Gezondheid
alle pijlers
darm problemen
donderdag 5 maart 2009 om 13:21
Darm problemen, vaak niet een onderwerp waar open over wordt gepraat. Helaas wel een onderwerp waar veel mensen last van hebben. De pijn, de ongemakken die erbij komen kijken zoals plotseling naar toilet moeten maar ook schaamtes die je daarbij kan hebben zoals een stinkende toilet achterlaten wanneer jij bent geweest. Kortom, NIET PRETTIG
Bij deze open ik, na het goede idee van een mede forummer, het topic darmklachten. Schaam je niet en laat je horen!!
Bij deze open ik, na het goede idee van een mede forummer, het topic darmklachten. Schaam je niet en laat je horen!!
zondag 25 oktober 2009 om 22:53
Vervelend Maartje.
Hebben ze in het ziekenhuis ook gekeken naar coeliakie (onderzoek met een slang door je maag... etc) en een lactose-intollerantie-test gedaan?
Volgens mij kan je uit alleen bloedonderzoek niet alles halen.
Heb je ook diarree, als je zo'n aanval hebt, of meer last van verstopping?
Hebben ze in het ziekenhuis ook gekeken naar coeliakie (onderzoek met een slang door je maag... etc) en een lactose-intollerantie-test gedaan?
Volgens mij kan je uit alleen bloedonderzoek niet alles halen.
Heb je ook diarree, als je zo'n aanval hebt, of meer last van verstopping?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 27 oktober 2009 om 13:15
Ik geloof dat ik echt gek begin te worden. Vandaag bijna een overvolle trein ondergekotst. Moet nog een week wachten op uitslagen maar ik voel me geen haar beter. Wat kan er nou met mij aan de hand zijn? Ik ben zo duizelig, misselijk en heb diarree of slappe ontlasting en buikpijn. Blaas en maag zijn ontstoken. Iemand die dit bekend voorkomt? Zal ik morgen langs de huisarts gaan?
dinsdag 27 oktober 2009 om 20:06
@Bokser
wat naar! op de uitslag zul je moeten wachten; misschien kun je wel bellen naar het ziekenhuis om te vragen of de afspraak vervroegd kan worden. Huisarts zou je ook kunnen bellen, maar ik denk dat je dan niet moet vragen wat er met je aan de hand is (laat dat aan de specialisten over), maar vraag of hij misschien wat medicijnen voor kan schrijven zoals een diarreeremmer of iets tegen de misselijkheid..maar misschien kun je dit beter in het ziekenhuis voorleggen, omdat zij bekend zijn met je dossier en maagontsteking etc...
Beterschap!
bij mij gaat het ook minder...pijn rechts lijkt alleen maar toe te nemen hoe langer ik medicijnen slik...hier had ik niet op gerekend!
wat naar! op de uitslag zul je moeten wachten; misschien kun je wel bellen naar het ziekenhuis om te vragen of de afspraak vervroegd kan worden. Huisarts zou je ook kunnen bellen, maar ik denk dat je dan niet moet vragen wat er met je aan de hand is (laat dat aan de specialisten over), maar vraag of hij misschien wat medicijnen voor kan schrijven zoals een diarreeremmer of iets tegen de misselijkheid..maar misschien kun je dit beter in het ziekenhuis voorleggen, omdat zij bekend zijn met je dossier en maagontsteking etc...
Beterschap!
bij mij gaat het ook minder...pijn rechts lijkt alleen maar toe te nemen hoe langer ik medicijnen slik...hier had ik niet op gerekend!
woensdag 28 oktober 2009 om 16:06
@ Greenmonk: ik zou toch eventjes contact opnemen met het ziekenhuis, gewoon voor de zekerheid.
Gisteren infuus gehad met Remicade (Crohn medicijn dat ik elke 5,6 weken door een infuus krijg) en ik voel me nu al stukken beter. Zo grappig, wanneer ik daar in het bed lig aan het infuus dan voel ik me al stukken beter dan een uur ervoor toen ik in het ziekenhuis aankwam.
Wel nog eventjes moeilijk gedoe, in mijn eigen ziekenhuis vonden ze mij Hb wel 'redelijk' (rond de 5,5 - 5,7) maar volgens de arts in het Radboud is dit veel en veel te laag en moet ik dus een nog zwaarder ijzerinfuus dan ik normaal krijg. Dit had hij alleen niet doorgegeven aan mijn eigen ziekenhuis, dat moest ik ze vertellen. Voor de zekerheid heb ik nu helemaal geen ijzer gehad en gaan ze contact opnemen met het Radboud. Ik hoor volgende week of ik tussendoor nog even ijzer moet komen halen. Helaas kan dat alleen dinsdags, ik heb dus nu een dinsdag vrijgehouden voor die Remicade en dan misschien volgende week dinsdag weer...
Gisteren infuus gehad met Remicade (Crohn medicijn dat ik elke 5,6 weken door een infuus krijg) en ik voel me nu al stukken beter. Zo grappig, wanneer ik daar in het bed lig aan het infuus dan voel ik me al stukken beter dan een uur ervoor toen ik in het ziekenhuis aankwam.
Wel nog eventjes moeilijk gedoe, in mijn eigen ziekenhuis vonden ze mij Hb wel 'redelijk' (rond de 5,5 - 5,7) maar volgens de arts in het Radboud is dit veel en veel te laag en moet ik dus een nog zwaarder ijzerinfuus dan ik normaal krijg. Dit had hij alleen niet doorgegeven aan mijn eigen ziekenhuis, dat moest ik ze vertellen. Voor de zekerheid heb ik nu helemaal geen ijzer gehad en gaan ze contact opnemen met het Radboud. Ik hoor volgende week of ik tussendoor nog even ijzer moet komen halen. Helaas kan dat alleen dinsdags, ik heb dus nu een dinsdag vrijgehouden voor die Remicade en dan misschien volgende week dinsdag weer...
woensdag 28 oktober 2009 om 17:49
@Immaculata
vandaag poli gebeld en internist heeft me vanmiddag teruggebeld. Heel fijn op mijn werk. Ben maar even weggelopen om mijn collega's de details over mijn ontlasting etc. te besparen...internist heeft me weer afgescheept met zemelen; omdat mijn ontlasting wel rustiger is geworden door de medicijnen denkt ie dat ik daar last van had en dat er ergens op de plek waar ik pijn heb een vernauwing zit. Voor mij een erg onbevredigend antwoord, ik gebruik namelijk bijna iedere dag al zemelen door mijn yoghurt bij het ontbijt dus ben nu redelijk chagerijnig...
