Sterilisatie

Ja, wellicht snijd ik een gevoelig thema aan, maar dat zij zo.



Na 12 jaar de pil slikken heb ik -na stoppen hiermee- gemerkt dat ik mij stukken beter voel zonder hormonen. Ik begon op 13-jarige leeftijd met de Diane35 vanwege ernstige acne. Niet dat het hielp, maar na een heftige Roaccutanekuur hield deze vorm van anticonceptie wel mijn huid glad.



Na een paar keer gestopt te zijn werd mijn huid slechter en schoot ik in paniek: dit wil ik nooit meer! Maar ik voelde me wel beter, hield het echt in de gaten en toen ik weer begon na een maand of drie was ik een stuk vatbaarder voor depressie en co.



Nu ben ik al maanden gestopt en ik voel me een stuk beter. Geen schommelingen meer, hoogstens een kutdag die iedereen weleens heeft. Uiteraard blijf ik vatbaarder dan de gemiddelde mens voor psychische ellende, maar daar leer ik mee leven en dat gaat prima. Ook doordat ik veel minder schommel qua emoties. Ik ben al tijden snijvrij, ben rustiger, stort me niet zo maar ergens in en laat me geen troep meer aansmeren door artsen (psychofarmaca). Kort gezegd: ik ben een stuk evenwichtiger en wijt dit o.a. aan het stoppen van de hormoontoevoer. Het verschil met maanden terug is duidelijk te merken.



Ik heb geen kinderwens. Nooit gehad. Zwanger zijn lijkt mij echt een gruwel, ik kijk liever een horrorfilm of een 10-uur durende hersenoperatie dan een bevalling. Dat wil niet zeggen dat ik een hekel heb aan kinderen, ik wil ze enkel niet. Omdat A) ik heb gevoel zou hebben dat er een parasiet in me zit ik de hele zwangerschap uitdragen met alle ongemakken totaal niet zie zitten C) baby's en kinderen gewoon te druk en te afhankelijk vind D) ik zeer gesteld ben op mijn vrijheden (ja, ik zou geen enkele vrijheid willen opgeven en heb zelfs geen samenwoonwens) E) ik niet het risico wil lopen dat, als ik alle voorgaande bezwaren opzij zou zetten, het kind behept zou zijn met erfelijke psychische aandoeningen (zijn er nogal veel van in de familie). Ook wil ik enkel voor mijzelf verantwoordelijk zijn, maar dat kan ik onder kopje D scharen.



De pil slikken wil ik niet meer. Een spiraal -Mirena of koperspiraal- heb ik lang overwogen, maar na goed lezen wil ik daar vanaf zien. Ik heb een vervelende baarmoeder om het zo maar te zeggen: in een paar jaar tijd door HPV een behandeling moeten ondergaan wegens 'onrustige cellen' en nu is het weer raak, al is het geen HPV. Erg vruchtbaar ben ik sowieso niet, gezien de domme condoomloze acties zonder pilgebruik of goed pilgebruik in mijn jongere jaren.



Het heikele punt is natuurlijk mijn leeftijd. Ik ben 25 en dan kun je nog alle kanten uit. Ik weet dat men zou kunnen beargumenteren dat, als ik alles op een rijtje heb, vanzelf wel een kinderwens krijg. Of dat ik gewoonweg te jong ben omdat de rammelende eierstokken nog kunnen komen. Met dat laatste ben ik het eens, al heb ik zelf nog nooit kinderen zelfs maar leuk gevonden, ik speelde niet met poppen, ben niet de enige bewust kindervrije in de familie en heb ik weinig vrouwelijk hormoon (een teveel aan testosteron eerder). Daar ik ook problemen heb met de baarmoeder en kennelijk niet snel zwanger raak, zou ik ook de medische molen in moeten voor een kind, en dat zou ik ook niet zien zitten.



