Kinderen
alle pijlers
Spreekbeurt frustratie !!
dinsdag 20 oktober 2009 om 12:49
Ohhh, ik ben even zó kwaad op mijn dochter! Ik heb net echt een fikse uitbarsting gehad.
Die stomme spreekbeurten ook altijd. Ik moet haar cónstant achter haar vodden aanzitten dat ze er aan moet beginnen, dat ze nog maar 3 weken de tijd heeft, dat ze alles nog moet doen. Ze is zo lui en laks hierin, ik word er doodmoe van.
Nu net weer. Dat slome gedoe, het schiet niet op. Voor de duizendste keer gezegd dat ze er aan moet beginnen. Ik heb haar voorgaande spreekbeurten altijd vrijwel helemaal zelf gemaakt, ze zit nu in groep 7, ik ben daar klaar mee! Ze moet het zelf een keer leren, een keer initiatief tonen, dat mag nu wel, met bijna (over twee weken) 11 jaar.
Dus hè hè, madam gaat beginnen. Ze heeft haar tekst voor de helft af en ik ga dat nakijken. Ze zit naast me, met een ongeïnteresseerde houding. Ik lees de tekst hardop, op voorlees toon, hoe ze het moet doen in de klas, en om te kijken of de zinnen lekker lopen. Daar is niets geks aan, toch?
Maar zij gaat heel hard zuchten en zegt op een hele nare, arrogante toon: 'Pfff.. mam, hou alsjeblieft op met dat voorlezen ok. Ik wéét het al.'
Nou, echt. Er sprong even iets in me, ik ben echt kwaad geworden. Hoezo, je weet het al?! Je weet nog niets want je bent er net aan begonnen! En ik lees dit zo VOOR JOU!! Ik zit je dus wéér te helpen, en voordat je het weet flans ik weer die hele spreekbeurt zelf in elkaar, inclusief alle plaatjes zoeken en bijpassende voorwerpen.
Grrr, ik ben dat lakse, ongeïnteresseerde gedoe even zo zat..
Hoe gaat dit er bij jullie aan toe? Please zeg me dat ik niet de enige ben met dit soort frustraties!
Die stomme spreekbeurten ook altijd. Ik moet haar cónstant achter haar vodden aanzitten dat ze er aan moet beginnen, dat ze nog maar 3 weken de tijd heeft, dat ze alles nog moet doen. Ze is zo lui en laks hierin, ik word er doodmoe van.
Nu net weer. Dat slome gedoe, het schiet niet op. Voor de duizendste keer gezegd dat ze er aan moet beginnen. Ik heb haar voorgaande spreekbeurten altijd vrijwel helemaal zelf gemaakt, ze zit nu in groep 7, ik ben daar klaar mee! Ze moet het zelf een keer leren, een keer initiatief tonen, dat mag nu wel, met bijna (over twee weken) 11 jaar.
Dus hè hè, madam gaat beginnen. Ze heeft haar tekst voor de helft af en ik ga dat nakijken. Ze zit naast me, met een ongeïnteresseerde houding. Ik lees de tekst hardop, op voorlees toon, hoe ze het moet doen in de klas, en om te kijken of de zinnen lekker lopen. Daar is niets geks aan, toch?
Maar zij gaat heel hard zuchten en zegt op een hele nare, arrogante toon: 'Pfff.. mam, hou alsjeblieft op met dat voorlezen ok. Ik wéét het al.'
Nou, echt. Er sprong even iets in me, ik ben echt kwaad geworden. Hoezo, je weet het al?! Je weet nog niets want je bent er net aan begonnen! En ik lees dit zo VOOR JOU!! Ik zit je dus wéér te helpen, en voordat je het weet flans ik weer die hele spreekbeurt zelf in elkaar, inclusief alle plaatjes zoeken en bijpassende voorwerpen.
Grrr, ik ben dat lakse, ongeïnteresseerde gedoe even zo zat..
