Relaties
alle pijlers
Scheiden, weet niet waar ik moet beginnen...
donderdag 3 september 2009 om 15:50
Hoi meiden,
Na een huwelijk van 10 jaar gaat het echt niet meer tussen mijn man en mij.
Lukt me ff niet het hele verhaal te vertellen, maar ik heb het heel lang geprobeerd maar ik kan niet meer.
Ben helemaal op.
Alleen weet ik nu totaal niet wat ik moet doen en hoe ik het aan moet pakken.
Als eerste moet ik het hem natuurlijk vertellen.
Alleen het punt is dat ik zo bang voor hem ben.
Hij kan nogal driftig worden.
Vorig najaar heb ik ook al verteld dat ik het niet meer zag zitten en toen heeft hij me geslagen.
Ben toch doorgegaan maar nu is het echt op.
Ben alleen zo bang dat hij weer driftig wordt.
Daarbij komt dat we samen een kind hebben en in een koophuis wonen.
Heb hier geen familie wonen dus kan voor mijn gevoel nergens heen.
Voel me zo eenzaam.
Huurwoningen kom ik voorlopig niet voor in aanmerking zelfs niet als ons kind bij mij blijft wonen.
Maar met hem in 1 huis wonen trek ik echt niet meer.
En ik weet zeker dat hij echt niet weggaat, want ik wil tenslotte weg dus dan moet ik het zelf maar uitzoeken.
Waar moet ik beginnen?
Na een huwelijk van 10 jaar gaat het echt niet meer tussen mijn man en mij.
Lukt me ff niet het hele verhaal te vertellen, maar ik heb het heel lang geprobeerd maar ik kan niet meer.
Ben helemaal op.
Alleen weet ik nu totaal niet wat ik moet doen en hoe ik het aan moet pakken.
Als eerste moet ik het hem natuurlijk vertellen.
Alleen het punt is dat ik zo bang voor hem ben.
Hij kan nogal driftig worden.
Vorig najaar heb ik ook al verteld dat ik het niet meer zag zitten en toen heeft hij me geslagen.
Ben toch doorgegaan maar nu is het echt op.
Ben alleen zo bang dat hij weer driftig wordt.
Daarbij komt dat we samen een kind hebben en in een koophuis wonen.
Heb hier geen familie wonen dus kan voor mijn gevoel nergens heen.
Voel me zo eenzaam.
Huurwoningen kom ik voorlopig niet voor in aanmerking zelfs niet als ons kind bij mij blijft wonen.
Maar met hem in 1 huis wonen trek ik echt niet meer.
En ik weet zeker dat hij echt niet weggaat, want ik wil tenslotte weg dus dan moet ik het zelf maar uitzoeken.
Waar moet ik beginnen?
donderdag 3 september 2009 om 15:53
Bloempie, hoe oud is je kind? Schoolgaand? Anders zou het niet erg zijn om buiten je woonplaats bij familie aan te kloppen.
Het eerste wat je echt moet doen is het hem vertellen. Ik geloof dat ik dat in jouw geval maar telefonisch zou doen. Voordat hij dan thuis is kan hij zijn woede misschien even onder controle krijgen. Heb je niemand in je buurt die kan zorgen dat ze even dicht bij je in de buurt zijn op het moment dat je het vertelt?
Het eerste wat je echt moet doen is het hem vertellen. Ik geloof dat ik dat in jouw geval maar telefonisch zou doen. Voordat hij dan thuis is kan hij zijn woede misschien even onder controle krijgen. Heb je niemand in je buurt die kan zorgen dat ze even dicht bij je in de buurt zijn op het moment dat je het vertelt?
donderdag 3 september 2009 om 16:02
donderdag 3 september 2009 om 16:04
Hoi,
Mijn dochter is nu net naar school en ik heb een baan hier in de buurt.
Mijn familie woont echt heel ver weg dus is geen optie.
Wil absoluut niet mijn baan kwijt raken.