balen dat je twee dinsdagen vrij moet houden en dat het niet goed gecommuniceerd is...wel fijn dat de remicade zo helpt!
vandaag poli gebeld en internist heeft me vanmiddag teruggebeld. Heel fijn op mijn werk. Ben maar even weggelopen om mijn collega's de details over mijn ontlasting etc. te besparen...internist heeft me weer afgescheept met zemelen; omdat mijn ontlasting wel rustiger is geworden door de medicijnen denkt ie dat ik daar last van had en dat er ergens op de plek waar ik pijn heb een vernauwing zit. Voor mij een erg onbevredigend antwoord, ik gebruik namelijk bijna iedere dag al zemelen door mijn yoghurt bij het ontbijt dus ben nu redelijk chagerijnig...
balen dat je twee dinsdagen vrij moet houden en dat het niet goed gecommuniceerd is...wel fijn dat de remicade zo helpt!
woensdag 28 oktober 2009 om 18:39
Voor degenen met obstipatie:
Heeft één van jullie weleens het laxerend middel Movicolon gehad?
Ik moet hier morgen 2 zakjes van nemen ter voorbereiding op een buikoperatie die ik vrijdag moet ondergaan.
Maar nu staat er in de bijsluiter dat dit middel pas na 24 à 48 uur zijn werk doet.
En dan lig ik allang op de operatietafel, of is de hele operatie al geweest! Dus vind ik het een beetje vreemd dat ik de zakjes morgenochtend pas moet nemen. Ik heb allemaal beelden van dat ik op de operatietafel lig en dan ontzettend dringend naar de wc moet.... (voordat ik onder narcose ga natuurlijk hè)
Wie heeft ervaring met dit middel en weet een beetje hoe het in z'n werk gaat (wanneer het begint te werken vooral)?
Heeft één van jullie weleens het laxerend middel Movicolon gehad?
Ik moet hier morgen 2 zakjes van nemen ter voorbereiding op een buikoperatie die ik vrijdag moet ondergaan.
Maar nu staat er in de bijsluiter dat dit middel pas na 24 à 48 uur zijn werk doet.
En dan lig ik allang op de operatietafel, of is de hele operatie al geweest! Dus vind ik het een beetje vreemd dat ik de zakjes morgenochtend pas moet nemen. Ik heb allemaal beelden van dat ik op de operatietafel lig en dan ontzettend dringend naar de wc moet.... (voordat ik onder narcose ga natuurlijk hè)
Wie heeft ervaring met dit middel en weet een beetje hoe het in z'n werk gaat (wanneer het begint te werken vooral)?
donderdag 29 oktober 2009 om 19:34
@Verana, Ik heb zelf geen Movicolon gebruikt maar mijn buurvrouw in het ziekenhuis wel. Bij haar werkte het wel maar pas na een tijdje. Vind het inderdaad raar dat je het dezelfde ochtend pas moet gebruiken. Misschien is het om je stoelgang alvast voor na de operatie op gang te brengen?
Ik heb sinds twee dagen een harde, opgezwollen buik wat nogal vervelend voelt. Hoe kan dat? Ik ben echt een beginner op dit gebied.
Ik heb sinds twee dagen een harde, opgezwollen buik wat nogal vervelend voelt. Hoe kan dat? Ik ben echt een beginner op dit gebied.
donderdag 29 oktober 2009 om 23:48
@Bokser, dat kan vanalles zijn. Ik heb het bijna altijd, nu ook. Een beetje het 4-maanden-zwanger idee. Geen idee hoe het komt, maar volgens mij heeft bijna iedereen met darmproblemen het wel eens.
@ Greenmonk: wordt er al onderzoek gedaan naar die vernauwing? Als dat zo is is die zemelen misschien een tijdelijke oplossing tot het zeker is... anders zou ik vragen om een onderzoek naar de vernauwing. Dat is normaal gesproken een MRI of röntgenfoto waarbij je contrastvloeistof drinkt. Een vernauwing wordt meestal chirurgisch verholpen en kan voor veel narigheid zorgen (o.a. stenose, dus gewoon je darm blokkeren) dus als dat niet onderzocht wordt is dat wel erg raar. Het hoeft niet altijd een vernauwing te zijn trouwens, ik heb ook lange tijd een 'pijnplekje' gehad waar niks bleek te zitten, dat is vanzelf weggegaan. Misschien dat je arts daarop gokt ofzo?? Zo'n onderzoek is natuurlijk duur en heeft een lange wachttijd.
@ Greenmonk: wordt er al onderzoek gedaan naar die vernauwing? Als dat zo is is die zemelen misschien een tijdelijke oplossing tot het zeker is... anders zou ik vragen om een onderzoek naar de vernauwing. Dat is normaal gesproken een MRI of röntgenfoto waarbij je contrastvloeistof drinkt. Een vernauwing wordt meestal chirurgisch verholpen en kan voor veel narigheid zorgen (o.a. stenose, dus gewoon je darm blokkeren) dus als dat niet onderzocht wordt is dat wel erg raar. Het hoeft niet altijd een vernauwing te zijn trouwens, ik heb ook lange tijd een 'pijnplekje' gehad waar niks bleek te zitten, dat is vanzelf weggegaan. Misschien dat je arts daarop gokt ofzo?? Zo'n onderzoek is natuurlijk duur en heeft een lange wachttijd.
vrijdag 30 oktober 2009 om 08:47
Hoi Immaculata en Greenmonk
ik weet niet precies wat je bedoeld met vernauwing, maar ik krijg volgende week een MRA speciaal voor bloedvaten om te kijken of er een bloedvat vernauwd is (stenose truncus coeliacus is de voorlopige diagnose)
dit is een zeldzame aandoening, Wordt pas vanaf 2000 onderzocht bij jongere mensen, omdat het een bloedvatprobleem is dat ze alleen nog kenden als complicatie bij ouderen met een vergevorderd bloedvatprobleem. Maar mischien toch wel eens de moeite waard om te vragen. Heel vaak wordt dit over het hoofd gezien.
Maar door onvoldoende zuurstof / bloedtoevoer gaat de vertering heel slecht en geeft het veel pijn en ongemak.
Ik heb niet helemaal gevolgd wat jullie klachten zijn, misschien is dit dan ook helemaal niet aan de orde bij je.
