Relaties
alle pijlers
help, vader drinkt weer
zondag 21 juni 2009 om 08:25
Waar moet ik beginnen? Zit me op de bank compleet verslagen en verdrietig te voelen. Mijn vader was/is alcoholist. Heeft mijn hele jeugd gedronken, dat was vrij bepalend mag ik wel zeggen. Hij stond al tien jaar droog, is gestopt destijds. Maar het was allemaal wel vrij heftig.
Nu ligt hij al twee jaar in een nare rotscheiding met mijn moeder. Maar, hij heeft open kaart gespeeld, voor het eerst in mijn leven over zijn drankgebruik, en ook echt geluisterd naar mijn verhaal. Doordat hij open &eerlijk en nuchter was kreeg ik een vader de afgelopen jaren. Ontstond er een betere band en vertrouwen. Heb hem gesteund in al dit gedoe. Was zo blij dat hij na al die jaren verantwoordelijkheid nam.
Gisteravond, op een feestje wat hij voor mijn verjaardag had georganiseerd heb ik ontdekt dat hij weer stiekem drinkt. (Aan hem gemerkt dat ie had gebruikt en daarna de bewijzen gevonden)Ik vind het zo erg. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Aan de ene kant wil ik dit niet meer in mijn leven, dat is er genoeg door bepaald geweest. Aan de andere kan wil ik de vader die ik heb gekregen ook niet kwijt. Maar nu moet ik weer altijd op mijn hoede zijn, ga zijn kleindochter nimmer nooit niet bij hem alleen laten. Ik wil dit niet meer. Ik voel me zo verslagen
Nu ligt hij al twee jaar in een nare rotscheiding met mijn moeder. Maar, hij heeft open kaart gespeeld, voor het eerst in mijn leven over zijn drankgebruik, en ook echt geluisterd naar mijn verhaal. Doordat hij open &eerlijk en nuchter was kreeg ik een vader de afgelopen jaren. Ontstond er een betere band en vertrouwen. Heb hem gesteund in al dit gedoe. Was zo blij dat hij na al die jaren verantwoordelijkheid nam.
Gisteravond, op een feestje wat hij voor mijn verjaardag had georganiseerd heb ik ontdekt dat hij weer stiekem drinkt. (Aan hem gemerkt dat ie had gebruikt en daarna de bewijzen gevonden)Ik vind het zo erg. Ik weet niet wat ik nu moet doen. Aan de ene kant wil ik dit niet meer in mijn leven, dat is er genoeg door bepaald geweest. Aan de andere kan wil ik de vader die ik heb gekregen ook niet kwijt. Maar nu moet ik weer altijd op mijn hoede zijn, ga zijn kleindochter nimmer nooit niet bij hem alleen laten. Ik wil dit niet meer. Ik voel me zo verslagen
zondag 21 juni 2009 om 08:32
Ik zou je vader confronteren, maar niet op een verwijtende manier. Mijn vader is ook een alcoholist (staat sinds een week of 2 droog) maar ik probeer wel op een normale/volwassen manier met hem op te gaan. Da's niet makkelijk, maar je hoeft ook niet alles te pikken, dus als hij stiekem gedronken heeft dan kan je aangeven dat je het wel weet.
zondag 21 juni 2009 om 08:40
Traincha,
Ik ben er net gisteravond achtergekomen. Ik heb jaren geleden met mijn huisarts gepraat en ben toen járen in psychotherapie geweest om mijn jeugd en de rol van mijn ouders hierin een plek te geven. Ik heb destijds met veel trots en plezier mijn therapie af kunnen sluiten maar het eerste wat ik nu ga doen is haar mailen!
Gesprek aangaan, ben ik nu over na aan het denken.
Maar het gekke is dat we dat niet verwijtende gesprek hadden gister! Hij begon over drinken, over weer een keer sociaal drinken maar ook dat ie zo slecht sliep en van wijn ontspande bladiebla en ik zei heel duidelijk dat ik heel trots was op hoe sterk hij was geweest en dat ik heel erg zou oppassen met drank gezien zijn verleden. Pas tijdens het gesprek (door hij hij dus ineens als vanouds om dingen heen praten en dingen negeerde en 'vals' emotioneel deed, gingen mijn alarmbellen af. Ben gaan zoeken en heb gevonden
Ik ben er net gisteravond achtergekomen. Ik heb jaren geleden met mijn huisarts gepraat en ben toen járen in psychotherapie geweest om mijn jeugd en de rol van mijn ouders hierin een plek te geven. Ik heb destijds met veel trots en plezier mijn therapie af kunnen sluiten maar het eerste wat ik nu ga doen is haar mailen!
