Werk & Studie
alle pijlers
Stage verloopt niet goed
donderdag 27 oktober 2022 om 19:45
Hoi iedereen.
Ik zit op dit moment met een vervelende situatie en kan goed adviezen/inzichten gebruiken. Ik zit in de tweede maand van mijn stage (GGZ). Ik loop stage in een groot team en krijg al best veel eigen verantwoordelijkheid. Dat is natuurlijk super leuk en soms natuurlijk ook spannend. Ik heb eerder stage gelopen maar besloten daar te stoppen omdat ik niet genoeg kon leren. Dit ging over skills die ik écht nodig heb als ik afgestudeerd ben. De druk om deze stage wel te laten slagen is daarom wat hoger.
Ik doe naar mijn idee erg mijn best tijdens deze stage. Ik pak alle taken op, stel vragen, maak verslagen/opdrachten serieus en op tijd af en ik kijk graag mee met andere collega’s. Mijn stagebegeleider vindt het belangrijk dat ik ook goed naar mezelf en mijn valkuilen kan kijken. Ik probeer me kwetsbaar op te stellen en met haar te bespreken waar ik tegenaan loop. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om stil te staan bij emoties en wil hier graag mee oefenen. Daarnaast ervaar ik best veel spanning van deze stage. Het zijn lange dagen met een volle planning en daar moet ik best wel aan wennen. Verder wil ik het graag goed doen en ben ik kritisch op mezelf.
Ik heb mijn begeleider gevraagd of ze mij ook positieve feedback kan geven (omdat ik dat zelf moeilijk vind) omdat dat me zou helpen met mijn zelfvertrouwen. Ze reageerde hier in eerste instantie op met uitleggen dat ik straks als ik werk ook geen positieve feedback meer krijg. Ik merk wel dat ze het meer probeert te doen maar ik krijg ook vaak van haar te horen dat feedback “gevoelig” ligt bij mij. Ik begrijp dat niet zo goed aangezien ik altijd aan de slag ga met haar tips/adviezen en dat heel serieus neem.
Vandaag kreeg ik van mijn begeleider te horen dat zij (en het team) vindt dat ik er vermoeid uit zie en dat ze zich zorgen maken. Ze vertelde ook contact te hebben gehad met mijn begeleider van de studie. Ik heb tot nu toe een week griep gehad en vlak erna Corona opgelopen. Het klopt inderdaad dat ik fysiek vrij kwetsbaar ben en elk virus lijk op te pakken. Ik struggle met chronische vermoeidheid na Pfeiffer (1,5 jaar geleden) en ga elke avond om 21:00 naar bed. Ik wist ook dat deze stage zwaar zou worden maar vond ook dat het tijd was om weer verder te gaan. Ik vind het frustrerend dat ik vaak ziek ben en lichamelijke klachten heb maar ik kan er voor mijn gevoel niet zo veel aan doen.
Ik vond het heel erg om te horen en ben er heel verdrietig over. Ik wilde dit heel graag goed doen en weet niet meer hoe ik dit aan moet pakken. Waarschijnlijk komt er nu een gesprek samen met mijn studie begeleider maar ik ben bang dat ze willen dat ik hiermee stop. Mijn begeleider eist van me dat ik een aantal taken laat liggen. Verder zegt ze dat ik “issues” heb en mogelijk zelf hulp moet zoeken. Ik kan erkennen dat ik moeite heb met stress maar ik vond dit helemaal niet passend van haar om te zeggen. Bovendien gaat mij dat niet de stage door helpen (want wachtlijsten).
Hoe denken jullie hierover? Ben ik nu zo gevoelig? Hebben jullie adviezen voor me?
Ik zit op dit moment met een vervelende situatie en kan goed adviezen/inzichten gebruiken. Ik zit in de tweede maand van mijn stage (GGZ). Ik loop stage in een groot team en krijg al best veel eigen verantwoordelijkheid. Dat is natuurlijk super leuk en soms natuurlijk ook spannend. Ik heb eerder stage gelopen maar besloten daar te stoppen omdat ik niet genoeg kon leren. Dit ging over skills die ik écht nodig heb als ik afgestudeerd ben. De druk om deze stage wel te laten slagen is daarom wat hoger.
Ik doe naar mijn idee erg mijn best tijdens deze stage. Ik pak alle taken op, stel vragen, maak verslagen/opdrachten serieus en op tijd af en ik kijk graag mee met andere collega’s. Mijn stagebegeleider vindt het belangrijk dat ik ook goed naar mezelf en mijn valkuilen kan kijken. Ik probeer me kwetsbaar op te stellen en met haar te bespreken waar ik tegenaan loop. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om stil te staan bij emoties en wil hier graag mee oefenen. Daarnaast ervaar ik best veel spanning van deze stage. Het zijn lange dagen met een volle planning en daar moet ik best wel aan wennen. Verder wil ik het graag goed doen en ben ik kritisch op mezelf.
Ik heb mijn begeleider gevraagd of ze mij ook positieve feedback kan geven (omdat ik dat zelf moeilijk vind) omdat dat me zou helpen met mijn zelfvertrouwen. Ze reageerde hier in eerste instantie op met uitleggen dat ik straks als ik werk ook geen positieve feedback meer krijg. Ik merk wel dat ze het meer probeert te doen maar ik krijg ook vaak van haar te horen dat feedback “gevoelig” ligt bij mij. Ik begrijp dat niet zo goed aangezien ik altijd aan de slag ga met haar tips/adviezen en dat heel serieus neem.
Vandaag kreeg ik van mijn begeleider te horen dat zij (en het team) vindt dat ik er vermoeid uit zie en dat ze zich zorgen maken. Ze vertelde ook contact te hebben gehad met mijn begeleider van de studie. Ik heb tot nu toe een week griep gehad en vlak erna Corona opgelopen. Het klopt inderdaad dat ik fysiek vrij kwetsbaar ben en elk virus lijk op te pakken. Ik struggle met chronische vermoeidheid na Pfeiffer (1,5 jaar geleden) en ga elke avond om 21:00 naar bed. Ik wist ook dat deze stage zwaar zou worden maar vond ook dat het tijd was om weer verder te gaan. Ik vind het frustrerend dat ik vaak ziek ben en lichamelijke klachten heb maar ik kan er voor mijn gevoel niet zo veel aan doen.
Ik vond het heel erg om te horen en ben er heel verdrietig over. Ik wilde dit heel graag goed doen en weet niet meer hoe ik dit aan moet pakken. Waarschijnlijk komt er nu een gesprek samen met mijn studie begeleider maar ik ben bang dat ze willen dat ik hiermee stop. Mijn begeleider eist van me dat ik een aantal taken laat liggen. Verder zegt ze dat ik “issues” heb en mogelijk zelf hulp moet zoeken. Ik kan erkennen dat ik moeite heb met stress maar ik vond dit helemaal niet passend van haar om te zeggen. Bovendien gaat mij dat niet de stage door helpen (want wachtlijsten).
