: schildklier waardes wel n's laten bekijken?

vergeet-achtigheid & concentratie verlies zijn -blijkbaar- veel voorkomende problemen bij schildklier problematiek.

Ik had ook jaren geheugen problemen; nu minder.



@Hoops81:

Ik heb exact hetzelfde gehad, cito-score meldde: Havo/VWO, idioten/ouders kwamen met: Mavo..

... s*** je bent ál aan de ad begonnen..

Je problemen zullen met ad alleenmaar verergeren..

Welk pilletje neem je?



Stop nu n's met het geloven in die marketing verhaaltjes dames, lang niet alle 'psychiatrische' ziekten kloppen/bestaan..



Of is alleen de NYtimes geloofwaardig?



hier zo'n marketing artikeltje van de farmaceutische industrie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Serotonine

Hier de realiteit:

http://en.wikipedia.org/wiki/Ssri#Adverse_effects



@'Phien': Is 't al gediagnostieerd? 'bipolariteit'??

Ik had 't nooit, sinds ik aan de seroxat ging & daar in 1x mee kapte werd ik door ontwenning/onttrekking hypomaan.



Daar was overigens wel enige reden voor, maargoed.

ik werd aan de Zyprexa & Seroxat 'geholpen' door 'n stel a-sociale **** psychiaters die zich niet fatsoenlijk gedragen & nu heb ik dus verergerde Hypothyreoidie & inmiddels heb ik ook het Syndroom van Sjörgen.



Ik had dus al die tijd hypothyreoidie, de hielprik werkt dus amper sinds 1981; de waardes waren iestjes tè relaxed. (wel erg lang, al ruim 'n eeuw)



In 1994 wist men bij het AMC al dat Bipolariteit & Hypothyreoidie 'n link hebben.



Afwezigheid dat ook aan 'pdd-nos' wordt gekoppeld is gewoon bij Hypothyreoïdie aanwezig.

In 1990 noemde dat bij mij nog: dubieuze temporale epilepsie;

Twijfel-achtige tijdelijke epilepsie dus.



Wanneer kende men al deze ziektes al?? begin vorige eeuw; hoezo luiheid/marketing..

Rouke; ik volsta met de reactie dat ik óók hypothyreoidie heb. Ik ontvang daar al jaren naar volle tevredenheid medicatie voor en het gaat een stuk beter. Helaas lost dat bij mij niet de ADDproblemen op. Bovendien is mijn schildklier pas gaan rommelen (subklinische tekenen) toen ik 14 was, al vond de huisarts en kinderarts destijds van niet. als ik nu naar die waarden kijk hebben ze destijds ongelijk gehad.

Mijn ADD klachten bestonden ver voor mijn 14e al en zijn niet verminderd door schildkliermedicatie.



Ieder zijn eigen idee, ieder zijn eigen lijf. Wat voor 't een werkt, werkt niet voor de ander.



Dat jij een hele nare tocht door psychologen/ psychiaterland hebt gehad wil niet zeggen dat het in alle gevallen een ramp is. Dat je teleurgesteld en boos bent over wat jou is overkomen is in alle redelijkheid te begrijpen, maar probeer jouw gevoelens niet op 'alle ADDers' (of andere groepen) te projecteren. Want zo komt het op mij over, al bedoel je het misschien niet zo.



Ik hoop dat je je gauw beter voelt.

@ Rouke, voor zover ik weet word je schildklier door goede artsen/psychiaters gecheckt als daar aanleiding voor is. Bij mij werd tijdens m'n intake bij de ADHD-afdeling van PsyQ iig op de klachten die bij hyperthyreoidie horen uitgebreid doorgevraagd en ook zijn in een eerder stadium m'n bloedwaarden al uitgebreid gecheckt. Maar op dat gebied is er bij mij niks a/d hand. Ook niet een heel klein beetje, of als je de waarden nou iets verlaagd oid... M'n bloedwaarden zijn gewoon hardstikke standaard, hartslag is eerder te laag dan te hoog, ook als ik rondstuiter -- dat gespring houdt m'n conditie kennelijk prima op peil .