Dus, dan blijft er, naast eeuwig condoomgebruik, maar 1 optie over. Sterilisatie. Nogal definitief. Nogal beangstigend toch. Omdat het definitief is, omdat -niet lachen- ik een achterlijke angst heb dat mijn lichaam doorheeft dat ik niet zwanger kan raken en ik minder seksueel word. En wellicht de kosten en onbegrip van artsen. Of zelfs de omgeving (al hoef ik het niet te vertellen, en hoort mijn beslissing gerespecteerd te worden).



Ik begrijp dat het een heikel punt is, vandaar ook de lange introductie, maar hoe denkt men erover? Wie heeft ervaring? Tips? Argumenten? Voors en tegens?

quote:Vl43inder schreef op 06 augustus 2009 @ 12:01:

[...]





Ik val je helemaal niet aan op het hebben van geen kinderwens. Het boeit mij namelijk helemaal niet hoe iemand anders dan mijn partner en ik tegenover het wel of niet krijgen van kinderen staat. Maar ik heb het gevoel dat jij tegen jezelf beschermd moet worden voordat je overgaat tot onomkeerbare daden. En dat klinkt wel zwaar en je mag me er over uitlachen of me voor gek verklaren of wat dan ook, maar ik meen dat wel. Ik hoop echt voor je dat je gelukkig wordt, en zou het heel rot voor je vinden als je nu iets doet wat dat later in de weg staat.



Je kunt nu wel helemaal geen steigeren, maar dat zal dat gevoel bij mij alleen maar versterken.



Maar goed mij hoef je niet te overtuigen, maar je kunt op me oefenen voor als je tegenover je gyn zit



Dit is kenmerkend voor jouw valsheid. Het geeft mij geen kans om te reageren want jij zit van je ivoren toren minzaam te oordelen. Bovendien is het geen argument. Mijn prof argumentatieleer zou mij meteen een 0/20 geven als ik met zoiets kwam aanzetten.



Voor de rest doe je er beter aan mij en anderen als autonome wezens te behandelen. Je gelukswensen zijn doorzichtig en onnodig, ik weet heel goed wat geluk of ongeluk is en heb daar mijn eigen theorie over die ik volledig heb geaccepteerd. I suggest you do the same.



Overigens heb ik vijf tatoeages, waar was jij om mij tegen mijzelf te beschermen? Alles wat ik doe is mijn eigen verantwoordelijkheid en zolang ik niemand anders schaad, heb ik het volledige recht tot zelfbeschikking. Sterker nog, mocht ik per ongeluk zwanger worden dan ga ik over tot abortus, en dan schop ik al velen hier tegen de schenen. Je 'argumentatie' rammelt.

Dat denk ik ook Lolapoeza, dat het paternalisme is. 20% van de vrouwen krijgt spijt, en dan de meesten daarvan is onder de 30. Nou, dat zijn geen erg schokkende cijfers, is het wel?



Welk argument is er beter dan 'ik wil geen kinderen, vroeger niet, nu niet en in de toekomst niet'? Als er niet zoveel nadelen waren aan een baarmoederverwijdering op mijn leeftijd, dan had men best dat hele ding er uit mogen halen van mij. Kan ik tenminste ook geen kanker meer krijgen.



Ik ben er al zolang uit voor mezelf en daarbij is het gewoon zeer onverstandig voor mij om kinderen te krijgen wegens de zaken die ik in mijn OP al opnoemde.



Er zal echt wel een arts bereid zijn, en dat Vlinder mijn argumenten niet goed vindt sterkt me enkel in de overtuiging dat er wel een arts bereid is tot het overgaan van sterilisatie.

Het ging er mij om Vlinder, dat als ik tegen zou sputteren, jij dan automatisch gelijk zou hebben. Ik hou niet van dat soort spelletjes.



