Gezondheid
alle pijlers
Interventie bij dikke vrienden in heel vies huis
zondag 20 september 2009 om 10:46
Hi,
Ik zit met een vervelend probleem waar ik graag wat advies over wil buiten mijn eigen vriendengroep voordat ik het daar ga voorstellen.
Een bevriend stel wat ik al heel lang ken woont samen in een giga smerig huis. Smerige keuken, rondslingerende etensbakken, uitpuilende kattenbak, goor toilet etc. Ik durf er nauwelijks naar de WC of iets te drinken aan te nemen omdat het glas even wordt omgespoeld en wie weet wel met een smerige theedoek wordt afgespoeld. Laatst zei iemand dat het leek op zo'n huis op TV wat nodig schoongemaakt moet worden. Daarnaast zijn ze beide vreselijk dik. Ze proberen te lijnen maar ik zie ook de nachtelijke eetbuien (en dat is geen gezonde hap) en langzaam verdwijnende discipline. Ik wil niet mijn kop in het zand steken maar ik vind het vreselijk moeilijk om kritiek te geven (mijn leven is misschien ook niet helemaal op orde en ik vind dat iedereen in zijn waarde gelaten moet worden..). Nu overweeg ik om een groep vrienden te mobiliseren en op ze in te praten; interventie. Er wordt over ze gesproken en ik denk dat we die energie aan hun moeten geven. Helaas is dit al een langlopend verhaal en hebben mensen voor mij al heel wat tegenstand gehad bij het geven van kritiek. Ik overweeg om externe hulp in te schakelen maar ik weet zeker dat dat niet gewaardeerd wordt. Wie heeft er tips en misschien wel ervaring met interventies of het aangaan van gesprekken over deze toestanden?
Ik zit met een vervelend probleem waar ik graag wat advies over wil buiten mijn eigen vriendengroep voordat ik het daar ga voorstellen.
Een bevriend stel wat ik al heel lang ken woont samen in een giga smerig huis. Smerige keuken, rondslingerende etensbakken, uitpuilende kattenbak, goor toilet etc. Ik durf er nauwelijks naar de WC of iets te drinken aan te nemen omdat het glas even wordt omgespoeld en wie weet wel met een smerige theedoek wordt afgespoeld. Laatst zei iemand dat het leek op zo'n huis op TV wat nodig schoongemaakt moet worden. Daarnaast zijn ze beide vreselijk dik. Ze proberen te lijnen maar ik zie ook de nachtelijke eetbuien (en dat is geen gezonde hap) en langzaam verdwijnende discipline. Ik wil niet mijn kop in het zand steken maar ik vind het vreselijk moeilijk om kritiek te geven (mijn leven is misschien ook niet helemaal op orde en ik vind dat iedereen in zijn waarde gelaten moet worden..). Nu overweeg ik om een groep vrienden te mobiliseren en op ze in te praten; interventie. Er wordt over ze gesproken en ik denk dat we die energie aan hun moeten geven. Helaas is dit al een langlopend verhaal en hebben mensen voor mij al heel wat tegenstand gehad bij het geven van kritiek. Ik overweeg om externe hulp in te schakelen maar ik weet zeker dat dat niet gewaardeerd wordt. Wie heeft er tips en misschien wel ervaring met interventies of het aangaan van gesprekken over deze toestanden?
zondag 20 september 2009 om 15:31
quote:wuiles schreef op 20 september 2009 @ 12:19:
De indruk die door verschillende televisieprogramma's wordt gewekt dat een eenmalige interventie voldoende is bij mensen die van hun huishouding een bende maken, financieel aan de grond zitten of hun kinderen niet kunnen opvoeden. Die indruk is natuurlijk niet correct. Patronen die in jaren gegroeid zijn laten zich niet 1-2-3 verhelpen door goedwillende omstanders, ook niet door vrienden.Een interventie lijkt me ook niet de goede oplossing. Ik vermoed ook dat het niet gaat om een incident en dat er meer aan de hand is. Een of meerdere open kritiekloze gesprekken kunnen voor deze mensen aanleiding zijn om (professionele) hulp te gaan zoeken.
