Kinderen
alle pijlers
thuismoeders... lui of zorgzaam
zaterdag 11 juli 2009 om 20:36
zaterdag 11 juli 2009 om 20:36
Vraagje, hoe staan jullie er dan tegenover als je een man heb die gewoon een baan heeft dat hij echt veel van huis is, dus een man die vaart, of vrachtwagen chauffeur, of vaak naar buitenland, of eigen bedrijf heeft waar ontzettend veel tijd in gaat zitten?
Sommige beroepen zijn moeilijk combineren met part time uren, en soms kunnen mannen (of vrouwen) niet zomaar vrij zijn als kind ziek is, moet afzwemmen, jarig is, een clubje heeft, speelafspraken heeft, schoolreis, oid.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan.
En niet iedereen heeft ouders in de buurt die kunnen oppassen als het zo uitkomt.
Hier is dus zo iets als bovenstaand aan de orde, en ik ben nu full time thuis (3 kinderen) en ik denk omdat mijn man zo veel weg is, het wel stabiel is dat ik er ben.
Ook op school help ik veel, en vang ook veel kinderen op uit de wijk. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst een boek gelezen heb, ik zit echt nooit te niksen.
Als de jongste 4 is zal ik wel verder gaan kijken, en dat is misschien even lastig zoeken, maar ik ben nog jong, dus er zal heus wel iets te vinden zijn.
Sommige mensen (ook hier) kunnen zo snel oordelen, dat is soms zo jammer, want vaak zit er ook een verhaal achter.
Sommige beroepen zijn moeilijk combineren met part time uren, en soms kunnen mannen (of vrouwen) niet zomaar vrij zijn als kind ziek is, moet afzwemmen, jarig is, een clubje heeft, speelafspraken heeft, schoolreis, oid.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan.
En niet iedereen heeft ouders in de buurt die kunnen oppassen als het zo uitkomt.
Hier is dus zo iets als bovenstaand aan de orde, en ik ben nu full time thuis (3 kinderen) en ik denk omdat mijn man zo veel weg is, het wel stabiel is dat ik er ben.
Ook op school help ik veel, en vang ook veel kinderen op uit de wijk. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst een boek gelezen heb, ik zit echt nooit te niksen.
Als de jongste 4 is zal ik wel verder gaan kijken, en dat is misschien even lastig zoeken, maar ik ben nog jong, dus er zal heus wel iets te vinden zijn.
Sommige mensen (ook hier) kunnen zo snel oordelen, dat is soms zo jammer, want vaak zit er ook een verhaal achter.
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
zaterdag 11 juli 2009 om 20:37
Gezellig hier
Ik vind het verstandig als vrouwen een baan hebben, wel of geen kinderen, wel of geen relatie. Verstandig voor je eigen ontwikkeling, onafhankelijkheid, welzijn etc.
Als ik het woord thuismoeder hoor, krijg ik al de kriebels. En dan de vraag "waarom werken jullie naast het moederschap?" Is moederschap de enige levensvervulling? Hoe zit het met intellectuele werkzaamheden? En dat gedoe over "mantelzorger", waarom is dat belangrijker dan een baan? Ik vind dat puur ge-o.h. Waarom zou je je als vrouw vooral moeten inzetten voor anderen? Hoe zit het dan met je eigen leven? Wanneer kom je zelf aan bod? Waarom zou je je afhankelijk van je partner opstellen? De meeste huwelijken/relaties gaan kapot, en als gescheiden vrouw met kinderen ben je vaak het haasje. Door het zorgen voor kinderen en huishouden, zijn er zat vrouwen die daardoor een mindere opleiding dan hun partner hebben, of jaren uit het arbeidsproces zijn- niet echt de voorwaarden voor een goede baan. Met een scheiding krijg je emotioneel een dreun, daarbovenop nog een financiele dreun, en voor je het weet ben je bijstandsmoeder. Waarom zou je dat risico nemen?
Ik vind het verstandig als vrouwen een baan hebben, wel of geen kinderen, wel of geen relatie. Verstandig voor je eigen ontwikkeling, onafhankelijkheid, welzijn etc.