Hoe gaat dit er bij jullie aan toe? Please zeg me dat ik niet de enige ben met dit soort frustraties!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 15:37
Oh, ik bedenk net: ik heb op de middelbare school (2de klas) zelfs een keer een heel werkstuk geschiedenis een dag van te voren gemaakt.
Even snel een heleboel plaatjes gekopieerd in de bieb, 2 boekjes mee naar huis, en overpennen maar.
Ik had een 9, en de opmerking: je kan wel zien dat je er veel tijd in gestopt hebt...oeps!)
Even snel een heleboel plaatjes gekopieerd in de bieb, 2 boekjes mee naar huis, en overpennen maar.
Ik had een 9, en de opmerking: je kan wel zien dat je er veel tijd in gestopt hebt...oeps!)
dinsdag 20 oktober 2009 om 15:41
quote:Gavia schreef op 20 oktober 2009 @ 15:36:
[...]
Leuk om dit allemaal te lezen, want als leerkracht zie ik meestal de andere kant:
"Juf, mijn zoon moet over 3 weken een boekbespreking doen, maar kan dat verzet worden, want we hebben het nogal druk de komende weken."
Oke, komt er natuurlijk nog wel het lezen van een boek bovenop, maar toch.
Toen ik zei dat hij zelf met een ander kind mocht ruilen als dat andere kind het ook wilde was het ineens geen probleem meer....
Ik heb maar een keer uitstel gehad van een boekbespreking en dat was omdat mijn moeder een levensgevaarlijke operatie moest ondergaan en mijn hoofd er niet echt naar stond.
Weet je wat ze wat mij betreft mogen invoeren? Een éénmaalboek restrictie: een boek kan maar een keer in een boekbespreking gebruikt worden. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Want wat een gruwel was het om wel 10 keer Minoes, de koning van katoren en de brief van de koning te horen! Ik heb ze dus ook express uit protest nooit gelezen en zat me zó te ergeren hieraan als kind.
[...]
Leuk om dit allemaal te lezen, want als leerkracht zie ik meestal de andere kant:
"Juf, mijn zoon moet over 3 weken een boekbespreking doen, maar kan dat verzet worden, want we hebben het nogal druk de komende weken."
Oke, komt er natuurlijk nog wel het lezen van een boek bovenop, maar toch.
Toen ik zei dat hij zelf met een ander kind mocht ruilen als dat andere kind het ook wilde was het ineens geen probleem meer....
Ik heb maar een keer uitstel gehad van een boekbespreking en dat was omdat mijn moeder een levensgevaarlijke operatie moest ondergaan en mijn hoofd er niet echt naar stond.
Weet je wat ze wat mij betreft mogen invoeren? Een éénmaalboek restrictie: een boek kan maar een keer in een boekbespreking gebruikt worden. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Want wat een gruwel was het om wel 10 keer Minoes, de koning van katoren en de brief van de koning te horen! Ik heb ze dus ook express uit protest nooit gelezen en zat me zó te ergeren hieraan als kind.
dinsdag 20 oktober 2009 om 15:46
quote:Zwieber schreef op 20 oktober 2009 @ 15:34:
[...]
Eens, natuurlijk moet een spreek beurt niet voorgelezen worden maar dat mag als het goed is ook niet van de juf. Toch? Of is dat tegenwoordig anders?Nee, dat gaat tegenwoordig ook zo. Bij mij (groep 8) mogen de kinderen er alleen sleutelwoorden bij houden, dus niet de uitgeschreven tekst. Ik wil juist dat ze het vertellen. Nadeel is dat sommige kinderen de tekst letterlijk uit hun hoofd leren...
[...]
Eens, natuurlijk moet een spreek beurt niet voorgelezen worden maar dat mag als het goed is ook niet van de juf. Toch? Of is dat tegenwoordig anders?Nee, dat gaat tegenwoordig ook zo. Bij mij (groep 8) mogen de kinderen er alleen sleutelwoorden bij houden, dus niet de uitgeschreven tekst. Ik wil juist dat ze het vertellen. Nadeel is dat sommige kinderen de tekst letterlijk uit hun hoofd leren...
dinsdag 20 oktober 2009 om 15:48
quote:Zwieber schreef op 20 oktober 2009 @ 15:41:
[...]