Gesprek aangaan, ben ik nu over na aan het denken.
Maar het gekke is dat we dat niet verwijtende gesprek hadden gister! Hij begon over drinken, over weer een keer sociaal drinken maar ook dat ie zo slecht sliep en van wijn ontspande bladiebla en ik zei heel duidelijk dat ik heel trots was op hoe sterk hij was geweest en dat ik heel erg zou oppassen met drank gezien zijn verleden. Pas tijdens het gesprek (door hij hij dus ineens als vanouds om dingen heen praten en dingen negeerde en 'vals' emotioneel deed, gingen mijn alarmbellen af. Ben gaan zoeken en heb gevonden
zondag 21 juni 2009 om 08:49
Ik zou het je vader vertellen, dat je erachter bent gekomen, op een rustig moment wanneer hij nuchter is. Ik zou eerlijk zijn over je gevoelens en als je het moeilijk vindt om er over te praten, zou je hem een brief kunnen geven. Ik zou eerlijk zijn en zeggen dat je zijn kleindochter nooit alleen met hem zult laten (en laat je niet overhalen doordat je wellicht medelijden met hem gaat krijgen).
Ik zou stoppen met mij verslagen te voelen. Het gaat hier niet om jou. Dit bedoel ik niet onaardig maar jouw vader heeft een verslaving die sterker is dan hij is en wie weet hoe zijn hart is gebroken dat hij weer heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van drank. Wanneer je besluit om contact te houden met je vader zal hij mensen nodig hebben die sterker zijn dan hij en die hem recht door zee vertellen wat zijn drankmisbruik met hen doet maar weigeren hem op te geven. Als je dit niet kunt, dan is wellicht het beste om het contact (tijdelijk) te verbreken of te verminderen want je verslagenheid zal om kunnen slaan in neerslachtigheid en wie weet wat nog meer. En daarmee doe je tekort aan je eigen geluk en die van je dochter.
Ik zou stoppen met mij verslagen te voelen. Het gaat hier niet om jou. Dit bedoel ik niet onaardig maar jouw vader heeft een verslaving die sterker is dan hij is en wie weet hoe zijn hart is gebroken dat hij weer heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van drank. Wanneer je besluit om contact te houden met je vader zal hij mensen nodig hebben die sterker zijn dan hij en die hem recht door zee vertellen wat zijn drankmisbruik met hen doet maar weigeren hem op te geven. Als je dit niet kunt, dan is wellicht het beste om het contact (tijdelijk) te verbreken of te verminderen want je verslagenheid zal om kunnen slaan in neerslachtigheid en wie weet wat nog meer. En daarmee doe je tekort aan je eigen geluk en die van je dochter.
zondag 21 juni 2009 om 09:01
Eens een alcoholist is altijd een alcoholist, ik geloof niet dat iemand die een stevige drinker is geweest in een later stadium nog "sociaal drinker" kan worden.
mijn vader is overleden aan Levercirrose als gevolg van zijn verslaving. hij is afgekickt om zijn rijbewijs terug te krijgen. na een half jaar droog te hebben gestaan heeft hij zijn roze papiertje scheutig in de kroeg gevierd waarna het hek weer volledig van de dam was en hij zich linea recta het graf in gezopen heeft.
maar even concreet naar je openingspost.
ik zou je vader middels een gesprek duidelijk maken dat je je (terecht) zorgen maakt.
hij kán niet meer een sociaal drinker worden omdat hij die grens eerder voorbij is gegaan!
voor zijn slaap problemen kan hij beter naar de huisarts gaan of een ontspanningscursus yoga gaan doen.
mijn vader is overleden aan Levercirrose als gevolg van zijn verslaving. hij is afgekickt om zijn rijbewijs terug te krijgen. na een half jaar droog te hebben gestaan heeft hij zijn roze papiertje scheutig in de kroeg gevierd waarna het hek weer volledig van de dam was en hij zich linea recta het graf in gezopen heeft.