Als ik het woord thuismoeder hoor, krijg ik al de kriebels. En dan de vraag "waarom werken jullie naast het moederschap?" Is moederschap de enige levensvervulling? Hoe zit het met intellectuele werkzaamheden? En dat gedoe over "mantelzorger", waarom is dat belangrijker dan een baan? Ik vind dat puur ge-o.h. Waarom zou je je als vrouw vooral moeten inzetten voor anderen? Hoe zit het dan met je eigen leven? Wanneer kom je zelf aan bod? Waarom zou je je afhankelijk van je partner opstellen? De meeste huwelijken/relaties gaan kapot, en als gescheiden vrouw met kinderen ben je vaak het haasje. Door het zorgen voor kinderen en huishouden, zijn er zat vrouwen die daardoor een mindere opleiding dan hun partner hebben, of jaren uit het arbeidsproces zijn- niet echt de voorwaarden voor een goede baan. Met een scheiding krijg je emotioneel een dreun, daarbovenop nog een financiele dreun, en voor je het weet ben je bijstandsmoeder. Waarom zou je dat risico nemen?
zaterdag 11 juli 2009 om 20:38
quote:Gsis schreef op 11 juli 2009 @ 20:36:
Vraagje, hoe staan jullie er dan tegenover als je een man heb die gewoon een baan heeft dat hij echt veel van huis is, dus een man die vaart, of vrachtwagen chauffeur, of vaak naar buitenland, of eigen bedrijf heeft waar ontzettend veel tijd in gaat zitten?
Dit zou uitgaan van de presumptie dat ik zou kiezen voor een relatie waarin ik mijn partner weinig zie. Dat zou ik dus niet doen. Dus ik kan geen antwoord geven op jouw vraag.
Sommige beroepen zijn moeilijk combineren met part time uren, en soms kunnen mannen (of vrouwen) niet zomaar vrij zijn als kind ziek is, moet afzwemmen, jarig is, een clubje heeft, speelafspraken heeft, schoolreis, oid.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan.
En niet iedereen heeft ouders in de buurt die kunnen oppassen als het zo uitkomt.
Hier is dus zo iets als bovenstaand aan de orde, en ik ben nu full time thuis (3 kinderen) en ik denk omdat mijn man zo veel weg is, het wel stabiel is dat ik er ben.
Ook op school help ik veel, en vang ook veel kinderen op uit de wijk. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst een boek gelezen heb, ik zit echt nooit te niksen.
Als de jongste 4 is zal ik wel verder gaan kijken, en dat is misschien even lastig zoeken, maar ik ben nog jong, dus er zal heus wel iets te vinden zijn.
Sommige mensen (ook hier) kunnen zo snel oordelen, dat is soms zo jammer, want vaak zit er ook een verhaal achter.
Vraagje, hoe staan jullie er dan tegenover als je een man heb die gewoon een baan heeft dat hij echt veel van huis is, dus een man die vaart, of vrachtwagen chauffeur, of vaak naar buitenland, of eigen bedrijf heeft waar ontzettend veel tijd in gaat zitten?
Dit zou uitgaan van de presumptie dat ik zou kiezen voor een relatie waarin ik mijn partner weinig zie. Dat zou ik dus niet doen. Dus ik kan geen antwoord geven op jouw vraag.
Sommige beroepen zijn moeilijk combineren met part time uren, en soms kunnen mannen (of vrouwen) niet zomaar vrij zijn als kind ziek is, moet afzwemmen, jarig is, een clubje heeft, speelafspraken heeft, schoolreis, oid.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan.
En niet iedereen heeft ouders in de buurt die kunnen oppassen als het zo uitkomt.
Hier is dus zo iets als bovenstaand aan de orde, en ik ben nu full time thuis (3 kinderen) en ik denk omdat mijn man zo veel weg is, het wel stabiel is dat ik er ben.
Ook op school help ik veel, en vang ook veel kinderen op uit de wijk. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst een boek gelezen heb, ik zit echt nooit te niksen.
Als de jongste 4 is zal ik wel verder gaan kijken, en dat is misschien even lastig zoeken, maar ik ben nog jong, dus er zal heus wel iets te vinden zijn.
Sommige mensen (ook hier) kunnen zo snel oordelen, dat is soms zo jammer, want vaak zit er ook een verhaal achter.
zaterdag 11 juli 2009 om 20:38
quote:BeautyBeast schreef op 11 juli 2009 @ 20:33:
Veel moeders zouden maar wat graag deze (luxe) keuze maken, denk ik. Maar durven dat niet toe te geven. Da's ook emancipatie; zelf de keuze maken of je thuismoeder wil zijn! Heel goed en volg je hart!Deels ben ik het met je eens, omdat ik die moeders ook ken. Maar het overgrote deel moet er niet aan denken om de hele dag thuis te zijn. Begrijpelijk. Laat elkaar daar vrij in.
