Relaties
alle pijlers
Het gaat niet zo goed
maandag 2 juni 2025 om 11:25
He allemaal,
Ik heb een relatie van 12 jaar. We hebben afgelopen 2,5 jaar een moeilijke periode mee gemaakt met het zwanger raken van ons tweede kindje. Ik dacht, dat ik een fijne, liefdevolle en goede relatie had. (Met ook zeker flinke ups en downs)
Ik zat gister op de laptop van mijn man en zag mails voorbij komen uit 2023. Of hij nog af wou spreken (met een dame dus). Ik ben naar hem toe gelopen en vroeg, je hebt 1 kans om eerlijk te zijn, en toen zag ik hem wit wegtrekken en zijn hart begon hard te bonken. Toen wist ik, oke dit zit niet goed. Ik ben weg gegaan omdat ik even niet wist wat ik moest doen. Ik dacht hij is vreemd gegaan…. Maar wat hij me gister heeft verteld heb ik geen woorden voor.
Hij heeft contact gekregen met iemand die anti depressiva voor hem kon regelen, ze heb een paar keer afgesproken, omdat hij gewoon met iemand wou praten. Hij wou niet meer leven. Verdere details houd ik liever voor mezelf.
Terwijl ik net zwanger was, speelde dit, en ik had NIKS door. Oke, het was een zware periode maar dit!?
Hij heeft me uiteindelijk verteld dat hij slecht over zichzelf denkt (door dingen die zijn gebeurd in het verleden) waar ik dus ook niks vanaf wist en door de miskramen en het slecht ging in de relatie hij er doorheen zat.
Ik vind het echt verschrikkelijk dat hij zich zo heeft gevoeld (hij zegt dat het nu veel beter gaat) maar ik heb het gevoel alsof ik hem helemaal niet ken. Ik voel me voorgelogen, en snap het gewoon niet…
Wat moet ik hier nu mee?
Ik heb een relatie van 12 jaar. We hebben afgelopen 2,5 jaar een moeilijke periode mee gemaakt met het zwanger raken van ons tweede kindje. Ik dacht, dat ik een fijne, liefdevolle en goede relatie had. (Met ook zeker flinke ups en downs)
Ik zat gister op de laptop van mijn man en zag mails voorbij komen uit 2023. Of hij nog af wou spreken (met een dame dus). Ik ben naar hem toe gelopen en vroeg, je hebt 1 kans om eerlijk te zijn, en toen zag ik hem wit wegtrekken en zijn hart begon hard te bonken. Toen wist ik, oke dit zit niet goed. Ik ben weg gegaan omdat ik even niet wist wat ik moest doen. Ik dacht hij is vreemd gegaan…. Maar wat hij me gister heeft verteld heb ik geen woorden voor.
Hij heeft contact gekregen met iemand die anti depressiva voor hem kon regelen, ze heb een paar keer afgesproken, omdat hij gewoon met iemand wou praten. Hij wou niet meer leven. Verdere details houd ik liever voor mezelf.
Terwijl ik net zwanger was, speelde dit, en ik had NIKS door. Oke, het was een zware periode maar dit!?
Hij heeft me uiteindelijk verteld dat hij slecht over zichzelf denkt (door dingen die zijn gebeurd in het verleden) waar ik dus ook niks vanaf wist en door de miskramen en het slecht ging in de relatie hij er doorheen zat.
Ik vind het echt verschrikkelijk dat hij zich zo heeft gevoeld (hij zegt dat het nu veel beter gaat) maar ik heb het gevoel alsof ik hem helemaal niet ken. Ik voel me voorgelogen, en snap het gewoon niet…
Wat moet ik hier nu mee?
donderdag 5 juni 2025 om 11:49
Dat is wat me al dagen bezig houd. Ook ons leven, ik maak me constant zorgen of het goed met hem gaat, en of dit echt zo is. Mijn man heeft het altijd druk op het werk. Hierop is ons leven ingericht als je begrijpt wat ik bedoel. Ik hoef niet te werken en ben met de kinderen thuis, wat als hij weg valt. Dit soort vragen gaan constant door mijn hoofd. Het is echt heel moeilijk allemaal..Attraverso schreef: ↑05-06-2025 06:29De vraag is: kan je ooit nog gerust zijn, genieten van je leven samen en vertrouwen hebben in je man?
donderdag 5 juni 2025 om 11:56
Heyhallo schreef: ↑05-06-2025 11:49Dat is wat me al dagen bezig houd. Ook ons leven, ik maak me constant zorgen of het goed met hem gaat, en of dit echt zo is. Mijn man heeft het altijd druk op het werk. Hierop is ons leven ingericht als je begrijpt wat ik bedoel. Ik hoef niet te werken en ben met de kinderen thuis, wat als hij weg valt. Dit soort vragen gaan constant door mijn hoofd. Het is echt heel moeilijk allemaal..