Ik heb maar een keer uitstel gehad van een boekbespreking en dat was omdat mijn moeder een levensgevaarlijke operatie moest ondergaan en mijn hoofd er niet echt naar stond.
Weet je wat ze wat mij betreft mogen invoeren? Een éénmaalboek restrictie: een boek kan maar een keer in een boekbespreking gebruikt worden. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Want wat een gruwel was het om wel 10 keer Minoes, de koning van katoren en de brief van de koning te horen! Ik heb ze dus ook express uit protest nooit gelezen en zat me zó te ergeren hieraan als kind.
Dat lijkt mij ook ergelijk idd! Nu ik erover nadenk is het bij mij een soort ongeschreven regel.
Bij de spreekbeurten moesten ze vorig jaar wel van te voren zeggen welk onderwerp ze kozen, zodat daar geen dubbele onderwerpen voorbij kwamen.
Maar over het algemeen vinden de kinderen uit mijn klas het zelf al niet leuk om over iets te vertellen wat al verteld is.
[...]
Ik heb maar een keer uitstel gehad van een boekbespreking en dat was omdat mijn moeder een levensgevaarlijke operatie moest ondergaan en mijn hoofd er niet echt naar stond.
Weet je wat ze wat mij betreft mogen invoeren? Een éénmaalboek restrictie: een boek kan maar een keer in een boekbespreking gebruikt worden. Wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Want wat een gruwel was het om wel 10 keer Minoes, de koning van katoren en de brief van de koning te horen! Ik heb ze dus ook express uit protest nooit gelezen en zat me zó te ergeren hieraan als kind.
Dat lijkt mij ook ergelijk idd! Nu ik erover nadenk is het bij mij een soort ongeschreven regel.
Bij de spreekbeurten moesten ze vorig jaar wel van te voren zeggen welk onderwerp ze kozen, zodat daar geen dubbele onderwerpen voorbij kwamen.
Maar over het algemeen vinden de kinderen uit mijn klas het zelf al niet leuk om over iets te vertellen wat al verteld is.
dinsdag 20 oktober 2009 om 15:48
quote:Katherina schreef op 20 oktober 2009 @ 15:38:
Ah, nee, Gavia, dat meen je toch niet? Ik zou me de ogen uit mijn hoofd schamen als moeder, als ik dat tegen een juffie moest zeggen!
"juffie" haha!
Maar helaas, dat gebeurt vaker dan je denkt. Dat krijg je dus als ouders het werk van hun kind overnemen...
Ah, nee, Gavia, dat meen je toch niet? Ik zou me de ogen uit mijn hoofd schamen als moeder, als ik dat tegen een juffie moest zeggen!
"juffie" haha!
Maar helaas, dat gebeurt vaker dan je denkt. Dat krijg je dus als ouders het werk van hun kind overnemen...
dinsdag 20 oktober 2009 om 16:28
Oh ja, dit gebeurt zeker vaker.
Nog een voorbeeld:
Boze vader aan mijn bureau, want zoonlief had al twee keer zijn gymtas aan de kapstok laten hangen toen we naar de gym gingen en mocht zonder gymspullen niet meegymen. Of ik er op wilde letten of hij zijn spullen meenam. Ik heb gezegd dat ik dat zijn eigen verantwoordelijkheid vond. Paps: dat is misschien wel te veel verantwoordelijkheid voor een kind.
Let wel, dit was halverwege groep 6!!!
Maar andersom ook: juf, mijn vader/moerder/oma/oppas heeft mijn gymspullen vergeten mee te nemen. Dan spreek ik kinderen er ook op aan: wie is zijn gymspullen vergeten?!
Nog een voorbeeld:
Boze vader aan mijn bureau, want zoonlief had al twee keer zijn gymtas aan de kapstok laten hangen toen we naar de gym gingen en mocht zonder gymspullen niet meegymen. Of ik er op wilde letten of hij zijn spullen meenam. Ik heb gezegd dat ik dat zijn eigen verantwoordelijkheid vond. Paps: dat is misschien wel te veel verantwoordelijkheid voor een kind.