De indruk die door verschillende televisieprogramma's wordt gewekt dat een eenmalige interventie voldoende is bij mensen die van hun huishouding een bende maken, financieel aan de grond zitten of hun kinderen niet kunnen opvoeden. Die indruk is natuurlijk niet correct. Patronen die in jaren gegroeid zijn laten zich niet 1-2-3 verhelpen door goedwillende omstanders, ook niet door vrienden.Een interventie lijkt me ook niet de goede oplossing. Ik vermoed ook dat het niet gaat om een incident en dat er meer aan de hand is. Een of meerdere open kritiekloze gesprekken kunnen voor deze mensen aanleiding zijn om (professionele) hulp te gaan zoeken.
zondag 20 september 2009 om 15:40
Cole, volgens mij vat je het begrip 'interventie' verkeerd op. Een interventie wordt meestal gedaan om mensen te confronteren en te overtuigen dat verandering en het aanvaarden van (langdurige, professionele) hulp noodzakelijk is omdat er juist geen sprake is van een incident.
Zie bijvoorbeeld:
interventie
Zie bijvoorbeeld:
interventie
zondag 20 september 2009 om 15:59
quote:dorinke schreef op 20 september 2009 @ 15:40:
Cole, volgens mij vat je het begrip 'interventie' verkeerd op. Een interventie wordt meestal gedaan om mensen te confronteren en te overtuigen dat verandering en het aanvaarden van (langdurige, professionele) hulp noodzakelijk is omdat er juist geen sprake is van een incident.
Zie bijvoorbeeld:
interventieDorinke, in sommige berichten kreeg het woord 'interventie' een heel andere betekenis en werd het vergeleken met de aanpak in sommige televisieprogramma's. Ik doelde dus op zo'n soort interventie.
Cole, volgens mij vat je het begrip 'interventie' verkeerd op. Een interventie wordt meestal gedaan om mensen te confronteren en te overtuigen dat verandering en het aanvaarden van (langdurige, professionele) hulp noodzakelijk is omdat er juist geen sprake is van een incident.
Zie bijvoorbeeld:
interventieDorinke, in sommige berichten kreeg het woord 'interventie' een heel andere betekenis en werd het vergeleken met de aanpak in sommige televisieprogramma's. Ik doelde dus op zo'n soort interventie.
zondag 20 september 2009 om 20:39
Nou nou, wat een bijzondere reacties. Pittige reacties maar ook zeker goede tips. Het hebben van een 'vies' huis is voor mij geen reden om een vriendschap op te breken. Maar ik wil mijn kop niet in het zand steken. Ik wil juist voorkomen dat het erger wordt en daarom hulp aanbieden, maar ik heb ook mijn eigen huis om schoon te houden en ik heb gewoon geen zin om dat bij een ander ook nog eens te doen. Goed idee om dat 1 keer te doen, maar ik ben inderdaad bang dat het na verloop van tijd weer verslonst.
Interventie is inderdaad gejat, maar het opende mijn ogen. Je zult begrijpen dat ik zoekende ben en dat het openen van een discussie op een forum een mogelijkheid was om me te verdiepen in de opties. Wat mij kwalijk valt te nemen is dat ik het gewoonweg niet durf te zeggen omdat ik bang ben dat de vriendschap eronder komt te lijden; ik heb gewoon de ballen niet (ben wel een vrouw overigens..). Wel heb ik gezien dat in de afgelopen 13 jaar de vervuiling met grote regelmaat toeslaat en door een verhuizing of een radicale schoonmaakbeurt de boel weer (even) op orde is.
Ik weet dat ze hun ogen sluiten voor de vervuiling maar dat ze er niet trots op zijn, maar willen en doen zijn twee fases. In de put zitten ze niet, maar ze moeten toch zien hoe het bij anderen thuis is? Naar een diëtiste zijn ze geweest, hij is onder medische controle. Ze willen wel weer gaan maar willen eerst weer wat kilo's kwijt. Dat lukt niet als je 's-nachts 2 Turkse pizza's en een ijsje weg tikt. Ze zitten nu aan obesitas pillen maar eten ook een pot mayo weg in 2 a 3 weken. Hoe kan ik volwassen mensen nou uitleggen dat dat water naar de zee dragen is? Bedankt voor al jullie reacties. Ik hou de discussie in de gaten, ik stel het op prijs als het over dit onderwerp blijft gaan...
