Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
zaterdag 3 mei 2025 om 21:59
Maar dit was geen pasgeboren kind bij een nieuwbakken (herstellende) moeder. Het kind was er al 1,5 jaar.
En dan 'even' vergeten dat het bestaat omdat het ligt te slapen. Ik vind dat niet normaal.
To: je zou niet moeten hoeven vechten voor je grenzen!!
Ja je geeft je grenzen waarschijnlijk niet duidelijk genoeg aan en je pakt alles naadloos op wat hij laat vallen.
Maar punt is: Je partner zou jouw welzijn belangrijker moeten vinden.
zaterdag 3 mei 2025 om 22:28
6, 4 en 1,5. Ze weten echt wel dat ze ook dingen aan papa kunnen vragen, de oudste twee zeker, maar papa reageert vaak langzaam of niet, omdat hij bijv op zijn telefoon bezig is/de krant zit te lezen/op de wc zit voor een halfuur. Dus zeggen ze eerst ‘papa, …’ maar papa reageert alleen als ik zeg ‘hallo! … vraagt iets’.
zaterdag 3 mei 2025 om 22:30
Ik snap het ook echt niet. Kind is niet normaalgesproken op de opvang op dat moment, sterker nog, dit was op een moment dat hij altijd voor kind zorgt, het was zijn vrije middag. Hij heeft kind zelf in bed gelegd en is vervolgens gewoon weggefietst.
zaterdag 3 mei 2025 om 22:30
Je hebt er dus een van 6, een van 4 een van 1,5 en een van 13.Minik schreef: ↑03-05-2025 22:286, 4 en 1,5. Ze weten echt wel dat ze ook dingen aan papa kunnen vragen, de oudste twee zeker, maar papa reageert vaak langzaam of niet, omdat hij bijv op zijn telefoon bezig is/de krant zit te lezen/op de wc zit voor een halfuur. Dus zeggen ze eerst ‘papa, …’ maar papa reageert alleen als ik zeg ‘hallo! … vraagt iets’.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zaterdag 3 mei 2025 om 22:34
Ik zou best meer kunnen gaan werken, maar kinderopvang is idioot lastig. Oudste twee staan al 2 jaar op de wachtlijst voor bso, komt nu binnenkort eindelijk plek voor één middag. Jongste heeft nu voor 3 dagen een plek, maar daar gaat niet zomaar meer bij komen. Dus als ik meer ga werken, moet man minder werken. Meer smaken zijn er niet… en in zijn functie is het volgens hem onmogelijk om minder te werken dan hij nu doet, dus zitten we klem wat dit betreft.
Met wel de kanttekening dat ik het in principe niet zo erg vind hoor, dat ik meer thuis ben met de kinderen en hij meer werkt. Ik vind het heerlijk om veel tijd met ze door te brengen, ik word er heel blij van. Alleen dat het doorwerkt in dat ik ineens 100% van de tijd eerste aanspreekpunt ben, óók als we allebei vrij zijn, dat is wel erg jammer.
zaterdag 3 mei 2025 om 22:58
Ja dat snap ik. Stom is dat he, die wachtlijsten in de kinderopvang!Minik schreef: ↑03-05-2025 22:34Ik zou best meer kunnen gaan werken, maar kinderopvang is idioot lastig. Oudste twee staan al 2 jaar op de wachtlijst voor bso, komt nu binnenkort eindelijk plek voor één middag. Jongste heeft nu voor 3 dagen een plek, maar daar gaat niet zomaar meer bij komen. Dus als ik meer ga werken, moet man minder werken. Meer smaken zijn er niet… en in zijn functie is het volgens hem onmogelijk om minder te werken dan hij nu doet, dus zitten we klem wat dit betreft.
Met wel de kanttekening dat ik het in principe niet zo erg vind hoor, dat ik meer thuis ben met de kinderen en hij meer werkt. Ik vind het heerlijk om veel tijd met ze door te brengen, ik word er heel blij van. Alleen dat het doorwerkt in dat ik ineens 100% van de tijd eerste aanspreekpunt ben, óók als we allebei vrij zijn, dat is wel erg jammer.