Dat begrijp ik heel goed.
Jij bent enerzijds zijn verzorger, en anderzijds ook afhankelijk van hem.
Een hele kwetsbare positie.
donderdag 5 juni 2025 om 12:18
Heyhallo schreef: ↑05-06-2025 11:42Dat is niet het geval. Een 6 maanden geleden heeft hij tijdens een ruzie geroepen ik wou dood. Wist ik veel hoe serieus dit was.. iemand laten vallen na 12 jaar als diegene misschien WEL de waarheid spreekt, want dat is ook gewoon een optie he. Mensen die zo depressief zijn kunnen hele rare dingen doen en zeker uit schaamte. We gaan eraan werken, hij gaat per direct aan zichzelf werken en hopelijk kan ik mijn vertrouwen in hem herstellen, want niet makkelijk zal zijn. Ik wil het in iedergeval proberen, voor hem, voor mij en zeker voor mijn kinderen. Want ik was dol gelukkig
Okee, dat klinkt positief. Want jullie zullen toch wel echt moeten gaan leren communiceren met elkaar, open naar elkaar durven zijn. Benieuwd hoe (serieus) hij het aan gaat pakken in elk geval.
donderdag 5 juni 2025 om 12:49
donderdag 5 juni 2025 om 12:55
Hoe ziet dat er voor jou uit “serieus aanpakken”? Wat heb je van hem nodig? En binnen welke termijn? Heb je ook echt een plan voor “je spullen pakken”? Een safe place to land zeg maar? Heb je iemand in je omgeving verteld wat er speelt?
donderdag 5 juni 2025 om 13:07
Ik wil dat hij langdurig naar een psycholoog gaat, wellicht ook relatie therapie ons. Want ik weet op dit moment echt niet hoe ik ermee om moet gaan. Ja 2 directe belangrijke mensen van mij heb ik het verteld. Ik ben nu afhankelijk van hem, mochten we uit elkaar gaan, hebben we dit vast gelegd dat ik niet met lege handen kom te staan.
donderdag 5 juni 2025 om 13:10
Zolang hij niet eerlijk is, dan is het in mijn ogen een kansloze missie. Mensen slaan hier aan op een aantal punten. Contact met een dealer via mail, na het besluit om geen AD af te nemen een goed gesprek aangeboden krijgen, het niet meer weten hoe hij aan het contact is gekomen en het verwijderen van bewijs. Dat het in hem zit om zo te liegen dat is moeilijk te begrijpen na 12 jaar. Dat geloof ik meteen.Heyhallo schreef: ↑05-06-2025 11:42Dat is niet het geval. Een 6 maanden geleden heeft hij tijdens een ruzie geroepen ik wou dood. Wist ik veel hoe serieus dit was.. iemand laten vallen na 12 jaar als diegene misschien WEL de waarheid spreekt, want dat is ook gewoon een optie he. Mensen die zo depressief zijn kunnen hele rare dingen doen en zeker uit schaamte. We gaan eraan werken, hij gaat per direct aan zichzelf werken en hopelijk kan ik mijn vertrouwen in hem herstellen, want niet makkelijk zal zijn. Ik wil het in iedergeval proberen, voor hem, voor mij en zeker voor mijn kinderen. Want ik was dol gelukkig
aatje2022 wijzigde dit bericht op 05-06-2025 13:16
4.17% gewijzigd
donderdag 5 juni 2025 om 13:14
Het moeilijkste vind ik nu, hoe verder. Ik heb zelf geen makkelijk leven gehad, maar altijd geknokt om gelukkig te zijn. En aan mezelf te werken. Ook na de miskramen en iets wat tegelijk speelde ben ik blijven knokken. Ik ben nu heel wantrouwig, bang dat er iets gebeurd, dat hij toch ineens niet meer wil leven. Mijn doorverwijzing lag er al om de miskramen te verwerken. (Maar daar wacht ik wel mee) Mijn mentaliteit is altijd geweest er zijn altijd mensen die het erger hebben.Heyhallo schreef: ↑05-06-2025 13:07Ik wil dat hij langdurig naar een psycholoog gaat, wellicht ook relatie therapie ons. Want ik weet op dit moment echt niet hoe ik ermee om moet gaan. Ja 2 directe belangrijke mensen van mij heb ik het verteld. Ik ben nu afhankelijk van hem, mochten we uit elkaar gaan, hebben we dit vast gelegd dat ik niet met lege handen kom te staan.
