Kinderen
alle pijlers
Opgelucht dat ik geen kinderen heb! Wie nog meer?
zaterdag 3 oktober 2009 om 11:52
Ik ben echt opgelucht dat ik ze niet heb! Lang leve de pil! Zonder kinderen blijf je ook meer kind, raak je minder snel versleten door energiegebrek en zorgen. Dat wil niet zeggen dat ik kinderen niet leuk vind, voor en paar dagen of een paar uur, maar niet 24/7.
http://www.dailymail.co.u ... ls-savages--children.html
http://www.dailymail.co.u ... ls-savages--children.html
zondag 4 oktober 2009 om 14:37
Tia Dalma, ik denk dat je pas kunt ondervinden dat je een oermoeder bent als je kindje er is, misschien wordt je wel een megamuts van hier tot Tokyo, of het kind wordt je onvoorwaardelijke partner in samenzijn met eem mensje wat zich ontwikkeld en waar je ontzettend veel plezier van beleefd om dat gade te slaan.
moeder zijn is niet alleen een verzorgrol, je hebt ook een mens gemaakt die jij bij je mag hebben en zien opgroeien, das ontzettend leuk.
moeder zijn is niet alleen een verzorgrol, je hebt ook een mens gemaakt die jij bij je mag hebben en zien opgroeien, das ontzettend leuk.
zondag 4 oktober 2009 om 14:38
zondag 4 oktober 2009 om 14:41
quote:bicycle schreef op 04 oktober 2009 @ 14:38:
@ sarah2ndlife Ik heb niet gezegd dat ik ze vergelijk met planten. Ik bedoel ermee dat ik zelfs voor iets als de planten al niet zo goed zorg. Dus dan ga ik zo'n grote verantwoordelijkheid als kinderen maar helemaal (nu nog niet tenminste) niet aan.
volgens mij zeg je nu weer dat je dus van jezelf weet dat je een plant niet goed verzorgt , laat staan een kind,
das toch een vergelijking die geen vergelijking is.
Ik heb ook geen groene vingers, maar ben een wereld moeder, zeggen ze.
Komt een beetje raar op me over als je over plantjes water geven begint in overweging tot het nemen van kinderen.
@ sarah2ndlife Ik heb niet gezegd dat ik ze vergelijk met planten. Ik bedoel ermee dat ik zelfs voor iets als de planten al niet zo goed zorg. Dus dan ga ik zo'n grote verantwoordelijkheid als kinderen maar helemaal (nu nog niet tenminste) niet aan.
volgens mij zeg je nu weer dat je dus van jezelf weet dat je een plant niet goed verzorgt , laat staan een kind,
das toch een vergelijking die geen vergelijking is.
Ik heb ook geen groene vingers, maar ben een wereld moeder, zeggen ze.
Komt een beetje raar op me over als je over plantjes water geven begint in overweging tot het nemen van kinderen.
zondag 4 oktober 2009 om 14:44
quote:sarah2ndlife schreef op 04 oktober 2009 @ 14:32:
[...]
als je ook het hebben van kinderen vergelijkt met een plantje is het idd niet verstandig er aan te beginnen
Nou daar moet je echt niet te licht over denken hoor. Ook plantjes hebben liefde en zorg nodig, want ook plantjes hebben gevoelens. Bah, ik word altijd zo boos om die mensen die zo achterloos met plantjes omgaan. Een plantje is een hele bewuste keus hoor!
[...]
als je ook het hebben van kinderen vergelijkt met een plantje is het idd niet verstandig er aan te beginnen
Nou daar moet je echt niet te licht over denken hoor. Ook plantjes hebben liefde en zorg nodig, want ook plantjes hebben gevoelens. Bah, ik word altijd zo boos om die mensen die zo achterloos met plantjes omgaan. Een plantje is een hele bewuste keus hoor!
zondag 4 oktober 2009 om 14:47
quote:iris1969 schreef op 04 oktober 2009 @ 14:44:
[...]
Nou daar moet je echt niet te licht over denken hoor. Ook plantjes hebben liefde en zorg nodig, want ook plantjes hebben gevoelens. Bah, ik word altijd zo boos om die mensen die zo achterloos met plantjes omgaan. Een plantje is een hele bewuste keus hoor!
het woord "voortplanting" schijnt ineens een heel ander licht op mij.
thnx, weer wat geleerd.