Hoe denken jullie hierover? Ben ik nu zo gevoelig? Hebben jullie adviezen voor me?
'You can't always get what you want'
donderdag 3 november 2022 om 12:04
Komt dat niet in alle sectoren voor? Ik vind dat niet zo bijonder.Marianneke schreef: ↑03-11-2022 11:57Ik denk dat je dergelijke psychiaters vaker tegen gaat komen. Ik heb beroepsmatig met meer artsen te maken, en zij maken over patiënten wel vaker opmerkingen die respectloos of denigrerend over kunnen komen. Dat zullen ze nooit doen als een patiënt dat hoort, maar onderling gebeurt het wel.
Verder goeie post van S-Groot. Ik denk ook dat je jezelf erg veel druk oplegt en dat je dit niet vol gaat houden.
donderdag 3 november 2022 om 12:06
Nee ik ook niet. Maar TO wel, vandaar dat ik haar wil melden, dat ze hier vaker tegenaan gaat lopen. Ik hoop niet dat TO te gevoelig is voor dit werkveld, ik hoop dat ze zich een beetje kan harden.
Het is ook gewoon wat stoom afblazen als collega's onderling.
donderdag 3 november 2022 om 12:32
Goed dat je dit topic geopend hebt en als je slim bent gebruik je de toegeëigende info in een reflectieverslag. 
Jouw stagebegeleidster schijnt vergeten te zijn hoe ze zelf begonnen is en durf te wedden dat dit ook niet altijd gelijk van een leien dakje verliep.
Ik vind dan ook dat positieve feedback onmisbaar is.
Vind de tip om met anderen te werken en feedback te vragen een goede.
Zet 'm op!
Jouw stagebegeleidster schijnt vergeten te zijn hoe ze zelf begonnen is en durf te wedden dat dit ook niet altijd gelijk van een leien dakje verliep.
Ik vind dan ook dat positieve feedback onmisbaar is.
Vind de tip om met anderen te werken en feedback te vragen een goede.
Zet 'm op!
Hatsjikideee...
donderdag 3 november 2022 om 12:50
Hoi hoi,
Zelf heb ik social work gedaan uitstroom ggz-agoog. Momenteel begeleid ik stagiaires van het mbo en hbo. Wel anders dan op academisch niveau, maar misschien heb je wat aan mijn tips!
Probeer de feedback niet persoonlijk op te vatten. Dat je een gesloten houding hebt, betekent niet perse dat je een 'slecht' persoon bent die niet geschikt is voor het werk. Vraag of je stagebegeleider concrete voorbeelden kan geven van wanneer jij een gesloten houding hebt en wat zij dan van jou verwacht of wat het beroep van jou verwacht. Ik kan mij namelijk voorstellen dat het voor het beroep helpend is dat je een open houding hebt zodat cliënten zich welkom voelen en eerder hun verhaal durven te doen. Je moet dan uit je comfortzone treden. Dit betekent echter niet dat je je hele persoonlijkheid en privé moet aanpassen. In je stage moet je eigenlijk juist leren om jou als persoon en privé te scheiden van jou als professional en de normen en waarden die je moet uitdragen in het beroep.
Welke studie volg je en hoelang moet je nog? Als je na deze stage je diploma hebt (master?) ben je er dan klaar voor om de functie uit te voeren?
Als je hart er ligt, en je wil het, gaat het jou lukken!
Zelf heb ik social work gedaan uitstroom ggz-agoog. Momenteel begeleid ik stagiaires van het mbo en hbo. Wel anders dan op academisch niveau, maar misschien heb je wat aan mijn tips!
Probeer de feedback niet persoonlijk op te vatten. Dat je een gesloten houding hebt, betekent niet perse dat je een 'slecht' persoon bent die niet geschikt is voor het werk. Vraag of je stagebegeleider concrete voorbeelden kan geven van wanneer jij een gesloten houding hebt en wat zij dan van jou verwacht of wat het beroep van jou verwacht. Ik kan mij namelijk voorstellen dat het voor het beroep helpend is dat je een open houding hebt zodat cliënten zich welkom voelen en eerder hun verhaal durven te doen. Je moet dan uit je comfortzone treden. Dit betekent echter niet dat je je hele persoonlijkheid en privé moet aanpassen. In je stage moet je eigenlijk juist leren om jou als persoon en privé te scheiden van jou als professional en de normen en waarden die je moet uitdragen in het beroep.
Welke studie volg je en hoelang moet je nog? Als je na deze stage je diploma hebt (master?) ben je er dan klaar voor om de functie uit te voeren?
Als je hart er ligt, en je wil het, gaat het jou lukken!
Wie wat wil die moet wat.
donderdag 3 november 2022 om 14:05
Vaker stages meegemaakt waarbij het "raar" werd en ik ging verkrampen, stagebegeleiders me maar op een manier zagen ivm kleine fout qua planning, waar maar over door werd gegaan. Zeker in de psychiatrie.
Voor mij werkte het beste minder hard te werken, vaker nee te zeggen, maar wat ik deed met zelfvertrouwen en zorgvuldigheid aan te pakken. De indruk te wekken dat ik het al kon, wel wat tips wilde, maar eigenlijk mijn eigen aanpak al had. Maar daar had ik wel een paar slechte beoordelingen, conflict en burn out voor nodig om daar te komen.
Als ik jou zo hoor, zou ik je aanraden om deze stage te stoppen. Want het kost je nu veel energie en frustratie, terwijl je meer op je plek bent op een plek waar ze wel vertrouwen in je hebben. En dan is de kans op een positieve beoordeling een stuk hoger.
Voor mij werkte het beste minder hard te werken, vaker nee te zeggen, maar wat ik deed met zelfvertrouwen en zorgvuldigheid aan te pakken. De indruk te wekken dat ik het al kon, wel wat tips wilde, maar eigenlijk mijn eigen aanpak al had. Maar daar had ik wel een paar slechte beoordelingen, conflict en burn out voor nodig om daar te komen.
Als ik jou zo hoor, zou ik je aanraden om deze stage te stoppen. Want het kost je nu veel energie en frustratie, terwijl je meer op je plek bent op een plek waar ze wel vertrouwen in je hebben. En dan is de kans op een positieve beoordeling een stuk hoger.
donderdag 3 november 2022 om 14:28
Bedankt voor de reacties.
