Werk & Studie
alle pijlers
3e zwangere; team in staking...
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:23
quote:traincha2 schreef op 30 oktober 2009 @ 12:14:
[...]
Wanneer deden ze dat dan? Ik snap deze posting niet zo goed.Het team bestaat toch voornamelijk uit vrouwen van die leeftijd? Dan kun je ook zeggen dat ze altijd al een discriminerend aanname beleid hadden
[...]
Wanneer deden ze dat dan? Ik snap deze posting niet zo goed.Het team bestaat toch voornamelijk uit vrouwen van die leeftijd? Dan kun je ook zeggen dat ze altijd al een discriminerend aanname beleid hadden
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:27
Ik vind het persoonlijk minder een probleem voor een leidinggevende dat collega's niet enthousiast reageren op wat een collega zelf als blij nieuws ziet. Het zegt wel iets over de sfeer in het team als het niet gebeurt, dat zou ik als leidinggevende wel in de gaten houden, maar het is niet verplicht om blij te zijn als iemand een baby krijgt. Je hebt tenslotte ook mensen die baby's sowieso niks vinden (ik noem geen namen )
Wat wel belangrijk is, is de zorgen (al dan niet gegrond) van je medewerkers serieus nemen. Laat ze vertellen waar ze bang voor zijn, luister naar ze. Wat betreft het uitsluiten van een bepaalde groep werknemers op basis van leeftijd en geslacht, dit is klinkklare discriminatie en om de redenen die ik al eerder heb genoemd, zou ik daar niet aan beginnen.
Ik zou daar trouwens nog wel graag een reactie van je op willen. Hoe ga je om met een klacht of rechtszaak wegens discriminatie op grond van geslacht? Of neem je de gok maar dat die er niet komt en hoop je er maar het beste van? Ben je je ervan bewust dat je je eigen positie grote schade kan toebrengen als blijkt dat jij (jij! niet je teamleden) een vrouw hebt gediscrimineerd?
Ik heb het gevoel dat je iets te graag lief gevonden wil worden door je werknemers. Als baas moet je soms ook impopulaire beslissingen nemen. En de wet toepassen bijvoorbeeld, ook al komt dat sommige collega's niet zo goed uit. Als baas zul je veel meer respect afdwingen door heel duidelijk te zijn over het kader waarin je werkt (o.a. het wettelijke kader). En over het feit dat jij de baas bent. Als een goede baas luister je naar hun mening, maar jij neemt uiteindelijk het besluit. Punt.
Hoe meer je je oren naar je medewerkers laat hangen, hoe meer ze een loopje met je zullen gaan nemen. Ook dat lijkt me niet in jouw belang. Het kan zijn dat je je nek uit moet steken voor je teamleden met betrekking tot het hoger management en dat je je hard moet maken voor goede vervanging (en dus meer geld of organisatorische aanpassingen). Dan vinden je superieuren je misschien wel irritant. Als middle manager is dat de positie die je hebt en daar moet je goed mee om kunnen gaan.
Wat wel belangrijk is, is de zorgen (al dan niet gegrond) van je medewerkers serieus nemen. Laat ze vertellen waar ze bang voor zijn, luister naar ze. Wat betreft het uitsluiten van een bepaalde groep werknemers op basis van leeftijd en geslacht, dit is klinkklare discriminatie en om de redenen die ik al eerder heb genoemd, zou ik daar niet aan beginnen.
Ik zou daar trouwens nog wel graag een reactie van je op willen. Hoe ga je om met een klacht of rechtszaak wegens discriminatie op grond van geslacht? Of neem je de gok maar dat die er niet komt en hoop je er maar het beste van? Ben je je ervan bewust dat je je eigen positie grote schade kan toebrengen als blijkt dat jij (jij! niet je teamleden) een vrouw hebt gediscrimineerd?