Interventie is inderdaad gejat, maar het opende mijn ogen. Je zult begrijpen dat ik zoekende ben en dat het openen van een discussie op een forum een mogelijkheid was om me te verdiepen in de opties. Wat mij kwalijk valt te nemen is dat ik het gewoonweg niet durf te zeggen omdat ik bang ben dat de vriendschap eronder komt te lijden; ik heb gewoon de ballen niet (ben wel een vrouw overigens..). Wel heb ik gezien dat in de afgelopen 13 jaar de vervuiling met grote regelmaat toeslaat en door een verhuizing of een radicale schoonmaakbeurt de boel weer (even) op orde is.
Ik weet dat ze hun ogen sluiten voor de vervuiling maar dat ze er niet trots op zijn, maar willen en doen zijn twee fases. In de put zitten ze niet, maar ze moeten toch zien hoe het bij anderen thuis is? Naar een diëtiste zijn ze geweest, hij is onder medische controle. Ze willen wel weer gaan maar willen eerst weer wat kilo's kwijt. Dat lukt niet als je 's-nachts 2 Turkse pizza's en een ijsje weg tikt. Ze zitten nu aan obesitas pillen maar eten ook een pot mayo weg in 2 a 3 weken. Hoe kan ik volwassen mensen nou uitleggen dat dat water naar de zee dragen is? Bedankt voor al jullie reacties. Ik hou de discussie in de gaten, ik stel het op prijs als het over dit onderwerp blijft gaan...
zondag 20 september 2009 om 20:44
zondag 20 september 2009 om 20:56
Ik vind het moeilijk begrip op te brengen voor mensen die aan de ene kant van alles doen om af te vallen, aan de andere kant allemaal van die ongezonde dingen eten.
Ik heb ook wel eens gelijnd en tussendoor van die vreetmomenten gehad, maar dat was dan met tosti's of brood met pindakaas. Dat je alsnog aan de Turkse pizza's met ijs gaat... zwak.
En beweging, komt dat voor in hun leven?
Soms als je eenmaal in de neerwaartse spiraal zit (ongezond eten, moe) wordt het alleen maar erger.
Hoe oud zijn jullie, ongeveer?
Als mensen dit echt niet willen veranderen, zou ik het maar zo laten, denk ik.
Misschien kun je het ook gewoon eens spontaan roepen: Hoe zouden jullie het vinden als we eens met die en die en die komen schoonmaken?
Heel lastig tips geven aangezien ik de mensen in kwestie natuurlijk niet ken.
Ik heb ook wel eens gelijnd en tussendoor van die vreetmomenten gehad, maar dat was dan met tosti's of brood met pindakaas. Dat je alsnog aan de Turkse pizza's met ijs gaat... zwak.
En beweging, komt dat voor in hun leven?
Soms als je eenmaal in de neerwaartse spiraal zit (ongezond eten, moe) wordt het alleen maar erger.
Hoe oud zijn jullie, ongeveer?
Als mensen dit echt niet willen veranderen, zou ik het maar zo laten, denk ik.
Misschien kun je het ook gewoon eens spontaan roepen: Hoe zouden jullie het vinden als we eens met die en die en die komen schoonmaken?
Heel lastig tips geven aangezien ik de mensen in kwestie natuurlijk niet ken.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 20 september 2009 om 20:57
Maar als je met z'n allen 1x het hele huis grondig onder handen neemt, en ze zorgen er daarna voor dat ze 1x per week een paar uurtjes hulp krijgen, kost ze pakweg 100 euro per maand maar dan blijft het redelijk op orde.
Voor wat betreft hun gewicht, daar zou ik niet teveel over zeggen. Ik ben zelf ook aan de stevige kant, en ik mag dat zelf wel zeggen, maar ik vind het niet leuk als iemand anders me zegt dat ik best wel 20 kilo zou mogen afvallen, ook al is dat zeker waar. Ik ben al blij dat ik mijn gewicht stabiel kan houden.
