Gezondheid
alle pijlers
moeder heeft kanker
dinsdag 4 augustus 2009 om 13:56
mijn moeder heeft kanker. We hebben dit vrijdag te horen gekregen, en vanmiddag gesprek over eventueel een behandeling.
Waar ik tegen aanloop is dat ze net doet alsof er niks aan de hand is, en zo ontzettend sterk is.
Ik vind het moeilijk om hiermee om te gaan, want ik zou haar graag willen troosten.
Ik weet nietzo goed wat ik met mn gevoelens aan moet........Met haar erover praten of juist niet...
Waar ik tegen aanloop is dat ze net doet alsof er niks aan de hand is, en zo ontzettend sterk is.
Ik vind het moeilijk om hiermee om te gaan, want ik zou haar graag willen troosten.
Ik weet nietzo goed wat ik met mn gevoelens aan moet........Met haar erover praten of juist niet...
dinsdag 15 september 2009 om 16:25
dag dames, heel veel sterkte allemaal. Het zien lijden is erg pijnlijk inderdaad...
Mn moeder heeft vandaag de 2e chemo gekregen.
iedereen gaat er op op zijn of haar manier mee om. ik probeer er altijd voor haar te zijn, maar ik merk dat ik zo moe ben en dat ik erg chagerijnig wordt naar mn omgeving. Aan de ene kant wil ik wel even een stapje terug doen wbt het bezoeken, maar aan de andere kant wil ik niks missen van haar...
Gaan jullie elke dag langs?
Mn moeder heeft vandaag de 2e chemo gekregen.
iedereen gaat er op op zijn of haar manier mee om. ik probeer er altijd voor haar te zijn, maar ik merk dat ik zo moe ben en dat ik erg chagerijnig wordt naar mn omgeving. Aan de ene kant wil ik wel even een stapje terug doen wbt het bezoeken, maar aan de andere kant wil ik niks missen van haar...
Gaan jullie elke dag langs?
dinsdag 15 september 2009 om 20:46
dinsdag 15 september 2009 om 20:58
Hier gelukkig wel redelijk goed nieuws. Mijn moeder heeft vandaag de uitslag van de botscan gekregen. Die was eigenlijk goed. Er zijn geen nieuwe uitzaaiingen en de tumor is ook niet gegroeid. Ook niet kleiner geworden, maar stabiel gebleven dus. Ze hoeft nu pas over 3 maanden weer naar de oncoloog terug, dus even rust hier.
Wel heeft ze meer pijn en is ze erg stijf, maar volgens de arts kwam dat door de bestralingen en zal dit weer afnemen. Ondertussen mag ze beginnen met afbouwen van de chemo. Zelf heeft ze er een erg goed gevoel over.
poppendijn, heel veel sterkte. Het valt idd niet mee om af te moeten wachten.
Aafke, ik ga ook niet iedere dag bij mijn moeder langs. Nu is ze natuurlijk gewoon thuis, dat scheelt wel veel. Ik bel haar wel elke dag en probeer verder de normale dingen met haar te blijven doen. Ze haalt iedere dinsdag mijn zoon van school en daarna eten we na mijn werk bij haar, dat wil ze graag blijven doen. Hebben we dus vandaag ook weer gewoon gedaan.
Mijn moeder wil zo graag gewoon haar ding doen en vindt het erg moeilijk om ons om hulp te vragen. Af en toe ga ik gewoon langs en dan neem ik samen met mijn vader het huis onder handen, dus stofzuigen, dweilen, badkamer en wc. De kleine dingen wil ze heel graag zelf blijven doen, en zolang ze dat kan neem ik dat haar niet uit handen.
Wel heeft ze meer pijn en is ze erg stijf, maar volgens de arts kwam dat door de bestralingen en zal dit weer afnemen. Ondertussen mag ze beginnen met afbouwen van de chemo. Zelf heeft ze er een erg goed gevoel over.
poppendijn, heel veel sterkte. Het valt idd niet mee om af te moeten wachten.