Maar denk wel dat dit een consequentie is, dat hierdoor de kinderen automatisch meer op jou gericht zijn.
En als jij ze niet consequent naar papa stuurt, verandert dat niet. Los van het feit dat hij natuurlijk niet fijn z’n hobbies kan gaan zitten doen, zoiets moet toch in overleg. Maar goed, de één heeft meer behoefte aan dingen voor zichzelf als de ander.
Ik vind het te prijzen dat je voor je huwelijk wilt ‘vechten’ en denk dat jullie daar best wat hulp bij kunnen gebruiken! Wanneer start jullie therapie?
zaterdag 3 mei 2025 om 23:29
Dat ligt niet aan dat jij aanwezig bent, maar dat hij afwezig is, zelfs als hij thuis is.
Zo afwezig dat-ie zelfs vergeet dat zijn dreumes nog in bed ligt als hij het huis uit gaat.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zaterdag 3 mei 2025 om 23:33
Lieve to, je hebt helaas een man die pas begrijpt wat dingen betekenen als hij er langdurig mee aan de slag MOET. Ik zet bewust het woord moet dikgedrukt neer, want op zijn werk kan hij ongetwijfeld een prima collega zijn.Minik schreef: ↑03-05-2025 22:34Ik zou best meer kunnen gaan werken, maar kinderopvang is idioot lastig. Oudste twee staan al 2 jaar op de wachtlijst voor bso, komt nu binnenkort eindelijk plek voor één middag. Jongste heeft nu voor 3 dagen een plek, maar daar gaat niet zomaar meer bij komen. Dus als ik meer ga werken, moet man minder werken. Meer smaken zijn er niet… en in zijn functie is het volgens hem onmogelijk om minder te werken dan hij nu doet, dus zitten we klem wat dit betreft.
Met wel de kanttekening dat ik het in principe niet zo erg vind hoor, dat ik meer thuis ben met de kinderen en hij meer werkt. Ik vind het heerlijk om veel tijd met ze door te brengen, ik word er heel blij van. Alleen dat het doorwerkt in dat ik ineens 100% van de tijd eerste aanspreekpunt ben, óók als we allebei vrij zijn, dat is wel erg jammer.
Zolang jij de rol pakt dat je het leuk vindt en ook wil doen, ziet jouw man alle reden om het ook door jou te LATEN doen. Pas wanneer jij werkelijk niet beschikbaar bent om het over te nemen of de zalen op te lossen en jij het echt niet meer doet, dan pas zal hij een beetje gaan verschuiven. Je hebt een man die het perfect comfortabel vindt en het gewoon niet wil zien. Ik vrees met grote vrezen dat dit een eeuwige strijd gaat zijn waarop jij zal leeglopen.
Ook nu is er geen enkele reden om minder te gaan werken, want jij compenseert. En iets in mij zegt mij dat je dit blijft doen.
zaterdag 3 mei 2025 om 23:38
Mooren zegt het goed. Jouw man is afwezig. Want hij weet dat jij (of het je nu ergert of niet) het oppakt. En eigenlijk heeft hij er gewoon schijt aan. En wat daarvan de reden is, geen idee. Misschien is het een intern iets in zijn opvoeding die zegt dat het hem niet boeit en het vooral een vrouwentaal is, misschien heeft hij geleerd dat je vrouwen niet te serieus hoeft te nemen, misschien was zijn moeder ook altijd aan het klagen en deed zijn vader precies zoals hij en zit dat voorbeeld (vrouwen niet te serieus nemen) er ingeramd. Maar zo'n man als jij hebt zal altijd vrouwen vinden die dit voor hem gaan doen helaas. Zolang er voldoende vrouwen te vinden zijn die faciliteren, zul je mannen vinden die zich laten faciliteren.
zondag 4 mei 2025 om 09:52
Minik schreef: ↑29-04-2025 08:38Kun je hier iets meer woorden aan wijden? Wat bedoel je met opvoedondersteuning? En in welke zin vind je dat ik doe aan ‘pappen en nathouden’?