Ik heb het gevoel dat je iets te graag lief gevonden wil worden door je werknemers. Als baas moet je soms ook impopulaire beslissingen nemen. En de wet toepassen bijvoorbeeld, ook al komt dat sommige collega's niet zo goed uit. Als baas zul je veel meer respect afdwingen door heel duidelijk te zijn over het kader waarin je werkt (o.a. het wettelijke kader). En over het feit dat jij de baas bent. Als een goede baas luister je naar hun mening, maar jij neemt uiteindelijk het besluit. Punt.
Hoe meer je je oren naar je medewerkers laat hangen, hoe meer ze een loopje met je zullen gaan nemen. Ook dat lijkt me niet in jouw belang. Het kan zijn dat je je nek uit moet steken voor je teamleden met betrekking tot het hoger management en dat je je hard moet maken voor goede vervanging (en dus meer geld of organisatorische aanpassingen). Dan vinden je superieuren je misschien wel irritant. Als middle manager is dat de positie die je hebt en daar moet je goed mee om kunnen gaan.
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:28
Nee HPL. dat kan je niet zeggen. Dat zou niet fair zijn en dan gaan we van deze discussie, waar prima constructieve oplossingen voor en met TO te bedenken zijn, een enorm vehikel van de ene aanname na de andere maken.
Feit is dat er nu een team staat van vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die er zitten. Feit is dat er drie vrouwen zwanger zijn en af en aan met verlof gaan, en feit is dat TO met een bezettingsprobleem komt te zitten omdat ze van 'boven' niet zou mogen vervangen en 'beneden' een moreel probleem heeft omdat de meute gaat rebelleren en zij de harmonie wenst te bewaren.
Ik heb TO daarom vragen gesteld over enerzijds de mogelijkheid wél te vervangen (desnoods op creatievere wijze) om het bezettingsprobleem op korte/middellange termijn aan te pakken, en anderzijds het nut, de noodzaak en vooral de effectiviteit van het consensusmodel in dit team op de langere termijn.
Feit is dat er nu een team staat van vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die er zitten. Feit is dat er drie vrouwen zwanger zijn en af en aan met verlof gaan, en feit is dat TO met een bezettingsprobleem komt te zitten omdat ze van 'boven' niet zou mogen vervangen en 'beneden' een moreel probleem heeft omdat de meute gaat rebelleren en zij de harmonie wenst te bewaren.
Ik heb TO daarom vragen gesteld over enerzijds de mogelijkheid wél te vervangen (desnoods op creatievere wijze) om het bezettingsprobleem op korte/middellange termijn aan te pakken, en anderzijds het nut, de noodzaak en vooral de effectiviteit van het consensusmodel in dit team op de langere termijn.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:30
quote:HoiPippiLangkous schreef op 30 oktober 2009 @ 12:23:
[...]
Het team bestaat toch voornamelijk uit vrouwen van die leeftijd? Dan kun je ook zeggen dat ze altijd al een discriminerend aanname beleid hadden Dat heb ik kennelijk over het hoofd gezien, maar in dat geval hadden ze helemaal kunnen weten dat er vroeg of laat vrouwen zwanger zouden kunnen worden.
[...]
Het team bestaat toch voornamelijk uit vrouwen van die leeftijd? Dan kun je ook zeggen dat ze altijd al een discriminerend aanname beleid hadden Dat heb ik kennelijk over het hoofd gezien, maar in dat geval hadden ze helemaal kunnen weten dat er vroeg of laat vrouwen zwanger zouden kunnen worden.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:33
Wat mij betreft is diversiteit in een team (zeker in wat naar ik begrijp een door vrouwen gedomineerde sector is) een voordeel. Het is een feit dat een balans tussen mannen en vrouwen het best werkt. Maar zoals Starshine aangaf, soms is een vrouw gewoon de meest geschikte kandidaat. Dan kun je geen man aannemen als die minder geschikt is.
