
Ik heb geen vrienden
dinsdag 1 september 2009 om 21:39
Oke dit topic is niet gemaakt om zielig te doen, want dat ben ik niet. Ik wil gewoon graag een keer kwijt dat ik er van baal dat ik geen vrienden heb. Dit is geen grap, ik heb geen vrienden, 0,0. Heb een paar kennissen maar that's it. Ik heb wel een relatie maar denk wel eens; stel dat het uit gaat, dan heb ik helemaal niemand. De kennissen die ik heb zijn nog van vroeger van school, waarbij we vroeger zeer hecht waren maar naarmate we ouder werden het minder is geworden. Ik heb wel eens een poging gedaan om meer met elkaar af te spreken maar dat hoefde van hun niet. Doordat ik geen vrienden heb twijfel ik aan mezelf, ben ik raar? Ben ik te lelijk? Ik word er onzeker van.
Je zou zeggen, zoek ze dan! Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik stap niet zomaar op iemand af dus misschien is het allemaal wel m'n eigen schuld. Ik hoop gewoon dat ik ooit ook eens een "beste vriendin" heb.
Bedankt voor het lezen.
Je zou zeggen, zoek ze dan! Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik stap niet zomaar op iemand af dus misschien is het allemaal wel m'n eigen schuld. Ik hoop gewoon dat ik ooit ook eens een "beste vriendin" heb.
Bedankt voor het lezen.

woensdag 2 september 2009 om 19:33
quote:elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 19:31:
Hoe komt 't eigenlijk dat ze 'n opleiding naar 'n sekstoyshop hebben genoemd of v.v.? Ik zat me net te bedenken dat 'n pabo-clubje toch best interessant zou kunnen zijn voor 'n avondje, maar blijkt 't om de lerarenversie te gaan! Die andere versie had inderdaad nog wel boeiend kunnen zijn!
Hoe komt 't eigenlijk dat ze 'n opleiding naar 'n sekstoyshop hebben genoemd of v.v.? Ik zat me net te bedenken dat 'n pabo-clubje toch best interessant zou kunnen zijn voor 'n avondje, maar blijkt 't om de lerarenversie te gaan! Die andere versie had inderdaad nog wel boeiend kunnen zijn!
woensdag 2 september 2009 om 20:50
quote:elninjoo schreef op 02 september 2009 @ 19:31:
Hoe komt 't eigenlijk dat ze 'n opleiding naar 'n sekstoyshop hebben genoemd of v.v.? Ik zat me net te bedenken dat 'n pabo-clubje toch best interessant zou kunnen zijn voor 'n avondje, maar blijkt 't om de lerarenversie te gaan! Als gevolg van mijn studentenbaan als zaterdagbesteller bij de PTT eind jaren '90, associeer ik de PABO met 'anonieme grijze dozen'.
Hoe komt 't eigenlijk dat ze 'n opleiding naar 'n sekstoyshop hebben genoemd of v.v.? Ik zat me net te bedenken dat 'n pabo-clubje toch best interessant zou kunnen zijn voor 'n avondje, maar blijkt 't om de lerarenversie te gaan! Als gevolg van mijn studentenbaan als zaterdagbesteller bij de PTT eind jaren '90, associeer ik de PABO met 'anonieme grijze dozen'.
woensdag 2 september 2009 om 21:37
woensdag 2 september 2009 om 21:45
De bestellingen van de PABO werden altijd discreet verstuurd in 'onopvallende' grijze dozen, die daardoor juist opvielen tussen de andere pakketten, waar meestal wel iets van een logo van een bedrijf op zat.
Ik had eerlijk gezegd verwacht (eigenlijk gehoopt) dat per ongeluk een zoemend geluid uit een van de dozen zou komen, maar dat is nooit gebeurd.
Ik heb wel meegemaakt dat een kerstkaart met muziek per ongeluk continue muziek bleef maken tijdens mijn lunchpauze. Ik was alleen en werd er knettergek van.
Ik had eerlijk gezegd verwacht (eigenlijk gehoopt) dat per ongeluk een zoemend geluid uit een van de dozen zou komen, maar dat is nooit gebeurd.
Ik heb wel meegemaakt dat een kerstkaart met muziek per ongeluk continue muziek bleef maken tijdens mijn lunchpauze. Ik was alleen en werd er knettergek van.

woensdag 2 september 2009 om 23:54
Ik heb dit in een ander topic ook al eens gepost, maar ik blijf me verbazen over het feit dat mensen wel een partner hebben en geen vrienden.
