Relaties
alle pijlers
Hulp gevraagd. Nieuwe relatie met jong volw. kinderen
donderdag 9 oktober 2025 om 11:17
Hoi Allen,
Willen jullie mij helpen meedenken in onderstaande situatie?
Ik ben 3,5 jaar geleden gescheiden. Mijn kinderen zijn nu 18, 20 en 22 jaar oud. Mijn oudste twee wonen op kamers. Mijn jongste woont om de week bij mij.
Mijn vriend is sinds 12 jaar weduwnaar. Zijn dochter is 21 jaar en woon volledig bij hem thuis. Hij heeft de afgelopen 12 jaar geen andere relatie gehad.
Wij hebben nu samen 10 maanden een relatie.
we lopen er tegenaan dat zijn dochter moeite heeft met mijn aanwezigheid bij hun thuis. Ik ben daar ongeveer 1 a 2 avonden/nachten per week.
Soms gaat ons contact heel goed, is het gewoon gezellig. Maar op andere momenten weet zij mij volledig te negeren. Dit maakt dat het heel ongemakkelijk wordt.
Mijn vriend heeft afgelopen maandag samen met haar hierover een gesprek gehad. Ze geeft aan dat ze zich niet op haar gemak voelt als ik er ben. Dat ik inbreuk maar op haar privacy. (wat natuurlijk ook zo is). Zij moet enorm wennen aan de nieuwe situatie. Zij is de afgelopen jaren altijd alleen met haar vader geweest. Hij heeft 12 jaar lang alles gedaan om haar gelukkig te maken. En hij geeft aan nu ook aan zijn eigen geluk te denken en gehoor te geven.
Mijn vriend heeft het gevoel nu te moeten kiezen tussen ons. Omdat er altijd iemand is die zich ongemakkelijk voelt. Niet dat hij gaat kiezen. Maar het is wel een gedachte die door zijn hoofd gaat. Hij wil ook wel meer bij mij komen, maar dat lost het probleem niet op.
Ook mijn middelste dochter vind de situatie nog ingewikkeld. Ik heb bij haar aangegeven dat ze zich gewoon normaal gedraagt als hij hier is. Maar dat is voor mij natuurlijk ook een stuk makkerlijker. Zij woont op kamers en heeft haar eigen leven. Mijn andere twee kinderen zijn oke met de situatie.
Hebben jullie tips voor ons hoe we hiermee om kunnen gaan? Wat kunnen wij verwachten van zijn dochter hierin? Wat kunnen wij doen om voor haar de situatie prettiger te maken?
Ik hoor heel graag van jullie. Dit is voor ons zo ontzettend nieuw. We houden zielsveel van elkaar en willen echt samen verder.
Willen jullie mij helpen meedenken in onderstaande situatie?
Ik ben 3,5 jaar geleden gescheiden. Mijn kinderen zijn nu 18, 20 en 22 jaar oud. Mijn oudste twee wonen op kamers. Mijn jongste woont om de week bij mij.
Mijn vriend is sinds 12 jaar weduwnaar. Zijn dochter is 21 jaar en woon volledig bij hem thuis. Hij heeft de afgelopen 12 jaar geen andere relatie gehad.
Wij hebben nu samen 10 maanden een relatie.
we lopen er tegenaan dat zijn dochter moeite heeft met mijn aanwezigheid bij hun thuis. Ik ben daar ongeveer 1 a 2 avonden/nachten per week.
Soms gaat ons contact heel goed, is het gewoon gezellig. Maar op andere momenten weet zij mij volledig te negeren. Dit maakt dat het heel ongemakkelijk wordt.
Mijn vriend heeft afgelopen maandag samen met haar hierover een gesprek gehad. Ze geeft aan dat ze zich niet op haar gemak voelt als ik er ben. Dat ik inbreuk maar op haar privacy. (wat natuurlijk ook zo is). Zij moet enorm wennen aan de nieuwe situatie. Zij is de afgelopen jaren altijd alleen met haar vader geweest. Hij heeft 12 jaar lang alles gedaan om haar gelukkig te maken. En hij geeft aan nu ook aan zijn eigen geluk te denken en gehoor te geven.