donderdag 5 juni 2025 om 13:15
donderdag 5 juni 2025 om 13:17
Stel dat zijn verhaal helemaal waar is (wat ik niet geloof), maar stel..
Dan heeft hij (en jij dus ook) toch een groot probleem- hij kan niet over zijn gevoelens praten, hij zoekt hulp en/of 'medicatie' op heel rare, onlogische plekken en hij is een leugenaar..
Wil je jaren blijven worstelen en zijn probleem jouw probleem maken, dan moet je zeker blijven.
Dan heeft hij (en jij dus ook) toch een groot probleem- hij kan niet over zijn gevoelens praten, hij zoekt hulp en/of 'medicatie' op heel rare, onlogische plekken en hij is een leugenaar..
Wil je jaren blijven worstelen en zijn probleem jouw probleem maken, dan moet je zeker blijven.
donderdag 5 juni 2025 om 13:18
Jij bent ook zo lekker Calvinistisch opgevoed denk ik?Heyhallo schreef: ↑05-06-2025 13:14Het moeilijkste vind ik nu, hoe verder. Ik heb zelf geen makkelijk leven gehad, maar altijd geknokt om gelukkig te zijn. En aan mezelf te werken. Ook na de miskramen en iets wat tegelijk speelde ben ik blijven knokken. Ik ben nu heel wantrouwig, bang dat er iets gebeurd, dat hij toch ineens niet meer wil leven. Mijn doorverwijzing lag er al om de miskramen te verwerken. (Maar daar wacht ik wel mee) Mijn mentaliteit is altijd geweest er zijn altijd mensen die het erger hebben.
Niet klagen maar dragen?
donderdag 5 juni 2025 om 13:22
Nee, lees ik niet als gemeen hoor.
Zo heb ik zelf ook destijds de situatie bekeken.
Echt niet dat ik zou vertrekken met 2 koffers en een toilettas. Je bouwt samen iets op en dan komen mij 2 nachtkastjes 'of zoiets' toe?! Echt niet!
donderdag 5 juni 2025 om 13:24
Maar is dit niet de makkelijkste weg? Iemand krijgt problemen, liegt daar idd over. Hup koffers pakken, kinderen de dupe. Gezin compleet kapot. Waarom niet proberen te fixen? Ben getrouwd in voor en tegen spoed. Ik ren niet weg wanneer het moeilijk wordt.MaanZon schreef: ↑05-06-2025 13:17Stel dat zijn verhaal helemaal waar is (wat ik niet geloof), maar stel..
Dan heeft hij (en jij dus ook) toch een groot probleem- hij kan niet over zijn gevoelens praten, hij zoekt hulp en/of 'medicatie' op heel rare, onlogische plekken en hij is een leugenaar..
Wil je jaren blijven worstelen en zijn probleem jouw probleem maken, dan moet je zeker blijven.
donderdag 5 juni 2025 om 13:27
Er is genoeg en tegelijkertijd ligt de drempel erg hoog.
Zeker met jouw levensvisie; anderen hebben het erger. Ik ken die en heb ontzettend hard gewerkt om daar vanaf te komen. Het was het fundament onder (voor mij) heel ongezonde patronen. Ik liet mensen waar ik om gaf (of bijv een erg lange/hierarchische werkrelatie mee had), me echt slecht behandelen. Ik kon het wel dragen, ik heb erger overleefd, zij konden er niets aan doen want (situatie/persoonlijkheid/kutverleden).
En dat was echt niet gezond voor mij.
donderdag 5 juni 2025 om 13:38
donderdag 5 juni 2025 om 13:43
Wat ik schrijf klinkt ook kort door de bocht, snap ik.
Maar hoezo moet het altijd de moeilijke weg, ipv de 'makkelijke'? Gun je jezelf geen makkelijk/fijn leven dan?