Kleine update vandaag:
Gesprek gehad met mijn studie begeleider en stagebegeleider. De tussentijdse evaluatie (eind deze maand) wordt het beslismoment. Ik vond dit zelf vrij heftig want eigenlijk zegt ze nu dat ik nog een paar weken heb om me te bewijzen. Aan de andere kant wil ze dat ik me relaxter opstel en mezelf minder druk opleg dus dat is een hele moeilijke combi. Ze zei ook duidelijk dat als ze had geweten van vermoeidheid/Pfeiffer ze me niet had aangenomen. Dit voelt wel serieus maar aan de andere kant kan ik ook maar zoveel doen. Voor mijn gevoel gaat het deze week beter, ik lach af en toe met collega’s (en begeleider) en stel me dus iets minder serieus op. Ik zal proberen te doen wat ze van mij vraagt en mezelf proberen te vergeven als het niet lukt. Voor mijn gevoel ga ik het gewoon niet verdragen als ik straks voor de 3de keer een stageplek moet zoeken, na er al zoveel energie in te hebben gestoken. Aan de andere kant weet ik zó zeker dat dit is wat ik wil en dat er vast een stageplek is waar ik beter floreer. Ik vind het allemaal maar zwaar op het moment.
Kleine update vandaag:
Gesprek gehad met mijn studie begeleider en stagebegeleider. De tussentijdse evaluatie (eind deze maand) wordt het beslismoment. Ik vond dit zelf vrij heftig want eigenlijk zegt ze nu dat ik nog een paar weken heb om me te bewijzen. Aan de andere kant wil ze dat ik me relaxter opstel en mezelf minder druk opleg dus dat is een hele moeilijke combi. Ze zei ook duidelijk dat als ze had geweten van vermoeidheid/Pfeiffer ze me niet had aangenomen. Dit voelt wel serieus maar aan de andere kant kan ik ook maar zoveel doen. Voor mijn gevoel gaat het deze week beter, ik lach af en toe met collega’s (en begeleider) en stel me dus iets minder serieus op. Ik zal proberen te doen wat ze van mij vraagt en mezelf proberen te vergeven als het niet lukt. Voor mijn gevoel ga ik het gewoon niet verdragen als ik straks voor de 3de keer een stageplek moet zoeken, na er al zoveel energie in te hebben gestoken. Aan de andere kant weet ik zó zeker dat dit is wat ik wil en dat er vast een stageplek is waar ik beter floreer. Ik vind het allemaal maar zwaar op het moment.
'You can't always get what you want'
donderdag 3 november 2022 om 14:45
Nee, dat zegt ze niet. Ze zegt dat dat het beslismoment wordt. Dat wil toch niet zeggen dat alles wat hiervoor goed en fout is gegaan niet mee wordt genomen? Je maakt het zelf weer zwaarder dan nodig.SigmundFreud221b schreef: ↑03-11-2022 14:28Bedankt voor de reacties.
Kleine update vandaag:
Gesprek gehad met mijn studie begeleider en stagebegeleider. De tussentijdse evaluatie (eind deze maand) wordt het beslismoment. Ik vond dit zelf vrij heftig want eigenlijk zegt ze nu dat ik nog een paar weken heb om me te bewijzen. Aan de andere kant wil ze dat ik me relaxter opstel en mezelf minder druk opleg dus dat is een hele moeilijke combi. Ze zei ook duidelijk dat als ze had geweten van vermoeidheid/Pfeiffer ze me niet had aangenomen. Dit voelt wel serieus maar aan de andere kant kan ik ook maar zoveel doen. Voor mijn gevoel gaat het deze week beter, ik lach af en toe met collega’s (en begeleider) en stel me dus iets minder serieus op. Ik zal proberen te doen wat ze van mij vraagt en mezelf proberen te vergeven als het niet lukt. Voor mijn gevoel ga ik het gewoon niet verdragen als ik straks voor de 3de keer een stageplek moet zoeken, na er al zoveel energie in te hebben gestoken. Aan de andere kant weet ik zó zeker dat dit is wat ik wil en dat er vast een stageplek is waar ik beter floreer. Ik vind het allemaal maar zwaar op het moment.
zaterdag 5 november 2022 om 05:19
Dat zegt ze inderdaad niet (dat jij je moet bewijzen). Mijn eerste gedachte hierbij was “ze zegt dus dat je relaxter mag worden” en dat is vervolgens precies wat jij schreef. Het is dus geen moeilijke combi tussen bewijzen en relaxter worden. Je mag gewoon relaxter worden. De hoge eisen die je aan jezelf stelt wat loslaten en de angst in je werk proberen gerust te stellen.
Natuurlijk is dit wat je wil. Maar sta ook stil bij je eigen proces. Dat is heel belangrijk voor een hulpverlener. Ik weet dat jij in het verleden niet vrij bent geweest van psychische problemen en ik vraag me af of je de kern voldoende hebt aangepakt om op dit moment je goed te ontwikkelen in het werk. Waarbij ik niet wil zeggen dat je nu geen stage kan halen of afstuderen, maar dat het misschien goed is om (met iemand?) te werken aan de druk die je jezelf oplegt en hoe dat bij jouw werkt zodat je straks met minder druk en stress kan werken.
Natuurlijk is dit wat je wil. Maar sta ook stil bij je eigen proces. Dat is heel belangrijk voor een hulpverlener. Ik weet dat jij in het verleden niet vrij bent geweest van psychische problemen en ik vraag me af of je de kern voldoende hebt aangepakt om op dit moment je goed te ontwikkelen in het werk. Waarbij ik niet wil zeggen dat je nu geen stage kan halen of afstuderen, maar dat het misschien goed is om (met iemand?) te werken aan de druk die je jezelf oplegt en hoe dat bij jouw werkt zodat je straks met minder druk en stress kan werken.
zaterdag 5 november 2022 om 07:45
Het is te lezen dat je het heel zwaar vindt. Ik snap ook dat sommige opmerkingen steken. Toch denk ik dat je jezelf hierin veel te veel druk op legt. Ik hoor allerlei 'moetjes' in je verhaal. Een behoorlijke strijd met jezelf. Heb je hier ook hulp bij? Misschien verstandig om die te gaan zoeken, bij een psycholoog of anders bijvoorbeeld ter overbrugging bij je POH.SigmundFreud221b schreef: ↑03-11-2022 14:28Bedankt voor de reacties.