Ik wilde ervaringsverhalen Louise, tips, etcetera. Staat in de OP. Meehuilen? Ik huil toch niet, ik vind het een cadeau aan mijn lijf. Ik hou er enkel niet van als men net doet of ik ongeveer op de gesloten afdeling moet worden geplaatst omdat ik niet voor mezelf kan denken. Daarom reageerde ik zo, mede omdat Vlinder een rotopmerking maakte 'dat ik nog precies zo ben als voorheen,' Dat ik mezelf veel beter voel wil niet zeggen dat ik niet geirriteerd kan raken, he. Sereen als Boeddha me laten betuttelen ligt me niet zo. Ook ben ik eerlijk geweest tov mijn eerdere problemen en dat ik nog zoekende ben, maar dat ik vanaf mijn derde kinderen gewoon stom vind (zoals een driejarige dat dan denkt) en ze later nooit leuk ben gaan vinden of ze zelf zou willen hebben. That's all. Dat vind ik gewoon de beste reden om niet aan kinderen te beginnen, dat ik ze niet leuk vind en de verantwoordelijkheid niet kan en wil dragen.



Hoe iedereen erover denkt is persoonlijk, maar dat kun je voor een ander niet uitmaken. Ik zie mezelf al op die toekomstige zwangerentopics allerlei dingen roepen als 'nou jij kan dat nog niet beslissen hoor'. Zou toch ook stom zijn? Leven en laten leven. Bvestiging heb ik niet nodig aangezien het inderdaad de enige juiste denkwijze is. Voor mij. Ik laat mij absoluut niet beinvloeden en hou er andersom ook niet van als een meisje van 19 ongepland zwanger is in een niet-ideale situatie en men bagatelliseert dat even tot 'man, dat komt wel goed, gewoon laten komen dat kind.'

Ehm Rollergirl, ik ben nog niet toegelaten tot het forum. Daar moet een beheerder over beslissen.



Informatie bij Casa heb ik ingewonnen, en als onverzekerde moet je 1425 euro ophoesten.



Een forum vertekent nogal, zeg.

Dat laatste is helemaal waar, Lolapoeza.



Vlinder, jij hebt een enorm vertekend beeld van me. Ja, ik erger me eraan dat je zo neerbuigend doet (en nee, nu niet aankomen met dat je goede bedoelingen hebt, want dat kan zo mogelijk nog neerbuigender zijn als slechte bedoelingen). Zoals jij het voorstelt ben ik ongeveer nergens toe in staat. Ik kan je zeggen dat dat niet bepaald motiveert. Gelukkig ben ik NU op het punt dat ik me er niets van aantrek.



Ja, ik heb een hele hoop shit gehad (ik denk niet dat er mensen zijn die geen kuttijd hadden gehad als ze zo'n jeugd als ik hadden gehad, maar da's verleden tijd), ik ben nu ok en ruim het puin op en ik kijk naar de toekomst. Het verleden is verleden en dat draai je toch niet terug, en hoewel ik de dagen heb vervloekt ben ik nu wel aardig waar ik zijn moet. Ik heb overigens net als jij emoties, maar ik zit hier niet schuimbekkend achter m'n pc hoor. Ik vind jou enkel niet zo slim, en jij vindt mij handelsonbekwaam. Gelukkig doen die oordelen er niet toe.



Ik heb een aantal goede argumenten om geen kinderen te willen, maar hetgeen me drijft tot een onomkeerbare beslissing is dat ik nooit iets met kinderen heb gehad. Ik walg zelfs van baby's. Maakt me dat een onmens? Prima. Ik kan gewoon niet tegen die afhankelijkheid en ga ze het liefst gewoon uit de weg. Ik denk dat de mensen die achteraf toch een kind wilden dat niet hebben gehad.



Overigens ben ik ook extreem rationeel en minder goed met emoties, dat klopt, en dat zal heel mijn leven wel blijven, maar who cares? Als je dat accepteert (zoals ik nu doe), word je vanzelf al rustiger. Maar nergens in dit topic heb ik aanleiding gegeven tot die conclusie, Vlinder, en het verleden er constant bijhalen vind ik iig niet getuigen van volwassenheid.

Ja je hebt gelijk in je laatste alinea. Niet dat iemand me gaat beinvloeden hoor. Ik weet dit namelijk gewoon zeker.



In NL vergoeden een hoop zorgverzekeraars wel las ik, in BE eigenlijk allemaal.