Als het gesprek er toevallig op komt, zou je wel eens kunnen vragen of ze geen interesse hebben in een dieetclub. Ik heb zelf ooit via de thuiszorg zo'n cursus gevolgd, op kosten van de verzekering. Dat was iedere week met een lading dikke dames, en het ging niet alleen over wat wel en niet gezond is (want dat weten we allemaal wel) maar er werd ook gekookt en gegeten. Maar bij een dietiste kom je 1x per 6 weken ofzo (afhankelijk van je regio) dus daar schiet je niet zoveel mee op. Die wekelijkse bijeenkomsten zijn dan veel meer een stok achter de deur. Ik ben er in ieder geval 8 kilo mee kwijtgeraakt, en nadat het eerst in stijgende lijn omhoog ging, is het nu al 7 jaar stabiel. Veel beter voor de gezondheid dan eerst 50 kilo kwijtraken en er dan weer 40 of meer aankomen.
En besef: Met overgewicht een huis poetsen.......... Mijn moeder heeft een heel dikke buik (medisch probleem). Maar behalve op ooghoogte stof afnemen en stofzuigen kan ze niet zoveel zelf doen. Met veel overgewicht wordt het leven er niet gemakkelijker op.
Voor wat betreft hun gewicht, daar zou ik niet teveel over zeggen. Ik ben zelf ook aan de stevige kant, en ik mag dat zelf wel zeggen, maar ik vind het niet leuk als iemand anders me zegt dat ik best wel 20 kilo zou mogen afvallen, ook al is dat zeker waar. Ik ben al blij dat ik mijn gewicht stabiel kan houden.
Als het gesprek er toevallig op komt, zou je wel eens kunnen vragen of ze geen interesse hebben in een dieetclub. Ik heb zelf ooit via de thuiszorg zo'n cursus gevolgd, op kosten van de verzekering. Dat was iedere week met een lading dikke dames, en het ging niet alleen over wat wel en niet gezond is (want dat weten we allemaal wel) maar er werd ook gekookt en gegeten. Maar bij een dietiste kom je 1x per 6 weken ofzo (afhankelijk van je regio) dus daar schiet je niet zoveel mee op. Die wekelijkse bijeenkomsten zijn dan veel meer een stok achter de deur. Ik ben er in ieder geval 8 kilo mee kwijtgeraakt, en nadat het eerst in stijgende lijn omhoog ging, is het nu al 7 jaar stabiel. Veel beter voor de gezondheid dan eerst 50 kilo kwijtraken en er dan weer 40 of meer aankomen.
En besef: Met overgewicht een huis poetsen.......... Mijn moeder heeft een heel dikke buik (medisch probleem). Maar behalve op ooghoogte stof afnemen en stofzuigen kan ze niet zoveel zelf doen. Met veel overgewicht wordt het leven er niet gemakkelijker op.
zondag 20 september 2009 om 21:01
Zij werkt 36 uur en hij werkt als muzikant en is heel veel thuis.
Uiteraard praat ik met haar over hun leven met de zorgen en de mooie dingen. Het gewicht komt af en toe ter sprake maar de vervuiling niet. Het lijkt me inderdaad een goed idee om niet 'iedereen' te mobiliseren. Ik heb net al even met een andere goede vriendin gesproken, we hebben besloten om na de vakantie van deze vriendin eens een gesprekje aan te gaan over ons gevoel. Het zal hoe dan ook niet prettig worden. Ik kijk er erg tegenop maar ik denk dat het doel uiteindelijk wel begrepen wordt.
Ik voel me een slechte vriendin omdat ik het op het internet met vreemden bespreek maar ik ben best radeloos. Ik heb inderdaad overwogen om met de GGD te praten of de diëtiste in te schakelen. Maar dat ga ik niet doen.
Ooit bood ik geld aan voor een vakantie, dat heeft echt een heftige discussie veroorzaakt. Ik ben daarom bang om mijn hulp aan te bieden omdat daar misschien wel zeer defensief op gereageerd wordt.
Uiteraard praat ik met haar over hun leven met de zorgen en de mooie dingen. Het gewicht komt af en toe ter sprake maar de vervuiling niet. Het lijkt me inderdaad een goed idee om niet 'iedereen' te mobiliseren. Ik heb net al even met een andere goede vriendin gesproken, we hebben besloten om na de vakantie van deze vriendin eens een gesprekje aan te gaan over ons gevoel. Het zal hoe dan ook niet prettig worden. Ik kijk er erg tegenop maar ik denk dat het doel uiteindelijk wel begrepen wordt.
Ik voel me een slechte vriendin omdat ik het op het internet met vreemden bespreek maar ik ben best radeloos. Ik heb inderdaad overwogen om met de GGD te praten of de diëtiste in te schakelen. Maar dat ga ik niet doen.