Aafke, ik ga ook niet iedere dag bij mijn moeder langs. Nu is ze natuurlijk gewoon thuis, dat scheelt wel veel. Ik bel haar wel elke dag en probeer verder de normale dingen met haar te blijven doen. Ze haalt iedere dinsdag mijn zoon van school en daarna eten we na mijn werk bij haar, dat wil ze graag blijven doen. Hebben we dus vandaag ook weer gewoon gedaan.
Mijn moeder wil zo graag gewoon haar ding doen en vindt het erg moeilijk om ons om hulp te vragen. Af en toe ga ik gewoon langs en dan neem ik samen met mijn vader het huis onder handen, dus stofzuigen, dweilen, badkamer en wc. De kleine dingen wil ze heel graag zelf blijven doen, en zolang ze dat kan neem ik dat haar niet uit handen.
dinsdag 15 september 2009 om 22:10
Dolphine, fijn dat je moeder redelijk positief nieuws heeft gekregen! En helemaal fijn dat ze de chemo af mag bouwen.
Wij hebben vanmiddag te horen gekregen dat mijn vader in aanmerking komt voor pijn bestraling. Hopelijk kunnen ze dan de pijn onder controle krijgen met minder morfine.
Aafke, je moet je gevoel achterna gaan. Toen mijn vader midden in de behandelingen zat probeerde ik 2 tot 3 keer in de week te gaan. En belde ik elke dag. Meer ging niet vanwege 2x 1 uur reistijd en ook nog mijn werk. Nu is alles anders en ga ik elke dag. Af en toe blijf ik ook slapen in het ouderlijk huis.Maar Aafke, je moet af en toe ook je rust pakken. Het is voor iedereen persoonlijk hoe en waar je tot rust kunt komen......
Iedereen veel sterkte...
Wij hebben vanmiddag te horen gekregen dat mijn vader in aanmerking komt voor pijn bestraling. Hopelijk kunnen ze dan de pijn onder controle krijgen met minder morfine.
Aafke, je moet je gevoel achterna gaan. Toen mijn vader midden in de behandelingen zat probeerde ik 2 tot 3 keer in de week te gaan. En belde ik elke dag. Meer ging niet vanwege 2x 1 uur reistijd en ook nog mijn werk. Nu is alles anders en ga ik elke dag. Af en toe blijf ik ook slapen in het ouderlijk huis.Maar Aafke, je moet af en toe ook je rust pakken. Het is voor iedereen persoonlijk hoe en waar je tot rust kunt komen......
Iedereen veel sterkte...
dinsdag 15 september 2009 om 22:55
donderdag 1 oktober 2009 om 14:57
donderdag 1 oktober 2009 om 14:59
donderdag 1 oktober 2009 om 20:19
Het gesprek viel eigenlijk een beetje tegen. Eerst begon de radioloog dat de pijn voort kan komen uit de zwelling die is ontstaan door de bestralingen. Dat kan dus mijn moeder moet weer beginnen met prednison, waar ze net mee gestopt was, zodat de zwellign af kan nemen.
Maar de pijn zit eigenijk wat lager dan de bestraalde plek en straalt ook uit naar de billen. Dus nog eens goed de botscan bekeken en dar zit gewoon nog een gezwel, onder de bestraakde plek. Op mijn vraag waarom ze dan hebben gezegd dat er op de botscan niks bijzonders te zien was kon ze geen antwoord geven.
Nu krijgt ze dus weer een mri scan om te kijken of die plek daar ook op te zien is en in het ergste geval moet ze weer worden bestraald.
Was dus wel even een tegenvaller vanmiddag.
Maar de pijn zit eigenijk wat lager dan de bestraalde plek en straalt ook uit naar de billen. Dus nog eens goed de botscan bekeken en dar zit gewoon nog een gezwel, onder de bestraakde plek. Op mijn vraag waarom ze dan hebben gezegd dat er op de botscan niks bijzonders te zien was kon ze geen antwoord geven.
Nu krijgt ze dus weer een mri scan om te kijken of die plek daar ook op te zien is en in het ergste geval moet ze weer worden bestraald.
Was dus wel even een tegenvaller vanmiddag.
donderdag 1 oktober 2009 om 20:59
Wat is het toch een rotziekte......