Kleine update vandaag:
Gesprek gehad met mijn studie begeleider en stagebegeleider. De tussentijdse evaluatie (eind deze maand) wordt het beslismoment. Ik vond dit zelf vrij heftig want eigenlijk zegt ze nu dat ik nog een paar weken heb om me te bewijzen. Aan de andere kant wil ze dat ik me relaxter opstel en mezelf minder druk opleg dus dat is een hele moeilijke combi. Ze zei ook duidelijk dat als ze had geweten van vermoeidheid/Pfeiffer ze me niet had aangenomen. Dit voelt wel serieus maar aan de andere kant kan ik ook maar zoveel doen. Voor mijn gevoel gaat het deze week beter, ik lach af en toe met collega’s (en begeleider) en stel me dus iets minder serieus op. Ik zal proberen te doen wat ze van mij vraagt en mezelf proberen te vergeven als het niet lukt. Voor mijn gevoel ga ik het gewoon niet verdragen als ik straks voor de 3de keer een stageplek moet zoeken, na er al zoveel energie in te hebben gestoken. Aan de andere kant weet ik zó zeker dat dit is wat ik wil en dat er vast een stageplek is waar ik beter floreer. Ik vind het allemaal maar zwaar op het moment.
zaterdag 5 november 2022 om 09:06
Aan aantal dagen later sta ik er weer wat anders in. Ik weet dat ik relaxter mag zijn en dat lukte deze week naar mijn idee ook. Helaas speelt op de achtergrond ook geld een rol. Ik krijg geen stagevergoeding maar betaal wel het volle tarief collegegeld. Het kost me dus geld om stage te lopen. Dat wist ik en daarom heb ik ook een paar maanden gewerkt voor ik begon. Maar het idee dat ik dat mogelijk wéér moet gaan doen wil ik bijna niet aan denken.
Naar mijn idee kan ik in deze stage leren wat ik belangrijk vind om straks verder te kunnen. Ik zou het zo zonde vinden als ik dit niet af kan ronden. Ik ben geneigd om het negatieve eruit te filteren en daar help ik mezelf natuurlijk totaal niet mee. POH is in gang gezet, al is het maar om even met een objectief iemand te kunnen praten.
Naar mijn idee kan ik in deze stage leren wat ik belangrijk vind om straks verder te kunnen. Ik zou het zo zonde vinden als ik dit niet af kan ronden. Ik ben geneigd om het negatieve eruit te filteren en daar help ik mezelf natuurlijk totaal niet mee. POH is in gang gezet, al is het maar om even met een objectief iemand te kunnen praten.
'You can't always get what you want'
zaterdag 5 november 2022 om 09:14
Klinkt alsof je goede stappen zet. Ik hoop dat POH je gaat helpen.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar volgens mij een stuk jonger dan ik, en zonder het belerende ouwe wijf uit te willen hangen: het komt wel goed. Als deze stage het niet wordt, zelfs als deze opleiding het niet wordt, dan komt er wel weer wat anders op je pad. Het is echt niet alles of niets, al voelt dat misschien wel zo.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar volgens mij een stuk jonger dan ik, en zonder het belerende ouwe wijf uit te willen hangen: het komt wel goed. Als deze stage het niet wordt, zelfs als deze opleiding het niet wordt, dan komt er wel weer wat anders op je pad. Het is echt niet alles of niets, al voelt dat misschien wel zo.
zaterdag 5 november 2022 om 13:58
Dit is voor mij heel herkenbaar. Ik liep stage in een verpleeghuis om een afdeling met ouderen met een psychiatrische stoornissen.CherryBlossom- schreef: ↑28-10-2022 00:06Begeleiders kunnen je maken en breken.
Het aller lastigste vond ik dat je je hoort te gedragen hoe je stagebegeleiders je het liefst zagen.
En dat gebeurt heel vaak. Wellicht niet altijd bewust.
Dat vond ik altijd het moeilijkste van heel mijn studie. Zij bepalen of ik mijn voldoende krijg. Ben ik goed genoeg in hun ogen dan krijg ik mijn handtekening.
Het is vervelend hoe jij je voelt. En ik baal dat je afgerekend wordt op je zwakkere punten. (Moment opname)
Terwijl als je werkt je prestaties ook met ups en downs gaan. Maar ze rekenen het wel af bij een stagiaire.
Er zal vast genoeg aan te merken zijn op je. Je bent ook niet voor niets leerling maar de juiste begeleiding maakt het dat je beter wordt in je kunnen.
Heel veel begeleiders vergeten dat hun aanpak het succes geeft van slagen of niet. Ze hebben heel veel zelf in de hand. Zij zijj professionals en hebben de skills om dit te kunnen, als het goed is. Daar mag je vanuit gaan.
Maargoed zo werkt het helaas toch niet zoals je zelf nu ook weet.
Blijf communiceren. Ga in gesprek met school. Reflecteer goed op jezelf en kijk waar je nog (extra) begeleiding bij nodig hebt en vraag aan je begeleiders of ze je dit kunnen geven.
Maak een plan van aanpak over je onzekerheid en dat je bevestiging wil 1x in de week om te relativeren of je op de juiste weg bent. Wat doet dit mrt je? Het maakt je langzaam zekerder en gevolgen daar van is dat je hier minder naar gaat vragen en zekerder gaat voelen en gedragen.
Vraag of de begeleiders dit kunnen geven?
Hebben ze weerwoord hier op? Draai het om. Leg uit dat dit is wat je nodig bent. Jij bent hier om te leren met je eigen persoonlijke issues. Dat mag niet fout gekeurd worden.
Kunnen ze je hier niet in begeleiden dan ben je op de verkeerde plek en mogen je begeleiders hun titel wel inleveren. Als ze dit al lastig vinden bij stagiaires dan zijn cliënten vast ook erg lastig voor ze. Je werkt overigens niet in een bepaald makkelijk doelgroep.
Bespreek dit met je studieleraar van school en desnoods plan een gesprek met school en begeleiders.
Stel voor om je plan van aanpak uit te werken en dit desnoods te laten ondertekenen door je begeleiders.
Zelf heb ik dit namelijk ook gedaan. Met tegenzin hebben ze ondertekend. Hele stage hoorde ik geen negatieve punten meer tot mijn eind gesprek. Ik heb aangegeven dat ze het ondertekend hebben. Nooit geen negatieve punten heb gehoord en nu ineens meer van me werd verwacht.
School heeft de criteria van mij leerjaar stage bij en doorgenomen in hun bijzijn en de conclusie was dat ik geslaagd was. Tot ergenis van een van mijn begeleider dat weg liep en niets tegen me zei.
Ik moest nog 2 weken maar zoals school zei; meid je hebt je handtekening... met andere woorden.. dag stage.
School had helaas slechte ervaringen met de locatie en na mij hebben ze geen stageplek meer aangeboden daar. Daar was ik wel erg blij omMaar het heeft wel een flinke deuk achter gelaten.