We hebben het dus niet over slaan, kind pijn doen, etc. Maar soms net ruwer gedrag dan nodig, waar ik hem ook direct op aanspreek en laat zien dat het ook anders kan. Ik denk dat elke ouder soms een keer gefrustreerd raakt en iets minder correct reageert op een kind. Dat maakt het absoluut niet goed, maar het is ook niet dat we op niveau veilig thuis bellen zijn aanbeland zeg maar. Eerder dat je ziet dat hij ook niet helemaal 100% lekker in zijn vel zit en dat zijn lontje daardoor iets korter is.
Ik vind het wel bijzonder dat jij het zelf niet wil zien. Uit alles wat je steeds weer schrijft blijkt dat jij je man niet vertrouwt met de zorg voor de kinderen en hij kan ook niet met ze omgaan zonder 'ruw' te zijn en zichzelf als een 6-jarige te gaan gedragen (omdat hij niet altijd helemaal 100% lekker in zijn vel zit?), dus ik begrijp op mijn beurt niet dat jij opvoedondersteuning niet als vrij logische optie ziet.
En over pappen en nathouden: je reageert op elke situatie alsof het een incident is en gaat op dat moment scheidsrechteren. Ipv juist dat gehele plaatje aan te pakken.
Weet je, therapie (voor hemzelf) kun je niet afdwingen, of hij echt iets met opvoedondersteuning gaat doen ook niet, maar je hebt nu nog de 'controle' om die opvoedondersteuning in te zetten. Mocht je straks scheiden omdat je toch toe bent aan het dragen van de consequenties van een scheiding dan ben je te laat.
Maak gebruik van de mogelijkheden die er tegenwoordig zijn.
Meisje legde het ook al goed uit zag ik, weet niet of je die reactie gelezen hebt maar ik vind het wel waardevol om die te quoten:
meisje85 schreef: ↑29-04-2025 09:57Ik vraag me af of dat echt zo is. Het lijkt meer symptomatisch voor wat er gebeurt; je zegt dat je het wel trekt. Maar het gaat hier niet over - weet ik veel - een paar weken wat extra overuren maken op werk, maar om je relatie waarin ook kinderen zijn betrokken. En over het geheel leest het alsof je in "pappen en nathouden" zit, en dus niet alleen ten aanzien van hoe hij met de kinderen doet. Het gaat er niet om dat ze geen pijn hebben, het gaat erom dat hij hiermee een onveilige situatie voor hen creëert. Ik denk dat het barweinig uitmaakt of je vader je een "tikje" (?) geeft of een klap die even pijn doet. Beide situaties zijn onveilig. En dat is wat hier ook gaande is. En natuurlijk hebben je kinderen het hartstikke door dat het niet lekker loopt. Ze voelen de sfeer, ze zien jullie interactie, ze zien hoe het bij anderen gaat. Je kinderen hebben te maken met een (emotioneel) onvolwassen vader, wat los van het fysieke sowieso al onveilig kan aanvoelen. Dat besef mag echt wel wat meer doordringen, lijkt het, en daar zou ik zeker hulp bij vragen in plaats van pappen en nathouden en zelf functioneren als zijn opvoeder.
Deze post van Olle vind ik ook heel duidelijk:
OlleGrieze schreef: ↑29-04-2025 14:31Je vergoeilijkt zijn ouders, siblings, hemzelf.... En zegt zelfs dat je het eigenlijk zielig voor hen vindt.... Al zijn er duizend redenen waarom ze 'incapabel' zijn, ook jij bent de ouder van je kind. En jij kiest ervoor om je kind bloot te stellen aan dit incapabele gedrag, En zo leert ook de volgende generatie dat dit gedrag 'normaal' is. En dat is het NIET. Een volwassene die zelf gaat ruzie zoeken op het niveau van een 6-jarige en zijn frustratie naar een kind toe fysiek uit, het kind uitscheldt en kleineert... vertoont GEEN normaal gedrag.
