
Jaloezie
maandag 12 oktober 2009 om 16:53
Mijn 2 topic van vandaag maar het moet me even van het hart.
Niet zo lang geleden zijn we bij vrienden in de straat komen wonen en sinds dien, eigenlijk sinds we bekend maakte dat we ook een huis in die straat hadden gekocht (zij tipte ons), is het mis. Zij is jaloers. Dat heeft ze bijna letterlijk gezegd tegen gezamelijke vrienden. En waarom? omdat ons huis misschien wel groter is dan het hare (is niet zo).
Ik weet niet wat ik er mee moet. Ik kan er niet tegen. Doet bijna kinderachtig zielig als we wat af willen spreken. Zegt dat haar vriend denkt dat ik hem niet mag terwijl dat helemaal niet zo is. Er moet een afspraak gemaakt worden wanneer we bij elkaar langs kunnen komen terwijl ze 100m verder op wonen. en we kunnen niets delen w.b. gereedschap enzo omdat ze het altijd precies op dat moment nodig hebben. Ik ben zelfs bang dat het helemaal over is als ik eerder zwanger zou raken als zij.
Wat moet ik er mee? We hadden ons er juist op verheugd dat we makkelijker bij elkaar langs konden enzo. En ik zou het zo sneu vinden als de vriendschap tussen de heren kapot gaat door haar jaloezie.
Nu laten we het initiatief maar van hun kant komen maar toch. Het voelt zo naar.
Hebben jullie ideeen hoe ik/wij hier mee om kan/kunnen gaan?
Niet zo lang geleden zijn we bij vrienden in de straat komen wonen en sinds dien, eigenlijk sinds we bekend maakte dat we ook een huis in die straat hadden gekocht (zij tipte ons), is het mis. Zij is jaloers. Dat heeft ze bijna letterlijk gezegd tegen gezamelijke vrienden. En waarom? omdat ons huis misschien wel groter is dan het hare (is niet zo).
Ik weet niet wat ik er mee moet. Ik kan er niet tegen. Doet bijna kinderachtig zielig als we wat af willen spreken. Zegt dat haar vriend denkt dat ik hem niet mag terwijl dat helemaal niet zo is. Er moet een afspraak gemaakt worden wanneer we bij elkaar langs kunnen komen terwijl ze 100m verder op wonen. en we kunnen niets delen w.b. gereedschap enzo omdat ze het altijd precies op dat moment nodig hebben. Ik ben zelfs bang dat het helemaal over is als ik eerder zwanger zou raken als zij.
Wat moet ik er mee? We hadden ons er juist op verheugd dat we makkelijker bij elkaar langs konden enzo. En ik zou het zo sneu vinden als de vriendschap tussen de heren kapot gaat door haar jaloezie.
Nu laten we het initiatief maar van hun kant komen maar toch. Het voelt zo naar.
Hebben jullie ideeen hoe ik/wij hier mee om kan/kunnen gaan?
maandag 12 oktober 2009 om 17:00
Hun grenzen respecteren. Misschien vinden ze je hartstikke aardig, maar willen ze niet dat jullie te pas en te onpas langskomen. Zelf leen ik niet veel spullen uit, omdat het vaak kapot is teruggekomen en plan ik bezoekjes het liefst omdat ik dan lekker voor mensen kan koken en alle tijd voor hen heb. Ik denk dat je teveel in "haar" territorium zit. Vraag eens of ze bij jou een bakkie komen doen en spreek dan een dag en tijdstip af. Daarna wacht je tot zij jullie uitnodigen. De soep wordt niet zo heet gegeten als........

maandag 12 oktober 2009 om 17:02
Vreemd verhaal. Weet je zeker dat er niet meer mee speelt? Waarom zijn het jullie vrienden? Welke dingen zijn er (nog) wel leuk in deze vriendschap?
Je hebt het over de 'vriendschap van de heren' bedoel je daarmee dat jij en de andere vrouw 'de aanhang' zijn? In dat geval zou ik het lekker even aan je vriend overlaten. Laat hij gewoon eens met alleen zijn vriend afspreken, voor mijn part in de kroeg ofzo, en zie eens hoe dat gaat en wat hij daarvan vindt.
Je hebt natuurlijk wel een probleem als je vriendschap echt kapot gaat, juist omdat je nu bij elkaar in de straat woont. Je zult in ieder geval moeten proberen een soort 'goede buur-relatie' te blijven onderhouden.
Je hebt het over de 'vriendschap van de heren' bedoel je daarmee dat jij en de andere vrouw 'de aanhang' zijn? In dat geval zou ik het lekker even aan je vriend overlaten. Laat hij gewoon eens met alleen zijn vriend afspreken, voor mijn part in de kroeg ofzo, en zie eens hoe dat gaat en wat hij daarvan vindt.