Als je dus een divers team wilt, zul je ervoor moeten zorgen dat je genoeg capabele mannelijke sollicitanten aantrekt. Dan kun je de beste kandidaat uitkiezen die ook nog een man is. (En dan maar hopen dat hij zijn been niet breekt )
Als je dus een divers team wilt, zul je ervoor moeten zorgen dat je genoeg capabele mannelijke sollicitanten aantrekt. Dan kun je de beste kandidaat uitkiezen die ook nog een man is. (En dan maar hopen dat hij zijn been niet breekt )
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:35
quote:kelbel schreef op 30 oktober 2009 @ 09:51:
Maar nu zijn we dus idd aan het overwegen of het niet handiger zou zijn om een meer gevarieerd team op te gaan bouwen (dus niet allemaal meiden van 25-35, maar meer variatie. Dat heeft misschien ook nog als voordeel dat het een bredere blik op zaken werpt. Het is in elk geval een punt van aandacht geworden bij sollicitatieronden.
Dubiootje, dit impliceert dus dat het team momenteel wél uit allemaal meiden van 25-35 bestaat. Dat kan, dat mag, aangenomen dat er inderdaad telkens de best passende kandidaat is aangenomen.
Ik vind het dan wel kwalijk dat voor de eventuele gevolgen (namelijk de statistische mogelijkheid dat er wat meer zwangerschappen per jaar voorkomen), ook onderling notabene, ineens minder begrip kan worden opgebracht.
Maar nu zijn we dus idd aan het overwegen of het niet handiger zou zijn om een meer gevarieerd team op te gaan bouwen (dus niet allemaal meiden van 25-35, maar meer variatie. Dat heeft misschien ook nog als voordeel dat het een bredere blik op zaken werpt. Het is in elk geval een punt van aandacht geworden bij sollicitatieronden.
Dubiootje, dit impliceert dus dat het team momenteel wél uit allemaal meiden van 25-35 bestaat. Dat kan, dat mag, aangenomen dat er inderdaad telkens de best passende kandidaat is aangenomen.
Ik vind het dan wel kwalijk dat voor de eventuele gevolgen (namelijk de statistische mogelijkheid dat er wat meer zwangerschappen per jaar voorkomen), ook onderling notabene, ineens minder begrip kan worden opgebracht.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:35
Ik neem even een zijstraat, maar ik denk dat (in het algemeen gesproken) mensen vandaag de dag al heel snel klagen dat ze het te druk hebben of geen tijd hebben om (tijdelijk) het werk (om wat voor reden dan ook) van een collega over te nemen. Iedereen heeft natuurlijk een bepaalde werktempo, maar die is aangeleerd en veel mensen zijn liever lui dan moe. En klagen is in onze maatschappij ingezwachteld, maar ook dat is aangeleerd omdat wij in een tijd leven dat elk hoofdpijntje, kuchje, een nacht niet kunnen slapen etc. breed wordt uitgemeten.
De collega's van TO moeten naar mijn mening gewoon niet zeuren. Ik neem gemakshalve aan dat veel collega's in het team al kinderen hebben en ook met bepaalde regelmaat van het werk verzuimen omdat hun kind ziek is, naar de dokter moet of omdat de school dicht is vanwege een studiedag. En als je het mij vraagt, is dit soort (onverwachte) verzuim moeilijker op te vangen dan een collega die 2 of 3 maanden aaneengesloten weg is.
De collega's van TO moeten naar mijn mening gewoon niet zeuren. Ik neem gemakshalve aan dat veel collega's in het team al kinderen hebben en ook met bepaalde regelmaat van het werk verzuimen omdat hun kind ziek is, naar de dokter moet of omdat de school dicht is vanwege een studiedag. En als je het mij vraagt, is dit soort (onverwachte) verzuim moeilijker op te vangen dan een collega die 2 of 3 maanden aaneengesloten weg is.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:37
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:40
quote:Tia Dalma schreef op 30 oktober 2009 @ 12:28:
Nee HPL. dat kan je niet zeggen. Dat zou niet fair zijn en dan gaan we van deze discussie, waar prima constructieve oplossingen voor en met TO te bedenken zijn, een enorm vehikel van de ene aanname na de andere maken.