Ooit bood ik geld aan voor een vakantie, dat heeft echt een heftige discussie veroorzaakt. Ik ben daarom bang om mijn hulp aan te bieden omdat daar misschien wel zeer defensief op gereageerd wordt.
zondag 20 september 2009 om 21:05
quote:ElleMichelle schreef op 20 september 2009 @ 21:02:
Zag toevallig vandaag op marktplaats een schoonmaakbedrijf staan die voor 50 euro exclusief het hele huis schoonmaakt!
Die huur ik ook maar eens in:-))
En voor dat bedrag ook je breedbeeldtelevisie, I-pod en mobiele telefoons opruimt?
(Het is wel heel goedkoop voor een heel huis)
Zag toevallig vandaag op marktplaats een schoonmaakbedrijf staan die voor 50 euro exclusief het hele huis schoonmaakt!
Die huur ik ook maar eens in:-))
En voor dat bedrag ook je breedbeeldtelevisie, I-pod en mobiele telefoons opruimt?
(Het is wel heel goedkoop voor een heel huis)
zondag 20 september 2009 om 21:09
zondag 20 september 2009 om 22:10
In een goede vriendschap moet je ook de mindere dingen kunnen bespreken.
Maar het zal niet gemakkelijk worden, dat kan ik me voorstellen.
Zelf kan ik dat soort dingen van de één wel hebben, van de ander niet. Toen ik verhuisde en niet wist hoe het aan te pakken was er eigenlijk maar één vriendin die mij 'mocht' helpen, degene die zelf ook een enorme chaoot is. Dan hoefde ik me niet te schamen, vond ik. (En deze vriendin heeft de kamer omgetoverd, echt waar)
Ik hoop dat ze je hulp positief opvatten.
Maar het zal niet gemakkelijk worden, dat kan ik me voorstellen.
Zelf kan ik dat soort dingen van de één wel hebben, van de ander niet. Toen ik verhuisde en niet wist hoe het aan te pakken was er eigenlijk maar één vriendin die mij 'mocht' helpen, degene die zelf ook een enorme chaoot is. Dan hoefde ik me niet te schamen, vond ik. (En deze vriendin heeft de kamer omgetoverd, echt waar)
Ik hoop dat ze je hulp positief opvatten.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 20 september 2009 om 22:15
quote:WelkeNicknameBestaatNogNiet schreef op 20 september 2009 @ 21:01:
Zij werkt 36 uur en hij werkt als muzikant en is heel veel thuis.
Uiteraard praat ik met haar over hun leven met de zorgen en de mooie dingen. Het gewicht komt af en toe ter sprake maar de vervuiling niet. Het lijkt me inderdaad een goed idee om niet 'iedereen' te mobiliseren. Ik heb net al even met een andere goede vriendin gesproken, we hebben besloten om na de vakantie van deze vriendin eens een gesprekje aan te gaan over ons gevoel. Het zal hoe dan ook niet prettig worden. Ik kijk er erg tegenop maar ik denk dat het doel uiteindelijk wel begrepen wordt.
Ik voel me een slechte vriendin omdat ik het op het internet met vreemden bespreek maar ik ben best radeloos. Ik heb inderdaad overwogen om met de GGD te praten of de diëtiste in te schakelen. Maar dat ga ik niet doen.
Ooit bood ik geld aan voor een vakantie, dat heeft echt een heftige discussie veroorzaakt. Ik ben daarom bang om mijn hulp aan te bieden omdat daar misschien wel zeer defensief op gereageerd wordt.Niet overdrijven. Je maakt je zorgen over twee volwassen mensen die verder kennelijk redelijk functioneren, gaat je zorgen binnenkort met hen bespreken en wil je hulp aanbieden. Dat is echt genoeg. Zolang de zaak niet echt uit de hand loopt kun je niet meer doen.
Zij werkt 36 uur en hij werkt als muzikant en is heel veel thuis.
Uiteraard praat ik met haar over hun leven met de zorgen en de mooie dingen. Het gewicht komt af en toe ter sprake maar de vervuiling niet. Het lijkt me inderdaad een goed idee om niet 'iedereen' te mobiliseren. Ik heb net al even met een andere goede vriendin gesproken, we hebben besloten om na de vakantie van deze vriendin eens een gesprekje aan te gaan over ons gevoel. Het zal hoe dan ook niet prettig worden. Ik kijk er erg tegenop maar ik denk dat het doel uiteindelijk wel begrepen wordt.