[...]
Nou daar moet je echt niet te licht over denken hoor. Ook plantjes hebben liefde en zorg nodig, want ook plantjes hebben gevoelens. Bah, ik word altijd zo boos om die mensen die zo achterloos met plantjes omgaan. Een plantje is een hele bewuste keus hoor!
het woord "voortplanting" schijnt ineens een heel ander licht op mij.
thnx, weer wat geleerd.
zondag 4 oktober 2009 om 14:51
quote:bicycle schreef op 04 oktober 2009 @ 14:49:
Het gaat niet om die planten. Ik bedoel de instelling van verantwoordelijkheidsgevoel. Misschien waren die planten wat een raar voorbeeld. Maar goed ben blij dat jij jezelf zo'n wereldmoeder vind; applaus.Ik zei zeggen ze, en dan bedoel ik mijn kinderen,lezen!
Het gaat niet om die planten. Ik bedoel de instelling van verantwoordelijkheidsgevoel. Misschien waren die planten wat een raar voorbeeld. Maar goed ben blij dat jij jezelf zo'n wereldmoeder vind; applaus.Ik zei zeggen ze, en dan bedoel ik mijn kinderen,lezen!
zondag 4 oktober 2009 om 14:57
quote:iris1969 schreef op 04 oktober 2009 @ 14:53:
Co-ouderschap lijkt me eerder iets wat er door omstandigheden (uitelkaar gaan) van komt, maar een vriendin van mij vind het inderdaad heerlijk rustig als haar zoontje een weekeindje naar zijn vader is.
ja vind ik ook, zou mijn keus nooit zijn , natuurlijk is het als moeder weleens lekker dat de kids gaan logeren ofzo, ik vind het ook lekker als mijn meiden een nachtje bij mijn vriendin gaan slapen, leuk voor hen, ff wat anders en ik hoef even helemaal niks, cadeautje.
maar heerlijk als ze er dan weer zijn hoor,.
Co-ouderschap lijkt me eerder iets wat er door omstandigheden (uitelkaar gaan) van komt, maar een vriendin van mij vind het inderdaad heerlijk rustig als haar zoontje een weekeindje naar zijn vader is.
ja vind ik ook, zou mijn keus nooit zijn , natuurlijk is het als moeder weleens lekker dat de kids gaan logeren ofzo, ik vind het ook lekker als mijn meiden een nachtje bij mijn vriendin gaan slapen, leuk voor hen, ff wat anders en ik hoef even helemaal niks, cadeautje.
maar heerlijk als ze er dan weer zijn hoor,.
zondag 4 oktober 2009 om 15:30
quote:kjong schreef op 03 oktober 2009 @ 23:51:
Dat komt nog wel Iris.
Zat vrouwen die ineens op hun 46ste het licht zien.
Nou verkondigt Kjong wat mij betreft een zeer, laten we zeggen bekrompen visie. Maar ik heb mezelf de vraag wel gesteld. Want de kans bestaat natuurlijk best dat ik op mijn 40ste - of later- opeens toch de kriebels krijg! Voor mij is het echter wel duidelijk dat ik op zo'n leeftijd never nooit niet aan kinderen zou gaan beginnen. De risico's zijn wat mij betreft veel te groot. Daarnaast is mijn man nog 10 jaar ouder... Lijkt dan meer een opa dan een vader. Maar ook los van de lichamelijke aspecten (en de vraag of het voor een kind leuk is om zulke oude ouders te hebben - wat ook een eindeloze discussie zou worden -) zou ik
over 10 of meer jaar niet opeens alsnog aan kinderen gaan beginnen. Mijn man en ik hebben nu een beslissing gemaakt. Dat mijn hormonen op een dag wellicht gaan dwars liggen betekent toch niet dat je zo'n beslissing dan maar opeens even in de prullenbak gooit? Om te beginnen zou ik dan een andere man moeten gaan zoeken ... Daarnaast is ons leven er niet op ingericht. En ik acht de kans vrij groot dat zo'n "hormonen-aanval" van tijdelijke duur is. Ik hou er dus rekening mee dat er een periode komt dat ik het moeilijk heb met deze beslissing. Maar ik ga er ook vanuit dat ik de vele vele jaren die daarna volgen blij ben met onze kinderloosheid !
Hoe zien jullie mede-kindervrijen dat?