Een relatie opbouwen en onderhouden is mijns inziens veel ingewikkelder dan het opbouwen en onderhouden van een vriendschap.
Alhoewel het opbouwen en onderhouden van een vriendschap natuurlijk soms ook lastig kan zijn.
Een relatie opbouwen en onderhouden is mijns inziens veel ingewikkelder dan het opbouwen en onderhouden van een vriendschap.
Alhoewel het opbouwen en onderhouden van een vriendschap natuurlijk soms ook lastig kan zijn.

donderdag 3 september 2009 om 00:12
Okee, misschien is dat wel zo.
Ik heb niet zoveel relatie-ervaring, dus in die zin kan ik er ook niet echt over oordelen.
Misschien had ik beter kunnen schrijven: IK vind een relatie ingewikkelder dan vriendschappen. Of nog beter: een relatie LIJKT me lastiger dan een vriendschap.
Nu vind ik vriendschappen al lastig soms, dus kun je nagaan hoe ingewikkeld een relatie me dan lijkt.
Ik heb niet zoveel relatie-ervaring, dus in die zin kan ik er ook niet echt over oordelen.
Misschien had ik beter kunnen schrijven: IK vind een relatie ingewikkelder dan vriendschappen. Of nog beter: een relatie LIJKT me lastiger dan een vriendschap.
Nu vind ik vriendschappen al lastig soms, dus kun je nagaan hoe ingewikkeld een relatie me dan lijkt.
donderdag 3 september 2009 om 00:19
Het is heel anders, een relatie of een vriendschap.
Het principe is op zich wel gelijk, maar de regels zijn heel anders, zeg maar.
In een relatie zoen je weleens wat af , of je hebt goedmaaksex, dat gaat in een vriendschap al niet gebeuren.
Sex is trouwens toch een soort van "smeermiddel" wat je al " mist ' in een vriendschap.( je onderhoudt er niet alleen een liefdesrelatie mee, je kan het ook nog als graadmeter zien )
Je mag verschillende vrienden of vriendinnen hebben, maar binnen een relatie ( ga even van de doorsneerelaties uit ) wil je de enige zijn die op díe positie staat en waar het bed mee gedeeld wordt.
En dan heb ik het alleen nog maar over sex........
Het principe is op zich wel gelijk, maar de regels zijn heel anders, zeg maar.
In een relatie zoen je weleens wat af , of je hebt goedmaaksex, dat gaat in een vriendschap al niet gebeuren.
Sex is trouwens toch een soort van "smeermiddel" wat je al " mist ' in een vriendschap.( je onderhoudt er niet alleen een liefdesrelatie mee, je kan het ook nog als graadmeter zien )
Je mag verschillende vrienden of vriendinnen hebben, maar binnen een relatie ( ga even van de doorsneerelaties uit ) wil je de enige zijn die op díe positie staat en waar het bed mee gedeeld wordt.
En dan heb ik het alleen nog maar over sex........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

donderdag 3 september 2009 om 00:25
Duidelijk BGB!
Ik neem aan dat, naast de sex, gesprekken die je hebt of de mate van geborgenheid, intimiteit, ook nog dieper gaat dan in een vriendschap? En dat je daarin dan ook de positie van "enige" voor elkaar hebt?
En als ik het goed begrijp, vinden jullie een relatie gemakkelijker dan een vriendschap?
Of is het gewoon zo anders, dat het eigenlijk niet vergelijkbaar is?
Ik neem aan dat, naast de sex, gesprekken die je hebt of de mate van geborgenheid, intimiteit, ook nog dieper gaat dan in een vriendschap? En dat je daarin dan ook de positie van "enige" voor elkaar hebt?
En als ik het goed begrijp, vinden jullie een relatie gemakkelijker dan een vriendschap?
Of is het gewoon zo anders, dat het eigenlijk niet vergelijkbaar is?
donderdag 3 september 2009 om 00:34
Ik heb niet het hele topic gelezen dus misschien zeg ik iets dubbel maar ik zou een cursus gaan volgen (schilderen, toneel, wat je maar interesseert) of een sport gaan doen zodat je met mensen in contact komt terwijl je samen iets doet. Je kunt ook als vrijwilliger bij een kroeg of in een asiel of bij een buurthuis gaan werken!
donderdag 3 september 2009 om 00:39
quote:Verana schreef op 03 september 2009 @ 00:25:
Duidelijk BGB!