Ik heb meer informatie verzameld, ik lees je wel als je er belang bij hebt.
verentooi
ik weet niet precies wat je bedoeld met vernauwing, maar ik krijg volgende week een MRA speciaal voor bloedvaten om te kijken of er een bloedvat vernauwd is (stenose truncus coeliacus is de voorlopige diagnose)
dit is een zeldzame aandoening, Wordt pas vanaf 2000 onderzocht bij jongere mensen, omdat het een bloedvatprobleem is dat ze alleen nog kenden als complicatie bij ouderen met een vergevorderd bloedvatprobleem. Maar mischien toch wel eens de moeite waard om te vragen. Heel vaak wordt dit over het hoofd gezien.
Maar door onvoldoende zuurstof / bloedtoevoer gaat de vertering heel slecht en geeft het veel pijn en ongemak.
Ik heb niet helemaal gevolgd wat jullie klachten zijn, misschien is dit dan ook helemaal niet aan de orde bij je.
Ik heb meer informatie verzameld, ik lees je wel als je er belang bij hebt.
verentooi
vrijdag 30 oktober 2009 om 21:28
@Immaculata
zie je op een MRI of röntgenfoto niet hetzelfde als op een CT-scan? CT-scan met contrastvloeistof heb ik nl. wel gehad maar daar was niets op te zien...als er echt een erge vernauwing zat moeten ze dat volgens mij wel gezien hebben...
@Verentooi
ik heb je topic af en toe wel gelezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me niet in je verhaal herken; dat wil zeggen niet in je klachten, wat ik wel fijn vond om te lezen dat het niet vreemd is om het moeilijk te hebben met de onzekerheid van niet weten wat er aan de hand is..ik loop hier momenteel enorm tegenaan en zie nu al op tegen de afspraak met mijn internist; weer lang wachten in een wachtkamer om vervolgens een paar minuten later weer buiten te staan zonder een steek verder te zijn...hoop echt dat de MRA iets op gaat leveren!
Ik heb trouwens vandaag de huisarts maar gebeld en aan de assistente doorgegeven dat ik graag het artikel zou willen hebben waarin de huisarts mijn geval herkende; ging om chronische blindedarmontsteking. Het is zo specifiek 1 plek bij mij en misschien is die diagnose niet goed; toch geeft het me denk ik rust als ik weet wat er in dat artikel stond en of ik mezelf er ook in herken of niet....vraag me ook af of de chirurg iets beschadigd heeft; bij mijn galblaasoperatie heeft ie nl. wel gekeken of mijn blinde darm nog goed was...
Voor mij is het nu weer leven met redelijk wat pijn en het sporten gaat ook weer minder.
Mijn schema wat ik een maand geleden vol kan houden gaat nu stukken slechter.
zie je op een MRI of röntgenfoto niet hetzelfde als op een CT-scan? CT-scan met contrastvloeistof heb ik nl. wel gehad maar daar was niets op te zien...als er echt een erge vernauwing zat moeten ze dat volgens mij wel gezien hebben...
@Verentooi
ik heb je topic af en toe wel gelezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me niet in je verhaal herken; dat wil zeggen niet in je klachten, wat ik wel fijn vond om te lezen dat het niet vreemd is om het moeilijk te hebben met de onzekerheid van niet weten wat er aan de hand is..ik loop hier momenteel enorm tegenaan en zie nu al op tegen de afspraak met mijn internist; weer lang wachten in een wachtkamer om vervolgens een paar minuten later weer buiten te staan zonder een steek verder te zijn...hoop echt dat de MRA iets op gaat leveren!
Ik heb trouwens vandaag de huisarts maar gebeld en aan de assistente doorgegeven dat ik graag het artikel zou willen hebben waarin de huisarts mijn geval herkende; ging om chronische blindedarmontsteking. Het is zo specifiek 1 plek bij mij en misschien is die diagnose niet goed; toch geeft het me denk ik rust als ik weet wat er in dat artikel stond en of ik mezelf er ook in herken of niet....vraag me ook af of de chirurg iets beschadigd heeft; bij mijn galblaasoperatie heeft ie nl. wel gekeken of mijn blinde darm nog goed was...
Voor mij is het nu weer leven met redelijk wat pijn en het sporten gaat ook weer minder.
Mijn schema wat ik een maand geleden vol kan houden gaat nu stukken slechter.
zaterdag 31 oktober 2009 om 09:31
He jakkes, even mijn gal spuwen weer (bijna letterlijk ) .. het was best rustig, maar zit weer in een slechte periode.. mijn eten lijkt weer heel slecht te verteren, ik vind hele stukjes terug in mn ontlasting en ook weer zeurende buikpijn en misselijkheid.
Green Monk, wat onwijs vervelend dat je naar de arts bent gegaan en het nu slechter gaat ipv beter!
Meiden fijn weekend zonder al teveel klachten hopelijk!
Green Monk, wat onwijs vervelend dat je naar de arts bent gegaan en het nu slechter gaat ipv beter!
Meiden fijn weekend zonder al teveel klachten hopelijk!
zondag 1 november 2009 om 20:39
ik ben nu ongeveer 12 weken gelden geopereerd aan
trunuscoelicus bandje/darmischemie.in Enschede en ben op zoek naar personen die de zelfde problemen hebben, of hebben gehad. in het kort ik had die afwijking helemaal niet volgens het boekje, ik had de afwijking met zuurstof, de ander patienten die ik heb gelezen hadden alle maal zuurstof te kort, mijn bloed vat was dus wel vernauwd tot 60%, , nu wil ik eens kijken of er meerde zijn. en zo ja wat zei allemaal tegen gekomen zijn als patiente
trunuscoelicus bandje/darmischemie.in Enschede en ben op zoek naar personen die de zelfde problemen hebben, of hebben gehad. in het kort ik had die afwijking helemaal niet volgens het boekje, ik had de afwijking met zuurstof, de ander patienten die ik heb gelezen hadden alle maal zuurstof te kort, mijn bloed vat was dus wel vernauwd tot 60%, , nu wil ik eens kijken of er meerde zijn. en zo ja wat zei allemaal tegen gekomen zijn als patiente
zondag 1 november 2009 om 21:53
Yboika, geen ervaringen mee, hopelijk anderen wel!