Je hebt natuurlijk wel een probleem als je vriendschap echt kapot gaat, juist omdat je nu bij elkaar in de straat woont. Je zult in ieder geval moeten proberen een soort 'goede buur-relatie' te blijven onderhouden.
maandag 12 oktober 2009 om 17:10
Ik gok op wat Nundi zegt: dat je te dicht op haar territorium bent gekomen. Eerst lijkt het heel gezellig, vrienden in de straat, en daarna is het ineens toch wel beklemmend dat ze zó dichtbij zitten, onaangekondigd langs willen komen, je gereedschap willen gebruiken.......
Gun ze even wat rust en privacy en kijk of het daar beter van wordt.
Gun ze even wat rust en privacy en kijk of het daar beter van wordt.

maandag 12 oktober 2009 om 18:20
Ik weet het niet. Dit is jouw kant van het verhaal natuurlijk, en als ze werkelijk tegen anderen gezegd heeft dat ze jaloers is, dan kun je tijdens een gesprek misschien eens tussen neus en lippen door eens melden dat jij zou willen dat... (je al zover klaar was, die kleur op de muur had gevonden, die tafel in jullie huis stond.... ).
Gereedschap delen wij ook liever niet met anderen. Simpelweg omdat het vaak duur spul is. En het is ons wel gebeurd dat we iets van een ander kapot maakten. Dat doe je niet expres natuurlijk, maar het is wel heel vervelend, voor beide partijen. Wij konden het gelukkig voor een redelijke prijs laten repareren, maar het lag gewoon aan het onderhoud, evengoed, het gebeurde bij ons dus voelden we ons toch een beetje schuldig.
Het feit dat je nu denkt dat je altijd gewoon kunt binnenlopen zou mij persoonlijk niet aanstaan moet ik eerlijk zeggen. Nou kan hier iedereen altijd binnenlopen hoor, maar als iemand continue binnen zou vallen dan zou dat mij toch wel op mijn zenuwen gaan werken.
Ik zou hen gewoon eens een avondje uitnodigen, en voor de rest het initiatief bij hun neerleggen. Komt er daarna niks meer, dan zijn het geen vrienden (meer). Hoe jammer dat ook is. Ik zou er, in het belang van gezamelijke vrienden en buurt, geen ruzie om gaan maken, en ik denk zelf dat ik er ook niks van zou zeggen.
Gereedschap delen wij ook liever niet met anderen. Simpelweg omdat het vaak duur spul is. En het is ons wel gebeurd dat we iets van een ander kapot maakten. Dat doe je niet expres natuurlijk, maar het is wel heel vervelend, voor beide partijen. Wij konden het gelukkig voor een redelijke prijs laten repareren, maar het lag gewoon aan het onderhoud, evengoed, het gebeurde bij ons dus voelden we ons toch een beetje schuldig.
Het feit dat je nu denkt dat je altijd gewoon kunt binnenlopen zou mij persoonlijk niet aanstaan moet ik eerlijk zeggen. Nou kan hier iedereen altijd binnenlopen hoor, maar als iemand continue binnen zou vallen dan zou dat mij toch wel op mijn zenuwen gaan werken.
Ik zou hen gewoon eens een avondje uitnodigen, en voor de rest het initiatief bij hun neerleggen. Komt er daarna niks meer, dan zijn het geen vrienden (meer). Hoe jammer dat ook is. Ik zou er, in het belang van gezamelijke vrienden en buurt, geen ruzie om gaan maken, en ik denk zelf dat ik er ook niks van zou zeggen.
dinsdag 13 oktober 2009 om 06:49
De jongens kennen elkaar van school. Onze vriendenkring bestaat eigenlijk uit 3 stellen (A. en N, L. en I en wij )waarvan de heren elkaar kennen via school.
Het is wel gebruikelijk bij ons om gereedschap te lenen. Het rare is nu dat we gereedschap (sterke boormachine en meer spul wat je niet ff koopt) lenen van L. en hij heeft ons ook geholpen met klussen.
Vanwegen de kosten hadden we ook afgesproken om samen een grasmaaier te kopen. Dit gaat ook ineens niet meer door.
Dat je niet zomaar ineens binnenstapt oké maar dat er voor een bak koffie een afspraak gemaakt moet worden voor over 2!!! weken vind ik belachelijk. (om over gaan huilen als ze haar zin niet krijgt maar te zwijgen)
Het is wel gebruikelijk bij ons om gereedschap te lenen. Het rare is nu dat we gereedschap (sterke boormachine en meer spul wat je niet ff koopt) lenen van L. en hij heeft ons ook geholpen met klussen.
Vanwegen de kosten hadden we ook afgesproken om samen een grasmaaier te kopen. Dit gaat ook ineens niet meer door.