Als bij jou je schildklier en overige bloedwaarden niet zijn gecontroleerd en je toen ten onrechte de diagnose AD(H)D hebt gekregen, kan ik me goed voorstellen dat ritalin bij jou een erg vervelende uitwerking had!



Nee bipolair ben ik niet. Is op mijn verzoek uitgebreid onderzocht, want zit in de familie, maar nee. Door antidepressiva geinduceerde (hypo)manie 'telt' nl niet mee voor de diagnose bipolair. Het kan wel een bipolaire stoornis aan het licht brengen/naar boven halen, maar aangezien ik voor of na de tijd (afgelopen 5 jaar) dat ik seroxat slikte in de verste verte nooit meer hypomaan ben geweest en m'n depressieve stemmingen ook niet volgens een vast cyclisch patroon verlopen, bestaat er geen aanleiding om me nu die diagnose te geven.



Verder kan ik me voorstellen dat het erg rot is om een verkeerde diagnose te krijgen én daar dan medische klachten aan over te houden, maar je bericht hierboven komt op mij eerlijk gezegd niet zo prettig, eerder wat neerbuigend op mij over, als in 'ik heb het licht gezien, nu jullie nog even'...



Ieder die hier geregeld berichten post heeft zich denk ik -- en ik iig -- behoorlijk verdiept in de diagnose van adhd, aanverwante stoornissen en daarmee te verwarren fysieke aandoeningen en is daar ook uitgebreid op onderzocht. Plus heeft zich ongetwijfeld een mening gevormd over psychiatrische diagnostiek in het algemeen -- om kritiek daarop is in de media en op internet amper heen te lezen. Dus geen reden om mensen hier te vertellen dat we het mis hebben door in adhd te 'geloven'. Wél rottig dat jij eerst een verkeerde diagnose hebt gehad. Hoop dat het beter met je gaat nu je de juiste behandeling krijgt.

Ah, Pip zei 't ook al. Het zijn gewoon 2 verschillende dingen.

@Deb, hoi! Jammer dat de diagnostiek ook bij jou zo lang duurt joh. Ik heb vier gesprekken van twee uur gehad, uitgesmeerd over 5 maanden. Dat had van mij ook wel sneller gemogen...



Verder gaat het hier wel redelijk.



Heb met m'n studie-adviseur en docenten nu een dagplanning tot eind augustus gemaakt die we geregeld bespreken/bijstellen. Voor het huishouden, dat een bende bleef, heb ik met vriendlief een soort corverooster opgesteld dat tot dusver (2 weken) voor de verandering ook nog eens echt wérkt (als in: het lukt ons eindelijk het huis gewoon redelijk schoon en opgeruimd te houden). Ik studeer nu ca 6 uur per dag, 5 dagen per week, óók zonder hijgende deadlines in m'n nek -- voor mij echt een wonder; voor ik met medicatie begon heb ik dat nooit gekund. Mbt ritalin: ik slik nu 6x10 mg per dag en heb van bijwerkingen of rebounds geen last meer. Op sociaal gebied gaat het ook soepeler, omdat ik eindelijk eens gewoon een gesprek kan volgen.



De combi pillen en begeleiding werkt bij mij kennelijk het best. De dingen die ik nu doe (bv werken volgens studieplanning, bijhouden hoeveel ik studeer per dag) heb ik vaker geprobeerd, maar kon ik ondanks begeleiding zonder medicatie nooit volhouden -- alleen al omdat ik me zonder hijgende deadline amper kon concentreren. Maar toen ik met medicatie begon en nog geen extra begeleiding voor m’n studie had, ging het ook weer niet vanzelf. Pas de afgelopen weken, toen die twee samenkwamen, gaat het opeens heel veel beter.