Nog geen 5 maanden geleden hebben we mijn schoonmoeder begraven(kanker in lever,darmen) en nu a.s maandag moeten we afscheid nemen van mijn vader(longkanker met uitzaaiingen bij hart en lymfeklieren). Beide 60 jaar geworden. Heb 2 kleine kinderen(5 en 7),is niet om zielig te doen maar om te laten weten dat het echt heel vaak voorkomt. 12 jaar geleden heeft mijn vader ook al kanker gehad(maag)en dat heeft ie overleeft,nu kon hij de strijd niet winnen.
Susanne
Nog geen 5 maanden geleden hebben we mijn schoonmoeder begraven(kanker in lever,darmen) en nu a.s maandag moeten we afscheid nemen van mijn vader(longkanker met uitzaaiingen bij hart en lymfeklieren). Beide 60 jaar geworden. Heb 2 kleine kinderen(5 en 7),is niet om zielig te doen maar om te laten weten dat het echt heel vaak voorkomt. 12 jaar geleden heeft mijn vader ook al kanker gehad(maag)en dat heeft ie overleeft,nu kon hij de strijd niet winnen.
Susanne
donderdag 1 oktober 2009 om 22:01
Herkenbaar suusje... ook mijn moeder moet voor de 2e keer deze strijd aan. 14 jaar geleden heeft ze borstkanker gehad, dit is er een uitaaiing van.
Ik ben ook moeder van een mannetje van 7, mijn moeder is deze zomer 60 geworden.
gecondoleert met je vader, ik hoop dat dat ons nog een poos bespaard blijft
Ik ben ook moeder van een mannetje van 7, mijn moeder is deze zomer 60 geworden.
gecondoleert met je vader, ik hoop dat dat ons nog een poos bespaard blijft
donderdag 1 oktober 2009 om 23:02
@ Suusje:
Gecondoleerd met je vader. Heel veel sterkte gewenst
@ Dolphine:
Ik lees jouw verhaal, en dit roept de volgende vraag bij mij op: je schrijft dat je moeder 14 jaar geleden borstkanker heeft gehad, en hiervan genezen is. De kanker die ze nu heeft, is een uitzaaiing van 14 jaar terug. Als ik het goed begrijp, kan deze ziekte dus 14 jaar lang in iemands lijf blijven "leven"?
Ik zal je even de achtergrond van mijn vraag uitleggen.
Ik heb zelf afgelopen dinsdag gehoord dat ik geen kanker heb. Ik heb een gezwel in mijn buik, en na 3 weken van onderzoeken, is de uitkomst dat het een klontering van meerdere hele grote vleesbomen is. De internist / oncoloog had echter tegen mij gezegd dat het ook kanker zou kunnen zijn.
De afgelopen 3 weken heb ik mij in deze ziekte verdiept, en ik ben me nu pas goed bewust hoe zo'n ontzettende rotziekte het is. Ik heb de afgelopen weken dingen gelezen waarvan ik geschrokken ben, zo vernietigend als deze ziekte kan zijn.
Ik ben nu verbaasd te lezen dat deze ziekte dus na 14 jaar nog weer de kop op kan steken.
Ik heb getwijfeld of ik je deze vraag kon stellen, want ik weet niet of het passend is, of dat het je misschien van streek maakt.
Mocht dit zo zijn, of je wilt geen antwoord geven, dan mijn oprechte excuses.
Gecondoleerd met je vader. Heel veel sterkte gewenst
@ Dolphine:
Ik lees jouw verhaal, en dit roept de volgende vraag bij mij op: je schrijft dat je moeder 14 jaar geleden borstkanker heeft gehad, en hiervan genezen is. De kanker die ze nu heeft, is een uitzaaiing van 14 jaar terug. Als ik het goed begrijp, kan deze ziekte dus 14 jaar lang in iemands lijf blijven "leven"?
Ik zal je even de achtergrond van mijn vraag uitleggen.
Ik heb zelf afgelopen dinsdag gehoord dat ik geen kanker heb. Ik heb een gezwel in mijn buik, en na 3 weken van onderzoeken, is de uitkomst dat het een klontering van meerdere hele grote vleesbomen is. De internist / oncoloog had echter tegen mij gezegd dat het ook kanker zou kunnen zijn.