GreenMonk, dank je wel alvast, ik hoor graag van je. De pijn concentreert zich bij mij ook met name rechts middenonder namelijk, dus ben wel even benieuwd. Ik moet ook nog naar de internist dus wie weet wat daar nog uitkomt. Hoop dat je je 'oude' ritme weer snel op kunt pakken!
GreenMonk, dank je wel alvast, ik hoor graag van je. De pijn concentreert zich bij mij ook met name rechts middenonder namelijk, dus ben wel even benieuwd. Ik moet ook nog naar de internist dus wie weet wat daar nog uitkomt. Hoop dat je je 'oude' ritme weer snel op kunt pakken!
maandag 2 november 2009 om 11:04
quote:yboika schreef op 01 november 2009 @ 20:39:
ik ben nu ongeveer 12 weken gelden geopereerd aan
trunuscoelicus bandje/darmischemie.in Enschede en ben op zoek naar personen die de zelfde problemen hebben, of hebben gehad. in het kort ik had die afwijking helemaal niet volgens het boekje, ik had de afwijking met zuurstof, de ander patienten die ik heb gelezen hadden alle maal zuurstof te kort, mijn bloed vat was dus wel vernauwd tot 60%, , nu wil ik eens kijken of er meerde zijn.
en zo ja wat zei allemaal tegen gekomen zijn als patiente
hoi yboika,
op dit moment is er bij mij een verdenking en zijn er onderzoeken gepland. Woensdag heb ik de scan. 23 nov. krijg ik de uitslag.
Ik heb contact met iemand die inmiddels geopereerd is wegens ischemie. Ik weet niet hoe ik je een pb kan sturen voor een mailadres. Anders kan het via mijn website
www.veer-krachtig.nl
Ik wil graag contact met jou!
Er is ook een item hier over. is onmogelijk toch mogelijk door verentooi
ik ben nu ongeveer 12 weken gelden geopereerd aan
trunuscoelicus bandje/darmischemie.in Enschede en ben op zoek naar personen die de zelfde problemen hebben, of hebben gehad. in het kort ik had die afwijking helemaal niet volgens het boekje, ik had de afwijking met zuurstof, de ander patienten die ik heb gelezen hadden alle maal zuurstof te kort, mijn bloed vat was dus wel vernauwd tot 60%, , nu wil ik eens kijken of er meerde zijn.
en zo ja wat zei allemaal tegen gekomen zijn als patiente
hoi yboika,
op dit moment is er bij mij een verdenking en zijn er onderzoeken gepland. Woensdag heb ik de scan. 23 nov. krijg ik de uitslag.
Ik heb contact met iemand die inmiddels geopereerd is wegens ischemie. Ik weet niet hoe ik je een pb kan sturen voor een mailadres. Anders kan het via mijn website
www.veer-krachtig.nl
Ik wil graag contact met jou!
Er is ook een item hier over. is onmogelijk toch mogelijk door verentooi
dinsdag 3 november 2009 om 12:19
ik heb op site gekeken erg mooi en veel dingen herkenbaar,
over wat je schrijft, wat ik me afvraag is of de klachten erger worden bij jou als je sport,? en hoe voelt je buikpijn aan, als je gegeten hebt, ? zijn er ook producten waar de buikpijn erger van word? dit is een tip, schrijf elke dag op wat je gegeten hebt, en hou het bij waar je de meeste klachten van krijgt, en breng dit zo goed mogelijk in kaart, dit is erg nuttig voor je, ben erg benieuwd groetjes yboika
over wat je schrijft, wat ik me afvraag is of de klachten erger worden bij jou als je sport,? en hoe voelt je buikpijn aan, als je gegeten hebt, ? zijn er ook producten waar de buikpijn erger van word? dit is een tip, schrijf elke dag op wat je gegeten hebt, en hou het bij waar je de meeste klachten van krijgt, en breng dit zo goed mogelijk in kaart, dit is erg nuttig voor je, ben erg benieuwd groetjes yboika
woensdag 4 november 2009 om 09:14
Goedemorgen allemaal,
Even wat van me laten horen.
Het gaat hier in het land van maas en waal eigenlijk best wel goed.
Sinds ik Duspatal heb gekregen van de HA durf ik weer gewoon de deur uit.
Proberen Niet meer eerst na te denken en voelen of mijn darmen wel mee willen werken.
Nee, in tegendeel, mijn darmen zijn rustig, heel af en toe voel je wat maar dat stelt niets voor tov voorheen.
Ik ben er vreselijk blij mee.
Nou moet het tussen de oren nog een beetje wegslijten en dan ben ik een heel gelukkig mens.
Sterkte allemaal.
Dag lieve mensen, ik ga nu echt aan het werk.
Even wat van me laten horen.
Het gaat hier in het land van maas en waal eigenlijk best wel goed.
Sinds ik Duspatal heb gekregen van de HA durf ik weer gewoon de deur uit.
Proberen Niet meer eerst na te denken en voelen of mijn darmen wel mee willen werken.
Nee, in tegendeel, mijn darmen zijn rustig, heel af en toe voel je wat maar dat stelt niets voor tov voorheen.
Ik ben er vreselijk blij mee.
Nou moet het tussen de oren nog een beetje wegslijten en dan ben ik een heel gelukkig mens.
Sterkte allemaal.
Dag lieve mensen, ik ga nu echt aan het werk.
anoniem_28022 wijzigde dit bericht op 04-11-2009 09:16
Reden: duhh ik moet echt leren lezen.
Reden: duhh ik moet echt leren lezen.
% gewijzigd
woensdag 4 november 2009 om 15:49
quote:yboika schreef op 03 november 2009 @ 12:19:
ik heb op site gekeken erg mooi en veel dingen herkenbaar,
over wat je schrijft, wat ik me afvraag is of de klachten erger worden bij jou als je sport,?
Als ik alleen al boodschappen doe, met tillen, of stofzuig na het eten wordt de pijn en misselijkheid erger, soms tot een flauwte toe. Ik rust daarom anderhalf uur lang na een warme maaltijd. Zo kan ik het best verteren en is de pijn te behappen.
en hoe voelt je buikpijn aan, als je gegeten hebt, ?
Drukkende pijn vooral, niet echt krampen maar continu in een bewust gebied altijd links.. Met opgetrokken benen of liggen gaat het beter dan gewoon zitten.
zijn er ook producten waar de buikpijn erger van word?