Het is gewoon niet nodig (en zo vreselijk zonde) dat jouw kinderen leren dat dit normaal gedrag is en dat ze een grote kans hebben om dit ook weer bij hun eigen kinderen te gaan doen. Daarom: maak gebruik van de mogelijkheden van deze tijd (opvoedondersteuning).
zondag 4 mei 2025 om 10:07
Mogelijk was dat een bewuste actie uit gemakzucht, maar vond hij "vergeten" beter te verkopen? Echt, hoe kun je zo iemand vertrouwen? Vergeten dat je dreumes boven ligt te slapen en gewoon weggaan? Wtf?!
zondag 4 mei 2025 om 10:10
Maar jij bent boven. Kinderen uitleggen als papa beneden is, ga je naar papa en laat je mij met rust.Minik schreef: ↑03-05-2025 22:286, 4 en 1,5. Ze weten echt wel dat ze ook dingen aan papa kunnen vragen, de oudste twee zeker, maar papa reageert vaak langzaam of niet, omdat hij bijv op zijn telefoon bezig is/de krant zit te lezen/op de wc zit voor een halfuur. Dus zeggen ze eerst ‘papa, …’ maar papa reageert alleen als ik zeg ‘hallo! … vraagt iets’.
zondag 4 mei 2025 om 11:19
Als papa ze dan vervolgens gewoon negeert, in gevaarlijke situaties laat komen etc zet het weinig zoden aan de dijk.
Het zou idd helpen als vader actief betrokken is bij de kinderen, maar dat is hij niet en de kinderen voelen dat.
Inmiddels loopt dit topic een half jaar en gaat het nog steeds zoals het ging. En zo blijft het ook gewoon gaan zoals het gaat. Man/vader heeft geen enkele winst bij verandering en laat TO lekker verder ploeteren.
Waarom laat je dit gebeuren TO?
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zondag 4 mei 2025 om 12:35
Mee eens. Zorg voor verandering, TO, je bent de enige die dit kanMoiren schreef: ↑04-05-2025 11:19Als papa ze dan vervolgens gewoon negeert, in gevaarlijke situaties laat komen etc zet het weinig zoden aan de dijk.
Het zou idd helpen als vader actief betrokken is bij de kinderen, maar dat is hij niet en de kinderen voelen dat.
Inmiddels loopt dit topic een half jaar en gaat het nog steeds zoals het ging. En zo blijft het ook gewoon gaan zoals het gaat. Man/vader heeft geen enkele winst bij verandering en laat TO lekker verder ploeteren.
Waarom laat je dit gebeuren TO?
Veritas vos liberabit
zondag 4 mei 2025 om 12:41
Dank Moiren. Het klopt inderdaad dat man geen winst heeft bij verandering en dat hij daarom niet snel zal veranderen.
Het is gewoon echt moeilijk, ik ben zo moe, en moet continu de kar trekken. Ik kan over twee weken een eerste gesprek met de therapeut voeren. Hopelijk kan het daarna snel van de grond komen om samen in therapie te gaan.
Het is gewoon echt moeilijk, ik ben zo moe, en moet continu de kar trekken. Ik kan over twee weken een eerste gesprek met de therapeut voeren. Hopelijk kan het daarna snel van de grond komen om samen in therapie te gaan.
zondag 4 mei 2025 om 13:21
Ik was ook zo moe en wat gaf het veel ruimte toen ik eindelijk uitsprak dat ik niet meer met hem verder wilde. Het is 20 jaar geleden en ik voel nog steeds hoe dat moment voelde. Ruimte om adem te halen, ruimte voor mij, mogen stoppen met vechten en strijden, mezelf mogen zijn, alsof ik een lege ballon was waar weer lucht in kwam. Heerlijk. Als ik terug kijk had ik me dat veel eerder gegund.Minik schreef: ↑04-05-2025 12:41Dank Moiren. Het klopt inderdaad dat man geen winst heeft bij verandering en dat hij daarom niet snel zal veranderen.
Het is gewoon echt moeilijk, ik ben zo moe, en moet continu de kar trekken. Ik kan over twee weken een eerste gesprek met de therapeut voeren. Hopelijk kan het daarna snel van de grond komen om samen in therapie te gaan.
En natuurlijk is het niet altijd makkelijk geweest, maar mét hem was het nog zoveel moeilijker geweest.
Zolang jij blijft strijden word je niet minder moe.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
zondag 4 mei 2025 om 13:39
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