De afgelopen 3 weken heb ik mij in deze ziekte verdiept, en ik ben me nu pas goed bewust hoe zo'n ontzettende rotziekte het is. Ik heb de afgelopen weken dingen gelezen waarvan ik geschrokken ben, zo vernietigend als deze ziekte kan zijn.
Ik ben nu verbaasd te lezen dat deze ziekte dus na 14 jaar nog weer de kop op kan steken.
Ik heb getwijfeld of ik je deze vraag kon stellen, want ik weet niet of het passend is, of dat het je misschien van streek maakt.
Mocht dit zo zijn, of je wilt geen antwoord geven, dan mijn oprechte excuses.
vrijdag 2 oktober 2009 om 22:08
Hoi Verana,
Het is idd zo dat de tumor die mijn moeder nu heeft een uitzaaiing is van de borstkanker die ze gehad heeft. Ze heeft al die jaren onder controle gestaan, maar dan werden alleen de borsten en lymfeklieren gecontroleerd. Helaas is de kanker nu dus terug. Niemand weet eigenlijk hoe lang het er al zit, omdat het nu pas voor het eerst ontdekt is, nooit eerder gecontroleerd erop.
Ik hoor tegenwoordig trouwens steeds vaker dat mensen in hun wervels een tumor hebben en altijd zit de haard ergens anders, het is altijd een uitzaaiing.
Ik weet niet of ik je vraag zo voldoende beantwoord heb. Het precieze weet ik er ook niet van.
Jij heel veel sterkte met alles, het is idd een rotziekte. Ik hoop dat deze lijdensweg jou bepaard blijft.
Het is idd zo dat de tumor die mijn moeder nu heeft een uitzaaiing is van de borstkanker die ze gehad heeft. Ze heeft al die jaren onder controle gestaan, maar dan werden alleen de borsten en lymfeklieren gecontroleerd. Helaas is de kanker nu dus terug. Niemand weet eigenlijk hoe lang het er al zit, omdat het nu pas voor het eerst ontdekt is, nooit eerder gecontroleerd erop.
Ik hoor tegenwoordig trouwens steeds vaker dat mensen in hun wervels een tumor hebben en altijd zit de haard ergens anders, het is altijd een uitzaaiing.
Ik weet niet of ik je vraag zo voldoende beantwoord heb. Het precieze weet ik er ook niet van.
Jij heel veel sterkte met alles, het is idd een rotziekte. Ik hoop dat deze lijdensweg jou bepaard blijft.
vrijdag 2 oktober 2009 om 22:27
Ja, je hebt mijn vraag voldoende beantwoord.
Eigenlijk zouden ze mensen die kanker hebben gehad toch helemaal moeten controleren denk ik dan. Niet alleen, zoals in het geval van jouw moeder, de plekken waar het 14 jaar geleden zat. Ik vind dat er elk jaar, of elke 2 jaar, een scan gemaakt zou moeten worden als iemand ooit kanker heeft gehad. Je hoort zo vaak dat het weer terugkomt!
Ik ben zelf ook erg blij dat het bij mij geen kanker is. De internist zei vanochtend nog wel dat als mijn baarmoeder verwijderd is, en ze de vleesbomen onderzoeken, er dan pas echte zekerheid is dat het goedaardig is. Maar vleesbomen zijn zelden kwaadaardig. En aangezien er geen uitzaaiingen bij mij gevonden zijn, ga ik er vooralsnog maar van uit dat het goedaardig is.
Dolphine, ik wil je heel veel sterkte wensen met je moeder!
Eigenlijk zouden ze mensen die kanker hebben gehad toch helemaal moeten controleren denk ik dan. Niet alleen, zoals in het geval van jouw moeder, de plekken waar het 14 jaar geleden zat. Ik vind dat er elk jaar, of elke 2 jaar, een scan gemaakt zou moeten worden als iemand ooit kanker heeft gehad. Je hoort zo vaak dat het weer terugkomt!