Veel moeders zouden maar wat graag deze (luxe) keuze maken, denk ik. Maar durven dat niet toe te geven. Da's ook emancipatie; zelf de keuze maken of je thuismoeder wil zijn! Heel goed en volg je hart!Deels ben ik het met je eens, omdat ik die moeders ook ken. Maar het overgrote deel moet er niet aan denken om de hele dag thuis te zijn. Begrijpelijk. Laat elkaar daar vrij in.
...
zaterdag 11 juli 2009 om 20:40
quote:speculaasje schreef op 11 juli 2009 @ 20:37:
Gezellig hier
Ik vind het verstandig als vrouwen een baan hebben, wel of geen kinderen, wel of geen relatie. Verstandig voor je eigen ontwikkeling, onafhankelijkheid, welzijn etc.
Als ik het woord thuismoeder hoor, krijg ik al de kriebels. En dan de vraag "waarom werken jullie naast het moederschap?" Is moederschap de enige levensvervulling? Hoe zit het met intellectuele werkzaamheden? En dat gedoe over "mantelzorger", waarom is dat belangrijker dan een baan? Ik vind dat puur ge-o.h. Waarom zou je je als vrouw vooral moeten inzetten voor anderen? Hoe zit het dan met je eigen leven? Wanneer kom je zelf aan bod? Waarom zou je je afhankelijk van je partner opstellen? De meeste huwelijken/relaties gaan kapot, en als gescheiden vrouw met kinderen ben je vaak het haasje. Door het zorgen voor kinderen en huishouden, zijn er zat vrouwen die daardoor een mindere opleiding dan hun partner hebben, of jaren uit het arbeidsproces zijn- niet echt de voorwaarden voor een goede baan. Met een scheiding krijg je emotioneel een dreun, daarbovenop nog een financiele dreun, en voor je het weet ben je bijstandsmoeder. Waarom zou je dat risico nemen?Je kunt het als stel ook samen doen.....Opvoeden....
Gezellig hier
Ik vind het verstandig als vrouwen een baan hebben, wel of geen kinderen, wel of geen relatie. Verstandig voor je eigen ontwikkeling, onafhankelijkheid, welzijn etc.
Als ik het woord thuismoeder hoor, krijg ik al de kriebels. En dan de vraag "waarom werken jullie naast het moederschap?" Is moederschap de enige levensvervulling? Hoe zit het met intellectuele werkzaamheden? En dat gedoe over "mantelzorger", waarom is dat belangrijker dan een baan? Ik vind dat puur ge-o.h. Waarom zou je je als vrouw vooral moeten inzetten voor anderen? Hoe zit het dan met je eigen leven? Wanneer kom je zelf aan bod? Waarom zou je je afhankelijk van je partner opstellen? De meeste huwelijken/relaties gaan kapot, en als gescheiden vrouw met kinderen ben je vaak het haasje. Door het zorgen voor kinderen en huishouden, zijn er zat vrouwen die daardoor een mindere opleiding dan hun partner hebben, of jaren uit het arbeidsproces zijn- niet echt de voorwaarden voor een goede baan. Met een scheiding krijg je emotioneel een dreun, daarbovenop nog een financiele dreun, en voor je het weet ben je bijstandsmoeder. Waarom zou je dat risico nemen?Je kunt het als stel ook samen doen.....Opvoeden....
zaterdag 11 juli 2009 om 20:40
zaterdag 11 juli 2009 om 20:40
quote:Gsis schreef op 11 juli 2009 @ 20:36:
Sommige beroepen zijn moeilijk combineren met part time uren, en soms kunnen mannen (of vrouwen) niet zomaar vrij zijn als kind ziek is, moet afzwemmen, jarig is, een clubje heeft, speelafspraken heeft, schoolreis, oid.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan. Het is alleen opvallend dat het nagenoeg altijd de vrouw is die dan (een deel van) die mega-drukke baan opgeeft. Ik zou geen kinderen willlen in de situatie die jij schetst zonder dat mijn man ook zijn steentje bij zou dragen.