Ik denk idd wel dat hij denkt dat ik te bang ben om die stap te zetten ja.
De laatste tijd is hij ontzetten poeslief en aardig, maar als ik dan niet zo aardig terug doe draait hij al gelijk om.
Denk dus als ik de genadeslag toebreng dat hij echt doorslaat.
Ik weet het natuurlijk nooit zeker, maar laat me wel door mijn angst leiden.
Mijn dochter is nu net naar school en ik heb een baan hier in de buurt.
Mijn familie woont echt heel ver weg dus is geen optie.
Wil absoluut niet mijn baan kwijt raken.
Ik denk idd wel dat hij denkt dat ik te bang ben om die stap te zetten ja.
De laatste tijd is hij ontzetten poeslief en aardig, maar als ik dan niet zo aardig terug doe draait hij al gelijk om.
Denk dus als ik de genadeslag toebreng dat hij echt doorslaat.
Ik weet het natuurlijk nooit zeker, maar laat me wel door mijn angst leiden.
donderdag 3 september 2009 om 16:05
donderdag 3 september 2009 om 16:08
Wat een nare en moeilijke situatie bloempie, ik heb niet echt tips voor je, maar ik snap heel goed dat je bang bent het te zeggen als hij je al eerder geslagen heeft.
Misschien zorgen dat er buiten al iemand staat die je direct weghaalt uit je huis? Een vriendin? Ik wil je wel heel veel sterkte wensen.
Misschien zorgen dat er buiten al iemand staat die je direct weghaalt uit je huis? Een vriendin? Ik wil je wel heel veel sterkte wensen.
donderdag 3 september 2009 om 16:09
quote:Liv schreef op 03 september 2009 @ 16:04:
Als je bang bent voor geweld, zou ik het niet eens zeggen. Ik zou gewoon een koffer pakken en gaan (met je kind).
Ik ook!
Is misschien niet netjes, maar als dat de oplossing is om geweld te ontlopen...
Hoop dat je snel een onderkomen vindt waar je terecht kan!
Verder heel veel sterkte!
Als je bang bent voor geweld, zou ik het niet eens zeggen. Ik zou gewoon een koffer pakken en gaan (met je kind).
Ik ook!
Is misschien niet netjes, maar als dat de oplossing is om geweld te ontlopen...
Hoop dat je snel een onderkomen vindt waar je terecht kan!
Verder heel veel sterkte!
donderdag 3 september 2009 om 16:09
donderdag 3 september 2009 om 16:11
donderdag 3 september 2009 om 16:17
quote:Liv schreef op 03 september 2009 @ 16:04:
Als je bang bent voor geweld, zou ik het niet eens zeggen. Ik zou gewoon een koffer pakken en gaan (met je kind).
Eens. Maar niet vóórdat je alles in werking hebt gezet. Zoek een advokaat, schrijf je in voor een woning, zoek een makelaar voor de verkoop van het huis, licht je familie, vrienden en baas in. Vraag hulp waar nodig en kom vooral voor jezelf op wanneer de dingen verdeelt gaan worden.
Aarzel ook zeker niet om hier dingen te vragen, er zijn veel vrouwen je voorgegaan die je van tips kunnen voorzien.
Als je bang bent voor geweld, zou ik het niet eens zeggen. Ik zou gewoon een koffer pakken en gaan (met je kind).
Eens. Maar niet vóórdat je alles in werking hebt gezet. Zoek een advokaat, schrijf je in voor een woning, zoek een makelaar voor de verkoop van het huis, licht je familie, vrienden en baas in. Vraag hulp waar nodig en kom vooral voor jezelf op wanneer de dingen verdeelt gaan worden.
Aarzel ook zeker niet om hier dingen te vragen, er zijn veel vrouwen je voorgegaan die je van tips kunnen voorzien.
donderdag 3 september 2009 om 16:17
Ik werk in de zorg niet echt een baan waarbij ze je helpen.