Let wel, dit was halverwege groep 6!!!
Maar andersom ook: juf, mijn vader/moerder/oma/oppas heeft mijn gymspullen vergeten mee te nemen. Dan spreek ik kinderen er ook op aan: wie is zijn gymspullen vergeten?!
dinsdag 20 oktober 2009 om 16:46
Even voor de goede orde; uiteraard leest ze haar spreekbeurt niet voor. Dat klinkt toch niet. Dus daarom oefent ze ( en daar spoor ik dus op aan) veelvuldig, ze moet de tekst natuurlijk snappen en kennen en het daarna presenteren op een manier dat het spontaan klinkt en als een uitleg in haar eigen woorden over het haar gekozen onderwerp.
Spreekbeurt wordt dus ook niet als volledige tekst meegenomen, maar met steekwoorden waar ze af en toe op kan spieken..
En waarom zit ik er zo bovenop? Tja, ik weet niet.. ik vind het fijn voor haar als ze een goed cijfer krijgt. Daarnaast heb ik vroeger van mijn eigen moeder nog nooit enige hulp gehad whatsoever, bij huiswerk of dat soort zaken en dat heb ik soms niet zo leuk gevonden. Zij zei gewoon nooit wat, nooit iets in de richting van: hoe gaat het met je huiswerk, heb je hulp nodig of iets. Dus nu probeer ik dat anders te doen.
Wat hulp bij haar spreekbeurt betreft sla ik daar in door blijkbaar. Vandaar ook dat ik het anders wil, vandaar dit topic en het was ook lekker om even mijn frustratie van me af te schrijven. Ben al lang weer rustig, overigens.
Over dat één of twee dagen van te voren. Sorry, natuurlijk ieder zijn ding, maar ik wil gewoon niet dat ze zo'n instelling krijgt en houdt. Nu zou het nog eventueel kunnen, maar op de middelbare redt ze het daarmee niet. Ik wil juist dat ze leert te plannen en inzicht krijgt dat je sommige zaken gewoon bijtijds moet aanpakken. Anders gaat het fout. Ik ken mijn dochter, ze zal géén VWO of gymnasium klant worden met een uitzonderlijk goed stel hersens die alles in een dag kan leren. Ze zal er veel meer voor moeten doen. Daarom zit ik er misschien ook zo bovenop en dram ik wel duizend keer dat ze moet beginnen aan haar spreekbeurt.
Is dit zó gek dan?
Uitstel vragen aan de juf voor haar boekbespreking of spreekbeurt zou nog niet eens in me opkomen. Dan en dan staat het gepland, dat weten we allemaal ruim van te voren, dus dat doe je het ook op die datum. Simpel.
Nou goed... ze zit boven op haar kamer te tikken, as we speak.
Het komt vast wel goed, tuurlijk.
Maar waarom altijd op zo'n vervelende manier, daar gaat het me om.
In ieder geval bedankt voor al jullie tips en inzicht! Dat waardeer ik echt. Ik ga het echt veel meer loslaten nu!
Spreekbeurt wordt dus ook niet als volledige tekst meegenomen, maar met steekwoorden waar ze af en toe op kan spieken..
En waarom zit ik er zo bovenop? Tja, ik weet niet.. ik vind het fijn voor haar als ze een goed cijfer krijgt. Daarnaast heb ik vroeger van mijn eigen moeder nog nooit enige hulp gehad whatsoever, bij huiswerk of dat soort zaken en dat heb ik soms niet zo leuk gevonden. Zij zei gewoon nooit wat, nooit iets in de richting van: hoe gaat het met je huiswerk, heb je hulp nodig of iets. Dus nu probeer ik dat anders te doen.
Wat hulp bij haar spreekbeurt betreft sla ik daar in door blijkbaar. Vandaar ook dat ik het anders wil, vandaar dit topic en het was ook lekker om even mijn frustratie van me af te schrijven. Ben al lang weer rustig, overigens.