maar even concreet naar je openingspost.
ik zou je vader middels een gesprek duidelijk maken dat je je (terecht) zorgen maakt.
hij kán niet meer een sociaal drinker worden omdat hij die grens eerder voorbij is gegaan!
voor zijn slaap problemen kan hij beter naar de huisarts gaan of een ontspanningscursus yoga gaan doen.
zondag 21 juni 2009 om 09:32
Eens met Yamuna, eens een alcoholist, altijd een alcoholist. Mijn vader was er ook eentje, gelukkig is ie dood. (Ja, hard he?) Ik hoef me tenminste niet meer druk om hem te maken, en gelukkig hoef ik me ook niet af te vragen of mijn kinderen wel vertrouwd/veilig bij hem zouden zijn.
Veel sterkte gewenst, dit is iets wat je zelf moet uitvogelen, of je hem wel of niet wilt blijven zien.
Veel sterkte gewenst, dit is iets wat je zelf moet uitvogelen, of je hem wel of niet wilt blijven zien.
zondag 21 juni 2009 om 09:35
quote:Diem schreef op 21 juni 2009 @ 08:49:
Ik zou stoppen met mij verslagen te voelen. Het gaat hier niet om jou. Dit bedoel ik niet onaardig maar jouw vader heeft een verslaving die sterker is dan hij is en wie weet hoe zijn hart is gebroken dat hij weer heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van drank. .
Heel kernachtig gezegd.
Dank je Traincha.
Maar weet je wat zo treurig is, hij heeft zich door de allermoeilijkste periode zonder drank heen kunnen slaan.
Yamuna, hij weigert toen en nu dingen als huisarts en yoga.
Ik zou stoppen met mij verslagen te voelen. Het gaat hier niet om jou. Dit bedoel ik niet onaardig maar jouw vader heeft een verslaving die sterker is dan hij is en wie weet hoe zijn hart is gebroken dat hij weer heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van drank. .
Heel kernachtig gezegd.
Dank je Traincha.
Maar weet je wat zo treurig is, hij heeft zich door de allermoeilijkste periode zonder drank heen kunnen slaan.
Yamuna, hij weigert toen en nu dingen als huisarts en yoga.
zondag 21 juni 2009 om 09:47
Eens een alcholist, altijd een alcoholist
Vergeet niet dat ze bij de drank meteen ontzettend hebben leren liegen.
Beloven van alles, maar nakomen ho maar.
Die van mij is gelukkig ook dood, vind het alleen jammer dat hij dat pas deed toen ik 18 was.
Sorry stukje frustratie.
Je kan proberen met hem te praten, maar als ik heel eerlijk ben denk ik dat je weinig succes zal hebben.
Hij zal je van alles beloven, maar de verslaving/behoefte/whatever zal sterker zijn.
Vergeet niet dat ze bij de drank meteen ontzettend hebben leren liegen.
Beloven van alles, maar nakomen ho maar.
Die van mij is gelukkig ook dood, vind het alleen jammer dat hij dat pas deed toen ik 18 was.
Sorry stukje frustratie.
Je kan proberen met hem te praten, maar als ik heel eerlijk ben denk ik dat je weinig succes zal hebben.
Hij zal je van alles beloven, maar de verslaving/behoefte/whatever zal sterker zijn.
zondag 21 juni 2009 om 09:56
zondag 21 juni 2009 om 10:11
quote:Diem schreef op 21 juni 2009 @ 08:49:
Ik zou het je vader vertellen, dat je erachter bent gekomen, op een rustig moment wanneer hij nuchter is. Ik zou eerlijk zijn over je gevoelens en als je het moeilijk vindt om er over te praten, zou je hem een brief kunnen geven. Ik zou eerlijk zijn en zeggen dat je zijn kleindochter nooit alleen met hem zult laten (en laat je niet overhalen doordat je wellicht medelijden met hem gaat krijgen).