Ik kan alleen maar de meest licht verteerbare eten aan,
geen grof eten, geen kool of bonen, geen rauwkost geen frituur, vet, teveel vezels enz. na 30 tot 40 gram vet op een dag gaat het licht echt uit in mijn lijf.
dit is een tip, schrijf elke dag op wat je gegeten hebt, en hou het bij waar je de meeste klachten van krijgt, en breng dit zo goed mogelijk in kaart, dit is erg nuttig voor je, ben erg benieuwd
Ik heb een dieet dat op mijn maat geschreven is, ik weet daarom heel precies wat wel en niet kan. Na bijna 25 jaar klachten (eigenlijk heb ik al problemen met eten vanaf mijn geboorte) weet ik zo ongeveer wat wel of niet gaat. alleen gaat het steeds minder en is wat ik eet onvoldoende. alleen aansterkende voeding is echt verschikkelijk voor mijn buik. Van de arst zou het niet overbodig zijn om zeker 10 tot 12 kilo aan te komen, maar ik kan het er niet bij eten. Ik word er te ziek van. Ik ben ervoor bij een diëtist geweest, ook om te kijken of het voldoende is wat ik eet.
Vandaag de MRI gehad, ik hoop echt dat ze een verklaring vinden voor mijn al zo langdurige klachten.
verentooi
groetjes yboika
ik heb op site gekeken erg mooi en veel dingen herkenbaar,
over wat je schrijft, wat ik me afvraag is of de klachten erger worden bij jou als je sport,?
Als ik alleen al boodschappen doe, met tillen, of stofzuig na het eten wordt de pijn en misselijkheid erger, soms tot een flauwte toe. Ik rust daarom anderhalf uur lang na een warme maaltijd. Zo kan ik het best verteren en is de pijn te behappen.
en hoe voelt je buikpijn aan, als je gegeten hebt, ?
Drukkende pijn vooral, niet echt krampen maar continu in een bewust gebied altijd links.. Met opgetrokken benen of liggen gaat het beter dan gewoon zitten.
zijn er ook producten waar de buikpijn erger van word?
Ik kan alleen maar de meest licht verteerbare eten aan,
geen grof eten, geen kool of bonen, geen rauwkost geen frituur, vet, teveel vezels enz. na 30 tot 40 gram vet op een dag gaat het licht echt uit in mijn lijf.
dit is een tip, schrijf elke dag op wat je gegeten hebt, en hou het bij waar je de meeste klachten van krijgt, en breng dit zo goed mogelijk in kaart, dit is erg nuttig voor je, ben erg benieuwd
Ik heb een dieet dat op mijn maat geschreven is, ik weet daarom heel precies wat wel en niet kan. Na bijna 25 jaar klachten (eigenlijk heb ik al problemen met eten vanaf mijn geboorte) weet ik zo ongeveer wat wel of niet gaat. alleen gaat het steeds minder en is wat ik eet onvoldoende. alleen aansterkende voeding is echt verschikkelijk voor mijn buik. Van de arst zou het niet overbodig zijn om zeker 10 tot 12 kilo aan te komen, maar ik kan het er niet bij eten. Ik word er te ziek van. Ik ben ervoor bij een diëtist geweest, ook om te kijken of het voldoende is wat ik eet.
Vandaag de MRI gehad, ik hoop echt dat ze een verklaring vinden voor mijn al zo langdurige klachten.
verentooi
groetjes yboika
woensdag 4 november 2009 om 21:17
Hallo allemaal,
Ik hoop hier wat adviezen of informatie te kunnen winnen want ben onderhand het spoor bijster.
Hieronder vind je mijn ellen lange verhaal!
Vanaf maandag 19 oktober zit ik nu al ziek thuis.
Dit door langdurige diarree of obstipatie, pijnlijke buik, gevoelige ribben? Of maag? Erge vermoeidheid en verschrikkelijk hoofdpijn en onderrug pijn.
In augustus 2009 ben ik al eerder bij mijn huisarts geweest met bovengenoemde klachten. Ik vertelde haar dat dit niet zomaar op is komen zetten maar eigenlijk al maanden nou ja bijna jaren al wel speelt.
Zei heeft mij toen een bloedtest laten doen, ontlasting op kweek laten zetten en mijn urine is getest.
Uitslagen tests: Ontlasting bleek goed te wezen, geen bacteriën of parasieten te vinden, urine was ook 100% goed en bloed was de bezinking waarde iets aan de wat hoge kant. Ze stuurde mij toen naar huis met: een buikgriep!
Nogmaals 19 oktober kom ik met de zelfde klachten weer terug. Toen werd ik naar huis gestuurd met het volgende advies.
Ga vloeibaar en vezelrijk eten, rust veel en bij koorts en of als de klachten verergeren aan de bel trekken.(advies huisarts 19 oktober)
Op vrijdag 23 oktober verergerden mijn klachten echter en kreeg meer pijn in mij onderbuik en ook was mijn temperatuur wat verhoogt namelijk 38,4.
Advies van de huisarts opgevolgd en dus toch maar aan de bel (telefoon) getrokken.
Zo kwam ik vrijdagavond bij de weekendarts terecht.
Dit bleek een hele vriendelijk, zorgelijke mannelijk arts te zijn. Die de tijd daadwerkelijk voor mij nam.
Weer word mijn buik onderzocht en word er aandachtig geluisterd door de huisarts naar het gerommel in mijn buik.
Conclusie: Een spastische darm kon het echter niet zijn omdat, hierbij je bezinking waarde niet verhoogd is, en je geen last van een verhoogde temperatuur hebt.
Spastische darm uitgesloten. Uit vaginaal onderzoek bleek dat het niet mijn eierstokken of baarmoeder kon wezen. Eierstokproblemen uitgesloten. De arts maakte zich echter zorgen en verwachte dat ik een beginnende/chronische blinde darmontsteking kon hebben of misschien toch de ziekte van crohn!
Ik word daarom dus weer naar huis gestuurd met advies: vezelrijk en vloeibaar blijven eten, rust nemen, tijdelijke nog niet werken maar wanneer klachten aanhouden maandag afspraak maken met eigen huisarts en aandringen op verder onderzoek.
Moeizaam kom ik het weekend door, uitgeput van pijn en misselijkheid en alle zorgen die ik me er om maak. Bel ik maandag mijn huiarts nogmaals.
Die bleek echter niet aanwezig te zijn en was lekker vakantie aan het houden.
Dus dan kom je terecht bij de vervangende arts.
Ik maakte maandag 26 oktober een afspraak om 10.50 uur bij de vervangende arts.