Feit is dat er nu een team staat van vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die er zitten. Feit is dat er drie vrouwen zwanger zijn en af en aan met verlof gaan, en feit is dat TO met een bezettingsprobleem komt te zitten omdat ze van 'boven' niet zou mogen vervangen en 'beneden' een moreel probleem heeft omdat de meute gaat rebelleren en zij de harmonie wenst te bewaren.
Ik heb TO daarom vragen gesteld over enerzijds de mogelijkheid wél te vervangen (desnoods op creatievere wijze) om het bezettingsprobleem op korte/middellange termijn aan te pakken, en anderzijds het nut, de noodzaak en vooral de effectiviteit van het consensusmodel in dit team op de langere termijn.
Interessante discussie inderdaad. Ik moet zeggen dat ik het toch wel choquerend vind om "van dichtbij" te zien dat discriminatie op grond van geslacht in de praktijk gewoon plaatsvindt, maar ook boeiend om te lezen welke situatie daartoe leidt.
Tia Dalma, ik denk dat je de crux raakt met je opmerking dat TO klem zit tussen "boven" en "beneden". Van hogerhand krijgt ze geen middelen om de problemen die bij haar teamleden ontstaan op te lossen.
Dat betekent dus, zoals ik al eerder schreef, dat TO haar nek zal moeten uitsteken voor haar teamleden en zich daarmee misschien niet geliefd maakt bij haar superieuren. En dat is voor iemand die graag conflicten uit de weg gaat of ze door compromissen oplost (klopt dat, TO?) geen fijn idee.
Het lijkt mij dat je van tevoren de problemen kunt zien aankomen en het hoger management hierop kunt wijzen en een aantal oplossingen kunt aandragen. Als het management alle oplossingen afwijst en het probleem weer bij jou neerlegt, is het zaak de verantwoordelijkheid hiervoor duidelijk bij het hoger management terug te leggen (uiteraard schriftelijk). Op het moment dat je dan met onderbezetting zit en zaken beginnen mis te lopen, moet je dat probleem uiteraard niet afwentelen op je teamleden, maar nogmaals op het bureau van het hoger management leggen.
Ik weet niet om wat voor sector het gaat, ik heb het idee van de zorg. Het probleem in de zorg is dat juist in die sector mensen erg betrokken zijn en de zorg voor de patiënt vooropstellen. Daarom zie je (in mijn ogen) vaak overbelasting, omdat er geen structurele oplossingen worden gezocht voor structurele problemen en deze dus maar weer worden opgevangen "aan de basis" (aan het bed dus). Ik weet dus niet in hoeverre het mogelijk is om de zaken daadwerkelijk fout te laten lopen. Daar is hoe dan ook behoorlijk wat lef voor nodig.
Nee HPL. dat kan je niet zeggen. Dat zou niet fair zijn en dan gaan we van deze discussie, waar prima constructieve oplossingen voor en met TO te bedenken zijn, een enorm vehikel van de ene aanname na de andere maken.
Feit is dat er nu een team staat van vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die er zitten. Feit is dat er drie vrouwen zwanger zijn en af en aan met verlof gaan, en feit is dat TO met een bezettingsprobleem komt te zitten omdat ze van 'boven' niet zou mogen vervangen en 'beneden' een moreel probleem heeft omdat de meute gaat rebelleren en zij de harmonie wenst te bewaren.
Ik heb TO daarom vragen gesteld over enerzijds de mogelijkheid wél te vervangen (desnoods op creatievere wijze) om het bezettingsprobleem op korte/middellange termijn aan te pakken, en anderzijds het nut, de noodzaak en vooral de effectiviteit van het consensusmodel in dit team op de langere termijn.
Interessante discussie inderdaad. Ik moet zeggen dat ik het toch wel choquerend vind om "van dichtbij" te zien dat discriminatie op grond van geslacht in de praktijk gewoon plaatsvindt, maar ook boeiend om te lezen welke situatie daartoe leidt.