Mijn vriend heeft het gevoel nu te moeten kiezen tussen ons. Omdat er altijd iemand is die zich ongemakkelijk voelt. Niet dat hij gaat kiezen. Maar het is wel een gedachte die door zijn hoofd gaat. Hij wil ook wel meer bij mij komen, maar dat lost het probleem niet op.
Ook mijn middelste dochter vind de situatie nog ingewikkeld. Ik heb bij haar aangegeven dat ze zich gewoon normaal gedraagt als hij hier is. Maar dat is voor mij natuurlijk ook een stuk makkerlijker. Zij woont op kamers en heeft haar eigen leven. Mijn andere twee kinderen zijn oke met de situatie.
Hebben jullie tips voor ons hoe we hiermee om kunnen gaan? Wat kunnen wij verwachten van zijn dochter hierin? Wat kunnen wij doen om voor haar de situatie prettiger te maken?
Ik hoor heel graag van jullie. Dit is voor ons zo ontzettend nieuw. We houden zielsveel van elkaar en willen echt samen verder.
donderdag 9 oktober 2025 om 21:48
Ik zou het niet te zwaar maken. Laat haar gewoon haar gang gaan, zolang ze niet onbeleefd is. Waarom is het erg als ze je een beetje ontloopt? Laat dat los, joh.
Ze is volwassen, maar ik zou ook, zoals velen al schrijven, empathie proberen op te brengen voor het feit dat ze veel te jong haar moeder verloren heeft.
Laat haar gewoon op haar eigen tempo wennen. Forceer niets, maar blijf er wel komen, dat zou ik adviseren.
Waarom heeft jouw eigen volwassen dochter moeite met de situatie?
Ze is volwassen, maar ik zou ook, zoals velen al schrijven, empathie proberen op te brengen voor het feit dat ze veel te jong haar moeder verloren heeft.
Laat haar gewoon op haar eigen tempo wennen. Forceer niets, maar blijf er wel komen, dat zou ik adviseren.
Waarom heeft jouw eigen volwassen dochter moeite met de situatie?
donderdag 9 oktober 2025 om 22:07
Is voor mij ook niet helemaal duidelijk hoe het zit.
Zoon van mijn vriend is vnl in zijn kamer,als ie beneden is heeft hij een koptelefoon op en als ik daar een weekend ben (gebeurt niet zo vaak) wisselen we misschien 5 woorden. Het is niet dat ie mij niet moet, denk ik, maar dat ie gewoon z'n eigen gang gaat,om ons heen,en weinig behoefte heeft aan contact of praten. Ik laat hem. Hij doet z'n ding, wij ook.
Ik zou misschien de frequentie tijdelijk terugschroeven maar niet helemaal wegblijven daar.
Uiteindelijk heeft zij neem ik aan ook haar eigen leven en wil zij neem ik aan ook niet dat haar vader iedere avond alleen op de bank zit
En ja dat zijn veel aannames van mijn kant
donderdag 9 oktober 2025 om 22:56
Ik zat ook niet te wachten op de vriendin(en) van mijn vader. Leuk dat hij er blij mee was maar voor mij was het een wildvreemde die ik 's ochtends niet in de badkamer tegen hoefde te komen.
Ik zou zeggen, probeer het zo te plannen dat hij bij jou slaapt als je geen kinderen in huis hebt en de week dat jij ze wel hebt slapen jullie niet samen.
10 maanden is nog niet zo lang, eerst maar kijken hoe het verder loopt.
Ik zou zeggen, probeer het zo te plannen dat hij bij jou slaapt als je geen kinderen in huis hebt en de week dat jij ze wel hebt slapen jullie niet samen.
10 maanden is nog niet zo lang, eerst maar kijken hoe het verder loopt.
donderdag 9 oktober 2025 om 23:38
Mijn ervaring: jongvolwassenen zitten er gewoon niet zo op te wachten.
Andere ervaring: een nieuwe relatie en situatie zorgt vaak voor her-rouwen.