Dat je niet zomaar ineens binnenstapt oké maar dat er voor een bak koffie een afspraak gemaakt moet worden voor over 2!!! weken vind ik belachelijk. (om over gaan huilen als ze haar zin niet krijgt maar te zwijgen)

dinsdag 13 oktober 2009 om 06:54
Als je niet van te voren even belt maar voor elke scheet bij hen op de stoep staat kan ik me voorstellen dat ze daar niet blij mee zijn. Niet iedereen is er van gediend dat mensen onaangekondigd langs willen komen. Misschien valt dat aspect haar tegen en had ze jullie nabijheid heel anders voorgesteld.
Dat jouw vriendschap met vriendin wat bekoeld is hoeft de vriendschap van de mannen niet in de weg te staan. Zij kunnen toch nog gewoon met elkaar afspreken terwijl jij en je vriendin even wat meer afstand nemen.
Dat jouw vriendschap met vriendin wat bekoeld is hoeft de vriendschap van de mannen niet in de weg te staan. Zij kunnen toch nog gewoon met elkaar afspreken terwijl jij en je vriendin even wat meer afstand nemen.
dinsdag 13 oktober 2009 om 06:57
Je schreef heel kort iets over zwanger worden. Als ze daar mee bezig is (en kennelijk duurt het al even? want je schreef iets over als jij eerder zwanger was) wie weet heeft dat invloed op haar gedrag. Hormonen zijn rare dingen, en niet zwanger worden terwijl je dat heel graag wil kan ook rare effecten hebben om vrouwen. Een soort pre-zwagarosaurus?
I only get one shot at life - so I shoot to kill


dinsdag 13 oktober 2009 om 07:16
Spreek eens met haar alleen af. Wees lief en stel haar vragen, belangstellend. Als de sfeer goed is zou je aan kunnen geven dat jíj het gevoel hebt dat er iets is sinds jullie in dezelfde straat zijn komen wonen. Maar het is jóuw gevoel, leg daar de nadruk op en blijf aardig en niet verwijtend.
Hopelijk voelt ze zich dan veilig genoeg om jou te vertellen wat er aan de hand is. Misschien is ze alleen geërgerd door iets, dat kan iets kleins zijn en iets waarvan jij niet eens wist dat zij zich er uberhaupt aan zou kúnnen ergeren bij wijze van spreken. Laat haar het maar vertellen, dus stel open vragen en wie weet legt ze haar hart op tafel, ze is tenslotte je vriendin en jij voelt haar ergernis, er is dus niet niks.
Probeer niet te veel te gaan zitten purken hoor, gewoon stoppen als ze aangeeft dat er niks aan de hand is. Mocht ze dat zeggen, dan moet je haar, hoe lastig ook, maar even loslaten. Je hebt dan je best gedaan en je hebt kans dat ze over een poosje wel weer bijdraait.
Maar ja meid, misschien ís er wel iets en dat is soms iets waarvan jij echt geen idee had hoor, helaas maar mensen zijn complexe wezens, ook als het vrienden zijn.
Ik hoop echt dat er iets uit een gesprek komt tussen jou en haar, ik kan me namelijk levendig voorstellen dat je baalt van deze situatie, zou ik ook doen.
Hopelijk voelt ze zich dan veilig genoeg om jou te vertellen wat er aan de hand is. Misschien is ze alleen geërgerd door iets, dat kan iets kleins zijn en iets waarvan jij niet eens wist dat zij zich er uberhaupt aan zou kúnnen ergeren bij wijze van spreken. Laat haar het maar vertellen, dus stel open vragen en wie weet legt ze haar hart op tafel, ze is tenslotte je vriendin en jij voelt haar ergernis, er is dus niet niks.
Probeer niet te veel te gaan zitten purken hoor, gewoon stoppen als ze aangeeft dat er niks aan de hand is. Mocht ze dat zeggen, dan moet je haar, hoe lastig ook, maar even loslaten. Je hebt dan je best gedaan en je hebt kans dat ze over een poosje wel weer bijdraait.
Maar ja meid, misschien ís er wel iets en dat is soms iets waarvan jij echt geen idee had hoor, helaas maar mensen zijn complexe wezens, ook als het vrienden zijn.
Ik hoop echt dat er iets uit een gesprek komt tussen jou en haar, ik kan me namelijk levendig voorstellen dat je baalt van deze situatie, zou ik ook doen.
dinsdag 13 oktober 2009 om 10:01
Zijn de mannen bevriend en de dames niet echt?
Moet jij perse bevriend zijn met de vrouw van een vriend van je man?
Is het niet beter dat je man gewoon alleen met dit paar omgaat?
Niet dat je koeltjes of afwijzend hoeft te doen tegen deze dame, maar geforceerd een vriendschap maken of in stand houden werkt ook niet echt.
Moet jij perse bevriend zijn met de vrouw van een vriend van je man?
Is het niet beter dat je man gewoon alleen met dit paar omgaat?
Niet dat je koeltjes of afwijzend hoeft te doen tegen deze dame, maar geforceerd een vriendschap maken of in stand houden werkt ook niet echt.