Ik ben zelf ook erg blij dat het bij mij geen kanker is. De internist zei vanochtend nog wel dat als mijn baarmoeder verwijderd is, en ze de vleesbomen onderzoeken, er dan pas echte zekerheid is dat het goedaardig is. Maar vleesbomen zijn zelden kwaadaardig. En aangezien er geen uitzaaiingen bij mij gevonden zijn, ga ik er vooralsnog maar van uit dat het goedaardig is.
Dolphine, ik wil je heel veel sterkte wensen met je moeder!
zaterdag 3 oktober 2009 om 22:39
Ik ben het helemaal met je eens verana, over dat algehele onderzoek. Maar ja...... wie weet hoe ze dat over een aantal jaar doen, want momenteel hoor je het idd erg veel dat het met name in de wervelkolom terug komt, dat was voorheen niet, dus waarschijnlijk zullen ze de behandelingen daar op den duur wel op aan passen. Voor nu hebben wij daar niet zo veel meer aan.
Momenteel gaat het weer redelijk. De prednison slaat goed aan en maandag krijgt ze weer een mri scan, afwachten dus maar weer......
Jij ook veel sterkte verana, bedankt voor je steun
Momenteel gaat het weer redelijk. De prednison slaat goed aan en maandag krijgt ze weer een mri scan, afwachten dus maar weer......
Jij ook veel sterkte verana, bedankt voor je steun
maandag 5 oktober 2009 om 16:02
hoi Dolphine.
wat een nare berichten allemaal. Weten jullie inmiddels al iets meer?
De reden van mijn afwezigheid kun je misschien wel al raden. Mijn vader heeft de strijd helaas niet gewonnen en is 2 weken geleden ingeslapen. Een afschuwelijke tijd volgde en het is nog steeds verschrikkelijk. De laatste dagen hebben we alleen maar achter de feiten aangelopen. Hij zou eigenlijk nog bestraald worden tegen de helse pijn die hij had, veroorzaakt door uitzaaingen, maar de reis naar het andere ziekenhuis zou te belastend zijn. Uiteindelijk is het allemaal heel snel gegaan, omdat hij aan een morfine pomp met slaapmiddel is gelegd. En ook al weet je dat het elk moment kon gebeuren, dan nog slaat de grond onder je voeten weg op het moment dat we hem moesten laten gaan....
we hebben hem gelukkig een waardig afscheid kunnen geven. En ik troost mezelf met de gedachte dat dit het beste is voor mijn vader. Het moet niet mogen dat iemand nog zulke pijn moet ondervinden in zijn laatste dagen. Maar accepteren dat hem dit moest overkomen kan ik echt nog niet.
Het is zo oneerlijk. Hij zou me nog moeten weggeven op mijn bruiloft ooit. Als ik straks kinderen mag krijgen zullen zij nooit hun lieve opa kennen en vice versa. En mijn moeder..... pfff, het is voor iedereen vreselijk, maar haar dagen zijn nu zo leeg en kil. En de leegte die mijn vader heeft achtergelaten kan niemand opvullen.
wat een nare berichten allemaal. Weten jullie inmiddels al iets meer?
De reden van mijn afwezigheid kun je misschien wel al raden. Mijn vader heeft de strijd helaas niet gewonnen en is 2 weken geleden ingeslapen. Een afschuwelijke tijd volgde en het is nog steeds verschrikkelijk. De laatste dagen hebben we alleen maar achter de feiten aangelopen. Hij zou eigenlijk nog bestraald worden tegen de helse pijn die hij had, veroorzaakt door uitzaaingen, maar de reis naar het andere ziekenhuis zou te belastend zijn. Uiteindelijk is het allemaal heel snel gegaan, omdat hij aan een morfine pomp met slaapmiddel is gelegd. En ook al weet je dat het elk moment kon gebeuren, dan nog slaat de grond onder je voeten weg op het moment dat we hem moesten laten gaan....
we hebben hem gelukkig een waardig afscheid kunnen geven. En ik troost mezelf met de gedachte dat dit het beste is voor mijn vader. Het moet niet mogen dat iemand nog zulke pijn moet ondervinden in zijn laatste dagen. Maar accepteren dat hem dit moest overkomen kan ik echt nog niet.