Ik lees voornamelijk dat jij heel hard werkt, voor hem, voor jullie gezin, en jezelf nu weer op de 2e/3e plek zet (nu jouw hulpvraag stopzetten/uitstellen omdat hij het moeilijk(er) heeft). Wat hij op dit moment actief doet en het voortouw in neemt lees ik niet.
Hij heeft ook niet de verantwoordelijkheid genomen om aan de slag te gaan met zijn klachten en zijn gezin daarmee verder te helpen. Alleen nu hij 'moet' van jou.
De vraag is of hij dat echt wil, geholpen worden en zich daar echt voor inzetten. (nog even ervan uitgaande dat het geen lulverhaal is van hem)
En zo ja, dan ga je alsnog een hele lange weg tegemoet. Met je vragen/twijfels of hij überhaupt wel eerlijk is/kan zijn.
Ik heb jarenlang een depressieve (o.a.) partner gehad en uiteindelijk heb ik de brui eraan gegeven..en verdomd, ik kon plots weer ademhalen, vrij zijn, niet meer op tenen lopen etc etc. (en dan hoefde ik me nog niet eens druk te maken om contact met anderen) na jarenlang gedacht te hebben; Jaaa, in voor en tegenspoed hoor, je laat je partner toch niet 'vallen', ik ga ervoor vechten etc etc.
Achteraf zag ik dat ik voornamelijk aan het vechten was, en zie nu pas hoe moeilijk en zwaar mijn leven toen was, en hoeveel lichter en makkelijker ik nu in het leven sta. (ook met 2 kinderen, waar ik nu de zorg alleen voor heb, want ex is overleden, maar alsnog is dat veel 'makkelijker' dan mijn leven toen).
donderdag 5 juni 2025 om 13:54
Nee hoor. Dit is zou voor jou de moeilijkste weg zijn. Echt de allermoeilijkste. Anders zou je die veel sterker overwegen.
Je bent nu constant bezig met hoe het met hem gaat. Schrijf je. Daardoor hoef je niet na te denken over hoe het met jou gaat.
Die basishouding van “anderen hebben het erger” en “niet klagen maar dragen”, zou ik eens goed bevragen als ik jou was. Ik herken die en heb hard gewerkt om die om te buigen, omdat die hele destructieve kanten kan hebben.
donderdag 5 juni 2025 om 14:10
Ik wou net zeggen, "Anderen hebben het erger" is nou ook niet per se de meest constructieve en behulpzame levensinstelling.MeijTeeks schreef: ↑05-06-2025 13:27Er is genoeg en tegelijkertijd ligt de drempel erg hoog.
Zeker met jouw levensvisie; anderen hebben het erger. Ik ken die en heb ontzettend hard gewerkt om daar vanaf te komen. Het was het fundament onder (voor mij) heel ongezonde patronen. Ik liet mensen waar ik om gaf (of bijv een erg lange/hierarchische werkrelatie mee had), me echt slecht behandelen. Ik kon het wel dragen, ik heb erger overleefd, zij konden er niets aan doen want (situatie/persoonlijkheid/kutverleden).
En dat was echt niet gezond voor mij.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
donderdag 5 juni 2025 om 14:11
Dit vind ik ook lastig.
TO was altijd de stabiele thuisbasis. Voor zowel kids als man.
Speeldates over de vloer, de koelkast gevuld, eten op tafel, taxi spelen voor iedereen, huis aan kant, kleding schoon in de kast etc. Ik vul het zo maar even in.
Afijn, het bekende plaatje.
En geloof me, het is helemaal geen luxe of luie positie. Want je draait zo'n beetje overal voor op. Zo heb ik het althans zelf ervaren.
Het is eigenlijk helemaal geen romantisch plaatje. Maar zeker tijdens de bekende tropen jaren, kan ik goed begrijpen dat er voor zo'n rolverdeling gekozen wordt.
Ga nou niet de jaren '50 erbij halen of het als een onderdrukking bestempelen. Er zijn ook anno nu, nog altijd stellen die dit zelf zo willen. Klaar!
Maar.. ergens is de partner van TO een andere weg ingeslagen. Een soort zijstraat waarvan zij niet mocht weten. En dat moet ongetwijfeld knagen bij TO.
Ik denk dat TO ergens ook wel voelt dat ze de helft nog niet weet.
Depressie of erger en selectief geheugenverlies komt vaker voor bij mensen die keihard door de mand zijn gevallen en met de rug tegen de muur staan.
Het is aan TO of ze daarmee verder kan en wil.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