Dat komt nog wel Iris.
Zat vrouwen die ineens op hun 46ste het licht zien.
Nou verkondigt Kjong wat mij betreft een zeer, laten we zeggen bekrompen visie. Maar ik heb mezelf de vraag wel gesteld. Want de kans bestaat natuurlijk best dat ik op mijn 40ste - of later- opeens toch de kriebels krijg! Voor mij is het echter wel duidelijk dat ik op zo'n leeftijd never nooit niet aan kinderen zou gaan beginnen. De risico's zijn wat mij betreft veel te groot. Daarnaast is mijn man nog 10 jaar ouder... Lijkt dan meer een opa dan een vader. Maar ook los van de lichamelijke aspecten (en de vraag of het voor een kind leuk is om zulke oude ouders te hebben - wat ook een eindeloze discussie zou worden -) zou ik
over 10 of meer jaar niet opeens alsnog aan kinderen gaan beginnen. Mijn man en ik hebben nu een beslissing gemaakt. Dat mijn hormonen op een dag wellicht gaan dwars liggen betekent toch niet dat je zo'n beslissing dan maar opeens even in de prullenbak gooit? Om te beginnen zou ik dan een andere man moeten gaan zoeken ... Daarnaast is ons leven er niet op ingericht. En ik acht de kans vrij groot dat zo'n "hormonen-aanval" van tijdelijke duur is. Ik hou er dus rekening mee dat er een periode komt dat ik het moeilijk heb met deze beslissing. Maar ik ga er ook vanuit dat ik de vele vele jaren die daarna volgen blij ben met onze kinderloosheid !
Hoe zien jullie mede-kindervrijen dat?
zondag 4 oktober 2009 om 15:37
quote:Eefy schreef op 04 oktober 2009 @ 15:30:
[...]
Nou verkondigt Kjong wat mij betreft een zeer, laten we zeggen bekrompen visie. Maar ik heb mezelf de vraag wel gesteld. Want de kans bestaat natuurlijk best dat ik op mijn 40ste - of later- opeens toch de kriebels krijg! Voor mij is het echter wel duidelijk dat ik op zo'n leeftijd never nooit niet aan kinderen zou gaan beginnen. De risico's zijn wat mij betreft veel te groot. Daarnaast is mijn man nog 10 jaar ouder... Lijkt dan meer een opa dan een vader. Maar ook los van de lichamelijke aspecten (en de vraag of het voor een kind leuk is om zulke oude ouders te hebben - wat ook een eindeloze discussie zou worden -) zou ik
over 10 of meer jaar niet opeens alsnog aan kinderen gaan beginnen. Mijn man en ik hebben nu een beslissing gemaakt. Dat mijn hormonen op een dag wellicht gaan dwars liggen betekent toch niet dat je zo'n beslissing dan maar opeens even in de prullenbak gooit? Om te beginnen zou ik dan een andere man moeten gaan zoeken ... Daarnaast is ons leven er niet op ingericht. En ik acht de kans vrij groot dat zo'n "hormonen-aanval" van tijdelijke duur is. Ik hou er dus rekening mee dat er een periode komt dat ik het moeilijk heb met deze beslissing. Maar ik ga er ook vanuit dat ik de vele vele jaren die daarna volgen blij ben met onze kinderloosheid !
Hoe zien jullie mede-kindervrijen dat?Ik ben al 40 en heb nog nooit aandrang tot voortplanting gevoeld dus het lijkt me sterk dat dat later opeens nog zou komen. Buiten dat wegen voor mij de nadelen zoveel zwaarder dat ik het sowieso zou negeren. Ook bij andere biologisch bepaalde driften (verliefdheid) weet ik mijn eigen persoonlijke grenzen te bewaken.
[...]