Stap op mijn fietsje wat en erg moeizame fietstocht bleek te zijn en kom aan bij de vervangende arts. Jippie want die vervangende artsen zijn altijd toch al zo hulpzaam (niet dus)! En dan blijkt het ook nog eens een co-assistente te wezen :-S. Die wilt mij weer naar huis sturen met dezelfde adviezen als voorgaande artsen. Maar daar laat ik het niet bij zitten en leg het verhaal van de weekendarts uit. De co-assistente regelt voor mij een spoed echo en ik zit dus dezelfde middag nog in het ziekenhuis bij de radioloog.
Door drukte had de radioloog nogal haast, maar komt vriendelijke over. Op de echo blijkt niks vreemds te zien maar radioloog raad wel een CT-scan aan omdat de blindedarm op de echo niet zichtbaar was en een CT-scan toch meet uitsluitingen en of conclusies kon geven.
Ik bel dan ook de volgende dag dinsdag 27 oktober de co-assistente weer op voor het verslag van de echo. Deze bleek daar nog niet aanwezig te zijn, dus ik laat het nog een dag rusten. Woensdag 28 oktober bel ik nogmaals naar mijn vervangende arts voor adviezen. Inderdaad was in het verslag van de radioloog aangeven dat niet alles zichtbaar was en het hem verstandig leek een CT-scan te laten maken. Maar omdat huisartsen je geen verwijsbrief voor een CT-scan mee kunnen geven, belt de co-assistente met het ziekenhuis hier in de omgeving met advies ‘wat nu te doen?’
5 minuten later belt de co-assistente mij terug met de mededeling en advies van het ziekenhuis, dat ik mij direct op de eerste hulp kan komen melden. Ik trek snel een comfortabele broek aan en racen met de buurman naar het ziekenhuis. Echter daar in de wachterkamer hebben we weer 30 minuten kunnen wachten. Ja hè hè uiteindelijk, vol zenuwen ben ik aan de beurt! Kom daar op bed te liggen, er word weer bloed afgenomen, urine wordt ingeleverd, krijg een vaginaal als een anaal onderzoek, er word een zee met vragen op mij afgevuurd, en uiteindelijk 2,5 uur later krijgen we de uitslagen.
Urine goed, vaginaal onderzoek goed, anaal onderzoek goed, bloed bezinking wat verhoogt. Maar door drukte geen CT-scan. Word naar huis gestuurd met de volgende adviezen, eet vezelrijk, wanneer klachten aanhouden of verergeren trek dan aan de bel, neem rust en er word voor u een afspraak gemaakt bij de maag lever darm arts! Aangezien de lange wachttijden daar zetten wij u op een spoedafspraak dat binnen 2 weken moet komen.
Ik denk yeah he eindelijk weer wat schot in de zaak. Echter op vrijdag 30 oktober lig ik op de bank onder mijn dekentje, en verrek van de pijn tussen mijn schouderbladen en borsten en links onder mijn borst. Voor alle zekerheid bel ik de weekendarts en vertel mij verhaal voor de 5de keer. De arts verteld mij graag nog even te willen zien. Weer word er naar mijn buik gekeken en geluisterd. Conclusie. Mogelijke maagzweer. Krijg dan dus een recept mee met maagtabletten. Omeprazol 40 mg 1 capsule per dag! Zei verteld mij ook dat wanneer de klachten aanhouden ik mijn eigen huisarts maandag moet bellen.
Klachten verdwijnen in het weekend niet, dus bel maandag 2 november weer mijn huisarts trouw en zorgelijk op. Die zelfde middag nog om 15.50 uur kan he (gelukkig) bij mijn eigen huisarts terecht. Zei vraagt naar mijn verhaal, ik vertel alle adviezen van alle artsen + dat advies van de CT-scan, ze kijkt en luistert naar mijn buik, en concludeert ‘je hebt geen maagzweer of iets dergelijks maar je hebt last van je ribben’! Ik denk he! WTF mijn ribben? Ik heb niks vreemds gedaan, lig en zit alleen maar thuis want ben al die tijd nog steeds niet wezen werken (werk namelijk op een kinderdagverblijf) en ben zelf zo vermoeid dat lopen mij nog te veel energie kost! De huisarts zegt mij wel dat het verstandig was van de artsen een afspraak te maken bij de maag lever darm arts. Ik denk ja DUH daar schiet ik nog geen ene moer mee op.
Ze zegt ga maar lekker naar huis…neem wat pijnstillers (wat andere artsen mij ten strengste verboden), rust lekker uit en wacht maar af op je afspraak bij de maag lever darm arts. Hier heb je nog papieren voor een bloed onderzoek, want wij willen graag je bezinkingwaarde in de gaten houden. Dus ik ga zo weer naar huis.
De volgende dag laat ik bloed prikken. En ben het beu van het kastje naar de muur te worden gestuurd.
Bel dan dus ook het ziekenhuis op met de afdeling maag lever darm ziektes!
Ik vraag of er al bekend is wanneer er voor mij een afspraak gepland staat. Omdat mij verteld is ik binnen 2 weken een oproep zou krijgen en aangezien we al een week verder zijn zou ik toch graag meer willen weten. De assistente kijkt in het systeem en verteld mij: nou mevrouw ik zie dat er voor u nog geen afspraak gepland staat, en dat dit zeker nog 3 tot 4 weken kan duren. Ik zeg HE! Er werd mij verteld 2 weken en die zijn bijna om. Nog langer wachten. Dan kunnen jullie mij straks bij elkaar vegen!
En ik moet dus weer mijn werk opbellen en vertellen dat ik nog steeds niet veel meer weet!
Balen balen balen dus! En ik weet niet wat ik heb, ik zit met de pijn, en elke dag word alsmaar zwaarder. En artsen…sjah die gaan van alle klassieke symptomen uit en wachten tot alles zeer acuut is en de mensen neer vallen. Dan pas word er wat gedaan en worden onderzoeken gestart.
Ja, ik weet sorry lieve mensen voor het ellen lange verhaal, maar dit voor meer duidelijkheid en zodat u weet hoe het balletje hier nu rolt. Maar komt dit verhaal en of de symptomen jullie voor? Wie heeft er adviezen? Wat kan ik hebben? En wie kan mij een klein beetje steun geven. Ik ben er zo moe van!
Ik hoop snel wat terug te horen. Morgen bel voor mijn bloed uitslagen. En sjah daar worden we ook niet beter van.