Sommige beroepen zijn moeilijk combineren met part time uren, en soms kunnen mannen (of vrouwen) niet zomaar vrij zijn als kind ziek is, moet afzwemmen, jarig is, een clubje heeft, speelafspraken heeft, schoolreis, oid.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan. Het is alleen opvallend dat het nagenoeg altijd de vrouw is die dan (een deel van) die mega-drukke baan opgeeft. Ik zou geen kinderen willlen in de situatie die jij schetst zonder dat mijn man ook zijn steentje bij zou dragen.
zaterdag 11 juli 2009 om 20:42
quote:speculaasje schreef op 11 juli 2009 @ 20:37:
Gezellig hier
Ik vind het verstandig als vrouwen een baan hebben, wel of geen kinderen, wel of geen relatie. Verstandig voor je eigen ontwikkeling, onafhankelijkheid, welzijn etc.
Als ik het woord thuismoeder hoor, krijg ik al de kriebels. En dan de vraag "waarom werken jullie naast het moederschap?" Is moederschap de enige levensvervulling? Hoe zit het met intellectuele werkzaamheden? En dat gedoe over "mantelzorger", waarom is dat belangrijker dan een baan? Ik vind dat puur ge-o.h. Waarom zou je je als vrouw vooral moeten inzetten voor anderen? Hoe zit het dan met je eigen leven? Wanneer kom je zelf aan bod? Waarom zou je je afhankelijk van je partner opstellen? De meeste huwelijken/relaties gaan kapot, en als gescheiden vrouw met kinderen ben je vaak het haasje. Door het zorgen voor kinderen en huishouden, zijn er zat vrouwen die daardoor een mindere opleiding dan hun partner hebben, of jaren uit het arbeidsproces zijn- niet echt de voorwaarden voor een goede baan. Met een scheiding krijg je emotioneel een dreun, daarbovenop nog een financiele dreun, en voor je het weet ben je bijstandsmoeder. Waarom zou je dat risico nemen?Dankje. Je vult heel wat dingen in die ik niet heb geschreven. Ik zeg namelijk niet dat het belangrijker is dan het hebben van een baan en dat het moet als je vrouw bent. Ik zeg dat ik dat doe en dat ik daar voldoening uit haal. Wat een ander daar van vind kan mij geen reet schelen. Ik doe het omdat ik het leuk vind. Punt.
Gezellig hier
Ik vind het verstandig als vrouwen een baan hebben, wel of geen kinderen, wel of geen relatie. Verstandig voor je eigen ontwikkeling, onafhankelijkheid, welzijn etc.
Als ik het woord thuismoeder hoor, krijg ik al de kriebels. En dan de vraag "waarom werken jullie naast het moederschap?" Is moederschap de enige levensvervulling? Hoe zit het met intellectuele werkzaamheden? En dat gedoe over "mantelzorger", waarom is dat belangrijker dan een baan? Ik vind dat puur ge-o.h. Waarom zou je je als vrouw vooral moeten inzetten voor anderen? Hoe zit het dan met je eigen leven? Wanneer kom je zelf aan bod? Waarom zou je je afhankelijk van je partner opstellen? De meeste huwelijken/relaties gaan kapot, en als gescheiden vrouw met kinderen ben je vaak het haasje. Door het zorgen voor kinderen en huishouden, zijn er zat vrouwen die daardoor een mindere opleiding dan hun partner hebben, of jaren uit het arbeidsproces zijn- niet echt de voorwaarden voor een goede baan. Met een scheiding krijg je emotioneel een dreun, daarbovenop nog een financiele dreun, en voor je het weet ben je bijstandsmoeder. Waarom zou je dat risico nemen?Dankje. Je vult heel wat dingen in die ik niet heb geschreven. Ik zeg namelijk niet dat het belangrijker is dan het hebben van een baan en dat het moet als je vrouw bent. Ik zeg dat ik dat doe en dat ik daar voldoening uit haal. Wat een ander daar van vind kan mij geen reet schelen. Ik doe het omdat ik het leuk vind. Punt.
...
zaterdag 11 juli 2009 om 20:45
zaterdag 11 juli 2009 om 20:46
Dhelia ik heb op een kdv gewerkt. Dus ja, ik weet hoe het er daar aan toe gaat. Fijn dat jullie wel een leuke tijd op het kdv hebben gehad!
Wuiles m'n vriend heeft een eigen bedrijf. Ik moet dan werken (en minder verdienen) terwijl hij thuis zit en het na 3 uur met de jongens wel gezien heeft.Hij is echt gek op ze maar luiers verschonen/driftbuien sussen/huishouden enz is zijn ding gewoon niet. Dit is voor ons de beste oplossing zo.