Ik neem aan dat, naast de sex, gesprekken die je hebt of de mate van geborgenheid, intimiteit, ook nog dieper gaat dan in een vriendschap? En dat je daarin dan ook de positie van "enige" voor elkaar hebt?
Dat zal bij iedereen anders zijn; ik ken zat echtparen die géén vriendjes van elkaar zijn. Die wonen samen, vrijen misschien ook wel samen, maar ik denk dat ze betere gesprekken voeren met "gewone" vrienden. Ik vind dat armoe, maar goed, op dat gebied heb ik het erg getroffen ; mijn man is mijn allerbeste vriend.
En als ik het goed begrijp, vinden jullie een relatie gemakkelijker dan een vriendschap?
Of is het gewoon zo anders, dat het eigenlijk niet vergelijkbaar is?
Anders.
Mijn man is mijn beste vriend en ik heb een paar hele goeie vriendinnen en een hele goede vriend. Maar daar moet ik de deur voor uit, die moet ik opbellen ,...kortom ; actie voor ondernemen. Mijn man is er - zowat- altijd. Dat is al een verschil.
Mijn man kent mij door en door, in álle omstandigheden in elke situatie; zwak, ziek, misselijk, orgasmerend, chagrijnig, dronken, kinderen barend, ... noem maar op. Ook al een verschil.
Als mijn vriendin zich na een gesprek met mij later realiseert dat ik iets ontactisch heb gezegd , is de stap voor haar om erop terug te komen misschien groot.Dus misschien blijft dat etteren. Aan mijn man zou ik merken door zijn gedrag ( omdat je die ook in alle omstandigheden kent ) dat er iets is en zou ik doorvragen tot het lek boven is. Dan zijn er naast sorry zeggen nog veel meer manieren om mijn spijt te betuigen.
Ik merk dat ik het héél moeilijk vind om uit te leggen.
Ook nog een verschil; met een partner ga je vaak meerdere verbintenissen aan; je huurt of koopt samen een huis, je hebt een gezamelijke inboedel, je spaart samen , je maakt plannen voor de toekomst, je hebt misschien wel samen een gezin. Je hebt rechten en plichten.
Minder plichten dan bij een gewone vriendschap, waar alleen jullie normen de plichten bepalen ( eerlijk zijn , er voor elkaar zijn , etc )
Iets duidelijker? Of maak ik het alleen maar moeilijker?
Duidelijk BGB!
Ik neem aan dat, naast de sex, gesprekken die je hebt of de mate van geborgenheid, intimiteit, ook nog dieper gaat dan in een vriendschap? En dat je daarin dan ook de positie van "enige" voor elkaar hebt?
Dat zal bij iedereen anders zijn; ik ken zat echtparen die géén vriendjes van elkaar zijn. Die wonen samen, vrijen misschien ook wel samen, maar ik denk dat ze betere gesprekken voeren met "gewone" vrienden. Ik vind dat armoe, maar goed, op dat gebied heb ik het erg getroffen ; mijn man is mijn allerbeste vriend.
En als ik het goed begrijp, vinden jullie een relatie gemakkelijker dan een vriendschap?
Of is het gewoon zo anders, dat het eigenlijk niet vergelijkbaar is?
Anders.
Mijn man is mijn beste vriend en ik heb een paar hele goeie vriendinnen en een hele goede vriend. Maar daar moet ik de deur voor uit, die moet ik opbellen ,...kortom ; actie voor ondernemen. Mijn man is er - zowat- altijd. Dat is al een verschil.
Mijn man kent mij door en door, in álle omstandigheden in elke situatie; zwak, ziek, misselijk, orgasmerend, chagrijnig, dronken, kinderen barend, ... noem maar op. Ook al een verschil.
Als mijn vriendin zich na een gesprek met mij later realiseert dat ik iets ontactisch heb gezegd , is de stap voor haar om erop terug te komen misschien groot.Dus misschien blijft dat etteren. Aan mijn man zou ik merken door zijn gedrag ( omdat je die ook in alle omstandigheden kent ) dat er iets is en zou ik doorvragen tot het lek boven is. Dan zijn er naast sorry zeggen nog veel meer manieren om mijn spijt te betuigen.
Ik merk dat ik het héél moeilijk vind om uit te leggen.
Ook nog een verschil; met een partner ga je vaak meerdere verbintenissen aan; je huurt of koopt samen een huis, je hebt een gezamelijke inboedel, je spaart samen , je maakt plannen voor de toekomst, je hebt misschien wel samen een gezin. Je hebt rechten en plichten.