Dus uit wanhoop, verdriet en veel zorgen. Hier mijn verhaal!
Lieve groetjes,
Samantha R
Ik hoop hier wat adviezen of informatie te kunnen winnen want ben onderhand het spoor bijster.
Hieronder vind je mijn ellen lange verhaal!
Vanaf maandag 19 oktober zit ik nu al ziek thuis.
Dit door langdurige diarree of obstipatie, pijnlijke buik, gevoelige ribben? Of maag? Erge vermoeidheid en verschrikkelijk hoofdpijn en onderrug pijn.
In augustus 2009 ben ik al eerder bij mijn huisarts geweest met bovengenoemde klachten. Ik vertelde haar dat dit niet zomaar op is komen zetten maar eigenlijk al maanden nou ja bijna jaren al wel speelt.
Zei heeft mij toen een bloedtest laten doen, ontlasting op kweek laten zetten en mijn urine is getest.
Uitslagen tests: Ontlasting bleek goed te wezen, geen bacteriën of parasieten te vinden, urine was ook 100% goed en bloed was de bezinking waarde iets aan de wat hoge kant. Ze stuurde mij toen naar huis met: een buikgriep!
Nogmaals 19 oktober kom ik met de zelfde klachten weer terug. Toen werd ik naar huis gestuurd met het volgende advies.
Ga vloeibaar en vezelrijk eten, rust veel en bij koorts en of als de klachten verergeren aan de bel trekken.(advies huisarts 19 oktober)
Op vrijdag 23 oktober verergerden mijn klachten echter en kreeg meer pijn in mij onderbuik en ook was mijn temperatuur wat verhoogt namelijk 38,4.
Advies van de huisarts opgevolgd en dus toch maar aan de bel (telefoon) getrokken.
Zo kwam ik vrijdagavond bij de weekendarts terecht.
Dit bleek een hele vriendelijk, zorgelijke mannelijk arts te zijn. Die de tijd daadwerkelijk voor mij nam.
Weer word mijn buik onderzocht en word er aandachtig geluisterd door de huisarts naar het gerommel in mijn buik.
Conclusie: Een spastische darm kon het echter niet zijn omdat, hierbij je bezinking waarde niet verhoogd is, en je geen last van een verhoogde temperatuur hebt.
Spastische darm uitgesloten. Uit vaginaal onderzoek bleek dat het niet mijn eierstokken of baarmoeder kon wezen. Eierstokproblemen uitgesloten. De arts maakte zich echter zorgen en verwachte dat ik een beginnende/chronische blinde darmontsteking kon hebben of misschien toch de ziekte van crohn!
Ik word daarom dus weer naar huis gestuurd met advies: vezelrijk en vloeibaar blijven eten, rust nemen, tijdelijke nog niet werken maar wanneer klachten aanhouden maandag afspraak maken met eigen huisarts en aandringen op verder onderzoek.
Moeizaam kom ik het weekend door, uitgeput van pijn en misselijkheid en alle zorgen die ik me er om maak. Bel ik maandag mijn huiarts nogmaals.
Die bleek echter niet aanwezig te zijn en was lekker vakantie aan het houden.
Dus dan kom je terecht bij de vervangende arts.
Ik maakte maandag 26 oktober een afspraak om 10.50 uur bij de vervangende arts.
Stap op mijn fietsje wat en erg moeizame fietstocht bleek te zijn en kom aan bij de vervangende arts. Jippie want die vervangende artsen zijn altijd toch al zo hulpzaam (niet dus)! En dan blijkt het ook nog eens een co-assistente te wezen :-S. Die wilt mij weer naar huis sturen met dezelfde adviezen als voorgaande artsen. Maar daar laat ik het niet bij zitten en leg het verhaal van de weekendarts uit. De co-assistente regelt voor mij een spoed echo en ik zit dus dezelfde middag nog in het ziekenhuis bij de radioloog.
Door drukte had de radioloog nogal haast, maar komt vriendelijke over. Op de echo blijkt niks vreemds te zien maar radioloog raad wel een CT-scan aan omdat de blindedarm op de echo niet zichtbaar was en een CT-scan toch meet uitsluitingen en of conclusies kon geven.
Ik bel dan ook de volgende dag dinsdag 27 oktober de co-assistente weer op voor het verslag van de echo. Deze bleek daar nog niet aanwezig te zijn, dus ik laat het nog een dag rusten. Woensdag 28 oktober bel ik nogmaals naar mijn vervangende arts voor adviezen. Inderdaad was in het verslag van de radioloog aangeven dat niet alles zichtbaar was en het hem verstandig leek een CT-scan te laten maken. Maar omdat huisartsen je geen verwijsbrief voor een CT-scan mee kunnen geven, belt de co-assistente met het ziekenhuis hier in de omgeving met advies ‘wat nu te doen?’
5 minuten later belt de co-assistente mij terug met de mededeling en advies van het ziekenhuis, dat ik mij direct op de eerste hulp kan komen melden. Ik trek snel een comfortabele broek aan en racen met de buurman naar het ziekenhuis. Echter daar in de wachterkamer hebben we weer 30 minuten kunnen wachten. Ja hè hè uiteindelijk, vol zenuwen ben ik aan de beurt! Kom daar op bed te liggen, er word weer bloed afgenomen, urine wordt ingeleverd, krijg een vaginaal als een anaal onderzoek, er word een zee met vragen op mij afgevuurd, en uiteindelijk 2,5 uur later krijgen we de uitslagen.
Urine goed, vaginaal onderzoek goed, anaal onderzoek goed, bloed bezinking wat verhoogt. Maar door drukte geen CT-scan. Word naar huis gestuurd met de volgende adviezen, eet vezelrijk, wanneer klachten aanhouden of verergeren trek dan aan de bel, neem rust en er word voor u een afspraak gemaakt bij de maag lever darm arts! Aangezien de lange wachttijden daar zetten wij u op een spoedafspraak dat binnen 2 weken moet komen.
Ik denk yeah he eindelijk weer wat schot in de zaak. Echter op vrijdag 30 oktober lig ik op de bank onder mijn dekentje, en verrek van de pijn tussen mijn schouderbladen en borsten en links onder mijn borst. Voor alle zekerheid bel ik de weekendarts en vertel mij verhaal voor de 5de keer. De arts verteld mij graag nog even te willen zien. Weer word er naar mijn buik gekeken en geluisterd. Conclusie. Mogelijke maagzweer. Krijg dan dus een recept mee met maagtabletten. Omeprazol 40 mg 1 capsule per dag! Zei verteld mij ook dat wanneer de klachten aanhouden ik mijn eigen huisarts maandag moet bellen.