Nou verkondigt Kjong wat mij betreft een zeer, laten we zeggen bekrompen visie. Maar ik heb mezelf de vraag wel gesteld. Want de kans bestaat natuurlijk best dat ik op mijn 40ste - of later- opeens toch de kriebels krijg! Voor mij is het echter wel duidelijk dat ik op zo'n leeftijd never nooit niet aan kinderen zou gaan beginnen. De risico's zijn wat mij betreft veel te groot. Daarnaast is mijn man nog 10 jaar ouder... Lijkt dan meer een opa dan een vader. Maar ook los van de lichamelijke aspecten (en de vraag of het voor een kind leuk is om zulke oude ouders te hebben - wat ook een eindeloze discussie zou worden -) zou ik
over 10 of meer jaar niet opeens alsnog aan kinderen gaan beginnen. Mijn man en ik hebben nu een beslissing gemaakt. Dat mijn hormonen op een dag wellicht gaan dwars liggen betekent toch niet dat je zo'n beslissing dan maar opeens even in de prullenbak gooit? Om te beginnen zou ik dan een andere man moeten gaan zoeken ... Daarnaast is ons leven er niet op ingericht. En ik acht de kans vrij groot dat zo'n "hormonen-aanval" van tijdelijke duur is. Ik hou er dus rekening mee dat er een periode komt dat ik het moeilijk heb met deze beslissing. Maar ik ga er ook vanuit dat ik de vele vele jaren die daarna volgen blij ben met onze kinderloosheid !
Hoe zien jullie mede-kindervrijen dat?Ik ben al 40 en heb nog nooit aandrang tot voortplanting gevoeld dus het lijkt me sterk dat dat later opeens nog zou komen. Buiten dat wegen voor mij de nadelen zoveel zwaarder dat ik het sowieso zou negeren. Ook bij andere biologisch bepaalde driften (verliefdheid) weet ik mijn eigen persoonlijke grenzen te bewaken.
zondag 4 oktober 2009 om 16:54
Haha volgens mij was Kjong gewoon wat aan het stangen! Maar mocht ik op mijn 46 toch nog het licht zien dan heb ik gewoon verkeerd gegokt en pech gehad. Zo is het leven.
Waar ik wel eens aan denk is als ik later oud ben dan is de kans op eenzaamheid misschien wel wat groter dan dat je een gezin hebt gehad, maar om daar nu kinderen voor te krijgen....
Waar ik wel eens aan denk is als ik later oud ben dan is de kans op eenzaamheid misschien wel wat groter dan dat je een gezin hebt gehad, maar om daar nu kinderen voor te krijgen....
zondag 4 oktober 2009 om 16:55
quote:Zwieber schreef op 04 oktober 2009 @ 14:06:
Ik kan iemand dan eerst even een definitie van goede moeder geven waarin alle elementen van goed moederschap verwerkt zijn? Want volgens mij bestaat die vastomlijnde definitie helemaal niet.
Soms lijkt het wel dat je een goede moeder bent, wanneer anderen geen last van je kinderen hebben.. Dat zou dus ineens kunnen betekenen dat je kinderen de hele dag voor tv/pc/wii enz.. een goede opvoeding zou zijn
Datgene dat kinderen je afnemen (vrijheid is het eerste wat me zo te binnen schiet) is in de meeste gevallen maar van korte duur. De relatie met je kinderen heb je voor heel lang. Nu mijn kinderen ouder zijn, zelfstandiger en dergelijke, vind ik dat ook heel leuk. Op dit moment zou ik dan ook niet moeten denken aan wéér een klein kind. Gelukkig is die kans vrij klein
Ik kan iemand dan eerst even een definitie van goede moeder geven waarin alle elementen van goed moederschap verwerkt zijn? Want volgens mij bestaat die vastomlijnde definitie helemaal niet.
Soms lijkt het wel dat je een goede moeder bent, wanneer anderen geen last van je kinderen hebben.. Dat zou dus ineens kunnen betekenen dat je kinderen de hele dag voor tv/pc/wii enz.. een goede opvoeding zou zijn
Datgene dat kinderen je afnemen (vrijheid is het eerste wat me zo te binnen schiet) is in de meeste gevallen maar van korte duur. De relatie met je kinderen heb je voor heel lang. Nu mijn kinderen ouder zijn, zelfstandiger en dergelijke, vind ik dat ook heel leuk. Op dit moment zou ik dan ook niet moeten denken aan wéér een klein kind. Gelukkig is die kans vrij klein
Later is nu
zondag 4 oktober 2009 om 17:01
Mijn planten zijn trouwens pas doodgegaan, nu ik kinderen heb.. Probleem met planten is dat ze niet klagen, als ze geen eten krijgen. Een kind maakt je heel snel duidelijk dat het weer tijd is, die vergeet je niet zo snel. Daarom lijken planten me geen maatstaf.. ook niet voor verantwoordelijkheid.. is dit een troost?
Later is nu