Ik voel me een slechte vriendin omdat ik het op het internet met vreemden bespreek maar ik ben best radeloos. Ik heb inderdaad overwogen om met de GGD te praten of de diëtiste in te schakelen. Maar dat ga ik niet doen.
Ooit bood ik geld aan voor een vakantie, dat heeft echt een heftige discussie veroorzaakt. Ik ben daarom bang om mijn hulp aan te bieden omdat daar misschien wel zeer defensief op gereageerd wordt.Niet overdrijven. Je maakt je zorgen over twee volwassen mensen die verder kennelijk redelijk functioneren, gaat je zorgen binnenkort met hen bespreken en wil je hulp aanbieden. Dat is echt genoeg. Zolang de zaak niet echt uit de hand loopt kun je niet meer doen.
maandag 21 september 2009 om 00:31
Bied je hulp met opruimen aan, ga evt samen sporten/wandelen, maar besef dat dat de paar dingen zijn die je kunt doen. Meer kun je niet doen.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
maandag 21 september 2009 om 08:36
Muzikanten werken in de late uren dus overdag zijn ze veel thuis (moeten ook in de ochtenduren slapen) en zij werkt 36 uur,sociale contacten hebben ze in ieder geval,het is niet dat ze de hele dag op de bank zitten.
En wat is voor jou schoon?Als je van de vloer kunt eten,als alle tegels blinken en er niets rondslingerd?
Misschien hebben andere mensen daar een andere opvatting over.
En wat eten betreft,als ze daar zelf iets aan willen doen zullen ze dat ook zelf moeten willen,net als met stoppen met roken ed
Als ze het zelf ook willen kunnen jullie,net als al door iemand is gezegt,met hen kunnen gaan wandelen of sporten.
Flink schoonmaken geeft ook al aardig wat verbranding,dus als ze dat zelf ook zouden willen zouden jullie samen met hen af en toe hun huis kunnen schoonmaken dan slaan ze 2 vliegen in 1 klap:-))
En wat is voor jou schoon?Als je van de vloer kunt eten,als alle tegels blinken en er niets rondslingerd?
Misschien hebben andere mensen daar een andere opvatting over.
En wat eten betreft,als ze daar zelf iets aan willen doen zullen ze dat ook zelf moeten willen,net als met stoppen met roken ed
Als ze het zelf ook willen kunnen jullie,net als al door iemand is gezegt,met hen kunnen gaan wandelen of sporten.
Flink schoonmaken geeft ook al aardig wat verbranding,dus als ze dat zelf ook zouden willen zouden jullie samen met hen af en toe hun huis kunnen schoonmaken dan slaan ze 2 vliegen in 1 klap:-))
maandag 21 september 2009 om 08:52
Zowel het vervuilde huis als de vreetbuien duiden erop dat deze vrienden van je emotioneel bezien niet zo stabiel zijn. Wellicht is er iets 'moeilijks' gaande waar zij geen handen en voeten aan kunnen geven. Het is in elk geval een teken van 'het niet aan kunnen' en niet 'opgewassen zijn'. Dat wil niet zeggen dat ze dat nooit zullen zijn, maar op dit moment in elk geval niet.
Het ergste voor hen is als je doet wat sommige mensen hier aangeven, namelijk weg te blijven en helemaal niet meer af te spreken. Het is wel een begrijpelijke keuze maar het helpt hen niet. Het zorgt er alleen maar voor dat ze steeds meer in een isolement komen en nog minder in staat zijn een prettig leven voor zichzelf en anderen in te richten. Dit gedrag is dus niet zozeer een keuze zoals elders in dit topic is aangegeven.
Zelf denk ik dat professionele hulp het beste is voor deze mensen. Dat vertroebelt dan ook jullie vriendschap niet. Jullie kunnen dan 'gewoon' vrienden zijn en niet zozeer hulpverleners.