Queenie, daar hebben wij hier een peuterspeelzaal voor ;p
Wuiles m'n vriend heeft een eigen bedrijf. Ik moet dan werken (en minder verdienen) terwijl hij thuis zit en het na 3 uur met de jongens wel gezien heeft.Hij is echt gek op ze maar luiers verschonen/driftbuien sussen/huishouden enz is zijn ding gewoon niet. Dit is voor ons de beste oplossing zo.
Queenie, daar hebben wij hier een peuterspeelzaal voor ;p
zaterdag 11 juli 2009 om 20:46
@queenie1, en hoe denk jij dan over de opvoeding van meisjes vergeleken met de opvoeding van jongens? Denk je niet dat er bij meisjes benadrukt wordt dat ze vooral lief, verzorgend, op anderen gericht moeten zijn? En dat vooral jongens geprezen worden voor eigen initiatief, doorzetten etc? Met zo'n opvoeding conditioneer je jongens/meisjes, wat het gepaste gedrag is.
Daarin past het toch precies al vrouwen "thuismoeder", mantelzorger etc zijn?
Daarin past het toch precies al vrouwen "thuismoeder", mantelzorger etc zijn?
zaterdag 11 juli 2009 om 20:46
quote:Gsis schreef op 11 juli 2009 @ 20:36:
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan.
Wij hebben beiden een megadrukke baan. Officieel werken we beiden vier dagen maar in de praktijk regelmatig ook 's avonds en 's weekends. Of op onze vrije dag. Ik werk met vrij gevoelige onderwerpen en het is een hele kunst dan nog zinnige telefoontjes te plegen in het zwembad tijdens de zwemles of in de supermarkt Maar goed, de andere kant van de lijn weet dan dat ze me prive storen dus als ze moeite hebben met 'geheimtaal' dan moeten ze maar wachten tot ik weer officieel aan het werk ben.
Maar juist omdat man en ik jarenlang al gewerkt hebben en dus de nodige credits hebben opgebouwd én daardoor inmiddels op een dusdanige positie zitten dat we een behoorlijke eigen verantwoordelijkheid hebben, weten we het altijd wel zo te regelen dat er iemand om half zes bij de opvang is. En ik fiets heel wat af van en naar school, ook onder werktijd, om af en toe bij te springen bij oversteekles e.d. Ben ook mee geweest op schoolreis, op een 'werkdag'.
Werk en prive vloeien redelijk in elkaar over. Maar we slagen er redelijk in om de tijd tussen 17.30 en 20 u (bedtijd kinders) vrij te houden. Er kan veel meer dan je denkt, als je maar wilt.
Het lijkt me heus wel ideaal om samen werk en zorg te combineren, maar als 1 van de 2 een mega drukke baan heeft, zal dat ook niet altijd gaan.
Wij hebben beiden een megadrukke baan. Officieel werken we beiden vier dagen maar in de praktijk regelmatig ook 's avonds en 's weekends. Of op onze vrije dag. Ik werk met vrij gevoelige onderwerpen en het is een hele kunst dan nog zinnige telefoontjes te plegen in het zwembad tijdens de zwemles of in de supermarkt Maar goed, de andere kant van de lijn weet dan dat ze me prive storen dus als ze moeite hebben met 'geheimtaal' dan moeten ze maar wachten tot ik weer officieel aan het werk ben.
Maar juist omdat man en ik jarenlang al gewerkt hebben en dus de nodige credits hebben opgebouwd én daardoor inmiddels op een dusdanige positie zitten dat we een behoorlijke eigen verantwoordelijkheid hebben, weten we het altijd wel zo te regelen dat er iemand om half zes bij de opvang is. En ik fiets heel wat af van en naar school, ook onder werktijd, om af en toe bij te springen bij oversteekles e.d. Ben ook mee geweest op schoolreis, op een 'werkdag'.
Werk en prive vloeien redelijk in elkaar over. Maar we slagen er redelijk in om de tijd tussen 17.30 en 20 u (bedtijd kinders) vrij te houden. Er kan veel meer dan je denkt, als je maar wilt.
zaterdag 11 juli 2009 om 20:47
quote:BeautyBeast schreef op 11 juli 2009 @ 20:36:
[...]