Minder plichten dan bij een gewone vriendschap, waar alleen jullie normen de plichten bepalen ( eerlijk zijn , er voor elkaar zijn , etc )
Iets duidelijker? Of maak ik het alleen maar moeilijker?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

donderdag 3 september 2009 om 00:55
Je uitleg is heel duidelijk! Ik snap het nu beter.
Weet je: zoals jij het beschrijft, lijkt het me zo fijn om zo dichtbij iemand te staan. En aan de andere kant beangstigt het me zo. Heb een beetje last van bindingsangst, omdat ik bang ben mezelf te verliezen als ik zo close met iemand ben. Daarom loop ik iedere keer weg als het serieus dreigt te worden met een man.
En dat is ook de achtergrond van mijn opmerking dat ik niet begrijp hoe iemand wel een partner kan hebben en geen vrienden.
Wat betreft vrienden let ik er altijd al op dat ik mezelf niet verlies, en bij een innige partnerrelatie ben ik altijd bang dat de kans nog groter is dat dit gebeurt.
En dan hoop ik dat nu mijn verhaal duidelijk is.... (vind het een beetje lastig het te omschrijven namelijk).
Weet je: zoals jij het beschrijft, lijkt het me zo fijn om zo dichtbij iemand te staan. En aan de andere kant beangstigt het me zo. Heb een beetje last van bindingsangst, omdat ik bang ben mezelf te verliezen als ik zo close met iemand ben. Daarom loop ik iedere keer weg als het serieus dreigt te worden met een man.
En dat is ook de achtergrond van mijn opmerking dat ik niet begrijp hoe iemand wel een partner kan hebben en geen vrienden.
Wat betreft vrienden let ik er altijd al op dat ik mezelf niet verlies, en bij een innige partnerrelatie ben ik altijd bang dat de kans nog groter is dat dit gebeurt.
En dan hoop ik dat nu mijn verhaal duidelijk is.... (vind het een beetje lastig het te omschrijven namelijk).

donderdag 3 september 2009 om 07:15
Bij 'n partner spelen er wat mij betreft veel meer dingen mee dan in vriendschap. En dan bedoel ik niet in positieve zin zoals seks. Er is veel meer onzekerheid: boeien als 'n vriendin 'n afspraak afzegt, maar als 'n vriendje dat doet dan ga ik twijfelen aan de reden.
Partners danken hun wederhelft m.i. te makkelijk af als ze wat beters tegen komen, dus je weet feitelijk nooit wat je er aan hebt. Dat weet je bij 'n vriendschap uiteraard ook niet, maar als 'n vriendschap verwatert doet dat lang zoveel pijn niet als wanneer je door je grote liefde bij 't grofvuil wordt gezet. Als ik verhalen lees zoals van Cavia op dit forum dan ben ik heel blij dat mijn relaties altijd al in 'n vroegtijdig stadium sneuvelden. Wat lijkt me dat erg om 20 jaar van je leven in zoiets gestoken te hebben en dan zo bot gedumpt te worden. In vriendschappen is men meestal eerlijker, want je hebt niets van elkaar nodig, een partner liegt je tot de laatste dag voor ie je dumpt voor hoe geweldig jullie 't samen hebben terwijl ie wellicht al maanden aan 't dubben is over weg gaan.
Partners danken hun wederhelft m.i. te makkelijk af als ze wat beters tegen komen, dus je weet feitelijk nooit wat je er aan hebt. Dat weet je bij 'n vriendschap uiteraard ook niet, maar als 'n vriendschap verwatert doet dat lang zoveel pijn niet als wanneer je door je grote liefde bij 't grofvuil wordt gezet. Als ik verhalen lees zoals van Cavia op dit forum dan ben ik heel blij dat mijn relaties altijd al in 'n vroegtijdig stadium sneuvelden. Wat lijkt me dat erg om 20 jaar van je leven in zoiets gestoken te hebben en dan zo bot gedumpt te worden. In vriendschappen is men meestal eerlijker, want je hebt niets van elkaar nodig, een partner liegt je tot de laatste dag voor ie je dumpt voor hoe geweldig jullie 't samen hebben terwijl ie wellicht al maanden aan 't dubben is over weg gaan.

donderdag 3 september 2009 om 10:00
quote:Zwieber schreef op 03 september 2009 @ 09:33:
El, wat heb jij een treurig beeld van de liefde! Ben je zo vaak teleurgesteld geweest? Want het hoeft echt niet altijd fout te gaan.