Ik zou wat afstand nemen. Ten eerste niet verwachten dat het leuk moet zijn. Laat haar in haar waarde en geef ruimte dat vader nog steeds momenten met haar heeft. Ze hebben waarschijnlijk een sterke band ontwikkeld en dit maakt het wat aan het wankelen. Hij zou dan ook kunnen vragen hoe het met haar gaat. Niet zozeer wat ze van jou of de relatie vindt, want het is niet persoonlijk en ook niet aan haar. Maar mogelijk zit er wat onder en is het fijn dat ze weet dat ze dat nog bij hem kwijt kan.
Geef het tijd en geef haar ruimte, zonder haar allesbepalend te laten zijn. Ik zou bijv wat vaker bij jou afspreken, maar niet helemaal wegblijven. En in contact gewoon vriendelijk zijn, maar niet aansturen op hele gesprekken.
Andere ervaring: een nieuwe relatie en situatie zorgt vaak voor her-rouwen.
Ik zou wat afstand nemen. Ten eerste niet verwachten dat het leuk moet zijn. Laat haar in haar waarde en geef ruimte dat vader nog steeds momenten met haar heeft. Ze hebben waarschijnlijk een sterke band ontwikkeld en dit maakt het wat aan het wankelen. Hij zou dan ook kunnen vragen hoe het met haar gaat. Niet zozeer wat ze van jou of de relatie vindt, want het is niet persoonlijk en ook niet aan haar. Maar mogelijk zit er wat onder en is het fijn dat ze weet dat ze dat nog bij hem kwijt kan.
Geef het tijd en geef haar ruimte, zonder haar allesbepalend te laten zijn. Ik zou bijv wat vaker bij jou afspreken, maar niet helemaal wegblijven. En in contact gewoon vriendelijk zijn, maar niet aansturen op hele gesprekken.
donderdag 9 oktober 2025 om 23:57
Precies! Waarom zoveel gedoe maken als het ook makkelijk opgelost kan worden?MRLM schreef: ↑09-10-2025 19:27Je zegt: Hij wil ook wel meer bij mij komen, maar dat lost het probleem niet op.
Ik denk dat dat juist precies wel het probleem oplost. Je hoeft met zijn dochter niet te werken naar een situatie waarin zij het prettig vindt dat je in haar huis bent. Want deze situatie is van voorbijgaande aard, ze is al 21 en zal (waarschijnlijk) vanzelf uit huis gaan op enig moment. Dus dan is er geen probleem meer.
vrijdag 10 oktober 2025 om 00:16
Mooi compromis voor de komende tijd, denk ik.Merys schreef: ↑09-10-2025 22:56Ik zat ook niet te wachten op de vriendin(en) van mijn vader. Leuk dat hij er blij mee was maar voor mij was het een wildvreemde die ik 's ochtends niet in de badkamer tegen hoefde te komen.
Ik zou zeggen, probeer het zo te plannen dat hij bij jou slaapt als je geen kinderen in huis hebt en de week dat jij ze wel hebt slapen jullie niet samen.
10 maanden is nog niet zo lang, eerst maar kijken hoe het verder loopt.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
vrijdag 10 oktober 2025 om 00:17
Heeeel langzaam aan doen. Ik ben zelf weduwe en heb vier pubers-jong volwassen kinderen en een sinds een paar jaar een vriend.
Mijn kinderen waren kleuter toen hun vader overleed. Onze eerste jaren stonden in het teken van rouwen en de boel weer op de rit krijgen. Toen zij pubers waren kwamen wij als gezin in een rustiger vaarwater. We zijn een heel hecht gezin geworden.
Een verweduwd gezin heeft zo zijn eigen dynamiek. Kinderen zijn extra gefocust op de overblijvende ouder en er is altijd een lichte angst, wat hem als haar iets overkomt of kan hij-zij het allemaal wel aan.