Dat geldt niet voor alle kinderen. En zeker niet voor kinderen vanaf 8 weken....
Maar hoeveel kinderen van 8 weken gaan er nu écht al naar een kdv? Dit komt in iedere discussie naar voren, maar ik ken ze niet hoor. Sowieso hebben moeders minimaal 10 weken verlof na de bevalling en erg veel moeders plakken er nog vakantiedagen of ouderschapsverlof aan vast (of hun partner doet dat). En hoe weet je of jouw kind het kdv niet leuk vind als je het niet probeert? En vinden die kinderen gastouders dan ook niet leuk?
Mijn zoon heeft ook wel eens zijn dag niet of laatst zelfs een periode van een paar weken dat hij even met minder plezier ging, maar over het algemeen gaat hij (zeker vanaf een maand of 6) écht met plezier naar het kdv. En ja, ik denk dat dat voor mijn kind beter is dan dat ik of man thuis is.
Als anderen een andere keuze maken, prima. Ik vind kinderen met een moeder thuis in het algemeen niet zielig, net als dat ik kindjes op de creche in het algemeen niet zielig vind.
Ik ken overigens ook geen thuisblijfmoeders in mijn omgeving, en ook geen vrouwen die die keuze wel zouden willen maken. Wél vrouwen die liever 3 dagen zouden werken dan de 4 die bij ons het minimum is. Ik ben wel een uitzondering als ik zeg dat ik liever fulltime zou werken als man dan 3 dagen zou gaan werken. Op de een of andere manier is dat nog steeds de norm voor mannen, maar als een vrouw dat wil is het raar...
[...]
Dat geldt niet voor alle kinderen. En zeker niet voor kinderen vanaf 8 weken....
Maar hoeveel kinderen van 8 weken gaan er nu écht al naar een kdv? Dit komt in iedere discussie naar voren, maar ik ken ze niet hoor. Sowieso hebben moeders minimaal 10 weken verlof na de bevalling en erg veel moeders plakken er nog vakantiedagen of ouderschapsverlof aan vast (of hun partner doet dat). En hoe weet je of jouw kind het kdv niet leuk vind als je het niet probeert? En vinden die kinderen gastouders dan ook niet leuk?
Mijn zoon heeft ook wel eens zijn dag niet of laatst zelfs een periode van een paar weken dat hij even met minder plezier ging, maar over het algemeen gaat hij (zeker vanaf een maand of 6) écht met plezier naar het kdv. En ja, ik denk dat dat voor mijn kind beter is dan dat ik of man thuis is.
Als anderen een andere keuze maken, prima. Ik vind kinderen met een moeder thuis in het algemeen niet zielig, net als dat ik kindjes op de creche in het algemeen niet zielig vind.
Ik ken overigens ook geen thuisblijfmoeders in mijn omgeving, en ook geen vrouwen die die keuze wel zouden willen maken. Wél vrouwen die liever 3 dagen zouden werken dan de 4 die bij ons het minimum is. Ik ben wel een uitzondering als ik zeg dat ik liever fulltime zou werken als man dan 3 dagen zou gaan werken. Op de een of andere manier is dat nog steeds de norm voor mannen, maar als een vrouw dat wil is het raar...
zaterdag 11 juli 2009 om 20:50
quote:speculaasje schreef op 11 juli 2009 @ 20:46:
@queenie1, en hoe denk jij dan over de opvoeding van meisjes vergeleken met de opvoeding van jongens? Denk je niet dat er bij meisjes benadrukt wordt dat ze vooral lief, verzorgend, op anderen gericht moeten zijn? En dat vooral jongens geprezen worden voor eigen initiatief, doorzetten etc? Met zo'n opvoeding conditioneer je jongens/meisjes, wat het gepaste gedrag is.
Daarin past het toch precies al vrouwen "thuismoeder", mantelzorger etc zijn?Dus om die reden zou ik moeten werken en mijn mantelzorg laten vallen? Dacht het niet. Ik heb nu alleen nog maar een zoon, maar als ik dochters krijg dan zal ik ze vooral vrij laten in de keuzes die ze zelf maken. En als ze daarbij een andere keuze maken dan dat ik heb gedaan dan moeten ze dat zelf weten. Dat hoop ik tenminste.