Het is zo oneerlijk. Hij zou me nog moeten weggeven op mijn bruiloft ooit. Als ik straks kinderen mag krijgen zullen zij nooit hun lieve opa kennen en vice versa. En mijn moeder..... pfff, het is voor iedereen vreselijk, maar haar dagen zijn nu zo leeg en kil. En de leegte die mijn vader heeft achtergelaten kan niemand opvullen.
maandag 5 oktober 2009 om 18:53
hallo allemaal,
Mijn moeder gaat snel achteruit. Ze is erg benauwd steeds.
Ze mocht vorige week naar huis, maar is midden in de nacht weer opgehaald door de ambulance, want ze was weer zo ontzettend benauwd, had bijna geen zuurstof meer in het bloed, en pijn op de borst.(ondaks dat ze zuurstof toegediend krijgt) ze is na een paar uur op de IC te hebben gelegen weer naar de gewone afdeling gegaan, ze lag al 10 weken in het ziekenuis en vond het zo fijn thuis. ik hoop dat ze snel weer opknapt en weer naar huis mag
Heel veel sterkte poppedijn
Mijn moeder gaat snel achteruit. Ze is erg benauwd steeds.
Ze mocht vorige week naar huis, maar is midden in de nacht weer opgehaald door de ambulance, want ze was weer zo ontzettend benauwd, had bijna geen zuurstof meer in het bloed, en pijn op de borst.(ondaks dat ze zuurstof toegediend krijgt) ze is na een paar uur op de IC te hebben gelegen weer naar de gewone afdeling gegaan, ze lag al 10 weken in het ziekenuis en vond het zo fijn thuis. ik hoop dat ze snel weer opknapt en weer naar huis mag
Heel veel sterkte poppedijn
maandag 5 oktober 2009 om 20:30
Hallo allemaal
Mijn moeder heeft 16 jaar terug darmkanker gehad, het zat ook in haar lymfeklieren, ze heeft een jaar lang chemo gehad en is geopereerd...
Het ging allemaal goed, totdat ze een paar weken terug pijn in haar buik kreeg, eerst werd gedacht aan blinde darmonsteking, maar aangezien haar verleden heeft ze vorige week een ct scan gehad, afelopen donderdag heeft ze de uitslag gehad; de oncoloog zei alleen maar 'dat er wel wat zat'... En dat ze deze week een endoscopie krijgt..
Mijn moeder is ervan overtuigd dat het weer terug is, ziet er rustig uit, maar ondertussen is ze haar hele huis aan het opruimen en alles aan het wegdoen/weggooien wat ze niet nodig heeft..
Het doet me zo verschrikkelijk veel pijn om haar zo te zien, ze is alles aan het regelen en het enige wat ik kan denken is; je mag niet dood, ik wil niet nog een keer zo'n hel meemaken, zoals toen..
Ik ben al (lang) volwassen en heb mijn eigen gezin, maar shit wat voel ik me klein op het moment..
Het is fijn dat ik even mijn verhaal kwijt kon.. Lucht een beetje op..
Iedereen zoveel sterkte gewenst met deze vreselijke rotziekte, en ik hoop echt op een wonder voor jullie en mijn moeder...
Mijn moeder heeft 16 jaar terug darmkanker gehad, het zat ook in haar lymfeklieren, ze heeft een jaar lang chemo gehad en is geopereerd...
Het ging allemaal goed, totdat ze een paar weken terug pijn in haar buik kreeg, eerst werd gedacht aan blinde darmonsteking, maar aangezien haar verleden heeft ze vorige week een ct scan gehad, afelopen donderdag heeft ze de uitslag gehad; de oncoloog zei alleen maar 'dat er wel wat zat'... En dat ze deze week een endoscopie krijgt..
Mijn moeder is ervan overtuigd dat het weer terug is, ziet er rustig uit, maar ondertussen is ze haar hele huis aan het opruimen en alles aan het wegdoen/weggooien wat ze niet nodig heeft..
Het doet me zo verschrikkelijk veel pijn om haar zo te zien, ze is alles aan het regelen en het enige wat ik kan denken is; je mag niet dood, ik wil niet nog een keer zo'n hel meemaken, zoals toen..
Ik ben al (lang) volwassen en heb mijn eigen gezin, maar shit wat voel ik me klein op het moment..