Kinderen gaan vaak voor hun overblijvende ouder zorgen. Het oudste kind van hetzelfde geslacht als de overleden ouder neemt vaak diens plaats in , systemisch gesproken. Trekken verantwoordelijkheden naar zich toe die niet bij hun leeftijd passen of leren om in te tunen om de gevoelstoestand van de overblijvende ouder om te kijken of er bijv. extra gezorgd of opgevrolijkt moet worden.
De overblijvende ouder zal proberen het verdriet en gemis te verzachten soms door vader en moeder tegelijkertijd te zijn of de kinderen extra te verwennen, want ze hebben het al zo zwaar. Dit zijn allemaal logische gedragingen.
De komst van de nieuwe partner , heeft A al niet de interesse van een jong volwassene en B benadrukt het verlies. Verlies waar de kinderen misschien nog helemaal niet aan toe zijn gekomen om te beleven en verwerken. Het kan best de afgelopen jaren overleven en wegdrukken zijn geweest.
Jouw komst laat de hele gezinsdynamiek schudden. Geef het ruimte en tijd, en zet langzaam stappen en in overleg. Want tegelijk is het goed dat het leven doorgaat en niet stilstaat.
Mijn kinderen waren kleuter toen hun vader overleed. Onze eerste jaren stonden in het teken van rouwen en de boel weer op de rit krijgen. Toen zij pubers waren kwamen wij als gezin in een rustiger vaarwater. We zijn een heel hecht gezin geworden.
Een verweduwd gezin heeft zo zijn eigen dynamiek. Kinderen zijn extra gefocust op de overblijvende ouder en er is altijd een lichte angst, wat hem als haar iets overkomt of kan hij-zij het allemaal wel aan.
Kinderen gaan vaak voor hun overblijvende ouder zorgen. Het oudste kind van hetzelfde geslacht als de overleden ouder neemt vaak diens plaats in , systemisch gesproken. Trekken verantwoordelijkheden naar zich toe die niet bij hun leeftijd passen of leren om in te tunen om de gevoelstoestand van de overblijvende ouder om te kijken of er bijv. extra gezorgd of opgevrolijkt moet worden.
De overblijvende ouder zal proberen het verdriet en gemis te verzachten soms door vader en moeder tegelijkertijd te zijn of de kinderen extra te verwennen, want ze hebben het al zo zwaar. Dit zijn allemaal logische gedragingen.
De komst van de nieuwe partner , heeft A al niet de interesse van een jong volwassene en B benadrukt het verlies. Verlies waar de kinderen misschien nog helemaal niet aan toe zijn gekomen om te beleven en verwerken. Het kan best de afgelopen jaren overleven en wegdrukken zijn geweest.
Jouw komst laat de hele gezinsdynamiek schudden. Geef het ruimte en tijd, en zet langzaam stappen en in overleg. Want tegelijk is het goed dat het leven doorgaat en niet stilstaat.
vrijdag 10 oktober 2025 om 00:46
Dit. Juist door wel als vader een paar nachten ergens anders heen te gaan gaat er een situatie bestaan waarin dochter ook kan voelen hoe het is als vader er niet is. Het is deel van het losmakingsproces en volwassen worden , je eigen identiteit vinden.
Wel in goede communicatie van vader naar dochter.
Vader kan bijv zeggen dat het natuurlijk is, dat het leven een andere wending neemt. Dat dochter altijd even belangrijk is voor vader. Hoe het leven ook gaat. En dat vader na 12 jaar een relatie aangaat, gewoon omdat het prettig is. Dat het juist is.
En wat Zalmsnipers schreef:
Het is vooral vader die hierover moet communiceren naar dochter toe. Regelmatig. Het is zijn nieuwe vorm die hij eraan kan gaan geven en zijn ruimte die hij mag gaan innemen.
Een andere zin van vader naar dochter kan zijn dat ze alles mag zeggen, dat het ok is wat ze voelt. Het mag er allemaal zijn.
Tegelijkertijd veranderen levenssituaties. Het is natuurlijk dat dat het doet.
verbinder wijzigde dit bericht op 10-10-2025 01:22
9.64% gewijzigd
vrijdag 10 oktober 2025 om 07:25
Poespas heeft gelijk.