Hele stage nooit negatieve feedback tot het formulier op tafel kwam. Mijn begeleider liet werkelijk niets van me heel, niets was goed. Het kwam er op neer dat ik er daar 3 maanden lang een puinhoop van gemaakt had. Zelfs bij de tussentijdse stagegesprekken waar de school bij zat, is er niets gezegd.
In mijn ogen kan dit niet. Dat heb ik ook aangegeven, maar helaas 0 effect. En bij mij ging mijn stagebegeleider van school daarin mee, ondanks mijn goed onderbouwde weerwoord en de weigering om een beoordeling voor accoord te ondertekenen als daar dingen in staan die nooit gezegd zijn en de eerdere gesprekken waar hij bij was geweest en er niets gezegd was.
Bij mij was het vervelende ook dat ik dit niet aan kon zien komen, want elke keer als ik feedback vroeg, dan ging het allemaal prima.
Uiteindelijk heb ik mijn opleiding tot verpleegkundige afgebroken, nadat ik stuk gelopen was op 2 van dergelijke stages.
En de deuken die het achterlaat: ik ben nu 30 jaar verder en ik ben nog steeds allergisch voor mensen die, als je feedback vraag, alleen zeggen dat het goed gaat. Ik wil onderbouwing hebben. En mensen die me in mijn functioneringsgesprek overladen met een lading negatieve kritiek, daar heb ik heel veel moeite mee. Werken en functioneren is een on going proces en geen '1x per jaar zal ik wel even vertellen wat ik niet goed vind gaan'.
dolfine wijzigde dit bericht op 06-11-2022 09:51
0.02% gewijzigd
zaterdag 5 november 2022 om 14:08
Oei, stagiaires vergelijken. Sorry hoor, maar ik vind dat ze daar heel erg mee moet oppassen.SigmundFreud221b schreef: ↑28-10-2022 10:33Ik krijg het idee dat ze baalt van haar eigen keuze (om mij aan te nemen) als ze zegt dat het vorige stagiaires makkelijker afging. Dat doet pijn en ik begrijp ook niet waarom ze dat zou moeten zeggen. Ik kan alleen maar hopen dat ze gewoon vaak de plank misslaat bij mij maar dat ze me wel wil helpen deze stage af te ronden.
Het maakt nogal wat uit waar je in je opleiding zit, voor welke opleiding je stage loopt , van welke school je komt, wat je stagedoelen zijn en welke populatie cliënten/patiënten er zijn om het moment dat de stage gelopen wordt.
Persoonlijke klik hebben met cliënten/patiënten en begeleider maakt ook nog eens veel uit.
zaterdag 5 november 2022 om 15:58
snap ik goed to. Ik heb de rest nog niet gelezen, maar herken veel van wat en hoe je schrijft uit eigen ervaring. Ik denk dat je -zoals je zelf schrijft- best wel moe bent en op je tenen loopt door een paar keer ziek te zijn geweest en dat je uberhaupt wat spanning had/hebt door deze stage. En dan kan het balletje eigenlijk twee kanten oprollen. Je komt op een plek te werken waar je eigenlijk op een positieve manier de goede kant een zetje krijgt, waar men positief reageert en je het gevoel geeft dat je fouten mag maken.SigmundFreud221b schreef: ↑27-10-2022 20:06Ik denk zelf dat vooral stress ervaar van de begeleiding en niet zozeer van de werkdruk. Ik kreeg deze week een concreet verbeterpunt te horen van wat ik beter kan doen en ik kon me daar ook goed in vinden. Ik word er wel heel onzeker van als ik ditzelfde punt nog 3/4 keer te horen krijg en hoe belangrijk het is. Voor de duidelijkheid: dit was niet desastreus en mijn begeleider kon dit op dat moment opvangen. Ik krijg hierdoor wel de indruk dat er voor mij geen ruimte is om fouten te maken en daar wordt ik wél gestrest van.
Of je komt bij een bedrijf te werken waar ze erg op je letten en het onderste uit de kan van je verwachten en dit ook nog eens niet heel positief kunnen brengen. Als je dan al met wat stress en vermoeidheid zo'n stage bent gestart, word je stoeltje steeds wat verder onder je uitgetrapt.
Het klinkt alsof je helaas in die laatste heksenketel terecht bent gekomen. Het feit dat iemand issues heeft (zoals je begeleider zegt) is A: impertinent, maar is niet die positieve slinger die ze je óók had kunnen geven. In plaats daarvan grijpt ze dat aan om je nog verder onderuit te halen. Ik merk zelf in mijn werk dat stagaires kunnen opbloeien, ook de stagaires die onzeker zijn, moe zijn, stress hebben en het moeilijk vinden. Omdat ze steun en positiviteit vinden. Helaas is niet iedereen in de wieg gelegd om iemand te motiveren en inspireren. Dat vind ik heel jammer voor jou.
zaterdag 5 november 2022 om 16:10
Maar jij pakt het heel relaxed op. En dat is natuurlijk de beste manier waarop je zoiets op kunt pakken. Maar je krijgt als instelling simpelweg niet altijd ontspannen, blakend van het zelfvertrouwen, goed in staat om zaken los te laten stagiaires. Sterker nog, ik denk dat je alleen stagiaires zou moeten begeleiden, als je óok in staat bent om een stagiaire een gevoel van veiligheid en support te geven. De meeste stagiaires zijn nl. best onzeker, moeten nog echt uitvinden wie ze zelf zijn, hoe het werken uberhaupt gaat en wat er van ze verwacht wordt en dan doorlopend beoordeeld worden. Daar moet je best stevig voor in je schoenen staan.
To geeft aan dat ze momenteel wat minder stevig staat en weet je, dat geeft eigenlijk helemaal niet. Als werk/stage bedrijf kun je zó ontzettend veel positiefs toevoegen aan iemand die het graag wil leren. Dan kom je er niet met 'joh, dat moet je jezelf niet aantrekken'. Veiligheid is de basis die je moet kunnen bieden. Als je kletserige mensen in een team hebt werken die negativiteit in zich hebben en dat lekker op een stagiaire kunnen projecteren, kun je nog zo stevig zijn, maar dat kan een enorme impact hebben. Ook al zeg je honderd keer tegen jezelf, laat maar lekker kletsen, ik weet wel wat ik waard ben. Dat is nu juist het punt, dat is een vormend proces.
zaterdag 5 november 2022 om 16:28
precies!eenhoornn schreef: ↑27-10-2022 21:48Mijn ervaring is dat een stagebeleidster je kan maken of breken.
Het klinkt alsof de begeleiding niet erg constructief is en ik zou me hetzelfde voelen als jij.