Ik zou stoppen met mij verslagen te voelen. Het gaat hier niet om jou. Dit bedoel ik niet onaardig maar jouw vader heeft een verslaving die sterker is dan hij is en wie weet hoe zijn hart is gebroken dat hij weer heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van drank. Wanneer je besluit om contact te houden met je vader zal hij mensen nodig hebben die sterker zijn dan hij en die hem recht door zee vertellen wat zijn drankmisbruik met hen doet maar weigeren hem op te geven. Als je dit niet kunt, dan is wellicht het beste om het contact (tijdelijk) te verbreken of te verminderen want je verslagenheid zal om kunnen slaan in neerslachtigheid en wie weet wat nog meer. En daarmee doe je tekort aan je eigen geluk en die van je dochter.
Ik vind dit zo'n goed advies! Wel lastig maar wel erg eerlijk.
Verder van mij geen wijze raad..maar wel een
Ik zou het je vader vertellen, dat je erachter bent gekomen, op een rustig moment wanneer hij nuchter is. Ik zou eerlijk zijn over je gevoelens en als je het moeilijk vindt om er over te praten, zou je hem een brief kunnen geven. Ik zou eerlijk zijn en zeggen dat je zijn kleindochter nooit alleen met hem zult laten (en laat je niet overhalen doordat je wellicht medelijden met hem gaat krijgen).
Ik zou stoppen met mij verslagen te voelen. Het gaat hier niet om jou. Dit bedoel ik niet onaardig maar jouw vader heeft een verslaving die sterker is dan hij is en wie weet hoe zijn hart is gebroken dat hij weer heeft toegegeven aan de aantrekkingskracht van drank. Wanneer je besluit om contact te houden met je vader zal hij mensen nodig hebben die sterker zijn dan hij en die hem recht door zee vertellen wat zijn drankmisbruik met hen doet maar weigeren hem op te geven. Als je dit niet kunt, dan is wellicht het beste om het contact (tijdelijk) te verbreken of te verminderen want je verslagenheid zal om kunnen slaan in neerslachtigheid en wie weet wat nog meer. En daarmee doe je tekort aan je eigen geluk en die van je dochter.
Ik vind dit zo'n goed advies! Wel lastig maar wel erg eerlijk.
Verder van mij geen wijze raad..maar wel een
zondag 21 juni 2009 om 10:30
Bijna helemaal eens met Yamuna. Beetje soortgelijk verhaal hier dat ook eindige met levercirrose. En heb het ook bij een ex gezien. Ik geloof ook dat de verslavingsgevoeligheid nooit over zal gaan. Ik geloof echter wel dat er een paar mensen in zijn die er wel in slagen om hun leven te beteren, al kost het ze heel heel heel veel moeite en zal het altijd een zwak punt blijven. Alleen zijn die mensen helaas echt een grote uitzondering. Meestal lukt het mensen niet er af te komen, helaas. En als kind van.. of anderszins betrokkene kun je helaas niet veel doen, behalve misschien zorg bieden. Je kunt iemand niet redden, nooit. En verhelderende gesprekken waarvan je denkt dat ze een doorbraak betekenen zijn vaak een fata morgana. In de volgende dronken bui zijn ze weer vergeten en door het geheugenverlies dat met alcoholisme gepaard gaat komen ze vaak ook niet meer terug...
Sorry voor het ontmoedigende verhaal. Realistisch is het wel.
Heel veel sterkte.
Sorry voor het ontmoedigende verhaal. Realistisch is het wel.
Heel veel sterkte.
anoniem_42951 wijzigde dit bericht op 21-06-2009 10:31
Reden: kleine aanpassing
Reden: kleine aanpassing
% gewijzigd
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
zondag 21 juni 2009 om 14:54
Tja ik weet hoe het was. Ik ben er mee opgegroeid. Ik wist feilloos in dit heel andere huis de verstopplekjes te vinden.
Ik heb van jou wel het een en ander gelezen sara S. Jouw vader die op de valreep een nieuw gezin begon en toen overleed toch?
Ik probeer er mee te dealen maar ik zit nu gewoon in de fase dat ik het even niet kan bevatten. Tien jaar gestopt geweest. En de laatste anderhalf jaar erkenning, echt contact, het perspectief van een leuke opa voor mijn babydochter. Hoop, vertrouwen. Juist omdat hij in zijn donkerste dagen (het is echt een hele nare scheiding) contact/hulp zocht, ipv naar de fles te grijpen.
En bottomline, ik wil hem niet steunen, ik heb echt in mijn leven meer dan genoeg ingeleverd aan zijn drankprobleem. Maar ik wil hem ook niet kwijt, wil hem ook niet laten vallen. Pffff!