Klachten verdwijnen in het weekend niet, dus bel maandag 2 november weer mijn huisarts trouw en zorgelijk op. Die zelfde middag nog om 15.50 uur kan he (gelukkig) bij mijn eigen huisarts terecht. Zei vraagt naar mijn verhaal, ik vertel alle adviezen van alle artsen + dat advies van de CT-scan, ze kijkt en luistert naar mijn buik, en concludeert ‘je hebt geen maagzweer of iets dergelijks maar je hebt last van je ribben’! Ik denk he! WTF mijn ribben? Ik heb niks vreemds gedaan, lig en zit alleen maar thuis want ben al die tijd nog steeds niet wezen werken (werk namelijk op een kinderdagverblijf) en ben zelf zo vermoeid dat lopen mij nog te veel energie kost! De huisarts zegt mij wel dat het verstandig was van de artsen een afspraak te maken bij de maag lever darm arts. Ik denk ja DUH daar schiet ik nog geen ene moer mee op.
Ze zegt ga maar lekker naar huis…neem wat pijnstillers (wat andere artsen mij ten strengste verboden), rust lekker uit en wacht maar af op je afspraak bij de maag lever darm arts. Hier heb je nog papieren voor een bloed onderzoek, want wij willen graag je bezinkingwaarde in de gaten houden. Dus ik ga zo weer naar huis.
De volgende dag laat ik bloed prikken. En ben het beu van het kastje naar de muur te worden gestuurd.
Bel dan dus ook het ziekenhuis op met de afdeling maag lever darm ziektes!
Ik vraag of er al bekend is wanneer er voor mij een afspraak gepland staat. Omdat mij verteld is ik binnen 2 weken een oproep zou krijgen en aangezien we al een week verder zijn zou ik toch graag meer willen weten. De assistente kijkt in het systeem en verteld mij: nou mevrouw ik zie dat er voor u nog geen afspraak gepland staat, en dat dit zeker nog 3 tot 4 weken kan duren. Ik zeg HE! Er werd mij verteld 2 weken en die zijn bijna om. Nog langer wachten. Dan kunnen jullie mij straks bij elkaar vegen!
En ik moet dus weer mijn werk opbellen en vertellen dat ik nog steeds niet veel meer weet!
Balen balen balen dus! En ik weet niet wat ik heb, ik zit met de pijn, en elke dag word alsmaar zwaarder. En artsen…sjah die gaan van alle klassieke symptomen uit en wachten tot alles zeer acuut is en de mensen neer vallen. Dan pas word er wat gedaan en worden onderzoeken gestart.
Ja, ik weet sorry lieve mensen voor het ellen lange verhaal, maar dit voor meer duidelijkheid en zodat u weet hoe het balletje hier nu rolt. Maar komt dit verhaal en of de symptomen jullie voor? Wie heeft er adviezen? Wat kan ik hebben? En wie kan mij een klein beetje steun geven. Ik ben er zo moe van!
Ik hoop snel wat terug te horen. Morgen bel voor mijn bloed uitslagen. En sjah daar worden we ook niet beter van.
Dus uit wanhoop, verdriet en veel zorgen. Hier mijn verhaal!
Lieve groetjes,
Samantha R
woensdag 4 november 2009 om 22:38
heel duidelijk dus, ik wist niet dat je al 25jaar aan de sukkel was,
bij mij was het slapen een hel regelrechte hel. sliep nog geen uur per nacht meer die buikpijn niet te beschrijven, als ik ging liggen,
zag je mijn buik zo op en neer gaan net of je vier maanden zwanger was, maakte niet uit hoe ik lag, ging snacht,s vaak t,v kijken of onder de douche even iets minder pijn, ook het eten was ver van goed te noemen, als ik iets at dan was er of er een baksteen mee in mijn maag ging, elke hap die ik nam was het gevoel van ik zit vol, ik zelf heb in de voeding gezeten dit heeft zeker een bijdrage geleverd dat ik veel van voeding af weet, en wat ik na veel testen en uit proberen het beste bevalt en zo de minste klachten heb . nu ook na de operatie bijna drie maanden later, is het wat eten betreft nog niet wat het zijn moet hoor, als ik maar iets uit wil proberen of wil testen of ik nu niet zo snel moet overgeven, is dit nog steeds rond uit slecht te noemen, ik heb het intussen maar op geven en ga maar voor de veilige producten , veel pasta,s kip mager vlees
tonijn spinazie veel fruit, eigenlijk geen koffie,maar ja ik ontzeg me dus niet alles, dit gaat dus helemaal niet geen snoep koek fris drank geen chips geen alcohol geen chocolade geen ijs alles wat lekker is moet ik overslagen komt het op neer,
zo gaat het bij mij het beste zonder dat ik om niks misselijk word
bij mij was het slapen een hel regelrechte hel. sliep nog geen uur per nacht meer die buikpijn niet te beschrijven, als ik ging liggen,
zag je mijn buik zo op en neer gaan net of je vier maanden zwanger was, maakte niet uit hoe ik lag, ging snacht,s vaak t,v kijken of onder de douche even iets minder pijn, ook het eten was ver van goed te noemen, als ik iets at dan was er of er een baksteen mee in mijn maag ging, elke hap die ik nam was het gevoel van ik zit vol, ik zelf heb in de voeding gezeten dit heeft zeker een bijdrage geleverd dat ik veel van voeding af weet, en wat ik na veel testen en uit proberen het beste bevalt en zo de minste klachten heb . nu ook na de operatie bijna drie maanden later, is het wat eten betreft nog niet wat het zijn moet hoor, als ik maar iets uit wil proberen of wil testen of ik nu niet zo snel moet overgeven, is dit nog steeds rond uit slecht te noemen, ik heb het intussen maar op geven en ga maar voor de veilige producten , veel pasta,s kip mager vlees
tonijn spinazie veel fruit, eigenlijk geen koffie,maar ja ik ontzeg me dus niet alles, dit gaat dus helemaal niet geen snoep koek fris drank geen chips geen alcohol geen chocolade geen ijs alles wat lekker is moet ik overslagen komt het op neer,
zo gaat het bij mij het beste zonder dat ik om niks misselijk word