Kan wel mijn verhaal kwijt gelukkig maar daar houd het ook wel bij op.
Is dat zo dat ik het huis zou kunnen toegewezen krijgen?
Ze kunnen hem toch ook niet dwingen om weg te gaan.
Ik heb as dinsdag een afspraak gemaakt (vrijblijvend en alleen in de eerste instantie) bij een mediator omdat ik gewoon niet weet hoe ik het moet doen allemaal.
Is dat verstandig?
Ik sta trouwens in mijn woonplaats ingeschreven voor huurwoningen.
Dat heb ik na mijn twijfels in het najaar gedaan.
Heb nu 9 maanden inschrijfduur maar dat is hier niet veel.
Ben daar langs geweest en ze helpen je nergens mee, moet het maar uitzoeken.
Heb me ook ingeschreven bij de dichtsbijzijnde grote stad, maar daar zijn heel veel buurten waar ik me gewoon niet veilig voel alleen.
Kan wel mijn verhaal kwijt gelukkig maar daar houd het ook wel bij op.
Is dat zo dat ik het huis zou kunnen toegewezen krijgen?
Ze kunnen hem toch ook niet dwingen om weg te gaan.
Ik heb as dinsdag een afspraak gemaakt (vrijblijvend en alleen in de eerste instantie) bij een mediator omdat ik gewoon niet weet hoe ik het moet doen allemaal.
Is dat verstandig?
Ik sta trouwens in mijn woonplaats ingeschreven voor huurwoningen.
Dat heb ik na mijn twijfels in het najaar gedaan.
Heb nu 9 maanden inschrijfduur maar dat is hier niet veel.
Ben daar langs geweest en ze helpen je nergens mee, moet het maar uitzoeken.
Heb me ook ingeschreven bij de dichtsbijzijnde grote stad, maar daar zijn heel veel buurten waar ik me gewoon niet veilig voel alleen.
donderdag 3 september 2009 om 16:21
Ja dat is verstandig, om ergens te gaan praten voor je gaat handelen. En neem geen akties naar je man in je eentje, zorg ervoor dat er iemand bij is. Licht je familie alvast in, zodat ze met je mee kunnen denken en je kunnen steunen.
Ik weet niet waar je werkt in de zorg, maar de meeste zorginstellingen zijn juist wel sociaal als hun werknemers in de knel zitten. Ga op zoek naar de bedrijfsmaatschappelijk werker en vertel je verhaal. Zij kan je verder helpen!
Ik weet niet waar je werkt in de zorg, maar de meeste zorginstellingen zijn juist wel sociaal als hun werknemers in de knel zitten. Ga op zoek naar de bedrijfsmaatschappelijk werker en vertel je verhaal. Zij kan je verder helpen!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 3 september 2009 om 16:23
Dat is zeker verstandig, maar wanneer je man zo boos wordt als je alleen al over scheiding praat, vraag ik me af of mediation veel zin heeft. Een advocaat is dan misschien reeler. En schrijf je inderdaad snel in voor een huurwoning, vraag rond op je werk en kijk op de particuliere markt of je misschien een tijdelijke woning kunt huren. Dat is niet ideaal, maar stelt je in staat om verder te gaan met je werk en leven (en dat van je kind) en in de tussentijd kun je verder zoeken naar een huurhuis of een (goedkoop) koophuisje. Voor nu: veel sterkte.
donderdag 3 september 2009 om 16:27
Heel goed van je dat je een gesprek aangaat met een mediator. Hij kan je een hoop vertellen waar je tegen aan kan lopen en wat er allemaal geregeld moet worden.
Ik kan niet in je portemonnee kijken maar is misschien particuliere verhuur iets voor je? Daarnaast is het niet zeker dat jij je huis uit moet. Jij hebt een kind. Dus de kans is ook aanwezig dat hij weg moet. Het huis is van jullie beiden. Het is niet zo dat jij weg moet omdat jij wil scheiden.