Ik heb van jou wel het een en ander gelezen sara S. Jouw vader die op de valreep een nieuw gezin begon en toen overleed toch?
Ik probeer er mee te dealen maar ik zit nu gewoon in de fase dat ik het even niet kan bevatten. Tien jaar gestopt geweest. En de laatste anderhalf jaar erkenning, echt contact, het perspectief van een leuke opa voor mijn babydochter. Hoop, vertrouwen. Juist omdat hij in zijn donkerste dagen (het is echt een hele nare scheiding) contact/hulp zocht, ipv naar de fles te grijpen.
En bottomline, ik wil hem niet steunen, ik heb echt in mijn leven meer dan genoeg ingeleverd aan zijn drankprobleem. Maar ik wil hem ook niet kwijt, wil hem ook niet laten vallen. Pffff!
zondag 21 juni 2009 om 22:10
Wat verwacht je van hem, diep in je hart?
Ik zou datgene ook uitspreken. Hij heeft bewezen van de drank af te kunnen blijven voor een goed lange tijd, dit schept verwachtingen. Ook de band die je hebt opgebouwd met hem geeft je meer dan genoeg redenen om verwachtingen uit te spreken.
Of hij daar iets mee doet is een ander verhaal. Maar ik zou in jouw geval zeer dringend wijzen op de verslavingszorg of AA. Wachten tot hij weer afglijdt lijkt me op dit moment niet de juiste keuze.
Ik zou datgene ook uitspreken. Hij heeft bewezen van de drank af te kunnen blijven voor een goed lange tijd, dit schept verwachtingen. Ook de band die je hebt opgebouwd met hem geeft je meer dan genoeg redenen om verwachtingen uit te spreken.
Of hij daar iets mee doet is een ander verhaal. Maar ik zou in jouw geval zeer dringend wijzen op de verslavingszorg of AA. Wachten tot hij weer afglijdt lijkt me op dit moment niet de juiste keuze.
zondag 21 juni 2009 om 22:22
Och meis,wat moeilijk voor je,al je vertrouwen in 1 klap weer weg..
Ik kan maar 1 ding adviseren en dat is proberen om afstand te nemen emotioneel,hoe zwaar dat ook is...
Heb een zusje die alcoholist is en afgelopen nacht met dr dronken kop weer het ziekenhuis ingeramd is...hoeveel pijn het ook doet,ik neem afstand nu...weet niet voor hoe lang maar kan het ook niet meer aan.
Het is uiteindelijk HUN probleem maar ze maken het jouw probleem..
Maar heb verder geen oplossingen(waren die er maar,want het is zooo moeilijk als je de mensen waar je van houdt zo kapot ziet gaan)
Heel veel sterkte ermee
Schrijf lekker van je af hier,dat lucht al een heleboel op door met lotgenoten te praten..
Ik kan maar 1 ding adviseren en dat is proberen om afstand te nemen emotioneel,hoe zwaar dat ook is...
Heb een zusje die alcoholist is en afgelopen nacht met dr dronken kop weer het ziekenhuis ingeramd is...hoeveel pijn het ook doet,ik neem afstand nu...weet niet voor hoe lang maar kan het ook niet meer aan.
Het is uiteindelijk HUN probleem maar ze maken het jouw probleem..
Maar heb verder geen oplossingen(waren die er maar,want het is zooo moeilijk als je de mensen waar je van houdt zo kapot ziet gaan)
Heel veel sterkte ermee
Schrijf lekker van je af hier,dat lucht al een heleboel op door met lotgenoten te praten..
maandag 22 juni 2009 om 00:36
Mamzelle, hij staat al niet open voor de huisarts of slaappillen, hij heeft nooit enige hulp nodig gehad of gezocht. Heb daar vroeger zo vaak op gewezen.Dus daar heb ik wel een hard hoofd in. Er zijn een paar mensen in zijn familie/omgeving die om hem geven en eventueel in aanmerking zouden komen om (ook) met hem te praten.
Wat verwacht ik van hem? Niet dit, in ieder geval. Voor mijn gevoel is het echt zonde. Nou ja, ik wil niet meer dat hij tegen me liegt. Dat vind ik zoo ontzettend niet (meer) ok.