Tia Dalma, ik denk dat je de crux raakt met je opmerking dat TO klem zit tussen "boven" en "beneden". Van hogerhand krijgt ze geen middelen om de problemen die bij haar teamleden ontstaan op te lossen.
Dat betekent dus, zoals ik al eerder schreef, dat TO haar nek zal moeten uitsteken voor haar teamleden en zich daarmee misschien niet geliefd maakt bij haar superieuren. En dat is voor iemand die graag conflicten uit de weg gaat of ze door compromissen oplost (klopt dat, TO?) geen fijn idee.
Het lijkt mij dat je van tevoren de problemen kunt zien aankomen en het hoger management hierop kunt wijzen en een aantal oplossingen kunt aandragen. Als het management alle oplossingen afwijst en het probleem weer bij jou neerlegt, is het zaak de verantwoordelijkheid hiervoor duidelijk bij het hoger management terug te leggen (uiteraard schriftelijk). Op het moment dat je dan met onderbezetting zit en zaken beginnen mis te lopen, moet je dat probleem uiteraard niet afwentelen op je teamleden, maar nogmaals op het bureau van het hoger management leggen.
Ik weet niet om wat voor sector het gaat, ik heb het idee van de zorg. Het probleem in de zorg is dat juist in die sector mensen erg betrokken zijn en de zorg voor de patiënt vooropstellen. Daarom zie je (in mijn ogen) vaak overbelasting, omdat er geen structurele oplossingen worden gezocht voor structurele problemen en deze dus maar weer worden opgevangen "aan de basis" (aan het bed dus). Ik weet dus niet in hoeverre het mogelijk is om de zaken daadwerkelijk fout te laten lopen. Daar is hoe dan ook behoorlijk wat lef voor nodig.
Ga in therapie!
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:41
quote:Starshine schreef op 30 oktober 2009 @ 12:36:
ja, je weet maar nooit, met al die mannen die maar zonodig moeten voetballen en mountainbiken in het weekend.
Of stel dat zijn vrouw zwanger wordt en hij zonodig ouderschapsverlof of een papadag wilt.Ik hoorde laatst van een man die een zwaar motorongeluk heeft gehad, alles gebroken behalve zijn hersenpan. Nu allerlei operaties en daarna ik weet niet hoe lang revalideren. Dus van werken zal er niet veel van komen. En zijn vrouw rent zich drie slagen in de rondte om niet alleen hem geestelijk te ondersteunen en op te beuren maar ook nog eens om haar gezin draaiende te houden. En van haar werk zal de komende tijd ook niet veel van komen.
ja, je weet maar nooit, met al die mannen die maar zonodig moeten voetballen en mountainbiken in het weekend.
Of stel dat zijn vrouw zwanger wordt en hij zonodig ouderschapsverlof of een papadag wilt.Ik hoorde laatst van een man die een zwaar motorongeluk heeft gehad, alles gebroken behalve zijn hersenpan. Nu allerlei operaties en daarna ik weet niet hoe lang revalideren. Dus van werken zal er niet veel van komen. En zijn vrouw rent zich drie slagen in de rondte om niet alleen hem geestelijk te ondersteunen en op te beuren maar ook nog eens om haar gezin draaiende te houden. En van haar werk zal de komende tijd ook niet veel van komen.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:42
quote:Tia Dalma schreef op 30 oktober 2009 @ 12:28:
Nee HPL. dat kan je niet zeggen. Dat zou niet fair zijn en dan gaan we van deze discussie, waar prima constructieve oplossingen voor en met TO te bedenken zijn, een enorm vehikel van de ene aanname na de andere maken.
Dat gebeurt al vanaf het begin
Feit is dat er nu een team staat van vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die er zitten. Feit is dat er drie vrouwen zwanger zijn en af en aan met verlof gaan, en feit is dat TO met een bezettingsprobleem komt te zitten omdat ze van 'boven' niet zou mogen vervangen en 'beneden' een moreel probleem heeft omdat de meute gaat rebelleren en zij de harmonie wenst te bewaren.