Er gebeurt nu ik korte tijd veel.
De kinderen en jullie moeten wennen aan de nieuwe situatie.
Jullie vinden dit leuk, voor de kinderen is het geen keuze. En kost acceptatie wellicht wat meer tijd.
Het brein is pas volwassen met 25 ,dus dat duurt nog even.
Maar ik denk eerder dat de gehele situatie wennen is. Bij dochter spelen allerlei emoties bijvoorbeeld:
Houdt papa nog wel van mama
Komt deze vrouw haar plek innemen?
Gaan tradities veranderen?
Dat zit soms in kleine dingen.
Wat als deze vrouw niet goed is voor papa, en hem verdrietig maakt etc...
Je weet niet waar ze mee worstelt.
Geef het tijd, en geef haar vooral ruimte.
Maar laat haar niet alles bepalen. Als jullie een relatie willen, dan mag dat.
Misschien sport zij op een avond en kunnen jullie dan afspreken. Of ga als je bij hun bent ook even de deur uit.
Laat je vriend met haar overleggen wat fijn is. En spreek iets af voor de komende 2 maanden. Bijvoorbeeld iedere woensdagavond en 1x in de 2 weken bij hun slapen.
Niet dat als ze thuis komt je er opeens bent. Dan kan ook zij wennen aan de situatie.
Er gebeurt nu ik korte tijd veel.
De kinderen en jullie moeten wennen aan de nieuwe situatie.
Jullie vinden dit leuk, voor de kinderen is het geen keuze. En kost acceptatie wellicht wat meer tijd.
Het brein is pas volwassen met 25 ,dus dat duurt nog even.
Maar ik denk eerder dat de gehele situatie wennen is. Bij dochter spelen allerlei emoties bijvoorbeeld:
Houdt papa nog wel van mama
Komt deze vrouw haar plek innemen?
Gaan tradities veranderen?
Dat zit soms in kleine dingen.
Wat als deze vrouw niet goed is voor papa, en hem verdrietig maakt etc...
Je weet niet waar ze mee worstelt.
Geef het tijd, en geef haar vooral ruimte.
Maar laat haar niet alles bepalen. Als jullie een relatie willen, dan mag dat.
Misschien sport zij op een avond en kunnen jullie dan afspreken. Of ga als je bij hun bent ook even de deur uit.
Laat je vriend met haar overleggen wat fijn is. En spreek iets af voor de komende 2 maanden. Bijvoorbeeld iedere woensdagavond en 1x in de 2 weken bij hun slapen.
Niet dat als ze thuis komt je er opeens bent. Dan kan ook zij wennen aan de situatie.
vrijdag 10 oktober 2025 om 10:10
Eens met bovenstaande. Jij bent hier geen partij. Heb geen verwachtingen van zijn dochter. Ik zou Max 1x per 2 weken daar zijn/logeren en dan dochter alle ruimte bieden. Wees geen aanwezige factor. Zo kan ze er een beetje aan wennen terwijl ze nog alle ruimte met haar vader heeft. En geef je partner ook niet het gevoel dat dit een probleem is. Als hij moet kiezen, hoort hij voor haar te kiezen. Maak het geen strijd, maar zie het als gezellig als jullie elkaar zien. Niet als een verlies als je elkaar niet ziet.
vrijdag 10 oktober 2025 om 23:19
Jullie houden meer dan genoeg rekening met haar. Dit is een volwassen vrouw. Geen meisje meer. En na 12 jaar heeft haar vader ook recht op een eigen leven. Genoeg jongvolwassenen die met die leeftijd zelfstandig wonen of op kamers. In ieder geval heb je op die leeftijd een eigen leven met werk, studie, vrienden en soms een partner. Je bent niet meer continu thuis en dat hoeven je ouders ook niet te zijn. Gaat ze nog naar school of werkt ze al. En wat zijn haar plannen qua zelfstandig wonen?
zaterdag 11 oktober 2025 om 09:32
evelien2010 schreef: ↑10-10-2025 23:19Jullie houden meer dan genoeg rekening met haar. Dit is een volwassen vrouw. Geen meisje meer. En na 12 jaar heeft haar vader ook recht op een eigen leven. Genoeg jongvolwassenen die met die leeftijd zelfstandig wonen of op kamers. In ieder geval heb je op die leeftijd een eigen leven met werk, studie, vrienden en soms een partner. Je bent niet meer continu thuis en dat hoeven je ouders ook niet te zijn. Gaat ze nog naar school of werkt ze al. En wat zijn haar plannen qua zelfstandig wonen?