Ik vind het een wonderbaarlijke ervaring. Het is zo totaal anders dan hoe ik m’n studie tot dusver deed: weken lang uitstellen tot de stress eindelijk hoog genoeg was dat m’n hyperfocus insloeg, en dan een paar dagen echt keihard werken... Vind het vooral erg prettig dat ik nu niet steeds die stress meer op hoef te zoeken. Dat ik daar niet meer afhankelijk van ben om me uberhaupt redelijk te kunnen concentreren.

Heb het werken volgens een vaste dagindeling, met in iPod voorgeprogrammeerde pauzes en studie-uren -- idee van m'n coach -- trouwens losgelaten. Ik ging me er vooral benauwd van voelen.



Heb toen zelf een aantal andere manieren uitgeprobeerd om mezelf regelmatig aan het studeren te houden. Nu hou ik met een stopwatch (op m'n iPod) bij hoe lang ik met een taak in m'n planning bezig ben en noteer dat in m'n studieplanning, die in een excel-doc staat. Excel telt dan voor me op hoeveel uur ik per dag bezig ben.



Als m'n aantal studie-uren per dag boven de vier uitkomt, wordt het 'totaalcijfer' oranje. Als het boven de vijf uitkomt, wordt het groen. Kun je in excel makkelijk programmeren.



En nu wil ik elke dag in groene cijfers eindigen... En ben voor die dag ook echt tevreden als dat gelukt is. Grapppig hoe zoiets simpels kan stimuleren.



Een ander voordeel is dat ik nu ook zie hoeveel uur ik ergens aan bezig ben geweest. Ik hoop daardoor wat meer tijdsbesef te kunnen kweken. Ben nu soms echt nog verbaasd, 'he, heb ik vandaag maar 4 uur gestudeerd, waar is de rest van m'n tijd dan gebleven? Oh ja, heb ook nog geluncht met m'n vader, en een uur bij de belastingdienst a/d tel gehangen...' etc.



Daardoor begin ik nu opeens beter te snappen waardoor het me al dan niet lukt om iets binnen een bepaalde tijd af te krijgen en wordt me ook duidelijker wat ik er aan kan doen. Zodat ik mezelf niet álle lunches met m'n vader in de stad enzo hoef te ontzeggen, maar in plaats daarvan kan schatten wanneer zo'n lunch wél uitkomt en er dan in m'n planning rekening mee kan houden.

Klinkt wel goed, die Exel-dingen. 't Is dat ik een hekel heb aan dat programma, maar misschien toch es proberen.



Om 13 uur een tentamen... *bibber* ik kan maar moeilijk selecteren wat ik écht nodig heb en neem dus weer veel te veel mee... echt zo irritant, haha!

Pip, als het je frustratie bespaart kan ik je weleen 'lege' versie van mijn excelsheet toemailen, zonder mijn planning natuurlijk, maar mét lay-out en programmering. Is dat wat?



Ben er zelf iets van drie uur mee bezig geweest (schatting ) om die lay-out en programmering in elkaar te klussen, vooral trouwens omdat ik m'n zinnen op het verspringen van die kleurtjes had gezet terwijl ik geen idee had hoe, en sprong op een zeker moment bijna uit m'n vel. Als ik iemand anders die frustratie kan besparen doe ik dat graag



Succes met je tentamen!

Phien, fijn aanbod! Moet uiteraard ff kijken of ik het zelf werkend krijg, maar ik hou 't zeker in mijn achterhoofd!! (sterker nog, het staat in mijn Microsoft Outlook-met-takenlijst-met-alarmpjes-en-alle-mail-in-1-programma )



Toets is gehaald!! Waaah! Ik was als laatste van een klein groepje hertentamenmakers klaar, had helemaal de 'verkeerde' tak van sport (naja, vak) geleerd.. Wel de goede lesstof hoor, maar vooral iets wat in deze toets gewoon niet naar voren kwam. Ik zat dus te balen dat ik me teveel op andere zaken had gericht, maar toch gehaald! Wiiihiiii joepie