Yep
Ik heb TO daarom vragen gesteld over enerzijds de mogelijkheid wél te vervangen (desnoods op creatievere wijze) om het bezettingsprobleem op korte/middellange termijn aan te pakken, en anderzijds het nut, de noodzaak en vooral de effectiviteit van het consensusmodel in dit team op de langere termijn.
Ook yep Jij bent een van de weinige die niet emotioneel reageert, maar op zoek gaat naar oplossingen.
Ik verbaas me over de verontwaardiging. Voor mij is dit hetzelfde als bv nummer 3 die een sabbatical neemt, langdurig ziek is of om weet ik welke reden langdurig weg is en niet (makkelijk) vervangbaar is.
Dat heeft namelijk niet alleen impact op die persoon zelf maar ook op het team. En daar mag dat team best van balen Niemand is zó collegiaal dat ze staan te springen om nog meer werk
Aan de tips en vragen kan ik niet zoveel toevoegen verder
Nee HPL. dat kan je niet zeggen. Dat zou niet fair zijn en dan gaan we van deze discussie, waar prima constructieve oplossingen voor en met TO te bedenken zijn, een enorm vehikel van de ene aanname na de andere maken.
Dat gebeurt al vanaf het begin
Feit is dat er nu een team staat van vrouwen in de vruchtbare leeftijd, die er zitten. Feit is dat er drie vrouwen zwanger zijn en af en aan met verlof gaan, en feit is dat TO met een bezettingsprobleem komt te zitten omdat ze van 'boven' niet zou mogen vervangen en 'beneden' een moreel probleem heeft omdat de meute gaat rebelleren en zij de harmonie wenst te bewaren.
Yep
Ik heb TO daarom vragen gesteld over enerzijds de mogelijkheid wél te vervangen (desnoods op creatievere wijze) om het bezettingsprobleem op korte/middellange termijn aan te pakken, en anderzijds het nut, de noodzaak en vooral de effectiviteit van het consensusmodel in dit team op de langere termijn.
Ook yep Jij bent een van de weinige die niet emotioneel reageert, maar op zoek gaat naar oplossingen.
Ik verbaas me over de verontwaardiging. Voor mij is dit hetzelfde als bv nummer 3 die een sabbatical neemt, langdurig ziek is of om weet ik welke reden langdurig weg is en niet (makkelijk) vervangbaar is.
Dat heeft namelijk niet alleen impact op die persoon zelf maar ook op het team. En daar mag dat team best van balen Niemand is zó collegiaal dat ze staan te springen om nog meer werk
Aan de tips en vragen kan ik niet zoveel toevoegen verder
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:43
quote:traincha2 schreef op 30 oktober 2009 @ 12:30:
[...]
Dat heb ik kennelijk over het hoofd gezien, maar in dat geval hadden ze helemaal kunnen weten dat er vroeg of laat vrouwen zwanger zouden kunnen worden.Eens. Neemt niet weg dat ze nu een probleem hebben. Achteraf kijk je een koe in de kont.
[...]
Dat heb ik kennelijk over het hoofd gezien, maar in dat geval hadden ze helemaal kunnen weten dat er vroeg of laat vrouwen zwanger zouden kunnen worden.Eens. Neemt niet weg dat ze nu een probleem hebben. Achteraf kijk je een koe in de kont.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:47
quote:Ik vind het persoonlijk minder een probleem voor een leidinggevende dat collega's niet enthousiast reageren op wat een collega zelf als blij nieuws ziet. Het zegt wel iets over de sfeer in het team als het niet gebeurt, dat zou ik als leidinggevende wel in de gaten houden, maar het is niet verplicht om blij te zijn als iemand een baby krijgt. Je hebt tenslotte ook mensen die baby's sowieso niks vinden (ik noem geen namen )Waar slaat dat nu weer op? Je kan als kindvrije ook gemeend blij zijn voor iemand die zwanger is, ook als dat betekent dat jij nog meer werk op je bord krijgt. Dat staat compleet los van elkaar, er werden al 2 dingen door elkaar gehaald (namelijk gemeend blij zijn voor de ander en tegelijk balen voor jezelf) en nu haal jij er nog een niet ter zake doend onderwerp bij.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:50
quote:dubiootje schreef op 30 oktober 2009 @ 12:40:
[...]