Het is fijn dat ik even mijn verhaal kwijt kon.. Lucht een beetje op..
Iedereen zoveel sterkte gewenst met deze vreselijke rotziekte, en ik hoop echt op een wonder voor jullie en mijn moeder...
maandag 5 oktober 2009 om 22:20
Hoi
Poppedijn, gecondoleerd en heel veel sterkte. Wat een klote nieuws zeg, kan me voorstellen dat je het niet kan accepteren.
Aafke voor jou ook een dikke knuffel, het gaat wel heel hard nu he.
Tja hier veranderd er niet veel. Mijn moeder heeft vandaag weer een mri scan gehad en krijgt volgende week donderdag pas de uitslag. De prednison doet zijn werk goed, voor wa betreft de pijnbestrijding, maar het is en blijft een paardenmiddel natuurlijk.
En ik maak me zorgen... natuurlijk, mijn moeder blijft net doen of er niks aan de hand is, maar zonder die prednison is de pijn niet te houden. En ik ben zo bang dat er nog een plek zit, dus onder de plek die bestraald is. Mijn moeder wil er zelf natuurlijk nog niet aan, klinkt blij aan de telefoon en ik mag haar helemaal nergens mee helpen, maar ja mijn gevoelens en emoties zitten er natuurlijk wel en ik wil zo graag wat voor haar betekenen...
Mariah, heel veel sterkte.....
Poppedijn, gecondoleerd en heel veel sterkte. Wat een klote nieuws zeg, kan me voorstellen dat je het niet kan accepteren.
Aafke voor jou ook een dikke knuffel, het gaat wel heel hard nu he.
Tja hier veranderd er niet veel. Mijn moeder heeft vandaag weer een mri scan gehad en krijgt volgende week donderdag pas de uitslag. De prednison doet zijn werk goed, voor wa betreft de pijnbestrijding, maar het is en blijft een paardenmiddel natuurlijk.
En ik maak me zorgen... natuurlijk, mijn moeder blijft net doen of er niks aan de hand is, maar zonder die prednison is de pijn niet te houden. En ik ben zo bang dat er nog een plek zit, dus onder de plek die bestraald is. Mijn moeder wil er zelf natuurlijk nog niet aan, klinkt blij aan de telefoon en ik mag haar helemaal nergens mee helpen, maar ja mijn gevoelens en emoties zitten er natuurlijk wel en ik wil zo graag wat voor haar betekenen...
Mariah, heel veel sterkte.....
dinsdag 6 oktober 2009 om 14:48
Poppendijn, gecondoleerd met je vader meid
Aafke, wat een enorme hectische tijd voor jou en je familie. Sterkte
Mariah, ik kan me je angst heel goed voorstellen maar al zou het al terug zijn, dat wil dat zeker niet zeggen dat ze binnen korte tijd dood gaat he!! Wanneer krijgen jullie wat verdere uitslagen te horen?
Dolphine, sterkte in het wachten op de uitslag, wat is dat klote he
Aafke, wat een enorme hectische tijd voor jou en je familie. Sterkte
Mariah, ik kan me je angst heel goed voorstellen maar al zou het al terug zijn, dat wil dat zeker niet zeggen dat ze binnen korte tijd dood gaat he!! Wanneer krijgen jullie wat verdere uitslagen te horen?
Dolphine, sterkte in het wachten op de uitslag, wat is dat klote he
dinsdag 6 oktober 2009 om 20:58
Mijn moeder is vandaag gebeld door de radioloog, Er is gelukkig geen 2e tumor te zien om de mri.
Wel een wervek die verzakt is en die waarschijnlijk de pijn veroorzaakt.
Ze moet eigenlijk geopereerd worden (is vergelijkbaar met een hernia operatie). Alleen is het de vraag of ze haar in deze toestand durven/ willen opereren.
Weer afwachten dus.
Wel een wervek die verzakt is en die waarschijnlijk de pijn veroorzaakt.
Ze moet eigenlijk geopereerd worden (is vergelijkbaar met een hernia operatie). Alleen is het de vraag of ze haar in deze toestand durven/ willen opereren.
Weer afwachten dus.
woensdag 7 oktober 2009 om 20:50