De suggestie om te helpen en het huis blinkend schoon te maken kan een goede stap in de richting zijn, dan is het maar vast schoon. Maar dan weggaan en zeggen: "In het vervolg wel schoonmaken, he!" zal waarschijnlijk niet leiden tot resultaat. Het is denk ik belangrijk de zaken wel bij de naam te noemen maar niet een negatief oordeel te vellen. Een interventie lijkt mij persoonlijk geen goed idee. Dan krijgen ze de hele groep over zich heen, weten ze niet wat ze overkomt en hebben ze daarna ook niemand naar wie ze toe kunnen voor hun gevoel als zij het als aanvallend hebben ervaren. Hoe goed ook bedoeld, voor hen zou het weleens kunnen leiden tot in 1x geen vriendengroep meer. En volgens mij is dat juist niet de bedoeling.
Het ergste voor hen is als je doet wat sommige mensen hier aangeven, namelijk weg te blijven en helemaal niet meer af te spreken. Het is wel een begrijpelijke keuze maar het helpt hen niet. Het zorgt er alleen maar voor dat ze steeds meer in een isolement komen en nog minder in staat zijn een prettig leven voor zichzelf en anderen in te richten. Dit gedrag is dus niet zozeer een keuze zoals elders in dit topic is aangegeven.
Zelf denk ik dat professionele hulp het beste is voor deze mensen. Dat vertroebelt dan ook jullie vriendschap niet. Jullie kunnen dan 'gewoon' vrienden zijn en niet zozeer hulpverleners.
De suggestie om te helpen en het huis blinkend schoon te maken kan een goede stap in de richting zijn, dan is het maar vast schoon. Maar dan weggaan en zeggen: "In het vervolg wel schoonmaken, he!" zal waarschijnlijk niet leiden tot resultaat. Het is denk ik belangrijk de zaken wel bij de naam te noemen maar niet een negatief oordeel te vellen. Een interventie lijkt mij persoonlijk geen goed idee. Dan krijgen ze de hele groep over zich heen, weten ze niet wat ze overkomt en hebben ze daarna ook niemand naar wie ze toe kunnen voor hun gevoel als zij het als aanvallend hebben ervaren. Hoe goed ook bedoeld, voor hen zou het weleens kunnen leiden tot in 1x geen vriendengroep meer. En volgens mij is dat juist niet de bedoeling.
maandag 21 september 2009 om 13:41
maandag 21 september 2009 om 13:51
Vrienden zijn (ook) eerlijk tegen elkaar...M.a.w. moet je dit soort dingen ook kunnen zeggen. Ligt alleen wel aan de manier waarop.
Een goede vriendin van me loopt altijd te klagen dat ze zich zo dik voelt (ze is ± 15 kilo te zwaar). Vervolgens zet ze bij de koffie de koekjestrommel op tafel en begint daar uit te snoepen...dan kan ik dus zeggen: he joh, of je houdt op met zeuren dat je te dik bent óf je stopt met dat gesnoep.
Omgekeerd zegt ze ook rustig tegen mij (heb ik soms last van in mijn enthousiasme): he joh, je valt me in de rede...
En een smerig huis kom ik ook niet graag....ik ben echt niet zo'n poetser, maar als er overal (vieze) rommel ligt (kattenbak, afval), dan zou ik er mét de vriendengroep gewoon eens "gezellig" gaan schoonmaken! Wie weet zien ze door de bomen het bos niet meer....
En als ze echt te dik zijn, kun je ze wijzen op gevaar voor hun gezondheid (cholesterol, hartafwijking) etc.
Een goede vriendin van me loopt altijd te klagen dat ze zich zo dik voelt (ze is ± 15 kilo te zwaar). Vervolgens zet ze bij de koffie de koekjestrommel op tafel en begint daar uit te snoepen...dan kan ik dus zeggen: he joh, of je houdt op met zeuren dat je te dik bent óf je stopt met dat gesnoep.
Omgekeerd zegt ze ook rustig tegen mij (heb ik soms last van in mijn enthousiasme): he joh, je valt me in de rede...
En een smerig huis kom ik ook niet graag....ik ben echt niet zo'n poetser, maar als er overal (vieze) rommel ligt (kattenbak, afval), dan zou ik er mét de vriendengroep gewoon eens "gezellig" gaan schoonmaken! Wie weet zien ze door de bomen het bos niet meer....
En als ze echt te dik zijn, kun je ze wijzen op gevaar voor hun gezondheid (cholesterol, hartafwijking) etc.