Interessante discussie inderdaad. Ik moet zeggen dat ik het toch wel choquerend vind om "van dichtbij" te zien dat discriminatie op grond van geslacht in de praktijk gewoon plaatsvindt, maar ook boeiend om te lezen welke situatie daartoe leidt.
Ik raak er persoonlijk niet meer zo gechoqueerd door vanuit de praktijkervaring. Loop een gemiddeld uitzendbureau in je stadscentrum binnen, en daar zit het team van TO: meiden tussen de 25 en 35, een enkele kerel ertussen hooguit . Of inderdaad de zorg.
quote:Tia Dalma, ik denk dat je de crux raakt met je opmerking dat TO klem zit tussen "boven" en "beneden". Van hogerhand krijgt ze geen middelen om de problemen die bij haar teamleden ontstaan op te lossen.Wellicht klinkt het wat cynisch, maar juist gelet op de conflictvermijdende houding die ik bij kelbel ook wat vermoedt, (naast de overtuiging dat het team toch echt 100% achter haar beslissingen moet staan), vraag ik me af in hoeverre zij daadwerkelijk de middelen heeft geprobeerd los te peuteren bij haar superieuren op basis van bedrijfseconomische redenen. Tenslotte ga je tegen de stroom van het dogma 'we hebben crisis dus er is geen geld' in en dat is eng. Maar nogmaals: wél haar taak als leidinggevende inderdaad. Ik zou kelbel zeker niet willen diskwalificeren als middle manager, daarom stel ik de vragen wat en hoe ze het heeft aangepakt.
[...]
Interessante discussie inderdaad. Ik moet zeggen dat ik het toch wel choquerend vind om "van dichtbij" te zien dat discriminatie op grond van geslacht in de praktijk gewoon plaatsvindt, maar ook boeiend om te lezen welke situatie daartoe leidt.
Ik raak er persoonlijk niet meer zo gechoqueerd door vanuit de praktijkervaring. Loop een gemiddeld uitzendbureau in je stadscentrum binnen, en daar zit het team van TO: meiden tussen de 25 en 35, een enkele kerel ertussen hooguit . Of inderdaad de zorg.
quote:Tia Dalma, ik denk dat je de crux raakt met je opmerking dat TO klem zit tussen "boven" en "beneden". Van hogerhand krijgt ze geen middelen om de problemen die bij haar teamleden ontstaan op te lossen.Wellicht klinkt het wat cynisch, maar juist gelet op de conflictvermijdende houding die ik bij kelbel ook wat vermoedt, (naast de overtuiging dat het team toch echt 100% achter haar beslissingen moet staan), vraag ik me af in hoeverre zij daadwerkelijk de middelen heeft geprobeerd los te peuteren bij haar superieuren op basis van bedrijfseconomische redenen. Tenslotte ga je tegen de stroom van het dogma 'we hebben crisis dus er is geen geld' in en dat is eng. Maar nogmaals: wél haar taak als leidinggevende inderdaad. Ik zou kelbel zeker niet willen diskwalificeren als middle manager, daarom stel ik de vragen wat en hoe ze het heeft aangepakt.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:53
quote:HoiPippiLangkous schreef op 30 oktober 2009 @ 12:42:
[...]