Dit is toch gewoon onaardig? Het was geen probleem dat ze nog thuis woonde, maar nu pa een vriendin heeft, moet ze maar op zichzelf “want oud genoeg”? Kan me echt niet voorstellen dat dat de relatie verbetert.
zaterdag 11 oktober 2025 om 10:49
In welke wereld? In Lalaland misschien mar zeker niet in Nederland.evelien2010 schreef: ↑10-10-2025 23:19Genoeg jongvolwassenen die met die leeftijd zelfstandig wonen of op kamers.
zaterdag 11 oktober 2025 om 12:26
Het probleem is dat ze met 21 een probleem maakt van de relatie van haar vader. Dat terwijl ze een volwassen vrouw met een eigen leven is. En nadat haar vader 12 jaar zijn eigen leven voor haar opzij heeft gezet. Natuurlijk moet je wennen aan de nieuwe situatie. Maar ze heeft er echt geen zeggenschap meer over. Met 21 ben je geen kind meer. En met volwassen kinderen heb je inderdaad gesprekken over hun toekomst.
zaterdag 11 oktober 2025 om 12:32
Volgens mij zijn er duizenden studenten op kamers. Niet gezegd dat deze dochter dat nu moet doen. Maar vader kan gewoon zijn eigen leven hebben en zij heeft dat hopelijk ook. Het is zijn huis waar hij kan uitnodigen wie hij wil. En waar to desnoods kan intrekken als ze dat zou willen (zou ik niet aanraden maar goed). De meeste mensen zetten hun leven niet 12 jaar in de wacht. Die gaan al veel eerder weer verder. En dan was zij nu ook daaraan gewend geweest.
zaterdag 11 oktober 2025 om 12:50
De dochter maakt helemaal geen probleem van de relatie van haar vader.evelien2010 schreef: ↑11-10-2025 12:26Het probleem is dat ze met 21 een probleem maakt van de relatie van haar vader.
To heeft er problemen mee dat dochter niet, iedere keer als ze daar, is gezellig de hele avond beneden op de bank zit.
zaterdag 11 oktober 2025 om 12:52
En er zitten tienduizenden jong volwassenen noodgedwongen op hun tienerkamertje omdat er geen woningen zijn!
zaterdag 11 oktober 2025 om 14:29
Jij lijkt te vinden dat dochter nu maar eens het veld moet ruimen omdat vader een relatie heeft. Ben je je er overigens van bewust dat er woningnood heerst? Dat ook studenten niet zomaar aan een kamer komen, dat er legio studenten zijn die elke dag uren reizen van het ouderlijk huis naar de uni/hogeschool? Bovendien kan het zomaar zijn dat dochter niet studeert, maar werkt.evelien2010 schreef: ↑11-10-2025 12:26Het probleem is dat ze met 21 een probleem maakt van de relatie van haar vader.
Hoe kom je daarbij? Nergens schrijft TO dat de dochter een probleem maakt van de relatie van haar vader. Dat is een aanname van jou.
Dat terwijl ze een volwassen vrouw met een eigen leven is. En nadat haar vader 12 jaar zijn eigen leven voor haar opzij heeft gezet.
Weer een aanname. Misschien heeft vader al vijf vriendinnen gehad die hij niet mee naar huis nam, misschien gaat vader twee keer per week op stap met vrienden. En misschien, heel misschien, heeft vader ook jaren nodig gehad om te rouwen om zijn overleden vrouw.