Amarettocola, ja dat is heftig. Ik begrijp dat je dat voorstelt van het emotioneel afstand nemen. Maar zo ver is het (nu) nog niet. Het blijft toch mijn vader ;-(
Wat verwacht ik van hem? Niet dit, in ieder geval. Voor mijn gevoel is het echt zonde. Nou ja, ik wil niet meer dat hij tegen me liegt. Dat vind ik zoo ontzettend niet (meer) ok.
Amarettocola, ja dat is heftig. Ik begrijp dat je dat voorstelt van het emotioneel afstand nemen. Maar zo ver is het (nu) nog niet. Het blijft toch mijn vader ;-(
maandag 22 juni 2009 om 00:49
Dametje, het is heel moeilijk maar zolang je vader drinkt zal hij je blijven teleurstellen. Hij zal nooit kunnen voldoen aan de wensen die jij hebt t.a.v je vader. Ik heb er zelf ook ervaring mee, en op een gegeven moment moet je gewoon voor jezelf kiezen. Om jezelf te beschermen voor meer verdriet. Je kan je vader niet behoeden voor zijn eigen gedrag, het is zijn keuze het is zijn verantwoordelijkheid. laat het los, hoe moeilijk dat ook is
maandag 22 juni 2009 om 01:00
Weet ik, weet ik, weet ik. Bottomline heb je gelijk Meds. Dank je, en jij ook Rider.
Toen ik begin 20 was en het huis al uit liep het zo uit de hand daar. En toen heb ik uiteindelijk ook afstand genomen en mezelf uit de kreukels gevist, met hulp van hele goede vrienden. Daarna is hij gestopt en heeft zich verstopt. Sinds mijn moeder weg is (en die krijgt echt niet de schoonheidsprijs voor hoe zij in het huwelijk was) was hij voor het eerst in mijn leven in staat om verantwoordelijkheid te nemen, eerlijk te zijn, echt te geven (en geen emo dronken bullshit gesprekken) En dat heeft me goed gedaan. Ookal heb ik een eigen leven, goede vrienden, een gezin, dat dat uiteindelijk toch nog mogelijk was, echt contact met mijn vader, dat heeft me echt iets gegeven. Dat ie gister dus een heel feestje voor me organiseerde terwijl hij vroeger, eigenlijk bijna nooit naar iets wilde komen, met sinterklaas altijd dronken lag te snurken etc, de standaard narigheid...
Gister was dus eigenlijk een hoogte en een diepte punt in onze vader dochter relatie. Gek.
Nou, ik verval in herhaling. Maar ik lees en schreef hier nu zo n zes (?) jaar en om van jullie nu nuchterheid en steun te krijgen, vind ik erg fijn. Morgen ga ik mijn oude therapeut bellen en een plan de campagne maken hoe hier mee om te gaan.
Toen ik begin 20 was en het huis al uit liep het zo uit de hand daar. En toen heb ik uiteindelijk ook afstand genomen en mezelf uit de kreukels gevist, met hulp van hele goede vrienden. Daarna is hij gestopt en heeft zich verstopt. Sinds mijn moeder weg is (en die krijgt echt niet de schoonheidsprijs voor hoe zij in het huwelijk was) was hij voor het eerst in mijn leven in staat om verantwoordelijkheid te nemen, eerlijk te zijn, echt te geven (en geen emo dronken bullshit gesprekken) En dat heeft me goed gedaan. Ookal heb ik een eigen leven, goede vrienden, een gezin, dat dat uiteindelijk toch nog mogelijk was, echt contact met mijn vader, dat heeft me echt iets gegeven. Dat ie gister dus een heel feestje voor me organiseerde terwijl hij vroeger, eigenlijk bijna nooit naar iets wilde komen, met sinterklaas altijd dronken lag te snurken etc, de standaard narigheid...
Gister was dus eigenlijk een hoogte en een diepte punt in onze vader dochter relatie. Gek.
Nou, ik verval in herhaling. Maar ik lees en schreef hier nu zo n zes (?) jaar en om van jullie nu nuchterheid en steun te krijgen, vind ik erg fijn. Morgen ga ik mijn oude therapeut bellen en een plan de campagne maken hoe hier mee om te gaan.