Sterker nog: dit is mij ook 2x overkomen. Beide keren heb ik ervoor gekozen om me niet weg te laten jagen, maar ze te laten zien wat ik in mijn mars heb.
Beide keren heeft dit in mijn voordeel gewerkt en ben ik voor beide stages alsnog geslaagd en kan ik oprecht zeggen dat ik echt goed ben in mijn werk.
Ik hoop dat jij ook je krachtig genoeg kunt voelen om deze strijd aan te gaan, want dat is ze nu gewoon aan het doen: een strijd met jou voeren.
Als jouw motivatie voor deze stage en deze opleiding groot genoeg is, probeer dan een dikke huid te kweken voor je begeleidster en vooral te doen wat zij wil.
Als deze stage behaald en voorbij is kun je trots zijn op jezelf en zo te horen zul je daar toch niet blijven werken.
Er zijn genoeg andere plekken waar jij wel tot je recht gaat komen.
Zet 'm op, je kunt het! Echt!
zaterdag 5 november 2022 om 17:06
Ik werk ook in de ggz en heb veel stagiaires begeleid. En dus zelf ook stage gelopen. Ik kan me herinneren dat ik me op mijn stageplek ook niet helemaal op mijn plek voelde, veel last had van iedereen om me heen die alles zo goed leken te kunnen en zonder enige moeite leken te doen. Deels had het dus te maken met mijn eigen onzekerheid en onervarenheid, deels ook met de plek zelf. Alleen dat laatste, dat voelde ik toen wel al, maar weet ik nu zeker (nu ik ouder ben en verschillende werkplekken heb gehad). De stagebegeleider op de uni gaf steeds aan als ik zei dat ik mezelf niet goed kon zijn: jawel, dit ben jij óók zelf.
En ja, natuurlijk, ik snap ook dat het een wisselwerking is, maar toch voelde ik ook heel duidelijk dat het niet alleen bij mij lag. Maar bij de combi van mij en de plek (de mensen daar). Maar ik werd wel heel onzeker van die opmerkingen dat het aan mij lag.
Ik heb een beetje de indruk dat hetzelfde bij jou speelt: je voelt aan alles dat de klik er niet is, maar omdat je in een ondergeschikte positie zit, je steeds lerend moet opstellen, jij steeds iets moet met de dingen die minder goed lopen (en zij dus niet), ga je teveel twijfelen aan jezelf en onzeker worden.
Maar je mág ook vinden dat zij dingen niet op een prettige manier doet. Je mág haar gewoon een niet tactische, veroordelende, onnodig kwetsende vrouw vinden. Je hoeft dus niet alles even serieus te nemen wat zij zegt. Pik eruit waar je wat mee kan, of wat je terecht vindt en werk daaraan.
Toon initiatief bij evaluaties. Ga bijv, bij verschillende collega’s langs de week voor je evaluatie en vraag hen op de man af waar ze tevreden over zijn en wat ze nog als tips hebben.
Vraag aan je stagebegeleidster of ze misschien ook samen met jou een paar kernkwadranten kan invullen. Dat dwingt haar (en jou) om te kijken naar valkuilen, maar ook meteen naar je kwaliteiten.
O, en als mijn stagiaire zou vragen om positieve feedback, zou ik verbaasd zijn dat ze denkt dat ze die niet krijgt. In tegenstelling tot: ‘wen er maar aan, want later krijg je dat ook niet’, zou ik eerder zeggen: jee, wat rot voor jou dat je denkt dat je erom moet vragen om het te krijgen. Natuurlijk ga je positieve feedback krijgen!’. Maar het geeft wel aan hoe kwetsbaar (en mogelijk gekwetst) je bent.
Ik hoop echt dat het je lukt om op te pikken wat helpend is en je schouders op te halen voor onnodig kwetsende dingen of bullshit.
En ja, natuurlijk, ik snap ook dat het een wisselwerking is, maar toch voelde ik ook heel duidelijk dat het niet alleen bij mij lag. Maar bij de combi van mij en de plek (de mensen daar). Maar ik werd wel heel onzeker van die opmerkingen dat het aan mij lag.
Ik heb een beetje de indruk dat hetzelfde bij jou speelt: je voelt aan alles dat de klik er niet is, maar omdat je in een ondergeschikte positie zit, je steeds lerend moet opstellen, jij steeds iets moet met de dingen die minder goed lopen (en zij dus niet), ga je teveel twijfelen aan jezelf en onzeker worden.
Maar je mág ook vinden dat zij dingen niet op een prettige manier doet. Je mág haar gewoon een niet tactische, veroordelende, onnodig kwetsende vrouw vinden. Je hoeft dus niet alles even serieus te nemen wat zij zegt. Pik eruit waar je wat mee kan, of wat je terecht vindt en werk daaraan.
Toon initiatief bij evaluaties. Ga bijv, bij verschillende collega’s langs de week voor je evaluatie en vraag hen op de man af waar ze tevreden over zijn en wat ze nog als tips hebben.
Vraag aan je stagebegeleidster of ze misschien ook samen met jou een paar kernkwadranten kan invullen. Dat dwingt haar (en jou) om te kijken naar valkuilen, maar ook meteen naar je kwaliteiten.
O, en als mijn stagiaire zou vragen om positieve feedback, zou ik verbaasd zijn dat ze denkt dat ze die niet krijgt. In tegenstelling tot: ‘wen er maar aan, want later krijg je dat ook niet’, zou ik eerder zeggen: jee, wat rot voor jou dat je denkt dat je erom moet vragen om het te krijgen. Natuurlijk ga je positieve feedback krijgen!’. Maar het geeft wel aan hoe kwetsbaar (en mogelijk gekwetst) je bent.
Ik hoop echt dat het je lukt om op te pikken wat helpend is en je schouders op te halen voor onnodig kwetsende dingen of bullshit.
zaterdag 5 november 2022 om 17:50
Wat een lieve reactie Helena. To is onzeker en misschien heb je gelezen dat er best veel mensen te maken hebben gehad met een hele vervelende stage ervaring en dat die ervaring best diep kan komen te zitten en veel impact kan hebben op het vervolg in zelfvertrouwen.
Dat je vanuit dat perspectief kunt begeleiden, geeft jou een streepje voor!
Ik hoop dat je iets kan met haar feedback to. Je mag je stagebegeleidster best een veroordelende, ontactische en onnodig kwetsende vrouw vinden. Misschien helpt het je om haar gedrag of feedback meer bij haar te laten en pik jij eruit waar je wél wat mee kan. Dat geeft haar in jouw hoofd misschien al wat minder macht en relativeert de boel. Dan hoef je er ook wat minder hard tegen te vechten, want blijf je wat meer bij jezelf. Ik hoop echt dat je nog iets met de tip van Helena kan.