Het verschil: met je partner deel je ALLES, met je vrienden deel je alleen wat je wil delen.Het hoeft idd niet altijd fout te gaan en als je vrij jong al aan 'n vaste partner blijft plakken en hij ook aan jou, dan gaat het patroon van jagen, vangen/gevangen worden en gedumpt worden dus aan je voorbij. Dan groei je waarschijnlijk ook samen in die nieuwe situatie en dan ben je waarschijnlijk nog zuinig op wat je hebt. Als je echter merkt dat je heel makkelijk wordt ingewisseld, geef je jezelf ook steeds minder, pikt minder en cijfert zeker je eigen behoeftes niet meer voor 'n ander weg en daardoor wordt je zelf ook steeds minder relatiemateriaal en de behoefte er aan verdwijnt ook.
El, wat heb jij een treurig beeld van de liefde! Ben je zo vaak teleurgesteld geweest? Want het hoeft echt niet altijd fout te gaan.
Het verschil: met je partner deel je ALLES, met je vrienden deel je alleen wat je wil delen.Het hoeft idd niet altijd fout te gaan en als je vrij jong al aan 'n vaste partner blijft plakken en hij ook aan jou, dan gaat het patroon van jagen, vangen/gevangen worden en gedumpt worden dus aan je voorbij. Dan groei je waarschijnlijk ook samen in die nieuwe situatie en dan ben je waarschijnlijk nog zuinig op wat je hebt. Als je echter merkt dat je heel makkelijk wordt ingewisseld, geef je jezelf ook steeds minder, pikt minder en cijfert zeker je eigen behoeftes niet meer voor 'n ander weg en daardoor wordt je zelf ook steeds minder relatiemateriaal en de behoefte er aan verdwijnt ook.

donderdag 3 september 2009 om 22:44
Ticluna,gewoon hier mee blijven schrijven!Heb hier al een hoop mensen leren kennen.Herken wel het gevoel want ben 4 keer enorm gekwetst.Hier in de buurt heb ik geen vriendinnen.Maar liever een goede vriendin die je 2 of 3 keer per jaar ziet dan iemand die je verplicht iedere week moet zien.Dat valt tegen.Ik zou ook proberen met kleine dingen en kleine gesprekken beginnen,puur om gewoon eens contact te maken.Kan me voorstellen dat dit niet gemakkelijk zal gaan.In ieder geval succes en gewoon blijven schrijven hier!
vrijdag 4 september 2009 om 12:16
Haha, ik moet eerst even off-topic lachen om ColeTurner, die heel onschuldig de echte, kartonnen grijze dozen bedoelde, terwijl het Zwieber om de vrouwtjesdozen (als in 'mutsen') gaat met kortgeknipt rood haar
.
On-topic: ik heb ook geen vrienden, op twee hele prille contacten met ex-collegaatjes na.
Wel geprobeerd via oproepen op het prikbord, bij een yoga club gegaan etc., maar nee, het is niet makkelijk om op deze leeftijd (30+) vriendschappen te sluiten zoals je ze van vroeger kent. Mijn eens-beste-vriendin heeft kinderen (ik nog niet) en een man die mij niet mag, dus dat contact is de laatste jaren ook steeds meer verwaterd.
Op mijn werk merk ik aan de collega's om me heen dat ze me sympathiek, grappig en leuk vinden, dus je zou zeggen dat het daar niet aan zou moeten liggen. Toch komt het niet van de grond.
Er wordt vaak gezegd dat je er actief naar op zoek moet gaan, maar ik heb eerder de ervaring opgedaan dat een vriendschap pas ontstaat als ik het juist helemaal niet had verwacht. Want als ik doelbewust met vreemden (door bijv. zo'n oproepje) afspreek, vind ik de sfeer zo onnatuurlijk dat ik me slecht een houding kan geven. Vaak kom je er dan na een aantal keer afspreken achter dat je weinig overeenkomsten hebt en dan bloedt het weer dood.
Ik denk dat de beste vriendschappen 'toevallig' ontstaan, met mensen die op je pad komen. Wat dan helpt is inderdaad zorgen dat je pad zich niet beperkt tot je werkplek en je huis.
Maar goed, hoor wie het zegt, ik zit vanavond ook met mijn vriend voor de tv met een filmpje, hoor. Misschien vind ik dat wel iets té leuk.

On-topic: ik heb ook geen vrienden, op twee hele prille contacten met ex-collegaatjes na.