Ook yep Jij bent een van de weinige die niet emotioneel reageert, maar op zoek gaat naar oplossingen.[
Gelukkig vertroebelt mijn eigen zwangerschap klaarblijkelijk nog niet mijn vakbekwaamheid . Tnx HPL.
quote:Ik verbaas me over de verontwaardiging. Voor mij is dit hetzelfde als bv nummer 3 die een sabbatical neemt, langdurig ziek is of om weet ik welke reden langdurig weg is en niet (makkelijk) vervangbaar is.
Dat heeft namelijk niet alleen impact op die persoon zelf maar ook op het team. En daar mag dat team best van balen Niemand is zó collegiaal dat ze staan te springen om nog meer werk
Aan de tips en vragen kan ik niet zoveel toevoegen verder Eens. Het gaat ook niet om de zwangerschap, het gaat ook niet eens om de verontwaardiging an sich, maar wél hoe die teruggebracht wordt naar realiteit door de leidinggevende.
[...]
Ook yep Jij bent een van de weinige die niet emotioneel reageert, maar op zoek gaat naar oplossingen.[
Gelukkig vertroebelt mijn eigen zwangerschap klaarblijkelijk nog niet mijn vakbekwaamheid . Tnx HPL.
quote:Ik verbaas me over de verontwaardiging. Voor mij is dit hetzelfde als bv nummer 3 die een sabbatical neemt, langdurig ziek is of om weet ik welke reden langdurig weg is en niet (makkelijk) vervangbaar is.
Dat heeft namelijk niet alleen impact op die persoon zelf maar ook op het team. En daar mag dat team best van balen Niemand is zó collegiaal dat ze staan te springen om nog meer werk
Aan de tips en vragen kan ik niet zoveel toevoegen verder Eens. Het gaat ook niet om de zwangerschap, het gaat ook niet eens om de verontwaardiging an sich, maar wél hoe die teruggebracht wordt naar realiteit door de leidinggevende.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:55
quote:Booyahh schreef op 30 oktober 2009 @ 12:45:
Ga maar vast een nieuwe vaste kracht aannemen want je kan er de donder opzeggen dat al deze dames straks parttime willen werken en om 17.15 laat men alles laat vallen om spruitlief van het KDV te kunnen halen. Het Kind wordt straks (logischerwijs) de focus, niet meer de baan en de collega's
Om dan nog maar te zwijgen wat er in opleiding is geinvesteerd; de zwangere gaat dat nog maar voor de helft inzetten en de vervanger die eventueel wordt ingezet wandelt met al die kennis na een maand of 4 weer de deur uit....
Ik snap dus wel dat de afdeling niet razend enhtousiast is over het volgende 'wondertje' op rij. gáán we weer met de aannames... Sorry, maar hier kan ik zelf ook echt even niets mee. Zo wordt het ook wel een selffulfilling prophecy hoor. Als ik bij voorbaat al als zwangere zo weg wordt gezet, en mede daardoor teruggezet wordt in functie danwel in perceptie van mijn kunnen en inzet, kan je het als leidinggevende vervolgens ook steken daar waar de zon niet schijnt...
Ga maar vast een nieuwe vaste kracht aannemen want je kan er de donder opzeggen dat al deze dames straks parttime willen werken en om 17.15 laat men alles laat vallen om spruitlief van het KDV te kunnen halen. Het Kind wordt straks (logischerwijs) de focus, niet meer de baan en de collega's
Om dan nog maar te zwijgen wat er in opleiding is geinvesteerd; de zwangere gaat dat nog maar voor de helft inzetten en de vervanger die eventueel wordt ingezet wandelt met al die kennis na een maand of 4 weer de deur uit....
Ik snap dus wel dat de afdeling niet razend enhtousiast is over het volgende 'wondertje' op rij. gáán we weer met de aannames... Sorry, maar hier kan ik zelf ook echt even niets mee. Zo wordt het ook wel een selffulfilling prophecy hoor. Als ik bij voorbaat al als zwangere zo weg wordt gezet, en mede daardoor teruggezet wordt in functie danwel in perceptie van mijn kunnen en inzet, kan je het als leidinggevende vervolgens ook steken daar waar de zon niet schijnt...