Over dat één of twee dagen van te voren. Sorry, natuurlijk ieder zijn ding, maar ik wil gewoon niet dat ze zo'n instelling krijgt en houdt. Nu zou het nog eventueel kunnen, maar op de middelbare redt ze het daarmee niet. Ik wil juist dat ze leert te plannen en inzicht krijgt dat je sommige zaken gewoon bijtijds moet aanpakken. Anders gaat het fout. Ik ken mijn dochter, ze zal géén VWO of gymnasium klant worden met een uitzonderlijk goed stel hersens die alles in een dag kan leren. Ze zal er veel meer voor moeten doen. Daarom zit ik er misschien ook zo bovenop en dram ik wel duizend keer dat ze moet beginnen aan haar spreekbeurt.
Is dit zó gek dan?
Uitstel vragen aan de juf voor haar boekbespreking of spreekbeurt zou nog niet eens in me opkomen. Dan en dan staat het gepland, dat weten we allemaal ruim van te voren, dus dat doe je het ook op die datum. Simpel.
Nou goed... ze zit boven op haar kamer te tikken, as we speak.
Het komt vast wel goed, tuurlijk.
Maar waarom altijd op zo'n vervelende manier, daar gaat het me om.
In ieder geval bedankt voor al jullie tips en inzicht! Dat waardeer ik echt. Ik ga het echt veel meer loslaten nu!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 16:48
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 12:49:
Ohhh, ik ben even zó kwaad op mijn dochter! Ik heb net echt een fikse uitbarsting gehad.
Die stomme spreekbeurten ook altijd. Ik moet haar cónstant achter haar vodden aanzitten dat ze er aan moet beginnen, dat ze nog maar 3 weken de tijd heeft, dat ze alles nog moet doen. Ze is zo lui en laks hierin, ik word er doodmoe van.
Nu net weer. Dat slome gedoe, het schiet niet op. Voor de duizendste keer gezegd dat ze er aan moet beginnen. Ik heb haar voorgaande spreekbeurten altijd vrijwel helemaal zelf gemaakt, ze zit nu in groep 7, ik ben daar klaar mee! Ze moet het zelf een keer leren, een keer initiatief tonen, dat mag nu wel, met bijna (over twee weken) 11 jaar.
Dus hè hè, madam gaat beginnen. Ze heeft haar tekst voor de helft af en ik ga dat nakijken. Ze zit naast me, met een ongeïnteresseerde houding. Ik lees de tekst hardop, op voorlees toon, hoe ze het moet doen in de klas, en om te kijken of de zinnen lekker lopen. Daar is niets geks aan, toch?
Maar zij gaat heel hard zuchten en zegt op een hele nare, arrogante toon: 'Pfff.. mam, hou alsjeblieft op met dat voorlezen ok. Ik wéét het al.'
Weet je wat je dochter die duizend keer hoort? "Zeur, zeur, zeur, blablablablabla, werkstuk, blablablablablabla 3 weken nog, zeur, zeur zeur zeur.
Vraag haar eens hoe ver ze al is, wat haar onderwerp zal zijn en of je kunt helpen.
Komt een stuk vriendelijker over en ze zal dan leren dat het ook anders kan.
Ohhh, ik ben even zó kwaad op mijn dochter! Ik heb net echt een fikse uitbarsting gehad.
Die stomme spreekbeurten ook altijd. Ik moet haar cónstant achter haar vodden aanzitten dat ze er aan moet beginnen, dat ze nog maar 3 weken de tijd heeft, dat ze alles nog moet doen. Ze is zo lui en laks hierin, ik word er doodmoe van.
Nu net weer. Dat slome gedoe, het schiet niet op. Voor de duizendste keer gezegd dat ze er aan moet beginnen. Ik heb haar voorgaande spreekbeurten altijd vrijwel helemaal zelf gemaakt, ze zit nu in groep 7, ik ben daar klaar mee! Ze moet het zelf een keer leren, een keer initiatief tonen, dat mag nu wel, met bijna (over twee weken) 11 jaar.