Natuurlijk moet je wennen aan de nieuwe situatie. Maar ze heeft er echt geen zeggenschap meer over. Met 21 ben je geen kind meer. En met volwassen kinderen heb je inderdaad gesprekken over hun toekomst.
Hou op met je aannames.
I am free, yes, I'm free, now I'm on my way...
zaterdag 11 oktober 2025 om 15:17
Maar het is wel een gedachte die door zijn hoofd gaat. Hij wil ook wel meer bij mij komen, maar dat lost het probleem niet op.
Jawel hoor, ze voelt zich dan gehoord, partner hoeft niet te kiezen en jij bent niet de slechterik maar juist de mee denkende vriendin van papa.
Zou dat meer bij jou zijn dan wel in de week zonder kinderen doen, want anders hebben jouw kinderren weer minder eigen/alleen tijd met jou.
Maar het kan voor de komende tijd dus wel gewoon de oplossing zijn.
Over een jaartje is misschien wel allemaal anders.
Jawel hoor, ze voelt zich dan gehoord, partner hoeft niet te kiezen en jij bent niet de slechterik maar juist de mee denkende vriendin van papa.
Zou dat meer bij jou zijn dan wel in de week zonder kinderen doen, want anders hebben jouw kinderren weer minder eigen/alleen tijd met jou.
Maar het kan voor de komende tijd dus wel gewoon de oplossing zijn.
Over een jaartje is misschien wel allemaal anders.
zaterdag 11 oktober 2025 om 15:33
Ik lees dat dit de eerste relatie is van vader sinds 12 jaar. En je schrijft dat dochter moet wennen aan deze situatie.
Dat ze moet wennen lijkt me volstrekt normaal. En dat dit tijd kost ook.
Wat is nu precies het probleem eigenlijk? Soms is het gezellig, soms niet. Maar wat gebeurt er dan precies? Is ze onbeschoft of zelfs gemeen? Ik lees niet dat ze haar vader geen nieuw geluk gunt. Maar dat ze moeite heeft met de nieuwe situatie snap ik heel goed.
Als er thuiswonende kinderen in het spel zijn, van welke leeftijd dan ook, is het nou eenmaal is ingewikkelder.
Langzaamaan doen is volgens mij de enige weg om dit goed te doen. Respect en begrip hebben voor het feit dat zij tijd nodig heeft. En ongetwijfeld is dit ook een stuk rouw en misschien ook wel angst dat de band tussen haar en haar vader, haar enige ouder, verandert.
Dat ze moet wennen lijkt me volstrekt normaal. En dat dit tijd kost ook.
Wat is nu precies het probleem eigenlijk? Soms is het gezellig, soms niet. Maar wat gebeurt er dan precies? Is ze onbeschoft of zelfs gemeen? Ik lees niet dat ze haar vader geen nieuw geluk gunt. Maar dat ze moeite heeft met de nieuwe situatie snap ik heel goed.
Als er thuiswonende kinderen in het spel zijn, van welke leeftijd dan ook, is het nou eenmaal is ingewikkelder.
Langzaamaan doen is volgens mij de enige weg om dit goed te doen. Respect en begrip hebben voor het feit dat zij tijd nodig heeft. En ongetwijfeld is dit ook een stuk rouw en misschien ook wel angst dat de band tussen haar en haar vader, haar enige ouder, verandert.
zaterdag 11 oktober 2025 om 15:49
evelien2010 schreef: ↑11-10-2025 12:26Het probleem is dat ze met 21 een probleem maakt van de relatie van haar vader. Dat terwijl ze een volwassen vrouw met een eigen leven is. En nadat haar vader 12 jaar zijn eigen leven voor haar opzij heeft gezet. Natuurlijk moet je wennen aan de nieuwe situatie. Maar ze heeft er echt geen zeggenschap meer over. Met 21 ben je geen kind meer. En met volwassen kinderen heb je inderdaad gesprekken over hun toekomst.
Met volwassen kinderen praat je inderdaad over de toekomst. Maar niet dat ze ineens moeten verhuizen omdat hun vader een nieuwe vriendin heeft.
Ik begrijp niet dat jij niet kunt zien.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