Dat je vanuit dat perspectief kunt begeleiden, geeft jou een streepje voor!
Ik hoop dat je iets kan met haar feedback to. Je mag je stagebegeleidster best een veroordelende, ontactische en onnodig kwetsende vrouw vinden. Misschien helpt het je om haar gedrag of feedback meer bij haar te laten en pik jij eruit waar je wél wat mee kan. Dat geeft haar in jouw hoofd misschien al wat minder macht en relativeert de boel. Dan hoef je er ook wat minder hard tegen te vechten, want blijf je wat meer bij jezelf. Ik hoop echt dat je nog iets met de tip van Helena kan.
zaterdag 5 november 2022 om 18:06
Eens, en zo probeer ik mijn stagiaires ook te begeleiden.Hoerabanaan schreef: ↑05-11-2022 16:10Maar jij pakt het heel relaxed op. En dat is natuurlijk de beste manier waarop je zoiets op kunt pakken. Maar je krijgt als instelling simpelweg niet altijd ontspannen, blakend van het zelfvertrouwen, goed in staat om zaken los te laten stagiaires. Sterker nog, ik denk dat je alleen stagiaires zou moeten begeleiden, als je óok in staat bent om een stagiaire een gevoel van veiligheid en support te geven. De meeste stagiaires zijn nl. best onzeker, moeten nog echt uitvinden wie ze zelf zijn, hoe het werken uberhaupt gaat en wat er van ze verwacht wordt en dan doorlopend beoordeeld worden. Daar moet je best stevig voor in je schoenen staan.
To geeft aan dat ze momenteel wat minder stevig staat en weet je, dat geeft eigenlijk helemaal niet. Als werk/stage bedrijf kun je zó ontzettend veel positiefs toevoegen aan iemand die het graag wil leren. Dan kom je er niet met 'joh, dat moet je jezelf niet aantrekken'. Veiligheid is de basis die je moet kunnen bieden. Als je kletserige mensen in een team hebt werken die negativiteit in zich hebben en dat lekker op een stagiaire kunnen projecteren, kun je nog zo stevig zijn, maar dat kan een enorme impact hebben. Ook al zeg je honderd keer tegen jezelf, laat maar lekker kletsen, ik weet wel wat ik waard ben. Dat is nu juist het punt, dat is een vormend proces.
zaterdag 5 november 2022 om 22:29
Bedankt voor jullie fijne reacties. Fijn om wat andere perspectieven te lezen hoerabanaan en Helena.
Ik geloof graag dat ik het zelf anders zou doen (of anders ga doen). Ik denk dat het je ding moet zijn om iemand te kunnen begeleiden. Iemand begeleiden die zelfverzekerd, energiek en extravert is, in in principe geen kunst. Ik begrijp dat mijn begeleider ervan baalt, maar ik had gehoopt dat ik begeleid zou worden door iemand die haar enthousiasme graag wil overbrengen.
Ik denk dat het inderdaad helpt om te filteren wat zij zegt en hoe “waar” dat is. Aan de andere kant wordt wel van mij verwacht dat ik wat met haar feedback doe, ook als het nergens op slaat. Ik ga m’n best doen om wat meer te genieten wat m’n stage en de nare opmerkingen maar naast me neer te leggen. Als dat dan niet genoeg blijkt te zijn, beschouw ik het als blessing in disguise. Het moét ook leuker kunnen, ook al wil ik het graag afronden.
Ik geloof graag dat ik het zelf anders zou doen (of anders ga doen). Ik denk dat het je ding moet zijn om iemand te kunnen begeleiden. Iemand begeleiden die zelfverzekerd, energiek en extravert is, in in principe geen kunst. Ik begrijp dat mijn begeleider ervan baalt, maar ik had gehoopt dat ik begeleid zou worden door iemand die haar enthousiasme graag wil overbrengen.
Ik denk dat het inderdaad helpt om te filteren wat zij zegt en hoe “waar” dat is. Aan de andere kant wordt wel van mij verwacht dat ik wat met haar feedback doe, ook als het nergens op slaat. Ik ga m’n best doen om wat meer te genieten wat m’n stage en de nare opmerkingen maar naast me neer te leggen. Als dat dan niet genoeg blijkt te zijn, beschouw ik het als blessing in disguise. Het moét ook leuker kunnen, ook al wil ik het graag afronden.
'You can't always get what you want'
zaterdag 5 november 2022 om 22:38
Goeie insteek Sigmund. Weet je, je hebt niet veel controle over of je zakt of slaagt voor deze stage. Soms als iemand al z'n mening heeft, is dat moeilijk meer te veranderen. Het enige wat je voor jezelf kunt doen, is proberen om met dit gegeven meer jouw plezier terug te krijgen. Want daar heb je wel wat invloed op. Of dat je begeleidster nu wel of niet bevalt hoe je erbij staat of niet. Jij bent jij, laat het maar een beetje van je afgleiden als het lukt. En laat los dat je de stage zo kunt veranderen dat je leerdoelen en leerwensen gehaald worden. Als het lukt is het mooi meegenomen. Dat loslaten kan je misschien net wat meer rust geven.
Ik wens je nog een mooie tijd toe. Doe wat je kunt binnen de tijd dat je daar bent met een lichte glimlach om je mond en als je naar huis gaat, laat het los. Meer dan dat kun je niet, maar hóef je ook niet.
Ik wens je nog een mooie tijd toe. Doe wat je kunt binnen de tijd dat je daar bent met een lichte glimlach om je mond en als je naar huis gaat, laat het los. Meer dan dat kun je niet, maar hóef je ook niet.
zaterdag 5 november 2022 om 22:50
Ik heb zelf inderdaad een pragmatischer instelling. Je wil gewoon je stage halen, daarna heb je alle tijd van de wereld om een plek te vinden die goed bij je past. Dus neem gewoon even aan wat iemand zegt, en doe dat gewoon. Dus als deze nare stagebegeleider nota bene zegt wat minder hooi op je vork te nemen, volg dat op en accepteer dat. Zo iemand wil zien dat je hoort wat er gezegd wordt.
Het kan zijn dat de hele plek geen match is. Maar op veel plekken lopen nu eenmaal rare figuren rond.
Ja, misschien is TO onzeker. Maar ze legt zichzelf ook onnodig veel druk op. Dan maak je jezelf natuurlijk alleen maar meer onzeker. Hoe meer je doet, hoe meer er mis kan gaan.
Het kan zijn dat de hele plek geen match is. Maar op veel plekken lopen nu eenmaal rare figuren rond.