@queenie1, en hoe denk jij dan over de opvoeding van meisjes vergeleken met de opvoeding van jongens? Denk je niet dat er bij meisjes benadrukt wordt dat ze vooral lief, verzorgend, op anderen gericht moeten zijn? En dat vooral jongens geprezen worden voor eigen initiatief, doorzetten etc? Met zo'n opvoeding conditioneer je jongens/meisjes, wat het gepaste gedrag is.
Daarin past het toch precies al vrouwen "thuismoeder", mantelzorger etc zijn?Dus om die reden zou ik moeten werken en mijn mantelzorg laten vallen? Dacht het niet. Ik heb nu alleen nog maar een zoon, maar als ik dochters krijg dan zal ik ze vooral vrij laten in de keuzes die ze zelf maken. En als ze daarbij een andere keuze maken dan dat ik heb gedaan dan moeten ze dat zelf weten. Dat hoop ik tenminste.
...
zaterdag 11 juli 2009 om 20:51
Volgens mij maakt het juist voor een kindje van 8 weken niet uit. Als die maar bijtijds zijn flesje krijgt en kan slapen.
Ik las laatst een mooie opmerkingen van een werkende moeder: "Het gaat erom dat een kind de nodige liefde en zorg krijgt. Liefde krijgt hij van de ouders, zorg kan hij ook van een ander krijgen" Of iets dergelijks.
Ik las laatst een mooie opmerkingen van een werkende moeder: "Het gaat erom dat een kind de nodige liefde en zorg krijgt. Liefde krijgt hij van de ouders, zorg kan hij ook van een ander krijgen" Of iets dergelijks.
zaterdag 11 juli 2009 om 20:53
@queenie1: le-zen.
Ik stel een vraag, en je denkt er niet over na / door. Ik heb het er juist over dat de opvoeding van meisjes en jongens verschillend is, en dat als je niet bewust bepaalde processen (anders) stuurt, het juist geen kwestie is van "vrij laten in keuzes die ze maken"- dat geldt overigens net zo voor jongens als voor meisjes.
Ik stel een vraag, en je denkt er niet over na / door. Ik heb het er juist over dat de opvoeding van meisjes en jongens verschillend is, en dat als je niet bewust bepaalde processen (anders) stuurt, het juist geen kwestie is van "vrij laten in keuzes die ze maken"- dat geldt overigens net zo voor jongens als voor meisjes.
zaterdag 11 juli 2009 om 20:53
quote:Bokito schreef op 11 juli 2009 @ 20:46:
Dhelia ik heb op een kdv gewerkt. Dus ja, ik weet hoe het er daar aan toe gaat. Fijn dat jullie wel een leuke tijd op het kdv hebben gehad!
Wuiles m'n vriend heeft een eigen bedrijf. Ik moet dan werken (en minder verdienen) terwijl hij thuis zit en het na 3 uur met de jongens wel gezien heeft.Hij is echt gek op ze maar luiers verschonen/driftbuien sussen/huishouden enz is zijn ding gewoon niet. Dit is voor ons de beste oplossing zo.Queenie, daar hebben wij hier een peuterspeelzaal voor ;pIk zal nooit zeggen dat beide ouders persé betaald werk moeten hebben maar ik wijs op de risico's die thuisblijven met zich meebrengt. Prima als dit qua opvang voor jullie het beste werkt. Hebben jullie ook gedacht aan jouw pensioenbreuk en aan het feit dat je in elk geval qua opleiding aantrekkelijk moet blijven op de arbeidsmarkt?
Dhelia ik heb op een kdv gewerkt. Dus ja, ik weet hoe het er daar aan toe gaat. Fijn dat jullie wel een leuke tijd op het kdv hebben gehad!
Wuiles m'n vriend heeft een eigen bedrijf. Ik moet dan werken (en minder verdienen) terwijl hij thuis zit en het na 3 uur met de jongens wel gezien heeft.Hij is echt gek op ze maar luiers verschonen/driftbuien sussen/huishouden enz is zijn ding gewoon niet. Dit is voor ons de beste oplossing zo.Queenie, daar hebben wij hier een peuterspeelzaal voor ;pIk zal nooit zeggen dat beide ouders persé betaald werk moeten hebben maar ik wijs op de risico's die thuisblijven met zich meebrengt. Prima als dit qua opvang voor jullie het beste werkt. Hebben jullie ook gedacht aan jouw pensioenbreuk en aan het feit dat je in elk geval qua opleiding aantrekkelijk moet blijven op de arbeidsmarkt?