Ik kan niet in je portemonnee kijken maar is misschien particuliere verhuur iets voor je? Daarnaast is het niet zeker dat jij je huis uit moet. Jij hebt een kind. Dus de kans is ook aanwezig dat hij weg moet. Het huis is van jullie beiden. Het is niet zo dat jij weg moet omdat jij wil scheiden.
donderdag 3 september 2009 om 16:28
Regelen ze bij mediation uiteindelijk wel heel de scheiding samen met je of is het meer een "softere" versie.
Dat is me nou niet helemaal duidelijk.
Hoe vraag ik een urgentie aan mbv maatschappelijk werk?
Ze zijn hier nogal moeilijk me urgentie verstrekken.
Ik heb gelukkig mijn baan nog dus als ik een huurwoning vind kan ik makkelijk rond komen
Dat is me nou niet helemaal duidelijk.
Hoe vraag ik een urgentie aan mbv maatschappelijk werk?
Ze zijn hier nogal moeilijk me urgentie verstrekken.
Ik heb gelukkig mijn baan nog dus als ik een huurwoning vind kan ik makkelijk rond komen
donderdag 3 september 2009 om 16:30
quote:Bertha schreef op 03 september 2009 @ 16:27:
Daarnaast is het niet zeker dat jij je huis uit moet. Jij hebt een kind. Dus de kans is ook aanwezig dat hij weg moet. Het huis is van jullie beiden. Het is niet zo dat jij weg moet omdat jij wil scheiden.
De laatste keer dat ik het er met mijn man over had deed hij het wel min of meer zo overkomen.
Ik wil tenslotte weg.
Dus hij had ook zoiets van ik ga niet betalen, want jij wilt bij me weg.
De ene keer reageert hij zo en de andere keer doet hij poeslief, maar het moeilijke is gewoon dat hij niet te peilen is.
Daarnaast is het niet zeker dat jij je huis uit moet. Jij hebt een kind. Dus de kans is ook aanwezig dat hij weg moet. Het huis is van jullie beiden. Het is niet zo dat jij weg moet omdat jij wil scheiden.
De laatste keer dat ik het er met mijn man over had deed hij het wel min of meer zo overkomen.
Ik wil tenslotte weg.
Dus hij had ook zoiets van ik ga niet betalen, want jij wilt bij me weg.
De ene keer reageert hij zo en de andere keer doet hij poeslief, maar het moeilijke is gewoon dat hij niet te peilen is.
donderdag 3 september 2009 om 16:32
quote:bloempie80 schreef op 03 september 2009 @ 16:30:
[...]
De laatste keer dat ik het er met mijn man over had deed hij het wel min of meer zo overkomen.
Ik wil tenslotte weg.
Dus hij had ook zoiets van ik ga niet betalen, want jij wilt bij me weg.
De ene keer reageert hij zo en de andere keer doet hij poeslief, maar het moeilijke is gewoon dat hij niet te peilen is.Mijn moeder was ook initiatiefnemer tot de scheiding bij mijn ouders, en mijn vader moest er ook uit. Geloof dat dat toen via de advokaat is geregeld. Zodat zij tijd zou hebben alles te regelen en uit te zoeken (want hij deed natuurlijk niks).
[...]
De laatste keer dat ik het er met mijn man over had deed hij het wel min of meer zo overkomen.
Ik wil tenslotte weg.
Dus hij had ook zoiets van ik ga niet betalen, want jij wilt bij me weg.
De ene keer reageert hij zo en de andere keer doet hij poeslief, maar het moeilijke is gewoon dat hij niet te peilen is.Mijn moeder was ook initiatiefnemer tot de scheiding bij mijn ouders, en mijn vader moest er ook uit. Geloof dat dat toen via de advokaat is geregeld. Zodat zij tijd zou hebben alles te regelen en uit te zoeken (want hij deed natuurlijk niks).