Ja, misschien is TO onzeker. Maar ze legt zichzelf ook onnodig veel druk op. Dan maak je jezelf natuurlijk alleen maar meer onzeker. Hoe meer je doet, hoe meer er mis kan gaan.
anoniem_64099e414652c wijzigde dit bericht op 06-11-2022 10:23
27.29% gewijzigd
zaterdag 5 november 2022 om 23:00
Ohja, en ik vind wat navyblue zegt op een bepaalde manier ook wel wat voor te zeggen. Jouw doel is halen van je stage. Mocht jouw stagebegeleidster graag het gevoel hebben dat ze gewicht in de schaal legt, wees haar aapje. Ja, echt hoor (binnen redelijkheid dan). Soms kun je maar beter doen wat iemand zegt en daar niet teveel over nadenken. Dus niet doen en er ondertussen vanalles van vinden, want dat proeft iemand. Gewoon dom zijn zeg maar. Wil jij dat ik op 1 been hinkelend naar patient x ga? Prima joh, ga ik hinkelend naar patient x.
Jouw doel is hier zonder kleerscheuren zo snel mogelijk weer weg te zijn, bij voorkeur met een JA achter je naam en dat leren en ervaren kun je later in je leven nog ruimschoots compenseren.
Be the monkey (en lach erom in jezelf)
Jouw doel is hier zonder kleerscheuren zo snel mogelijk weer weg te zijn, bij voorkeur met een JA achter je naam en dat leren en ervaren kun je later in je leven nog ruimschoots compenseren.
Be the monkey (en lach erom in jezelf)
zondag 6 november 2022 om 07:50
Maar wat zou jij dan zeggen tegen een stagiaire die chronisch moe is en niet verteld heeft dat ze nog herstellende is van Pfeiffer?
Ik heb ook wel eens een stagiaire gehad die duidelijk op haar tenen liep. Werkte ‘s avonds door om dingen af te krijgen en melde zich dan ziek op momenten dat het eropaan kwam. Was goed genoeg in het werk maar kon niet zo goed omgaan met de druk. Had ook ‘issues’ (en dat is geen veroordeling, want ik heb exact dezelfde ‘issues’).
Maar hoe reageer je daar wèl goed op als begeleider?
zondag 6 november 2022 om 10:44
Ik heb nooit in de GGZ gewerkt, wel in de somatische zorg.
Tijdens de opleiding wisselende ervaringen gehad met stage begeleiders. Ik was 19 tijdens mijn eerste stage en verzoop zonder dat ik er erg in had. Toen het al "te laat " was, kwam mijn begeleider, waar ik zelden mee samen werkte, met de opmerking:" we vroegen ons al af of je het wel leuk vindt ".
Tijdens mijn derde stage op een afdeling waar de cultuur snoeihard was, heb ik veel tijd doorgebracht op het toilet om af en toe tot mezelf te komen.
Ik heb mezelf nav deze ervaringen voorgenomen nooit maar dan ook nooit een meedogenloze, harteloze niet empathische stagebegeleider te worden in mijn eigen carrière.
Ik zorgde er voor dat ik laagdrempelig was voor mijn leerlingen en dat ik benaderbaar was. Ik liet de regie voor het leerproces bij de leerling, maar stuurde wel bij als er signalen waren dat bepaalde dingen minder goed gingen. Ik heb daarbij altijd geprobeerd te kijken door de ogen van de leerling, omdat dat bij mij niet of veel te weinig gedaan werd. Ook bood ik een luisterend oor.
Als ik in mijn leerlingen periode geen doorzettingsvermogen had gehad, dan was ik er mee gekapt. Het kan je maken of breken.
Ik denk wel, dat wanneer je als begeleider bepaalde dingen ziet of signaleert bij je leerling, je deze moet benoemen. Je moet toetsen bij diegene of het klopt wat je ziet. Laat diegene niet zwemmen of bijna verzuipen. Over het algemeen is de behoefte bij leerlingen om het goed te doen groot. En in de zorgsector gaat dat vaak samen met "ten koste van jezelf ". Leerlingen trekken niet altijd zelf aan de bel, terwijl de omgeving ze ziet worstelen. Ga hier over in gesprek. En dan vooral zonder vooroordelen. Benoem wat je ziet. Toets of het klopt.
Dat is wat ik als leerling enorm gemist heb. En stage lopen in de zorg is gewoon geen kattenpis. Ik denk dat heel veel gediplomeerde collega's dat al vergeten zijn en vanuit een zekere hardheid handelen ipv het nog kunnen kijken door de ogen van een leerling/stagiaire.
Tijdens de opleiding wisselende ervaringen gehad met stage begeleiders. Ik was 19 tijdens mijn eerste stage en verzoop zonder dat ik er erg in had. Toen het al "te laat " was, kwam mijn begeleider, waar ik zelden mee samen werkte, met de opmerking:" we vroegen ons al af of je het wel leuk vindt ".
Tijdens mijn derde stage op een afdeling waar de cultuur snoeihard was, heb ik veel tijd doorgebracht op het toilet om af en toe tot mezelf te komen.
Ik heb mezelf nav deze ervaringen voorgenomen nooit maar dan ook nooit een meedogenloze, harteloze niet empathische stagebegeleider te worden in mijn eigen carrière.
Ik zorgde er voor dat ik laagdrempelig was voor mijn leerlingen en dat ik benaderbaar was. Ik liet de regie voor het leerproces bij de leerling, maar stuurde wel bij als er signalen waren dat bepaalde dingen minder goed gingen. Ik heb daarbij altijd geprobeerd te kijken door de ogen van de leerling, omdat dat bij mij niet of veel te weinig gedaan werd. Ook bood ik een luisterend oor.
Als ik in mijn leerlingen periode geen doorzettingsvermogen had gehad, dan was ik er mee gekapt. Het kan je maken of breken.
Ik denk wel, dat wanneer je als begeleider bepaalde dingen ziet of signaleert bij je leerling, je deze moet benoemen. Je moet toetsen bij diegene of het klopt wat je ziet. Laat diegene niet zwemmen of bijna verzuipen. Over het algemeen is de behoefte bij leerlingen om het goed te doen groot. En in de zorgsector gaat dat vaak samen met "ten koste van jezelf ". Leerlingen trekken niet altijd zelf aan de bel, terwijl de omgeving ze ziet worstelen. Ga hier over in gesprek. En dan vooral zonder vooroordelen. Benoem wat je ziet. Toets of het klopt.
Dat is wat ik als leerling enorm gemist heb. En stage lopen in de zorg is gewoon geen kattenpis. Ik denk dat heel veel gediplomeerde collega's dat al vergeten zijn en vanuit een zekere hardheid handelen ipv het nog kunnen kijken door de ogen van een leerling/stagiaire.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