Wel geprobeerd via oproepen op het prikbord, bij een yoga club gegaan etc., maar nee, het is niet makkelijk om op deze leeftijd (30+) vriendschappen te sluiten zoals je ze van vroeger kent. Mijn eens-beste-vriendin heeft kinderen (ik nog niet) en een man die mij niet mag, dus dat contact is de laatste jaren ook steeds meer verwaterd.
Op mijn werk merk ik aan de collega's om me heen dat ze me sympathiek, grappig en leuk vinden, dus je zou zeggen dat het daar niet aan zou moeten liggen. Toch komt het niet van de grond.
Er wordt vaak gezegd dat je er actief naar op zoek moet gaan, maar ik heb eerder de ervaring opgedaan dat een vriendschap pas ontstaat als ik het juist helemaal niet had verwacht. Want als ik doelbewust met vreemden (door bijv. zo'n oproepje) afspreek, vind ik de sfeer zo onnatuurlijk dat ik me slecht een houding kan geven. Vaak kom je er dan na een aantal keer afspreken achter dat je weinig overeenkomsten hebt en dan bloedt het weer dood.
Ik denk dat de beste vriendschappen 'toevallig' ontstaan, met mensen die op je pad komen. Wat dan helpt is inderdaad zorgen dat je pad zich niet beperkt tot je werkplek en je huis.
Maar goed, hoor wie het zegt, ik zit vanavond ook met mijn vriend voor de tv met een filmpje, hoor. Misschien vind ik dat wel iets té leuk.
dinsdag 8 september 2009 om 17:19
dinsdag 8 september 2009 om 17:27
quote:mamalelie schreef op 02 september 2009 @ 14:57:
Ehm, je hebt een vriendin... daaruit mag ik concluderen dat je lesbisch bent?
Klopt
Bedenk eens hoeveel je alleen doet, en hoeveel jullie samen doen. Want als je met je vriendin samen gaat sporten, en ik zou jullie samen zien, zou ik niet meteen aan een relatie denken, maar aan een vriendschap. Omdat 90% van de mensen hetero is en de meeste vrouwen graag met een vriendin naar jazz ofzo gaan en de mannen meestal wat meer naar fitness neigen. Als ik dan 2 meiden samen zie stap ik daar al niet op af, omdat zij in mijn ogen iets delen waar ik buiten sta. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Hm ja, zo heb ik er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Denk dat het wel klopt wat je zegt. We doen eigenlijk heel veel samen.
Je zult met de mededeling; ik heb een vriendin, best ook andere meiden afschrikken. Nee, ik weet het, je hebt een relatie en ik hoef me geen zorgen te maken, dat heeft me iemand al eens uitgelegd. Maar ondanks het feit dat het algemeen wel geaccepteerd wordt, zetten mensen toch vaak een stapje achteruit.
Zou inderdaad wel goed kunnen. Mensen hoeven zich inderdaad geen zorgen te maken haha, maar denk wel dat het klopt wat je zegt. Toch jammer eigenlijk
En tja, als je een relatie hebt ga je niet zo snel alleen op stap. Dus dan toch maar forummen
Ja dat ga ik vanaf nu zeker doen
Ehm, je hebt een vriendin... daaruit mag ik concluderen dat je lesbisch bent?
Klopt
Bedenk eens hoeveel je alleen doet, en hoeveel jullie samen doen. Want als je met je vriendin samen gaat sporten, en ik zou jullie samen zien, zou ik niet meteen aan een relatie denken, maar aan een vriendschap. Omdat 90% van de mensen hetero is en de meeste vrouwen graag met een vriendin naar jazz ofzo gaan en de mannen meestal wat meer naar fitness neigen. Als ik dan 2 meiden samen zie stap ik daar al niet op af, omdat zij in mijn ogen iets delen waar ik buiten sta. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Hm ja, zo heb ik er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Denk dat het wel klopt wat je zegt. We doen eigenlijk heel veel samen.
Je zult met de mededeling; ik heb een vriendin, best ook andere meiden afschrikken. Nee, ik weet het, je hebt een relatie en ik hoef me geen zorgen te maken, dat heeft me iemand al eens uitgelegd. Maar ondanks het feit dat het algemeen wel geaccepteerd wordt, zetten mensen toch vaak een stapje achteruit.
Zou inderdaad wel goed kunnen. Mensen hoeven zich inderdaad geen zorgen te maken haha, maar denk wel dat het klopt wat je zegt. Toch jammer eigenlijk
En tja, als je een relatie hebt ga je niet zo snel alleen op stap. Dus dan toch maar forummen
Ja dat ga ik vanaf nu zeker doen