Dus hè hè, madam gaat beginnen. Ze heeft haar tekst voor de helft af en ik ga dat nakijken. Ze zit naast me, met een ongeïnteresseerde houding. Ik lees de tekst hardop, op voorlees toon, hoe ze het moet doen in de klas, en om te kijken of de zinnen lekker lopen. Daar is niets geks aan, toch?
Maar zij gaat heel hard zuchten en zegt op een hele nare, arrogante toon: 'Pfff.. mam, hou alsjeblieft op met dat voorlezen ok. Ik wéét het al.'
Weet je wat je dochter die duizend keer hoort? "Zeur, zeur, zeur, blablablablabla, werkstuk, blablablablablabla 3 weken nog, zeur, zeur zeur zeur.
Vraag haar eens hoe ver ze al is, wat haar onderwerp zal zijn en of je kunt helpen.
Komt een stuk vriendelijker over en ze zal dan leren dat het ook anders kan.
dinsdag 20 oktober 2009 om 17:00
Even snel doorgelezen. Snap best je frustraties hoor.
Maar hou je er rekening mee dat jouw tijdsperceptie heel anders is dan die van je dochter?
Jij denkt: "Oh, over 3 weken al!" Je dochter denkt echter:"Oh, over 3 weken pas." Voor een kind (ook al is ze elf) is 3 weken bijna een oneindige periode.
Je zou met haar een schema kunnen opstellen voor de volgende spreekbeurt.
Week 1, onderwerp bedenken, eventueel dingen opzoeken, plaatjes zoeken. Boeken uit de bieb halen.
Week 2: dingen uitschrijven, plaatjes plaatsen, eventueel vergroten voor de spreekbeurt.
Week 3: spelling controleren, hoofdwoorden opschrijven bij een spreekbeurt en deze goed uit het hoofd leren.
Laat haar dan wat losser en zit haar niet zo op de huid. Daar wordt zij juist gespannen dus weerbarstig van.
Zo, nu weer terug naar mijn afwas.
Maar hou je er rekening mee dat jouw tijdsperceptie heel anders is dan die van je dochter?
Jij denkt: "Oh, over 3 weken al!" Je dochter denkt echter:"Oh, over 3 weken pas." Voor een kind (ook al is ze elf) is 3 weken bijna een oneindige periode.
Je zou met haar een schema kunnen opstellen voor de volgende spreekbeurt.
Week 1, onderwerp bedenken, eventueel dingen opzoeken, plaatjes zoeken. Boeken uit de bieb halen.
Week 2: dingen uitschrijven, plaatjes plaatsen, eventueel vergroten voor de spreekbeurt.
Week 3: spelling controleren, hoofdwoorden opschrijven bij een spreekbeurt en deze goed uit het hoofd leren.
Laat haar dan wat losser en zit haar niet zo op de huid. Daar wordt zij juist gespannen dus weerbarstig van.
Zo, nu weer terug naar mijn afwas.
dinsdag 20 oktober 2009 om 17:06
Maar daar gaat het nu juist om
Dat losse gedoe heeft dus vooralsnog geen zin..
Want stel dat we zo'n planning maken (wel een heel goed idee hoor) dan zit ik dus in week 1 te pushen dat ze een onderwerp moet bedenken, in week 2 te drammen dat ze dingen moet uitschrijven en in week 3 te zeiken dat ze moet gaan leren.
Want anders doet ze het niet. Gewoon NIET.
Maar goed, ik ga het dus ook loslaten en als ze het niet doet, dan maar niet. Het is niet mijn spreekbeurt en ik gedraag me alsof dit wel zo is
Ik heb net ook gezegd dat ik er helemaal niets meer over ga zeggen, dat ze haar eigen tijd nu mag indelen, de 'deadline' zelf in de gaten moet houden en dat het haar verantwoordelijkheid is.
Daar was ze het mee eens.
Dus, we shall see ik ben benieuwd.
Wat een rust zeg. Hè, hè. Ik heb geen spreekbeurt meer over 3 weken, yes!!
Dat losse gedoe heeft dus vooralsnog geen zin..
Want stel dat we zo'n planning maken (wel een heel goed idee hoor) dan zit ik dus in week 1 te pushen dat ze een onderwerp moet bedenken, in week 2 te drammen dat ze dingen moet uitschrijven en in week 3 te zeiken dat ze moet gaan leren.
Want anders doet ze het niet. Gewoon NIET.
Maar goed, ik ga het dus ook loslaten en als ze het niet doet, dan maar niet. Het is niet mijn spreekbeurt en ik gedraag me alsof dit wel zo is
Ik heb net ook gezegd dat ik er helemaal niets meer over ga zeggen, dat ze haar eigen tijd nu mag indelen, de 'deadline' zelf in de gaten moet houden en dat het haar verantwoordelijkheid is.
Daar was ze het mee eens.
Dus, we shall see ik ben benieuwd.
Wat een rust zeg. Hè, hè. Ik heb geen spreekbeurt meer over 3 weken, yes!!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 17:33
Tja, als ze echt zo obstinaat is dat zelfs een rooster niet meer werkt dan moet je haar maar loslaten en het beste er van hopen.
Succes met het er niet meer mee bemoeien. (mijn moeder is het nooit gelukt , die heeft me tot op de MAVO vol gemopperd over het nooit doen van huiswerk en het late klaarmaken van dingen. Ik heb het dus niet geleerd helaas.
Succes met het er niet meer mee bemoeien. (mijn moeder is het nooit gelukt , die heeft me tot op de MAVO vol gemopperd over het nooit doen van huiswerk en het late klaarmaken van dingen. Ik heb het dus niet geleerd helaas.
dinsdag 20 oktober 2009 om 18:43
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 17:06:
Maar goed, ik ga het dus ook loslaten en als ze het niet doet, dan maar niet. Het is niet mijn spreekbeurt en ik gedraag me alsof dit wel zo is
Ik heb net ook gezegd dat ik er helemaal niets meer over ga zeggen, dat ze haar eigen tijd nu mag indelen, de 'deadline' zelf in de gaten moet houden en dat het haar verantwoordelijkheid is.
Daar was ze het mee eens.
Dus, we shall see ik ben benieuwd.
Wat een rust zeg. Hè, hè. Ik heb geen spreekbeurt meer over 3 weken, yes!! Wow, wat een verandering. Ben eerlijk gezegd wel heeeel benieuwd hoe het nou straks gaat!
Maar goed, ik ga het dus ook loslaten en als ze het niet doet, dan maar niet. Het is niet mijn spreekbeurt en ik gedraag me alsof dit wel zo is
Ik heb net ook gezegd dat ik er helemaal niets meer over ga zeggen, dat ze haar eigen tijd nu mag indelen, de 'deadline' zelf in de gaten moet houden en dat het haar verantwoordelijkheid is.
Daar was ze het mee eens.
Dus, we shall see ik ben benieuwd.
Wat een rust zeg. Hè, hè. Ik heb geen spreekbeurt meer over 3 weken, yes!! Wow, wat een verandering. Ben eerlijk gezegd wel heeeel benieuwd hoe het nou straks gaat!
dinsdag 20 oktober 2009 om 22:00
quote:Verkademeisje schreef op 20 oktober 2009 @ 15:46:
[...]
Nadeel is dat sommige kinderen de tekst letterlijk uit hun hoofd leren...
Dat zullen dan waarschijnlijk geen groot redenaars worden. Methode spreekt mij bijzonder goed aan, en als mijn zoon deze ook gebruikt heb ik daar helemaal niks op tegen (en dat doet'ie).
Pff, ben allang blij dat hij zonder angst voor de klas gaat staan om dat praatje te houden.
[...]
Nadeel is dat sommige kinderen de tekst letterlijk uit hun hoofd leren...
Dat zullen dan waarschijnlijk geen groot redenaars worden. Methode spreekt mij bijzonder goed aan, en als mijn zoon deze ook gebruikt heb ik daar helemaal niks op tegen (en dat doet'ie).
Pff, ben allang blij dat hij zonder angst voor de klas gaat staan om dat praatje te houden.
